Σελίδα 1 από 2

Γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα: Το ασθενές φύλο;

Δημοσιεύτηκε: Παρ 20 Ιουν 2008, 16:06
από SeirioAstro
http://news.pathfinder.gr/periscopio/wo ... reece.html

Παρά τις δοξασίες και την ευρέως διαδεδομένη εντύπωση που έχουμε για τις γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα, σήμερα οι ερευνητές αποκαλύπτουν ότι οι γυναίκες της εποχής είχαν ανάλογα δικαιώματα με τους άντρες, ενώ πολλές φορές κατείχαν θέσεις ισχύος.

Η ανακάλυψη αυτή αποτελεί μέρος μιας έρευνας που διεξάγεται από Βρετανούς ερευνητές στις Μυκήνες, πόλη την οποία πρώτος ο Όμηρος περιγράφει με τα λόγια «ευρυάγυιαν, πολύχρυσον».

«Έως σήμερα θεωρείτο ότι οι γυναίκες εκείνης της εποχής κατείχαν ελαφρώς ανώτερη κοινωνική θέση από τους σκλάβους,» σχολιάζει ο καθηγητής Τέρι Μπράουν, από το πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ. «Η νέα μας δουλειά προτείνει ότι αυτή η αντίληψη είναι λανθασμένη.»

Οι Μυκήνες είναι ένα από τα πιο σημαντικά και επιβλητικά αρχαιολογικά σημεία της Ευρώπης. Σύμφωνα με το μύθο, ο Αγαμέμνονας, βασιλιάς της ελληνικής πόλης των Μυκηνών, τέθηκε επί κεφαλής μεγάλης εκστρατείας εναντίον της Τροίας (πόλης της Μ.Ασίας, κοντά στα Δαρδανέλια) που έπρεπε να τιμωρηθεί για την αρπαγή της Ελληνίδας βασίλισσας ωραίας Ελένης από τον Τρώα βασιλιά Πάρη.

Πρώτος ο Ερρίκος Σλήμαν έσκαψε την ακρόπολη των Μυκηνών, όπου βρήκε θολωτούς τάφους, διάφορα αγγεία σπάνιας τέχνης, δείγματα Μυκηναϊκού πολιτισμού που αναπτύχθηκε με κέντρο τις Μυκήνες από το 1600-1100 π.Χ. Το έργο του Σλήμαν συνέχισε από το 1888 ο Χρήστος Τσούντας.

Όπως είχε δηλώσει ο ίδιος, κατάφερε να ανακαλύψει τον τάφο του Αγαμέμνονα, του Ευρυμέδοντα και των υπόλοιπων συντρόφων, οι οποίοι είχαν δολοφονηθεί από την Κλυταιμνήστρα και τον εραστή της Αίγισθο.

Από τότε όμως οι τάφοι έχουν χρονολογηθεί και έχει αποδειχθεί ότι είναι πιο παλιοί από την εποχή του Αγαμέμνονα. Παρόλα αυτά, οι Μυκήνες αποτελούν ένα θησαυρό αρχαιολογικών ευρημάτων και μνημείων.

Τα τελευταία χρόνια, οι επιστήμονες εφάρμοσαν μια σειρά νέων τεχνικών, συμπεριλαμβανομένης της αναδόμησης προσώπου που πραγματοποιήθηκε από τους ερευνητές Τζον Πραγκ and Ρίτσαρντ Νηβ από το Μάντσεστερ. Οι δυο επιστήμονες προχώρησαν στην αναδόμηση του προσώπου επτά ατόμων, των οποίων ο σκελετός βρέθηκε σε ένα νεκροταφείο της πόλης.

Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας χαρίζουν στους επιστήμονες το οικογενειακό άλμπουμ των ηγετών της πιο λαμπρής πόλης της Ευρώπης. Ωστόσο, ειδικοί γενετιστές έχουν προχωρήσει την εργασία αυτή ένα βήμα παραπέρα, επιχειρώντας να εξάγουν γενετικό υλικό από 22 από τους 35 σκελετούς που βρέθηκαν στην περιοχή.

«Η έρευνα αυτή διεξήχθη πριν από 10 χρόνια, όμως μόνο σήμερα μπορούμε να εξάγουμε γενετικό υλικό από σκελετούς αυτής της ηλικίας,» εξηγεί ο Μπράουν.


Το γενετικό υλικό που απομονώθηκε από τους επιστήμονες είναι γνωστό ως μιτοχονδριακό DNA, το οποίο οι άνθρωποι κληρονομούν αποκλειστικά από τις μητέρες τους. Παρόλα αυτά, από τους 22 σκελετούς που εξετάστηκαν, μόνο τέσσερεις παρήγαγαν αρκετό DNA για μια πλήρη ανάλυση.

Μολαταύτα, τα αποτελέσματα της έρευνας προκάλεσαν έκπληξη στην ερευνητική ομάδα.

Ενώ δυο από τους άντρες είχαν DNA που αποδείκνυε ότι δεν υπήρχε κάποια συγγένεια, το γενετικό υλικό που εξήχθη από το ζευγάρι που απέμεινε, ένας άντρας και μια γυναίκα, αποκάλυψε ότι ήταν αδέρφια. Έως σήμερα ωστόσο, θεωρείτο ότι πρόκειται για ζευγάρι.

«Για την ακρίβεια, το γενετικό υλικό προτείνει ότι το ζευγάρι συσχετιζόταν στενά, πιθανότατα αδέρφια ή ξαδέρφια. Επιπλέον, η εργασία της αναδόμησης προσώπου από τους Πραγκ και Νηβ έδειξε ότι είχαν παρόμοια εμφάνιση, κάτι το οποίο επιβεβαιώνει ότι ήταν αδέρφια.»

Το κρίσιμο σημείο σε όλη την ιστορία ήταν ότι πιστεύονταν ότι η γυναίκα είχε θαφτεί σε έναν πλούσιο τάφο επειδή ήταν γυναίκα ενός ισχυρού άντρα, κάτι το οποίο είναι συμβατό με τις παλιότερες ιδέες για την Αρχαία Ελλάδα, στην οποία οι γυναίκες μπορούσαν να αντλήσουν δύναμη μόνο μέσω των συζύγων τους.

«Η νέα ανακάλυψη όμως αποδεικνύει ότι τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες κατείχαν ίση θέση και εξουσία. Όπως αποδεικνύεται, οι γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα μπορούσαν να βρίσκονται σε θέσεις ισχύος μέσω του δικαιώματος της καταγωγής τους.»

Η παρανόηση όμως εγγυείται και στο γεγονός ότι η εντύπωση μας για την ζωή στην Αρχαία Ελλάδα είναι αποτέλεσμα της εργασίας αρχαιολόγων προηγούμενων γενεών, οι οποίοι ερμήνευαν τα αποτελέσματα τους με έναν κυρίως ανδροκρατούμενο τρόπο. Αυτό όμως σήμερα αλλάζει και οι γυναίκες της Αρχαίας Ελλάδας φαίνονται υπό νέο πρίσμα.


Guardian

Re: Γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα: Το ασθενές φύλο;

Δημοσιεύτηκε: Παρ 20 Ιουν 2008, 16:14
από SeirioAstro
Δεν θα μπω στην διαδικασία να σχολιάσω ούτε οτι αυτά θα έπρεπε να γίνονται απο Έλληνες και όχι ξένους επιστήμονες, ούτε οτι όλα τα στερεότυπα για την Αρχαία Ελλάδα ξένα ή θετικά αντλήθηκαν απο ξένες πηγές και συγκεκριμένα Βρετανικές.

Για την Αρχαία Ελλάδα έχει όντως επικρατήσει η άποψη οτι οι Έλληνίδες ήταν εξαιρετικά περιορισμένες. Κατά την ταπεινή μου άποψη αυτό είναι και σωστό και λάθος με τις εξής έννοιες:

Καταρχήν για μία χώρα και έναν πολιτισμό που έχει ιστορία χιλιάδων χρόνων είναι ισοπεδωτικό να λέγεται οτι στην Αρχαία Ελλάδα οι Έλληνες ήταν έτσι, ή ήταν αλλιώς, αφου η ιστορία της πατρίδας μας χάνεται στο πέρασμα του χρόνου και εχει περάσει αμέτρητες πολιτικές και κοινωνικές περίοδους και διακυμάνσεις στην πορεία της. Δεύτερον σε αυτή την μακρά πορεία αλλάγών οι Πόλεις Κράτη είχαν πολλές φορές κάποιες διαφοροποιήσεις στο πως αντιλαμβάνονται κάποια πράγματα. Διαφορες Αθήνας - Σπάρτης παραδείγματος χάρη.

Νομίζω λοιπόν οτι η θέση της Ελληνίδας στην Αρχαία Ελλάδα ειναι καπως θολή για να μιλήσουμε απόλυτα, αφου έτσι και αλλιώς τα μοναδικά μας στοιχεία αντλούνται απο τις αρχαίες πηγές που πολλές φορές εξέφραζαν και κάπως πιο προσωπικές πεποιθήσεις και γνώμες πέραν του τότε κοινωνικού γίγνεσθαι των εκάστοτε περιόδων της Αρχαίας Ιστορίας μας.

Σε καμία περίπτωση πάντως δεν υιοθετώ το σκεπτικό οτι οι Ελληνίδες ήταν απλά κάτι καλύτερο απο σκλάβες. Πιθανόν να ήταν και σε καλύτερη θέση απο οτι είναι σήμερα.

Θα ήθελα τις γνώμες σας. :D

Re: Γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα: Το ασθενές φύλο;

Δημοσιεύτηκε: Παρ 20 Ιουν 2008, 17:15
από Ιπτάμενος
Ειναι γνωστο οτι στην Αθηνα τις ειχαν μονο για παιδοποιητικες μηχανες και τιποτε αλλο. ουτε δικαιωματα, ουτε κοινωνικη θεση. Αντιθετα στη Σπαρτη ειχαν αλλη θεση και αντιμετωπιση απο τους αντρες.
Τωρα για τη Μυκηναική εποχη να επισημανω οτι τα ευρηματα στις Μυκηνες χρονολογουνται στο 3500 πχ περιπου. Το θεμα ειν αι οτι ο Τρωικος πολεμος τοποθετειται στο 1200. Λανθασμενα κατα τη γνωμη μου. Προσφατα ειπαν (ανεπτυξαν μια θεωρια στο πιο "επισημο")οτι οι θεσεις των πλανητων που περιγραφει ο Ομηρος στην Ιλιάδα ηταν ετσι οπως λεει το 3500 πχ. Αρα για τοτε μιλαει. Πιστευω οτι τοτε εγινε ο Τρωικος πολεμος.
Μη ξεχναμε οτι η Μινωικη Κρητη ηταν μια μητριαρχικη κοινωνια.

Re: Γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα: Το ασθενές φύλο;

Δημοσιεύτηκε: Παρ 20 Ιουν 2008, 19:59
από ArELa
Η Ασπασία είναι δείγμα σπουδαίας γυναίκας στην αρχαιότητα

Εικόνα

Είχε μόρφωση, ρητορική και ο Σωκράτης την θαύμαζε.


Η Σαπφώ, η Ολυμπιάδα (η μάνα του Μέγα Αλέξανδρου) η Υπατία γνωστές μορφές ιστορικά καταγεγραμμένες


Να πούμε και για τις μαθηματικούς?

Έχουμε την Αίθρα (10ος–9ος π.Χ. αιώνας ), η Πολύγνωτη (7ος–6ος π.Χ. αιώνας), τη Θεμιστοκλεια . τη Θεανώ , την Πτολεμαϊδα (6ος αιώνας π.Χ.). κι ένα σωρό άλλες που θα αναφέρω αναλυτικότερα αργότερα.

Όχι δε δέχομαι ότι οι γυναίκες ήταν απλά παιδομηχανές για την αρχαία κοινωνία των Ελλήνων. Είναι πλείστα όσα τα παραδείγματα γυναικών με ανώτερες διαδρομές και σημαντική επιρροή και παρουσία.

Ακόμα και στο πάνθεον της μυθολογίας (θεοί, ημίθεοι κλπ) οι γυναίκες κατείχαν θέση που τιμούσε την υπόστασή τους.

Re: Γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα: Το ασθενές φύλο;

Δημοσιεύτηκε: Παρ 20 Ιουν 2008, 20:15
από Ιπτάμενος
Αρελα, αλλο τι ηταν στην αντικειμενικη πραγματικοτητα, κι αλλο για τι τις ειχαν οι Αθηναιοι. Τις ειχαν οντως λιγο πανω απο τους δουλους, απλα γιατι γεναγαν. Αυτην την αξια στη γυναικα εδινε η Αθηναϊκή δημοκρατια που τοσο λανσαρουν. Αυτο ομως δε μπορει να χαρακτηρισει τον Ελληνικο πολιτισμο του στο συνολο του. στα περισσοτερα μερη της Ελλαδας η κατασταση ηταν εντελως διαφορετικη

Re: Γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα: Το ασθενές φύλο;

Δημοσιεύτηκε: Παρ 20 Ιουν 2008, 22:18
από Divine Sinner
Δεν νομίζω οτι πρέπει να συγκρίνουμε την αρχαιά ελλάδα με τον σημερινό πολιτισμό.
Φυσικά και οι γυναίκες κατα βάση ήταν κατώτερες και δεν φέραν μόρφωση.
Γιατί άραγε εχουμε τοσα λίγα ονόματα σημαντικών γυναικών και τέτοια πληθώρα ανδρων;
Γιατι όσο κι αν καποιοι προσπαθουν να εξωραϊσουν την αρχαια ελλάδα δεν αλλάζουν τα πραγματικά γεγονώτα.

Re: Γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα: Το ασθενές φύλο;

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 21 Ιουν 2008, 00:29
από SeirioAstro
Όπως είπα και παραπάνω, θεωρώ ισοπεδωτικό να λέμε οτι στην Αρχαια Ελλάδα κάτι ήταν ''ετσι'' ή ''αλλιώς'' γιατί η πολύχρονη ιστορία της εμπεριέχει πολλές κοινωνικές και πολιτικές αλλάγές, και οι Πόλεις - Κράτη της Ελλάδας σε κάποια θέματα συμπεριλαμβανομένου και της γυναίκας, είχαν διαφορέτικές αντιλήψεις. Βασικά πιστεύω οτι λόγω της Αθήνας έχει η Αρχαια Ελλάδα χρεωθεί αυτή την φήμη, κακώς βασικά, και οι οποίοι ειδικά για μία περίοδο 2-3 αιώνων είχαν φάει σοβαρό κόμπλεξ με τις γυναίκες χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια οτι εκείνες δεν κατάφεραν με την σειρά τους να ξεχωρίσουν ή τους το απαγόρευσε κάποιος.

Divine Sinner αυτό που λες επικρατεί σαν αντίληψη αλλά απέχει μακράν απο την αλήθεια. Σε πληροφορώ οτι μας έχουν σωθεί εκατοντάδες ονόματα απουδαίων Ελληνίδων τα οποία και μπορώ να παραθέσω (ονομαστικά φυσικά γιατί αλλιώς θα γεμίσω όλη την την βάση δεδομένων του φορουμ) απλά εμεις δεν έχουμε ασχοληθεί μαζί τους είτε γιατί γενικά έχουμε γραμμένη την Ελληνική παιδεια, είτε γιατί κακά τα ψέμματα και δεν θέλω να υπονοήσω κάτι κακό, η λόγια συγγραφική ανδροκρατία των τελευταίων αιώνων επικεντρώθηκε αποκλειστικά και μόνο στους άντρες και έθαψε τις γυναίκες.

Re: Γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα: Το ασθενές φύλο;

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 21 Ιουν 2008, 00:36
από Divine Sinner
Aν υποθέσουμε οτι οντώς υπάρχουν τόσα πολλα ονόματα και οι σημερινοι λόγιοι που ειναι κατα βάση ανδρες και ανδροκράτες τα αποκρύπτουν (η απλα τα παραμελουν), τοτε απο τους παλαιοτερους ανδρες γιατι δεν ακουμε αυτά τα ονόματα; γιατι απο τους ανδρες αρχαιους δεν γινεται αναφορα σε αυτές τις γυναίκες;
πχ ο αριστοτέλης διαφωνει με τον πλάτωνα ο αλλος με τον αλλον. Δεν γνωρίζουμε κανένα κείμενο φιλόσοφου που να γραφει (συμφωνω στο ταδε σημειο και στο ταδε διαφωνω με μια συγκεκριμένη γυναίκα φιλόσοφο)

Re: Γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα: Το ασθενές φύλο;

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 21 Ιουν 2008, 01:06
από SeirioAstro
Σε πληροφορώ οτι έχουμε και θα σου τα παραθέσω αύριο. Πολλά απο αυτά σε εμάς σώθηκαν αποσπασματικά και απο τρίτους (και έτσι γνωρίζουμε και για πολλές απο αυτές), και γιατί η ιστορία της Ελλάδας δεν έγινε σε 500 χρόνια. Πολλά απο τα πρόσωπα της ιστορίας μας που ξέρουμε στην πραγματικότητα είχαν απο δεκαετίες μέχρι και αιώνες διαφορά μεταξύ τους, δεν σημαίνει οτι θα έπρεπε οπωσδήποτε ο ένας να ξερει για τον άλλο.

Και σίγουρα για να τις ξέρουμε θα πρέπει και απο κάπου να τις βρήκαμε, έτσι δεν είναι;

Θα παραθέσω αρκετά ονόματα προσεχώς αλλά ονομαστικά όπως προείπα γιατί αλλιώς θα...πήξουμε το φόρουμ! :angel:

Re: Γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα: Το ασθενές φύλο;

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 21 Ιουν 2008, 12:45
από ArELa
Θα διαφωνήσω κάθετα με τις λογικές που θεωρούν ντε φάκτο δεδομένο ότι στην αρχαιότητα οι πρόγονοί μας θεωρούσαν τις γυναίκες υποδεέστερες σε κάθε επίπεδο. Σιγά μην ήταν και ταλιμπάν οι Ελληνες! :lol:

Έχω διαβάσει ήδη αρκετά ποστς σου Siriusastir- τοποθετήσεις σου που εμπλουτίζουν και διευρύνουν τη δυναμική των διαλόγων σ'αυτήν την κοινότητα... Αυτός είναι ένας λόγος παραπάνω (χειροπιαστός πλέον) να θεωρώ την εγγραφή σου εδώ μία επίδειξη της εύνοιας των θεών στα ΙΔΕΟ... :D :ups:

Κι αυτά δεν τα λέω εν είδει ρηχής φιλοφρόνησης. Δεν υπήρξα ποτέ κόλακας και δε θα γίνω τώρα. Τα εννοώ. :tragic:

Οι σχολιασμοί σου είναι εύστοχοι ΚΑΙ σε αυτό το νήμα και χαίρομαι να βλέπω μια σύγχρονη Ελληνίδα αντάξια των αρχαίων ομοφυλων μας, (αυτών που ξεχώρισαν και έχουν καταγραφεί στην ιστορία) με τόσο συγκροτημένο σκεπτικό.

Θα κάνω ίσως λίγο μικρότερο το δικό σου κατεβατό (αν το ρίξεις που δε χρειάζεται για να αποδειχθεί το αυταπόδεικτο), παραθέτοντας μόνον ονόματα τέτοιων σπουδαίων γυναικών, και οι φίλοι που ενδιαφέρονται μπορούν να τα γκουγκλάρουν ένα ένα, ώστε να μάθουν για αυτές... (εκτός απ'αυτές που ήδη γνώριζα, βρήκα και άλλες...)

Θέλετε ποιήτριες?

Εκτός της πολυσυζητημένης Σαπφούς έχουμε και τις:

Θεανώ από το Μεταπόντιο , Τελέσιλλα από Άργος, Θεανώ απ΄τη Λοκρίδα, Πράξιλλα από Σικυώνα, Γαλήνη από Σμύρνη, Παμφίλη από Επίδαυρο, Κόριννα ή Κορίννα από Βοιωτία (που υπερίσχυε στην άμιλλά της με τον Πίνδαρο συχνά πυκνά), Μυία από Σπάρτη και άλλες.


Μαθηματικούς σας έδωσα πιο πάνω αλλά ας δώσω μερικές ακόμα

Δεινώ (6ος αιώνας πχ) . Μυία ή Μυρία (Κόρη του Πυθαγόρα και της Θεανούς) κλπ κλπ

Επίσης Ο Ιάμβλιχος στο έργο του “ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΙΚΟΥ ΒΙΟΥ” διέσωσε τα ονόματα δεκαεπτά πυθαγορείων γυναικών που ήταν γνώστριες της πυθαγόρειας φιλοσοφίας και των πυθαγορείων μαθηματικών. Ήδη έχουμε αναφέρει μερικές από αυτές. Οι υπόλοιπες είναι:
Ρυνδακώ, αδελφή Βυνδάκου.
Οκκελώ και Εκκελώ (αδελφές) από τις Λευκάνες.
Χειλωνίς, κόρη Χείλωνος του Λακεδαιμονίου.
Κρατησίκλεια, σύζυγος Κλεάνορος του Λακεδαιμονίου.
Λασθένεια η Αρκάς.
Αβροτέλεια κόρη Αβροτέλους του Ταραντίνου.
Εχεκράτεια η Φλιασία.
Θεανώ γυναίκα του Μεταποντίνου Βροντίνου. (Δεν πρέπει να συγχέεται με την Θεανώ την σύζυγο του Πυθαγόρου και κόρη του Κροτωνιάτη Βροντίνου)
Τυρσηνίς, η Συβαρίτις.
Πεισιρρόδη η Ταραντινίς.
Θεαδούσα η Λάκαινα.
Βοιώ η Αργεία.
Βαβέλυκα η Αργεία.
Κλεαίχμα αδελφή Αυτοχαρίδα του Λάκωνος.
Νισθαιαδούσα.


Εδώ http://www.epanellinismos.com/index.php ... 2&catid=26 θα βρείτε και μερικά για αρχαιοΕλληνίδες φιλοσόφους

Τι άλλο θέλετε για να καταλάβετε ότι οι γυναίκες είχαν σπουδαία νοητική διαδρομή τότε? Να παρουσιάσουμε και πυρηνικούς φυσικούς μήπως? Τα αμέτρητα ονόματα που διασώζονται αποδεικνύουν το πασιφανές. Οι λαοί/φυλές/εθνότητες που αντιμετώπιζαν τις γυναίκες μόνον σαν ζώα ή σκεύη ηδονής ή παιδομηχανές ή αυτά τα 3 μαζί, δεν έχουν σπουδαίες γυναίκες να επιδείξουν, (κι αν έχουν, είναι οι ελάχιστες εξαιρέσεις που είχαν δύναμη, σθένος και "ξέφυγαν" από μόνες τους αφού σίγουρα το περιβάλλον δεν τις ενθάρρυνε) .

Και δεν έχουν σπουδαίες γυναίκες να επιδείξουν, όχι γιατί εκεί ήταν εκ γενετής ηλίθιες οι γυναίκες, αλλά γιατί ζώντας κάτω από τέτοιες συνθήκες και μην έχοντας πρόσβαση στην γνώση , ΚΑΝΕΙΣ (ούτε άνδρας ούτε γυναίκα) δεν μπορεί να αναπτύξει/καλλιεργήσει τη νόησή του, πόσο μάλλον να συμβάλλει στην εξέλιξη των επιστημών ή της φιλοσοφίας, όπως έκαναν αυτές που ήδη προανέφερα και πολλές άλλες ακόμα.

Άρα? Είναι δυνατόν οι Ελληνίδες της αρχαιότητας να ζούσαν κάτω από τέτοιες συνθήκες και να αντιμετωπίζονταν όπως αντιμετωπίζουν ακόμα και σήμερα τις γυναίκες οι φουνταμενταλιστές του ισλάμ, όπως ούτε λίγο ούτε πολύ υποστηρίζουν κάποιοι? Κοινή λογική θέλει ρε παιδιά...

Re: Γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα: Το ασθενές φύλο;

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 21 Ιουν 2008, 13:12
από litsa''never''
:rose:
Θα διαφωνήσω κάθετα με τις λογικές που θεωρούν ντε φάκτο δεδομένο ότι στην αρχαιότητα οι πρόγονοί μας θεωρούσαν τις γυναίκες υποδεέστερες σε κάθε επίπεδο.
....απλα δεν τις αναφερανε ποτε γιατι ηταν....φαλοκρατες!! :rose:

Re: Γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα: Το ασθενές φύλο;

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 21 Ιουν 2008, 13:39
από SeirioAstro
Η Τελεσίλλα απο το Αργος αναφέρεται απο τον Παυσανία και τον Ηρόδοτο. Αργεία ποιήτρια που μόλις ο Κλεομένης της Σπάρτης τους νίκησε, αυτή ξεσήκωσε με την ποίηση της τους Αργείους και έντυσε με πανοπλίες τις γυναίκες και τις έστησε στα τείχη. Οι Σπαρτιάτες μη θέλοντας να πολεμήσουν με γυναικες, ντράπηκαν και επέστρεψαν πίσω και το Αργος σώθηκε.

Η Ασπασία του Περικλή, η Διοτίμα η Πυθαγόρεια ιέρεια που αναφέρεται απο τον Πλάτωνα, τον Πρόκλο και τον Ξενοφώντα, και μέντορας του ίδιου του Σωκράτη που την θαύμαζε απίστευτα.

Η Πραξίλλα η λυρική ποιήτρια το 450 πΧ., η Κορίνα, η λυρική ποιήτρια που κέρδισε τον ίδιο τον Πίνδαρο 5 φορές και την αναφέρει μετέπειτα ο Αντίπατρος απο την Θεσσαλονίκη.

H μαθηματικός Αίθρα, η Θεόκλεια επίσης μαθηματικός (ο Πυθαγόρας δεχόταν γυναίκες και μαθηματικοί ήταν η γυναίκα του, οι κόρες του και η πεθερά του), η Δεινώ, η Μέλισσα, επίση μαθηματικοί, Αξιοθέα, και Αρετή η Κυρήνεια μαθήτριες του Πλάτωνα, η γνωστή Υπατία φυσικά.

Εδώ και μια λίστα με κάποιες απο αυτές. http://users.forthnet.gr/ath/deleps/Unk ... ATIKOI.htm

Και άλλη μία λίστα. http://www.mathsforyou.gr/images/KMN/gy ... othtas.htm

Επίσης η Ανύτη της Τεγέας. http://arcadia.ceid.upatras.gr/arkadia/ ... /aniti.htm

Και αυτές είναι μονο ένα απόσπασμα.

Είπαμε παιδιά, σε ένα έθνος με χιλιάδες χρόνια ιστορίας και πολλές αλλαγές δεν πρέπει να τσουβαλιάζουμε τους Αρχαίους με αφορμή το κόμπλεξ μερικών Αθηναίων που ετσι και αλλιώς απο ένα σημείο και μετά νόμιζαν οτι ήταν το κέντρο του κόσμου.

Η Ελληνική ιστορία δεν ειναι στρωμένη με ροδοπέταλα.

Re: Γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα: Το ασθενές φύλο;

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 21 Ιουν 2008, 13:39
από Divine Sinner
Άρα? Είναι δυνατόν οι Ελληνίδες της αρχαιότητας να ζούσαν κάτω από τέτοιες συνθήκες και να αντιμετωπίζονταν όπως αντιμετωπίζουν ακόμα και σήμερα τις γυναίκες οι φουνταμενταλιστές του ισλάμ, όπως ούτε λίγο ούτε πολύ υποστηρίζουν κάποιοι? Κοινή λογική θέλει ρε παιδιά...
Nαι είναι. εχουμε ποιήτριες και διανοουμενες και στο ιραν και το πακισταν.αυτο σημαινει οτι οι κοινωνιες εκει δεν ειναι φαλοκρατικες;

Re: Γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα: Το ασθενές φύλο;

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 21 Ιουν 2008, 13:44
από ArELa
Divine Sinner έγραψε:
Άρα? Είναι δυνατόν οι Ελληνίδες της αρχαιότητας να ζούσαν κάτω από τέτοιες συνθήκες και να αντιμετωπίζονταν όπως αντιμετωπίζουν ακόμα και σήμερα τις γυναίκες οι φουνταμενταλιστές του ισλάμ, όπως ούτε λίγο ούτε πολύ υποστηρίζουν κάποιοι? Κοινή λογική θέλει ρε παιδιά...
Nαι είναι. εχουμε ποιήτριες και διανοουμενες και στο ιραν και το πακισταν.αυτο σημαινει οτι οι κοινωνιες εκει δεν ειναι φαλοκρατικες;

Διάβαζέ με καλά και μην κοντράρεις χάριν κόντρας, χαλάς την αρμονία του διαλόγου.
Είπα: και ΔΕΣ το αυτή τη φορά.
ΑρΕλα έγραψε:... δεν έχουν σπουδαίες γυναίκες να επιδείξουν, (κι αν έχουν, είναι οι ελάχιστες εξαιρέσεις που είχαν δύναμη, σθένος και "ξέφυγαν" από μόνες τους αφού σίγουρα το περιβάλλον δεν τις ενθάρρυνε) .Και δεν έχουν σπουδαίες γυναίκες να επιδείξουν, όχι γιατί εκεί ήταν εκ γενετής ηλίθιες οι γυναίκες, αλλά γιατί ζώντας κάτω από τέτοιες συνθήκες και μην έχοντας πρόσβαση στην γνώση , ΚΑΝΕΙΣ (ούτε άνδρας ούτε γυναίκα) δεν μπορεί να αναπτύξει/καλλιεργήσει τη νόησή του, πόσο μάλλον να συμβάλλει στην εξέλιξη των επιστημών ή της φιλοσοφίας, όπως έκαναν αυτές που ήδη προανέφερα και πολλές άλλες ακόμα.


Siriusastir έγραψε:Είπαμε παιδιά, σε ένα έθνος με χιλιάδες χρόνια ιστορίας και πολλές αλλαγές δεν πρέπει να τσουβαλιάζουμε τους Αρχαίους με αφορμή το κόμπλεξ μερικών Αθηναίων που ετσι και αλλιώς απο ένα σημείο και μετά νόμιζαν οτι ήταν το κέντρο του κόσμου.

Η Ελληνική ιστορία δεν ειναι στρωμένη με ροδοπέταλα.
:worship: :worship:

Re: Γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα: Το ασθενές φύλο;

Δημοσιεύτηκε: Κυρ 22 Ιουν 2008, 00:01
από Divine Sinner
Δεν διαφωνω χαριν της διαφωνίας. απλα προσπαθώ να δω τα πράγματα αντικειμενικα πέρα απο συναισθηματισμους.
Λες οτι είχαν το σθένος να ξεφυγουν... και πως ξέρουμε οτι δεν έγινε το ίδιο στην αρχαία Ελλάδα.
Οτι αυτές οι γυναίκες που ειχαν προσβαση σε γνώση δεν ήταν απλα μια μειοψηφία μεσα σε μια συγκεκριμένη καστα ανθρωπων;
Πχ η κορη του πυθαγορα διδασκε στην σχολή του. Αν δεν ήταν κόρη του πυθαγορα και ήταν κόρη ενος ξυλουργου ή εστω ενός μαθητή του πυθαγόρα τότε θα έπλεκε στον αργαλιό.
Είπαμε παιδιά, σε ένα έθνος με χιλιάδες χρόνια ιστορίας και πολλές αλλαγές δεν πρέπει να τσουβαλιάζουμε τους Αρχαίους με αφορμή το κόμπλεξ μερικών Αθηναίων που ετσι και αλλιώς απο ένα σημείο και μετά νόμιζαν οτι ήταν το κέντρο του κόσμου.
Ναι δεν διαφωνω. καθε κοματι της ιστορία ειναι διαφορετικό με διαφορετικές συνθήκες.

Re: Γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα: Το ασθενές φύλο;

Δημοσιεύτηκε: Κυρ 22 Ιουν 2008, 00:09
από ArELa
Divine Sinner έγραψε:Δεν διαφωνω χαριν της διαφωνίας. απλα προσπαθώ να δω τα πράγματα αντικειμενικα πέρα απο συναισθηματισμους.
Λες οτι είχαν το σθένος να ξεφυγουν... και πως ξέρουμε οτι δεν έγινε το ίδιο στην αρχαία Ελλάδα.
Οτι αυτές οι γυναίκες που ειχαν προσβαση σε γνώση δεν ήταν απλα μια μειοψηφία μεσα σε μια συγκεκριμένη καστα ανθρωπων;
Πχ η κορη του πυθαγορα διδασκε στην σχολή του. Αν δεν ήταν κόρη του πυθαγορα και ήταν κόρη ενος ξυλουργου ή εστω ενός μαθητή του πυθαγόρα τότε θα έπλεκε στον αργαλιό.

Πάλι τα λες για να'χεις να λες.

1/ Δεν μίλησα "με συναισθηματισμούς", παρέθεσα κάποια στοιχεία τεκμηρίωσης αλλά και λογικό επιχείρημα.

2/Δεν ίσχυσε το ίδιο στην αρχαία Ελλάδα, είναι σαφές ότι αυτές που ήθελαν, ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ πρόσβαση στη γνώση. (Δεν ήταν μόνο η κόρη του πυθαγόρα που ασχολήθηκε ενδελεχώς με τα μαθηματικά. Ανάφερα ήδη κάμποσες, το ίδιο και η Siriusastir. Και αυτές ήταν λίγες απ'τις πολλές...)

Κάνε και λίγο focus, κοινώς- ΕΣΤΙΑΣΕ στο σύνολο αυτών που λέμε, όχι αποσπασματικά , λες και "κρατάς" μόνο αυτά που θες για έναν επίπλαστο αντίλογο...

Η συντριπτική υπεροχή στον αριθμό αυτών των γυναικών είναι μια βάσιμη απόδειξη.

Re: Γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα: Το ασθενές φύλο;

Δημοσιεύτηκε: Κυρ 22 Ιουν 2008, 01:08
από Divine Sinner
Ποτέ δεν ισχυρίστικα οτι αυτές οι γυναίκες ήταν ανύπαρκτες.
Υπήρχαν και οι πυθείες και οι ιερειες και οι εταιρες(μορφωμενες κατα βαση) και οι ποιητές και μαθηματικοί.
Ομως υπάρχουν τα εξής θέματα.
Το πρώτο είναι η ψαλίδα ανάμεσα στις "εκλεκτες" και τη μέση γυναίκα.
Τις εκλεκτές μπορει να τις συμβουλευονταν και ανδρες και μάλιστα στρατηγοι και να πέρναν χρησμούς απο αυτές.
Απο την αλλή όμως η μέση γυναίκα ήταν κατώτερη απο τον μέσο άνδρα (ω ανδρες αθηναιοι).

Re: Γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα: Το ασθενές φύλο;

Δημοσιεύτηκε: Κυρ 22 Ιουν 2008, 01:48
από ArELa
E δεν γίνεται να συνεχίσω άλλο... λέω πορτοκάλια κι εστιάζεις στα μήλα.
Δε μίλησα για πλήρη ισότητα ούτε για κανα κίνημα φεμινισμου στην αρχαιότητα.
Εννοώ ότι η γυναίκα είχε πολύ καλύτερη θέση- συχνά αξιόλογη, τουλάχιστον στη νοοτροπία αν όχι απόλυτα στο σύστημα, είχε ως εκ τούτου και μεγαλύτερη/ευκολότερη πρόσβαση στη γνώση, απ'ό,τι της επέτρεπαν να έχει άλλοι λαοί/φυλές εκείνης της εποχής αλλά και μεταγενέστεροι, ακόμα και σημερινοί!

Τώρα αν δεν γουστάρεις εσύ να το δεχτείς αυτό, οκ, gul de sac (αδιέξοδο) τι να κάνουμε τώρα. :cool:

Re: Γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα: Το ασθενές φύλο;

Δημοσιεύτηκε: Πέμ 20 Νοέμ 2008, 13:00
από ΕΛΛΟΓΟΣ
Γυναίκες στη σόου μπιζ της αρχαιότητας

Της Ν. ΚΟΝΤΡΑΡΟΥ-ΡΑΣΣΙΑ

Προς αποκαθήλωση του στερεότυπου που θέλει τη γυναίκα στην αρχαιότητα μέσα στον γυναικωνίτη να υφαίνει και να φροντίζει τα παιδιά της, οδηγεί η μελέτη μιας επιγραφής που βρέθηκε τυχαία κοντά στον αρχαιολογικό χώρο της συνοικίας «Λιμένος και Αγοράς», στην Κω.


Σκάβοντας το 2000 για το δίκτυο αποχέτευσης, ο αρχαιολόγος Δημήτρης Μποσνάκης της ΚΒ' ΕΠΚΑ και υπεύθυνος του Μουσείου Κω, βρήκε μια μεγάλη μαρμάρινη ενεπίγραφη βάση, που αναφερόταν σε δύο ποιήτριες τις οποίες τιμούσε ο δήμος της Κω δημόσια για το έργο τους. Η επιγραφή αποτελούσε τμήμα μιας μεγάλης ημικυκλικής εξέδρας, στην οποία προφανώς ήταν στημένα τα αγάλματα των γυναικών. Ηταν τοποθετημένη σε περίοπτη θέση, πιθανότατα κοντά στους ναούς και στα οικοδομήματα της συνοικίας του λιμανιού και της αγοράς της αρχαίας πόλης.

Συνδυάζοντας πληροφορίες από παλαιότερα ευρήματα και αρχαίες πηγές, ο αρχαιολόγος αποκαλύπτει σε μια μελέτη που αφιέρωσε στην «ποιήτρια του νέου ελληνικού θεάτρου Λούλα Αναγνωστάκη» (δημοσιευμένη στα Πρακτικά Συνεδρίου του Πανεπιστημίου της Ουψάλα, το 2004), τη δημόσια παρουσία των γυναικών και τη συμμετοχή τους σε ποιητικούς αγώνες. Επιπλέον, δίνει πολύτιμα στοιχεία για το είδος των σκηνικών θεαμάτων που ανέβαιναν στα θέατρα και τα «φεστιβάλ» των ελληνικών πόλεων, στους αγώνες και τις πανηγύρεις στην Ελληνιστική και Ρωμαϊκή εποχή.

Η επιγραφή που είχε στα χέρια του, χρονολογημένη στον 1ο αι. μ.Χ., έγραφε ότι ο δήμος της Κω τίμησε μια γυναίκα (το όνομα της οποίας δεν διαβαζόταν), κόρη ενός Απολλώνιου, Αλεξανδρινής καταγωγής και αργότερα (τιμής ένεκεν) πολιτογραφημένη Κώα, για την αρετή της και τις ευεργεσίες της προς τον δήμο. Η γυναίκα αυτή ήταν διακεκριμένη ποιήτρια ΚΩ(μωδίας;) αρχαίας -στο σημείο αυτό ο λίθος είναι σπασμένος-, που έλαβε μέρος σε σπουδαίους ιερούς καλλιτεχνικούς αγώνες και νίκησε, κερδίζοντας το πρώτο βραβείο.

Αρχαία φεστιβάλ

Επιγραφή 1ου αι. μ.Χ. αναφέρει ότι ο δήμος της Κω τιμά μια διακεκριμένη ποιήτρια αρχαίας ΚΩ(μωδίας;) που είχε κερδίσει το πρώτο βραβείο σε καλλιτεχνικούς αγώνες
Στη συνέχεια αναφέρονται δύο από τα διεθνή «φεστιβάλ» στα οποία νίκησε. Στα σεβαστά Ολύμπια, που εκείνη την εποχή γίνονται με άδεια της Ολυμπίας σε 14 πόλεις (Αθήνα, Δίον, Αιγές, Θεσσαλία, Τεγέα, Προύσα, Αντιόχεια, Δαμασκός, Τύρος, Αδανα, Ανάζαρβος, Εφεσος, Επίδαυρος, Τράλλεις) και στο Κοινόν της Ασίας, όπου τελούνταν κάθε τέσσερα χρόνια σε μία από τις μεγάλες πόλεις Σμύρνη και Εφεσο και εναλλάξ στις μικρότερες: Κύζικο, Φιλαδέλφεια, Λαοδίκεια, Σάρδεις και Τράλλεις. Τη χρονιά που η ποιήτρια αυτή διακρίθηκε, οι αγώνες οργανώθηκαν από την πόλη Πέργαμο.

«Εχουμε δηλαδή μια γυναίκα που ταξιδεύει άνετα από την Αλεξάνδρεια στην Κω και στη Μικρά Ασία, όχι ως αθλήτρια, πράγμα σύνηθες και γνωστό, αλλά ως καλλιτέχνιδα. Μέχρι τώρα ξέραμε ότι οι γυναίκες παρακολουθούσαν εκ του μακρόθεν τους καλλιτεχνικούς αγώνες. Δεν έπαιζαν στα σκηνικά θεάματα ως ηθοποιοί κωμωδίας ή τραγωδίας, πόσω μάλλον δεν είχαμε στοιχεία ότι συμμετείχαν οι ίδιες ως δημιουργοί!», λέει ο Δημήτρης Μποσνάκης. Υπάρχουν, όμως, πληροφορίες από άλλες επιγραφές για δύο Μικρασιάτισσες ποιήτριες με σπουδαία δράση ήδη από τον 3ο αι. π.Χ. Πρόκειται για την Αριστοδάμα από τη Σμύρνη και την Αριστομάχη από τις Ερυθρές.

«Η Αριστοδάμα ταξίδευσε με τη συνοδεία των αδελφών της στις αιτωλικές πόλεις Λαμία και Χάλειον και (σε μια περίπωση επ' αμοιβή) παρουσίασε επικά ποιήματά της, εμπνευσμένα από το ένδοξο παρελθόν των πόλεων αυτών και τιμήθηκε με διάφορα πολιτικά προνόμια. Και η Αριστομάχη, όπως αναφέρει ο Πλούταρχος, συμμετείχε ως ποιήτρια επικής ποίησης στα Ισθμια και μάλιστα κέρδισε το πρώτο βραβείο δύο φορές! Υπερήφανη για τη νίκη της, αφιέρωσε ένα χρυσό βιβλίο στους Δελφούς, που το είδε ο περιηγητής Πολέμων στον Θησαυρό των Σικυωνίων. Η πληροφορία όμως αυτή κρίθηκε ελάχιστα πιστευτή», συνεχίζει ο αρχαιολόγος.

Στην τελευταία σειρά της επιγραφής της Κω αναφέρεται και το όνομα μιας άλλης ελεγειογράφου, το άγαλμα της οποίας υπήρχε στην ημικυκλική εξέδρα. Ηταν η Δελφίς, κόρη του Πραξαγόρα από την Κω. «Η αναφορά αυτής της ποιήτριας ξεδιαλύνει ένα παλαιό μυστήριο της καλλιτεχνικής ιστορίας του νησιού», μας είπε ο κ. Μποσνάκης. «Στο ναό του Ασκληπιού είχε βρεθεί ένα επίγραμμα ως ανάθημα, που έκανε λόγο για έναν ποιητή που τον άγγιξαν οι μούσες του Ολύμπου. Από τη σύνταξη του επιγράμματος, που χρονολογούνταν στο τέλος του 3ου αι. π.Χ., δεν ήταν σαφές αν ήταν άντρας ή γυναίκα, Δέλφις ή Δελφίς. Η επιγραφή αυτή λύνει το αίνιγμα, κάνοντας σαφές ότι πρόκειται για γυναίκα, και κόρη, πιθανότατα, ενός διάσημου στην εποχή του γιατρού, του Πραξαγόρα».

Συνεπώς, ο δήμος της Κω τιμά μια αλεξανδρινής καταγωγής πολιτογραφημένη Κώα ποιήτρια, που έγραφε [κω]μωδίες αρχαίες (με τον όρο αυτό περιγράφεται ένα ξανα-ανεβασμένο έργο κωμωδίας ή τραγωδίας) και μια παλαιότερη λυρική ποιήτρια, που ενδεχομένως στον καιρό της να μην αξιώθηκε να τιμηθεί με άγαλμα.

Ο αρχαιολόγος Δημήτρης Μποσνάκης, υπεύθυνος του Μουσείου Κω, αποκαλύπτει σε μελέτη του αφιερωμένη στη Λούλα Αναγνωστάκη πολύτιμα στοιχεία για το είδος των σκηνικών θεαμάτων που ανέβαιναν στην Ελληνιστική και Ρωμαϊκή εποχή
Οι «τεχνίτες του Διονύσου»

Αλλά τι είδους ποίηση έγραφε η Αλεξανδρινή ποιήτρια της επιγραφής της Κω; Τι είδους σκηνικό θέαμα υπηρετούσε και με τι είδους θεάματα γέμιζαν τα θέατρα των πλούσιων ελληνικών πόλεων του ελληνιστικού και ρωμαϊκού κόσμου;

«Εδώ μόνο εικασίες μπορούν να διατυπωθούν», απαντά ο κ. Μποσνάκης. Ερευνώντας όμως στα «ρετάλια» των σχετικών πληροφοριών για τον κόσμο της «σόου μπιζ», που γέμιζε τα πολυπληθή θέατρα της εποχής, βρήκε πως είχαν μεγάλη ζήτηση εμπορικές καλλιτεχνικές παραγωγές. «Μπουλούκια» θεατρίνων παντός είδους περιόδευαν διαρκώς από πόλη σε πόλη.

«Είναι οι περιβόητοι "τεχνίτες του Διονύσου", που ως αληθινοί σταρ περιέρχονταν ανά την επικράτεια με προνόμια και προστασία σε καιρούς πολέμου και ειρήνης. Το δε gossip της εποχής έχει αφήσει πολλές πικάντικες ιστορίες παθών, ερώτων και ματαιοδοξίας, μεταξύ θεατρίνων, πολιτικών, στρατιωτικών και άλλων επωνύμων, που ευδοκίμως συναγωνίζονται το σημερινό "αστραφτερό" lifestyle. Εννοείται, πως η καλλιτεχνική αξία τους και η δημοφιλία τους είχε ως αποτέλεσμα να γίνονται τιμητικά πολίτες πολυάριθμων πόλεων».

Πηγή: http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,id=5555188

Re: Γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα: Το ασθενές φύλο;

Δημοσιεύτηκε: Πέμ 20 Νοέμ 2008, 13:13
από Τάλως
Συγνωμη αλλα οι γυναικες με μορφωση στην Αρχαια Ελλαδα δεν ηταν καθολου λιγες....

Μαλιστα στα κειμενα που εχουν σωθει υπαρχουν ποιο πολλες αναφορες για γυναικες με μορφωση η οχι απο καθε αλλου λαου που αφησε γραπτα κειμενα...

Ειναι ομως γνωστο οτι οι γυναικες της Σπαρτης και της Κρητης απολαμβαναν ιδιαιτερης εκτιμησης

Re: Γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα: Το ασθενές φύλο;

Δημοσιεύτηκε: Πέμ 20 Νοέμ 2008, 13:16
από ΕΛΛΟΓΟΣ
Ας παίξω λίγο και το δικηγόρο του διαβόλου :D (του Χριστού στην προκειμένη περίπτωση :loco: )

Πάρτε κι αυτό (Ισχυρισμοί ενός Χριστιανού). Πηγή http://www.oodegr.com/neopaganismos/pol ... naika2.htm


[box=]Για την θέση της γυναίκας στην αρχαιότητα ισχύουν τα παρακάτω:

Έγκλειστες στο σπίτι
Στην Αρχαία Ελλάδα τα ανύπαντρα κορίτσια δε μπορούσαν να κυκλοφορούν ελεύθερα και να συναναστρέφονται νέους. Είναι περιορισμένα στο χώρο του σπιτιού που είναι προορισμένος για τις γυναίκες, τον γυναικωνίτη. Μόνο σε μερικές θρησκευτικές γιορτές είχαν τη δυνατότητα να βούν από το σπίτι ή να λάβουν μέρος στην πομπή. Σε μερικές επιτρέπονταν να τραγουδήσουν και να χορέψουν σε αυτές. Όμως οι χοροί των κοριτσιών και των αγοριών ήταν πάντα χωριστοί κατά πολύ αυστηρό τρόπο.

Ας πάμε και στους παντρεμένους. Οι Αρχαίοι άνδρες παντρεύονταν όχι από έρωτα αλλά για να αποκτήσουν παιδιά τα οποία θα τους γηροκομούν. Δηλαδή για συμφέρον.

Με το ζόρι παντριά
Ποινικό αδίκημα ήταν για τους Σπαρτιάτες (και γενικά για τους Αρχαίους Έλληνες) το να μην παντρευτείς. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα και τον Πλούταρχο υπήρχαν ειδικοί κανόνες γι’ αυτό το «αδίκημα». Οι Αρχαίοι Σπαρτιάτες είχαν την «γραφήν αγαμίου», δηλαδή την καταγγελία με την οποία ο ανύπαντρος δικαζόταν δημόσια επειδή δεν παντρεύτηκε (δίκη αγαμίου), επειδή άργησε να παντρευτεί (δίκη οψιγαμίου), ακόμα και διότι παντρεύτηκε αταίριαστα (δίκη κακογαμίου). Ειδική νομοθεσία κατά των ατόμων που δεν είχαν παντρευτεί είχαν κι οι Αρχαίοι Ρωμαίοι, αφού επέβαλλαν οικονομικές επιβαρύνσεις, μέσω των κηνσόρων που ήταν αρμόδιοι για τα ήθη (τι ηθικο-λαγνεία παγανιστική κι αυτή), με στόχο τον περιορισμό της αγαμίας. Αυτό λέγεται μάλλον «Σπαρτιατικά ανθρώπινα δικαιώματα». Δεν έχει σημασία τι θέλει ο καθένας να κάνει με την προσωπική ζωή του. Πρότυπο ελευθερίας η Αρχαία Σπάρτη κι η Παγανιστική Ρώμη.


Αστυνομία που κυνηγούσε... γυναίκες!
Αντίστοιχα, στην αρχαία Αθήνα υπήρχαν ..οι «γυναικονόμοι» ή «γυναικοκόσμοι», άρχοντες που επιτηρούσαν τη διαγωγή των γυναικών στην πόλη. Αυτοί υπήρχαν και πριν ακόμη το Σόλωνα. Αργότερα αποτελούσαν ένα είδος αστυνομίας ηθών και ήταν υπάλληλοι του Αρείου Πάγου. Είχαν έργο την περιστολή κάθε παρεκτροπής που γινόταν. Φρόντιζαν να φυλάσσεται η ευκοσμία στις δημόσιες εκδηλώσεις, αλλά και στην ιδιωτική ζωή των πολιτών. Επέβαλαν πρόστιμα ώς και χιλίων δραχμών σε όσες φέρονταν άσχημα στους δρόμους και ανέγραφαν τα ονόματά τους σε ένα πλάτανο στον Κεραμεικό.

Αν βέβαια οι «Γυναικονόμοι» υπήρχαν όχι στην αρχαία Αθήνα αλλά στη Ρωμανία/Βυζάντιο, οι ...Ολύμπιοι θα άρχιζαν τα δικά τους πάλι: ότι είναι απαράδεκτο να αστυνομοκρατούνται τα ήθη, ότι μόνο στο μισαλλόδοξο Βυζάντιο αυτά γίνονταν, ότι είναι απόδειξη ότι τότε η γυναίκα ήταν ζώο, ότι μόνο στο μονοθεϊσμό εξευτελίζεται δημοσίως η προσωπικότητα της γυναίκας με αναγραφή του ονόματός της. κ.ο.κ. Δυστυχώς για τους Νεοπαγανιστές, αυτά συνέβαιναν στην παγανιστική Αθήνα. Κι επειδή η Αθήνα της εποχής εκείνης δέν ήταν χριστιανική, οι Νεοαρχαιολάτρες σιωπούν. Αυτή είναι η «αρχαιολατρία» τους και η «επιστήμη» τους : Η συγκάλυψη κάθε πράγματος που δεν τους συμφέρει, με σκοπό να χτυπήσουν ιδεολογικά μια άλλη θρησκεία.

Ο θρησκευτικός θεσμός τού γάμου

«Μεταξύ των αρχαίων Ελλήνων ήταν σεβαστός ο θεσμός του γάμου και είχε χαρακτήρα θρησκευτικό. Προσθέτονταν σ' αυτόν και η περιεσκεμμένη σκοπιμότητα για την απόκτηση ισόβιας και πιστής οικονόμου για διαχείριση του σπιτιού. Συναισθηματικοί λόγοι για την εκλογή συζύγου είχαν δευτερεύουσα αξία. Η Σπάρτη και η Αθήνα (νομοθεσία Σόλωνος) προέβλεπαν τή «γραφή αγαμίου» (μήνυση δηλαδή γιατί δεν παντρεύτηκαν), για όσους απέφευγαν το γάμο, και επομένως την ενίσχυση της πολιτείας διά της τεκνοποιΐας. Η Σπάρτη επίσης προέβλεπε την «γραφή οψιγαμίου» για τους νυμφευομένους σε μεγάλη ηλικία, και τη «γραφή κακογαμίου» (μήνυση για όσους έκαναν κακό γάμο), για τους νυμφευομένους με κόρη όχι ελεύθερου πολίτη. Σκοπός του γάμου πρώτος και κύριος ήταν η δημιουργία τέκνων (Ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς διέσωσεν έκφρασιν κατά τους γάμους των αρχαίων. Ο πατήρ παραδίδων την θυγατέρα του, έλεγε· «Παίδων επ' αρότω γνησίων διδωμί σοι γε την εμαυτού θυγατέρα». (Κλήμης, Στρωματείς, 11, 23. Β 7, 358, 17-18)). Χαρακτηριστικά γιά τους Σπαρτιάτες λέει ο Ξενοφώντας ότι γνώμονας του γάμου ήταν το «συμφέρον τη ευγονία» (συμφέρον για καλούς απογόνους).» (Νίκος Θ. Μπουγάτσος, Η Ορθόδοξη Θεολογία για το σκοπό του Γάμου, Αθήνα 1989, Εκδόσεις Επτάλοφος)

Διαπόμπευση και φόνος τών μοιχών

Εάν ένα μοιχευόμενο ζευγάρι συλλαμβανόταν επάνω στην πράξη, τότε επιτρεπόταν ακόμη και η θανάτωση του μοιχού. Αυτή η αυστηρή ποινή προβλεπόταν ακόμη και από το νομικό κώδικα του Δράκοντος του τέλους του 7ου αι. Μάλιστα κατά τον 4ο π.Χ. αιώνα πρέπει η θανάτωση του μοιχού από τον θιγμένο σύζυγο να ήταν ακόμη τόσο αποδεκτή, ώστε το αθηναϊκό δίκαιο αυτήν ειδικά την περίπτωση εξακολουθούσε να την προβλέπει συνέχεια (Αριστοτέλης, Αθηναίων Πολιτεία 57, 3). Η μοιχευόμενη γυναίκα κατά τον νόμο έπρεπε να αποπεμφθεί.

Γράφει ο Πλούταρχος για την διαπόμπευση των μοιχαλίδων αρχαίων Παγανιστριών, ότι την μοιχαλίδα την έβαζαν πάνω σε λίθο ώστε να την δει όλη η πόλη, και μετά την ανέβαζαν πάνω σε ένα γαϊδούρι και τη διαπόμπευαν σε όλη την πόλη, κυκλικά. Μετά, η πομπή επέστρεφε στην αρχική θέση και πάλι την έδειχναν σε όλο τον κόσμο. Από το σημείο αυτό και για όλη της τη ζωή, η μοιχαλίδα Παγανίστρια θεωρούνταν «άτιμη» και την αποκαλούσαν «Ονοβάτιν», επειδή την διαπόμπευσαν πάνω σε γάιδαρο (Ελλην, τ. 2): «των γυναικών την επί μοιχεία ληφθείσαν αγαγόντος εις αγοράν, επί λίθον τινός εμφανή πάσι καθίστασαν˙ είτα ούτως ανεβίβαζον επί όνου και την πόλιν κύκλω περιαχθείσαν έδει πάλι, επί τον αυτόν λίθον καταστήναι, και το λοιπόν άτιμον διατελείν, Ονοβάτιν προσαγορευομένην».<Περί του ιδιωτικού βίου των αρχαίων Ελλήνων, Θ.Β. Βενιζέλου, α' έκδοση Αθήναι 1873, επανέκδ. Δημιουργία>(σ.45)

Επιπλέον, οι νόμοι τής απαγόρευαν να μπαίνει στα δημοτελή ιερά, για να μη διαφθείρει τις αναμάρτητες γυναίκες, συναναστρεφόμενη με αυτές. Άτιμος ήταν και όποιος συγκατοικούσε πλέον μαζί της (Δημ. Κατά Νεαίρ. 1374) .

Προγαμιαίες σχέσεις

Κορίτσια που είχαν γενετήσια επικοινωνία προ του γάμου, μπορούσε ο πατέρας τους να τα πουλήσει στο σκλαβοπάζαρο (Πλούταρχος, Σόλων 23, 2). Αληθοφανέστερη φαίνεται η αφαίρεση ορισμένων δικαιωμάτων, την οποία παραδίδει ο Αισχίνης (Αισχ. I, 183). Τα κορίτσια αυτά δεν έπρεπε να φορούν κανένα στολίδι κι ούτε να επισκέπτονται κανένα ιερό. Αν παρέβαιναν αυτές τις απαγορεύσεις, τότε ο καθένας μπορούσε να τα δείρει και να τα κακοποιήσει, εφόσον αυτό δεν είχε ως συνέπεια τραυματισμούς ή και το θάνατο.<Γάμος, εταίρες και παιδεραστία στην αρχαία Ελλάδα, Carola Reinsberg, εκδ. Παπαδήμα >(σ. 59)


Η ατυχία να είσαι αρχαία Παγανίστρια γυναίκα
«Έβαλε νόμο ο Σόλων, απαγορεύοντας στη γυναίκα να βγαίνει έξω φορώντας περισσότερα από τρία φορέματα, είτε να κρατά φαγώσιμα ή πιοτό που να αξίζει περισσότερο από ένα οβολό, είτε να νυχτοπερπατεί, εξόν με αμάξι που μπορστά του φέγγει λυχνάρι.» (Πλουτ. Σόλων, 21 )

Ο Πλάτων, ο οποίος στην Πολιτεία εξισώνει άνδρες και γυναίκες, ωστόσο στον Τιμαιο 42 Β γράφει:
«όποιος όμως άνδρας αποτύχει σε αυτά (να ζήσει μέσα στη δικαιοσύνη), θα μεταμορφωθεί κατά τη δεύτερη γέννησή του σε γυναίκα».
Είναι, με άλλα λόγια, αποτυχία να είσαι γυναίκα, σύμφωνα με τον Πλάτωνα.

Ενώ ο Δημόκριτος, που ήταν δημοκρατικός κι όχι αντιδραστικός, όπως ο Πλάτωνας, λέει:

(Απ. 110) «γυνή μη ασκείτω λόγον˙ δεινόν γαρ» («η γυναίκα να μην εξασκείται στο ρητορικό λόγο, γιατί είναι κακό πράγμα»).

και:

«Είναι η πιο μεγάλη προσβολή για τον άντρα να κυβερνάται από γυναίκα» (Απ. 111).

Και είναι φυσικό για έναν Παγανιστή, που η θρησκεία του δεν έχει ούτε μία γυναίκα στα νησιά των Μακάρων, να θεωρεί εξωφρενικό οι γυναίκες να κυβερνούν. Αντίθετα, για έναν Χριστιανό, για τον οποίο ο ανώτερος άνθρωπος σ’ όλες τις εποχές, πάνω κι από αγγέλους, θεωρείται μια γυναίκα, είναι πολύ φυσιολογικό να μην θεωρεί ντροπή να κυβερνάται από γυναίκα.
Απόδειξη αυτού οι αυτοκράτειρες που διακυβέρνησαν την Ρωμανία.

Ο Ησίοδος, αφού μας ιστορεί στη Θεογονία τον τρόπο που ο σιδηρουργός θεός Ήφαιστος σκάρωσε τη γυναίκα, την ξομπλιάζει με όλα τα δώρα που πήρε από την Αφροδίτη, με φλυαρία, μοχθηρό γέλιο και πονηριές. Και επιπλέον:


Ποτέ μην αφήσεις να σε ξεμυαλίσει η γυναίκα
η κουνοκώλα ούτε η κολακείες της που
μ’ αυτές να σε τυλίξει θέλει.
Κι ακόμα
Η γυναίκα είναι μια συμφορά, μια ωραία
συμφορά, μια καλοστημένη παγίδα που μέσα
της πέφτουν οι άνθρωποι.


Κι ο Μένανδρος δεν υπολείπεται ευγενικών χαρακτηρισμών:


Φύτρο κακό είναι η γυναίκα στη ζωή
αλλά σαν αναγκαίο κακό την αγοράζουμε.
Αλλά βρίσκει επιπλέον ότι
Φορτίο δεινών είναι η γυναίκα για τον άνδρα.


Κι ο Ησίοδος επιβεβαιώνει:


Έτσι ο Δίας έστειλε στους άνδρες τις γυναίκες σαν
επιδημία, γεμάτες σχέδια ύπουλα.

Και ακόμα:


Μέτρο κανένα δε γνωρίζουν, σε όλα είναι άσωτες,
Κι έτσι μοιάζουν με τους κηφήνες που δεν
κατέχουν καμμιά δουλειά παρά κατεβάζουν
στην κοιλιά τους των άλλων το μόχθο...όποιος
λοιπόν γλιτώσει από το γάμο και τα αισχρά
έργα των γυναικών, αυτός σώζει το βιό του.
Αλλά όποιος παίρνει ένα πλάσμα βλαβερό,
αυτού η ζωή γίνεται μαρτύριο αδιάκοπο και τα βάσανα είναι αβάστακτα.
...γιατί οι γυναίκες στραγγίζουνε τον άνδρα
και τον παραδίδουν σε θλιβερά γεράματα.

Αλλά, ο Αντιφάνης την εμπιστεύεται κάπου:


Μόνο σ’ ένα εμπιστεύομαι τη γυναίκα: πως
σαν πεθάνει δεν θα ξαναζήσει. Σε τίποτε
άλλο δεν της έχω εμπιστοσύνη ώσπου να
πεθάνει.»


Μόνο ο πατέρας δικαιούται να λέγεται «γονιός»:


«ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ:
Δεν είναι η μάνα που γεννάει αυτό που λένε
παιδί της˙ θρέφει μονάχα το νέο το σπέρμα˙
ο άνδρας που σπέρνει αυτός γεννά˙ εκείνη, σαν ξένη,
το φύτρο σώζει, αν ο θεός γερό τ’ αφήσει.
Και θα σου φέρω απόδειξη σ’ αυτό που λέω:
πατέρας γίνεται να υπάρξει δίχως μάνα,
να, μάρτυρας εμπρός του Ολύμπιου Δία η κόρη,
που μέσα σε κοιλιάς δε θρέφηκε σκοτάδια.»
(Αισχύλος, Ευμενίδες) (Θαυμάστε "φως" Απολλώνιο!!!)

Να μην υποτάσσεται η γυναίκα στον Παγανιστή άνδρα της; Δεν είναι άνδρας τότε:


«Είσαι γυναίκας δούλος;
(....) όσο εγώ θα ζω, γυναίκα δε θα διαφεντεύει.
(...) Άνδρας δε θα είμαι εγώ, αν αυτή ατιμώρητα
κλωτσάει την ισχύ μου»
(Σοφοκλής, Αντιγονη)


Δεν γίνεται να μη χρειάζονταν οι Παγανιστές το γένος των γυναικών;


«Σαν το κρεββάτι πάει καλά, όλα τα έχετε˙(..)
από κάπου αλλού να αποχτούνε παιδιά θά πρεπε
οι θνητοί. Το γένος σας αν έλειπε
και τα κακά του ανθρώπου θα χανόταν»
(Ευριπίδης, Μηδεια)



Δία, γιατί έφτιαξες τις Παγανίστριες:


«Ω Δία, γιατί στου ήλιου το φως να
φέρεις τις γυναίκες τις δολερές, τα πλάσματα
των ανδρών τον όλεθρο;(...)
Να χαθείτε, ποτές δε θα χορτάσω να σας
μισώ, γυναίκες....
γιατί οι γυναίκες είναι πάντα κακές.(....)
Κι αν κρεμαστεί των γυναικών η φάρα
ολάκερη... εγώ τη γνώμη δεν αλλάζω.
( Ευριπίδης, Ιππόλυτος)


Ενώ ο συμπαθής Παλλαδάς γράφει, προφανώς ως κύκνειο άσμα της άποψης του Παγανισμού για τη γυναίκα (Π.Α., XI 381):


Κάθε γυναίκα είναι χολή˙ δυο στιγμές καλές χαρίζει:
τη μια στον νυφικό θάλαμο, και την άλλη στον θάνατό της.


Αφού, λοιπόν, οι Ν/Π κατηγορούν τον Χρυσόστομο ως μισογύνη, να κατηγορήσουν πρώτα τον τρομερό μισογύνη Ευριπίδη, τον Ησίοδο, τον Πλάτωνα, τους ποιητές˙ πρώτα να κοιτάξουν τι είπαν οι αρχαίοι και μετά να ασχολούνται με το Χρυσόστομο. Επιπλέον, τα πατερικά εκκλησιαστικά κείμενα στα οποία βρίσκει κανείς φαινομενικά μισογυνικές και προσβλητικές για τη γυναίκα εκφράσεις, δεν είναι εναντίον της γυναίκας αυτής καθεαυτής, αλλά οι συγγραφείς τους έχουν κατά νου την πιθανότητα η (άπιστη) γυναίκα να σπρώξει τον άνδρα σε αμαρτία. Αυτό το γεγονός αποστρέφονται οι συγγραφείς. Τη γυναίκα καθεαυτή, όμως, όπως είδαμε τη θεωρούν κατ’ εικόνα και καθομοίωση Θεού, ίση με τον άνδρα, και σε καμμιά περίπτωση δεν ζητούν να μην είχε δημιουργηθεί το γυναικείο φύλο. Άλλωστε αλλού λένε και τα κουσούρια τού ανδρικού φύλου.

Αντίθετα, δεν υπάρχει τέτοια αντιστοιχη προβληματική στους αρχαίους μισογύνηδες: ούτε στον Πλάτωνα, όταν αποκαλεί την γυναικεία κατάσταση «αποτυχία» ούτε στον Ευριπίδη, όταν ζητά από το Δία να μην είχε πλάσει τις γυναίκες ούτε στον Ησίοδο, όταν κατηγορεί για χίλια μύρια τη γυναίκα.

Ύστερα από όλα αυτά, δεν είναι να απορεί κανείς, γιατί οι γυναίκες τής αρχαιότητας υπέστησαν κάθε είδους βασανιστήρια για τρεις αιώνες από ειδωλολάτρες, προκειμένουν να μην αρνηθούν την ελευθερία τού Χριστού. Προτιμούσαν το θάνατο από την επιστροφή στη δουλεία που τους είχαν επιβάλλει οι ψευτοθεοί - δαίμονες!

Άραγε τα ξέρουν αυτά οι γυναίκες που ονειρεύονται μια αρχαιοελληνική κοινωνία; Πολύ θα ήθελα να ζούσαν έτσι για λίγο, για να εκτιμήσουν τη Χριστιανική ελευθερία που απολαμβάνουν! Τότε ακόμα και ο Ισλαμικός φερετζές θα τους φαινόταν παραδεισένιος![/box]

Re: Γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα: Το ασθενές φύλο;

Δημοσιεύτηκε: Πέμ 20 Νοέμ 2008, 13:25
από Τάλως
Οχι Ενλογε :D εγω τουλαχιστον δεν θα παρω...

οι θρησκευτικοι προσηλυτιστες δεν νομιζω να ειναι επιχειρημα ε? :loco:

Re: Γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα: Το ασθενές φύλο;

Δημοσιεύτηκε: Πέμ 20 Νοέμ 2008, 13:39
από ΕΛΛΟΓΟΣ
Καλό κάνουμε εδώ γιατί προσπαθούμε να πατάξουμε το ψεύδος και βοηθούμε όσους τα βλέπουν αυτά στο ίντερνετ να μην επηρεάζονται.
Αν το διαβάσεις θα δεις πως αναφέρει σε μετάφραση αρχαία αποσπάσματα. Εγώ δεν έχω την γνώση για να αντι-επιχειρηματολογήσω. Όσοι έχουν τη γνώση να τον αποκρούσουν ας το κάνουν.

Ο προσηλυτισμός δεν είναι όντως επιχειρηματολογία αλλά εδώ παρουσιάζονται αληθοφανή τεκμήρια.
Κάτι τέτοιοι πρέπει να δέχονται αντίλογο. Δεν πρέπει να σιωπούμε αλλά να μαχόμαστε υπερ της ελευθερίας και της αλήθειας (κάθε είδους).

Re: Γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα: Το ασθενές φύλο;

Δημοσιεύτηκε: Πέμ 20 Νοέμ 2008, 14:04
από Τάλως
Ενλογος έγραψε:Καλό κάνουμε εδώ γιατί προσπαθούμε να πατάξουμε το ψεύδος και βοηθούμε όσους τα βλέπουν αυτά στο ίντερνετ να μην επηρεάζονται.
Αν το διαβάσεις θα δεις πως αναφέρει σε μετάφραση αρχαία αποσπάσματα. Εγώ δεν έχω την γνώση για να αντι-επιχειρηματολογήσω. Όσοι έχουν τη γνώση να τον αποκρούσουν ας το κάνουν.

Ο προσηλυτισμός δεν είναι όντως επιχειρηματολογία αλλά εδώ παρουσιάζονται αληθοφανή τεκμήρια.
Κάτι τέτοιοι πρέπει να δέχονται αντίλογο. Δεν πρέπει να σιωπούμε αλλά να μαχόμαστε υπερ της ελευθερίας και της αλήθειας (κάθε είδους).
Σωστα... αληθοφανη.... μονο που εδω ο καθενας λεει τη γνωμη του και δυσκολα μπορει σε κανει να αποδεχτεις οτιδηποτε εκτος και αν το ψαξεις........

Μια καλη αρχη ειναι οι νομοι της αρχαιας Σπαρτης......

Και γενικα να ξερεις οτι οι φιλοσοφοι δεν ηταν οι νομοι της εποχης αλλα ελεγαν τη γνωμη και τα πιστευω τους κανεις δεν τους ειπε αλανθαστους.... μονο τους "θεους" λεμε ετσι...

Και ναι ο καθε ανθρωπος εχει δικαιωμα να εχει αποψεις.....

Σε αυτον που το εγραψε αυτο να απαντησεις... " και παλι εκει ειχες τ δικαιωμα της επιλογης... ο θεος σου μου το δινει αυτο το δικαιωμα χωρις να με τιμωρισει?" :loco:

Re: Γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα: Το ασθενές φύλο;

Δημοσιεύτηκε: Πέμ 20 Νοέμ 2008, 14:37
από ΕΛΛΟΓΟΣ
Σε αυτον που το εγραψε αυτο να απαντησεις... " και παλι εκει ειχες τ δικαιωμα της επιλογης... ο θεος σου μου το δινει αυτο το δικαιωμα χωρις να με τιμωρισει?"
Και θα μου απαντήσει το γνώστο " Δεν σε τιμωρεί ο Θεός, εσύ διάλεξες λάθος δρόμο" (και άλλα κουραφέξαλα...)

Ξέρεις γιατί το βάζω αυτό το κείμενο;

Χθες βγήκε ένας ρασοφόρος στην τηλεόραση και (ΠΑΡ'ΟΛΟ που δεν παρακολουθούσα τον άκουσα γιατί η τηλεόραση ήταν στο δίπλα δωμάτιο) είπε " ο Αριστοτέλης θεωρούσε τις γυναίκες πολύ κατώτερες των ανδρών" σε ανταπάντηση ενός σχόλιου του Βαρεμένου "όποιος δεν είναι Χριστιανός δεν είναι απαραίτητα ανελεύθερος και ανηθικος, τα είχαν πει και άλλοι πριν απο τον Χριστό".

Το ψάχνω λοιπόν το θέμα και βρίσκω όσα είπαν οι προλαλήσαντες αλλά δε μένω μόνο εκεί, θέλω και τον αντίλογο.

Έρχομαι λοιπόν και μένω με την απορρία "Πώς είναι δυνατόν μια κοινωνία φιλοσόφων, σπουδαίων εγκεφάλων και υψηλού πνεύματος (που φανερώνεται από διάφορα αποφθέγματα) να θεωρεί τις γυναίκες κατώτερες και μάλιστα να έχει κρατικά όργανα
εναντίον τους («γυναικονόμοι»);" (το θέμα έχει και μεταφυσική επέκταση (Θαυμάστε "φως" Απολλώνιο!!!))