Λαθεμένες διατυπώσεις-εκφράσεις

[TEUTAMOS]

Φίλε TEUTAME,
μήπως σκόπιμα προσπαθείς να διεγείρεις την κατάσταση παροτρύνοντας την ΑrELa να ξεδιπλώσει σινδόνια ή κάνω λάθος;; Αστεΐζομαι βεβαίως!

α εγώ τον *σFαFέλιον και κλέφτικα!

Απλώς εγώ είχα σκοπό να αναδείξω τη διαφορά ανάμεσα στη λέξεις ηλικία και ήλιος τις οποίες είχε συνδέσει η ΑrELa σε προηγούμενο ποστ παραθέτωντας τις ετυμολογήσεις που δίνονται για τις συγκεκριμένες λέξεις (δεν γνωρίζω αν ισχύουν ή δεν ισχύουν αλλά ως προς τη διαφόρα των δύο λέξεων είμαι σχεδόν σίγουρος).

πέραν τούτων θα μπορούσες να ήσουν ο Sun ή και Son της τα πανθ' ορώσης Αρελίτης.

[Novus]

α εγώ τον *σFαFέλιον και κλέφτικα!

Χα χα χα χα!!! Είμαι σίγουρος γι' αυτό!

Ας επανέλθουμε όμως και λίγο στο θέμα αυτής της ενότητας. Παραθέτω την εξής παρατήρηση και θα 'θελα και τη γνώμη σας:

το χειμώνα
ή
τον χειμώνα

Πριν τη γραμματική του Τριανταφυλλίδη (π.χ. το 1934) το /ν/ έμπαινε κανονικώς στην αιτιατική ενικού του αρσενικού γένους του οριστικού και αόριστου άρθρου ανεξαρτήτως από το αρκτικό φωνήεν του ουσιαστικού το οποίο προσδιόριζε. Ύστερα από τη γραμματική του Τριανταφυλλίδη το /ν/ έμπαινε μόνο όταν ακολουθούσε κ,τ,π,ξ,ψ,γκ,μπ,ντ,τσ,τζ. Σήμερον η νέα ΠΕΡΙΓΡΑΦΙΚΗ νεοελληνική γραμματική του Γυμνασίου γράφει το εξής:
Το τελικό /ν/ της αιτιατικής ενικού του αρσενικού γένους του οριστικού και αόριστου άρθρου διατηρείται ΠΑΝΤΟΤΕ στον γραπτό και προφορικό λόγο.

Εσείς πως το εκφέρεται; Με /ν/ ή χωρίς /ν/; Πιστέυετε ότι μπορεί να υπάρξει σύγχυση ουδετερικοποίησης αρσενικών ονομάτων από τους μαθητές ή όχι;

Αναμένω τις απόψεις σας.

[Aiolos]

Εσείς πως το εκφέρεται;

Εκφέρετ-ε, όχι εκφέρετ-αι και το "πως" τονίζεται, "πώς".

[Novus]

Το παραπάνω ποστ δεν ισχύει. Παρακαλώ να διαγραφτεί.

Εσείς πως το εκφέρεται;

Εκφέρετ-ε, όχι εκφέρετ-αι και το "πως" τονίζεται, "πώς".

Μην ανησυχείς φίλε. Τα γνωρίζω!
Τι να κάνουμε όμως... Ουδείς εστί άσφαλτος!!!

[ArELa]

Στέκομαι σε μια ερώτηση του Νικόλα:

το χειμώνα
ή
τον χειμώνα

Συμφωνώ με τη γραμματική ανάλυση που έδωσες.
Τον χειμώνα γράφω, γιατί έτσι ακριβώς "βγαίνει" στην εκφορά του λόγου μου. (Η εκφορά λόγου ατόμου που η μητρική του γλώσσα είναι η ελληνική, είναι ένας καλός μπούσουλας πιστεύω)

[TEUTAMOS]

Νομίζω ότι όλοι είμεθα ικανοποιημένοι που έχομεν αυτόν τον διάλογον εδώ, που εν πολλοίς προεκλήθη από τον νυν νεωστί αφιγμένον Νικόλα.

Ασφαλώς είμαι υπέρ της γραφής "τον χειμώνα". Αν με ρωτήσει κανείς αν προφέρω εις τον φωνούμενον λόγον το -ν εις το τέλος της λέξεως, θα του ειπώ ειλικρινώς ότι δεν ξέρω, αλλά σίγουρα θα του ειπώ πως το γράφω, ακόμη κι αν αποδεδειγμένα ενδεχομένως δεν το είχον προφέρει ποτέ.

[PELTASTIS VARNAVAS]

τον χειμώναν

βαρναβειος του Ανορθωσιατου γραμματικη εκδοχη περι τελικων νι[s]

[Novus]

Επιτέλους βρήκα συμμάχους!!! Δε μπορείτε να φανταστείτε τι τραβάω και τι μου λένε!!! Ακριβώς αυτό που είπατε φίλοι μου [κυρίως η ArELa με τη φράση "στην εκφορά του λόγου μου. (Η εκφορά λόγου ατόμου που η μητρική του γλώσσα είναι η ελληνική, είναι ένας καλός μπούσουλας πιστεύω)"] δείχνει πως το παν στη γλώσσα είναι το πως σου έρχεται να το πεις και εκεί ακριβώς πρέπει να στέκονται κι οι γραμματικές: δηλ. στην περιγραφή της γλώσσας και όχι στη ρύθμιση. Είδατε λοιπόν που η γλώσσα και προχωράει, και ξεφεύγει από καλούπια κτλ. κτλ.;;;

Το τελειώνω εδώ, γιατί έχω γίνει πολύ παραπάνω από κουραστικός... Το θέμα είναι πως αν οι μαθητές π.χ. του Λυκείου το γράφουν με /ν/ τους το παίρνουν λάθος και χάνουν βαθμούς! Είναι λίγο τραγικό όλο αυτό πιστεύω εφόσον το παν (επιμένω) είναι το πως σε βολεύει να το εκφέρεις κι όχι να σε καταπιέζουν να το λες με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Επιπλέον είναι κι ένας γραμματικός δείκτης του αρσενικού γένους που αποτρέπει την οποιαδήποτε σύγχυση με το ουδέτερο γένος (που δυστυχώς υφίσταται σε μαθητές δημοτικού!). Θα θέλα και τις δικές απόψεις επ' αυτού (οπωσδήποτε τη δική σου TEUTAME).

[Novus]

Κάτι άλλο που ακούω συχνά:

επ' ευκαιρίας

κι όχι

επί την ευκαιρία

Εφόσον θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε τον αυτόν τον παγιωμένο τύπο από την καθαρέυουσα τότε ας τον χρησιμοποιούμε όπως είναι ορθώς.

επί + γενική

[ArELa]

Μιχ μιχ μιχ...

Επ'ευκαιρίαι (δοτική)

Επί τηι ευκαιρίαι (δοτική- τα καταληκτικά "ι"= υπογεγραμμένες)

έτσι τα ξέρω εγώ. Αμφότερα στη δοτική (γι'αυτό βάζω την υπογεγραμμένη δίπλα).

Στη γενική δεν ξέρω αν είναι σωστό (δεν το νιώθω για σωστό) και πάντως δεν το χρησιμοποιώ.

[κυρίως η ArELa με τη φράση "στην εκφορά του λόγου μου. (Η εκφορά λόγου ατόμου που η μητρική του γλώσσα είναι η ελληνική, είναι ένας καλός μπούσουλας πιστεύω)"]δείχνει πως το παν στη γλώσσα είναι το πως σου έρχεται να το πεις και εκεί ακριβώς πρέπει να στέκονται κι οι γραμματικές: δηλ. στην περιγραφή της γλώσσας και όχι στη ρύθμιση. Είδατε λοιπόν που η γλώσσα και προχωράει, και ξεφεύγει από καλούπια κτλ. κτλ.;;;

Η γραφή και οι γραμματικοί κανόνες (καλούπια) εξυπηρετούν (και πάνε σύμφωνα με) την εκφορά του λόγου μας, όπου αυτό χρειάζεται. Αν σκεφτείς ότι το χ είναι (στην εκφορά) μια παραφθορά (ας πούμε) ή "συγγενεύει" τέλος πάντων με το "Κ", και άρα στο βάθος μεταξύ ουρανίσκου και λάρυγγα, είναι λογικό να έρχεται αθέλητα το "ν" έστω και αμυδρά στην εκφορά άρθρων μπροστά απ'τον χειμώνα, για παράδειγμα.

Φυσικά το "ν" (εκτός απ'την περίπτωση των αγαπημένων μας ΤΖυμπριωτακίων - όπως τον Μπάρνι- που το χρησιμοποιούν πολύ περισσότερο από τους Ελλαδίτες), προσδιορίζει και διαχωρίζει και τα γένη.
Μπορούμε φυσικά να πούμε το καλό παιδί - χωρίς το "ν", αλλά θα ήταν και δύσκολο και λάθος να μην βάζαμε εξ ορισμού το "ν" στη φράση "τον καλό άνθρωπο".

[Nightrider]

Θεωρείτε σύμπτωση το ότι οι αλβανοί όταν μιλάνε Ελληνικά ΔΕΝ χρησιμοποιούν "ν" στα άρθρα της αιτιατικής;

Το ίδιο κάνουν και οι Αρβανίτες.

π.χ.

"Αυτό είναι γνωστό σε όλο το κόσμο."

ή

"Στο τελευταίο πόλεμο"

και όπου αλλού μπορείτε να σκεφτήτε. Απλώς αφαιρέστε το "ν" από τα άρθρα της αιτιατικής και η προφορά σας θα μοιάζει αλβανική ή η αλβανική προφορά δεν θα διαφέρει πολύ από τη "ελληνική".

Βλέπετε τι ωραία φτιάχνουν το πράγμα;

[Novus]

Συμφωνώ σε αυτό με τους Αλβανούς! Κι εγώ το' χω παρατηρήσει. Αλλά για τους Αρβανίτες επειδή ακούω τους συγγενείς μου (είμαι μισός αρβανίτης) νομίζω ότι το προφέρουν το /ν/ σε όλα τα περιβάλλοντα. Άλλο οι Αλβανοί κι άλλο οι Αρβανίτες. Μη τους μπερδεύουμε...

[Nightrider]

Δεν τους μπερδεύω, γνωρίζω πολύ καλά τις διαφορές τους.
Οσον αφορά το "ν", εγώ ζω και συναναστρέφομαι με Αρβανιτές τα τελευταία 40 χρόνια και έχω παρατηρήσει πολλούς οι οποίοι δεν χρησιμοποιούν το "ν", ειδικά οι παλιότερες γενιές που χρησιμοποιούσαν τα αρβανίτικα συνεχώς. Οι περισσότεροι νέοι σπανίως δεν το χρησιμοποιούν και πρέπει να είσαι πολύ παρατηρητικός για να διακρίνεις ίχνη της αρβανίτικης προφοράς.

Τώρα για τις διαφορές στην προφορά ίσως φταίει το κοινωνικό σύστημα που είχαν οι Αρβανίτες και δημιουργήθηκαν ορισμένες ιδιαιτερότητες μεταξύ των διαφορετικών φατριών ή φαρών.

[Novus]

Ειλικρινά δε μπορώ να πάρω θέση, γιατί οι Αρβανίτες που ακούω εγώ είναι όλοι κι όλοι 7 (!) κι είναι και γέροι άνθρωποι!!! Σίγουρα γνωρίζεις κάτι παρπαάνω από εμένα. Απλώς το ανε΄φερα ως ένδειξη.

Α και για να μην με παρεξηγείτε: Για πλάκα το είπα αυτό με τις διαφορές και ήταν γενικό. Δεν υπενόησα σε καμία περίπτωση ότι εσύ δεν το γνωρίζεις. Βέβαια πολλοί "Έλληνες" μας θεωρούν Αλβανούς αλλά μάλλον είναι αμόρφωτοι, καθώς (απ' ότι φαίνεται) δε γνωρίζουν τι γλώσσα μιλούσαν οι Επαναστάτες του '21...

Υ.Γ.: Όταν έχω το emoticon σημαίνει ότι αστεΐζομαι ή το λέω εύφημα χωρίς να επιμένω...

[Dhmellhn]

Η προφορά του Ν διαγείρει τον εγκέφαλο. Δεν είναι τυχαίο ότι η λέξη Νους άρχεται από το γράμμα Ν.

[Dhmellhn]

ΓΙΑ ΜΙΑΝ ΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ ΗΧΟΥ

Κάποτε, μια μέρα χειρότερη και της Κυριακής, το συνειδητοποίησα! Η πρωτεύουσα σ' όλο το μάκρος της είχε γεμμίσει τρύπες. Όχι απ' αυτές που ανοίγουν οι εργάτες του Δήμου στους υπονόμους. Μιλώ για τις άλλες πάνω στις προσόψεις των υψηλών κτηρίων, όπου προσεκτικά στήνονται οι επιγραφές εταιρειών, ιδρυμάτων και καταστημάτων. ΦαρμακείΟ, καφενείΟ, αιματολογικΟ κέντρΟ, ΠαιδαγωγικΟ ΙνστιτούτΟ. Που ο Θεός να βάλει το χέρι του.

Στο τηλεγραφείο των νευμάτων μεγάλη αναστάτωση επικρατεί σ' όλη τη γειτονιά. Μήπως είναι κανένας ξένος δάχτυλος του τύπου NOVA MAKEDONIA, ή μήπως του' φυγε του μπογιατζή το9 τελευταίο ψηφίο και έμεινε ανολοκλήρωτο από αμέλεια ή, δεν αποκλείεται, από οικονομία;

Μα είναι δυνατόν; Να σου φτιάχνει ο ράφτης ένα ωραίο σακάκι που το ένα του μανίκι του λείπει, κι εσύ να κυκλοφορείς με καμάρι, όπως ο καστράτος που ιδίωι δικαιώματι έμπαινε στα χαρέμια, κι ας του έλειπε κάτι`

Φαίνεται πως η ζωή αυτή δεν έγινε για να επιτευχθεί "κάτι δύσκολο ή κάτι υψηλό". Καθόλου. Έγινε για την ευκολία μας. "Πονάει δόντι, βγάζει δόντι" που έλεγαν οι παλαιοί. Πονάει περισπωμένη, βγάζει περισπωμένη` πονάει δασεία, βγάζει δασεία. Και λαμπρά ταιριάζουν όλα".

Συγγνώμην, αλλά το σώβρακό σου δεν τ' αφήνεις να φαίνεται ποτέ του. Αλλά το φορείς. Δεν είναι το πρακτικό μέρος των πραγμάτων που πρωτεύει στη ζωή μας. Τα τρία τέταρτα της ανθρωπότητας διαβιούν κατά λάθος. Διαγράφουν το περιττόν, και ας είναι ωραίον, κερδίζοντας μερικά εικοσιτετράωρα πλήξης. Αλλού, μακριά τους στάζει ο χυμός, έστω και ως ήχος στα χείλη μιας θυγατρός του Ομήρου.

Στις δέκα λέξεις μας οι πέντε είναι ξένες.

Ολοταχώς βαδίζουμε προς μίαν εσπεράντο παρά πέντε. Κανένας Ηρώδης δεν θα τολμούσε να διατάξει τέτοια γενοκτονία όπως αυτή του τελικού -ν` εκτός κι αν του' λειπε η οπτική του ήχου...

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

[takis_papa]

τον χειμώναν

βαρναβειος του Ανορθωσιατου γραμματικη εκδοχη περι τελικων νι[s]

Έπ!
ΤοΝ Χειμώνα - χωρίς όμως -ν τελικό, μιά και είναι τριτόκλιτο και η Αιτιατική ΔΕΝ έχει τελικό "ν"!
( Ο χειμών - του χειμώνος, τω χειμώνι, τον χειμώνα... )

ΓΛΩΣΣΑ = ΝΟΥΣ και το αντίστροφο,...

Σαφώς ΟΧΙ, φίλε μου, δεν είναι έτσι, όσα διπλώματα και μελέτες και αν επικαλεσθείς.
Ναι μεν γλώσσα = νους, αλλά ΔΕΝ ισχύει το αντίστροφο.
Είναι απόλυτα βέβαιο, ότι ο νους λειτουργεί ΠΕΡΑΝ της γλώσσας, κατανοών καταστάσεις
που πολλές φορές δεν είναι δυνατόν να περιγραφούν με τον λόγο.
Η γλώσσα είναι προϊόν παραγωγής του Νου, εργαλείο επικοινωνίας και μεταφοράς ιδεών,
αλλά δεν καλύπτει όλο το φάσμα της Γνώσης - ή, καλύτερα, της Επίγνωσης/Επιστήμης,
με το κυριολεκτολογικό νόημα των λέξεων αυτών.
Πόσες δε φορές, κατανοούμε καταστάσεις, τις οποίες ΔΕΝ μπορούμε να περιγράψουμε;
Και δεν εννοώ συναισθήματα,
αλλά την κατανόηση καταστάσεων αντικειμενικής φύσης που δεν έχουν σχέση με το θυμικό.
Ουαί και αλίμονο, αν ο Νους είχε πεπερασμένη αντιληπτικότητα,
όπως αντιθέτως, πεπερασμένη είναι η ποσότητα των λέξεων μιάς γλώσσας.

Και κάτι ακόμη:
Από τα γραφόμενά σου, φαίνεται ότι έμμεσα ταυτίζεις κατά κάποιο τρόπο,
την επονομαζόμενη ( ανύπαρκτη κατ' εμέ ) Ινδοευρωπαϊκή με την Πρωτοελληνική.
Πάνω στην συλλογιστική αυτή συμφωνούμε.
Δεν εννοώ ασφαλώς ότι η (πρωτο)ελληνική είναι και η Μητέρα ΟΛΩΝ των γλωσσών, έ!
Απλά, είναι ΜΙΑ από τις Μητέρες γλώσσες.
Και δεν είναι απαραίτητο να έχουν ΟΛΕΣ οι Μητέρες γλώσσες κοινή καταγωγή!
Άλλως τε, μόλις πρόσφατα, απεδείχθη ότι μεταξύ των ανθρωπίνων φυλών,
υπάρχουν ουσιώδεις διαφορές στον τρόπο λειτουργίας των οργάνων του σώματος,
όπως π.χ. στον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται ο ασιατικός εγκέφαλος, σε σχέση με τον δυτικοευρωπαϊκό.
( Οι ανατολικοί σκέπτονται σε συλλογικό επίπεδο, οι δυτικοί σε ατομικό
- και τούτο δεν είναι αποτέλεσμα διαφορετικής κουλτούρας,
αλλά ιδιαίτερος, διαφορετικός γενετικά τρόπος λειτουργίας του εγκεφάλου.
Συνεπώς, και η "κατασκευή" του επικοινωνιακού εργαλείου, της γλώσσας,
διαφέρει κατά τον λόγο διαφοράς των κατασκευαστών της... )

[panaipolos]

[box=]Θέμα: Λαθεμένες διατυπώσεις-εκφράσεις


Iwn Rwmanos έγραψε:
Η προφορά του Ν διαγείρει τον εγκέφαλο. Δεν είναι τυχαίο ότι η λέξη Νους άρχεται από το γράμμα Ν.[/box]


Εκπληκτικη Διαπιστωση Rwmane. Τωρα μου ερχεται στο μυαλον το 'ν' των Κυπριων συνελληνων μας¨

[box=]Θέμα: Λαθεμένες διατυπώσεις-εκφράσεις


takis_papa έγραψε:
PELTASTIS VARNAVAS έγραψε:
τον/size]

Πάνω στην συλλογιστική αυτή συμφωνούμε.
Δεν εννοώ ασφαλώς ότι η (πρωτο)ελληνική είναι και η Μητέρα ΟΛΩΝ των γλωσσών, έ!
Απλά, είναι ΜΙΑ από τις Μητέρες γλώσσες.
Και δεν είναι απαραίτητο να έχουν ΟΛΕΣ οι Μητέρες γλώσσες κοινή καταγωγή!
Άλλως τε, μόλις πρόσφατα, απεδείχθη ότι μεταξύ των ανθρωπίνων φυλών,
υπάρχουν ουσιώδεις διαφορές στον τρόπο λειτουργίας των οργάνων του σώματος,
όπως π.χ. στον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται ο ασιατικός εγκέφαλος, σε σχέση με τον δυτικοευρωπαϊκό.
( Οι ανατολικοί σκέπτονται σε συλλογικό επίπεδο, οι δυτικοί σε ατομικό
- και τούτο δεν είναι αποτέλεσμα διαφορετικής κουλτούρας,
αλλά ιδιαίτερος, διαφορετικός γενετικά τρόπος λειτουργίας του εγκεφάλου.
Συνεπώς, και η "κατασκευή" του επικοινωνιακού εργαλείου, της γλώσσας,
διαφέρει κατά τον λόγο διαφοράς των κατασκευαστών της... )[/box]


Οσον αφορα το σκεπτικο για την αυτονομια της Ελληνικης γλωσσας και οτι ειναι μια απο τις ελαχιστες ΜΗΤΕΡΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ συμφωνω απολυτα φιλε μου.
Επιτελους ειναι καιρος να καταριφθει επισημα το εκτρωμα της (ανυπαρκτης) ινδοευρωπαϊκης γλωσσας , αλλα διαφωνω στο οτι η διαφορα στον τροπο σκεψης ανατολης - δυσης δεν εχει σχεση με τη κουλτουρα και το πολιτισμο αλλα με το DNA.
Αφενος ειναι επικινδυνο , αν θετουμε εξ ολοκληρου θεμα DNA , να χαρακτηριστουμε σαν ρατσιστες,
για τις διαφορες ανατολης-δυσης και αφετερου μια προσεκτικη μελετη στη κουλτουρα και αναγκες του ελληνικου πολιτισμου - που υπηρξε αλλωστε η βαση του σημερινου δυτικοευρωπαικου πολιτισμου και τροπου σκεψης - δειχνει οτι η σημαντικη διαφορα που αναφερεις, δηλαδη η ατομικη συνειδηση (ιδιον του ελληνικου τροπου σκεψης) σε σχεση με τη συλλογικη συνειδηση (ιδιον του ανατολιτικου τροπου σκεψης) , εχει αμεση διασυνδεση με τα πολιτευματα και τη κοινωνικη - γεωγραφικη δομη περισσοτερο και πολυ λιγοτερο με το DNA η αν θες το DNA προσαρμοζεται στο περιβαλλον , και στη κοινωνικη δομη αν θες τη γνωμη μου.

Νομιζω οτι εχω διαβασει καποια σχετικη αναλυση σε καποιες πανεπιστημιακες διαλεξεις του αειμνηστου Καστοριαδη , θα τις ανεβασω οταν τις βρω.[box=][/box]

[Novus]

takis_papa

Novus έγραψε:
ΓΛΩΣΣΑ = ΝΟΥΣ και το αντίστροφο,...

Σαφώς ΟΧΙ, φίλε μου, δεν είναι έτσι, όσα διπλώματα και μελέτες και αν επικαλεσθείς.
Ναι μεν γλώσσα = νους, αλλά ΔΕΝ ισχύει το αντίστροφο.
Είναι απόλυτα βέβαιο, ότι ο νους λειτουργεί ΠΕΡΑΝ της γλώσσας, κατανοών καταστάσεις
που πολλές φορές δεν είναι δυνατόν να περιγραφούν με τον λόγο.
Η γλώσσα είναι προϊόν παραγωγής του Νου, εργαλείο επικοινωνίας και μεταφοράς ιδεών,
αλλά δεν καλύπτει όλο το φάσμα της Γνώσης - ή, καλύτερα, της Επίγνωσης/Επιστήμης,
με το κυριολεκτολογικό νόημα των λέξεων αυτών.
Πόσες δε φορές, κατανοούμε καταστάσεις, τις οποίες ΔΕΝ μπορούμε να περιγράψουμε;
Και δεν εννοώ συναισθήματα,
αλλά την κατανόηση καταστάσεων αντικειμενικής φύσης που δεν έχουν σχέση με το θυμικό.
Ουαί και αλίμονο, αν ο Νους είχε πεπερασμένη αντιληπτικότητα,
όπως αντιθέτως, πεπερασμένη είναι η ποσότητα των λέξεων μιάς γλώσσας.

Κι όμως φίλε μου η φράση μου ισχύει όσα διπλώματα και μελέτες και αν επικαλείσαι εσύ. Και ισχύει ως προς το εξής: αυτό το ίσον δηλώνει μια σχέση αλληλεξάρτησης. Ειδικότερα:

Ό,τι καλούμε νόηση υπάρχει και δι-υπάρχει μέσω της γλώσσας. Την άμεση και στενή αυτή σχέση εξάρτησης μεταξύ νόησης (διάνοιας) και γλώσσας (λόγου) τη βρίσκουμε ήδη διατυπωμένη στον Σοφιστή (263e) του Πλάτωνος, όπου ο "εσωτερικός λόγος" (η διάνοια) και ο "εξωτερικός λόγος" (η ομιλία) εμφανίζονται ως "ταυτόν":

"Ξένος: Ουκούν διάνοια μέν καί λόγος ταυτόν πλήν ο μέν εντός της ψυχής πρός αυτήν διάλογος άνευ φωνής γιγνόμενος τούτ' αυτό ημίν επωνομάσθη διάνοια;
Θεαίτητος: Πάνυ μέν ούν.
Ξένος: Τό δέ γ' απ' εκείνης ρεύμα διά τού στόματος ιόν μετά φθόγγου κέκληται λόγος;
Θεαίτητος: Αληθή."

Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι η στενή αυτή αλληλεξάρτηση δηλώθηκε και γλωσσικά στην αρχαία Ελληνική, όπου τόσο η "λογική διανόηση" όσο και η "γλωσσική έκφραση" χαρακτηρίζονται με έναν κοινό όρο, τη λέξη "λόγος", αντίθετα προς άλλες γλώσσες, όπως π.χ. η λατινική, όπου γίνεται διάκριση μεταξύ ratio (reor) και oratio (oro).

Στη γλωσσολογία, ήδη από τον F. Saussure, έχει δηλωθεί με σαφήνεια η δυϊκή διάκριση "σκέψη - γλώσσα" ως αδιάσπαστο σύνολο και βάση κάθε γλωσσικής ανάλυσης. Κάθε μεμονωμένη θεώρηση σκέψης και γλώσσας, περιεχομένου και γλωσσικής έκφρασής του νοείται μόνον ως προϊόν αφαίρεσης για μεθοδολογικούς σκοπούς. Σκέψη και γλώσσα, χωριστά η μία από την άλλη, δεν υπάρχουν!!!

Να τι λέει σχετικά ο Saussure (Cours de linguistique generale, Mεταφρ. Φ. Αποστολόπουλου, 1916, 157/113):

"Ο λόγος (langue) μπορεί να παρομοιασθεί μ' ένα φύλλο χαρτιού. Η σκέψη αποτελεί τη μία όψη του κι οι ήχοι (η γλώσσα) την άλλη. Δεν μπορεί κανείς να κόψει τη μία όψη, χωρίς να κόψει συγχρόνως και την άλλη. Το ίδιο και η γλώσσα. Δεν μπορεί κανείς ν' απομονώσει ούτε τους φθόγγους από την σκέψη ούτε τη σκέψη από τους φθόγγους. Σε κάτι τέτοιο θα έφτανε κανείς μόνο με αφαίρεση, που θα κατέληγε σε καθαρή ψυχολογία ή καθαρή φωνητική!!!"

Η σκέψη μας λοιπόν και γενικά ο εσωτερικός μας κόσμος υπάρχει - για τους άλλους - από τη στιγμή που εκφράζεται, που γίνεται δηλ. γλώσσα. Έτσι καταλαβαίνει κανείς τη ρήση του φιλοσόφου της γλώσσας L. Wittgenstein που ταυτίζει τα όρια του κόσμου μας με τα όρια της γλώσσας μας: The limits of my language mean the limits of my world.

H πρόοδος εξάλλου στον τομέα των ιατρικών ερευνών ως προς τη σύσταση του εγκεφάλου αλλά και ως προς τις διαταραχές που επιφέρουν στη λειτουργία του διάφορες ασθένειες ή τραύματα επέτρεψε να προσδιοριστούν τα κέντρα του εγκεφάλου όπου εδράζεται η γλώσσα. Πρόκειται λοιπόν για 4 κέντρα γνωστά ως "τετράπλευρο της γλώσσας" που διακρίνονται σε κινητικά κέντρα (Broca και Exner) και αισθητικά (Wernicke και Kunsmal). Κλινικές κυρίως παθήσεις και γενικά βλάβες αυτών των κέντρων έδειξαν ότι οδηγούν σε σοβαρές διαταραχές της γλωσσικής επικοινωνίας: αφασία και αγραφία, "λεξική τύφλωση" και "λεξική κώφωση".

Γενικά η στενή σχέση νόησης και γλώσσας στηρίζεται πλέον και σε βιολογικά - φυσιολογικά δεδομένα, που ενισχύονται καθημερινά από τα αποτελέσματα των ερευνών στην ψυχογλωσσολογία, στην παθογλωσσολογία και τη νευρογλωσσολογία. Πρόσφατε έρευνες μάλιστα έδειξαν πως δεν πρέπει να θεωρούμε μόνο αυτά τα τέσσερα κέντρα ως υπέυθυνα για τις γλωωσικέ λειτουργίες αλλ' ότι αντιθέτως πρέπει να δεχθούμε και την ύπαρξη ενός συστήματος "αναλυτών", που με πολύ σύνθετες διαδικασίες δέχονται, κατανέμουν, επεξεργάζονται και εκπέμπουν τα γλωσσικά μηνύματα (δηλ. τα κέντρα αυτά είναι κατά μία έννοια οι αφετηρίες και οι αναλυτές τα φίλτρα μέσα απ' τα οποία περνούν τα δεδομένα και καταλήγουν ως γλωσσικά μηνύματα)

Η στενή αυτή σχέση μεταξύ διανόησης/νόησης και γλώσσας προϋποθέτει εξάλλου ότι:
Ο ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΕΧΕΙ ΑΜΕΣΗ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΤΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΔΟΜΗΣ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ. Δηλ. η γλώσσα - πέρα από ορισμένα καθολικά και διαγλωσσικά σχήματα (Chomsky) - απεικονίζει αναγκαστικά την πνευματική κατάσταση τη νοοτροπία και την ιδιομορφία κάθε έθνους!

Ο Χατζιδάκις διδάσκει σχετικά (Γενική Γλωσσική, α΄ μέρος, 1915, 212):
"Γλωσσικός και διανοητικός πλούτος εξισούνται προς αλλήλους. Διά τούτο λέγεται ότι τοσαύται έννοιαι εκφράζονται ΔΙΑ της γλώσσης ενός έθνους όσας τούτο έχει, και τανάπαλιν ότι τοσαύτας εννοίας έχει όσαι εκφράζονται διά της γλώσσης αυτού"

Έτσι εξηγείται και η μεγάλη δυσκολία που εμφανίζει πάντοτε η εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας. Μαθαίνω μια ξένη γλώσσα δεν σημαίνει απλώς ότι μαθαίνω καινούριες λέξεις ή δομές κτλ. αλλά κυρίως ότι μαθαίνω να βλέπω τον κόσμο μέσα από μία άλλη γλωσσική οργάνωση και έκφρασή του, αυτήν ακριβώς που ασυναίσθητα και βαθμηδόν αποκτούν τα άτομα μιας εθνικής γλωσσικής κοινότητας.

π.χ.
It' raining cats and dogs = Βρέχει καρεκλοπόδαρα
Ή το παράδειγμα που μου είχε πει Βίκυ με τον Eddie Murphy
κ.ά

Κανείς δεν αμφισβητεί την απέραντη και αχανή αντιληπτότητα του νου, ωστόσο η σκέψη δουλεύει και λειτουργεί μέσω της γλώσσας. Όταν σκεφτόμαστε κάποια έννοια (π.χ. αγάπη, ανθρωπισμός κτλ.) ή διάφορες άλλες έννοιες οι οποίες μπορεί να μην εκφράζονται/αναπαριστώνται ρητά ΔΙΑ της γλώσσας, μέσα στο μυαλό μας έχουμε μια εικόνα αυτών των εννοιών τις οποίες πάντοτε προσπαθούμε να τις εκφράσουμε μέσω της γλώσσας τουλάχιστον έμμεσα (είναι έτσι, και λίγο από εκεί, και λίγο από εδώ κτλ.). Δεν δυνάμεθα καν να τις διανοηθούμε χωρίς τη γλώσσα! Αυτό το έμφυτο στοιχείο είναι που μας διαφοροποιεί και μας δίνει τροφή για σκέψη. Η επικοινωνία και η νοοτροπία είναι αλληλένδετα καθώς το ένα εξαρτάται από το άλλο (η γλώσσα ως φορέας της σκέψης του ανθρώπου και η σκέψη ως εν δυνάμει στοιχείο της παρουσίας της γλώσσας).

Πολλές έννοιες δεν μπορούμε να τις κφράσουμε ΡΗΤΑ αλλά μπορούμε τουλάχιστον να τις περιγράψουμε. Κάποια στιγμή μπορεί να βρεθεί ένας νεολογισμός ή μια καινούρια λέξεη η οποία θα δηλώνει με΄σα στη συνείδηση των φυσικών ομιλητών αυτήν την "μοναχική" έννοια.

Επιπλέον η "πεπερασμένη ποσότητα των λέξεων μιάς γλώσσας" που αναφέρεις είναι αποτέλεσμα της εγγενούς φύσεως του ανθρώπου να στοχεύει πάντοτε στην δήλωση άπειρων εννοιών και σημασιών με τη μεγαλύτερη δυνατή ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, με τη χρησιμοποίηση δηλ. περιορισμένου αριθμού φωνημάτων. Μικρός κατά κανόνα αριθμός φωνημάτων συνδυαζόμενος ποικιλοτρόπως και διαφοροτρόπως κατά γλώσσα, μπορούν να δηλώνουν τον ΤΕΡΑΣΤΙΟ αριθμό των σημασιών και κατ επέκταση των εννοιών που απαρτίζουν τις φυσικές γλώσσες (Μartinet, αρχή της οικονομίας: φθόγγοι > δομές > λέξεις). Είναι ακριβώς το ίδιο με το εξής φαινόμενο: Σου λένε ότι για να πας σπίτι σου υπάρχει ένας κυκλικός δρόμος από τον οποίο θα αργήσεις να πας ενώ υπάρχει κι ένας ευθύς δρόμος που σε οδηγεί εκεί σε χρόνο ντετέ! Ποιον θα διαλέξεις;;;

Σκεφτείτε και το άλλο:

Τι γίνεται; (αντί της ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗΣ από πλευράς συσχετισμού γλώσσας - εννοιών φράσης "Καλημέρα. Πώς νιώθεις σήμερα, ημέρα Τετάρτη, 21.4.2010, ώρα 11.00,; Είσαι καλά ή άσχημα; Κουράστηκες το βράδυ ή όχι; Ξύπνησες καλά ή όχι; Είσαι ευδιάθετος τώρα ή όχι ..... κτλ.)

και άλλα πολλά παραδείγματα. Όλο αυτό λοιπόν, το ότι δηλώνουμε δηλ. μία ολόκληρη έννοια με την λέξη "αγάπη" μέσω ενώς πεπερασμένου αριθμού στοιχείων, μας δείχνει ότι όλο αυτό είναι δικό μας αποτέλεσμα κι όχι ότι πρέπει αναγκαστικά να μιλάμε για καλούπωμα της σκέψης από την γλώσσα επειδή αναφέρουμε ότι είναι αλληλοεξαρτώμενες. Καμία σχέση το ένα από το άλλο. Μην τα συγχέουμε.

Απλώς βρίσκουμε εμείς ένα τρόπο οικονομικό να δηλώνουμε τα απέραντα όρια της σκέψης μέσω της γλώσσας. Το θέμα είναι ότι η σκέψη υπάρχει και αυξάνει την απειρότητά της μέσω της γλώσσας όπως η γλώσσα είναι κι ο φορέας της.

* Στηρίχτηκα κυρίως στη Θεωρία της Γλωσσολογίας του κ. Μπαμπινιώτη, του Lyons και στα έργα του F. Saussure και Γ. Χατζιδάκι (με ι όπως επέμενε ο ίδιος ότι γράφεται... )

[takis_papa]

Ναι μεν γλώσσα = νους, αλλά ΔΕΝ ισχύει το αντίστροφο.
Είναι απόλυτα βέβαιο, ότι ο νους λειτουργεί ΠΕΡΑΝ της γλώσσας, κατανοών καταστάσεις
που πολλές φορές δεν είναι δυνατόν να περιγραφούν με τον λόγο...

Κι όμως φίλε μου η φράση μου ισχύει ....

* Στηρίχτηκα κυρίως στη Θεωρία της Γλωσσολογίας του κ. Μπαμπινιώτη,..

Πρώτον, ούτε που κατάλαβες τι έγραψα και σε συμβουλεύω να ξαναδιαβάσεις πολύ προσεκτικά το κείμενό μου,
δεύτερον δυστυχώς δείχνεις να είσαι προσκολλημένος στον τύπο και στις φόρμες, "επιστημονίζων" αλλά ουχί επιγνώττων,
αναφερόμενος σε ό,τι είπαν άλλοι - όπερ απολύτως αδιάφορο σε μένα -
και τρίτον, και μόνον το ότι επικαλείσαι τις "επιστημονικές" Μπαμπινιώτιες" ρήσεις, απαξιοί την επιχειρηματολογία σου.
Αδιανόητο, το ότι ΔΕΝ κατανοείς, πως ο Νους συλλαμβάνει πολλάκις νοήματα ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΑ ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΕΙ ΣΕ ΛΕΞΕΙΣ!!!
Δεν έχεις ακούσει περί "σιγής του Νου", δηλαδή γιά την κατάσταση όπου ΔΕΝ χρησιμοποιούμε γλώσσα, αλλά μόνον αντίληψη;
Δεν σου έτυχε ποτέ να κατανοήσεις κάποια κατάσταση, χωρίς να είναι ανάγκη να σκεφθείς λέξεις;

Και κάτι τελευταίο:
Τις μεγαλύτερες ηλιθιότητες, απίστευτες βλακείες, έχω ακούσει στην ζωή μου από πολυδιπλωματούχους "επιστήμονες",
που επέσειαν τα διπλώματά τους δίκην σημαίας για να πείσουν...
Και γιά την ιστορία και μόνον, διπλωματούχος είμαι και γω,
χωρίς όμως να έχω καβαλήσει καλάμι.
Άλλως τε αυτό, αφορά εμένα και μόνον
και σημασία έχει τι λέγω
και όχι αν έχω δίπλωμα που να μου "επιτρέπει" να θίγω κάποιο θέμα.

Να σημειώσεις, ότι άλλη η σημασία του "εκφράζομαι" και άλλη του "αντιλαμβάνομαι.
Ο Νους αντιλαμβάνεται και ΑΝ θελήσει να καταστήσει άλλον κοινωνό της αντίληψης αυτής, τότε "εκφράζεται", χρησιμοποιών την γλώσσα,
που ΔΕΝ είναι πολλές φορές απαραίτητη γιά την αντίληψη μιάς κατάστασης και την κατανόησή της...

[ArELa]

Τάκη, αργείς να μας έρθεις αλλά όταν έρχεσαι... δίνεις ρεσιτάλ!

Έγραψες!

[TEUTAMOS]

Εντάξει, σίγουρα όποιος έχει διπλώματα δεν αυτοαναγορεύεται αυτόχρημα και ως πανεπιστήμων, αλλά από την άλλην τα διπλώματα κάτι λέγουν για τις γνώσεις και την εξειδίκευσιν που έχεις αποκτήσει.

[Exciter]

Εντάξει, σίγουρα όποιος έχει διπλώματα δεν αυτοαναγορεύεται αυτόχρημα και ως πανεπιστήμων, αλλά από την άλλην τα διπλώματα κάτι λέγουν για τις γνώσεις και την εξειδίκευσιν που έχεις αποκτήσει.

Το πρώτο πτυχίο καθορίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό τον τρόπο σκέψεως του επιστήμονα (πρβλ πόσο διαφορετικά προσεγγίζουν τα πράγματα ένας μηχανικός από έναν νομικό)

Το συγκεκριμένο πανεπιστημιακό τμήμα και η εποχή, το "κλίμα" αν θες που επικρατεί εντός και περί αυτού τότε, επιστημονικό και γενικότερο, επίσης είναι χρήσιμες πληροφορίες που βοηθούν να καταλάβουμε πως σκέπτεται ο πτυχιούχος επιστήμων... αυτό πολλές φορές φαίνεται, για στους συναδέλφους του τουλάχιστον, και από την βιβλιογραφία που χρησιμοποιεί.

Και δύο παρατηρήσεις σε σχέση με αυτό:

ΓΛΩΣΣΑ = ΝΟΥΣ και το αντίστροφο,...

1. Οι ισότητες δεν έχουν φορά... δεν είναι ούτε ανισότητες, ούτε συνεπαγωγές. Μάλλον τη φράση "συνεπάγεται και αντιστρόφως" είχες στο μυαλό σου novus, που είναι περίφραση του "ισοδυναμεί" και συμβολίζεται με το σύμβολο <=>.
2. Απορώ πως δεν χρησιμοποιήθηκε το επιχείρημα "αν ισότητα αυτή ίσχυε, τότε η λέξη άρρητος θα ήταν κενή νοήματος".

Η γλώσσα προφανώς προϋποθέτει νου, πολλές φορές οι συγκεκριμένες λέξεις που χρησιμοποιούνται επηρεάζουν τις νοητικές λειρουργίες μέσα από σχέσεις αναδράσεως/ανατροφοδοτήσεως, (π.χ. είναι άλλο να πεις "υπέροχη ντρίπλα" και άλλο να πεις "τρομερή ντρίπλα" κι ας εννοείς το ίδιο) ή αποκαλύπτουν λεπτομέριες που πολλές φορές οδηγούν σε ενδιαφέροντα συμπεράσματα (πρβλ και "γλώττα λανθάνουσα"), αλλά σε μένα είναι προφανές πως ο νους είναι κάτι περισσότερο και παραπάνω από την γλώσσα.

Ελπίζω να συνέβαλα, κι ας έχω πτυχίο οικονομικής κατευθύνσεως

[Novus]

Ναι μεν γλώσσα = νους, αλλά ΔΕΝ ισχύει το αντίστροφο.
Είναι απόλυτα βέβαιο, ότι ο νους λειτουργεί ΠΕΡΑΝ της γλώσσας, κατανοών καταστάσεις
που πολλές φορές δεν είναι δυνατόν να περιγραφούν με τον λόγο...

Κι όμως φίλε μου η φράση μου ισχύει ....

* Στηρίχτηκα κυρίως στη Θεωρία της Γλωσσολογίας του κ. Μπαμπινιώτη,..

Πρώτον, ούτε που κατάλαβες τι έγραψα και σε συμβουλεύω να ξαναδιαβάσεις πολύ προσεκτικά το κείμενό μου,
δεύτερον δυστυχώς δείχνεις να είσαι προσκολλημένος στον τύπο και στις φόρμες, "επιστημονίζων" αλλά ουχί επιγνώττων,
αναφερόμενος σε ό,τι είπαν άλλοι - όπερ απολύτως αδιάφορο σε μένα -
και τρίτον, και μόνον το ότι επικαλείσαι τις "επιστημονικές" Μπαμπινιώτιες" ρήσεις, απαξιοί την επιχειρηματολογία σου.
Αδιανόητο, το ότι ΔΕΝ κατανοείς, πως ο Νους συλλαμβάνει πολλάκις νοήματα ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΑ ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΕΙ ΣΕ ΛΕΞΕΙΣ!!!
Δεν έχεις ακούσει περί "σιγής του Νου", δηλαδή γιά την κατάσταση όπου ΔΕΝ χρησιμοποιούμε γλώσσα, αλλά μόνον αντίληψη;
Δεν σου έτυχε ποτέ να κατανοήσεις κάποια κατάσταση, χωρίς να είναι ανάγκη να σκεφθείς λέξεις;

Και κάτι τελευταίο:
Τις μεγαλύτερες ηλιθιότητες, απίστευτες βλακείες, έχω ακούσει στην ζωή μου από πολυδιπλωματούχους "επιστήμονες",
που επέσειαν τα διπλώματά τους δίκην σημαίας για να πείσουν...
Και γιά την ιστορία και μόνον, διπλωματούχος είμαι και γω,
χωρίς όμως να έχω καβαλήσει καλάμι.
Άλλως τε αυτό, αφορά εμένα και μόνον
και σημασία έχει τι λέγω
και όχι αν έχω δίπλωμα που να μου "επιτρέπει" να θίγω κάποιο θέμα.

Να σημειώσεις, ότι άλλη η σημασία του "εκφράζομαι" και άλλη του "αντιλαμβάνομαι.
Ο Νους αντιλαμβάνεται και ΑΝ θελήσει να καταστήσει άλλον κοινωνό της αντίληψης αυτής, τότε "εκφράζεται", χρησιμοποιών την γλώσσα,
που ΔΕΝ είναι πολλές φορές απαραίτητη γιά την αντίληψη μιάς κατάστασης και την κατανόησή της...

Ρε παιδια έλεος!!! Αφήστε αυτές τις μεταφυσικές μπουρδολογίες... Και επιτέλους κόψτε και τις βλακείες περί καλαμιού κτλ. γιατί μου φαίνεται πως όποιος δεν συμφωνεί μαζί σας και παραθέτει στοιχεία και έρευνες κατευθείαν θεωρείται "ψώνιο"! Φίλε μου... έλεος!!!

Και στο κάτω κάτω αν ψάχνεις κάτι και δίνες πορίσματα δεν νομίζω ότι αγγίζει ούτε στο απειροελάχιστο τη σφαίρα της υποκειμενικής επιλογής η παραπάνω παράθεση βιβλιογραφίας που έκανα, γιατί ΑΝ ΗΞΕΡΕΣ τα βιβλία που παρέθεσα καθώς και τους συγγραφείς τους ουδεμία σχέση έχουν μεταξύ τους ως προς τις θεωρίες που διατύπωσε ο καθείς. Απλά είναι μάλλον ΠΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΕΡΓΟ που συμφωνούν όλοι σε αυτό. Και ασ' το δίπλωμα στην άκρη... Καμία σχέση. Τα βιβλία αυτά πας και στη δημοτική βιβλιοθήκη και τα βρίσκεις. Οι διαφορές του "επιστημονίζων" και του "επιγνώττων" καθώς και τα περί "επιστημονικές Μπαμπινιώτιες" θεωρἠσεις όχι μόνο αβάσιμες είναι, αλλά παράλληλα δείχνει πόσο βαθιά νυχτωμένος είσαι... Δε λεω: κάτσε να φιλοσοφήσεις (αν και δεν το κάνεις και θα εξηγήσω παρακάτω το γιατί), κάτσε σκέψου ό,τι φανταστικό και πλασματικό υπάρχει. Αλλά ως διπλουματούχος που επικαλείσαι κάτσε λίγο και ψάξε και δες τι λένε ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ και ΜΕΛΕΤΗΤΕΣ. Χέσε τους γλωσσολόγους... Ψάξε την ιατρική, τη νευρολογία ψάξε όποια επιστήμη ή παρεπιστήμη θες και μετά εξέφρασε την άποψη σου. Διότι αν δεν σκάψεις νερό δε βρίσκεις...

"Δύο κατηγορίες προσφέρουν την αλήθεια στον άνθρωπο: η Τέχνη και η Επιστήμη" Έγελος

"Αδιανόητο, το ότι ΔΕΝ κατανοείς, πως ο Νους συλλαμβάνει πολλάκις νοήματα ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΑ ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΕΙ ΣΕ ΛΕΞΕΙΣ!!!
Δεν έχεις ακούσει περί "σιγής του Νου", δηλαδή γιά την κατάσταση όπου ΔΕΝ χρησιμοποιούμε γλώσσα, αλλά μόνον αντίληψη;
Δεν σου έτυχε ποτέ να κατανοήσεις κάποια κατάσταση, χωρίς να είναι ανάγκη να σκεφθείς λέξεις;"

Τι να σου πω... Δεν είμαι ο Δαλάι Λάμα και όχι δεν έτυχε ποτέ στη ζωή μου να σκεφτώ χωρίς να παράγω έστω και μια υποτυπώδη "γλώσσα". Και για να συνεννοούμαστε: όταν μιλάμε για γλώσσα μιλούμε για κάτι το αφηρημένο. Γλώσσα είναι κι οι χειρονομίες και τα νεύματα και οι κινήσεις που κάνουμε (βασικά αποτελούν περισσότερο παραγλώσσα), οι μορφασμοί, οι μόρμυροι ήχοι κτλ.

Όπως πιο σωστά παρέθεσε ο exiled Γλώσσα <=> Σκέψη. Ας πούμε λοιπόν πως αυτή είναι πιο σωστή "συνάρτηση". Ο νους αντιλαμβάνεται και δεν εκφράζεται: συμφωνώ και επαυξάνω. Αλλά αν πρόσεχες καλύτερα το ποστ μου θα διαβάζες το εξής: η σκέψη έστω και μέσα στο νου μας για να εκφραστεί μέσα στη ψυχή μας και στον λογισμό μας, για να διατυπωθεί στα βάθη του μυαλού μας, για να γίνει τρόπον τινά απτή αυτή η αντιληπτότητα του νου έτσι ώστε να μπορέσουμε να τη συλάβουμε, πριν καν προσπαθήσουμε να την εναρθρώσουμε με ήχους, περνάει μέσα από τα φίλτρα του μυαλού μας (όπως εξήγησα παραπάνω) και γίνεται πρώτα γνωστή σε μας μέσω της "γλώσσας του μυαλού" και ύστερα μέσω της "γλώσσας του ανθρώπου". Τα "σιγή του νου" και "άρρητος" είναι ακριβώς αντιλήψεις τις οποίες ο νους λεηλάτησε από τον κόσμο της αντιληπτότητάς του και τις οποίες τις έκανε γνωστές μέσω της γλώσσας του ανθρώπου (δηλ. λέξεις). Αν έστεκαν στ αλήθεια οι σημασίες που δηλώνουν αυτές οι φράσεις ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΚΑΝ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΦΡΑΣΕΙΣ! Διότι η σιγή του νου θα ήταν τότε κάτι το μη εξαγώγιμο αφού η αντιληπτότητα αυτής της έννοιας σημαίνει ακριβώς ότι ο νους δεν πρόκειται να μιλήσει.

Κι επιτέλους πρέπει να φιλοσοφούμε, ύστερα να διατυπώνουμε θεωρίες και μετά να καθόμαστε να μιλάμε για την έννοια της γλώσσας. Όλοι το παίρνουμε ως κάτι το στατικό. Ολοι νομίζουμε πως η γλώσσα είναι: "λέξεις", "προτάσεις", "συλλαβές" κ.ο.κ. Ρε παιδιά γλώσσα είναι κάτι το άπιαστο! Άυτοί οι όροι χρησιμοποιούνται μόνο και μόνο για να περιγράφουμε την γλώσσα που μιλάμε και για να την κατηγοριοποιήσουμε έτσι ώστε να μπορούμε να την μαθαίνουμε πιο έυκολα κτλ. κτλ.

"Η ιδέα είναι η άμεση ενότητα των αντιστικτικών δυνάμεων. Ενώνει την αλήθεια και την επιστήμη, ενώνει την αλήθεια και την τέχνη με ένα μόνο δεσμό: την γλώσσα." Έγελος

"Τα όρια της γλώσσας είναι τα όρια του ανθρώπινου μυαλού. Όσα ξέρω (όχι αντιλαμβάνομαι) είναι αυτά για τα οποία έχω "λέξεις"." Ludwig Wittgenstein, 1889-1951, Αυστριακός φιλόσοφος

"Το να ξεστομίζεις μια λέξη είναι σαν να χτυπάς μια νότα στο πληκτρολόγιο της φαντασίας." Ludwig Wittgenstein, 1889-1951, Αυστριακός φιλόσοφος

"Όταν μαθαίνει κανείς μια ξένη γλώσσα, έχει την ευκαιρία να μάθει καλύτερα τη μητρική του γλώσσα." Βόλφγκανγκ Γκαίτε, 1749-1832, Γερμανός ποιητής & φιλόσοφος

"Κάθε γλώσσα βλέπει τον κόσμο με διαφορετικό τρόπο." Φρεντερίκο Φελίνι, 1920-1993, Ιταλός σκηνοθέτης

"Η προφορά του τόπου όπου γεννηθήκαμε μένει στο πνεύμα και την καρδιά μας, όσο και στην ομιλία μας." Λα Ροσφουκώ, 1613-1680, Γάλλος συγγραφέας

"Στη γλώσσα μας υπάρχει ενσωματωμένη μια ολόκληρη μυθολογία." Ludwig Wittgenstein, 1889-1951, Αυστριακός φιλόσοφος

"Μήγαρις έχω άλλο στο νου μου, πάρεξ ελευθερία και γλώσσα;" Διονύσιος Σολωμός, 1797-1857, Εθνικός Ποιητής

"Όταν μιλάμε μιαν άλλη γλώσσα, αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο κάπως διαφορετικά." Ludwig Wittgenstein, 1889-1951, Αυστριακός φιλόσοφος

"Το υποσυνείδητο ξεδιπλώνεται μέσα από τα παιχνίδια της γλώσσας." Jacques Lacan, 1901-1981, Γάλλος ψυχίατρος

(πάρτε να' χετε δυο τρεις φιλοσόφους, ποιητές καλλιτέχνες και μελετητές γιατί πολύ μου την μπαίνετε με "επιστήμες" και μ....ες και αυτό είναι τουλάχιστον άδικο, ανήθικο και φτηνό...)

Φυσικά υπάρχει και η αντίθετη άποψη την οποία ΒΕΒΑΙΩΣ και θα παραθέσω:

"Ένα μυαλό εγκλωβισμένο μέσα στην γλώσσα είναι φυλακισμένο." Simone Weil, 1909-1943, Γαλλίδα φιλόσοφος

"Είμαι πεπεισμένος ότι η εμμονή μας στη συνήθη γλώσσα στις προσωπικές μας σκέψεις είναι ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια στην πρόοδο της φιλοσοφίας." Bertrand Russel, 1872-1970, Βρετανός φιλόσοφος

(πηγή Γνωμικολογικόν/Γλώσσα, αν και τα περισσότερα τα ήξερα...)

[TEUTAMOS]

Και επιτέλους κόψτε και τις βλακείες περί καλαμιού κτλ. γιατί μου φαίνεται πως όποιος δεν συμφωνεί μαζί σας και παραθέτει στοιχεία και έρευνες κατευθείαν θεωρείται "ψώνιο"!

Θα μου επιτρέψεις όμως να σου ειπώ ότι γενικεύεις εδώ. Δεν μπορείς να βάζηις όλους εις το ίδιο τσουβάλι. Δεν νομίζω ότι έχομεν δείξει σε κανέναν, και δή σε σένα, πως, αν δεν συμφωνούμεν με κάποιον τον θεωρούμεν ψώνιον. Αυτή είναι η δική μου ένστασις εδώ.