Ιστορία των Πολιτικών Επιστημών & Πολιτικών Θεωριών

Συντονιστής: kostas

Απάντηση
Άβαταρ μέλους
Dhmellhn
Επίτιμος
Επίτιμος
Δημοσιεύσεις: 4046
Εγγραφή: Τετ 18 Απρ 2007, 15:16
Φύλο: Άνδρας
Τοποθεσία: ΕΛ-ΛΑΣ
Έδωσε Likes: 27 φορές
Έλαβε Likes: 71 φορές

Ιστορία των Πολιτικών Επιστημών & Πολιτικών Θεωριών

Δημοσίευση από Dhmellhn » Σάβ 10 Αύγ 2019, 02:03

Εικόνα

Όσο πιο προηγμένη είναι μια κοινωνία, μια χώρα, ένα πολιτικό σύστημα, τόσο πιο περίπλοκη διαδικασία είναι η διαχείρισή της/του, η οποία αποδίδεται με τον όρο "διακυβέρνηση".

Πλάτων: Στο έργο του Πολιτεία ανέφερε την Τιμοκρατία, την Ολιγαρχία, τη Δημοκρατία και την Τυραννία, ενώ στον Πολιτικό προχώρησε ένα βήμα παραπέρα και διαπίστωσε ότι η Μοναρχία διακρίνεται σε Βασιλεία ή Τυραννία, η Ολιγαρχία σε Αριστοκρατία ή Πλουτοκρατία, ενώ η Δημοκρατία, στην ουσία, αποτελεί δύο χωριστά πολιτεύματα –για τα οποία δεν υπάρχουν διαφορετικά ονόματα-, με βάση το αν γίνονται ή όχι σεβαστοί οι νόμοι.

Αριστοτέλης: Προτείνει την Πολιτεία ως το άριστο των πολιτευμάτων. Η Πολιτεία συγκεντρώνει χαρακτηριστικά από τη Δημοκρατία και από την Αριστοκρατία: "Η μεσαία τάξη επωμίζεται τη διακυβέρνηση προς όφελος ολόκληρου του πολιτικού σώματος". Συνήθως, στις λατινογενείς γλώσσες, η λέξη Πολιτεία αποδίδεται ως Republic.

Ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά θεωρεί ότι υπάρχουν έξι πολιτεύματα, ανάλογα με το ποιος ασκεί την διακυβέρνηση και ποιος ωφελείται από αυτήν:
• Στην Τυραννία κυβερνά ένας για ίδιον όφελος
• Στη Μοναρχία κυβερνά ένας υπέρ όλων.
• Στην Ολιγαρχία κυβερνούν λίγοι με βάση τα συμφέροντά τους.
• Στην Αριστοκρατία κυβερνούν λίγοι υπέρ του συνόλου.
• Στη Δημοκρατία κυβερνούν πολλοί υπέρ των εαυτών τους.
• Στην Πολιτεία κυβερνούν πολλοί υπέρ ολόκληρης της κοινωνίας.

Στις περιπτώσεις που η μεσαία τάξη υπέστη σοβαρά πλήγματα, οικονομικά αλλά και πολιτικά, τα πολιτικά συστήματα οδηγήθηκαν είτε σε κατάρρευση είτε σε εκτροπή.

Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα διακρίναμε τριών ειδών καθεστώτα, τα οποία υπάγονταν στη λογική του χωρισμού της υφηλίου σε τρεις κόσμους:

• Ο Πρώτος Κόσμος περιλάμβανε τις βιομηχανικές χώρες με ελεύθερη αγορά και πολυκομματικά συστήματα.
• Ο Δεύτερος Κόσμος περιλάμβανε τις χώρες με κεντρικά σχεδιαζόμενη οικονομία και σοσιαλιστικά (κομμουνιστικά) καθεστώτα.
• Ο Τρίτος Κόσμος ήταν οι αναπτυσσόμενες (πρώην "υπανάπτυκτες") χώρες της Ασίας, Αφρικής και Λατινικής Αμερικής, οι περισσότερες από τις οποίες ήταν πρώην αποικίες των χωρών του Πρώτου, κυρίως, Κόσμου.

Μετά την κατάρρευση του Δεύτερου Κόσμου (πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού) το 1989-1991, προέκυψε μία πολυδιάσπαση (eclatement κατά τη γαλλική έκφραση) των "κόσμων" και των "μοντέλων". Σήμερα διακρίνουμε τα καθεστώτα περισσότερο βάσει κάποιων "αντικειμενικών" παραμέτρων. Μπορούμε να διακρίνουμε:

• Τις προηγμένες ανοικτές δημοκρατίες
• Τις "νέες δημοκρατικές" χώρες (στην ουσία ημιδημοκρατικές)
• Τις χώρες που ασπάζονται τις "Ασιατικές Αξίες" (νεολογισμός που αναφέρεται στις "παραδοσιακές" αξίες, κυρίως κομφουκιανικής έμπνευσης)
• Τις νέες αναδυόμενες οικονομίες
• Τις δικτατορίες
• Τα αυταρχικά καθεστώτα
• Τα ισλαμικά καθεστώτα

Η προσέγγιση της πολιτικής έχει φιλοσοφικές ρίζες. Από την εμφάνιση και εμπέδωση του κοινοβουλευτισμού στην Αγγλία και από την καταλυτική ανατροπή της Γαλλικής Επανάστασης, κάθε γενιά φιλοσοφικής αναζήτησης στρέφεται και στην πολιτική.

Παντού, όπου στη δομή του πολιτικού συστήματος υπήρχε θρησκευτικό υπόστρωμα, η τελολογική τροπή ήταν αυτονόητη.
Ανάλογη τελολογική τροπή προς μία –και μόνη "σωστή"- μορφή πολιτεύματος ή και διακυβέρνησης εμπεριέχουν και οι θεωρητικοποιήσεις της παγκοσμιοποίησης, της "προοδευτικής διακυβέρνησης" κ.ο.κ. Πιο κοντά σε εμάς, ακόμη και η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση κατόρθωσε, για ορισμένους, να αποκτήσει νομοτελειακή διάσταση.
Δεν έχουμε αιώνιους συμμάχους ούτε διηνεκείς εχθρούς. Τα συμφέροντά μας είναι αιώνια και διηνεκή. Αυτά έχουμε καθήκον να τα προασπίσουμε. (ΛΟΡΔΟΣ ΠΑΛΜΕΡΣΤΟΝ)
Απάντηση

Επιστροφή στο “Ιστορία”