Ας τα πάρουμε ένα ένα:
Πάντως δεν τα βγάζω απ'το μυαλό -αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Ευχαρίστως να κάτσω να σου δώσω βιβλιογραφία να κάθεσαι να διαβάζεις για ώρες!!!
Ποιος σου είπε ότι η όποια βιβλιογραφία καθιστά πιο "έγκυρο" στα μάτια μου το όποιο επιχείρημα; Οι "έγκριτοι" και οι "ειδικοί" είναι πολλοί πλέον γύρω μας, αλλά θα σε παρότρυνα να συνυπολογίσεις το γεγονός ότι το "έγκριτον" και η όποια "ειδίκευση" δεν συνεπάγεται απαραίτητα και ειλικρίνεια, ουδετερότητα, αμεροληψία και έρευνα προς χάριν της αλήθειας και μόνον της αλήθειας...
Και εσένα αγαπητή μου ArELa ποιος σου είπε πως κοιτώ μόνο ΜΙΑ βιβλιογραφία. Μάλλον θα σου διε΄φυγε το εξ΄γης χαρακτηριστικό των φοιτητών το οποίο έχω αναφέρει σε προγενέστερη δημοσίευσή μου:
έρευνα!!! Το "έγκριτον" και η "ειδίκευση" εννοείται πως δεν συνυπάροχυν με την αλήθεια και την αμεροληψία. Όμως η βιβλιογραφία συνεπάγεται με την έρευνα ειδάλλως θα μιλούσαμε για
βιβλιο κι όχι για βιβλιογραφία (πολλά βιβλία με διαφορετικές οπτικές προσέγγισης, ανάλυσης, εξέτασης, ερμηνείας και μελέτης του εκάστοτε θέματος. Άρα, προσφέροντάς σου μία βιβλιογραφία (κυρίως ξενόγλωσση γιατί κακά τα ψέματα οι ξένοιξέρουν να ερευνούν, να περιγράφουν και παρουσίαζουν τα πορσίσματά τους σε αντίθεση με εμάς που μερληπτούμε σε πολύ μεγάλο βαθμό!) είσαι αναγκασμένη να ερευνήσεις και να ψάξεις μέχρι να βρεις την αλήθεια.
Αν και πάλι δε νομίζω να αλλάξεις γνώμη ή τουλάχιστον να δεις έστω και λίγο διαφορετικά τα πράγματα, διότι όσο μεγαλώνεις.... χαχαχαχα!!!
Θέλεις "ηλικιακό" πόλεμο μικρό μου; Από μένα ΔΕΝ θα τον έχεις! Γιατί απλά οι τοποθετήσεις/σκέψεις/συλλογιστική μου, δεν "ανήκουν" σε γενιές (ούτε εγώ ανήκω πλην των μουσικών μου ερεθισμάτων ίσως), αλλά είναι ΑΠΟΡΡΟΙΑ βασάνου του ρημαδοκέφαλου που κουβαλάω στους ώμους μου (όχι μόνο για μόστρα), στην πορεία που έχω ήδη διανύσει. Και στο βαθμό που ΑΥΤΟ έχει να κάνει με την ΗΛΙκία (αριθμό περιστροφών γύρω απ'τον ΗΛΙΟ), σε πληροφορώ ότι ΓΟΥΣΤΑΡΩ την ηλικία μου, δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτήν, απεναντίας είμαι περήφανη για όσα μου'χει επιτρέψει αυτή να ζήσω και να αποκομίσω. Δεν "ψαρώνω" λοιπόν στην ρατιστική ηλικιακή δαιμονοποίηση που ανωρίμως και αβασανίστως προβάλλεις καλό μου.
Κατ' αρχάς θα ήθελα να επισημάνω το εξής: η λέξη
ηλικία είναι παράγωγο ουσιαστικό από το επίθετο ἧλιξ <*σFālıξ (τo F διατηρείται στον κρητικό τύπο Fαλικιώτης «συνομήλικος»). Το σ μετατρέπεται σε δασεία όταν είναι στην αρχή της λέξης και το F σιγάται. Το /ā/ μετατρέπεται στην αττική με τον νόμο επανατροπής σε /η/ (πβ. δωρ. σελάνα - ιων./αττ. σελήνη).
Ανάγεται σε ΙΕ ρίζα
*swe- «ιδιαίτερος», από την οποία προέρχονται και οι αντωνυμίες ε, εός και συνδέεται με το αρχ. ελλ. έ-της «συγγενής» και το αρχ. ινδ. sva-ka «συγγενής».
Η λέξη ἥλιος προέρχεται ετυμολογικώς από τον τύπο < *σaFέλıoc. To F διατηρείται στον κρητικό τ. ἀβέλιος < *ἁFέλıoς, σε ορισμένες διαλέκτους διατηρείται με ψίλωση (πρβλ. δωρ., αιολ., αρκ. ἀέλιος), ενώ στη γλώσσα τών επών ἠέλιος.
Ανάγεται σε ΙΕ ρίζα
*sāwel-, η απαθής βαθμίδα τής οποίας απαντά επίσης στο γοτθ. sauil «ήλιος», ενώ η μηδενισμένη της *sūl- στα αρχ. ινδ. sura, surya «ήλιος» και το αρχ. ιρλ. sūil «μάτι».
Το λατ. sōl «ήλιος» ανάγεται σε μεταπτωτική βαθμίδα *swōl- τής *sāwel- με μηδενισμένη βαθμίδα ως προς το πρώτο φωνήεν και ετεροιωμένη-εκτεταμένη ως προς το δεύτερο.
Το αρχικό ΙΕ θέμα πρέπει να ήταν ετερόκλιτο ουδ. σε -l-/ -n-. Η ετεροκλισία του διαφαίνεται στις γερμανικές γλώσσες, ορισμένες εκ τών οποίων έχουν παράλληλους τύπους και από τα δύο θέματα (πβ. γοτθ. sauil αλλά και sunno «ήλιος», αγγλοσαξ. sōl αλλά και sunne «ήλιος», από όπου τα σύγχρ. αγγλ. sun και γερμ. Sonne.
Ως προς τον "ηλικιακό πόλεμο" που αναφέρεις ουδεμία πρόθεση είχα (από την πρωτη κιόλας στιγμή που έγραψα την λέξη ηλικία) να αντιπαρατεθώ μαζί σου ή με τον οποιοδήποτε άλλο έστω και μεταφορικά έχοντας ως πρόσχημα την ηλικία. Όπως θα κατάλαβες τα επιφωνήματα "χαχαχα" χρησιμποιήθηκαν για αστεϊσμό, ο οποίος βέβαια αναιρεί τη σοβαρότητα της φράσης της οποίας έπεται. Έτσι η φράση, άνευ πλέον της κυρίαρχης σημασίας της, καθίσταται χιουμοριστική μη ανταποκρινόμενη στην πραγματικότητα. Δι αυτού οι επιρρηματικοί προσδιορισμοί "ανωρίμως" και "αβασανίστως" με τους οποίους χαρακτηρίζεις την εξ εμού προβολή της ηλικίακής μας διαφοράς στα ποστ μου (την οποία έχω εξηγήσει σε προγενέστερο ποστ γιατί την ανέδειξα - όχι πάντως για ρατσιστική ηλικιακή δαιμονοποίηση όπως παραθέτεις ούτε για ηλικιακό πόλεμο) χωρίς κανέναν δείκτη αστεϊσμού ή ευφυολογίας είναι λίιιγο ενοχλητικά. Εκτός κι αν το emoticon sweet που έχεις τοποθετήσει πλησίον τους το χρησιμοποιείς για τέτοιο σκοπό, πράγμα το οποίο δεν γνώριζα (ειλικρινά!!!), οπότε σου ζητώ προκαταβολικώς
συγγνώμη για την άγνοιά μου.
Πάμε παρακάτω:
Σ'αυτό το σημείο και επειδή δεν έχεις καταλάβει ακόμα με ποια τρελή έχεις μπλέξει διαλεκτικά, να διευκρινίσω δυο πραγματάκια, σε ό,τι αφορά το σκεπτικό μου
Πρώτον- για να ξηγιόμαστε να μην παρεξηγιόμαστε, δε με χαλάνε ούτε με τσιγκλάνε τα σχόλια περί ηλικίας, όχι όπως νομίζεις τουλάχιστον. Απλά θεωρώ λάθος (για να μην πω και ελλειμματικόν ευρύνοιας) να στέκεσαι στο επιδερμικόν του πράγματος (δηλαδή στη βιολογική και μόνον ηλικία), και να εξάγεις συμπεράσματα με μοναδικό κριτήριο αυτό.
Δεύτερον, όταν νταραβερίζεσαι νοητικά με την αφεντιά μου, πρέπει να ξέρεις (γι'αυτό και σε ενημερώνω) ότι δεν έχεις να κάνεις με την κλασική 150άρα
(με το "κλασική" εννοώ, όπως έχεις τις κυρίες αυτής της ηλικίας, "τοποθετημένες" στο μυαλό σου εσύ.)
Και τούτο διότι όντας ΕΥΕΛΙΚΤΗΣ οπτικής και ουχί στεγανοποιημένης (πράγμα που ήδη "καταλόγισα" σ'εσένα τον... "νεαρό" :Ρ) ΜΠΟΡΩ και δεν έχω κανένα πρόβλημα να ΑΛΛΑΞΩ γνώμη, φτάνει να μου δοθεί δόκιμο έρισμα, και επιχείρημα τόσο άρτιο και αδιαμφσιβήτητο, που οποιαδήποτε απόπειρά μου να προβάλλω αντεπιχείρημα θα έπεφτε στο κενό. Αν δε μου δοθούν τα παραπάνω, όχι δεν αλλάζω γνώμη, αλλά αυτό δεν είναι ένεκα δικής μου δυσκαμψίας λόγω... παλαιότητας ούτε λόγω κάποιου ηλίθιου εγωισμού. Είναι γιατί ναι, διατίθεμαι να αποτινάξω αυτό που ήδη ενστερνίζομαι, αλλά
μόνον όταν δω και νιώσω ότι μου προτείνεται κάτι καλύτερο/σωστότερο/αρτιότερο απ'όλες τις πλευρές. Μέχρι στιγμής δεν είδα κάτι τέτοιο. Σαφές;
Προσωπικώς γουστάρω να μπλέκω με διαλεκτικά τρελούς, διότι μόνο τότε έχει γούστο η συζήτηση (και είμαι άνθρωπος του γούστου και μόνο!). Επιπλέον η οπτική που εξετάζω, μελετώ και ύστερα παρουσιάζω τα πράγματα όχι μόνο δεν είναι στεγανοποιημένη αλλά ως επιστημόνας είμαι περισσότερο διαλλακτικός και ευέλικτος σε αντίθεση με εσένα που παρακάτω πέφτεις στην παγίδα και εμμένεις σε συγκεκριμένες οπτικές χωρίς να δέχεσαι τις αλλαγές που ΉΔΗ έχουν γίνει στη γλώσσα μας και στην εποχή μας (καθώς αυτά τα δύο συμβαδίζουν όπως θα εξηγήσω παρακάτω). Το ότι θα αποτάξεις την παλαιά σου γνώμη ένεκα ενός επαρκούς πειστικού και αποδεδειγμένου επιχειρήματος ελπίζω να το δω λίαν συντόμως (εφόσον λες ότι χαρακτηρίζεσαι από ευέλικτες οπτικές θέασης των φαινομένων και νοουμένων), καθώς θα βομβαρδιστείς από επιχειρήματα που θα έχουν ως μοναδικό σκοπό την παρουσίαση της αλήθειας που υπάρχει για τη γλώσσα εν γένει ως αφηρημένη έννοια και εν προκειμένω για την ελληνική. Τέλος, το ότι δεν θεώρησες κάποιο από τα επιχειρήματα που παρέθεσα "καλύτερο απ' όλες τις πλευρές" είναι καθαρά σεβαστό αλλά και άξιον απορίας ύστερα από τις τόσο ξεκάθαρες αποδείξεις που κατέθεσα για τα περί γλώσσας ζητήματα.
(θα φάω πολύ βρίσιμο ή όχι; γιατί αν είναι έτσι το κόβω. όχι τίποτ' άλλο αλλά κρίμα τα νιάτα μου κιόλας να με βρίζετε....
)
Σε έβρισα κάπου και δεν το αντελήφθην;
Αν ναι, παρακαλώ να μου υποδείξεις πού...
Αγαπητή μου ArELa δε μπορώ να κατλαάβω γιατί μπερδεύεσαι στα ξεκάθαρα (θέλω να πσιτέυω) προλεγόμενά μου: συνήθως όταν θέλουμε να δηλώσουμε την επανάληψη μιας ενέργειας ή την κατ' εξακολούθηση συνέχειά της στο παρελθόν χρησιμοποιούμε είτε τον παρατατικό είτε τον επιρρηματικό προσδιορισμό ''πάλι'' ή διάφορους άλλους, ποικίλους δείκτες που θα δήλωναν τη συγκεκριμένη λειτουργία. Όπως βλέπεις δεν έκαν καμία μνεία στο παρελθόν, οπότε ο μέλλοντας "θα φάω" και η υποτακτική ενεστώτα (δηώνει θεληματική τροπικότητα η οποία αναφέρεται στο μέλλον) "βρίζετε" αναφέρονταν στις μελλοντικές σου πράξεις οι οποίες δεν θα εξαρτούνταν (ή προέρχονταν) από προηγούμενες ενέργειές σου αλλά από το πώς θα εκλάμβανες τη συγκεκριμένη δημοσίευσή μου. Βεβαίως το εκφώνημα αυτό λειτουργούσε μέσα στα πλαίσια πάντοτε του ΑΣΤΕΪΣΜΟΥ!!!
Άρα, αυτομάτως και από μόνη της ακυρώνεται η φράση "Σε έβρισα κάπου και δεν το αντελήφθην;" όπως κι η επόμενη φράση "Αν ναι, παρακαλώ να μου υποδείξεις πού..." στην οποία δε νομίζω ότι χρειάζεται να απαντήσω (καθότι σε κάλυψα απολύτως με την παραπάνω συλλογιστική μου)
Υ.Γ. Η γλώσσα εξελίσσεται θέλουμε δε θέλουμε! γκρρρρρρρρ....
Όταν η εξέλιξη συνεπάγεται και
ανέλιξη, μαζί σου και θέλουμε!
Αυτό είναι λίγο δύσκολο όμως, δεδομένου ότι το αρχαίο πνεύμα το αθάνατο ήδη μας άφησε κληρονομιά και παρακαταθήκη μια γλώσσα που αγγίζει την τελειότητα, και είναι πανθομολογουμένως το μοναδικό όχημα έκφρασης ανώτερων διαδρομών για ΟΛΟΥΣ τους πολιτισμένους (?) σήμερα ξενόφωνους λαούς. Και όπως λένε αγγλιστί πολύ ευστοχα, when something is not broken,
don't fix it! Ή το "When something works, why change it?"
Αν με το ουσιαστικό "εξέλιξη" εσύ εννοείς τη φθορά και το σταδιακό ξεχαρβάλωμα (χρεωκοπία και πτώχευση) αυτού του εκφραστικού εργαλείου που λέγεται ελληνική γλώσσα, ε, κάποιοι από μας όχι, δε θέλουμε και θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας να το πολεμήσουμε και να το εμποδίσουμε.
Με συγχωρείς Βίκυ αλλά θα χρησιμοποιούσα ποτέ την λέξη ΕΞΕΛΙΞΗ νοώντας "φθορά" ή "ξεχαρβάλωμα" και όλα τα συμπαραμαρτούντα;;; Αλλιώς: νοείται να σημαίνει η λέξη εξέλιξη κα΄τι το διαφορετικό απ΄ ό,τι σημαίνει η λέξη ανέλιξη;;;
Απάντηση: ΒΕΒΑΙΩΣ ΚΑΙ ΟΧΙ!
Άρα, εξέλιξη = ανέλιξη.
Τώρα αν εσύ λόγω ελλειψης ερευνητικότητας και επιστημονικότητας δε δέχεσαι τις εξελίξεις της γλώσσας σου και θέλεις να μείνεις προσκολλημένη στην αρχαία ελληνική γλώσσα καλό είναι να κατανοήσεις το εξής:
Η αρχαία ελληνική μας γλώσσα είναι οι ρίζες της ΝΕ. Είναι τα λεγόμενα θεμέλια πάνω στα οποία στηρίχτηκε όλο το οικοδόμημα της ελληνικής γλώσσας με συγχρονικό αποτέλεσμα της τωρινή δομή της Νεοελληνικής Γλώσσας μας. Φαντάσου δηλ. την ελληνική γλώσσα ως ένα δέντρο που ποτέ δε ξεραίνεται: Στις ρίζες του είναι η ΑΕ (διαλεκτική). Στην αρχή του κορμού η Αλεξανδρινή Κοινή (αττική). Όλος ο κορμός μέχρι πάνω είναι η Βυζαντινή/Μεσαιωνική και τα φύλλα που έχουν ανθίσει και συνεχίζουν να ανθίζουν είναι η Νεοελληνική. Όμως η Αρχαία Ελληνική δεν ήταν η αρχή. Οι ρίζες προήλθαν από έναν σπόρο τον οποίο σήμερα θεωρούμε πως είναι η ανάμειξη της Προελληνικής γλώσσας με την ΙΕ ελληνική γλώσσα που δημιουργήθηκε από τα ΙΕ φύλλα (Αχαιοί, ίωνες, Δωριείς). Αυτές με τη σειρά τους προήλθαν από προγενέστερες γλωσσικές μορφές κ.ο.κ. Βεβαίως όλα αυτά ακούγονται εύηχα και ώραια. Ας το δούμε όμως από επιστημονικής πλευράς μέσα από ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ (κι όχι εικόνες και ρομαντισμούς...):
Η αρχαία ελληνική ήταν η εξέλιξη μιας προηγούμενης νόρμας και αποτελούσε τη συγχρονική μορφή της εποχής της. Βέβαια δεν πρέπει να ξέχνούμε (πράγμα που το βλέπω συχνά σε μαθητές και καθηγητές) πως οι Αρχαίοι Έλληνες δεν μιλούσαν οπωσδήποτε έτσι όπως βλέπουμε εμείς την Αρχαία Ελληνική γλώσσα μέσα από τα κείμενα. Ύστερα από ευρήματα πλακών από τις αγορές της Αθήνας (και άλλων επιγραφών και πλακών) έχει διαπιστωθεί πως υπήρχε μια μορφή "δημοτικής", μια μορφή προφορικού λόγου της τότε εποχής που διαφέρει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ από τον γραπτό λόγο (οπότε ΑrELa η "τελειότητα" της αρχαίας ελληνικής γλώσσας που αναφέρεις μάλλον ισχύει κυρίως στον γραπτό λόγο κι όχι τόσο στο πως μιλούσαν οι αρχαίοι - λίγο αυθαίρετο λοιπόν...). Επιπλέον πρέπει να διαλέξεις τη συγκεκριμένη ΔΙΑΛΕΚΤΟ η οποία ν' αγγίζει την τελειότητα, διότι ναι μεν η λογοτεχνική διάλεκτος ήταν η ιωνική αλλά και η αιολική και η δωρική ήσαν διάλεκτοι της αρχαίας ελληνικής και καθόλου (μα καθόλου!) υποδεέστερες από την ιωνική/αττική (λ.χ. Σαπφώ, Αλκαίος κτλ.). Εκτός αν αναφέρεσαι στην ΑΛΞΑΝΔΡΙΝΗ ΚΟΙΝΗ η οποία στην ουσία είναι η αττική διάλεκτος επίσημα καθιερωμένη ως η γλώσσα της αλεξανδρινής αυτοκρατορίας. Έλα όμως που η αλεξανδρινή κοινή αποτελεί ΕΞΕΛΙΞΗ της αττικής διαλέκτου, διότι αρχίζουμε και βλέπουμε πολύ μεγάλες διαφοροποιήσεις από την κλασική εποχή (οι περισσότερες μεταβολές που υπέστη η γλώσσα μας εκείνη την εποχή, χαρακτηρίζουν τη ΝΕ σήμερα όπως έχουμε αναλύσει εντενεστέρως στο θέμα ¨Πολυτονικό ή Μονοτονικό¨).
Επομένως ArELa, γιατί δε θες να καταλάβεις πως η γλώσσα περνάει από εξελιγκτικά στάδια τα οποία είναι αναπόφευκτα; Είτε η ανάπτυξη του πολιτισμού, είτε τα ιστορικοκοινωνικά γεγονότα, είτε η ανάμειξη πληθυσμών και πολιτισμών, είτε η ανάπτυξη της τεχνολογίας (και διάφοροι άλλοι πάμπολλοι αναπόφευκτοι παράγοντες), προκαλούν την εξέλιξη της γλώσσας όπως προκαλούν και την εξέλιξη στο νου του ανθρώπου. Και επειδή ΓΛΩΣΣΑ = ΝΟΥΣ και το αντίστροφο, καθώς δεν υπάρχει σκέψη χωρίς γλώσσα και γλώσσα χωρίς σκέψη (ανθρώπινη γλώσσα = έναρθρος λόγος = έλλογο έμφυτο χαρακτηριστικό του ανθρώπινου νου), τα βλέπουμε να συμβαδίζουν μαζί σ' αυτήν την αέναη αναπτυξιακή πορεία.
Και όπως δε μπορούμε να ρυθμίσουμε το νου, έτσι και η οποιαδήποτε κακόβουλη, δόλια, ύπουλη ανθρώπινη ρυθμιστική παρέμβαση στην ανθρώπινη γλώσσα πέφτει στο κενό. Η εξέλιξη της γλώσσας είναι λοιπόν κάτι το φυσικό και όταν ο άνθρωπος παέι κόντρα στη φύση τότε η φύση τον εκδικείται (με την καλή έννοια φυσικά > απλώς δεν τον αφήνει να εκτελέσει τα όποια δήθεν σωτήρια σχέδιά του).
Όταν λοιπόν εσύ/εγώ/εμείς μιλάς/-ώ/-άμε για "χρεωκοπία και πτώχευση" της γλώσσας μιλάς/-ω/-άμε με ποία ιδιότητα; Κι επιπλέον πως είναι δυνατόν να γνωρίζεις εσύ ή εγώ ή ο οποιοσδήποτε άλλος ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ; Αυτός ο απόλυτος και μονόπλευρος (δηλ. μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα > ΕΛΕΟΣ!) "πόλεμος και η εμπόδιση της φθοράς (!!!) της γλώσσας" μαζί με τα δήθενα σωτήρια/ρυθμιστικά σχέδια δεν πρόκειται να αγγίξουν τη γλώσσα. Μόνο αυτή θα αυτορρυθμίσει τη μορφή της και τη δομή της λέγοντας τι είναι δόκιμο και τι όχι, τι είναι θεμιτό και τι όχι.
Τώρα αν εσένα σου φαίνεται παράξενο ή πτώχευση/φθορά/καταστροφή/θάνατος κ.ο.κ. της γλώσσας, το να λες
μίλαγα αντί
μιλούσα, το (να σου ΞΕΦΕΥΓΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΣ)
πιο καλύτερος, επειδή ΔΕΝ ΣΕ ΙΚΑΝΟΠΟΙΕΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ
ΠΙΟ ΚΑΛΟΣ (Μου χει ξεφύγει δεκάδες φορές! Τι πάει να πει; Ότι δε ξέρω να μιλάω ή ότι δε ξέρω να γράφω; Σας πληροφορώ πως και να γράφω ξέρω και να μιλάω ξέρω και μάλιστα σε πάρα πολύ καλό βαθμό!), το να λέω
είμασταν αντί
είμαστε (κάνε μια πολύ μικρή έρευνα και ρώτα τους πελάτες σου το εξής: τι λέτε ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ είμαστε ή είμασταν και πιο θεωρούν αυτοί "ΣΩΣΤΟ"), δείχνει ακριβώς πως ο άνθρωπος δε μπορεί να κλειστεί σε γλωσσικά καλούπια που τον οδηγούν οι όποιες ρυθμιστικές γραμματικές (για τους αδαείς γραμματικές ως γλωσσικές θεωρίες κι όχι εκείνο το μπλε αναθεματισμένο βιβλιαράκι που είχαμε στο γυμνάσιο). Δεν εννοώ φυσικά ότι αυτά πρέπει να είναι έτσι επειδή τα λένε κάποιοι συχνά. Όμως πολλές γλωσσικές ποικιλότητες (όχι όλες) είναι οιονει γλωσσικά στοιχεία εν εξελίξει. Τρανό παράδειγμα ποικιλότητας, εξέλιξης και καθιέρωσης ενός γλωσσικού τύπου είναι το α΄ πληθυντικό και το β΄ πληθυντικό πρόσωπο της προσωπικής αντωνυμίας στα αρχαία ελληνικά "ημείς" και "υμείς" που για λόγους φωνητικής σύγχυσης εξελίχθηκαν (από πολύ νωρίς) στους τύπους "εμείς" και "εσείς", περνώντας μέσα από ένα στάδιο κοινής συνεμφάνισης και των δύο τύπων (λ.χ "ημείς" και "εμείς") για να καταλήξουν στην καθιέρωσή τους!!!
Κι όταν μιλούμε για γλώσσα εννούμε φυσικά τον προφορικό λόγο, το λεγόμενο parole του Saussure, καθώς και την ομιλία, δηλ. το ατομικό ύφος του καθενός που αναδεικνύει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου. Όσον αφορά τη γραπτή απόδοση της γλώσσας, δηλ. το αλφάβητο και τα σημεία στίξης μπορούν να γίνουν όσες αλλαγές δύνανται. Κι έτσι έρχεται η απόδειξη του όλου αυτού ζητήματος:
Ποτέ δεν είδαμε ρύθμιση γλώσσας να αλλάζει τη γλώσσα. Όσες ρυθμίσεις έγιναν αφορούσαν τον ΓΡΑΠΤΟ ΛΟΓΟ και μόνο (Ευκλείδιο αλφάβητο, μικρογράμματη γραφή, κατάργηση πολυτονικού κτλ.)! Οι επισημοποιήσεις της γλώσσας από την αλεξανδρινή εποχή γίνονταν ακριβώς με βάση τη φυσική ροή της γλώσσας: Ο απλός λαός τότε (αλεξανδρινή εποχή) μιλούσε τη ευρύτερα διαδεδομένη και με πολιτισμικό κύρος αττική διάλεκτο. Γι' αυτό και καθιερώθηκε από τον Μ. Αλέξανδρο ως επίσημη γλώσσα. Επιπλέον ο ελληνικός λαός στον 20ο αιώνα ομιλούσε τη δημοτική στις καθημερινές επικοινωνιακές περιστάσεις επικοινωνίας (οικογένεια, διαλείμματα στο σχολείο, παρέες κτλ. - η γιαγιά μου ενώ μιλούσε δημοτική μάθαινε καθαρεύουσα - το θεωρούσε παράλογο!!!) ενώ διδάσκονταν την καθαρέυουσα. Λογικό παρεπόμενο ήταν η καθιέρωση της δημοτικής ως επίσημης γλώσσας αυτού του κράτους. Αν η γλώσσα δεν άντεχε τίποτα από όλα αυτά ή τα ένιωθε ως κινδύνους θα τα είχε ήδη αποτάξει (τρανό κοντινό παράδειγμα τα greeklish > έχουν σχεδόν εξαφανιστεί!!!).
Έτσι αγαπητή Βίκυ η γλώσσα, αυτή η τόσο μεγάλη έννοια, είναι δύσκολο να ρυθμιστεί ή να "σωθεί" από εμάς τους ανθρώπους. Η γλώσσα υπαρχει μέσα μας και μας χαρακτηρίζει. Αυτή μας δίνει ζωή και μας ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα ζώα. Καθώς περνούν τα χρόνια αυτή θα εξελίσσεται φυσικά και δεν θα το καταλαβαίνουμε καθόλου. Και πάντοτε θα ανελίσσεται (αν αυτό σ' ανησυχεί) με μαθηματική ακριβεία!
Με τιμή και όλο το σέβας,
ο πιτσιρίκος, novus filius, Νίκος...!!!!