kat_woman έγραψε:Αχου,πεθαίνω και λιώνω!!Ψυχουλάκι μου <3 <3
συντομα θα έρθω να σε πάρω να τον δεις. (promise..)
butterfly έγραψε:Τι σ' επιασε βρε θεομουρλο και τετοιο γλυκο πλασματακι το ονομασες Αδη; Να εξομολογηθεις, να κανεις και τρεις μετανοιες μεχρι το πατωμα και να το ξαναβαφτισεις το βρεφος. Sugar πρεπει να τον πειτε, τοσο γλυκας ειναι!

Πρώτον: Ήταν επιλογή της κόρης ως "ανάποδο" του Δια.
Δεύτερον: Από πρωτοτυπία πάμε καλά. (Δεν πρέπει να υπάρχει άλλος που να'χει ονομάσει το σκυλί του Αδη).
Τρίτον: τόσο μαυρουλικος που είναι (για την ώρα) του ταιριάζει γάντι.
Τέταρτον: δεν ξεκολλάμε λέω εγώ απ'τη θανατοφοβία? Αφού εκεί θα καταλήξουμε όλοι.
Το να το "ξορκίζουμε" ακόμα κι ονομαστικά δε θα απομακρύνει τη φάση για μας.
Μη σου πω πως όσο νωρίτερα συμφιλιωθούμε με την ιδέα, τόσο καλύτερα.
Πάντως το τσογλανάκι είναι πανέξυπνο. Η κόρη μου τον εκπαιδεύει, και ήδη υπακούει
σε εντολές όπως "κάτσε", "μείνε" , "δώσε χεράκι", "έλα" κλπ, πράγμα που είναι άθλος
αν σκεφτεί κανείς πως σε τέτοια ηλικία τα σκυλάκια δεν μπορούν να εστιάσουν στον
εκπαιδευτή τους. (γι'αυτό και οι εκπαιδευτές δεν τα παίρνουν για εκπαίδευση
όταν είναι κάτω των 6 μηνών). Ο μαγκάκος τα πάει πολύ καλά, εστιάζει
και "εκτελεί". Είναι φυσικά και σκανταλιάρης, αλλά με τρόπο που μας κάνει να γελάμε.
Δεν έχει κάνει ΚΑΜΙΑ ζημιά μέσα στο σπίτι, και απ'την αρχή κάνει την ανάγκη του
στο μπαλκόνι (αν δεν τον βγάλουμε έξω). Μέσα στο σπίτι, σε καμία περίπτωση.
Σε γενικές γραμμές, νιώθουμε τυχεροί και ευλογημένοι που "μας έλαχε"...
περιττό να πω πως νιώθουμε και σφόδρα... ερωτευμένοι άπαντες
