Λαθεμένες διατυπώσεις-εκφράσεις

[Aiolos]

Επειδή δεν έχω τη μύγα, ούτε τη μέλισσα, για πες μου... πόσους Καβαλιώτες γνωρίζεις;

[karipis]

[Aiolos]

Εγώ πάντως αποκλείομαι, γιατί τα υποδήματά μου δεν είναι 47 νούμερο.

[karipis]

Θα μίκρυνε και αυτός ο ...δείκτης σου!

[Aiolos]

Βαμβακερή κάλτσα είναι και συρρικνώνεται; Πρόσεχε λοιπόν, τι λες για τα άκρα μου γιατί συμβαίνουν και ατυχήματα...

Καλή σας νύχτα!

[Novus]

όμως πρέπει ως επιστήμονες αλλά και ως άνθρωποι να είμαστε λίγοι πιο διαλλακτικοί και πιο ελεύθερα μυαλά.

Πρώτον, δεν υπάρχει κάποιος γραπτός ή άγραφος κανόνας που να επιβάλλει στους επιστήμονες να είναι διαλλακτικοί. Δεύτερον, ένας σώφρωνας άνθρωπος είναι αδιάλλακτος στηριζόμενος σε αδιάσειστα στοιχεία, όταν οποιαδήποτε αλλαγή ή τροποποίηση θα προκαλέσει προβλήματα και είναι διαλλακτικός όταν έχει βεβαιωθεί πως η αλλαγή θα μπορούσε να βελτιώσει το υπό αναθεώρηση ζήτημα, είτε είναι ιστορικό, είτε γλωσσολογικό κ.λπ. Δεν είναι διαλλακτικός, επειδή το επιτάσσει η ιδιότητά του. Πόθεν προκύπτει κάτι τέτοιο; Υπό αυτή την έννοια, θα έπρεπε να δεχθείς και την απλοποίηση του ελληνικού αλφαβήτου που είχε προτείνει ο κύπριος ευρωβουλευτής Μάριος Ματσάκης.
Θεωρώ, πως το ζήτημα είναι βαθύτατα πολιτικό.
Η σκόπιμη και μεθοδευμένη απλοποίηση της ελληνικής γλώσσας αποσκοπεί στην υιοθέτηση του λατινικού αλφαβήτου και λεξιλογίου.

Εάν η γλώσσα αποτελούσε απλώς ένα μέσον επικοινωνίας, πρόβλημα δεν θα υπήρχε. Συμβαίνει όμως ν' αποτελεί και εργαλείο μαγείας και φορέα ηθικών αξιών.
Οδυσσέας Ελύτης

Έχεις απόλυτο δίκιο για το "πρέπει" που έβαλα καταχρηστικώς στη φράση. Παρεσύρθη. Γι΄αυτό και ταυτίζομαι απόλυτα με όσα παρατήρησες (και δη το θέμα του Κύπριου Ευρωβουλευτή που το συζητούσα τότε με πολλούς Ακαδημαϊκούς και φύτρωναν εις τα σώματά μας φλύκταινες!!!).
Όμως η τελευταία φράση είναι λίγο άκυρη (όχι βέβαια αυτή του Σεφέρη αλλά η αμέσως προηγούμενη). Σ' αυτό λοιπόν που θα σου πως είμαι αδιάλλακτος, διότι είναι κι επιστημονικά αποδεδειγμένο. Οποιαδήποτε μεθοδευμένη προσπάθεια αλλαγής της γλώσσας μας αποτυγχάνει παταγωδώς. Ας μη συνωμοσιολογούμε. Ας είπε ότι ήθελε ο Kissinger: ούτε χαζοί είμαστε ούτε θύματα κανενός. Γιατί όπως πολύ σωστά παρέθεσες τη φράση του Ελύτη:
Εάν η γλώσσα αποτελούσε απλώς ένα μέσον επικοινωνίας, πρόβλημα δεν θα υπήρχε. Συμβαίνει όμως ν' αποτελεί και εργαλείο μαγείας και φορέα ηθικών αξιών. Δι' αυτό η γλώσσα ως ζωντανός οργανισμός, ως μέσο επικοινωνίας και ως φορέας πολιτισμού κι ηθικών αξιών σα δια μαγείας αυτορρυθμίζεται (είναι ένα από τα βασικά χαρακτηρισιτκά της) και αποβάλλει οσα στοιχεία προσπάθησαν κακοβούλως να εισχωρήσουν εις αυτήν. Μπορεί να μαζεύει τριγύρω της περισσότεορυς πολέμιούς της, πάντοτε όμως βγαίνει νικήτρια.

Novus έγραψε:
...πρέπει ως επιστήμονες αλλά και ως άνθρωποι να είμαστε λίγοι πιο διαλλακτικοί και πιο ελεύθερα μυαλά.
Προφανώς δεν αναφέρεσαι σ'εμένα, καθώς με σαφήνεια ξεκαθάρισα ότι ως μη ειδικός μόνο να ψυχανεμιστώ δύναμαι.

Το ότι σταδιακά μπορεί να επικρατήσουν γλωσσικοί τύποι που μέχρι ένα χρονικό σημείο ήταν απλώς ανύπαρκτοι (ούτε καν λάθος, που λέει οι παράθεσή σου) είναι προφανές, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να τηρούμε γλωσσικούς/γραμματικούς κανόνες ή να μην αναφέρουμε ποιο είναι το ορθό και ποιο το εσφαλμένο... βλέπω στην Αγγλ-εταίρα τα αποτελέσματα της πολύ περιορισμένης διδασκαλίας της αγγλικής γραμματικής στους ιθαγενείς.

Άναφερόμουν γενικά στους επιστήμονες αλλά και σ' όλους τους ανθρώπους κι όχι σε σένα συγκεκριμένα (αλίμονο!). Και μάλιστα συμφωνώ με όσα επισήμανες. Μόνο που θα επιμείνω στην ορθότητα του γλωσσολογικού όρου γραμματικοί κανόνες αντί του όρου γλωσσικοί κανόνες, καθώς έτσι γράφεται και αναφέρεται σε όλη τη ελληνόγλωσση και ξενόγλωσση βιβλιογραφία.

[ArELa]

Παρεσύρθη.

Επίτρεψε μια μικρή παρέμβαση-διόρθωση από την...Καπνικαρέα της παρέας

Παρεσύρθη => είναι στο Γ' πρόσωπο Ενικού. (αυτός παρεσύρθη)

Μάλλον ήθελες να πεις (εγώ) "παρεσύρθην". (Την τελευταία που το...κοίταξα, έτσι στέκει ο Α' Ενικός), εκτός αν η απαλειφή του "ν" είναι κι αυτή στα πλαίσια αυτού που ονοματίζεις "εξέλιξη" της γλώσσας, και δεν το πήρα είδηση!


(γίνομαι κακιά το ξέρω, αλλά μου'κατσαν στο στομάχι κάτι αναφορές περί ηλικιών - γενεών κλπ - θα το αντιπαρέλθω όμως, δώσε λίγο χρόνο )

[Exciter]

Και μάλιστα συμφωνώ με όσα επισήμανες. Μόνο που θα επιμείνω στην ορθότητα του γλωσσολογικού όρου γραμματικοί κανόνες αντί του όρου γλωσσικοί κανόνες, καθώς έτσι γράφεται και αναφέρεται σε όλη τη ελληνόγλωσση και ξενόγλωσση βιβλιογραφία.

Εγώ, πάντως, το έγραψα με κάθετο, κι ας μην έχω επαφή με τη βιβλιογραφία

Και, ελπίζοντας ότι δεν θα παρεξηγηθώ, μια συβουλή: Μέχρι να πάρεις το πτυχίο σου, καλύτερα να χρησιμοποιείς το "φοιτητής φιλολογίας" για τον εαυτό σου.

[Novus]

Εύστοχη η παρατήρησή σου αλλά δυστυχώς δεν είναι έτσι... Φοιτητής είναι αυτός που συχνάζει (φοιτώ=συχνάζω) σε μαθήματα, στη σχολή κτλ. Μπορεί να κάνω τη διατριβή μου και να πουν ότι αυτός "φοιτεί" στο τάδε πανεπιστήμιο. Δεν είναι ιδιότητα. Πάντοτε χρειάζεται και έναν προσδιορισμό δίπλα... Με το που μπαίνουμε στη σχολή είμαστε οιονεί φιλόλογοι, γλωσσολόγοι, κλασσικοί κ.ο.κ. Μετά το δεύτερο κιόλας έτος, μόνο φιλολόγους μας καλούν!!

Το να μου ξέφυγε δηλ. το ν δεν υπάρχει καμία περίπτωση;;;;

Πάντως δεν τα βγάζω απ'το μυαλό -αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Ευχαρίστως να κάτσω να σου δώσω βιβλιογραφία να κάθεσαι να διαβάζεις για ώρες!!! Αν και πάλι δε νομίζω να αλλάξεις γνώμη ή τουλάχιστον να δεις έστω και λίγο διαφορετικά τα πράγματα, διότι όσο μεγαλώνεις.... χαχαχαχα!!!

(θα φάω πολύ βρίσιμο ή όχι; γιατί αν είναι έτσι το κόβω. όχι τίποτ' άλλο αλλά κρίμα τα νιάτα μου κιόλας να με βρίζετε.... )

Υ.Γ. Η γλώσσα εξελίσσεται θέλουμε δε θέλουμε! γκρρρρρρρρ....

[ArELa]

Το να μου ξέφυγε δηλ. το ν δεν υπάρχει καμία περίπτωση;;;;

Ασφαλώς και υπάρχει και για να το λες εσύ, σε πιστεύω.
Τα... ειρωνικά και (όσο πατάει η γάτα) καυστικά σχολιάκια, ήταν για την περίπτωση που δεν σου ξέφυγε, αλλά σου... διέφυγε ή σου...ήρθε η "εξελικτικού" τύπου έμπνευση να το απαλείψεις. (καλύπτω παν ενδεχόμενον )

Πάντως δεν τα βγάζω απ'το μυαλό -αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Ευχαρίστως να κάτσω να σου δώσω βιβλιογραφία να κάθεσαι να διαβάζεις για ώρες!!!

Ποιος σου είπε ότι η όποια βιβλιογραφία καθιστά πιο "έγκυρο" στα μάτια μου το όποιο επιχείρημα; Οι "έγκριτοι" και οι "ειδικοί" είναι πολλοί πλέον γύρω μας, αλλά θα σε παρότρυνα να συνυπολογίσεις το γεγονός ότι το "έγκριτον" και η όποια "ειδίκευση" δεν συνεπάγεται απαραίτητα και ειλικρίνεια, ουδετερότητα, αμεροληψία και έρευνα προς χάριν της αλήθειας και μόνον της αλήθειας...

Αν και πάλι δε νομίζω να αλλάξεις γνώμη ή τουλάχιστον να δεις έστω και λίγο διαφορετικά τα πράγματα, διότι όσο μεγαλώνεις.... χαχαχαχα!!!

Θέλεις "ηλικιακό" πόλεμο μικρό μου; Από μένα ΔΕΝ θα τον έχεις! Γιατί απλά οι τοποθετήσεις/σκέψεις/συλλογιστική μου, δεν "ανήκουν" σε γενιές (ούτε εγώ ανήκω πλην των μουσικών μου ερεθισμάτων ίσως), αλλά είναι ΑΠΟΡΡΟΙΑ βασάνου του ρημαδοκέφαλου που κουβαλάω στους ώμους μου (όχι μόνο για μόστρα), στην πορεία που έχω ήδη διανύσει. Και στο βαθμό που ΑΥΤΟ έχει να κάνει με την ΗΛΙκία (αριθμό περιστροφών γύρω απ'τον ΗΛΙΟ), σε πληροφορώ ότι ΓΟΥΣΤΑΡΩ την ηλικία μου, δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτήν, απεναντίας είμαι περήφανη για όσα μου'χει επιτρέψει αυτή να ζήσω και να αποκομίσω. Δεν "ψαρώνω" λοιπόν στην ρατιστική ηλικιακή δαιμονοποίηση που ανωρίμως και αβασανίστως προβάλλεις καλό μου.

Σ'αυτό το σημείο και επειδή δεν έχεις καταλάβει ακόμα με ποια τρελή έχεις μπλέξει διαλεκτικά, να διευκρινίσω δυο πραγματάκια, σε ό,τι αφορά το σκεπτικό μου

Πρώτον- για να ξηγιόμαστε να μην παρεξηγιόμαστε, δε με χαλάνε ούτε με τσιγκλάνε τα σχόλια περί ηλικίας, όχι όπως νομίζεις τουλάχιστον. Απλά θεωρώ λάθος (για να μην πω και ελλειμματικόν ευρύνοιας) να στέκεσαι στο επιδερμικόν του πράγματος (δηλαδή στη βιολογική και μόνον ηλικία), και να εξάγεις συμπεράσματα με μοναδικό κριτήριο αυτό.
Δεύτερον, όταν νταραβερίζεσαι νοητικά με την αφεντιά μου, πρέπει να ξέρεις (γι'αυτό και σε ενημερώνω) ότι δεν έχεις να κάνεις με την κλασική 150άρα (με το "κλασική" εννοώ, όπως έχεις τις κυρίες αυτής της ηλικίας, "τοποθετημένες" στο μυαλό σου εσύ.)
Και τούτο διότι όντας ΕΥΕΛΙΚΤΗΣ οπτικής και ουχί στεγανοποιημένης (πράγμα που ήδη "καταλόγισα" σ'εσένα τον... "νεαρό" :Ρ) ΜΠΟΡΩ και δεν έχω κανένα πρόβλημα να ΑΛΛΑΞΩ γνώμη, φτάνει να μου δοθεί δόκιμο έρισμα, και επιχείρημα τόσο άρτιο και αδιαμφσιβήτητο, που οποιαδήποτε απόπειρά μου να προβάλλω αντεπιχείρημα θα έπεφτε στο κενό. Αν δε μου δοθούν τα παραπάνω, όχι δεν αλλάζω γνώμη, αλλά αυτό δεν είναι ένεκα δικής μου δυσκαμψίας λόγω... παλαιότητας ούτε λόγω κάποιου ηλίθιου εγωισμού. Είναι γιατί ναι, διατίθεμαι να αποτινάξω αυτό που ήδη ενστερνίζομαι, αλλά μόνον όταν δω και νιώσω ότι μου προτείνεται κάτι καλύτερο/σωστότερο/αρτιότερο απ'όλες τις πλευρές. Μέχρι στιγμής δεν είδα κάτι τέτοιο. Σαφές;

(θα φάω πολύ βρίσιμο ή όχι; γιατί αν είναι έτσι το κόβω. όχι τίποτ' άλλο αλλά κρίμα τα νιάτα μου κιόλας να με βρίζετε.... )

Σε έβρισα κάπου και δεν το αντελήφθην;
Αν ναι, παρακαλώ να μου υποδείξεις πού...

Υ.Γ. Η γλώσσα εξελίσσεται θέλουμε δε θέλουμε! γκρρρρρρρρ....

Όταν η εξέλιξη συνεπάγεται και ανέλιξη, μαζί σου και θέλουμε! Αυτό είναι λίγο δύσκολο όμως, δεδομένου ότι το αρχαίο πνεύμα το αθάνατο ήδη μας άφησε κληρονομιά και παρακαταθήκη μια γλώσσα που αγγίζει την τελειότητα, και είναι πανθομολογουμένως το μοναδικό όχημα έκφρασης ανώτερων διαδρομών για ΟΛΟΥΣ τους πολιτισμένους (?) σήμερα ξενόφωνους λαούς. Και όπως λένε αγγλιστί πολύ ευστοχα, when something is not broken, don't fix it! Ή το "When something works, why change it?"

Αν με το ουσιαστικό "εξέλιξη" εσύ εννοείς τη φθορά και το σταδιακό ξεχαρβάλωμα (χρεωκοπία και πτώχευση) αυτού του εκφραστικού εργαλείου που λέγεται ελληνική γλώσσα, ε, κάποιοι από μας όχι, δε θέλουμε και θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας να το πολεμήσουμε και να το εμποδίσουμε.


Φιλικά και με όλο το σέβας
Βίκυ η...υπεραιωνόβια!

[Novus]

Ας τα πάρουμε ένα ένα:

Πάντως δεν τα βγάζω απ'το μυαλό -αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Ευχαρίστως να κάτσω να σου δώσω βιβλιογραφία να κάθεσαι να διαβάζεις για ώρες!!!

Ποιος σου είπε ότι η όποια βιβλιογραφία καθιστά πιο "έγκυρο" στα μάτια μου το όποιο επιχείρημα; Οι "έγκριτοι" και οι "ειδικοί" είναι πολλοί πλέον γύρω μας, αλλά θα σε παρότρυνα να συνυπολογίσεις το γεγονός ότι το "έγκριτον" και η όποια "ειδίκευση" δεν συνεπάγεται απαραίτητα και ειλικρίνεια, ουδετερότητα, αμεροληψία και έρευνα προς χάριν της αλήθειας και μόνον της αλήθειας...

Και εσένα αγαπητή μου ArELa ποιος σου είπε πως κοιτώ μόνο ΜΙΑ βιβλιογραφία. Μάλλον θα σου διε΄φυγε το εξ΄γης χαρακτηριστικό των φοιτητών το οποίο έχω αναφέρει σε προγενέστερη δημοσίευσή μου: έρευνα!!! Το "έγκριτον" και η "ειδίκευση" εννοείται πως δεν συνυπάροχυν με την αλήθεια και την αμεροληψία. Όμως η βιβλιογραφία συνεπάγεται με την έρευνα ειδάλλως θα μιλούσαμε για βιβλιο κι όχι για βιβλιογραφία (πολλά βιβλία με διαφορετικές οπτικές προσέγγισης, ανάλυσης, εξέτασης, ερμηνείας και μελέτης του εκάστοτε θέματος. Άρα, προσφέροντάς σου μία βιβλιογραφία (κυρίως ξενόγλωσση γιατί κακά τα ψέματα οι ξένοιξέρουν να ερευνούν, να περιγράφουν και παρουσίαζουν τα πορσίσματά τους σε αντίθεση με εμάς που μερληπτούμε σε πολύ μεγάλο βαθμό!) είσαι αναγκασμένη να ερευνήσεις και να ψάξεις μέχρι να βρεις την αλήθεια.

Αν και πάλι δε νομίζω να αλλάξεις γνώμη ή τουλάχιστον να δεις έστω και λίγο διαφορετικά τα πράγματα, διότι όσο μεγαλώνεις.... χαχαχαχα!!!

Θέλεις "ηλικιακό" πόλεμο μικρό μου; Από μένα ΔΕΝ θα τον έχεις! Γιατί απλά οι τοποθετήσεις/σκέψεις/συλλογιστική μου, δεν "ανήκουν" σε γενιές (ούτε εγώ ανήκω πλην των μουσικών μου ερεθισμάτων ίσως), αλλά είναι ΑΠΟΡΡΟΙΑ βασάνου του ρημαδοκέφαλου που κουβαλάω στους ώμους μου (όχι μόνο για μόστρα), στην πορεία που έχω ήδη διανύσει. Και στο βαθμό που ΑΥΤΟ έχει να κάνει με την ΗΛΙκία (αριθμό περιστροφών γύρω απ'τον ΗΛΙΟ), σε πληροφορώ ότι ΓΟΥΣΤΑΡΩ την ηλικία μου, δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτήν, απεναντίας είμαι περήφανη για όσα μου'χει επιτρέψει αυτή να ζήσω και να αποκομίσω. Δεν "ψαρώνω" λοιπόν στην ρατιστική ηλικιακή δαιμονοποίηση που ανωρίμως και αβασανίστως προβάλλεις καλό μου.

Κατ' αρχάς θα ήθελα να επισημάνω το εξής: η λέξη ηλικία είναι παράγωγο ουσιαστικό από το επίθετο ἧλιξ <*σFālıξ (τo F διατηρείται στον κρητικό τύπο Fαλικιώτης «συνομήλικος»). Το σ μετατρέπεται σε δασεία όταν είναι στην αρχή της λέξης και το F σιγάται. Το /ā/ μετατρέπεται στην αττική με τον νόμο επανατροπής σε /η/ (πβ. δωρ. σελάνα - ιων./αττ. σελήνη).
Ανάγεται σε ΙΕ ρίζα *swe- «ιδιαίτερος», από την οποία προέρχονται και οι αντωνυμίες ε, εός και συνδέεται με το αρχ. ελλ. έ-της «συγγενής» και το αρχ. ινδ. sva-ka «συγγενής».

Η λέξη ἥλιος προέρχεται ετυμολογικώς από τον τύπο < *σaFέλıoc. To F διατηρείται στον κρητικό τ. ἀβέλιος < *ἁFέλıoς, σε ορισμένες διαλέκτους διατηρείται με ψίλωση (πρβλ. δωρ., αιολ., αρκ. ἀέλιος), ενώ στη γλώσσα τών επών ἠέλιος.
Ανάγεται σε ΙΕ ρίζα *sāwel-, η απαθής βαθμίδα τής οποίας απαντά επίσης στο γοτθ. sauil «ήλιος», ενώ η μηδενισμένη της *sūl- στα αρχ. ινδ. sura, surya «ήλιος» και το αρχ. ιρλ. sūil «μάτι».
Το λατ. sōl «ήλιος» ανάγεται σε μεταπτωτική βαθμίδα *swōl- τής *sāwel- με μηδενισμένη βαθμίδα ως προς το πρώτο φωνήεν και ετεροιωμένη-εκτεταμένη ως προς το δεύτερο.
Το αρχικό ΙΕ θέμα πρέπει να ήταν ετερόκλιτο ουδ. σε -l-/ -n-. Η ετεροκλισία του διαφαίνεται στις γερμανικές γλώσσες, ορισμένες εκ τών οποίων έχουν παράλληλους τύπους και από τα δύο θέματα (πβ. γοτθ. sauil αλλά και sunno «ήλιος», αγγλοσαξ. sōl αλλά και sunne «ήλιος», από όπου τα σύγχρ. αγγλ. sun και γερμ. Sonne.

Ως προς τον "ηλικιακό πόλεμο" που αναφέρεις ουδεμία πρόθεση είχα (από την πρωτη κιόλας στιγμή που έγραψα την λέξη ηλικία) να αντιπαρατεθώ μαζί σου ή με τον οποιοδήποτε άλλο έστω και μεταφορικά έχοντας ως πρόσχημα την ηλικία. Όπως θα κατάλαβες τα επιφωνήματα "χαχαχα" χρησιμποιήθηκαν για αστεϊσμό, ο οποίος βέβαια αναιρεί τη σοβαρότητα της φράσης της οποίας έπεται. Έτσι η φράση, άνευ πλέον της κυρίαρχης σημασίας της, καθίσταται χιουμοριστική μη ανταποκρινόμενη στην πραγματικότητα. Δι αυτού οι επιρρηματικοί προσδιορισμοί "ανωρίμως" και "αβασανίστως" με τους οποίους χαρακτηρίζεις την εξ εμού προβολή της ηλικίακής μας διαφοράς στα ποστ μου (την οποία έχω εξηγήσει σε προγενέστερο ποστ γιατί την ανέδειξα - όχι πάντως για ρατσιστική ηλικιακή δαιμονοποίηση όπως παραθέτεις ούτε για ηλικιακό πόλεμο) χωρίς κανέναν δείκτη αστεϊσμού ή ευφυολογίας είναι λίιιγο ενοχλητικά. Εκτός κι αν το emoticon sweet που έχεις τοποθετήσει πλησίον τους το χρησιμοποιείς για τέτοιο σκοπό, πράγμα το οποίο δεν γνώριζα (ειλικρινά!!!), οπότε σου ζητώ προκαταβολικώς συγγνώμη για την άγνοιά μου.

Πάμε παρακάτω:

Σ'αυτό το σημείο και επειδή δεν έχεις καταλάβει ακόμα με ποια τρελή έχεις μπλέξει διαλεκτικά, να διευκρινίσω δυο πραγματάκια, σε ό,τι αφορά το σκεπτικό μου

Πρώτον- για να ξηγιόμαστε να μην παρεξηγιόμαστε, δε με χαλάνε ούτε με τσιγκλάνε τα σχόλια περί ηλικίας, όχι όπως νομίζεις τουλάχιστον. Απλά θεωρώ λάθος (για να μην πω και ελλειμματικόν ευρύνοιας) να στέκεσαι στο επιδερμικόν του πράγματος (δηλαδή στη βιολογική και μόνον ηλικία), και να εξάγεις συμπεράσματα με μοναδικό κριτήριο αυτό.
Δεύτερον, όταν νταραβερίζεσαι νοητικά με την αφεντιά μου, πρέπει να ξέρεις (γι'αυτό και σε ενημερώνω) ότι δεν έχεις να κάνεις με την κλασική 150άρα (με το "κλασική" εννοώ, όπως έχεις τις κυρίες αυτής της ηλικίας, "τοποθετημένες" στο μυαλό σου εσύ.)
Και τούτο διότι όντας ΕΥΕΛΙΚΤΗΣ οπτικής και ουχί στεγανοποιημένης (πράγμα που ήδη "καταλόγισα" σ'εσένα τον... "νεαρό" :Ρ) ΜΠΟΡΩ και δεν έχω κανένα πρόβλημα να ΑΛΛΑΞΩ γνώμη, φτάνει να μου δοθεί δόκιμο έρισμα, και επιχείρημα τόσο άρτιο και αδιαμφσιβήτητο, που οποιαδήποτε απόπειρά μου να προβάλλω αντεπιχείρημα θα έπεφτε στο κενό. Αν δε μου δοθούν τα παραπάνω, όχι δεν αλλάζω γνώμη, αλλά αυτό δεν είναι ένεκα δικής μου δυσκαμψίας λόγω... παλαιότητας ούτε λόγω κάποιου ηλίθιου εγωισμού. Είναι γιατί ναι, διατίθεμαι να αποτινάξω αυτό που ήδη ενστερνίζομαι, αλλά μόνον όταν δω και νιώσω ότι μου προτείνεται κάτι καλύτερο/σωστότερο/αρτιότερο απ'όλες τις πλευρές. Μέχρι στιγμής δεν είδα κάτι τέτοιο. Σαφές;

Προσωπικώς γουστάρω να μπλέκω με διαλεκτικά τρελούς, διότι μόνο τότε έχει γούστο η συζήτηση (και είμαι άνθρωπος του γούστου και μόνο!). Επιπλέον η οπτική που εξετάζω, μελετώ και ύστερα παρουσιάζω τα πράγματα όχι μόνο δεν είναι στεγανοποιημένη αλλά ως επιστημόνας είμαι περισσότερο διαλλακτικός και ευέλικτος σε αντίθεση με εσένα που παρακάτω πέφτεις στην παγίδα και εμμένεις σε συγκεκριμένες οπτικές χωρίς να δέχεσαι τις αλλαγές που ΉΔΗ έχουν γίνει στη γλώσσα μας και στην εποχή μας (καθώς αυτά τα δύο συμβαδίζουν όπως θα εξηγήσω παρακάτω). Το ότι θα αποτάξεις την παλαιά σου γνώμη ένεκα ενός επαρκούς πειστικού και αποδεδειγμένου επιχειρήματος ελπίζω να το δω λίαν συντόμως (εφόσον λες ότι χαρακτηρίζεσαι από ευέλικτες οπτικές θέασης των φαινομένων και νοουμένων), καθώς θα βομβαρδιστείς από επιχειρήματα που θα έχουν ως μοναδικό σκοπό την παρουσίαση της αλήθειας που υπάρχει για τη γλώσσα εν γένει ως αφηρημένη έννοια και εν προκειμένω για την ελληνική. Τέλος, το ότι δεν θεώρησες κάποιο από τα επιχειρήματα που παρέθεσα "καλύτερο απ' όλες τις πλευρές" είναι καθαρά σεβαστό αλλά και άξιον απορίας ύστερα από τις τόσο ξεκάθαρες αποδείξεις που κατέθεσα για τα περί γλώσσας ζητήματα.

(θα φάω πολύ βρίσιμο ή όχι; γιατί αν είναι έτσι το κόβω. όχι τίποτ' άλλο αλλά κρίμα τα νιάτα μου κιόλας να με βρίζετε.... )

Σε έβρισα κάπου και δεν το αντελήφθην;
Αν ναι, παρακαλώ να μου υποδείξεις πού...

Αγαπητή μου ArELa δε μπορώ να κατλαάβω γιατί μπερδεύεσαι στα ξεκάθαρα (θέλω να πσιτέυω) προλεγόμενά μου: συνήθως όταν θέλουμε να δηλώσουμε την επανάληψη μιας ενέργειας ή την κατ' εξακολούθηση συνέχειά της στο παρελθόν χρησιμοποιούμε είτε τον παρατατικό είτε τον επιρρηματικό προσδιορισμό ''πάλι'' ή διάφορους άλλους, ποικίλους δείκτες που θα δήλωναν τη συγκεκριμένη λειτουργία. Όπως βλέπεις δεν έκαν καμία μνεία στο παρελθόν, οπότε ο μέλλοντας "θα φάω" και η υποτακτική ενεστώτα (δηώνει θεληματική τροπικότητα η οποία αναφέρεται στο μέλλον) "βρίζετε" αναφέρονταν στις μελλοντικές σου πράξεις οι οποίες δεν θα εξαρτούνταν (ή προέρχονταν) από προηγούμενες ενέργειές σου αλλά από το πώς θα εκλάμβανες τη συγκεκριμένη δημοσίευσή μου. Βεβαίως το εκφώνημα αυτό λειτουργούσε μέσα στα πλαίσια πάντοτε του ΑΣΤΕΪΣΜΟΥ!!!

Άρα, αυτομάτως και από μόνη της ακυρώνεται η φράση "Σε έβρισα κάπου και δεν το αντελήφθην;" όπως κι η επόμενη φράση "Αν ναι, παρακαλώ να μου υποδείξεις πού..." στην οποία δε νομίζω ότι χρειάζεται να απαντήσω (καθότι σε κάλυψα απολύτως με την παραπάνω συλλογιστική μου)

Υ.Γ. Η γλώσσα εξελίσσεται θέλουμε δε θέλουμε! γκρρρρρρρρ....

Όταν η εξέλιξη συνεπάγεται και ανέλιξη, μαζί σου και θέλουμε! Αυτό είναι λίγο δύσκολο όμως, δεδομένου ότι το αρχαίο πνεύμα το αθάνατο ήδη μας άφησε κληρονομιά και παρακαταθήκη μια γλώσσα που αγγίζει την τελειότητα, και είναι πανθομολογουμένως το μοναδικό όχημα έκφρασης ανώτερων διαδρομών για ΟΛΟΥΣ τους πολιτισμένους (?) σήμερα ξενόφωνους λαούς. Και όπως λένε αγγλιστί πολύ ευστοχα, when something is not broken, don't fix it! Ή το "When something works, why change it?"

Αν με το ουσιαστικό "εξέλιξη" εσύ εννοείς τη φθορά και το σταδιακό ξεχαρβάλωμα (χρεωκοπία και πτώχευση) αυτού του εκφραστικού εργαλείου που λέγεται ελληνική γλώσσα, ε, κάποιοι από μας όχι, δε θέλουμε και θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας να το πολεμήσουμε και να το εμποδίσουμε.

Με συγχωρείς Βίκυ αλλά θα χρησιμοποιούσα ποτέ την λέξη ΕΞΕΛΙΞΗ νοώντας "φθορά" ή "ξεχαρβάλωμα" και όλα τα συμπαραμαρτούντα;;; Αλλιώς: νοείται να σημαίνει η λέξη εξέλιξη κα΄τι το διαφορετικό απ΄ ό,τι σημαίνει η λέξη ανέλιξη;;;
Απάντηση: ΒΕΒΑΙΩΣ ΚΑΙ ΟΧΙ!

Άρα, εξέλιξη = ανέλιξη.
Τώρα αν εσύ λόγω ελλειψης ερευνητικότητας και επιστημονικότητας δε δέχεσαι τις εξελίξεις της γλώσσας σου και θέλεις να μείνεις προσκολλημένη στην αρχαία ελληνική γλώσσα καλό είναι να κατανοήσεις το εξής:
Η αρχαία ελληνική μας γλώσσα είναι οι ρίζες της ΝΕ. Είναι τα λεγόμενα θεμέλια πάνω στα οποία στηρίχτηκε όλο το οικοδόμημα της ελληνικής γλώσσας με συγχρονικό αποτέλεσμα της τωρινή δομή της Νεοελληνικής Γλώσσας μας. Φαντάσου δηλ. την ελληνική γλώσσα ως ένα δέντρο που ποτέ δε ξεραίνεται: Στις ρίζες του είναι η ΑΕ (διαλεκτική). Στην αρχή του κορμού η Αλεξανδρινή Κοινή (αττική). Όλος ο κορμός μέχρι πάνω είναι η Βυζαντινή/Μεσαιωνική και τα φύλλα που έχουν ανθίσει και συνεχίζουν να ανθίζουν είναι η Νεοελληνική. Όμως η Αρχαία Ελληνική δεν ήταν η αρχή. Οι ρίζες προήλθαν από έναν σπόρο τον οποίο σήμερα θεωρούμε πως είναι η ανάμειξη της Προελληνικής γλώσσας με την ΙΕ ελληνική γλώσσα που δημιουργήθηκε από τα ΙΕ φύλλα (Αχαιοί, ίωνες, Δωριείς). Αυτές με τη σειρά τους προήλθαν από προγενέστερες γλωσσικές μορφές κ.ο.κ. Βεβαίως όλα αυτά ακούγονται εύηχα και ώραια. Ας το δούμε όμως από επιστημονικής πλευράς μέσα από ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ (κι όχι εικόνες και ρομαντισμούς...):

Η αρχαία ελληνική ήταν η εξέλιξη μιας προηγούμενης νόρμας και αποτελούσε τη συγχρονική μορφή της εποχής της. Βέβαια δεν πρέπει να ξέχνούμε (πράγμα που το βλέπω συχνά σε μαθητές και καθηγητές) πως οι Αρχαίοι Έλληνες δεν μιλούσαν οπωσδήποτε έτσι όπως βλέπουμε εμείς την Αρχαία Ελληνική γλώσσα μέσα από τα κείμενα. Ύστερα από ευρήματα πλακών από τις αγορές της Αθήνας (και άλλων επιγραφών και πλακών) έχει διαπιστωθεί πως υπήρχε μια μορφή "δημοτικής", μια μορφή προφορικού λόγου της τότε εποχής που διαφέρει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ από τον γραπτό λόγο (οπότε ΑrELa η "τελειότητα" της αρχαίας ελληνικής γλώσσας που αναφέρεις μάλλον ισχύει κυρίως στον γραπτό λόγο κι όχι τόσο στο πως μιλούσαν οι αρχαίοι - λίγο αυθαίρετο λοιπόν...). Επιπλέον πρέπει να διαλέξεις τη συγκεκριμένη ΔΙΑΛΕΚΤΟ η οποία ν' αγγίζει την τελειότητα, διότι ναι μεν η λογοτεχνική διάλεκτος ήταν η ιωνική αλλά και η αιολική και η δωρική ήσαν διάλεκτοι της αρχαίας ελληνικής και καθόλου (μα καθόλου!) υποδεέστερες από την ιωνική/αττική (λ.χ. Σαπφώ, Αλκαίος κτλ.). Εκτός αν αναφέρεσαι στην ΑΛΞΑΝΔΡΙΝΗ ΚΟΙΝΗ η οποία στην ουσία είναι η αττική διάλεκτος επίσημα καθιερωμένη ως η γλώσσα της αλεξανδρινής αυτοκρατορίας. Έλα όμως που η αλεξανδρινή κοινή αποτελεί ΕΞΕΛΙΞΗ της αττικής διαλέκτου, διότι αρχίζουμε και βλέπουμε πολύ μεγάλες διαφοροποιήσεις από την κλασική εποχή (οι περισσότερες μεταβολές που υπέστη η γλώσσα μας εκείνη την εποχή, χαρακτηρίζουν τη ΝΕ σήμερα όπως έχουμε αναλύσει εντενεστέρως στο θέμα ¨Πολυτονικό ή Μονοτονικό¨).

Επομένως ArELa, γιατί δε θες να καταλάβεις πως η γλώσσα περνάει από εξελιγκτικά στάδια τα οποία είναι αναπόφευκτα; Είτε η ανάπτυξη του πολιτισμού, είτε τα ιστορικοκοινωνικά γεγονότα, είτε η ανάμειξη πληθυσμών και πολιτισμών, είτε η ανάπτυξη της τεχνολογίας (και διάφοροι άλλοι πάμπολλοι αναπόφευκτοι παράγοντες), προκαλούν την εξέλιξη της γλώσσας όπως προκαλούν και την εξέλιξη στο νου του ανθρώπου. Και επειδή ΓΛΩΣΣΑ = ΝΟΥΣ και το αντίστροφο, καθώς δεν υπάρχει σκέψη χωρίς γλώσσα και γλώσσα χωρίς σκέψη (ανθρώπινη γλώσσα = έναρθρος λόγος = έλλογο έμφυτο χαρακτηριστικό του ανθρώπινου νου), τα βλέπουμε να συμβαδίζουν μαζί σ' αυτήν την αέναη αναπτυξιακή πορεία.

Και όπως δε μπορούμε να ρυθμίσουμε το νου, έτσι και η οποιαδήποτε κακόβουλη, δόλια, ύπουλη ανθρώπινη ρυθμιστική παρέμβαση στην ανθρώπινη γλώσσα πέφτει στο κενό. Η εξέλιξη της γλώσσας είναι λοιπόν κάτι το φυσικό και όταν ο άνθρωπος παέι κόντρα στη φύση τότε η φύση τον εκδικείται (με την καλή έννοια φυσικά > απλώς δεν τον αφήνει να εκτελέσει τα όποια δήθεν σωτήρια σχέδιά του).

Όταν λοιπόν εσύ/εγώ/εμείς μιλάς/-ώ/-άμε για "χρεωκοπία και πτώχευση" της γλώσσας μιλάς/-ω/-άμε με ποία ιδιότητα; Κι επιπλέον πως είναι δυνατόν να γνωρίζεις εσύ ή εγώ ή ο οποιοσδήποτε άλλος ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ; Αυτός ο απόλυτος και μονόπλευρος (δηλ. μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα > ΕΛΕΟΣ!) "πόλεμος και η εμπόδιση της φθοράς (!!!) της γλώσσας" μαζί με τα δήθενα σωτήρια/ρυθμιστικά σχέδια δεν πρόκειται να αγγίξουν τη γλώσσα. Μόνο αυτή θα αυτορρυθμίσει τη μορφή της και τη δομή της λέγοντας τι είναι δόκιμο και τι όχι, τι είναι θεμιτό και τι όχι.

Τώρα αν εσένα σου φαίνεται παράξενο ή πτώχευση/φθορά/καταστροφή/θάνατος κ.ο.κ. της γλώσσας, το να λες μίλαγα αντί μιλούσα, το (να σου ΞΕΦΕΥΓΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΣ) πιο καλύτερος, επειδή ΔΕΝ ΣΕ ΙΚΑΝΟΠΟΙΕΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΙΟ ΚΑΛΟΣ (Μου χει ξεφύγει δεκάδες φορές! Τι πάει να πει; Ότι δε ξέρω να μιλάω ή ότι δε ξέρω να γράφω; Σας πληροφορώ πως και να γράφω ξέρω και να μιλάω ξέρω και μάλιστα σε πάρα πολύ καλό βαθμό!), το να λέω είμασταν αντί είμαστε (κάνε μια πολύ μικρή έρευνα και ρώτα τους πελάτες σου το εξής: τι λέτε ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ είμαστε ή είμασταν και πιο θεωρούν αυτοί "ΣΩΣΤΟ"), δείχνει ακριβώς πως ο άνθρωπος δε μπορεί να κλειστεί σε γλωσσικά καλούπια που τον οδηγούν οι όποιες ρυθμιστικές γραμματικές (για τους αδαείς γραμματικές ως γλωσσικές θεωρίες κι όχι εκείνο το μπλε αναθεματισμένο βιβλιαράκι που είχαμε στο γυμνάσιο). Δεν εννοώ φυσικά ότι αυτά πρέπει να είναι έτσι επειδή τα λένε κάποιοι συχνά. Όμως πολλές γλωσσικές ποικιλότητες (όχι όλες) είναι οιονει γλωσσικά στοιχεία εν εξελίξει. Τρανό παράδειγμα ποικιλότητας, εξέλιξης και καθιέρωσης ενός γλωσσικού τύπου είναι το α΄ πληθυντικό και το β΄ πληθυντικό πρόσωπο της προσωπικής αντωνυμίας στα αρχαία ελληνικά "ημείς" και "υμείς" που για λόγους φωνητικής σύγχυσης εξελίχθηκαν (από πολύ νωρίς) στους τύπους "εμείς" και "εσείς", περνώντας μέσα από ένα στάδιο κοινής συνεμφάνισης και των δύο τύπων (λ.χ "ημείς" και "εμείς") για να καταλήξουν στην καθιέρωσή τους!!!

Κι όταν μιλούμε για γλώσσα εννούμε φυσικά τον προφορικό λόγο, το λεγόμενο parole του Saussure, καθώς και την ομιλία, δηλ. το ατομικό ύφος του καθενός που αναδεικνύει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου. Όσον αφορά τη γραπτή απόδοση της γλώσσας, δηλ. το αλφάβητο και τα σημεία στίξης μπορούν να γίνουν όσες αλλαγές δύνανται. Κι έτσι έρχεται η απόδειξη του όλου αυτού ζητήματος:

Ποτέ δεν είδαμε ρύθμιση γλώσσας να αλλάζει τη γλώσσα. Όσες ρυθμίσεις έγιναν αφορούσαν τον ΓΡΑΠΤΟ ΛΟΓΟ και μόνο (Ευκλείδιο αλφάβητο, μικρογράμματη γραφή, κατάργηση πολυτονικού κτλ.)! Οι επισημοποιήσεις της γλώσσας από την αλεξανδρινή εποχή γίνονταν ακριβώς με βάση τη φυσική ροή της γλώσσας: Ο απλός λαός τότε (αλεξανδρινή εποχή) μιλούσε τη ευρύτερα διαδεδομένη και με πολιτισμικό κύρος αττική διάλεκτο. Γι' αυτό και καθιερώθηκε από τον Μ. Αλέξανδρο ως επίσημη γλώσσα. Επιπλέον ο ελληνικός λαός στον 20ο αιώνα ομιλούσε τη δημοτική στις καθημερινές επικοινωνιακές περιστάσεις επικοινωνίας (οικογένεια, διαλείμματα στο σχολείο, παρέες κτλ. - η γιαγιά μου ενώ μιλούσε δημοτική μάθαινε καθαρεύουσα - το θεωρούσε παράλογο!!!) ενώ διδάσκονταν την καθαρέυουσα. Λογικό παρεπόμενο ήταν η καθιέρωση της δημοτικής ως επίσημης γλώσσας αυτού του κράτους. Αν η γλώσσα δεν άντεχε τίποτα από όλα αυτά ή τα ένιωθε ως κινδύνους θα τα είχε ήδη αποτάξει (τρανό κοντινό παράδειγμα τα greeklish > έχουν σχεδόν εξαφανιστεί!!!).

Έτσι αγαπητή Βίκυ η γλώσσα, αυτή η τόσο μεγάλη έννοια, είναι δύσκολο να ρυθμιστεί ή να "σωθεί" από εμάς τους ανθρώπους. Η γλώσσα υπαρχει μέσα μας και μας χαρακτηρίζει. Αυτή μας δίνει ζωή και μας ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα ζώα. Καθώς περνούν τα χρόνια αυτή θα εξελίσσεται φυσικά και δεν θα το καταλαβαίνουμε καθόλου. Και πάντοτε θα ανελίσσεται (αν αυτό σ' ανησυχεί) με μαθηματική ακριβεία!

Με τιμή και όλο το σέβας,
ο πιτσιρίκος, novus filius, Νίκος...!!!!

[Exciter]

Για να επανέλθουμε στον τίτλο του νήματος, και με αφορμή αυτόν τον διάλογο σε άλλο νήμα:

μην θεωρηθεί ως ειρωνία ή δηκτικό σχόλιο.

Ειρωνια και δεικτικο σχολιο γιατι να ληφθει ?

Δηκτικό = που δαγκώνει (εκ του δάκνω, πρβλ και δήγμα, δλδ δαγκωματιά)
Δεικτικό = που δείχνει (εκ του δεικνύω, πρβλ και δείγμα)

Σύνηθες μπέρδεμα.

[TEUTAMOS]

Κατ' αρχάς θα ήθελα να επισημάνω το εξής: η λέξη ηλικία είναι παράγωγο ουσιαστικό από το επίθετο ἧλιξ <*σFālıξ (τo F διατηρείται στον κρητικό τύπο Fαλικιώτης «συνομήλικος»). Το σ μετατρέπεται σε δασεία όταν είναι στην αρχή της λέξης και το F σιγάται. Το /ā/ μετατρέπεται στην αττική με τον νόμο επανατροπής σε /η/ (πβ. δωρ. σελάνα - ιων./αττ. σελήνη).
Ανάγεται σε ΙΕ ρίζα *swe- «ιδιαίτερος», από την οποία προέρχονται και οι αντωνυμίες ε, εός και συνδέεται με το αρχ. ελλ. έ-της «συγγενής» και το αρχ. ινδ. sva-ka «συγγενής».
Η λέξη ἥλιος προέρχεται ετυμολογικώς από τον τύπο < *σaFέλıoc. To F διατηρείται στον κρητικό τ. ἀβέλιος < *ἁFέλıoς, σε ορισμένες διαλέκτους διατηρείται με ψίλωση (πρβλ. δωρ., αιολ., αρκ. ἀέλιος), ενώ στη γλώσσα τών επών ἠέλιος.
Ανάγεται σε ΙΕ ρίζα *sāwel-, η απαθής βαθμίδα τής οποίας απαντά επίσης στο γοτθ. sauil «ήλιος», ενώ η μηδενισμένη της *sūl- στα αρχ. ινδ. sura, surya «ήλιος» και το αρχ. ιρλ. sūil «μάτι».
Το λατ. sōl «ήλιος» ανάγεται σε μεταπτωτική βαθμίδα *swōl- τής *sāwel- με μηδενισμένη βαθμίδα ως προς το πρώτο φωνήεν και ετεροιωμένη-εκτεταμένη ως προς το δεύτερο.
Το αρχικό ΙΕ θέμα πρέπει να ήταν ετερόκλιτο ουδ. σε -l-/ -n-. Η ετεροκλισία του διαφαίνεται στις γερμανικές γλώσσες, ορισμένες εκ τών οποίων έχουν παράλληλους τύπους και από τα δύο θέματα (πβ. γοτθ. sauil αλλά και sunno «ήλιος», αγγλοσαξ. sōl αλλά και sunne «ήλιος», από όπου τα σύγχρ. αγγλ. sun και γερμ. Sonne.

Προσπερνώντας τον χαριτωμένον σας "ηλικιακόν" πόλεμον (αναμένω την γαλαξιομήκη σινδόνην της Αρέλας εις τα υπό του ΝέFoυ Νικολάου προγεγραμμένα) θα σταθώ εις κάποια στοιχεία σχετικά με την ετυμολογίαν του Ηλίου. Δεν θα σταθώ εις την ετυμολογίαν την καθιερωμένην υπό της ιστορικοσυγκριτικής ερεύνης (αυτή εδόθη ήδη από τον Νικόλα), αλλά θα προσπαθήσω να εμβαθύνω ολίγον εις τα πράγματα.

Ο Ήλιος ήτο για τους αρχαίους λαούς το κατ' εξοχήν ουράνιον σώμα που εθεοποιήθη, διατηρώντας ωστόσο την αυτονομίαν του από τους άλλους θεούς. Ο Ήλιος ήτο ο αδιάλλειπτος συνοδός μες στην ημέραν είτε εις στις δουλειές είτε στο κυνήγι είτε βεβαίως εις την παραγωγήν της τροφής του ανθρώπου. Συνεδέθη με την γονιμότητα και την καρποφορίαν, αλλά και εν γένει κατέστη υπεύθυνος για την εποπτείαν του ουρανίου θόλου και των εν αυτωί συμβαινόντων καιρικών φαινομένων. Ο Ήλιος εις την Ελληνικήν Μυθολογίαν παρουσιάζεται να υπερίπταται του ουρανίου στερεώματος με το έμπυρόν του άρμα. Ήτο υιός του Τιτάνος Υπερίωνος Έχει δύο αδελφές, την θεάν του φεγγαριού Σελήνην και την θεάν της αυγής Ηώ.
Εις τα πανάρχαια χρόνια ο Ήλιος επιστεύετο ότι στηρίζεται επάνω εις ένα δένδρον που είχε την μορφήν κάποιου υποστυλώματος, τέτοιου που εστήριζεν όλον τον ουράνιον θόλον. Με την σημασίαν του υποστυλώματος και την ρίζαν του Ήλιου έχει διατηρηθεί εις την γερμανικήν η λέξις säule < sul (ιδέ Irmin-sul, πυλών του Αρμίνου). Εις την ελληνικήν βεβαίως η λέξις είναι γνωστή ως ύλη (λατ. silva). O λιθουανικός θεός του Ηλίου είναι γνωστός ως Saule. Ενδιαφέρον έχει ο πανάρχαιος Ζευς της Κρήτης, ο Βελχάνος,


Νόμισμα της Κρήτης του 4ου αι. π.Χ με τον Δία (Βελχάνον) πάνω σε δένδρον. Προσωποποίησις του Ηλίου επί δένδρου.

που έγινε γνωστός ως Ήφαιστος εις τους Ετρούσκους και τους Ρωμαίους ως Volcanus. Εις την ανατολήν ο θεός Βελχάνος έγινε γνωστός ως Ελωχίμ, που σημαίνει Θεός εις τα εβραικά. Οι λαοί του Αιγαίου και της Μ. Ασίας μάλλον εφαντάζοντο τον θεόν - Ήλιον (Δία - θεόν της ημέρας) καθήμενον επί δένδρου.


ΥΓ: Αυτό το εμβριθώς σκέπτεσθαι λείπει από την Γλωσσολογίαν την Ιστορικοσυγκριτικήν. Δεν σταματάει γλώσσα εκεί που σταματάει η μελέτη της Γλωσσολογίας, δεν σταματάει εις τους ανασυντιθεμένους με * ΙΕ τύπους.

[ArELa]

Σινδόνη δε θα δείτε για την ώρα από μένα.
Νιώθω απίστευτη κούραση (ψυχονοητικοσωματική) και δεν μπορώ να "λάβω θέση μάχης".

Θα επανακάμψω κάποια στιγμή φαντάζομαι, που θα'χω "φορτώσει μπαταρίες".
Ου γαρ έρχεται μόνον το άτιμο... (για να γελάσει και λίγο πανηγυρικά εδώ ο Νοβάκος :Ρ)

Όμως είμαι λίγο σαν την Ελλάδα, που μόνο λίγο καιρό ξανποσταίνω και μετά ξανασηκώνομαι... (όχι απαραίτητα για να τραβήξω προς τη δόξα).
Θα αναμένεις επ'αόριστο φίλε. Κάποια στιγμή φιλοδοξώ να επανακάψω εδώ, να τα πούμε όπως πρέπει τα δυο μας.

[Novus]

Αγαπητή μου ArELa κατ' αρχάς σου εύχομαι περαστικά! Μακάρι να είναι γοργή η επανάκαμψή σου και να σαι σύντομα κοντά μας με σινδόνες, κλινοσκεπάσματα, περικαλύμματα και ότι άλλο έχεις ευχαρίστηση. Φτάνει να 'σαι υγιής και δυνατή! Και προς Θεού ουδέποτε πρόκειται να γελάσω για όποια αρρώστια ταλαιπωρεί τον καθένα.

Φίλε TEUTAME,
μήπως σκόπιμα προσπαθείς να διεγείρεις την κατάσταση παροτρύνοντας την ΑrELa να ξεδιπλώσει σινδόνια ή κάνω λάθος;; Αστεΐζομαι βεβαίως!

Πέραν τούτου συγχαρητήρια για τις πληροφορίες που παρέθεσες για τη λέξη Ήλιος οι οποίες είναι πάρα πολύ χρήσιμες για την ετυμολόγηση της λέξεως. Επιπλέον πολύ σωστά παρατηρείς πως η μυχέστερη έρευνα λείπει από την επιστήμη της Ιστορικοσυγκριτικής αγνοώντας τις ορθές προελεύσεις των λέξεων της Ελληνικής. Απλώς εγώ είχα σκοπό να αναδείξω τη διαφορά ανάμεσα στη λέξεις ηλικία και ήλιος τις οποίες είχε συνδέσει η ΑrELa σε προηγούμενο ποστ παραθέτωντας τις ετυμολογήσεις που δίνονται για τις συγκεκριμένες λέξεις (δεν γνωρίζω αν ισχύουν ή δεν ισχύουν αλλά ως προς τη διαφόρα των δύο λέξεων είμαι σχεδόν σίγουρος).

[TEUTAMOS]

Φίλε TEUTAME,
μήπως σκόπιμα προσπαθείς να διεγείρεις την κατάσταση παροτρύνοντας την ΑrELa να ξεδιπλώσει σινδόνια ή κάνω λάθος;; Αστεΐζομαι βεβαίως!

α εγώ τον *σFαFέλιον και κλέφτικα!

Απλώς εγώ είχα σκοπό να αναδείξω τη διαφορά ανάμεσα στη λέξεις ηλικία και ήλιος τις οποίες είχε συνδέσει η ΑrELa σε προηγούμενο ποστ παραθέτωντας τις ετυμολογήσεις που δίνονται για τις συγκεκριμένες λέξεις (δεν γνωρίζω αν ισχύουν ή δεν ισχύουν αλλά ως προς τη διαφόρα των δύο λέξεων είμαι σχεδόν σίγουρος).

πέραν τούτων θα μπορούσες να ήσουν ο Sun ή και Son της τα πανθ' ορώσης Αρελίτης.

[Novus]

α εγώ τον *σFαFέλιον και κλέφτικα!

Χα χα χα χα!!! Είμαι σίγουρος γι' αυτό!

Ας επανέλθουμε όμως και λίγο στο θέμα αυτής της ενότητας. Παραθέτω την εξής παρατήρηση και θα 'θελα και τη γνώμη σας:

το χειμώνα
ή
τον χειμώνα

Πριν τη γραμματική του Τριανταφυλλίδη (π.χ. το 1934) το /ν/ έμπαινε κανονικώς στην αιτιατική ενικού του αρσενικού γένους του οριστικού και αόριστου άρθρου ανεξαρτήτως από το αρκτικό φωνήεν του ουσιαστικού το οποίο προσδιόριζε. Ύστερα από τη γραμματική του Τριανταφυλλίδη το /ν/ έμπαινε μόνο όταν ακολουθούσε κ,τ,π,ξ,ψ,γκ,μπ,ντ,τσ,τζ. Σήμερον η νέα ΠΕΡΙΓΡΑΦΙΚΗ νεοελληνική γραμματική του Γυμνασίου γράφει το εξής:
Το τελικό /ν/ της αιτιατικής ενικού του αρσενικού γένους του οριστικού και αόριστου άρθρου διατηρείται ΠΑΝΤΟΤΕ στον γραπτό και προφορικό λόγο.

Εσείς πως το εκφέρεται; Με /ν/ ή χωρίς /ν/; Πιστέυετε ότι μπορεί να υπάρξει σύγχυση ουδετερικοποίησης αρσενικών ονομάτων από τους μαθητές ή όχι;

Αναμένω τις απόψεις σας.

[Aiolos]

Εσείς πως το εκφέρεται;

Εκφέρετ-ε, όχι εκφέρετ-αι και το "πως" τονίζεται, "πώς".

[Novus]

Το παραπάνω ποστ δεν ισχύει. Παρακαλώ να διαγραφτεί.

Εσείς πως το εκφέρεται;

Εκφέρετ-ε, όχι εκφέρετ-αι και το "πως" τονίζεται, "πώς".

Μην ανησυχείς φίλε. Τα γνωρίζω!
Τι να κάνουμε όμως... Ουδείς εστί άσφαλτος!!!

[ArELa]

Στέκομαι σε μια ερώτηση του Νικόλα:

το χειμώνα
ή
τον χειμώνα

Συμφωνώ με τη γραμματική ανάλυση που έδωσες.
Τον χειμώνα γράφω, γιατί έτσι ακριβώς "βγαίνει" στην εκφορά του λόγου μου. (Η εκφορά λόγου ατόμου που η μητρική του γλώσσα είναι η ελληνική, είναι ένας καλός μπούσουλας πιστεύω)

[TEUTAMOS]

Νομίζω ότι όλοι είμεθα ικανοποιημένοι που έχομεν αυτόν τον διάλογον εδώ, που εν πολλοίς προεκλήθη από τον νυν νεωστί αφιγμένον Νικόλα.

Ασφαλώς είμαι υπέρ της γραφής "τον χειμώνα". Αν με ρωτήσει κανείς αν προφέρω εις τον φωνούμενον λόγον το -ν εις το τέλος της λέξεως, θα του ειπώ ειλικρινώς ότι δεν ξέρω, αλλά σίγουρα θα του ειπώ πως το γράφω, ακόμη κι αν αποδεδειγμένα ενδεχομένως δεν το είχον προφέρει ποτέ.

[PELTASTIS VARNAVAS]

τον χειμώναν

βαρναβειος του Ανορθωσιατου γραμματικη εκδοχη περι τελικων νι[s]

[Novus]

Επιτέλους βρήκα συμμάχους!!! Δε μπορείτε να φανταστείτε τι τραβάω και τι μου λένε!!! Ακριβώς αυτό που είπατε φίλοι μου [κυρίως η ArELa με τη φράση "στην εκφορά του λόγου μου. (Η εκφορά λόγου ατόμου που η μητρική του γλώσσα είναι η ελληνική, είναι ένας καλός μπούσουλας πιστεύω)"] δείχνει πως το παν στη γλώσσα είναι το πως σου έρχεται να το πεις και εκεί ακριβώς πρέπει να στέκονται κι οι γραμματικές: δηλ. στην περιγραφή της γλώσσας και όχι στη ρύθμιση. Είδατε λοιπόν που η γλώσσα και προχωράει, και ξεφεύγει από καλούπια κτλ. κτλ.;;;

Το τελειώνω εδώ, γιατί έχω γίνει πολύ παραπάνω από κουραστικός... Το θέμα είναι πως αν οι μαθητές π.χ. του Λυκείου το γράφουν με /ν/ τους το παίρνουν λάθος και χάνουν βαθμούς! Είναι λίγο τραγικό όλο αυτό πιστεύω εφόσον το παν (επιμένω) είναι το πως σε βολεύει να το εκφέρεις κι όχι να σε καταπιέζουν να το λες με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Επιπλέον είναι κι ένας γραμματικός δείκτης του αρσενικού γένους που αποτρέπει την οποιαδήποτε σύγχυση με το ουδέτερο γένος (που δυστυχώς υφίσταται σε μαθητές δημοτικού!). Θα θέλα και τις δικές απόψεις επ' αυτού (οπωσδήποτε τη δική σου TEUTAME).

[Novus]

Κάτι άλλο που ακούω συχνά:

επ' ευκαιρίας

κι όχι

επί την ευκαιρία

Εφόσον θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε τον αυτόν τον παγιωμένο τύπο από την καθαρέυουσα τότε ας τον χρησιμοποιούμε όπως είναι ορθώς.

επί + γενική

[ArELa]

Μιχ μιχ μιχ...

Επ'ευκαιρίαι (δοτική)

Επί τηι ευκαιρίαι (δοτική- τα καταληκτικά "ι"= υπογεγραμμένες)

έτσι τα ξέρω εγώ. Αμφότερα στη δοτική (γι'αυτό βάζω την υπογεγραμμένη δίπλα).

Στη γενική δεν ξέρω αν είναι σωστό (δεν το νιώθω για σωστό) και πάντως δεν το χρησιμοποιώ.

[κυρίως η ArELa με τη φράση "στην εκφορά του λόγου μου. (Η εκφορά λόγου ατόμου που η μητρική του γλώσσα είναι η ελληνική, είναι ένας καλός μπούσουλας πιστεύω)"]δείχνει πως το παν στη γλώσσα είναι το πως σου έρχεται να το πεις και εκεί ακριβώς πρέπει να στέκονται κι οι γραμματικές: δηλ. στην περιγραφή της γλώσσας και όχι στη ρύθμιση. Είδατε λοιπόν που η γλώσσα και προχωράει, και ξεφεύγει από καλούπια κτλ. κτλ.;;;

Η γραφή και οι γραμματικοί κανόνες (καλούπια) εξυπηρετούν (και πάνε σύμφωνα με) την εκφορά του λόγου μας, όπου αυτό χρειάζεται. Αν σκεφτείς ότι το χ είναι (στην εκφορά) μια παραφθορά (ας πούμε) ή "συγγενεύει" τέλος πάντων με το "Κ", και άρα στο βάθος μεταξύ ουρανίσκου και λάρυγγα, είναι λογικό να έρχεται αθέλητα το "ν" έστω και αμυδρά στην εκφορά άρθρων μπροστά απ'τον χειμώνα, για παράδειγμα.

Φυσικά το "ν" (εκτός απ'την περίπτωση των αγαπημένων μας ΤΖυμπριωτακίων - όπως τον Μπάρνι- που το χρησιμοποιούν πολύ περισσότερο από τους Ελλαδίτες), προσδιορίζει και διαχωρίζει και τα γένη.
Μπορούμε φυσικά να πούμε το καλό παιδί - χωρίς το "ν", αλλά θα ήταν και δύσκολο και λάθος να μην βάζαμε εξ ορισμού το "ν" στη φράση "τον καλό άνθρωπο".