Απόμακρος έγραψε:ΣειριοΑστρο έγραψε:Σε καμία περίπτωση πάντως δεν υιοθετώ το σκεπτικό οτι οι Ελληνίδες ήταν απλά κάτι καλύτερο απο σκλάβες. Πιθανόν να ήταν και σε καλύτερη θέση απο οτι είναι σήμερα.
Θα ήθελα τις γνώμες σας.
Ωραίο θέμα. Τείνω να συμφωνήσω ότι οι Ελληνἰδες πιθανόν να ήταν και σε καλύτερη θέση απ' ό,τι είναι σήμερα.
(Και τούτο διότι αν δούμε πώς είναι σήμερα...)
Το ότι η γυναίκα στ' αρχαία χρόνια δεν είχε πολιτικά δικαιώματα, δεν αποτελεί αποδεικτικό στοιχείο ότι ο βίος της ήταν ένα δεινοπάθημα. Σε καμμία περίπτωση η γυναίκα δεν ήταν ισάξια ενός δούλου, εν αντιθέσει κατατασσόταν στους ελεύθερους πολίτες. Με τα δεδομένα εκείνης της εποχής, η γυναίκα έχαιρε μεγάλης εκτιμήσεως κι ελευθερίας, αν συγκρίνετε τον βίο όχι μόνο των γυναικών αλλά όλων των ανθρώπων στην ανατολή. Και στη εποχή μας ακόμα, αρκετές ανατολικές χωρές θεωρούν κατά πολύ κατώτερες τις γυναίκες, έως και ιδιοκτησία του ανδρός. Καλό είναι να κρίνουμε βάσει των δεδομένων εκείνης της εποχής.
Από την άλλη, η σύγχρονη κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη. Δυστυχώς, από την καταπίεση και τους περιορισμούς οι γυναίκες έφθασαν στο σημείο της ισοπεδώσεως. Δεν υπάρχουν πια όρια. Βλέπω 14χρονα κοριτσάκια να συμπεριφέρονται σαν τσουλ@κια (με συγχωρείτε), να βρίζουν περισσότερο κι απ' τους άνδρες και να χάνουν εν τέλει την θηλυκότητά τους και την αγνότητά τους από τόσο νεαρή ηλικία. Σε μια ηλικία, που θα έπρεπε να επικεντρωθούνε στο παιχνίδι και τη μάθηση.
Περνάω δίπλα από παρέα με νεαρές (γυμνασίου υπολογίζω) κι ακούω να λέει η μία στην άλλη "δώστο μωρή πουτ@ν@" και να γελάνε. Το παιδί εννοείται πως δεν καταλαβαίνει τι λέει και τι κάνει, όμως, οι μεγαλύτεροι πώς επέτρεψαν κάτι τέτοιο; Πριν μια δεκαετία το "πουτ@ν@" ήταν βαριά προσβολή και τώρα το ακούω συχνά από κοπέλες. Πόσο διαχωρίζει το αστείο από το σοβαρό, το λεχθέν από την πράξη; Όταν αυτή η λέξη έχει αποκτήσει πλέον χιουμοριστική χροιά κι άρα ευχάριστη, πόσο απέχει απ' το να γίνει πραγματική συνήθεια; Εγώ θεωρώ πως δεν απέχει πολύ.
Βέβαια, μπορεί κάποιος να μου προτάξει επιχειρήματα περί ατομικών δικαιωμάτων και προτιμήσεων, αλλά, πόσο ορθή κρίση μπορεί να έχει ένα παιδί; Αυτά τα κοριτσάκια σε λίγα χρόνια θα είναι αναπτυγμένες γυναίκες. Τα πρότυπα διαμορφώνουν κατά ένα μεγάλο μέρος τους ανθρώπους.
Ο στοιχειώδης σεβασμός έχει εκλείψει, ακόμα και προς τον εαυτό μας.
Έρρωσθε
Υ.Γ. Δεν αναφέρομαι σ' όλες τις γυναίκες, αλλά σ' ένα μεγάλο (δυστυχώς) αριθμό γυναικών.