Σύμβολα και η Ιστορία τους.

[Aurellia]

Η δύναμη των συμβόλων
Ένα βροχερό πασχαλιάτικο Σαββατοκύριακο πριν από 50 χρόνια ένα
πλήθος διαδηλωτών ξεκίνησε μια τετραήμερη πορεία από το Λονδίνο
υπέρ του πυρηνικού αφοπλισμού. Ένα νέο κίνημα χρειάζεται πάντα ένα
νέο σύμβολο, κι έτσι εκείνοι οι διαδηλωτές κράδαιναν πλακάτ με ένα απλό
λογότυπο, το οποίο εξελίχθηκε σε παγκόσμιο σήμα της ειρήνης.

Το σήμα της ειρήνης δεν απεικονίζει την πατημασιά ούτε περιστεριού
ούτε κοτόπουλου, όπως χλευάζουν τα φιλοπόλεμα γεράκια.
Ο καλλιτέχνης Τζέραλντ Χόλτομ εμπνεύστηκε από τα αρχικά των
λέξεων Nuclear (Πυρη- νικός) και Disarmament (Αφοπλισμός) στο
σημαφορικό σύστημα (αριστερά), αν και αργότερα είπε ότι αναπαριστούσε
τον ίδιο σε απόγνωση, με τα χέρια κάτω και τις παλάμες ανοιχτές.
Το σήμα σκόπιμα δεν κατοχυρώθηκε ως πνευματική ιδιοκτησία και
έτσι χρησιμοποιήθηκε παντού, από διαδηλώσεις κατά του πολέμου
στο Βιετνάμ μέχρι διαφημίσεις τσιγάρων. Ως αποτέλεσμα,
αναγνωρίζεται –αλλά και παραποιείται– εύκολα.

[Lionheart]

Μπορείς να μας πεις περισσότερα για τα σύμβολα;
Ενδιαφέρον αυτό, αλλά δεν είμαι πολύ της ειρήνης (με αυτόν τον τρόπο)

[Spirit oF Fire]

Όντως πολύ ενδιαφέρον.. ποτέ δεν κάθησα να σκεφτώ την λογική αυτού του συμβόλου.

[Aurellia]

Άσχοληθηκα έψαξα και βρήκα και υπάρχουν πολλα πολλα αλλα.
Απλα,σας δειχνω αυτα που τα γνωριζουμε ολοι και δεν εχουμε δει καποιες πλευρες της ιστοριας τους.

''Πεντάλφα''

Το Πεντάγραμμο πρωτοεμφανίστηκε στη Μεσοποταμία και στους Σουμέριους. Επίσης χρησιμοποιούσαν συμβολικά στην Αρχαία Ελλάδα και στη Βαβυλωνία.

Στους Βαβυλώνιους οι άκρες του πενταγράμμου ήταν και μία κατεύθυνση, "πάνω, κάτω, αριστερά, δεξιά, μπροστά" και επίσης συνδέονταν αυτές οι κατευθύνσεις με τους πέντε πλανήτες: "Διας, Κρόνος, Αφροδίτη, Άρης, Ερμής".

Στην Ελλάδα οι πρώτοι που ασχολήθηκαν ενεργά με αυτό το σύμβολο ήταν ο Πυθαγόρας και οι Πυθαγόρειοι. Αυτοί ονόμαζαν το πεντάγραμμο Υγιεία και έβλεπαν στο σύμβολο αυτό, λόγω των γεωμετρικών του ιδιοτήτων, μια μαθηματική τελειότητα.

Οι νεοπυθαγόρειοι συμβόλιζαν τις άκρες του αστεριού (πενταγράμμου) με τα τέσσερα στοιχεία της φύσης και την πέμπτη με το θείο:

Ύδωρ
Γαία
Ιδέα ή Ιερόν
ΕΙλή (θερμότητα του ήλιου)
Αήρ
Τα αρχικά των λέξεων αυτών σχηματίζουν τη λέξη "Υ-Γ-Ι-ΕΙ-Α".


Θρησκευτικός συμβολισμός
Για πολύ καιρό το πεντάγραμμο είχε συνδεθεί με τον πλανήτη Αφροδίτη και με τη λατρεία της θεάς Αφροδίτης. Επίσης συνδέεται και με τη λατρεία του Ρωμαίου Εωσφόρου (lucifer) ο οποίος φέρνει το φως και τη γνώση.

Ως σύμβολο θεωρείται από πολλούς που ασχολούνται με παγανιστικές θρησκείες ότι έχει μαγικές ιδιότητες. Οι Χριστιανοί επίσης τα είχαν χρησιμοποιήσει για να συμβολίσουν τις πέντε πληγές του Χριστού, ενώ επίσης το σύμβολο αυτό συνδέεται και με τον Ελευθεροτεκτονισμό.

Ο Ήλιος της Βεργίνας

Το αστέρι της Βεργίνας (αλλιώς "Ήλιος της Βεργίνας") είναι ένα σύμβολο που βρέθηκε το 1977 σε χρυσή λάρνακα σε Βασιλικό τάφο που αποδίδεται στη Μακεδονικής Βασιλικής Δυναστείας του Φιλίππου Β' και του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Το αστέρι αυτό χρησιμοποιείται στην Ελλάδα ως σύμβολο του διαμερίσματος της Μακεδονίας. Η ΠΓΔΜ χρησιμοποίησε επίσης το σύμβολο αυτό για την κρατική της σημαία, από το 1992 ως το 1995, προκαλώντας σημαντική αντίδραση από την Ελλάδα. Μετά τις αντιδράσεις, η ΠΓΔΜ τροποποίησε τη σημαία της το 1995 με βάση την αρχική σε σχηματοποιημένο ήλιο.





Περιγραφή και Επεξήγηση Συμβόλου
Aπό το αστέρι της Βεργίνας διακρίνονται καθαρά οι δεκαέξι ακτίνες και ο ρόδακας. Φέρεται πάνω σε χρυσή Λάρνακα, που βρέθηκε στο Βασιλικό τάφο του Φιλίππου Β', από τον αρχαιολόγο Μανόλη Ανδρόνικο κατά τις ανασκαφές του 1977 στον αρχαιολογικό χώρο της Βεργίνας, στη Μακεδονία εξ ου και το όνομά του. Στην Λάρνακα της Ολυμπιάδος υπάρχει παραλλαγή του ήλιου της Βεργίνας με 12 ακτίνες.


Η σημασία του συμβόλου δεν εχει αποσαφηνιστεί πλήρως. Διάφορες εκδοχές των αρχαιολόγων είναι ως σύμβολο της Μακεδονίας, έμβλημα της δυναστειας του Φιλίππου, ένα θρησκευτικό σύμβολο που αναπαριστά τους 12 Θεούς του Ολύμπου, ή ένα διακοσμητικό σχέδιο. Δεκαεξάστεροι και Οχτάστεροι Ήλιοι παρουσιαζονται συχνα σε Μακεδονικά και Ελληνιστικά νομίσματα και ασπίδες της Περιόδου.Επίσης υπαρχει και αριθμός απεικονίσεων Αθηναίων Οπλιτών να φέρουν ενα πανομοιότυπο δεκαεξάκτινο σύμβολο στη πανοπλία τους, απο τον 6ο π.Χ. αιωνα καθώς και σε νομίσματα, απο τη νησιωτική μεχρι την ηπειρωτική Ελλάδα, όπως στη Κέρκυρα, εύρημα 5ου π.Χ. αιώνα Λοκρίδα, 4ο π.Χ. αιώνα.Πριν το 1977 το σύμβολο θεωρείτο απλα κοσμητικό στοιχειο. Επειτα απο την ανακάλυψη του Ανδρόνικου άρχισε να συσχετίζεται με τους Αρχαίους Μακεδόνες, παρόλη τη πρωτέρα διακοσμητική του χρήση στην Ελληνικη τέχνη.


Σύγχρονες Χρήσεις στην Ελλάδα
Το 16άκτινο αστέρι σε μπλε φόντο είναι σημαία της περιφέρειας της Μακεδονίας[6]
Eίναι επίσης έμβλημα της 1ης ΣΤΡΑΤΙΑΣ. H Ελλάδα έχει απ’ το 1995 στην WIPO, το αποκλειστικό δικαίωμα στη χρήση του συμβόλου .

Η σβάστικα

Η σβάστικα, στα σανσκριτικά स्वस्तिक, (δεξιόστροφος αγκυλωτός σταυρός) και η "σωβάστικα" (αριστερόστροφος) είναι ένα πανάρχαιο σταυροειδές σύμβολο.

Αποτελεί ιερό σύμβολο του Ινδουϊσμού, του Βουδισμού και του Ζαϊνισμού, ενώ συναντάται και σε πολλούς άλλους πολιτισμούς, όπως των Περσών, της Αρχαίας Ελλάδας και των πολιτισμών των ιθαγενών της Βόρειας Αμερικής της προκολομβιανής περιόδου, καθώς και των αρχαίων Νορβηγικών φυλών (Βίκινγκ) οι οποίοι την αριστερόστροφη την αποκαλούσαν "Κεστ" και τη θεωρούσαν ως σύμβολο "παθητικής" προστασίας και ευημερίας.

Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα η σβάστικα συνδέθηκε με το Ναζισμό, εξαιτίας της χρήσης του συμβόλου στη χιτλερική Γερμανία. Το γεγονός αυτό είχε ως συνέπεια το σύμβολο να έχει μετατραπεί για πολλούς σε ταμπού, κυρίως στη Δύση. Η αρνητική αυτή νοηματοδότησή του από το Ναζισμό και έπειτα επισκίασε την αρχαιότερη σημασία του συμβόλου, η οποία σχετίζεται μεταξύ άλλων και με το ρου της ζωής.




Ο αγκυλωτός σταυρός έχει μια εκτενή ιστορία. Το μοτίβο φαίνεται να χρησιμοποιείται για πρώτη φορά στη νεολιθική Ινδία. Το σύμβολο έχει μια αρχαία ιστορία στην Ευρώπη, που εμφανίζεται στα χειροποίητα αντικείμενα από τους προ-χριστιανικούς ευρωπαϊκούς πολιτισμούς. Στην αρχαιότητα, ο αγκυλωτός σταυρός χρησιμοποιήθηκε εκτενώς από το Ιδο-άρειους, τους Χετταίους, τους Κέλτες και τους Έλληνες, μεταξύ άλλων. Ειδικότερα, ο αγκυλωτός σταυρός είναι ένα ιερό σύμβολο του Ινδουισμού, του Βουδισμού και του Τζαϊνισμός - θρησκείες με πέρα από δισεκατομμύριο πιστούς παγκοσμίως, που καθιστούν τον αγκυλωτό σταυρό πανταχού παρόντα τόσο στην ιστορική όσο και στην σύγχρονη κοινωνία. Το σύμβολο εισήχθη στη Νοτιοανατολική Ασία από τους Ινδούς βασιλιάδες και παραμένει ένα αναπόσπαστο τμήμα από τον Ινδουισμό του Μπαλί μέχρι και σήμερα, και είναι εμφανίζεται συχνά στην Ινδονησία. Επίσης είχε χρησιμοποιηθεί και από διάφορους εγγενείς αμερικανικούς πολιτισμούς.


Στο δυτικό κόσμο, το σύμβολο γνώρισε μια αναβίωση μετά από τις αρχαιολογικές ανασκαφές του Σλήμαν στα τέλη του 19ου αιώνα, ο οποίος ανακάλυψε το σύμβολο στην περιοχή της αρχαίας Τροίας και το συνέδεσε με τις αρχαίες μεταναστεύσεις των Πρωτο-Ινδο-Ευρωπαίων. Τον συνέδεσε με τις παρόμοιες μορφές που βρέθηκαν στα αρχαία δοχεία στη Γερμανία, και θεωρητικολόγησε ότι ο αγκυλωτός σταυρός ήταν ένα "σημαντικό θρησκευτικό σύμβολο των μακρινών προγόνων μας", και ότι συνδέει τους Γερμανικούς, Ελληνικούς και Ινδο-Ιρανούς πολιτισμούς. Μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα, χρησιμοποιήθηκε ευρέως παγκοσμίως και θεωρήθηκε ως σύμβολο καλής τύχης και επιτυχίας.

Η εργασία του Σλήμαν συνδυάστηκε με τα völkisch-κινήματα, για τους οποίους ο αγκυλωτός σταυρός ήταν ένα σύμβολο της "άριας" ταυτότητας. Μετά από την υιοθέτησή του από τους ναζί του Χίτλερ, ο αγκυλωτός σταυρός έχει συνδεθεί με το φασισμό, το ρατσισμό, τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, και το ολοκαύτωμα. Ο αγκυλωτός σταυρός παραμένει μέχρι σήμερα ένα κύριο σύμβολο των νεοναζί, και χρησιμοποιείται τακτικά από τις ομάδες ενεργών στελεχών για να δηλώσουν την ναζιστική συμπεριφορά των οργανώσεων και των ατόμων τους.



Η πανταχού παρουσία του αγκυλωτού σταυρού εξηγείται εύκολα αν υποθέσουμε ότι είναι μια πολύ απλή μορφή που ανακαλύφτηκε ανεξάρτητα και κατά τύχη σε διάφορες κοινωνίες όταν οι άνθρωποι ασχολήθηκαν με το πλέξιμο καλαθιών, αφού το σχήμα του αγκυλωτού σταυρού δημιουργείται επανειλημμένα από τις βέργες των καλαμιών όταν πλέκουμε καλάθι. Άλλες θεωρίες εικάζονται κάποια σύνδεση των πολιτισμών ή ζητούν μια εξήγηση σύμφωνα με την θεωρία της κοινής συναίσθησης του Καρλ Γιουνγκ. Ενώ η ύπαρξη των συμβόλων αγκυλωτού σταυρού στην Αμερική μπορεί να εξηγηθεί με την θεωρία της καλαθοπλεκτικής, ενώ αποδυναμώνει την θεωρία της πολιτιστικής διάχυσης. Ενώ μερικοί έχουν προτείνει ότι ο αγκυλωτός σταυρός μεταφέρθηκε στη Βόρεια Αμερική από έναν αρχαίο ναυτικό πολιτισμό στην Ευρασία, μια χωριστή αλλά παράλληλη ανάπτυξη θεωρείται πλέον πιθανή εξήγηση. Η γένεση του συμβόλου αγκυλωτών σταυρών αντιμετωπίζεται συχνά από κοινού με το σύμβολο του σταυρού γενικά, όπως η "ρόδα του ήλιου" της θρησκείας της εποχής του χαλκού.

Μια άλλη εξήγηση προτείνεται από τον Καρλ Σαγκάν στο βιβλίο του με τίτλο <<Ο Κομήτης>>. Ο Σαγκάν αναπαράγει ένα αρχαίο κινεζικό χειρόγραφο (το μετάξινο βιβλίο) που παρουσιάζει ποικιλίες ουρών κομητών: οι περισσότερες είναι παραλλαγές της απλής ουράς κομητών, αλλά στην τελευταία απεικόνιση ο πυρήνας του κομήτη έχει τέσσερα πύρινα σκέλη, που θυμίζουν αγκυλωτό σταυρό. Ο Σαγκάν προτείνει ότι στην αρχαιότητα ένας κομήτης μπορεί να είχε πλησιάσει τόσο κοντά στη γη που οι άνθρωποι είδαν πύρινους πίδακες από αέριο να ρεύσουν από το κέντρο, και με την κλίση από την περιστροφή του κομήτη, σχημάτιζε μια μορφή του συμβόλου που έγινε ορατό σε όλα τα μέρη του κόσμου.


Αρχαιολογικά ευρήματα

Την πιο πρόωρη αλλά και συχνή χρήση των μοτίβων αγκυλωτού σταυρού στην αρχαιότητα βρίσκουμε στην νεολιθική εποχή, αν και υπάρχει ένα μοναδικό παλαιολιθικό χειροποίητο αντικείμενο που περιέχει αυτό το σύμβολο. Το σύμβολο βρέθηκε σε διάφορες ανασκαφές στην επαρχία του Κουζεστάν του Ιράν και ως τμήμα του "χειρογράφου Vinca" της νεολιθικής Ευρώπης της 5ης χιλιετίας Π.Χ.. Στη πρώιμη εποχή του χαλκού, εμφανίζεται στην αγγειοπλαστική που βρίσκεται στο Sintashta της Ρωσίας. Άλλα παρόμοια σύμβολα εμφανίστηκαν επίσης την εποχή του χαλκού και του σιδήρου σε σχέδια του βόρειου Καύκασου (στον πολιτισμός Koban), και του Αζερμπαϊτζάν, καθώς επίσης και των Σκυθών και Σαρματιανών. Σε όλους αυτούς τους πολιτισμούς, το σύμβολο του αγκυλωτού σταυρού δεν εμφανίζεται να καταλαμβάνει οποιαδήποτε χαρακτηρισμένη θέση ή σημασία, αλλά εμφανίζεται ως μόνο μια μορφή μιας σειράς παρόμοιων συμβόλων ποικίλης πολυπλοκότητας.


Στην τέχνη και στην αρχιτεκτονική

Ο αγκυλωτός σταυρός είναι συχνό μοτίβο σχεδίου στην σύγχρονη αρχιτεκτονική και σε έργα τέχνης στην Ινδία καθώς επίσης και στην αρχαία δυτική αρχιτεκτονική, αφού τον συναντάμε συχνά σε μωσαϊκά, ανάγλυφα, και άλλα έργα τέχνης σε όλο τον αρχαίο κόσμο. Η αρχαία ελληνική αρχιτεκτονική και τα σχέδια ιματισμού είναι συχνά διακοσμημένα με το επαναλαμβανόμενο μοτίβο του αγκυλωτού σταυρού συχνά συνδυασμένο και με μαιάνδρους. Τα σχετικά σύμβολα στην κλασσική δυτική αρχιτεκτονική περιλαμβάνουν το σταυρό, το τρίποδο, ή το τρισκελές και την στρογγυλεμένη σβάστικα. Στην κινεζική, κορεατική, και ιαπωνική τέχνη, ο αγκυλωτός σταυρός βρίσκεται συχνά ως τμήμα ενός σχεδίου επανάληψης. Ένα κοινό σχέδιο, αποκαλούμενο sayagata στα ιαπωνικά, περιλαμβάνει αριστερά και δεξιά αγκυλωτούς σταυρούς που είναι συνδεδεμένοι από γραμμές. Το σύμβολο αγκυλωτών σταυρών βρέθηκε σε πολλά από τα ερείπια της αρχαίας Τροίας και σε μερικά από τα μωσαϊκά στην Πομπηία. Στην αρχαία Ελληνική τέχνη και την αρχιτεκτονική, καθώς και στην Ρομανική και Γοτθική τέχνη της δύσης, οι απομονωμένοι αγκυλωτοί σταυροί είναι σχετικά σπάνιοι, και ο αγκυλωτός σταυρός βρίσκεται συχνότερα ως επαναλαμβανόμενο στοιχείο σε μωσαϊκά και σε πεζούλια. Ο αγκυλωτός σταυρός αντιπροσώπευσε συχνά τη διαρκή κίνηση, που απεικονίζει το σχέδιο ενός περιστρεφόμενου ανεμόμυλου ή νερόμυλου.

Μπορντούρες με συνδεδεμένους αγκυλωτούς σταυρούς ήταν ένα συνηθισμένο αρχιτεκτονικό μοτίβο στην αρχαία Ρώμη, και συναντάται ακόμα και σε πιο πρόσφατα κτήρια ως νεοκλασικό στοιχείο. Σύνορα αγκυλωτών σταυρών είναι μια μορφή μαιάνδρου. Αγκυλωτοί σταυροί έχουν βρεθεί επίσης στην αγγειοπλαστική σε αρχαιολογικές ανασκαφές στην περιοχή του αρχαίου Kush. Αγκυλωτοί σταυροί βρέθηκαν και στην αγγειοπλαστική στους ναούς Gebel Barkal καθώς επίσης και σε ανασκαφές στους λαούς της ομάδας Χ.


Η Laguna Bridge στην Yuma της Αριζόνας που χτίστηκε το 1905 από το αμερικάνικο Reclamation Department είναι διακοσμημένη με αγκυλωτούς σταυρούς. Αμερικάνικοι λιθογράφοι του 1900 συνήθιζαν να τυπώνουν στο χαρτί μια κορνίζα από αγκυλωτούς σταυρούς, και δημιούργησαν έντονο θέμα συζήτησης το 1937 όταν εμφανίστηκαν σε δείγματα εκλογικών ψηφοδελτίων στο Passaic του Νιου Τζέρσεϋ. Ο λιθογράφος αποκρίθηκε ότι "έχει χρησιμοποιήσει τα εμβλήματα αγκυλωτών σταυρών για κορνίζα σε ψηφοδέλτια πολύ πριν ο κόσμος μάθει τον Χίτλερ" . Ακόμα και διακοσμητικά πήλινα κεραμίδια με αγκυλωτούς σταυρούς έχουν βρεθεί σε πολλά μέρος του κόσμου συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών στις αρχές του 20ού αιώνα.

[Spirit oF Fire]

Εξαιρετική δουλειά, πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα. Αλλά μήπως θα ήταν σωστότερο να αλλάξεις τον αρχικό τίτλο και να τον κάνεις "Περί των συμβόλων" ή κάτι τέτοιο; μιας που αναλύεις και άλλα σύμβολα. Για τον ήλιο της Βεργίνας έχω διαβάσει κι εγώ κάτι, θα βρω το απόσπασμα και θα το αντιγράψω γιατί μου έκανε εντύπωση

[Aurellia]

Αν μπορεις πες μου πως το αλλαζω , δεν εχω ιδεα.

[Spirit oF Fire]

Στα κείμενα που γράφεις, κάτω δεξιά υπάρχει ένα κουτάκι που γράφει edit και μπορείς με αυτό να επεξεργαστείς όποιο κείμενό σου θες. Πας στο edit και αλλάζεις τον τίτλο ;) Αυτό κάντο στο πρώτο κείμενό σου για να αλλάξει ο τίτλος σε όλα.