Aiolos έγραψε:Εχθές το πρωί ο αδελφός μου παρακολουθούσε μία πρωινή εκπομπή (δεν θυμάμαι ποια) στην οποία ήταν καλεσμένη η κ. Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ. Στην αρχή θεώρησε τον εαυτό του τυχερό που πέτυχε την εκπομπή μ’ αυτήν καλεσμένη, αλλά στην πορεία, όταν άρχισε να απαντάει στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων, έμεινε ενεός! Αν και είπε πολλά, εγώ ένα θα σου πω, αγαπητέ Αναστάσιε. Η κ. Αρβελέρ είναι υπέρ του προωθούμενου νομοσχεδίου για την απόδοση ιθαγενείας και δικαιώματος ψήφου στους αλλοδαπούς…
Προσωπικά, θα συνεχίσω να θεωρώ αξιόλογα τα έργα της, αλλά μόνον από ιστορικής πλευράς (απλών πληροφοριών).
Το ίδιο πρωί που ο δύσμοιρος αδελφός μου ανέβασε πίεση, εγώ παρέλαβα καταχαρείς δύο βιβλία που είχα παραγγείλει, του κ. Γεωργίου Κ. Γεωργαλά «Αντιβυζαντισμός» και «Ορθοδοξίας από-ιουδαϊσμός» των εκδόσεων Ερωδιός. Άνοιξα πρώτα το βιβλίο «Αντιβυζαντισμός» για να δω τα κεφάλαιά του, αλλά μόλις διάβασα την πρώτη σελίδα με καθήλωσε και ήθελα να διαβάσω και την επόμενη. Για να μην σας κουράσω, είμαι ήδη στο μισό βιβλίο με το οποίο μέχρι το σημείο που διάβασα είμαι απολύτως σύμφωνος και εξεπλάγην με τις εκατοντάδες παραπομπές που δίνει, από τις οποίες άντλησε τις πληροφορίες του και κατέληξε στα συμπεράσματά του. Αντέγραψα κάποια αποσπάσματα που δίνουν επαρκείς εξηγήσεις και απαντήσεις στα θέματα που θίξαμε εμείς, σχετικά με τον πολιτισμό του Βυζαντίου, την συγκρότηση του κράτους του, την ελληνικότητά του, την υιοθέτηση πάρα πολλών αρχαίων ελληνικών και ελληνιστικών ιδεών και αντιλήψεων από την Ορθοδοξία, την προέλευση του αντιβυζαντισμού και την εκπολιτιστική του δράση στα ανατολικά και δυτικά κράτη.
Παραθέτω κάποια αποσπάσματα (με την πλάγια γραφή):
«Ο αντιβυζαντισμός είναι καθαρώς δυτική κατασκευή».
«… Εισήχθη έξωθεν από δυτικοτραφείς και δυτικόπληκτους λογίους, προϊόντα ενός βραδυπορούντος «Διαφωτισμού». Αυτοί, μιμούμενοι δουλικώς τους δυτικούς, και αντιγράφοντάς τους ακρίτως για να εμφανισθούν «Ευρωπαίοι», θέλησαν να στραφούν στην Αρχαιότητα και να συνδέσουν το νεοελληνικό έθνος με τους αρχαίους και ως εκ τούτου απωτέρους προγόνους του, καταργώντας τους ενδιαμέσους και ως εκ τούτου αμεσωτέρους».
«Το θρησκευτικό μίσος των Παπικών κατά των Ορθοδόξων είναι αναμφιβόλως μία από τις κύριες αιτίες του δυτικού αντιβυζαντισμού».
Ο κ. Ευάγγελος Μπεξής γράφει στο περιοδικό «Δαυλός» (133/1993) ότι η Ορθοδοξία είναι ελληνική και ότι ακριβώς γι’ αυτό οι Λατίνοι επιτίθενται εναντίον της. Θεωρούν, λέγει, ότι η Ορθοδοξία είναι «ελληνική τάση» και γι’ αυτό χαρακτηρίζουν τους Έλληνες (Βυζαντινούς) «εχθρούς της πίστεως και αιρετικούς… Δεν τους θεωρούς χριστιανούς».
Σ’ ό,τι αφορά το Κράτος, τα θεσμικά μέτρα για την παιδεία και τον πολιτισμό, την στρατιωτική εκπαίδευση, την κοινωνική δομή της πολιτείας και την πρόοδο της επιστήμης αναφέρει:
1) Εισήγαγαν και μετέδωσαν στην Ευρώπη την έννοια του μηδενός (0) (Μάξιμος Πλανούδης κ.λπ.).
2) Συνέλαβαν, διετύπωσαν, μετέδωσαν υψηλές φιλοσοφικές έννοιες που χρησιμοποιεί και η σύγχρονη φιλοσοφία.
3) Οι Βυζαντινοί αρχιτέκτονες είναι οι εφευρέτες του επί τετραγώνου βάσεως θόλου και του σταυρικού τύπου.
4) Διεχώρισαν αστρονομία – αστρολογία (Θ. Μελιτινιώτης)
5) Προώθησαν την πολιτική σκέψι (Βλεμμύδης, Βασιλάκης, Πλήθων) κ.ά.
6) Ανέβασαν σε αξεπέραστα ύψη την φιλοσοφική θεολογία (Διονύσιος Αεροπαγίτης, Πατέρες, Δαμασκηνός, Παλαμάς, Καβάσιλας) κ.ά.
7) Καλλιέργησαν την ιατρική και διετύπωσαν την θεωρία της ψυχοσωματικής.
8) Εφήρμοσαν και μετέδωσαν ιδέες πρωτοποριακές, όπως: τα πανεπιστήμια, η κρατική δωρεάν παιδεία, οι δημόσιες βιβλιοθήκες, ο διαχωρισμός εκκλησιαστικής – κοσμικής παιδείας, η δημόσια υγεία, η κοινωνική (κρατική) πρόνοια, ο εθνικός (=μη μισθοφορικός) στρατός, ο μεθοριακός στρατός (ακρίτες), η νομοθεσία υπέρ των «αδυνάτων» και κατά των ισχυρών, η απόρριψις της δουλοπαροικίας – φεουδαρχίας, η στήριξις των ελευθέρων γεωργών.
9) Πρωτοδιετύπωσαν την αρχήν της συναλληλίας (της συνεργασίας) Πολιτείας – Εκκλησίας χωρίς να υπέρκειται η μία της άλλης, απορρίπτοντας τόσο τον καισαρο- παπισμό όσο και τον παπο-καισαρισμό.
10) Ανέπτυξαν τη νομική επιστήμη και έδωσαν στην νεώτερη Ευρώπη τους νόμους της.
11) Διετήρησαν σε υψηλό επίπεδο την ιστοριογραφία.
12) Ανεδείχθησαν σε αξεπέραστους μέχρι και σήμερα ερευνητές, ερμηνευτές, σχολιαστές, ερανιστές των αρχαίων φιλοσόφων, λογοτεχνών, επιστημόνων, ιστορικών (Φώτιος, Ευστάθιος, κ.ά.).
13) Μελέτησαν συστηματικώς τα μαθηματικά, την αστρονομία και άλλες επιστήμες και εφηύραν το νέο ημερολόγιο που αργότερα εισήγαγεν η Ευρώπη (Νικ. Γρηγοράς 1325).
14) Δημιούργησαν θαυμαστά έργα αρχιτεκτονικής, μηχανικής, οχυρωματικής, ζωγραφικής, αγιογραφίας, γλυπτικής, διακοσμητικής, μικροτεχνίας, μουσικής, ποιήσεως.
15) Έφεραν το μετάξι και ανέπτυξαν την σηροτροφία – μεταξουργία.
16) Διεμόρφωσαν τον χριστιανικό ανθρωπισμό (Θεόδωρος Β’ Λάσκαρις κ.ά.).
Στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, ο χριστιανισμός απέβαλλε σε μεγάλο βαθμό τις ιουδαϊκές επιρροές και ενστερνίστηκε τις ελληνικές ιδέες και αντιλήψεις διαμορφώνοντας την Ορθοδοξία.
«Υιοθέτησε την πλατωνική θεολογία, την στωική ηθική, τη νεοπλατωνική μεταφυσική, την γλώσσα και την ορολογία των Ελλήνων. Έλληνες υπήρξαν κατά τους πρώτους αιώνες του οι απολογητές, οι κήρυκες, οι θεωρητικοί του, οι θεολόγοι του. Ελληνικές και εξελληνισμένες περιοχές έγιναν οι βάσεις του».
Ένα ακόμη πρόβλημα, είναι η επιλεκτική εξύμνηση γεγονότων και προσώπων, όπως οι πολεμιστές που πολέμησαν κατά των Περσών στον Μαραθώνα, στις Θερμοπύλες, στην Σαλαμίνα και στις Πλαταιές. Για τα στρατιωτικά τους επιτεύγματα, την αυτοθυσία τους για την Ελευθερία του Γένους μας και γιατί στάθηκαν εμπόδιο στους βαρβάρους εξ ανατολής που θέλησαν να κάνουν την Ευρώπη επαρχία τους. Πολύ καλά κάνουν που τους εξυμνούνε και τους θεωρούν υποδείγματα. Όμως, κανείς δεν εξυμνεί το Βυζάντιο που από την ίδρυσή του μέχρι την πτώση του από τους Τούρκους, βαλλόταν από παντού. Παρά τις δάφνες που κέρδισε στα πεδία της μάχης ο εθνικός στρατός του Βυζαντίου όλους αυτούς τους αιώνες, παρά το γεγονός ότι αποτελούσε φράκτης που εμπόδιζε την εισροή ανατολιτών βαρβάρων, αράβων, συρίων, σημιτοχαμιτών και πολλών άλλων φανατικών μουσουλμάνων με τις γνωστές ανατολικές δοξασίες τους, το Βυζάντιο δεν το εξυμνούνε παρά μόνο λίγοι.
Όπως λέει και ο Αλ. Σούτσος, «Όλοι σήμερον οι λόγιοι… εξυμνούσι μόνον νίκας κατά των Περσών και Ακαδημίας Πλατώνων, αγνοούντες ή λησμονούντες την μεταγενεστέραν δόξαν του εν Κωνσταντινουπόλει αυτοκρατορεύσαντος Ελληνισμού».
Αντιβυζαντισμού ουσία
Ουσία του αντιβυζαντισμού είναι η απόσπασις της Βυζαντινής περιόδου από την Ελληνική Ιστορία με αποτέλεσμα τον τερματισμό της στην Ρωμαϊκή κατάκτησι ή στην εποχή της επικρατήσεως του Χριστιανισμού.
Έτσι η Νέα Ελλάς αποκόπτεται από την Αρχαία και μένει μετέωρη, κλαδί χωρίς ρίζες – άρα νεκρό. Συνέπεια είναι η θεώρησις των Νεοελλήνων ως νέου – φυλετικώς, γλωσσικώς, πολιτισμικώς, ιστορικώς – έθνους, ασχέτου προς τους Αρχαίους, αφού το Βυζάντιο αποτελεί τον μοναδικό συνδετικό κρίκο μεταξύ των. Έτσι ικανοποιούνται όσοι:
1) Δεν θέλουν να οφείλουν καμμίαν ευγνωμοσύνη στους Νεοέλληνες.
2) Αρνούνται ότι οι Νεοέλληνες είναι οι άμεσοι κληρονόμοι απόγονοι των Αρχαίων.
3) Διατείνονται ότι η Ελλάς θα έπρεπε να αποκαλείται «Νέα Αλβανία» (Φαλλμεράυερ) ή να εντάσσεται στην οικογένεια των Σλαυικών Εθνών (Χάντιγκτον).
Ασφαλώς οι πλείστοι εκ των εγχωρίων αντιγραφέων του ξενόφερτου και παρωχημένου αντιβυζαντισμού δεν ανήκουν ενσυνειδήτως στους ανωτέρω. Ας αναλογισθούν όμως μήπως ακουσίως τους υπηρετούν.
Εν τέλει, στους επικριτές του Θεοδοσίου Β’ για την κατάργηση των Ολυμπιακών Αγώνων, παρουσιάζει τον πραγματικό λόγο – δεν ήταν θρησκευτικός – που οδήγησε στην τυπική κατάργησή τους.
«Ο Θεοδόσιος Β’ κατήργησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πράγματι το έπραξε. Και θα το πούμε. Για να δώσωμε όμως όλη την αλήθεια, θα αναφέρωμε ότι στην πραγματικότητα οι εν λόγω και οι άλλοι παρόμοιοι αγώνες είχαν υποστή μετάλλαξιν ρωμαϊκού εκβαρβαριστικού τύπου, αιώνες πριν την τυπική κατάργησί τους. Είχαν καταντήσει άθλιαι ανατολίτικαι εμποροπανηγύρεις με ταχυδακτυλουργούς, θαυματοποιούς και φακίρηδες, εμπόρους, πόρνες και τζογαδόρους. Είχαν παύσει να είναι εκδηλώσεις Ελλήνων οι οποίοι απέφευγαν αυτές τις άθλιες πράξεις. Ο τελευταίος αναφερόμενος «ολυμπιονίκης» είναι… Αρμένιος και αυτός 200 έτη πριν από την επίσημη κατάργησή τους. Ο εκφυλισμός τους ήταν πλήρης. Η 211η Ολυμπιάς ανεβλήθη επί διετία, και αντί για το 65 μ.Χ. ετελέσθη το 67 μ.Χ. Αιτία; Να μπορέση να μετάσχη ο Νέρων στις αρματοδρομίες και στους καλλιτεχνικούς αγώνες! Στο μεταξύ κτίσθηκε στην ιεράν Άλτιν ανάκτορο για την στέγασί του – αφού ήταν «θεός» και φυσικά, παρ’ όλο που έπεσε από τον δίφρο, ανακηρύχθηκε νικητής! «Παντονικής» ανακηρύχθηκε και στα Ίσθμια και στα Νέμεα και στα Πύθια».
«…ο Λέων Στ’ ο Σοφός, επανέφερε τον θεσμό των Αγώνων, ορίζοντας στα «Βασιλικά» του: «επιτελεσθήτωσαν οι (αθλητικοί) αγώνες του λοιπού ακωλύτως». Από ευρεθείσαν προσφάτως επιγραφήν, φαίνεται ότι μετά από την απόφασιν του Λέοντος Στ’ οι Ολυμπιακοί ξανάρχισαν».
Πολύ σωστές οι απόψεις του, σε ευχαριστώ για την επισήμανση, μάλλον θα το αναζητήσω και εγώ αυτό το βιβλίο να είσαι καλά
.