Δημόκριτος 370 - 470 Π.Χ.

[Acid{RFE}]

~ -)-(- Δημόκριτος 370 - 470 Π.Χ. -)-(- ~


Βιογραφικό Σημείωμα: Μέγας φιλόσοφος της αρχαιότητος. Ο πρώτος που επινόησε την ατομική θεωρία, ή την δέχτηκε από το δάσκαλό του Λεύκιππο, για να τη διαμορφώσει και να την επεκτείνει σε όλα τα φυσικά φαινόμενα, θεμελιώνοντας τη θεωρία επιστημονικά, και ανοίγοντας τις πύλες στις Φυσικές επιστήμες. Γεννήθηκε στα Άβδηρα από πλουσιότατο πατέρα. Το μερίδιο της πατρικής περιουσίας {100 τάλαντα, ποσό τεράστιο}, το δαπάνησε σε μακρά ταξίδια, για να ικανοποιήσει την επιστημονική του περιέργεια. Επεσκέφθη, ανάμεσα στις άλλες χώρες, την Αίγυπτο, τη Βαβυλωνία, την Αραβία, την Αιθιοπία. Έμεινε αρκετό χρονικό διάστημα στην Αθήνα, όπου μάλιστα άκουσε το Σωκράτη να συζητά, δίχως όμως να έλθει σε γνωριμία με αυτόν. Δεν ήταν καθόλου φιλόδοξος και προτιμούσε το «λάθε βιώσας». Λέγει ο ίδιο. «Ήλθον γαρ, φησίν, εις Αθήνας και ου τις με έγνωκεν». Επέστρεψε στα Άβδηρα, όπου έζησε βίο ερημίτη, συγγράφοντας, ερευνώντας και διδάσκοντας. Ήταν τόσο δυνατός ο έρωτάς του στην επιστημονική έρευνα, ώστε έλεγε ότι προτιμούσε να βρει μια «αιτιολογία» {δηλαδή την επιστημονική εξήγηση ενός φαινομένου}, παρά να του δινόταν ο θρόνος του βασιλείου της Περσίας.

Τα συγγράμματά του τα έγραψε στην ιωνική διάλεκτο, και περιλαμβάνουν όλους τους κλάδους της ανθρώπινης γνώσης: μαθηματικά, φυσική, ιατρική, γεωπονία, ηθική, ποίηση, μουσική, ζωγραφική, γραμματική, αισθητική, φωνητική και πολεμική τέχνη. Ο Δημόκριτος υπεστήριξε ότι το «ον» {το σύμπαν}, είναι μεν αιώνιο, αναλλοίωτο και άφθαρτο, ωστόσο δεν είναι «απλούν» όπως πίστευαν οι Ελεάτες φιλόσοφοι, αλλά «πολλαπλούν». Αφού, κατά τον Δημόκριτο, το ον είναι πολλαπλούν, σύγκειται δηλαδή από απειροελάχιστα τεμάχια ύλης {τα άτομα} που είναι αιώνια, άφθαρτα, αναλλοίωτα και αδιάσπαστα, πρέπει αναγκαστικά αυτά να έλθουν σε σχέση προς άλληλα, για να γεννηθεί εκείνο που ονομάζουμε κίνηση.

Τα άπειρα σε αριθμό και σε σχήμα άτομα στροβιλίζονται στο άπειρο, όπως η σκόνη στον αέρα και, καθώς συνωθούνται, σχηματίζουν απείρους κόσμους, {τον «Μέγα Διάκοσμο»}, σ’ ένα από τους οποίους ανήκει και η Γη. Τα πάντα γίνονται κατά μηχανική αναγκαιότητα. Ο Δημόκριτος δίνει σαφή εξήγηση της γεννήσεως των αστερισμών και υποστηρίζει, ακόμα, πως και η ψυχή αποτελείται από λεία, λεπτά και στρογγυλά άτομα, που το σώμα τα εισπνέει από τον αέρα, δίνοντας έτσι και στον ψυχικό βίο καθαρά υλιστική και μηχανική λειτουργία. Από τα «Ηθικά» του περισώθηκαν 230 αποσπάσματα, τα περισσότερα αποφθέγματα. Μόλις μετά δύο χιλιετηρίδες, ο Βάκων και ο Γκασσαντί, ανέσυραν το γίγαντα Δημόκριτο στην επιφάνεια, και μόνο κατά τον ΙΘ’ αιώνα, κατανοήθηκε η υψίστη σημασία της φιλοσοφίας του, η οποία οδήγησε στην ερμηνεία των νόμων του ήχου, του φωτός, της θερμότητας, καθώς και στις χημικές και φυσικές μεταβολές {διάσπαση ατόμου} σε ευρύτατη έκταση. Επί Σωκράτους, η αναζήτηση των φυσικών νόμων για την ερμηνεία και την κατανόηση του όντος, έληξε, για να αναπτυχθεί η φιλοσοφία «της χρήσιμης αρετής» και η πολιτική φιλοσοφία, όπως ο ίδιος ο Δημόκριτος έλεγε.

Ο βίος του σοφού Αβδηρίτη περιβάλλεται από την αχλή του θρύλου και του μυστηρίου, πολλά δε θαυμάσια αναφέρονται, γύρω από τα τελευταία ιδίως χρόνια της ζωής του, από διαφόρους συγγραφείς, όπως η συνάντησή του με τον Ιπποκράτη και ο διάλογος που έλαβε χώρα μεταξύ τους. Όμως, τη γνησιότητα όλων αυτών των βιογραφικών στοιχείων, την αμφισβητεί η κριτική. Πάντως, ένα από τα γνωρίσματα του Δημόκριτου που δεν αμφισβητείται, είναι ότι γελούσε πολύ, και κάθε στιγμή, βλέποντας πόσο μηδαμινά και αστεία ήταν όλα τα σοβαρά και σπουδαία των ανθρώπων, μπροστά στο μεγαλείο του Κόσμου. Γι’ αυτό και ονομάσθηκε «Γελασίνος». Και, ακόμα, ότι οι Αβδηρίτες τον λάτρεψαν σαν θεό και, ύστερα από το θάνατό του, του έστησαν χάλκινο ανδριάντα. Πέθανε σε βαθύτατο γήρας.




<< Ρήσεις Του Δημοκρίτου >>



Ρήση Υπ.Αρίθ.1: Ο κόσμος είναι θεατρική σκηνή, κ η ζωή πέρασμα απ' αυτή. Ήλθες, είδες κ απήλθες.
Ρήση Υπ.Αρίθ.2: Υπάρχουν άπειροι κόσμοι, γεννητοί κ φθαρτοί.
Ρήση Υπ.Αρίθ.3: Η τόλμη είναι η αρχή της πράξης, κυρίαρχη όμως του τέλους είναι η τύχη.
Ρήση Υπ.Αρίθ.4: Ψυχή κ νούς ταυτίζονται.
Ρήση Υπ.Αρίθ.5: Όλα γίνονται κατ' ανάγκην.
Ρήση Υπ.Αρίθ.6: Τελικός σκοπός είναι η ευθυμία,που σημαίνει ψυχική γαλήνη κ σταθερότητα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.7: Τίποτα δε γνωρίζουμε πραγματικά, γιατί η αλήθεια είναι στο βυθό.
Ρήση Υπ.Αρίθ.8: Αλήθεια είναι τα άτομα στο κενό.
Ρήση Υπ.Αρίθ.9: Κανένα φαινόμενο δεν μπορεί να είναι κριτήριο, αφού τα φαινόμενα δεν υπάρχουν.
Ρήση Υπ.Αρίθ.10: Όποιος προτιμά τα αγαθά της ψυχής, προτιμά τα ποιό Θεϊκά. Όποιος προτιμά τα αγαθά του σώματος προτιμά τα ανθρώπινα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.11: Είναι σωστό, να εμποδίζουμε αυτόν που προσπαθεί να διαπράξει αδικία. Αν αυτό δεν γίνεται, ας μη συμμετέχουμε στην άδικη πράξη του.
Ρήση Υπ.Αρίθ.12: Πρέπει, η να είμαστε αγαθοί, ή να μιμούμαστε τους αγαθούς.
Ρήση Υπ.Αρίθ.13: Οι άνθρωποι δεν ευτυχούν με τα σωματικά αγαθά ούτε με τα χρήματα, αλλά με την ορθή σκέψη κ την πολυμάθεια.
Ρήση Υπ.Αρίθ.14: Η αρχή των πάντων είναι τα άτομα κ το κενό.
Ρήση Υπ.Αρίθ.15: Είναι σπουδαίο πράγμα, να σκεφτόμαστε τα πρέποντα μέσα στις συμφορές.
Ρήση Υπ.Αρίθ.16: Η μεταμέλεια για τις άσχημες πράξεις, είναι σωτηρία της ζωής.
Ρήση Υπ.Αρίθ.17: Πρέπει να λέμε την αλήθεια, κ όχι πολλά λόγια.
Ρήση Υπ.Αρίθ.18: Αυτός που αδικεί είναι ποιό δυστυχισμένος, απο αυτόν που αδικείται.
Ρήση Υπ.Αρίθ.19: Είναι μεγαλοψυχία να υπομένουμε με πραότητα την ανάρμοστη πράξη.
Ρήση Υπ.Αρίθ.20: Είναι κόσμιο να υποτασόμαστε στο νόμο, στον άρχοντα κ στο σοφότερο.
Ρήση Υπ.Αρίθ.21: Ο ενάρετος άνθρωπος δεν υπολογίζει τους φαύλους που τον κατηγορούν.
Ρήση Υπ.Αρίθ.22: Είναι άσχημο να σε κυβερνάει ο χειρότερος.
Ρήση Υπ.Αρίθ.23: Όποιος νικιέται πάντοτε απο τα χρήματα, είναι αδύνατον να γίνει ποτέ δίκαιος.
Ρήση Υπ.Αρίθ.24: Ο λόγος, γίνεται πολλές φορές ποιό πειστικός απο το χρυσάφι.
Ρήση Υπ.Αρίθ.25: Όποιος προσπαθεί να νουθετήσει, εκείνον ο οποίος νομίζει οτι έχει νού, ματαιοπονεί.
Ρήση Υπ.Αρίθ.26: Πολλοί, αν κ δεν διδάχθηκαν τη λογική, ζούν σύμφωνα με αυτή.
Ρήση Υπ.Αρίθ.27: Πολλοί, αν κ κάνουν τις ποιό άσχημες πράξεις, χρησιμοποιούν τους ποιό ωραίους λόγους.
Ρήση Υπ.Αρίθ.28: Οι ανόητοι συνετίζονται με τις δυστυχίες.
Ρήση Υπ.Αρίθ.29: Πρέπει να ζηλεύουμε, τα έργα κ τις πράξεις της αρετής, κ όχι τους λόγους.
Ρήση Υπ.Αρίθ.30: Γνωρίζουν κ επιθυμούν τα καλά, όσοι είναι προικισμένοι απο τη φύση ως προς αυτά.
Ρήση Υπ.Αρίθ.31: Η ευγένεια του κτήνους έγκειται στη σωματική του δύναμη, ενώ των ανθρώπων στην ωραία διάπλαση του χαρακτήρα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.32: Οι ελπίδες εκείνων οι οποίοι σκέφτονται σωστά, είναι πραγματοποιήσιμες, ενώ των ανόητων απραγματοποίητες.
Ρήση Υπ.Αρίθ.33: Ούτε τέχνη, ούτε σοφία είναι εφικτή για κάποιον, αν δεν τη διδαχθεί.
Ρήση Υπ.Αρίθ.34: Είναι καλύτερο να ελέγχουμε τα δικά μας σφάλματα, παρά τα ξένα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.35: Όσοι έχουν τακτοποιημένο χαρακτήρα, αυτοί έχουν κ τακτοποιημένη ζωή.
Ρήση Υπ.Αρίθ.36: Αγαθό είναι όχι το να μην αδικούμε, αλλά το να μή θέλουμε να αδικήσουμε.
Ρήση Υπ.Αρίθ.37: Είναι ωραίο να επαινούμε τα καλά έργα. Το να επαινούμε όμως τα άσχημα, είναι χαρακτηριστικό ανθρώπου τιποτένιου κ απατεώνα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.38: Πολλοί που διαθέτουν πολλές γνώσεις, δεν διαθέτουν νού.
Ρήση Υπ.Αρίθ.39: Πρέπει να αυξάνουμε τη νοητική μας αντίληψη, κ όχι τις γνώσεις μας.
Ρήση Υπ.Αρίθ.40: Είναι καλύτερο να δείχνουμε πρόνοια πρίν απο τις πράξεις, παρά να μετανοούμε.
Ρήση Υπ.Αρίθ.41: Δεν πρέπει να πιστεύουμε τον καθένα, αλλά μόνο τους επιτυχημένους. Το πρώτο, άλωστε, είναι χαρακτηριστικό αφελούς, το δεύτερο συνετού ανθρώπου.
Ρήση Υπ.Αρίθ.42: Ο άνθρωπος είναι άξιος ή ανάξιος, όχι μόνο με βάση όσα κάνει αλλά κ όσα σκέπτεται.
Ρήση Υπ.Αρίθ.43: Για όλους τους ανθρώπους, το καλο κ το αληθινό είναι ίδιο. Το ευχάριστο είναι διαφορετικό απο άνθρωπο σε άνθρωπο.
Ρήση Υπ.Αρίθ.44: Η άμετρη επιθυμία χαρακτηρίζει το παιδί, κ όχι τον άντρα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.45: Οι ηδονές τη στιγμή που δεν πρέπει, γεννούν στενοχώριες.
Ρήση Υπ.Αρίθ.46: Οι έντονες επιθυμίες ενός συγκεκριμένου πράγματος, κάνουν τη ψυχή τυφλή ως προς τα υπόλοιπα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.47: Σωστός έρωτας σημαίνει, να επιθυμούμε τα ωραία με ευπρεπή τρόπο.
Ρήση Υπ.Αρίθ.48: Δεν πρέπει να δεχόμαστε τίποτα ευχάριστο, αν δεν μας οφελεί ηθικά.
Ρήση Υπ.Αρίθ.49: Οι ανόητοι είναι καλύτερο να κυβερνιούνται παρά να κυβερνούν.
Ρήση Υπ.Αρίθ.50: Οι ανόητοι δεν διδάσκονται απο τους λόγους, αλλά απο τις συμφορές.
Ρήση Υπ.Αρίθ.51: Δόξα κ πλούτος χωρίς σύνεση, δεν είναι ασφαλή αποκτήματα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.52: Η απόκτηση χρημάτων δεν είναι κακό, είναι όμως το χειρότερο η απόκτηση χρημάτων απο άδικες πράξεις.
Ρήση Υπ.Αρίθ.53: Είναι κακό να μιμούμαστε τους κακούς, ενώ τους καλούς ούτε να σκεφτόμαστε να τους μιμηθούμε.
Ρήση Υπ.Αρίθ.54: Είναι άσχημο να δείχνουμε πολυπραγμοσύνη για τις ξένες υποθέσεις, κ να αδιαφορούμε για τις δικές μας.
Ρήση Υπ.Αρίθ.55: Οι διαρκείς αναβολές κάνουν τις πράξεις, να μην ολοκληρώνονται ποτέ.
Ρήση Υπ.Αρίθ.56: Όσοι με λόγια κάνουν τα πάντα αλλά με έργα τίποτε, είναι ψεύτικοι κ κατ' επιφάση μόνο ενάρετοι ανθρώποι.
Ρήση Υπ.Αρίθ.57: Ευτυχισμένος όποιος έχει περιουσία κ νού, γιατί χρησιμοποιεί την περιουσία του σωστά στις περιστάσεις που πρέπει.
Ρήση Υπ.Αρίθ.58: Αιτία των λαθών είναι το ότι αγνοούμε το καλύτερο.
Ρήση Υπ.Αρίθ.59: Όποιος κάνει άσχημες πράξεις, οφείλει πρώτα να ντρέπεται τον εαυτό του.
Ρήση Υπ.Αρίθ.60: Εκείνος που διαρκώς αντιλέγει κ συνέχεια γλυαρεί, στερείται τα φυσικά εφόδια για τη μάθηση των απαραίτητων πραγμάτων.
Ρήση Υπ.Αρίθ.61: Το να λές τα πάντα κ να μή θέλεις να ακούς τίποτα, είναι πλεονεξία.
Ρήση Υπ.Αρίθ.62: Πρέπει να προσέχουμε το φαύλο άνθρωπο, μήπως βρεί την κατάλληλη ευκαιρία.
Ρήση Υπ.Αρίθ.63: Όποιος φθονεί, προκαλεί λύπη στον εαυτό του, σαν να τον εχθρευεται.
Ρήση Υπ.Αρίθ.64: Εχθρός μας δεν είναι όποιος μας αδικεί, αλλά όποιος θέλει να μας αδικήσει.
Ρήση Υπ.Αρίθ.65: Η έχθρα απέναντι στους συγγενείς, είναι πολύ χειρότερη απο την έχθρα απέναντι στους ξένους.
Ρήση Υπ.Αρίθ.66: Να μην είσαι καχύποπτος απέναντι σε όλους, αλλά προσεκτικός κ βέβαιος.
Ρήση Υπ.Αρίθ.67: Πρέπει να δέχεσαι τις ευεργεσίες γνωρίζοντας απο πρίν οτι πρέπει να τις ανταποδώσεις μεγαλύτερες.
Ρήση Υπ.Αρίθ.68: Όταν ευεργετείς, σκέψου απο πρίν αυτόν προς τον οποίον προσφέρεις την ευεργεσία, μήπως είναι άνθρωπος τιποτένιος κ σου επιστρέψει κακό αντί για καλό.
Ρήση Υπ.Αρίθ.69: Οι μικρές ευεργεσίες την κατάλληλη στιγμή είναι τεράστιες για εκείνους που τις δέχονται.
Ρήση Υπ.Αρίθ.70: Η απομονή των τιμών μπορεί να πετύχει πολλά όσο αφορά του νουνεχείς ανθρώπους, αυτους δηλαδή που καταλαβαίνουν τη σημασία των τιμών οι οποίες τους δίνονται.
Ρήση Υπ.Αρίθ.71: Διάθεση για ευεργεσία έχει, όχι αυτός που αποβλέπει στην ανταπόδοση, αλλά αυτός που επιλέγει την αγαθοποιϊα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.72: Πολλοί που φαίνονται για φίλοι δεν είναι, κ πολλοί που δεν φαίνονται είναι.
Ρήση Υπ.Αρίθ.73: Η φιλία ενός συνετού ανθρώπου, είναι η σπουδαιότερη απο τη φιλία όλων των ανόητων.
Ρήση Υπ.Αρίθ.74: Όποιος δεν έχει ούτε έναν ενάρετο φίλο, δεν αξίζει να ζεί.
Ρήση Υπ.Αρίθ.75: Είναι κακού χαρακτήρα άνθρωπος, αυτός στον οποίο δεν έμειναν για καιρό οι φίλοι που προσπάθησε να κάνει.
Ρήση Υπ.Αρίθ.76: Πολλοί αποφεύγουν τους φίλους τους, όταν οι τελευταίοι πέσουν απο τα πλούτη στη φτώχεια.
Ρήση Υπ.Αρίθ.77: Στα πάντα το ωραίο είναι το ίσο, δεν θεωρώ όμως σωστή ούτε την υπερβολή, ούτε την έλειψη
Ρήση Υπ.Αρίθ.78: Νομίζω οτι όποιος δεν αγαπάει κανέναν, δεν αγαπιέται κ απο κανέναν.
Ρήση Υπ.Αρίθ.79: Ευχάριστος γέροντας, είναι αυτός που μιλάει ωραία κ λέει σπουδαία πράγματα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.80: Η ομορφιά του σώματος είναι ζωώδες στοιχείο, αν δεν στηρίζεται στο νού.
Ρήση Υπ.Αρίθ.81: Είναι εύκολο να βρείς φίλους, όταν είσαι ευτυχισμένος, αλλά όταν είσαι δυστυχισμένος, είναι το ποιό δύσκολο απ' όλα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.82: Φίλοι δεν είναι όλα τα κοντινά μας πρόσωπα, αλλά όσα έχουν την ίδια με εμάς αντίληψη για το ωφέλιμο.
Ρήση Υπ.Αρίθ.83: Είναι σωστό, αφού είμαστε ανθρώποι, να μη γελάμε με τις συμφορές των άλλων ανθρώπων, αλλά να θρηνούμε.
Ρήση Υπ.Αρίθ.84: Τα καλά μας έρχονται με δυσκολία, κ μετά απο αναζήτηση, ενώ τα κακά κ χωρίς να τα αναζητήσουμε.
Ρήση Υπ.Αρίθ.85: Οι φιλοκατήγοροι ανθρώποι δεν είναι κατάλληλη για φίλοι.
Ρήση Υπ.Αρίθ.86: Η γυναίκα δεν πρέπει να προσπαθεί να αποκτήσει ευγλωττία, γιατί αυτό είναι φοβερό πράγμα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.87: Η χειρότερη ατίμωση για τον άνδρα, είναι να κυβερνιέται απο γυναίκα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.88: Το να συλλογιζόμαστε πάντοτε το καλό, χαρακτηρίζει το θεϊκό νού.
Ρήση Υπ.Αρίθ.89: Άν κάποιος πιστεύει πως οι Θεοί εποπτεύουν τα πάντα, δεν θα υποπέσει σε παράπτωμα ούτε κρυφά, ούτε φανερά.
Ρήση Υπ.Αρίθ.90: Όσοι επαινούν τους ανόητους, τους βλάπτουν πολύ.
Ρήση Υπ.Αρίθ.91: Είναι καλύτερο να σε επαινούν άλλοι παρά να αυτοεπαινείσαι.
Ρήση Υπ.Αρίθ.92: Άν δεν καταλάβεις τους επαίνους που σου κάνουν, να τους θεωρείς κολακεία.
Ρήση Υπ.Αρίθ.93: Πρέπει να αποφεύγουμε τις άδικες πράξεις, όχι απο φόβο, αλλά επειδή αυτό είναι το σωστό.
Ρήση Υπ.Αρίθ.94: Ο κόσμος είναι μεταβολή, η ζωή υποκειμενική αντίληψη.
Ρήση Υπ.Αρίθ.95: Η λίγη σοφία είναι πολυτιμότερη απο τη δόξα για μεγάλη ανοησία.
Ρήση Υπ.Αρίθ.96: Συμβατικά υπάρχει το θερμό, συμβατικά το ψυχρό, στην πραγματικότητα, υπάρχουν μόνο άτομα κ κενό.
Ρήση Υπ.Αρίθ.97: Στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουμε τίποτα, γιατί η αλήθεια βρίσκεται στο βυθό.
Ρήση Υπ.Αρίθ.98: Στον σοφό άνθρωπο η τύχη ρυθμίζει λίγα πράγματα, τα σπουδαιότερα κ κυριότερα όμως τα εχει ρυθμίσει το λογικό κ σε όλη του τη ζωή τα ρυθμίζει κ θα τα ρυθμίζει.
Ρήση Υπ.Αρίθ.99: Οι άνθρωποι δημιούργησαν νοητική εικόνα της τύχης, για να δικαιολογήσουν τη δική τους ακρισία.
Ρήση Υπ.Αρίθ.100: Γυνή ονομάζεται έτσι επειδή γεννά, επειδή είναι δεκτική γόνης.
Ρήση Υπ.Αρίθ.101: Το σπέρμα εκκρίνεται απο όλο το σώμα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.102: Οι άνθρωποι όταν ξύνονται ευχαριστιούνται κ δημιουργείται σε αυτούς αίσθημα όπως όταν έχουν ερωτική επαφή.
Ρήση Υπ.Αρίθ.103: Τα Θεϊκά πράγματα γίνονται αντιληπτά με τη νόηση.
Ρήση Υπ.Αρίθ.104: Άν ανοίξεις τον εαυτό σου απο μέσα, θα βρείς, μιά αποθήκευση κ συγκέντρωση κάθε λογής κ μορφής κακών.
Ρήση Υπ.Αρίθ.105: Να μην ασχολούμαστε με τους λόγους των ανθρώπων που ερίζουν κ που προβάλουν περίπλοκα ζητήματα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.106: Το ψάρι που μοιράζεσαι με τον άλλο, δεν έχει κόκαλα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.107: Αν το σώμα παρέπεμπε σε δίκη την ψυχή για κακοποίηση, η ψυχή δε θα ήταν δυνατό να αθωωθεί.
Ρήση Υπ.Αρίθ.108: Η ζωή χωρίς αρετή, φρόνηση, σωφροσύνη κ ευλάβεια δεν είναι κακή ζωή, αλλά θάνατος που διαρκεί πολύ.
Ρήση Υπ.Αρίθ.109: Μην είσαι πρόθυμος να μάθεις τα πάντα, μήπως δεν μάθεις τίποτα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.110: Η ευτυχία κ η δυστυχία είναι ιδιότητες της ψυχής.
Ρήση Υπ.Αρίθ.111: Η ευδαιμονία δεν κατοικεί στα κοπάδια ζώων, η στο χρυσάφι. Κατοικία της θείας τύχης είναι η ψυχή.
Ρήση Υπ.Αρίθ.112: Απο τα ίδια πράγματα απο τα οποία δημιουργούνται απο εμάς τα καλά, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν κ τα κακά, είναι όμως δυνατό να αποφύγουμε τα κακά.
Ρήση Υπ.Αρίθ.113: Το βαθύ νερό είναι χρήσιμο σε πολλά, ταυτόχρονα όμως είναι κακό γιατί υπάρχει κίνδυνος να πνιγούμε. Βρέθηκε όμως κάποια τέχνη να μαθαίνουμε κολύμπι.
Ρήση Υπ.Αρίθ.114: Στους ανθρώπους απο τα καλά δημιουργούνται κακά, όταν κάποιος δεν γνωρίζει να οδηγεί τα καλά κ να τα κάνει σωστά.
Ρήση Υπ.Αρίθ.115: Όποιος έχει ψυχική γαλήνη οδηγούμενος σε έργα δίκαι κ νόμιμα, ευχαριστιέταικ ξυπνητός κ όταν κοιμάται κ είναι δυνατός κ χωρίς έγνοιες.
Ρήση Υπ.Αρίθ.116: Οι θεοί δίνουν στους ανθρώπους όλα τα αγαθά, κ παλιά κ σήμερα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.117: Η τύχη είναι γενναιόδωρη αλλά αβέβαιη, ενώ η φύση είναι αυταρκής. Γι' αυτό με τις μικρότερες αλλά σίγουρες δυνάμεις της νικά τις μεγαλύτερες, που υπόσχεται η ελπίδα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.118: Ούτε ο καλός λόγος σκεπάζει την κακή πράξη, ούτε η καλή πράξη βλάπτεται απο τους κακούς λόγους.
Ρήση Υπ.Αρίθ.119: Ο χειρότερος δάσκαλος της νεότητας είναι η ευκολία. Αυτή δηλαδή, είναι που γεννάει τις ηδονές, απο τις οποίες δημιουργείται η φαυλότητα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.120: Τα παιδιά που δεν προσπαθούν εντατικά κ δεν καταλαβαίνουν κοπιώδεις προσπάθειες, δεν θα μπορούσαν να μάθουν γράμματα, μουσική, αγωνίσματα, ούτε σεβασμό που σταθεροποιεί την αρετή.
Ρήση Υπ.Αρίθ.121: Η παιδεία είναι στολίδι για τους ευτυχισμένους, κ καταφύγιο για τους δυστυχισμένους.
Ρήση Υπ.Αρίθ.122: Θα φανεί πως είναι ικανότερος να κατευθύνει προς την αρετή, όποιος χρησιμοποιεί τις παραινέσεις κ την πειθώ του λόγου παρά όποιος χρησιμοποιεί το νόμο κ την ανάγκη.
Ρήση Υπ.Αρίθ.123: Τα καλά πράγματα επιτυγχαίνει η μάθηση με τους κόπους, ενώ τα άσχημα έρχονται χωρίς δυσκολίες κ απο μόνα τους.
Ρήση Υπ.Αρίθ.124: Μερικές φορές οι νέοι είναι συνετοί κ οι γέροντες ασύνετοι. Άλλωστε δεν διδάσκει φρόνηση ο χρόνος, αλλά η έγκαιρη αγωγή κ η φύση.
Ρήση Υπ.Αρίθ.125: Η συναναστροφή των φαύλων αυξάνει ταυτόχρονα την προδιάθεση κ την κακία.
Ρήση Υπ.Αρίθ.126: Είναι ισχυρότερες οι ελπίδες των καλλιεργημένων, παρά ο πλούτος των αμαθών
Ρήση Υπ.Αρίθ.127: Η ομοιότητα των ιδεών δημιουργεί φιλία.
Ρήση Υπ.Αρίθ.128: Είναι σωστό οι ανθρώποι να υπολογίζουν περισσότερο την ψυχή παρά το σώμα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.129: Η απόλαυση κ η έλειψη απόλαυσεις είναι το κριτήριο για τα συμφέροντα κ τα ασύμφορα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.130: Το καλύτερο για τον άνθρωπο είναι να ζεί τη ζωή του με όσο γίνεται περισσότερη ψυχική γαλήνη κ λιγότερα λύπη.
Ρήση Υπ.Αρίθ.131: Για άσχημα έργα ούτε καν να μιλάς.
Ρήση Υπ.Αρίθ.132: Οι άνθρωποι αποκτούν ψυχική γαλήνη με τις μετρημένες απολαύσεις κ με τη μετρημένη ζωή.
Ρήση Υπ.Αρίθ.133: Πρέπει να καλοτυχίζουμε τον εαυτό μας για το πόσο καλύτερα ζούμε εμείς, αναλογιζόμενοι αυτά που υποφέρουν οι άλλοι.
Ρήση Υπ.Αρίθ.134: Είναι εύκολο να επαινεί, η να κατηγορεί κάποιος αυτά που δεν πρέπει να συμβαίνουν, αλλά κ τα δύο τούτα δείχνουν πονηρό χαρακτήρα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.135: Είναι συνετό έργο να προφυλασσόμαστε απο την αδικία που πρόκειται να μας γίνει, ενώ είναι αναλγησία να μην την αποκρούσουμε όταν θα εκδηλωθεί.
Ρήση Υπ.Αρίθ.136: Οι μεγάλες απολαύσεις δημιουργούνται απο την παρατήρηση των ωραίων έργων.
Ρήση Υπ.Αρίθ.137: Το να ξεχνάει κάποιος δικές του συμφορές τον κάνει θρασύ.
Ρήση Υπ.Αρίθ.138: Οι ανόητοι μορφώνονται απο τα κέρδη της τύχης, όσοι όμως κατέχουν τα ζητήματα αυτά, μορφώνονται απο τα κέρδη της σοφίας.
Ρήση Υπ.Αρίθ.139: Όταν ένα ζώο χρειάζεται κάτι, ξέρει πόση είναι η ανάγκη του,ενώ όταν χρειάζεται ένας άνθρωπος, δεεν ξέρει.
Ρήση Υπ.Αρίθ.140: Οι ανόητοι αν κ μισούν τη ζωή, θέλουν να ζούν απο φόβο για τον άδη.
Ρήση Υπ.Αρίθ.141: Οι ανόητοι ζούν αν κ η ζωή δεν τους ευχαριστεί.
Ρήση Υπ.Αρίθ.142: Οι ανόητοι επιθυμούν τη μακροβιότητα, αν κ η μακροβιότητα δεν τους ευχαριστεί.
Ρήση Υπ.Αρίθ.143: Οι ανόητοι επιθυμούν τα πράγματα που δεν έχουν, ενώ αυτά που έχουν ακόμα κ αν είναι ποιό ωφέλιμα απ' όσα είχαν προηγουμένως, τα παραμελούν.
Ρήση Υπ.Αρίθ.144: Οι ανθρώποι, προσπαθώντας να αποφύγουν το θάνατο, τον επιδιωκουν.
Ρήση Υπ.Αρίθ.145: Οι ανόητοι σε όλη τη ζωή τους δεν μπορούν να ευχαριστήσουν κανένα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.146: Οι ανόητοι επιθυμούν τη ζωή, επειδή φοβούνται το θάνατο.
Ρήση Υπ.Αρίθ.147: Οι ανόητοι ευχαριστιούνται με τα γηρατειά, επειδή φοβούνται το θάνατο.
Ρήση Υπ.Αρίθ.148: Πρέπει να προτιμάμε, όχι οποιαδήποτε απόλαυση, αλλά αυτή που δημιουργείται απο τα ωραία πράγματα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.149: Η σωφροσύνη του πατέρα είναι σπουδαιότατη προτροπή για τα παιδιά.
Ρήση Υπ.Αρίθ.150: Πολυτελές τραπέζι παραθέτει η τύχη, τραπέζι όμως που προέρχεται απο τις δικές μας δυνάμεις παραθέτι η σωφροσύνη.
Ρήση Υπ.Αρίθ.151: Η σωφροσύνη αυξάνει τα ευχάριστα κ μεγαλωνει την απόλαυση.
Ρήση Υπ.Αρίθ.152: Ο ύπνος την ημέρα φανερώνει, ή σωματική ενόχληση, ή ψυχική άγνοια, ή ανεργία, η απαιδευσία.
Ρήση Υπ.Αρίθ.153: Η ανδρεία κάνει τις συμφορές μικρότερες.
Ρήση Υπ.Αρίθ.154: Άνδρειος δεν είναι όπιος υπερισχύει των εχθρών, αλλά κ όποιος υπερισχύει των ηδωνών.
Ρήση Υπ.Αρίθ.155: Επιβράβευση της δικαιοσύνης είναι το θάρρος κ η αφοβία της γνώμης, ενλω η κατάληξη της αδικίας είναι ο φόβος της συμφοράς.
Ρήση Υπ.Αρίθ.156: Σοφία με αφοβία αξίζει όσο τα πάντα, καθώς είναι πολυτιμότατη.
Ρήση Υπ.Αρίθ.157: Οι θεοί αγαπούν μόνο όσους μισούν την αδικία.
Ρήση Υπ.Αρίθ.158: Ο πλούτος που προέρχεται απο άσχημα έργα, δείχνει μεγαλύτερη τη ντροπή.
Ρήση Υπ.Αρίθ.159: Η επιθυμία για χρήματα, αν δεν περιοριστεί απο την ικανοποίηση της, είναι πολύ χειρότερη απο την έσχατη φτώχεια, γιατί οι μεγαλύτερες επιθυμίες δημιουργούν μεγαλύτερες ανάγκες.
Ρήση Υπ.Αρίθ.160: Τα κακά κέρδη βλάπτουν την αρετή.
Ρήση Υπ.Αρίθ.161: Η ελπίδα του κακού κέρδους είναι αρχή της ζημιάς.
Ρήση Υπ.Αρίθ.162: Η συγκέντρωση πολλών χρημάτων για τα παιδιά είναι πρόφαση φιλαργυρίας, η οποία ασκεί έλεγχο στον δικό της χαρακτήρα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.163: Όσα χρειάζεται το σώμα, μπορούν να τα έχουν όλοι εύκολα χωρίς κόπο κ ταλαιπώρια. Όσα όμως απαιτούν κόπο κ ταλαιπώρια αυτά δεν τα επιθυμεί το σώμα, αλλά η άσχημα συγκροτημένη γνώμη.
Ρήση Υπ.Αρίθ.164: Η επιθυμία για το περισσότερο καταστρέφει κ αυτό που έχουμε, καθώς εξομοιώνεται με τη σκύλα του Αισωπείου μύθου.
Ρήση Υπ.Αρίθ.165: Πρέπει να λέμε την αλήθεια, όχι πολλά λόγια.
Ρήση Υπ.Αρίθ.166: Η παρρησία είναι οικείο στοιχείο της ελευθερίας. Ο κίνδυνος υπάρχει στο να διαγνώσουμε την κατάλληλη στιγμλη.
Ρήση Υπ.Αρίθ.167: Οι τσιγκούνιδες έχουν τη μοίρα της μέλισσας, δουλεύοντας σαν να πρόκειται να ζήσουν για πάντα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.168: Η φειδώ κ η πείνα είναι χρήσιμες, στην κατάλληλη περίσταση κ η δαπάνη. Η διάκριση όμως είναι έργο ενάρετου ανθρώπου.
Ρήση Υπ.Αρίθ.169: Ζωή χωρίς γιορτές, είναι μακρύς δρόμος χωρίς πανδοχεία.
Ρήση Υπ.Αρίθ.170: Σωστή κρίση διαθέτει αυτός που δεν λυπάται για όσα δεν έχει, αλλά χαίρεται για όσα έχει.
Ρήση Υπ.Αρίθ.171: Απο τα ευχάριστα πράγματα, μας ευχαριστούν κυρίως όσα συμβαίνουν ποιό σπάνια.
Ρήση Υπ.Αρίθ.172: Αν κάποιος ξεπεράσει το σωστό μέτρο, τα ποιό ευχάριστα πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν τα ποιό δυσάρεστα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.173: Οι ανθρώποι με τις προσευχές τους ζητούν απο τους θεούς υγεία, αλλά δεν ξέρουν οτι μέσα στον εαυτό τους έχουν τη δύναμη για την υγεία.
Ρήση Υπ.Αρίθ.174: Όσοι ελπίζουν τις γαστριμαργικές ηδονές ξεπερνώντας το σωστό στα φαγητά, τα ποτά, η τα αφροδίσια, σε όλους τούτους οι ηδονές είναι μικρές κ σύντομες.
Ρήση Υπ.Αρίθ.175: Είναι δύσκολο να μάχεται κάποιος στην επιθυμία. Το να επικρατεί όμως φανερώνει άνδρα συνετό.
Ρήση Υπ.Αρίθ.176: Κάθε φιλονικία είναι ανόητη. Αντιλαμβάνεται δηλαδή ποιό είναι το βλαπτικό για τον αντίπαλο, αλλά δεν βλέπει ποιό ειναι το ωφέλιμο για την ίδια.
Ρήση Υπ.Αρίθ.177: 'Οποιος αναμετριέται με τον ανώτερο του, καταλήγει στην κακή φήμη.
Ρήση Υπ.Αρίθ.178: Τους όρκους που δίνουν οι φαύλοι ανθρώποι όταν βρίσκονται σε δυσκολία, δεν τους τηρούν, όταν ξεφύγουν.
Ρήση Υπ.Αρίθ.179: Οι Εκούσιοι κόποι κάνουν ελαφρότερη την υπομονή των ακούσιων.
Ρήση Υπ.Αρίθ.180: Ο συνεχής κόπος γίνεται ελαφρότερος απο τη συνήθεια.
Ρήση Υπ.Αρίθ.181: Περισσότεροι γίνονται ενάρετοι απο την άσκηση, παρά απο την φύση.
Ρήση Υπ.Αρίθ.182: Όλοι οι κόποι είναι ποιό ευχάριστοι απο την υσηχία, όταν επιτυγχάνονται αυτά για αυτά για τα όποία κοπιάζουν οι ανθρώποι, ή όταν αυτοί γνωρίζουν οτι θα πετύχουν.
Ρήση Υπ.Αρίθ.183: Ακόμη κ αν είσαι μόνος, να μην πείς κ να μην κάνεις τίποτε κακό. Μάθε να σέβεσαι τον εαυτό σου ποιό πολύ απο ότι τους άλλους.
Ρήση Υπ.Αρίθ.184: Οι νόμοι δεν θα εμπόδιζαν να ζεί ο καθένας όπως θέλει ο ίδιος, αν ο ένας δεν έβλαπτε τον άλλον. Ο φθόνος άλλωστε είναι η αρχή της διχόνοιας.
Ρήση Υπ.Αρίθ.185: Η ζωή στην ξενιτιά διδάσκει την αυτάρκεια. Το ψωμί δηλαδή κ το στρώμα είναι η ποιό γλυκιά γιατρειά των κόπων.
Ρήση Υπ.Αρίθ.186: Ο σοφός άνδρας μπορεί να πάει σε κάθε τόπο, γιατί πατρίδα της ενάρετης ψυχής είναι όλος ο κόσμος.
Ρήση Υπ.Αρίθ.187: Ο νόμος επιδιώκει να ευεργετεί την ανθρώπινη ζωή, το οποίο είναι ικανός να κάνει όταν οι ίδιοι άνθρωποι θέλουν να ευεργετόνται
Ρήση Υπ.Αρίθ.188: Η εμφύλια σύγκρουση είναι κακό κ για τις δυό παρατάξεις. Για τους νικητές κ για τους ηττημένους ίδια είναι η φθορά.
Ρήση Υπ.Αρίθ.189: Απο την ομόνοια προκύπτουν τα μεγάλα έργα, κ οι πόλεις μπορούν να έχουν επιτυχία στους πολέμους, με άλλο τρόπο όχι.
Ρήση Υπ.Αρίθ.190: Η πείνα στο δημοκρατικό πολίτευμα είναι τόσο προτιμότερη απο τη λεγόμενη ευδαιμονία των δυναστικών πολιτευμάτων όσο η ελευθερία απο τη δουλειά.
Ρήση Υπ.Αρίθ.191: Για τους καλούς ανθρώπους δεν είναι ωφέλιμο να παραμελούν τις υποθέσεις τους κ να ασχολούνται με τις ξένες, γιατί τα προσωπικά τους θέματα θα εξελίσονται άσχημα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.192: Είναι αναπόφευκτο να γίνονται σφάλματα, δεν είναι όμως εύκολη ο συγχώρηση των ανθρώπων.
Ρήση Υπ.Αρίθ.193: Όταν οι κακοί δέχονται τις τιμές, όσο περισσότερο κακοί είναι τόσο περισσότερο αδιάφοροι γίνονται, γεμάτοι απερισκεψία κ θράσος.
Ρήση Υπ.Αρίθ.194: Όταν οι πλούσιοι έχουν διάθεση να ενισχύουν τους φτωχούς, να τους βοηθούν κ να τους ευεργετούν, στην πράξη τους αυτή ενυπαρκεί η ευσπλαχνία.
Ρήση Υπ.Αρίθ.195: Δικαιοσύνη είναι να κάνεις αυτά που πρέπει να γίνουν, κ αδικία είναι να μην κάνεις αυτά που πρέπει, να γίνου άλλα να τα παραμελείς.
Ρήση Υπ.Αρίθ.196: Πρέπει να σκοτώνουμε με κάθε μέσο αυτά που προξενούν βλάβη. Όποιος ενεργεί κατ' αυτό τον τρόπο θα έχει μεγαλύτερο μερίδιο στη γαλήνη της ψυχής.
Ρήση Υπ.Αρίθ.197: Σε κάθε σωστά διοικούμενη πολιτεία πρέπει, σύμφωνα με τους πατριούς νόμους, να σκοτώνουμε τον εχθρό, αν αυτό δεν απαγορεύεται απο το νόμο.
Ρήση Υπ.Αρίθ.198: Πρέπει να παίρνουμε εκδίκηση για τους αδικούμενος ανάλογα με τις δυνάμεις μας κ να μην τους εγκαταλείπουμε, γιατί τέτοια πράξη είναι δίκαη κ σωστή, ενώ η αντίθετη άδικη κ κακή.
Ρήση Υπ.Αρίθ.199: Στη δικαιοσύνη κ στην αρετή μετ΄χει περισσότερο αυτός που προσφέρει αξίες τιμές στους κατ' εξοχήν άξιους ανθρώπους.
Ρήση Υπ.Αρίθ.200: Δεν πρέπει να σέβεται κάποιος τους άλλους περισσότερο απο τον εαυτό του, κ να μην κάνει περισσότερο το κακό, αν δεν πρόκειται να τον καταλάβει κανείς.
Ρήση Υπ.Αρίθ.201: Πρέπει να σέβεται κάποιος κυρίως τον εαυτό του κ τούτο πρέπει να υπάρχει μέσα του σαν νόμος, για να μην κάνει τίποτε ανάρμοστο.
Ρήση Υπ.Αρίθ.202: Οι ανθρώποι θυμούνται περισσότερο τις κακές πράξεις παρά τις καλές. Αυτό είναι σωστό.
Ρήση Υπ.Αρίθ.203: Απο τη φύση η εξουσία ανήκει στον καλύτερο.
Ρήση Υπ.Αρίθ.204: Ο φόβος δημιουργεί κολακεία ενώ δεν έχει ευνοϊκή διάθεση.
Ρήση Υπ.Αρίθ.205: Τίποτε δεν γενιέται απο κάτι που δεν υπάρχει κ τίποτε δεν εξαφανίζεται στην ανυπαρξία.
Ρήση Υπ.Αρίθ.206: Η γυναίκα έχει πολύ ισχυρότερη ροπή στις κακές σκέψεις απ' ότι ο άνδρας.
Ρήση Υπ.Αρίθ.207: Τα λίγα λόγια είναι στολισμός για τη γυναίκα, ενώ ωραία είναι κ η λιτότητα του στολισμού.
Ρήση Υπ.Αρίθ.208: Η ανατροφή των παιδιών είναι αβέβαιο πράγμα. Η επιτυχία της δηλαδή είναι γεμάτη αγώνες κ φροντίδες, ενώ την αποτυχία της δεν μπορεί να ξεπεράσει καμία άλλη λύπη.
Ρήση Υπ.Αρίθ.209: Νομίζω οτι δεν πρέπει να κάνουμε παιδιά, επειδή βλέπω στην παιδοποιϊα πολλούς κ μεγάλους κινδύνους κ πολλές στενοχώριες, ενω τα ωφελήματα είναι λίγα κ αυτα μικρά κ ασθενικά.
Ρήση Υπ.Αρίθ.210: Όποιος θέλει να αποκτήσει παιδιά νομίζω πως είναι καλύτερο να πάρει απο τα παιδιά των φίλων του. Έτσι κ αυτός θα έχει παιδί όπως το θέλει, αφού θα μπορεί να το διαλέξει όπως το θέλει.
Ρήση Υπ.Αρίθ.211: Φαίνεται πως η παιδοποιϊα είναι για τους ανθρώπους αναγκαίο πράγμα που προέρχεται απο τη φύση κ απο την αρχέγονη ρύθμιση της ζωής. Φαίνεται μάλιστα κ στην περίπτωση των άλλων ζώων.
Ρήση Υπ.Αρίθ.212: Πρέπει να μοιράζει κάποιος την περιουσία του στα παιδιά του κ ταυτόχρονα να εποπτεύει μήπως κατα τη διαίρεση της προσωρήσουν σε μεγάλες δαπάνες.
Ρήση Υπ.Αρίθ.213: Είναι αδύνατον χωρίς μεγάλες δαπάνες να μορφώσει κάποιος τα παιδιά του κ να περιβάλλει με τείχος κ προστασία κ την περιουσία τους κ τα ίδια.
Ρήση Υπ.Αρίθ.214: Όπως απ' όλες τις πληγές χειρότερο νόσημα είναι ο καρκίνος, το ίδιο κ στην περιουσία είναι ανώφελες κ αδιάκοπες δαπάνες.
Ρήση Υπ.Αρίθ.215: Η συνετή χρήση των χρημάτων είναι χρήσιμη ως πρός τη γεναιοδωρία, κ ωφέλιμη στο σύνολο. Η Ασύνετη χρήση των χρημάτων τα μεταβάλει σε δωρεά στο κοινό.
Ρήση Υπ.Αρίθ.216: Η φτώχεια κ ο πλούτος είναι ονόματα που σημαίνουν την ανάγκη κ τον χορτασμό. δεν είναι λοιπόν, πλούσιος αυτός που έχει ανάγκες, ούτε φτωχός αυτός που δεν έχει.
Ρήση Υπ.Αρίθ.217: Αν δεν επιθυμείς πολλά, τα λίγα θα σου φανούν πολλά. Οι μικρές επιθυμίες δηλαδή κάνουν τη φτώχεια ισοδύναμη με τον πλούτο.
Ρήση Υπ.Αρίθ.218: Πρέπει να ξέρουμε πως η ανθρώπινη ζωή είναι αδύναμη κ λιγόχρονη κ γεμάτη πολλές στεναχώριες κ δυσκολίες.
Ρήση Υπ.Αρίθ.219: Ευτυχισμένος είναι όποιος αισθάνεται γαλήνη με τα λίγα χρήματα, ενώ δυστυχισμένος είναι όποιος δεν ευχαριστιέται ούτε με τα πολλά.
Ρήση Υπ.Αρίθ.220: Η κοινή δυσκολία είναι η χειρότερη απο τη δυσκολία καθενός ξεχωριστά, γιατί δεν μένει ελπίδα βοήθειας.
Ρήση Υπ.Αρίθ.221: Συμβαίνει κ στο σπίτι κ στη ζωή ασθένεια όπως κ στο σώμα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.222: Δεν υπάρχει για τον πλούτο πύλη τόσο ασφαλής, που να μην την ανοίγουν οι περιστάσεις της τύχης.
Ρήση Υπ.Αρίθ.223: Είναι παράλογη συμπεριφορά να μην υποχωρούμε στις ανάγκες της ζωής.
Ρήση Υπ.Αρίθ.224: Να αποκρούεις με τη λογική σου, την αδικιολόγιτη θλίψη της ναρκωμένης ψυχής.
Ρήση Υπ.Αρίθ.225: Η καρτερική αντιμετώπιση της φτώχειας χαρακτηρίζει τον σώφρονα άνθρωπο.
Ρήση Υπ.Αρίθ.226: Οι ελπίδες των ανόητων είναι παράλογες.
Ρήση Υπ.Αρίθ.227: Αυτοί που χαίρονται με τις συμφορές των άλλων, δεν καταλαβαίνουν οτι όσα φέρνει η τύχη είναι κοινά σε όλους κ είναι επίσης στερημένοι απο προσωπική χαρά.
Ρήση Υπ.Αρίθ.228: Η δύναμη κ η ομορφιά είναι τα αγαθά της νεότητας. Η σωφροσύνη είναι το άνθος του γήρατος.
Ρήση Υπ.Αρίθ.229: Ο γέρος υπήρξε νέος, ο νέος όμως είναι άγνωστο αν θα φτάσει στα γηρατειά. Το συντελεσμένο λοιπόν καλό είναι, καλύτερο απο το μελλοντικό κ αβέβαιο.
Ρήση Υπ.Αρίθ.230: Τα γηρατειά είναι ολοσχερής αναπηρία. Έχουν τα πάντα, αλλά στα πάντα έχουν ανάγκη.
Ρήση Υπ.Αρίθ.231: Μερικοί επειδή δεν ξέρουν οτι η θνητή φύση διαλύεται, κ απο επίγνωση της κακής συμπεριφοράς τους στη ζωή, βασανίζονται κ ταράζονται κ φοβούνται όσο ζούν.
Ρήση Υπ.Αρίθ.232: Να κρατάς με προσοχή τον θυμό που συγκεντρώνεται στο θώρακα σου, να φυλάγεσαι απο την ταραχή της ψυχής κ να μην αφήνεις τα πάντα στη γλώσσα σου.
Ρήση Υπ.Αρίθ.233: Ορισμένα απο τα πράγματα είναι ανάξια κ βδελυρά, κάποια μάλιστα τα απαγορεύουν κ οι νόμοι.
Ρήση Υπ.Αρίθ.234: Η φύση ευχαριστιέται με την ίδια φύση, η φύση κυριαρχεί στη φύση κ η φύση νικά τη φύση.
Ρήση Υπ.Αρίθ.235: Με την αλαγή της τύχης κ οι πολλοί δυνατοί έχουν την ανάγκη κ των ασθενέστερων.
Ρήση Υπ.Αρίθ.236: Είναι το ίδιο να γιατρεύεις νεκρο κ να νουθετείς γέροντα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.237: Ο σωστός φίλος πρέπει να έρχεται κοντά μας στην ευτυχία αν τον καλέσουμε, στη δυστυχία όμως πρέπει να έρθει κ να μας συμπαρασταθεί απο μόνος του.
Ρήση Υπ.Αρίθ.238: Το να μην μπορείς να βοηθήσεις τους φίλους, δείχνει πως είσαι σε δύσκολη θέση, το να μή θέλεις όμως δείχνει πως έχεις κακία.
Ρήση Υπ.Αρίθ.239: Οι αληθινοί φίλοι κάνουν γλυκές τις φιλίες κ ελαφρότερες τις συμφορές, με το να χαίρονται τις πρώτες μαζί σου κ να συμμερίζονται τις άλλες.
Ρήση Υπ.Αρίθ.240: Προτίμησε στη ζωή σου περισσότερο να σε θέλουν παρά να σε φοβούνται. Εκείνους των οποίων όλοι φοβούνται όλους τους φοβάται.
Ρήση Υπ.Αρίθ.241: Ο άρχοντας πρέπει να διαθέτει απέναντι στις περιστάσεις σκέψη, απέναντι στους εχθρούς τόλμη κ απέναντι στους υπηκόους του ευμένια.
Ρήση Υπ.Αρίθ.242: Εκείνος που πρόκειται να κυβερνήσει άλλους, πρέπει πρώτα να κυβερνάει τον εαυτό του.
Ρήση Υπ.Αρίθ.243: Στον καθρέπτη φαίνεται η μορφή του ανθρώπου, στις συναναστροφές η μορφή της ψυχής.
Ρήση Υπ.Αρίθ.244: Όλοι οι ανθρώποι έχουν μόνιμη την επιθυμία του πλούτου. Όταν δεν αποκτούν πλούτο τυρανιούνται, όταν αποκτούν, ταλαιπωρούνται με τις φροντίδες του κ όταν τον χάσουν στενοχωριούνται.
Ρήση Υπ.Αρίθ.245: Θα γίνεις αντάξιος του θεού, αν δεν κάνεις τίποτε ανάξιο του.
Ρήση Υπ.Αρίθ.246: Ο άνθρωπος μοιάζει με τον θεό στις ευεργεσίες, στις καλές πράξεις κ στη φιλαλήθεια.
Ρήση Υπ.Αρίθ.247: Και ο καλός κυβερνήτης κάποτε ναυαγεί, κ ο σπουδαίος άνθρωπος αποτυγχάνει.
Ρήση Υπ.Αρίθ.248: Το μαχαίρι κόβει, αλλά η συκοφαντία χωρίζει φίλους.
Ρήση Υπ.Αρίθ.249: Να προτιμάς να δίνεις λίγα παρά να υπόσχεσαι πολλά. Έτσι κ ο κίνδυνος απομακρύνεται, κ εκείνος που λαμβάνει χρειάζεται έργα όχι λόγια.
Ρήση Υπ.Αρίθ.250: Είναι κατ'εξοχήν κατάλληλος για φίλος, εκείνος που υφίσταται πολλές αδικίες κ μπορεί να υπομένει.
Ρήση Υπ.Αρίθ.251: Δεν πρέπει να τρώμε γρήγορα κ λαίμαργα. Αυτά μοιάζουν με συνήθειες σκύλου κ ταιριάζουν περισσότερο σε θηρίο παρά σε άνθρωπο.
Ρήση Υπ.Αρίθ.252: Όπως λοιπόν καλή επάλειψη δεν είναι ούτε η ευχάριστη, ούτε η μεγάλη, αλλα η υγιεινή, έτσι κ η τροφή καλή δεν είναι η ευχάριστη, η άφθονη, αλλά η υγιεινή.
Ρήση Υπ.Αρίθ.253: Εκείνος που τιμά την αρετή τιμά πρώτη την αλήθεια θεωρόντας τη μάλιστα ηγέτιδα κάθε αγαθού.
Ρήση Υπ.Αρίθ.254: Ο φθόνος είναι πληγή της αλήθειας.
Ρήση Υπ.Αρίθ.255: Ποτέ μη μακαρίσεις άνθρωπο για τον πλούτο κ τη δόξα του. Όλα αυτά τα αγαθά, με λιγότερο πίστη, σκορπίζονται στον άνεμο.
Ρήση Υπ.Αρίθ.256: Ένα μόνο γνωρίζω οτι δέν γνωρίζω.

[alkinoos]

Δημόκριτος ,Περι Ευθυμίας . Πως επιτυγχάνεται η ψυχική γαλήνη - Γιώργος Α. Χαραλαμπίδης

https://youtu.be/eBOT-G7-AVs

[OTTO]

Ρήση Υπ.Αρίθ.245: Θα γίνεις αντάξιος του θεού, αν δεν κάνεις τίποτε ανάξιο του.
Ρήση Υπ.Αρίθ.246: Ο άνθρωπος μοιάζει με τον θεό στις ευεργεσίες, στις καλές πράξεις κ στη φιλαλήθεια.

Για ποιον έναν (και μοναδικό;) θεό μιλούσε ο Δημόκριτος;

[alkinoos]

Το πως αντιλαμβανόταν ο Δημόκριτος την έννοια "θεός " αυτο δεν το γνωρίζω, και οποιος λέει πως γνωριζει το τι εννοούσε ο Δημόκριτος ψεύδεται. Αυτο που μπορω να διακρίνω μέσα απο τη φράση και την σχέση ανθρώπου και "θεού" είναι πως δεν γίνεται αναφορά σε άνθρωπο - δούλο και "θεό"...

Η φράση προτρέπει να μοιάσει ο άνθρωπος τον "θεό "...Κάτι τέτοιο στην Χριστιανική Θρησκεία δεν έχει λεχθεί.

[OTTO]

δεν γίνεται αναφορά σε άνθρωπο - δούλο ...