Ιδεογραφήματα

Λατρευω τα δελφίνια από πάντα.Με αφορμή αυτό που διάβασα εδω
http://www.ideografhmata.gr/forum/viewt ... 96#p225196
σκέφτηκα να βάλω την ιστορία του Ric O'Barry.
Tον τύπο δεν τον ήξερα μέχρι που κάποιος απο το ΥΤ μου τον "σύστησε" μιας και το κανάλι μου λέγεται
bluelightdolphin.
Ενας τύπος,εκπαιδευτης δελφινιών αλλάζει όλη την ζωή του, όταν ενα από τα δελφίνια "του" αυτοκτόνησε μπροστά του.
Η ιστορία του απλώς με συντάραξε.
Και είναι αυτη...

http://dolphinproject.org/


«Φλίππερ το δελφίνι»

Στη διάρκεια της δεκαετίας του 60, ο Ric O’Barry ήταν ο πιο γνωστός εκπαιδευτής δελφινιών στον κόσμο και δούλευε στο πλατό της δημοφιλούς τηλεοπτικής σειράς «Φλίπερ το δελφίνι». Καθημερινά, ο Barry έβαζε τα δελφίνια να δουλεύουν κι έκανε έτσι το τηλεοπτικό κοινό να χαμογελά.

Το 1970, ωστόσο, όλα άλλαξαν. Η σειρά είχε ολοκληρωθεί, κάποια από τα δελφίνια είχαν πουληθεί σε θιάσους, ενώ ένα από αυτά, η Κάθι, είχε περιοριστεί σε μια δεξαμενή στο Μiami Seaquarium. Ο Barry αισθανόταν τη θλίψη της, δεν είχε καθόλου αντιληφθεί όμως τη δύναμή της.

«Μια μέρα κολύμπησε στην αγκαλιά μου, με κοίταξε μέσα στα μάτια, πήρε μια ανάσα, βυθίστηκε στον πυθμένα και έμεινε εκεί. Προσπάθησα να την επαναφέρω αλλά ήταν αργά. Για τα δελφίνια, κάθε ανάσα είναι μια συνειδητή προσπάθεια - όχι όπως στους ανθρώπους, που γίνεται αντανακλαστικά - και η Κάθι επέλεξε να μην πάρει την επόμενη ανάσα», εξομολογείται ο Ric O’Barry με δάκρυα στα μάτια.

Ξαφνικά, αισθάνθηκε «βρώμικος». Όρμισε στο γραφείο του διευθυντή ουρλιάζοντας: «Γιατί το κάνουμε αυτό; Γιατί;».

Τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, ο Ric O’Barry έχει αφιερώσει τη ζωή του στην κατεδάφιση της ίδιας βιομηχανίας που βοήθησε να χτιστεί, στην αφύπνιση των πολιτών του κόσμου ώστε να μπει ένα τέλος στην πρακτική της αιχμαλώτισης δελφινιών προς όφελος του ανθρώπου- είτε το όφελος αυτό ονομάζεται κέρδος, είτε φαγητό, είτε αναψυχή.


Η ταινία

Η ομάδα του Louie Psihoyos τον προσεγγίζει και αρχικά αποφασίζουν να κάνουν ένα περιγραφικό ντοκιμαντέρ. Ωστόσο, η παντελής άρνηση των ιαπωνικών αρχών να συνεργαστούν μετατρέπει την ταινία σε θρίλερ. Εξελίσσεται σε παράλληλες θεματικές ενότητες. Προετοιμασίες για την κρυφή επιχείρηση καταγραφής της σφαγής δελφινιών εναλλάσσονται με την πολιτική καταγραφή της στάσης της Ιαπωνίας στους διεθνείς οργανισμούς, και την αδυναμία των τελευταίων να επιβάλλουν μια απαγόρευση αυτής της πρακτικής.

Η ταινία δεν έχει προβληθεί στην Ιαπωνία, εκτός από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τόκυο. Ο δήμαρχος του Taiji, Kazutaka Sangen, διαμαρτυρήθηκε για τη βράβευση με Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ στα Όσκαρ.


http://documentarygr.blogspot.gr/2010/09/cove.html

Συγκινητική ιστορία... και πιστεύω πως είναι αληθινή, όπως πιστεύω
πως και η ταινία the day of the dolphin του '73 βασιζόταν σε αλήθειες...



δεν την ξεχνώ αυτή την ταινία...
ήταν συγκλονιστική.

(o Ric O'Barry μαζί με τον Ψυχογιό είχαν γυρίσει το ντοκιμαντέρ "the cove")

ΛΟΥΙ ΨΥΧΟΓΙΟΣ
Ο προστάτης των δελφινιών επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος


Φρενιασμένα πάλευαν με τα δίχτυα για τέσσερα μερόνυχτα περίπου 500 ρινοδέλφινα που παγιδεύτηκαν την περασμένη Τρίτη στον Ορμο Ταϊτζί από Ιάπωνες ψαράδες, καθώς το ετήσιο κυνήγι είναι σε εξέλιξη.

«Ηταν ένα μαρτύριο να βλέπουμε τα δελφίνια να σφαγιάζονται από τους ψαράδες κι εμείς να μην μπορούμε να κάνουμε οτιδήποτε», λέει στο «Εθνος της Κυριακής» ο Λούι Ψυχογιός.

Ματωμένα και νηστικά για μέρες, τα δελφίνια βασανίστηκαν άγρια πριν σφαγιαστούν. Εκπαιδευτές και ψαράδες σημάδεψαν τα πιο όμορφα για να πωληθούν ακριβά σε θαλάσσια πάρκα και ενυδρεία, άγνωστο αριθμό θανάτωσαν, ενώ ορισμένα, όπως υποστήριξε ένας από τους ψαράδες στο CNN, απελευθερώθηκαν στη θάλασσα.

Οι φρικαλέες εικόνες του λουτρού αίματος κινηματογραφήθηκαν από ακτιβιστές των οργανώσεων «Save Japan Dolphins» και SSCS και ταξίδεψαν σε όλο τον κόσμο, προκαλώντας παγκόσμια κατακραυγή για την αγριότητα των Ιαπώνων ψαράδων απέναντι στα πανέμορφα θηλαστικά, που είναι και διασώστες ναυαγών.

Το πρώτο ντοκιμαντέρ
Η σφαγή των δελφινιών είχε έρθει θεαματικά στο προσκήνιο το 2009 με το περιβαλλοντικό ντοκιμαντέρ «Ο Ορμος» (The Cove) του πολυβραβευμένου Ελληνοαμερικανού φωτογράφου, σκηνοθέτη και ιδρυτή της Μη Κερδοσκοπικής Οργάνωσης «Oceanic Preservation Society» Λούι Ψυχογιού. Μια ομάδα ακτιβιστών έσπασε τη σιωπή και εξοπλισμένη με στρατιωτική τεχνολογία και στρατιωτικές τακτικές αποκάλυψε τη σφαγή που μέχρι τότε ήταν άγνωστη ακόμη και στους ίδιους τους Ιάπωνες.

«Εύχομαι και ελπίζω το δεύτερο ντοκιμαντέρ που θα γυρίσουμε να βοηθήσει ακόμη περισσότερο στη διάσωση των δελφινιών της Ιαπωνίας» υπογραμμίζει ο Λούι Ψυχογιός

Το φιλμ κινηματογραφήθηκε στον κόλπο Ταϊτζί μυστικά τις νύχτες, από δύτες με κάμερες καμουφλαρισμένες σαν βράχια, αφού φύλακες περιπολούν την παραλία απαγορεύοντας οποιαδήποτε φωτογράφηση ή καταγραφή. Το 2010 «Ο Ορμος» βραβεύτηκε με το Οσκαρ καλύτερου ντοκιμαντέρ. Πρωταγωνιστής ήταν ο πρώην εκπαιδευτής δελφινιών Ρικ Ο' Μπάρι, ο οποίος τη δεκαετία του '60 εκπαίδευσε τα πέντε θηλαστικά που χρησιμοποιήθηκαν στην τηλεοπτική σειρά «Φλίπερ το Δελφίνι». Ομως, μετά την αυτοκτονία, όπως υποστηρίζει ο ίδιος, ενός από τα δελφίνια που έπαιζε στη σειρά, της Κάθι, η οποία πέθανε στα χέρια του, στράφηκε ενάντια στην αιχμαλωσία των δελφινιών.

Η ταινία είχε ως στόχο να στρέψει τα φώτα στην ετήσια θανάτωση των δελφινιών στο Ταϊτζί. Μάλιστα, σήμερα ο Λούι Ψυχογιός ετοιμάζεται να δώσει συνέχεια. «Είμαι καθ' οδόν να συναντήσω τους συνεργάτες μου για τις ανάγκες του δεύτερου ντοκιμαντέρ που θα γυρίσουμε με θέμα το κυνήγι των δελφινιών στην Ιαπωνία», αποκαλύπτει στο «Εθνος της Κυριακής».

«Θα συνεχίσουμε να ευαισθητοποιούμε την κοινή γνώμη, μέχρι να σταματήσει η σφαγή των δελφινιών και η βιομηχανία αιχμαλωσίας που κερδοσκοπεί προωθώντας σε θαλάσσια πάρκα και ενυδρεία τα θαλάσσια θηλαστικά. Πιστεύω απόλυτα ότι εάν το κοινό σταματήσει να επισκέπτεται αυτά τα θεάματα, αυτόματα θα παύσει και η εμπορία των θαλάσσιων θηλαστικών».

Ο Λούι Ψυχογιός είναι δεύτερης γενιάς ομογενής με καταγωγή από τη Σπάρτη. Η εμπειρία του από τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ-θρίλερ, το οποίο κινηματογραφήθηκε με πάσα μυστικότητα από τις ιαπωνικές αρχές και τους ψαράδες, κρυφά, με κατασκοπικές μεθόδους είναι πολύτιμη.

«Για πρώτη φορά πληροφορήθηκα το έθιμο της σφαγής των δελφινιών το 2005 και τότε ιδρύσαμε με τους συνεργάτες μου τη ΜΚΟ "Oceanic Preser-vation Society" (OPS). Στόχος της OPS είναι να ενημερώνει το κοινό για το τι συμβαίνει στους ωκεανούς, που συνιστούν το 70% της Γης και για τη σπουδαιότητα της προστασίας της θαλάσσιας ζωής, ώστε οι επόμενες γενιές να βρουν ένα εμπλουτισμένο περιβάλλον και όχι αποδεκατισμένο από είδη. Την ίδια χρονιά επισκεφθήκαμε την Ιαπωνία και προσπαθήσαμε να συναντηθούμε με εκπρόσωπους της κυβέρνησης, τον δήμαρχο του Ταϊτζί και την τοπική ένωση των ψαράδων, αλλά κανείς δεν μας δέχτηκε. Τότε αποφασίσαμε να γυρίσουμε το ντοκιμαντέρ, προκειμένου να δημοσιοποιηθεί η σφαγή των δελφινιών και να ευαισθητοποιηθεί η κοινή γνώμη παγκόσμια.

Το 2006 ξαναπήγαμε στο Ταϊτζί με τον συνεργάτη μου και πρωταγωνιστή στο φιλμ ακτιβιστή Ρικ Ο' Μπάρι, αλλά αυτή τη φορά μυστικά. Κάθε βράδυ παραφυλάγαμε και μόλις βρίσκαμε την κατάλληλη ευκαιρία, πέφταμε στη θάλασσα και κινηματογραφούσαμε το μαρτύριο των δελφινιών για 4 ώρες, από τη νύχτα έως τη χαραυγή.

Ηταν ένα μαρτύριο να βλέπουμε τη δυστυχία των άμοιρων ζώων και το χειρότερο ήταν ότι ήμασταν ανίκανοι να κάνουμε οτιδήποτε. Το 2009 όταν προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ η ιαπωνική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι το φιλμ ήταν σκληρό και άδικο για τους ψαράδες. Δεν έχω επισκεφθεί ξανά από τότε την Ιαπωνία. Είμαι ανεπιθύμητο πρόσωπο. Σίγουρα θα με συλλάβουν αν ξαναπατήσω το πόδι μου στη χώρα τους.

Ωστόσο θα συνεχίσω την προσπάθεια και εύχομαι και ελπίζω το δεύτερο ντοκιμαντέρ που θα γυρίσουμε να βοηθήσει ακόμη περισσότερο στη διάσωση των δελφινιών της Ιαπωνίας και στην ευαισθητοποίηση του κοινού...».

Η ματωμένη παράδοση
Κάθε χρόνο στον Ορμο του Ταϊτζί στη Ν. Ιαπωνία σφαγιάζονται πάνω από 23.000 δελφίνια, με την έγκριση της ιαπωνικής κυβέρνησης, στο πλαίσιο της μακράς παράδοσης στο κυνήγι των δελφινιών, όπως λένε οι προασπιστές του.
• Το κρέας των δελφινιών διατίθεται στα ιαπωνικά σχολεία ως γεύμα. Ωστόσο είναι ρυπασμένο με τοξικά βαρέα μέταλλα: υδράργυρο, καίσιο και άλλους ρυπαντές που διαρρέουν από τη Φουκουσίμα. Ο υδράργυρος συσσωρεύεται σε ζωντανούς οργανισμούς. Περισσότεροι από 1.700 άνθρωποι δηλητηριάστηκαν λόγω της κατανάλωσης ψαριών και οστρακόδερμων και απεβίωσαν, ενώ 2.265 άτομα προσβλήθηκαν από τη νόσο Μιναμάτα που προκαλεί παράλυση.

• Φέτος η ιαπωνική κυβέρνηση όρισε ότι θα θανατωθούν 2.026 νεαρές φώκιες και δελφίνια, μεταξύ των οποίων 557 ρινοδέλφινα. Το κυνήγι διαρκεί από τον Σεπτέμβριο έως τον Μάρτιο και το μόνο βήμα που έχει γίνει μέχρι σήμερα εξαιτίας της παγκόσμιας αντίδρασης είναι ότι οι Ιάπωνες μείωσαν ελάχιστα τον αριθμό των θηλαστικών προς θανάτωση.

ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΛΑΓΙΟΥ


http://www.ethnos.gr/article.asp?catid= ... d=63953712