Ιδεογραφήματα

Πολλοι λανθασμένα χρησιμοποιουν το "υπέρ του δεόντος" στην θεση του "υπέρ το δέον" με την εννοια του "παραπάνω απο το κανονικό, παραπανω απ' αυτό που πρέπει". Η προθεση υπέρ χρησιμοποιουμενη μετα γενικης δηλωνει "υπερασπιση", ενω η ιδια προθεση χρησιμοποιουμενη μετα αιτιατικης δηλωνει "το παραπανω απο το κανονικο". Χρησιμοποιωντας λοιπον κανεις την φραση υπέρ του δεοντος ειναι σαν να λεγει "για χαρη του δεοντος, του κανονικου".

Εχεις δίκιο ως προς τη χρήση της γενικής, αλλά για το "υπέρ"...

έχω την εντύπωση πως το "υπερ" είναι επίσης αποδεκτό και ως πρόθεση που υποδηλώνει το "παραπάνω". Βλέπε: Υπεραγορά, υπερμετρωπία, υπερούσιος, υπέρτατος, υπερέχων, υπερθετικός, υπερβολή, κλπ.

Η ένστασή σου λοιπόν είναι ως προς τη χρήση της γενικής...(δέον-δέοντος) έτσι?

Ο συνδυασμος της προθεσης υπερ με γενικη ή αιτιατικη!

Aκούμε συχνά :

την προστακτική του παραγγέλω ως "παρήγγειλε". Είναι παράγγειλε
την προστακτική του αντιγράφω ως "αντέγραψε". Είναι αντίγραψε
του αναθέτω ως "ανέθεσε" ενώ είναι ανάθεσε
και μπρρρ...συχνά του επιτρέπω ως "επέτρεψε" . Είναι επίτρεψε

Λάθος το "αποθανατίζω". Είναι απαθανατίζω

λάθος το "απαγοητεύω". Είναι απογοητεύω

επίσης κάτι που κάνω κι εγώ συχνά αποκεκτημένη ταχύτητα περισσότερο και λιγότερο από έλλειψη επίγνωσης.
Τουλάχιστον θεωρώ ότι είναι λάθος (Μέλιο ρίξε επιβεβαίωση)

δεν είναι "μεγενθύνω" αλλά μεγεθύνω (? έτσι δεν είναι?)
ούτε "μεγένθυση" αλλά μεγέθυνση

Επίσης

όχι απολλοτριώνω αλλά απαλλοτριώνω

όχι έχω απηυδίσει αλλά έχω απαυδίσει (αυτό το κάνω πολύυυυυυ συχνά, ενώ στον παρακείμενο του "παραγγέλω" αντιστοίχως, δε θα διανοούμην να πω έχω παρηγγείλει :Ρ)

όχι περί πολλών τυρβάζει, αλλά περί πολλά τυρβάζει

όχι απεκδύομαι της ευθύνης, αλλά απεκδύομαι την ευθύνη


επίσης, ουδέτερου γένους ουσιαστικά που λήγουν σε -ες

όπως εκκρεμές, παρεμφερές, σαφές κλπ

έχουν κατάληξη στον πληθυντικό σε -η και όχι σε οι, ούτε μένουν στην ονομαστική του ενικού.

Είναι δηλαδή, εκκρεμή, παρεμφερή, σαφή.

τα ορθά:

μεγεθυνω (μεγεθος + -ύνω)
Έχω απαυδΉσει
απαλλοτριώνω (απο + αλλότριος)
περι πολλα τυρβάζω
απαθανατίζω (απ'(ο) + αθανατος)
απογοητευω
παραγγειλε, επιτρεψε κοκ
απεκδυομαι την ευθυνη (απο + εκ + δύομαι)
εκκρεμες κοκ // πληθ. εκκρεμη (τα)


επισης ειναι αντεπεξερχομαι και οχι ανταπεξερχομαι
επισης ειναι παρεμπιπτοντως (παρα + εν + πιπτω)και οχι παρεπιπτοντως ή πως αλλιως.
επισης παραναλωμα του πυρος (ρ. παραναλισκω) και οχι πυραναλωμα του πυρος
επισης συχνο λαθος ειναι το εξ' αλλου, εξ΄ ισου κοκ. Το σωστο ειναι εξ ισου, εξ αλλου κοκ. χωρις αποστροφη, αφου δεν υπαρχει εκθλιψη φωνηεντος.

TEUTAMOS έγραψε:Πολλοι λανθασμένα χρησιμοποιουν το "υπέρ του δεόντος" στην θεση του "υπέρ το δέον" με την εννοια του "παραπάνω απο το κανονικό, παραπανω απ' αυτό που πρέπει". Η προθεση υπέρ χρησιμοποιουμενη μετα γενικης δηλωνει "υπερασπιση", ενω η ιδια προθεση χρησιμοποιουμενη μετα αιτιατικης δηλωνει "το παραπανω απο το κανονικο". Χρησιμοποιωντας λοιπον κανεις την φραση υπέρ του δεοντος ειναι σαν να λεγει "για χαρη του δεοντος, του κανονικου".

Ομολογω κ εγω το χρησιμοποιουσα ετσι μεχρι στιγμης..Ωραια η παρατηρηση σου.

Ωραιο κα αυτο με τις προστακτικες΄.Το παρηγγειλε π.χ ειναι αοριστος και οχι προστακτικη.Οντως πολλοι χρησιμοποιουν λανθασμενα πολλες απο τις εκφρασεις που αναφερατε.

Ο επί κεφαλής και όχι ο επικεφαλής... [ Ο επί ( της ) κεφαλής ( ευρισκόμενος )]
-Γενική: του ( ευρισκομένου ) επί ( της ) κεφαλής και ΟΧΙ του επικεφαλή!

Δείτε και ΟΧΙ δέστε...
Πείτε και ΟΧΙ πέστε...
Βγείτε και ΟΧΙ βγέστε...

Πενθήμερος, ΟΧΙ πενταήμερος, όπως δυστυχώς, διδάσκεται ( ! ) από την "πλέρια προοδευτικούρα" σήμερα...

Οι μέθοδοι και ΟΧΙ οι μέθοδες...

Ετήσιος και ΟΧΙ χρονιάτικος, που σημαίνει κανονικά ο ηλικίας ενός έτους...

Η ισχύς - της ισχύος και ΟΧΙ η ισχύ - της ισχύς...

Ακόμη και αν στην ονομαστική χρησιμοποιούμε καταχρηστικά αντί του απόλυτα ορθού "η ενεργός" τον λανθασμένο τύπο "η ενεργή", στην Γενική λέμε "της ενεργού" και ΟΧΙ της ενεργής...

Ιούνιος - Ιούλιος και ΟΧΙ Ιούνης - Ιούλης, όπως επιμένουν κάποιοι ηλίθιοι να γράφουν - λέγουν τα ονόματα των μηνών αυτών...

Οκτώβρης/Οκτώβριος και ΟΧΙ ΟκτώΜβρης/ΟκτώΜβριος...

Τίθεμαι - ( αυτός ) τίθεται - τίθενται και ΟΧΙ τίθομαι - τίθοται - τίθονται...

Χειρουργός ( αγαθοεργός, ξυλουργός ) και ΟΧΙ χειρούργος ( κακούργος, πανούργος, ραδιούργος... )

Άλλ' αντ' άλλων ( άλλα αντί άλλων ) και ΟΧΙ άλλα ντάλλα...

Ίσα με ( από το ίσον προς> ίσον με... ) και ΟΧΙ ίσαμε, αν και οι "γλωσσοπλάστες" προοδευτικαράδες δολοφόνοι της Ελληνικής γλώσσας, θεωρούν την φράση ως μία λέξη, και μάλιστα την χαρακτηρίζουν ως την μόνη τρισύλλαβη πρόθεση!!! Αντισταθείτε!

εφ' άπαξ ( επί + άπαξ = γιά μία ΜΟΝΟ φορά )και ΟΧΙ εφάπαξ!

Οδός Μάρνη και ΟΧΙ Μάρνης...

Πλατεία Βάθη και ΟΧΙ Βάθης...

Ιερά οδός 40 και ΟΧΙ Ιεράς οδού 40...

Εγνατία 406, και ΟΧΙ Εγνατίας 406...

Χαμός λαθών επίσης γίνεται με την λανθασμένη γραφή της κατάληξης -ε και -αι των ρημάτων...

Κανόνας:
Το α', β' και γ' ενικού Οριστικής Ενεστώτος Μέσης και Παθητικής, γράφεται με -αι ( εγώ βρίσκομαι, εσύ βρίσκεσαι, αυτός βρίσκεται ) όπως και το γ' πληθ. ( αυτοί βρίσκονται )
Και το α' και β' πληθ. με -ε ( εμείς βρισκόμαστε - εσείς βρίσκεσθε )
Ενώ
Το α' και β' πληθ. Οριστικής Ενεστώτος Ενεργητικής, γράφεται με -ε ( εσείς πώς το βρίσκετε; Εμείς το βρίσκουμε έτσι... )

Άρα, απλά και πρακτικά, η κατάληξη ρημάτων είναι:
Εγώ - εσύ - αυτός - αυτοί: Κατάληξη με -αι.
Εμείς - Εσείς: κατάληξη με -ε.
( Για το τι γίνεται με αυτό το λάθος, μιά ματιά σε δημοσιεύματα ΚΑΙ στην παρούσα ιστοσελίδα, θα σας πείσει... )

TEUTAMOS έγραψε:... Η προθεση υπέρ χρησιμοποιουμένη μετα γενικης δηλωνει "υπερασπιση", ...

Προφανώς εδώ εννοείς την χαριστική Γενική. ( Δυστυχώς, πολύ ψιλά γράμματα για τους κάτω των 45 ετών... )

Ευχαριστώ Τάκη. Πραγματικά βλέπω συχνά πυκνά πάμπολλα απ'τα

Οδός Μάρνη και ΟΧΙ Μάρνης...

Πλατεία Βάθη και ΟΧΙ Βάθης...

Ιερά οδός 40 και ΟΧΙ Ιεράς οδού 40...

Εγνατία 406, και ΟΧΙ Εγνατίας 406...

Να προσθέσω και


κατα τη 1 η ώρα. Ή στη 1.
Όχι για το Θεό κατά τις 1 ή στις 1. Δεν είναι πολλές, είναι ΜΙΑ!

Οι μέθοδοι και ΟΧΙ οι μέθοδες...

Αυτό λες εσύ? (ευτυχώς "μέθοδες" δεν έχω δει στα ΙΔΕΟ τουλάχιστον ) εδώ την ψήφο που την έκαναν τρανσέξουαλ κι έγινε ο ψήφος?

Τίθεμαι - ( αυτός ) τίθεται - τίθενται και ΟΧΙ τίθομαι - τίθοται - τίθονται...

Αυτό ναι, γίνεται συχνά. Όπως και στο "επιτίθεμαι" αντίστοιχα...

Το α', β' και γ' ενικού Οριστικής Ενεστώτος Μέσης και Παθητικής, γράφεται με -αι ( εγώ βρίσκομαι, εσύ βρίσκεσαι, αυτός βρίσκεται ) όπως και το γ' πληθ. ( αυτοί βρίσκονται )
Και το α' και β' πληθ. με -ε ( εμείς βρισκόμαστε - εσείς βρίσκεσθε )
Ενώ
Το α' και β' πληθ. Οριστικής Ενεστώτος Ενεργητικής, γράφεται με -ε ( εσείς πώς το βρίσκετε; Εμείς το βρίσκουμε έτσι... )

Άρα, απλά και πρακτικά, η κατάληξη ρημάτων είναι:
Εγώ - εσύ - αυτός - αυτοί: Κατάληξη με -αι.
Εμείς - Εσείς: κατάληξη με -ε.

AYTO κι αν χρειάζεται να το ξεκαθαρίσουν πολλοί στο μυαλό τους...

takis_papa έγραψε:Προφανώς εδώ εννοείς την χαριστική Γενική. ( Δυστυχώς, πολύ ψιλά γράμματα για τους κάτω των 45 ετών... )

Αγαπητε συνονοματε
ειμαι (δυστυχως ) στους πανω απο 45 , οφειλω να ομολογησω ομως οτι αυτη η αναφορα δεν μου θυμισε και πολλα πραγματα . Ειλικρινα απολαμβανω (αρκετα αργοτερα απο το τοτε 6ταξιογυμνασιο και χωρις αγχος εξετασεων ) τις αναφορες στην ελληνικη γλωσσα . Σαν μαθητης ομως θυμαμαι μεγαλο μερος της δυσκολιας ασκησεων γεωμετρικων τοπων και κατασκευων ( ενα θαυμασιο βιβλιο , γεωμετρια Κανελλου ) για παραδειγμα να ειναι στην κατανοηση της εκφωνησης εξ αιτιας της γλωσσας. Θυμαμαι την σχιζοφρενεια του να γραφεις σε μια γλωσσα διαφορετικη απο την ζωντανη καθομιλουμενη . Να σκεφτεσαι ψαρι νερο και ψωμι και να μεταφραζεις ιχθυς υδωρ και αρτος .
Τελος προοδευτικος ( χωρις εισαγωγικα ) η συντηρητικος δεν χαρακτηριζεται καποιος απο τη γλωσσα που χρησιμοποιει , αλλα απο αυτα που λεει ( αρκει φυσικα να μπορει και να θελει να γινει κατανοητος ... ).
Ελπιζω μαζι με τον Τευταμο καποια στιγμη , να ξεκινησετε μια συζητηση για τροπους εμπλουτισμου του λεξιλογιου των Ελληνων μαθητων ( 200 - 300 το υπολογιζουν ) , οπως και για την αναβαθμιση του τροπου σκεψης τους. Νομιζω οτι αυτο ειναι αρκετα χρησιμοτερο απο το αν καποιος πει Ιουνης αντι για Ιουνιος .

Δεν ξέρεις πώς βαστάω τα δάχτυλα (με νύχια και με δόντια) να μη σου απαντήσω, γιατί θέλω την απάντηση του Τάκη πρώτα. Σ'εκείνον απευθύνεσαι άλλωστε..

Ένα μόνο κάπως "ουδέτερο" θα μου επιτρέψω να στο πω:
Παρά την "προοδευτική" σου διαδρομή (θολοκουλτουριάρικη εννοώ ), οφείλω να αναγνωρίσω πως έχεις άρτιο χειρισμό της γλώσσας και είσαι ορθογράφος.

ειμαστε ( ... οι Τακηδες ) μεγαλοψυχοι και γεναιοδωροι ειδικα με το ωραιο και ασθενες φυλλο.
Συμπεραινω λοιπον πως δεν θα εχει προβλημα ο συνονοματος μου να απαντησεις πρωτη. Ειμαι πολυ περιεργος να δω που θα διαφωνησουμε και σε αυτα τα προφανη ...

Μερικά ακόμα καθημερινά μαργαριτάρια...

ο μη γένοιτο (το οποίο να μη συμβεί, ευκτική έγκλιση) κι όχι ω, μη γένητω και με διάφορους άλλους τρόπους που το βλέπω και παίρνω μισό μέτρο μπόι απ' το μαλλί που σηκώνεται.

καλώς εχόντων των πραγμάτων κι όχι έχων (ή, ακόμα χειρότερα, έχως) καλών των πραγμάτων, το οποίο επίσης βλέπω πιο συχνά απ' όσο μπορώ ν' αντέξω.

Επίσης, τα επιρρήματα γράφονται με ω, τα επίθετα με ο. Καλός (επίθετο), καλώς (επίρρημα). Έχει καλώς κι όχι έχει καλός, ΕΛΕΟΣ.

Ο Γιάννης Παπαρουπίδης, του Γιάννη Παπαρουπίδη, αλλά ο Γιάννης Αποστόλου, του Γιάννη Αποστόλου.

ΠΟΤΕ τα θηλυκά επώνυμα δεν κλίνονται. Είναι η Μαρία Παπαρουπίδη, της Μαρίας Παπαρουπίδη.

Επίσης, ο Παύλος, ω ΠαύλΕ. ΚύριΕ ΕυαγγελάτΕ. Όλα τα αρσενικά επώνυμα που λήγουν σε -ος, έχουν κλητική σε -ε αντίθετα με την γνώμη και καθημερινή πρακτική των κυρίων δημοσιογράφων.

Επίσης, κλίνω ένα ρήμα, κλείνω το παράθυρο κι όχι το αντίθετο ή και τα δύο το ίδιο.

Οι κύριοι, των κυρίων, αλλά οι κυρίες των κυριών.

Αυτή είναι κι η μικρή δική μου συνεισφορά, αν και μου μένουν ακόμα 15 χρόνια μέχρι να φτάσω τα 45. :Ρ

Ένα μαργαριτάρι ακόμα:

Αφορώ σε κάτι και όχι Αφορώ κάτι

Ακούω συνέχεια: Όσων αφορά το τάδε/τον τάδε/την τάδε κλπ...

Ενώ το σωστό είναι:
Όσων αφορά στο τάδε/στον τάδε/στην τάδε κλπ...

Αλλιώς πρέπει να πούμε:
Σε ό,τι αφορά το τάδε/τον τάδε/την τάδε κλπ...

Διορθώστε με αν κάνω λάθος

=))ΑΝΝΑ((= έγραψε:Όσων αφορά στο τάδε/στον τάδε/στην τάδε κλπ...

Όσον αφορα....

Σκολίωση και οχι Σχολειωση. Αν και αφορα σε μαθητες, το επθετο απο το οποιο προηλθε η λεξη σκολιωση ειναι το σκολιός (=στραβος). Κατα το ορθοπεδικος -ορθοπαιδικος, οπου ορθη ειναι η πρωτη γραφη.

Έκθλιψη - έκλειψη - έλλειψη

Η έκθλιψη (<εκ-θλίβω) ειναι πάθος φωνηέντων, και ειδικοτερα η παράλειψη φωνήνετος όταν βρεθεί εμπρος από φωνήεν της λέξης που έπεται (πχ απ' το χέρι < από το χέρι) // εξαγωγή χυμού από τους καρπούς με πίεση.
Η έκλειψη (< εκ-λείπω) ως αστρονομικός όρος είναι το φαινόμενο κατά το οποίο η Γη εισέρχεται στη σκιά ενός ουράνιου σώματος, με αποτέλεσμα κάποιες περιοχές της Γης να δέχονται λιγότερο φως από ό,τι συνήθως.
Η έλλειψη (< ελ-λείπω < εν + λείπω) είναι απουσία κάποιου πράγματος.

=))ΑΝΝΑ((= έγραψε:

Αφορώ σε κάτι και όχι Αφορώ κάτι

Ακούω συνέχεια: Όσων αφορά το τάδε/τον τάδε/την τάδε κλπ...

Ενώ το σωστό είναι:
Όσων αφορά στο τάδε/στον τάδε/στην τάδε κλπ...

Αλλιώς πρέπει να πούμε:
Σε ό,τι αφορά το τάδε/τον τάδε/την τάδε κλπ...

Διορθώστε με αν κάνω λάθος

Ουπς!: Όσον αφορά και όχι Όσων...

Η έκφραση έχει τελικά στην κοινή καθομιλουμένη ΔΙΠΛΗ σημασία, ανάλογα με το πώς λέγεται/γράφεται:
Π.χ.: "Το θέμα δεν με αφορά" = Το θέμα δεν με ενδιαφέρει.
"Αυτό δεν σε αφορά"= Αυτό δεν σε ενδιαφέρει, δεν είναι δική σου δουλειά...
" αυτό αφορά κάποιους που..." = αυτό ενδιαφέρει κάποιους που...
Και: "Το θέμα δεν αφορά σε μένα" = Το θέμα δεν αναφέρεται - προσβλέπει σε μένα...
" Αυτό αφορά σε κάποιους που"... = Αυτό αναφέρεται/προσβλέπει σε κάποιους που...

Και οι δύο έννοιες είναι συγγενικές αλλά όχι ταυτόσημες.

Μερικά ακόμα καθημερινά μαργαριτάρια...

ο μη γένοιτο...

Αγαπητή Σαλώμη είσαι αξία συγχαρητηρίων, καθ' όσον είναι πλέον ή βέβαιον ότι λόγω ηλικίας, ουδέποτε εδιδάχθης κατά τον βασικό ή μέσο κύκλο εκπαιδεύσεως ορθώς την Ελληνική.
Εύγε!
Και ασφαλώς τα θηλυκά επώνυμα ΔΕΝ κλίνονται, καθ' όσον παράγονται από την Γενική του άρρενος επωνύμου! ( Δήμητρα Παπαδοπούλου = Η Δήμητρα ( σύζυγος ή κόρη ) του Παπαδοπούλου - αλήθεια, πώς και "ξέφυγε" από τους "προοδευτικαράδες" και δεν το άλλαξαν σε "Δήμητρα Παπαδόπουλου", κατά το " των παράγωγων" αντί του ορθού "παραγώγων"...
( Κατήργησαν τον κανόνα περί μη προπαροξύνσεως των εχουσών μακράν λήγουσα λέξεων...)

Αγαπητε συνονοματε
ειμαι (δυστυχως ) στους πανω απο 45 , οφειλω να ομολογησω ομως οτι αυτη η αναφορα δεν μου θυμισε και πολλα πραγματα...

Αγαπητέ συνονόματε Τζογαδόρε, πρώτον σε παραπέμπω στο "Συντακτικόν της Ελληνικής Γλώσσης", , 1964, και δεύτερον, ούτε που μου περνά από το μυαλό να αλλάξω την κοινή καθομιλουμένη με τύπους γλωσσικούς που ουδέποτε εχρησιμοποιήθησαν όπως η λεγομένη Καθαρεύουσα ή με παρωχημένες λόγω χρόνου και εξέλιξης διαλέκτους!
Αλλά, η ορθή χρήση της γλώσσας είναι εφικτή μόνον όταν είναι γνωστές οι ρίζες της και η πρωταρχική της δομή.
Η γλώσσα είναι ένας ζωντανός οργανισμός που υπόκειται σε φυσική εξέλιξη.
Δέχομαι λοιπόν, απόλυτα τους εξειλιγμένους τύπους "χλιάρ'" και "κουτάλι" της λέξεως "κοχλιάριον".
ΔΕΝ δέχομαι, όμως, να καταργούνται με προεδρικά διατάγματα και λόγω πολιτικών θέσεων βασικοί δομικοί γλωσσικοί κανόνες και να αντικαθίστανται με όρους τραβηγμένους απ' τα μαλλιά...
Πού ξανακούστηκε ότι η πρόθεση "ανά" είναι "απηρχαιομένη";
Πού ξανακούστηκε ότι πλέον οι σύνθετες λέξεις λογίζονται ως ΜΙΑ; Αντί του συλλαβισμού συν-τρέ-χω, να διδάσκεται ο συλλαβισμός συ-ντρέ-χω;
Έχουμε το θλιβερό προνόμιο και την παγκόσμια αποκλειστικότητα, να έχουμε αναγάγει το γλωσσικό ζήτημα σε πολιτικό.
Με απόλυτη επίγνωση ανέφερα τον όρο "προοδευταράς" αναφερόμενος στους υποκουλτουριάρηδες υποτιθέμενους προοδευτικούς αριστερούς, που εστιάζουν την όλη τους πολιτική δραστηριότητα στην απομίμηση και διατήρηση της ξύλινης γλώσσας του ΚΚΕ, λες και πέραν αυτών, ο απλός κοσμάκης ομιλεί έτσι όπως γράφουν οι δημοσιογράφοι του Ριζοσπάστη!
Το ότι, βέβαια, όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, φανερά ή κρύφια, μέσα στα οποία θέλουμε ή όχι συμπεριλαμβάνονται και τα κομμουνιστικά, επιθυμούν και επιδιώκουν οι λαοί να είναι αμόρφωτοι και αγράμματοι, μη δυνάμενοι να ανταλλάσσουν αφηρημένες ιδέες, έχει την προφανέστατη εξήγησή του:
Διευκολύνεται έτσι η χειραγώγηση των μαζών...
Και ασφαλώς, δεν αναφέρομαι στις Μορφές της νεώτερης πολιτικής Ιστορίας του τόπου, τον Κύρκο και τον Ηλιού ( τι ωραία δείγματα γλωσσικής καθαρότητας έχουν δώσει και οι δυό! ), ούτε ομιλώ με αυτόν τον τρόπο από πολιτική εμπάθεια!
Εν κατακλείδι, για να εμπλουτίσει ο νέος άνθρωπος το λεξιλόγιό του, επιβάλλεται πρώτον η ορθή διδασκαλία της γλώσσας ( ΝΑΙ, Ιούνιος αντί Ιούνης! ) και δεύτερον, πρέπει να καταστεί γνωστό σε αυτόν για ΠΟΙΟ λόγο πρέπει να ομιλεί ορθώς, ώστε να δώσει την προσήκουσα προσοχή στα περί γλώσσης μαθήματα και να μην τα θεωρεί ως "άχρηστα", όπως εν πολλοίς η συντριπτική πλειοψηφία των σημερινών νέων τοποθετείται.
Μην αναλύσουμε τους λόγους που συμβαίνει τούτο, όπως και το ποιοί ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ευθύνονται και ποιά τα αίτια για τις περί γλώσσης αποφάσεις - είναι καθαρά πολιτική συζήτηση, μέσα από την οποία κάποιοι θεωρούμενοι ως εξέχουσες πολιτικές "μορφές", θα δειχθεί ότι ήσαν απλοί ενσυνείδητοι προδότες του Ελληνικού Έθνους...

Και μία ακόμη επισήμανση:
Οι Δοτικές αιτίας, τροπικές ή άλλες, διατηρούν την ορθογραφία τους αν και καταργήθηκε η Πτώση αυτή:
Βάσει, φύσει, θέσει...
"Βάσει των βαθμών σου"...= Με βάση τους βαθμούς σου...
"Είσαι φύσει τεμπέλης"... Είσαι από την φύση σου ( εκ γενετής ) τεμπέλης...
"Είσαι θέσει αρνητής"... Είσαι εκ πεποιθήσεως αρνητής...

Ουπς!: Όσον αφορά και όχι Όσων...

Πολύ σωστός! Με πρόλαβες !
Το κάνουν συχνά τα νέα παιδιά αυτό το λάθος.

Η έκφραση έχει τελικά στην κοινή καθομιλουμένη ΔΙΠΛΗ σημασία, ανάλογα με το πώς λέγεται/γράφεται:
Π.χ.: "Το θέμα δεν με αφορά" = Το θέμα δεν με ενδιαφέρει.
"Αυτό δεν σε αφορά"= Αυτό δεν σε ενδιαφέρει, δεν είναι δική σου δουλειά...
" αυτό αφορά κάποιους που..." = αυτό ενδιαφέρει κάποιους που...
Και: "Το θέμα δεν αφορά σε μένα" = Το θέμα δεν αναφέρεται - προσβλέπει σε μένα...
" Αυτό αφορά σε κάποιους που"... = Αυτό αναφέρεται/προσβλέπει σε κάποιους που...

Και οι δύο έννοιες είναι συγγενικές αλλά όχι ταυτόσημες.

Πολύ ωραία διαχώρισες τις έννοιες.

Εγώ λέω συχνά "αυτό αφορά τη Βίκυ όχι εσένα " (αν αναφερθώ σε κάτι που απευθύνεται στη Βίκυ και ενδιαφέρει πρώτιστα σ'αυτήν. Δε βλέπω το λάθος.


Γενικώς είναι πάρα πολύ χρήσιμα όλα όσα τοποθετείς Τάκη. Λέω να το συνεχίσουμε αυτό το τόπικ και παροτρύνω τους νεότερους - συγνώμη νεώτερους , να τα βλέπουν. Θα μαθαίνουν πολλά...

Εγώ έμαθα να τονίζω στη λήγουστα το χειρουργός
(τα άλλα ευτυχώς τα ήξερα, αλλά δεν έβλαπτε μια υπενθύμιση! )

Κάποιες μικρές ακόμη επισημάνσεις:

Αλαζονεία όχι αλαζονία
αλλεργία όχι αλεργία
εισιτήριο όχι εισητήριο
αντικρίζω όχι αντικρύζω αλλά αντίκρυ
ενεός (=άφωνος, άναυδος) όχι ενεώς
Επικούριος θεός π.χ Απόλλων αλλά επικούρειος φιλόσοφος
πώρωση όχι πόρωση
συνδαιτυμόνας όχι συνδαιτημόνας
συγκρητισμός (=συγκερασμός, ανάμειξη θρησκευτικών κυρίως στοιχείων) όχι συγκριτισμός
συνωμότης-συνωμοτώ όχι συνομώτης-συνομοτώ
ψιθυρίζω όχι ψυθιρίζω

Επίσης:

οφείλω-οφειλέτης αλλά και ωφελώ-ωφέλεια

Χάρη στους γνωστούς κουκουλοφόρους των Εξαρχείων, ο Αδωνις προσφέρει αύριο για τελευταία μέρα το 8τομο λεξικό Liddel and Scot μόνο 130 ευρώ, ενώ η λιανική τιμή πώλησης είναι 250 ευρώ. Την επόμενη φορά το βιβλιοπωλείο του Αδώνιδος θα το κάψουν οι πελάτες του, για να τον αναγκάσουν να ξανακάνει τέτοιες προσφορές.

συγγνώμη ( συν + γνώμη ) και ΟΧΙ συγνώμη...
Θα εξάγω = είναι Μέλλων συνεχείας: Θα εξάγω συνέχεια, ενώ
Θα εξαγάγω = Μέλλων στιγμιαίος = θα πράξω ό,τι λέγει το ρήμα ΜΟΝΟ μία φορά...

Παρατατικός ( παρελθοντική πράξη συνεχείας ) εξήγα εξήγες, εξήγε... Ενώ
Αόριστος ( ΜΙΑ φορά στο παρελθόν ) = εξήγαγα, εξήγαγες, εξήγαγε...
Εννοείται πως οι τύποι αυτοί γενικά αφορούν στην κοινή καθομιλουμένη
και όχι στην κλασσική Γραμματική της Αττικής Διαλέκτου, όπου, για παράδειγμα,
δεν αναγνωρίζονται Μέλλοντες συνεχείας και στιγμιαίος,
αλλά τα νοήματα αυτά αποδίδονται τόσο με τον Μέλλοντα
όσο και με την χρήση των άλλων εγκλιτικών τύπων πέραν της Οριστικής ( Υποτακτική ).

gambler έγραψε:ειμαστε ( ... οι Τακηδες ) μεγαλοψυχοι και γεναιοδωροι ειδικα με το ωραιο και ασθενες φυλλο.
Συμπεραινω λοιπον πως δεν θα εχει προβλημα ο συνονοματος μου να απαντησεις πρωτη. Ειμαι πολυ περιεργος να δω που θα διαφωνησουμε και σε αυτα τα προφανη ...

Γιά ποιό λόγο, συνονόματε, κατήργησες εντελώς τους τόνους;

ΣΤΑΥΡΑΕΤΟΣ έγραψε:πώρωση όχι πόρωση

πόρρωση ειναι βασικά το ορθόν. Εκ του επιρρήματος πόρρω. Βλ. Πόρρω απέχει από την ιδεολογία που υποτίθεται ότι πρεσβεύει. Δηλαδή ο πορρωμένος είναι αυτός που έχει προχωρήσει πολύ εις κάτι και ως εκ τούτου μονοπωλεί εις αυτό το ενδιαφέρον του.

ΑρΕλα έγραψε:Εγώ έμαθα να τονίζω στη λήγουστα το χειρουργός

...εις αντίθεσιν με τα ραδιούργος, πανούργος που τονίζονται εις την παραλήγουσαν ως έχοντα αρνητικήν σημασίαν. Στην αρχαίαν Ελληνικήν ο Λυκούργος (έργον του λύκου) δεν ετονίζετο εις την λήγουσαν όπως θα περίμενε κανείς, αλλά στην παραλήγουσαν, καθώς Λυκουργός μόνον ο θεός εδύνατο να είναι.

Αναμένω - περιμένω

Η διαφορά των δυο ειναι εμφανής. Το πρώτον είναι αναφορά εις χρόνον, ενώ το δεύτερον εις τόπον. Λέμε αίθουσα αναμονής π.χ., τουτεστι αναμένω την ώρα για να έλθηι η σειρά μου.

TEUTAMOS έγραψε:
...ο Λυκούργος (έργον του λύκου)...

Θα έλεγα ότι Λυκούργος είναι ο "εξεργαζόμενος" το φως, ο προσφέρων την λάμψη, και κατά συνέπειαν ο Γνωσιδότης.
Η παρόξυνση της λέξης αποτελεί εξαίρεση για τον αναφερόμενο από εσέ λόγο.

μα ναι. Το λυκος δεν ειναι ο λυκος, αλλα η λυκη (εξ ου λυκοφως, λυκαυγες κοκ.). Λατινιστι lux, lucis.

οφείλω-οφειλέτης αλλά και ωφελώ-ωφέλεια

ωφελώ μεν το ρήμα, όφελος το ουσαστικό

Επίσης

ο αριθμός έξι και όχι έξη που είναι η μανιώδης επαναλαμβανόμενη συνήθεια/εθισμός. (νομίζω ήδη γράφτηκε αυτό αλλά δεν βλάπτει να ξαναγραφτεί)

εναντίον όχι εναντίων - γιατί το δεύτερο ειναι η γενική πληθυντικού του ενάντιος.

Το εξής και όχι το εξείς.

βρίσκω μεν, βρήκα δε.

επίσης, άλλο παίρνω άλλο περνώ
άλλο πήρα (αόριστος του παίρνω) και άλλο πείρα (εμπειρία, πείρα στη ζωή)





προσωπικά εμμένω στα:

μακρυά αντί του "μακριά"

αυγό αντί του "αβγό"

αυτί αντί του "αφτί"

κατά τις...σύγχρονες διορθώσεις (είναι πάρα πολλά - τώρα αυτά μου'ρχονται)