butterfly έγραψε:Εκεινο το κουναβι που λες, τι ακριβως ειναι; Λουτρινο; Κουφανε με οτι ειναι αληθινο! Κι αν ναι, τι τρωει; Που κοιμαται; Που τα κανει; Εκπαιδευεται; Δεν σας δαγκωνει; Καλε μου πεσαν τα μαλλια τωρα!
μιλάμε για 2 κουναβάκια, όχι 1.
Αρσενικό εκ δεξιών (πιο μεγαλόσωμο) και θηλυκό στα αριστερά, μικρόσωμο και λευκό.
Τα'χει στο δωμάτιό της η κόρη, τα ταϊζει με ξηρά τροφή για γάτες, ζαμπόν ή κοτοπουλάκι (όποτε μαγειρέψω), τα βγάζει μερικές ώρες έξω να τρέξουν/κυκλοφορήσουν (κυρίως στο δωμάτιό της)
έχουν πλάκα. Τα ψιλοφοβάμαι γιατί έχουν 2 μακρυά κοφτερά κυνοδοντάκια σαν βελονίτσες, οπότε δεν τα πολυπιάνω. Η κόρη τα σηκώνει απ'το σβέρκο, τα παίζει, και τρελαίνομαι όταν τη βλέπω τη φάση γιατί είναι πολύ χαριτωμένα. Αλλά από μακρυά κι αγαπημένα εγώ.
Ελπίζω να γύρισαν τα μαλλάκια σου στη θέση τους
Παλιότερα είχαμε και 40 καναρίνια σε μεγάλο κλουβί έξω, αυτοσχέδιο πατέντα του Τζόνι, αλλά μας τα'φαγαν τα περισσότερα τα γεράκια που κυκλοφορούν στα ανεμοδαρμένα ύψη που ζούμε. (έχωναν νύχια μέσα από κάγκελα και τα αποκεφάλιζαν) τα υπόλοιπα πέθαναν με τα χρόνια.
Μετά είχε πάρει και παπαγάλο, την κοπάνησε τελικά αυτός.
Είχε και κουνέλι.
Μετά πήρε σκιουράκι από παζάρι, μας τελείωσε κι αυτό.
Μόνο γάτα και ερπετά δεν μπήκαν στο σπίτι, γιατί χτυπάω αλλεργία με το πρώτο
και φρίκες με το δευτερο. Συντηρεί/ταϊζει/φροντίζει ωστόσο κάποια χελωνάκια
κάτω στον κήπο της πυλωτής, τα οποία αγαπώ κι εγώ.
Τώρα αρκείται στα 2 κουναβάκια και νιώθει εντελώς ΠΛΗΡΗΣ με το σκυλάκι, και κάνω το σταυρό μου.
Είχα σπίτι ζωολογικό κήπο τόσο καιρό, που τώρα μου φαίνεται άνετο.
Η απίστευτη χαρά που βλέπω στα μάτια της με τον καινούργιο κούκλο που ήρθε, με γεμίζει
κι εμένα χαρά. Άλλωστε εκπληρώθηκε και δικό μου όνειρο, γιατί από παιδί λάτρευα τους λύκους...
ελπίζω να καταφέρεις όμως να είσαι
