Μεγάλη Αικατερίνη
(ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ)
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η Μεγάλη Αικατερίνη υπήρξε αυτοκράτειρα της Ρωσίας
από το 1762 ως το 1796. Η εποχή της βασιλείας της θεωρείται «χρυσή εποχή» για τη Ρωσία. Η χώρα μεγάλωσε με κατακτητικούς πολέμους και μοιρασιά άλλων κρατών, οι τέχνες και οι επιστήμες άνθισαν και η Ρωσία καθιερώθηκε ως μια από τις μόνιμες υπερδυνάμεις της Ευρώπης. Ωστόσο, με μια πιο αναλυτική ματιά στα πεπραγμένα της, θα βρούμε πολλά στοιχεία που προβληματίζουν και ενδεχομένως κλονίζουν τον τιμητικό της τίτλο.
Η βία, η διαφθορά, η λαϊκή καταπίεση και...οι αναρίθμητες σεξουαλικές της περιπέτειες μαρτυρούν μια πιο σκοτεινή εικόνα που προκαλεί απέχθεια και χλεύη. Ας την «απολαύσουμε»...
Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΕΙΡΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΗΤΑΝ...ΓΕΡΜΑΝΙΔΑ!
Σε αντίθεση με το τι θα πίστευαν πολλοί ακούγοντας για αυτοκράτειρα της Ρωσίας,
η Μεγάλη Αικατερίνη ήταν Γερμανίδα, κόρη του πρίγκιπα του Anhelt-Zerbst, Πρώσσου στρατηγού. Το πραγματικό της όνομα ήταν
Σοφία Φρειδερίκη. Παντρεύτηκε στα 16 της με συνοικέσιο τον αρχιδούκα διάδοχο του θρόνου
Karl Peter Ulrich ύστερα από πρωτοβουλία της Ελισάβετ Πετρόβνα και του Φρειδερίκου της Πρωσίας.
Και ο άντρας της ήταν Γερμανός, δούκας του Holstein. Όλες οι ευρωπαϊκές Αυλές χρησιμοποιούσαν τις πριγκίπισσες σε ώρα γάμου ως ανταλλάξιμο είδος για διπλωματικές και εσωδυναστικές συναλλαγές.
Η Γερμανίδα αρχιδούκισσα ασπάστηκε την Ορθοδοξία και πήρε το όνομα Αικατερίνη Αλεξέγεβνα.
Μιλούσε σε όλη της τη ζωή με ξενική προφορά. Ο διάδοχος σύζυγός της, εγγονός του Πέτρου Ά, είχε εγκατασταθεί στη Ρωσία το 1742 και μετά βίας μιλούσε τα ρωσικά. Βαπτίστηκε ορθόδοξος με το όνομα
Πέτρος Φιοντόροβιτς.
Και οι δύο αισθάνονταν ξένοι προς τη Ρωσία. Ενδιαφέρονταν αποκλειστικά για την εξουσία.
ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ ΤΟΝ ΤΣΑΡΟ ΣΥΖΥΓΟ ΤΗΣ ΜΕ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ. ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΟΙ ΡΩΣΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΓΟΝΑΤΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΙΛΟΥΝ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΔΟΓΥΡΟ ΤΟΥ ΦΟΥΣΤΑΝΙΟΥ ΤΗΣ.
Ο Πέτρος ΄Γ έγινε τσάρος στα 33 του χρόνια μετά τον θάνατο της Ελισάβετ Πετρόβνα. Ο γάμος του με την Αικατερίνη ήταν το αντίθετο του επιτυχημένου.
Ψυχρότητα και αδιαφορία επικρατούσε στη σχέση του ζευγαριού ενώ και οι δύο διατηρούσαν εξωσυζυγικές σχέσεις. Η Αικατερίνη πάντως
είχε ιδιαίτερο ταλέντο στην κατασυκοφάντηση του συζύγου της. Αρχικά έλεγε ότι ο γάμος τους έμεινε
«λευκός» επί μια επταετία. Για να δημιουργήσει εχθρικό και καταφρονητικό κλίμα εις βάρος του
διέδιδε πως ο Πέτρος ήταν ψυχικά ανώμαλος και ηλίθιος. Ισχυριζόταν ότι έπαιζε μέρα νύχτα με ξύλινα στρατιωτάκια και μια μέρα τον είδε να απαγχονίζει ένα ξύλινο ποντίκι επειδή πέρασε την απαγορευμένη ζώνη του στρατοπέδου! Επίσης έλεγε ότι ο σύζυγός της ήθελε να την κλείσει σε μοναστήρι.
Το πραξικόπημα της Αικατερίνης σχεδιάστηκε από τους αδερφούς Ορλώφ ενόσω ο τσάρος βρισκόταν απομακρυσμένος στο ανάκτορο Ουράνιενμπαουμ με την ερωμένη του. Τα σχέδια ανατροπής του Πέτρου περιλάμβαναν και γάμο του Γρηγόρη Ορλώφ με την Αικατερίνη.
Αρχικά οι αδερφοί Ορλώφ διέδιδαν ψευδείς κατηγορίες εναντίον του Πέτρου, όπως ότι ήθελε να αντικαταστήσει την ανακτορική φρουρά με στρατούς από το Χολστάιν. Τον Ιούλιο του 1762 ο πολυμήχανος Αλέξης Ορλώφ βρίσκοντας την κατάλληλη στιγμή κάλεσε την Αικατερίνη να σπεύσει στην Αγία Πετρούπολη για να ανακηρυχτεί αυτοκράτειρα.
Η Αικατερίνη υπό την εποπτεία του Γρηγόρη Ορλώφ εισήλθε στο στρατόπεδο Καλίνκα το οποίο είχε επηρεαστεί από την ορλωφική προπαγάνδα. Ακολούθησαν τυμπανοκρουσίες και ζητωκραυγές:
«Ζήτω η Ματιούσκα – μητερούλα!».
Οι αξιωματικοί γονάτισαν και ασπάστηκαν το κράσπεδο του μανδύα της – μια ταπεινωτική παράδοση της ρωσικής ολιγαρχίας. Μετέπειτα στο σύνταγμα Ισμαηλόφσκι ο διοικητής κάλεσε τους στρατιώτες να την επευφημήσουν.
Εκείνοι γονάτισαν και τις φίλησαν τα πόδια και τον ποδόγυρο του φουστανιού της! Η Αικατερίνη «συγκινημένη» έβγαλε λόγο κατηγορώντας τον τσάρο ότι ήθελε να την δολοφονήσει μαζί με τον γιο της και ζήτησε την συμπαράστασή τους για «το καλό της Ρωσίας και της ορθόδοξης πίστης»! Όλοι ορκίστηκαν αφοσίωση στην αυτοκράτειρα με ζητωκραυγές. Στο σύνταγμα Σεμιενόφσκι ο στρατιωτικός ιερέας κραδαίνοντας έναν σταυρό της πρόσφερε τις ευλογίες της Εκκλησίας.
Στο σύνταγμα Πρεομπραζένσκοε οι αξιωματικοί δεν ήταν μυημένοι στη συνωμοσία αλλά τελικά οι στρατιώτες φοβισμένοι από την φήμη της Αικατερίνης που εξαπλωνόταν
γονάτισαν και την αποδέχτηκαν. Ο αντιφρονών αξιωματικός Βοροντσώφ ο οποίος ήταν και αδερφός της ερωμένης του Πέτρου συνελήφθη και
οι άνθρωποι της Αικατερίνης συνέτριψαν το ξίφος του. Η Αικατερίνη εισήλθε στην Αγία Πετρούπολη πανηγυρικά συνοδευόμενη από τα συντάγματα που την υποστήριξαν. Οι κάτοικοι την υποδέχτηκαν ως αυτοκράτειρα με κωδωνοκρουσίες και κανονιοβολισμούς ενώ
οι φρουροί αλάλαζαν μεθυσμένοι από βότκα και μπύρα που μοιραζόταν δωρεάν. Όλοι βιάζονταν να προσκυνήσουν την αυτοκράτειρα η οποία παρουσιάστηκε επιβλητικά στο μπαλκόνι των Χειμερινών Ανακτόρων. Ο Πέτρος δεν κατάφερε να προλάβει το πραξικόπημα και οι συνεργάτες της Αικατερίνης τον ανάγκασαν να υπογράψει δήλωση παραίτησης από το θρόνο. Για να επισφραγίσει την άνοδό της στην εξουσία, τον Σεπτέμβρη του 1762 οργάνωσε μεγαλοπρεπή, φαντασμαγορική τελετή στέψης με απίστευτες πολυτέλειες.
Και φυσικά δεν ξέχασε να ανταμείψει τους αρχισυνωμότες που την βοήθησαν να αρπάξει τον θρόνο, παρέχοντάς τους δεκάδες χιλιάδες δουλοπάροικους, φέουδα, τίτλους, παράσημα και άφθονο χρήμα την ώρα που οι αγροτολαϊκές μάζες βίωναν φτώχεια και εξαθλίωση.
Ο ΠΡΩΗΝ ΤΣΑΡΟΣ ΚΑΙ ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΗΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΩΣ...ΟΜΩΣ «ΟΛΟΙ ΞΕΡΟΥΝ»
Μετά το πραξικόπημα ο Πέτρος συνελήφθη με εντολή της Αικατερίνης και αρχικά κρατήθηκε στο ανάκτορο του Ουράνιενμπάουμ. Δεσμοφύλακάς του ορίστηκε ο Αλέξης Ορλώφ, ο αδερφός του εραστή της Αικατερίνης. Αφού του αφαίρεσαν το ξίφος και τον ανάγκασαν να φορέσει πολιτική ενδυμασία, τον μετέφεραν στο Παλάτι Ropsha. Τα παραθυρόφυλλα του κελιού του είχαν αφαιρεθεί για να τον παρακολουθούν εξονυχιστικά οι δεσμοφύλακες αφού ακόμα και φρουρούμενος προκαλούσε ανησυχίες ως νόμιμος διάδοχος του θρόνου και απόγονος του Μεγάλου Πέτρου.
Τελικά, ο Πέτρος πέθανε στις 17 Ιουλίου 1764 κάτω από μυστηριώδεις και ύποπτες συνθήκες. Μετά από μια νεκροψία
η επίσημη αιτιολογία του θανάτου είναι «κρίση αιμορροΐδων που προκάλεσε βαρύ παροξυσμό κωλικού και εγκεφαλικό». Στην αναφορά γράφεται επίσης ότι «παρά την άμεση ιατρική και φαρμακευτική συμπαράσταση υπέκυψε».
Το απόγευμα λίγο πριν το θάνατό του δέχτηκε την πρόταση του Αλέξη Ορλώφ να δειπνήσει μαζί του καθώς και με τον πρίγκιπα Baryatinsky, μέλος της φρουράς του. Το ίδιο απόγευμα ένα γράμμα του Αλέξη Ορλώφ έφτασε στην Αικατερίνη ανακοινώνοντας τον θάνατο του Πέτρου, ύστερα από καυγά που υποτίθεται ξέσπασε μεταξύ του Πέτρου και του Baryatinsky. Ωστόσο,
σύμφωνα με την πιο διαδεδομένη θεωρία ο Πέτρος δολοφονήθηκε σκόπιμα από τον Ορλώφ και τους συνεργάτες του. Αρχικά επιχείρησαν να τον δηλητηριάσουν με αρσενικό ή ποντικοφάρμακο. Επειδή όμως η δόση δεν ήταν επαρκής αναγκάστηκαν να τον στραγγαλίσουν, πιθανόν με ιμάντα μουσκέτου. Στην μέθοδο του στραγγαλισμού συγκλίνουν και τα στοιχεία από την κηδεία του Πέτρου.
Όταν παρουσιάστηκε το πτώμα του στους προσκεκλημένους, παρατηρήθηκε ότι το πρόσωπό του ήταν κατάμαυρο και φουσκωμένο. Μια εσάρπα έκρυβε τον λαιμό του, ίσως για να μην φανούν τα σημάδια του στραγγαλισμού. Επίσης, παρά το ρωσικό ορθόδοξο έθιμο οι νεκροί να θάβονται με έναν σταυρό στα χέρια, τα χέρια του Πέτρου ήταν καλυμμένα με γάντια, πιθανόν για να κρύψουν τις πληγές από την πάλη κατά τη δολοφονία του.
Πολλοί τότε στο αυτοκρατορικό περιβάλλον πίστευαν ότι ο Πέτρος δολοφονήθηκε αλλά δεν τολμούσαν να το διαδώσουν. Μερικοί όμως φάνηκαν πιο γενναίοι όπως ο Γάλλος διπλωμάτης Beranger ο οποίος έγραψε ξεκάθαρα:
«Η Γερμανίδα Anhelt σφετερίσθηκε τον θρόνο με βασιλοκτονία. Για το στυγερό έγκλημα ευθύνεται η Αυτοκράτειρα». Αν και δεν υπάρχουν ατράνταχτες αποδείξεις ότι η Αικατερίνη έδωσε την εντολή για τη δολοφονία του συζύγου της, σίγουρα επωφελήθηκε από αυτήν. Η ίδια άλλωστε δεν θα δίσταζε να διατάξει τη δολοφονία του άλλου διεκδικητή του θρόνου, Ιβάν ΣΤ μετά από δύο χρόνια.
ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ ΤΟΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΔΙΑΔΟΧΟ ΤΟΥ ΘΡΟΝΟΥ ΙΒΑΝ ΣΤ
Ο Πέτρος ΙΙΙ δεν ήταν ο μόνος επικίνδυνος ανταγωνιστής του θρόνου για την Αικατερίνη. Ο μικρός Ιβάν ΣΤ που είχε κλειστεί στο φρούριο Shlisselburg από την προηγούμενη αυτοκράτειρα Ελισάβετ Πετρόβνα εξακολουθούσε να αποτελεί απειλή για την απρόσκοπτη παραμονή της στον ρωσικό θρόνο. Τα πρώτα χρόνια της βασιλείας της παρουσιάστηκαν ακόμα και εκδηλώσεις στήριξης υπέρ του νεαρού Ιβάν, του «Ιβανούσκα» όπως τον αποκαλούσαν οι λαϊκοί. Η Αικατερίνη λοιπόν για να μην έχει πρόβλημα με τον Ιβάν
αυστηροποίησε τις εντολές που είχε δώσει παλιότερα η Ελισάβετ για θανάτωση του κρατούμενου σε περίπτωση που γίνει αντιληπτή απόπειρα απόδρασης από το κελί του. Ακόμα κι αν κάποιος εκτός από ιερέα επιχειρούσε να έρθει σε επαφή μαζί του, ο μικρός θα έπρεπε να εκτελεστεί άμεσα! Σε περίπτωση που αρρωστήσει διέταξε να μην καλέσουν γιατρό.
Το καλοκαίρι του 1764 ο εικοσιτριάχρονος πλέον Ιβάν ΣΤ δολοφονήθηκε. Τα γεγονότα είναι λίγο περίεργα. Λέγεται ότι ένας από τους διοικητές της φρουράς του Shlisselburg , ο Vasily Mirovich, συγκέντρωσε τους πιστούς στρατιώτες του και προσπάθησε να ελευθερώσει τον Ιβάν και να τον ανακηρύξει αυτοκράτορα με πραξικόπημα. Κατά τη διάρκεια της μάχης με τους αντιφρονούντες στρατιώτες ο Ιβάν σφαγιάστηκε από τους δύο φύλακές του οι οποίοι ακολούθησαν κατά γράμμα τη μυστική εντολή της Αικατερίνης.
Ο Mirovich συνελήφθη και αποκεφαλίστηκε ενώ οι συνεργάτες του ξυλοκοπήθηκαν και εξορίστηκαν. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, η απόπειρα απόδρασης σκηνοθετήθηκε από την Αικατερίνη για να ενεργοποιηθεί η εντολή θανάτωσης του Ιβάν και ο Mirovich θυσιάστηκε για να πετύχει το σχέδιο της Αικατερίνης. Τα δύο νεαρά αδέρφια του Ιβάν μεγάλωσαν έγκλειστα σε παλάτια της Δανίας.
Σάλος στους λαϊκούς και διπλωματικούς κύκλους της Μόσχας μετά τη δολοφονία του Ιβάν. Ο Γάλλος διπλωμάτης Beranger έγραψε:
«Όλοι πιστεύουν ότι η αυτοκράτειρα προσχεδίασε τις δολοφονίες. Τι γυναίκα είναι αυτή, Θεέ μου, τι θέατρο αυτή η Ρωσία». Ο πρεσβευτής της Σαξονίας Sacken έγραψε με τη σειρά του:
«Ο ρωσικός λαός είναι σίγουρος ότι η δολοφονία ήταν μια παράσταση για να απαλλαγεί η τσαρίνα από τον πρίγκιπα Ιβάν». Σε απάντηση των κατηγοριών η Αικατερίνη εξέδωσε προκήρυξη στην οποία θεωρούσε τον Ιβάν «παράνομο υποψήφιο» και τον χαρακτήριζε «διανοητικά καθυστερημένο». Οι φρουροί που τον σκότωσαν το έκαναν για να προστατέψουν τη «δημόσια τάξη». Οι ισχυρισμοί της φυσικά δεν έπεισαν κανέναν.
ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΕΡΑΣΤΕΣ ΣΑΝ ΜΕΣΟΦΟΡΙΑ. ΠΡΟΑΓΩΓΕΣ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΑ ΔΩΡΑ ΣΤΟΥΣ ΕΡΩΤΙΚΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΤΗΣ
Ένα από τα πιο επικριτικά παρατσούκλια που αποδόθηκαν στην Αικατερίνη ήταν η
«Εστεμμένη Πόρνη». Η σεξουαλική της δραστηριότητα δικαιολογεί την σκληρή αυτή ονομασία. Ήδη από τον καιρό που ήταν παντρεμένη με τον Πέτρο ΄Γ, διατηρούσε εξωσυζυγικές σχέσεις με αυλικούς και αξιωματικούς της αυτοκρατορικής φρουράς όπως ο
Σαλτύκωφ και ο Γρηγόρης Ορλώφ.
Και με τους δύο απέκτησε νόθα τέκνα και αυτό του Ορλώφ το φυγάδευσε τυλιγμένο μέσα σε γούνα από καστόρι εξού και το όνομά του Αλεξέι Γρηγόροβιτς Μπομπρίσνσκι (η ρωσική λέξη μπόμπρικ σημαίνει καστόρι). Χαρακτηριστικό των ερωτικών της σχέσεων με τους αξιωματικούς ήταν η
ταχεία εναλλαγή εραστή-ευνοούμενου και η πλουσιοπάροχη ανταμοιβή τους με χρήματα, εκτάσεις γης, δουλοπάροικους, τίτλους και αξιώματα. Είναι αδύνατο να υπολογιστούν οι εραστές της αυτοκράτειρας με ακρίβεια αλλά ας αναφέρουμε τους σημαντικότερους από αυτούς.
Μετά τον Ορλώφ ευνοούμενός της έγινε ο εικοσιοκτάχρονος
Βασίλτσικωφ. Πιο τυχερός από τους εραστές της ήταν
ο αξιωματικός Ποτέμκιν στον οποίο
εκτός από αμύθητη περιουσία του έδωσε και τα ηνία της εξουσίας.
Τον διόρισε μέλος του Μυστικού Συμβούλιο, αντιπρόεδρο του του Πολεμικού Συμβουλίου και αρχηγό του Γενικού Επιτελείου. Του πρόσφερε και τον τίτλο του πρίγκιπα της Ταυρίδος και 70.000 δουλοπάροικους! Ο Ποτέμκιν ήταν κάτι σαν τον εκλεκτό αφού πέρα από την συγκέντρωση ασύγκριτου πλούτου και εξουσίας έμεινε στο κρεβάτι της Αικατερίνης για...δύο ολόκληρα χρόνια, πράγμα σπάνιο την τσαρίνα που συνήθως άλλαζε τον παρτενέρ της συχνότερα. Όταν οι αδερφοί Ορλώφ έμαθαν ότι ο Ποτέμκιν εγκαταστάθηκε στον κοιτώνα της τσαρίνας εξαγριώθηκαν και ο Αλέξης Ορλώφ -αδερφός του πρώην εραστή της Γρηγόρη-
τον κάλεσε σε μονομαχία όπου του ξερίζωσε το μάτι. Από τότε ο Ποτέμκιν απέκτησε το παρατσούκλι «
Κύκλωπας». Η Αικατερίνη κατάφερε να τιθασεύσει την ζήλεια του Ορλώφ παντρεύοντάς τον με την πρώτη εξαδέλφη της. Μετά την απομάκρυνση του, ο «Κύκλωπας» παρέμεινε ο κύριος σύμβουλος της Αικατερίνης και μάλιστα εξελίχθηκε σε προαγωγό εραστών για την τσαρίνα.
Στον Ζαβαντόβσκι χάρισε 4000 δουλοπάροικους, ανάλογες γαίες στην Ουκρανία και τον βαθμό του στρατηγού. Τον νεαρό Στανισλάς Πονιατόφσκι ανακήρυξε βασιλιά της Πολωνίας. Τον άλλαξε όμως κι αυτόν γρήγορα παίρνοντας στη θέση του τον αξιωματικό των ουσάρων
Ζόριτς τον οποίο αποκαλούσε Άδωνι! Αυτός έλαβε 3000 δουλοπάροικους, ένα τεράστιο φέουδο και τον βαθμό του στρατηγού.
Ο νεαρός αξιωματικός Μαμόνωφ ήρθε δεύτερος μετά τον Ποτέμκιν σε παροχές – 27.000 δουλοπάροικοι, αμέτρητο χρήμα και τίτλοι. Η Αικατερίνη μάλιστα ήταν τόσο ζηλότυπη που
ένα βράδυ όπου ο Μαμόνωφ βρισκόταν σε δεξίωση στη γαλλική πρεσβεία, τον παρακολουθούσε κρυμμένη σε άμαξα. Το 1779 η Αικατερίνη ειδοποίησε τον Ποτέμκιν ότι επιθυμούσε αλλαγή ευνοούμενου και αυτός της παρουσίασε έναν
κατάλογο υποψήφιων. Αυτή διάλεξε τον
εικοσιπεντάχρονο αξιωματικό Λανσκόι. Αμέσως τον έκανε στρατηγό και του προσέφερε το παράσημο του Πολικού Αστέρα μαζί με μυθικά δώρα όπως διαμάντια, γαίες, δουλοπάροικους, ανάκτορο κλπ.
Η ερωτική αποχαλίνωση της Αικατερίνης είχε γίνει αντικείμενο κουτσομπολιών και σάτιρας σε όλη την Ευρώπη μέσα από τις εκθέσεις διπλωματών. Στη γαλλική εφημερίδα «Moniteur» δημοσιεύτηκε άρθρο που την αποκαλούσε
«Μεσσαλίνα του Βορρά» συγκρίνοντάς την με την αισχρή σύζυγο του Ρωμαίου αυτοκράτορα Κλαύδιου. Είχαν επίσης κυκλοφορήσει και ευρηματικές γελοιογραφίες που καταπιάνονταν συνδυαστικά με την ξέφρενη ερωτική ζωή της Αικατερίνης και τις κατακτητικές της βλέψεις.
Η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΕΡΑΣΤΗ
Από την πικάντικη ερωτική ζωής της Αικατερίνης εντύπωση προκαλεί η διαδικασία που λάμβανε χώρα κάθε φορά που επιθυμούσε να αποκτήσει νέο ερωτικό παρτενέρ στην κρεβατοκάμαρά της.
Κάθε νέος εραστής υποβαλλόταν σε αυστηρό προκαταρκτικό έλεγχο. Ο προσωπικός της γιατρός εξέταζε τον νεοσύλλεκτο του κοιτώνος για να διαπιστωθεί ότι δεν έπασχε από αφροδίσιο νόσημα. Ακολουθούσε η δοκιμασία του σεξουαλικού δυναμισμού του.
Η επιθεώρηση και η αποτίμηση της ερωτικής αξίας του γινόταν από τη «δοκιμάστρια» κόμησσα Bruce που συνευρισκόταν ερωτικά πρώτη με τον υποψήφιο για να μελετήσει τις επιδόσεις του «ανδρισμού» του. Μια μέρα όμως η Αικατερίνη έπιασε την κόμησσα επ’ αυτοφόρω με έναν ήδη εγκεκριμένο εραστή της και την έδιωξε αντικαθιστώντας την με άλλη, πιο «ευσυνείδητη» και «ηθική».
Η Αικατερίνη διόριζε κάθε νέο ευνοούμενο υπασπιστή της και
τον τοποθετούσε σε διαμέρισμα των ανακτόρων που επικοινωνούσε διαμέσου μυστικών διαδρόμων με τον κοιτώνα της. Όλοι οι εραστές έπαιζαν το ρόλο αρσενικών παλλακίδων! Την επιλογή και έγκριση ακολουθούσε η προσφορά τεράστιας προίκας σε χρήμα, κτήματα, δουλοπάροικους, τίτλους και παράσημα.
Ο εραστής δεν είχε δικαίωμα εξόδου από το παλάτι παρά μόνο με ειδική άδεια! Επίσης απαγορευόταν αυστηρά η επικοινωνία του με άλλη γυναίκα.
ΕΛΕΟΣ! 40 ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΟΤΕΡΟΣ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΕΡΑΣΤΗΣ ΤΗΣ!
Καθώς μεγάλωνε ηλικιακά, η Αικατερίνη έδειχνε προτίμηση σε όλο και νεότερους εραστές. Ο τελευταίος «ευνοούμενός» της, ήταν
ο νεαρός πρίγκιπας Ζουμπώφ ο οποίος ήταν σχεδόν 40 χρόνια νεότερός της. Στα 7 χρόνια που έμεινε μαζί της απέκτησε μεγάλη δύναμη και περιουσία καθώς και δεκάδες χιλιάδες δουλοπάροικους.
Η Αικατερίνη τον έκανε Κόμη και Πρίγκιπα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ο τέταρτος και τελευταίος Ρώσος που κατείχε αυτόν τον τίτλο. Στην αλληλογραφία της με τον πρώην ευνοούμενό της Ποτιέμκιν αποκαλούσε τον Ζουμπώφ
«σκοτεινό μικρούλη» και «μωρό που κλαίει αν δεν του επιτραπεί η είσοδος στην κρεβατοκάμαρά της». Απολάμβανε άνετη και χλιδάτη ζωή στα ανάκτορα. Οι παλαιοί στρατηγοί τού ετοίμαζαν τον καφέ του ενώ
μπουλούκια αυλικών προσπαθούσαν να εισέλθουν στο δωμάτιό του και να του αποσπάσουν για λίγο την προσοχή αλλιώς βολεύονταν με την μαϊμού που είχε ως κατοικίδιο! Μετά τον θάνατο της Αικατερίνης ο Ζουμπώφ υπέφερε από νευρικό κλονισμό και κρύφτηκε για 10 μέρες στο σπίτι της αδερφής του.
SystemFreaks™
