Το πραγματικό 1821 και το Βερεμικό του Σκάϊ

Απάντηση
Άβαταρ μέλους
Dhmellhn
Επίτιμος
Επίτιμος
Δημοσιεύσεις: 4046
Εγγραφή: Τετ 18 Απρ 2007, 15:16
Φύλο: Άνδρας
Τοποθεσία: ΕΛ-ΛΑΣ
Έδωσε Likes: 27 φορές
Έλαβε Likes: 71 φορές

Το πραγματικό 1821 και το Βερεμικό του Σκάϊ

Δημοσίευση από Dhmellhn » Δευ 28 Φεβ 2011, 14:07

Παρακουθώντας την Τρίτη την εκπομπή του Σκάϊ σχετικά με την Ελληνική Επανάσταση, αναρωτήθηκα γιατί ορισμένοι επιτήδειοι επιμένουν να μας πείσουν, ντε και καλά, να απαγκιστρωθούμε από τα ιερά μας νάματα. Αλήθεια τι ζόρι τραβάνε; Μήπως είναι τόσα πολλά τα λεφτά... Άρη; Λέω τώρα...

Η ουσία είναι ότι κάποια πράγματα δεν δυνάμεθα να τα αφήσουμε να πέσουν. Θα πρέπη να απαντούμε στις προκλήσεις των "πολιτικώς ορθών" ιστορικών κύκλων, οι οποίοι όχι μόνον κυριαρχούν στα Ελληνικά; Πανεπιστήμια, αλλά και τα καταδυναστεύουν, επιβάλλοντας με το "έτσι θέλω" τις απόψεις των, αποκλείοντας, ταυτόχρονα, οποιαδήποτε άλλη.

Αναφέρω ενδεικτικά κάποια πράγματα:

Σαν πρώτη παρατήρηση θα έλεγα ότι ο πλέον ορθός τίτλος για την εκπομπή είναι: "1821: Η Δικαίωσις ενός Έθνους". Διότι στην ουσία πρόκειται για την τελική δικαίωση των ελληνικών αγώνων κατά των Οθωμανών Τούρκων -συνεπείαι της Ελληνικής Αφυπνίσεως, ήδη από τα Βυζαντινά χρόνια- και ουχί για γέννηση ενός νεοτεύκτου Έθνους. Απλώς τότε ξεσπά το τελευταίο και επιτυχημένο Εθνικο-απελευθερωτικό κίνημα των Ελλήνων. Πριν από αυτό έχουν προηγηθεί αρκετά άλλα, αρχής γενομένης από εκείνο του Μανιάτη Κροκοδείλου Κλαδά, εκείνο του Διονυσίου Τρίκκη ή Σκυλοσόφου, εκείνο των υποστηρικτών των Ενετών του Μοροζίνη, εκείνο των ορλωφικών και άλλα. Άπαντα αναφέρονται στην "Ιστορία της Τουρκοκρατούμενης Ελλάδος" του Κωνσταντίνου Σάθα. Δυστυχώς, οι κύριοι του σκάϊ που προχώρησαν σε αυτή τη δραματοποιημένη σειρά, έχουν αποσιωπήσει εντελώς τα αλεπάλληλα ελληνικά επαναστατικά κινήματα. Η μοναδική τους αναφορά είναι στον ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1768-1774 που έδωσε την αφορμή για τα ορλωφικά.

Προχωρώντας στο ζήτημα της εκπαιδεύσεως, θα παρατηρήσουμε ότι παρουσιάζουν τις συνθήκες στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ιδεατές, ωσάν να επρόκειτο για ένα πολιτισμένο και ανεκτικό κράτος. Έχουμε και λέμε: Το 1454 ιδρύθηκε η Μεγάλη του Γένους Σχολή, αργότερα ιδρύθηκε η Αθωνιάς και κάποιες άλλες ανώτατες σχολές. Σε αυτές δεν είχαν πρόσβαση όλοι οι Έλληνες, αλλά οι επιφανείς και οι μεγαλοκληρικοί. Πολλοί προύχοντες επίσης χρηματοδοτούσαν την ίδρυση σχολείων, τα οποία και πάλι δεν ήταν αρκετά για να καλύψουν τον πληθυσμό. Σε πολλές δύσβατες ορεινές και ημιορεινές περιοχές όμως κάποιοι κληρικοί του κατωτέρου κλήρου πρόσφεραν πράγματι τη δυνατότητα στα Ελληνόπουλα να μάθουν τα πρώτα τους γράμματα (κολλυβογράμματα) τα έλεγαν. Έτσι διεσώθη σε μεγάλο ποσοστό η γλώσσα, γιατί η προφορικότητα δεν ήταν αρκετή. Υπάρχει το παράδειγμα της μονής Φιλανθρωπινών στα Ιωάννινα, αλλά και του πίνακος του Ιωάννου Γύζη. Οι Τούρκοι, αρχικά, δεν εμπόδισαν την ίδρυση σχολείων. Ούτε όμως τα χρηματοδοτούσαν. Επίσης, χρειαζόταν άδεια από την Τουρκική αρχή, προκειμένου να λειτουργήσουν τα σχολεία. Προς τούτο έχουμε σχετικές μαρτυρίες από τον Σπυρίδωνα Τρικούπη. Στις αρχές, θα λέγαμε ότι τηρούσαν μία ουδέτερη στάση, αν και όχι πάντα διότι υπήρξαν περίοδοι μεγάλων διωγμών, είτε λόγωι των μαζικών εξισλαμισμών που επιχειρούσαν οι Οθωμανοί κατά καιρούς, είτε λόγωι των επαναστατικών κινημάτων των υποδούλων Ελλήνων. Από ένα σημείο και μετά όμως, και ιδιαίτερα τον 18ο αιώνα, στις αρχές του οποίου σταμάτησε το παιδομάζωμα άρχισαν να βλέπουν εχθρικά την παιδεία. Ήταν μία δύσκολη εποχή, κατά την οποία παρουσιάστηκε ο Εθναπόστολος Πατροκοσμάς ο Αιτωλός, όπου γκρέμιζε εκκλησίες και έκτιζε σχολεία προκαλώντας την έντονη δυσφορία των τοπικών οθωμανικών αρχών. Ήταν εκείνος που μαζί με τον Ρήγα και τον Κοραή κράτησαν ακοίμητη την Εθνική συνείδηση σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς. Δυστυχώς, η παρουσία του, και ακόμη περισσότερο το έργο του, έχουν αποσιωπηθεί και δεν αναφέρονται ούτε καν ονομαστικά σε εκείνον, σε όλη τη διάρκεια του πρώτου επεισοδίου.

Αναφορικά, τώρα, με το περιβόητο Λάβαρο του Παλαιών Πατρών Γερμανού, τονίζουν ξανά και ξανά (για να το εμπεδώσουμε βεβαίως) ότι πρόκειται για φανταστικό γεγονός, το οποίο αναφέρεται μόνον στην εξιστόριση του Πουκεβίλ. Προς επίρρωσιν των λεγομένων τους, επικαλούνται τα απομνημονεύματα του ιδίου του Παλαιών Πατρών Γερμανού, όπου δεν αναφέρει πουθενά για αυτό συμβάν. Δεν διαφωνούμε ως προς το ακριβές της ημερομηνίας, αλλά εξοργιζόμαστε όταν μας εμφανίζουν την αλήθεια κολοβωμένη. Λησμονούν, ή το πράττουν σκοπίμως να αναφερθούν στο γεγονός ότι υψώθησαν Λάβαρα σε διάφορες περιοχές της σκλάβας πατρίδος.

Αλλά για να ξετυλίξουμε το κουβάρι των γεγονότων. Στις 17 Μαρτίου, εορτή του Αγίου Αλεξίου «του ανθρώπου του Θεού» είχαν συγκεντρωθεί στην Αγία Λαύρα όλοι ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, Κληρικοί και λαϊκοί προύχοντες και προεστοί˙ δεν πήγαν στην Τρίπολη που τους κάλεσε ο καϊμακάμης με διαταγή του σουλτάνου (οι μόνοι που δεν πήγαν απ’ όλη την Πελοπόννησο ήσαν οι προεστοί των Καλαβρύτων), λόγω και της εορτής, οπότε ελήφθη η απόφαση κηρύξεως της Επαναστάσεως. Αν πήγαιναν και οι Καλαβρυτινοί στην Τριπολιτσά θα ήσαν και εκείνοι όμηροι και η επανάσταση δεν θα υφίστατο. Κατά βάση η ανυπακοή στην πρόσκληση του Τούρκου Διοικητού της Τριπολιτσάς από τους Καλαβρυτινούς ήταν η γενναία απόφαση περί κηρύξεως της Επαναστάσεως.

Καλάβρυτα, 19 Μαρτίου 1821

Στις 20 προς 21 Μαρτίου: Μονή Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων: Στον παλαιό ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου το λιγοστό φως τρυπώνει με δυσκολία από τους φεγγίτες. Δεν έχει ακόμη ξημερώσει και η ομίχλη είναι πυκνή. Και όμως! Στην Ωραία Πύλη διακρίνεται περίλαμπρος, μέσα στα ολομέταξα αρχιερατικά του άμφια, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός. Εκ δεξιών του ο επίσκοπος Καλαβρύτων και Κερνίτσης Προκόπιος στυλώνει τα μάτια του στον Παντοκράτορα του τρούλου. Εξ αριστερών του ο ηγούμενος της Μονής Καλλίνικος σκυμμένος σιγοψέλνει μια προσευχή των καλόγερων. Τριγύρω βρίσκονται συγκεντρωμένοι οι προεστοί της επαρχίας και οι οπλαρχηγοί με τις παχιές τις φουστανέλες και τα μεϊντανογέλεκα. Γονατιστά και τα πρωτοπαλίκαρα του τόπου με χείλη σφαλιστά και τις ψυχές παραδομένες στον Αγώνα.

«Ελευθερία ή Θάνατος, παλικάρια μου» φωνάζει ο Παλαιών Πατρών Γερμανός και υψώνει για λάβαρο το χρυσοπόρφυρο παραπέτασμα του «Φοβερού Βήματος». Ο Ασημάκης Ζαΐμης, γέρος ­ και ακόμη σκλαβωμένος ­ δακρύζει στην προοπτική της λευτεριάς. Ο γιος του, Ανδρέας Ζαΐμης, σφιχταγκαλιάζεται με τους Πετμεζαίους, τον Αναγνώστη και τον Βασίλη, ενώ ο Λόντος και ο Χαραλάμπης κρατούν ακόμη τα χέρια τους ψηλά, στο σχήμα του σταυρού. «Το Θούριο, μωρέ παιδιά» ακούγεται ο Θεοχαρόπουλος και ο Ασημάκης ο Σκαλτσάς αρχίζει την αντάρα: «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή...».

Το πρωί της 21 Μαρτίου 1821 κάτω από τον αιωνόβιο ιστορικό πλάτανο όρκισε 600 αγωνιστές με σημαία το παραπέτασμα της ωραίας Πύλης του ιστορικού Ναού με την εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και με το σύνθημα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ» εξόρμησαν δια την απελευθέρωση των Καλαβρύτων.Με σημαιοφόρο τον Διάκονο της Μονής Γρηγόριο Ντόκο, εκ Σκεπαστού Καλαβρύτων, βαστάζοντας με εθνική υπερηφάνεια το ιστορικό Λάβαρο οι αγωνιστές, με αρχηγούς τον Σωτήρη Χαραλάμπη, τον Φωτήλα, τον Σωτήρη Θεοχαρόπουλο, τον Ιωάννη Παπαδόπουλο, τον Νικόλαο Σολιώτη και τους Πετιμεζαίους έφθασαν κι πολιόρκησαν τα Καλάβρυτα, (υπήρχαν 2 τζαμιά, 3 πύργοι και φρουρά από 20 αστυνομικούς Τούρκους με διοικητή τον Αρναούτογλου, ήσαν και 100 περίπου τουρκικές οικογένειες). Από τη θέση όπου σήμερα βρίσκεται το εξωκκλήσι των αγίων Αναργύρων, οι αγωνιστές κτύπησαν τον πύργο που ήταν πίσω από το σημερινό Ξενοδοχείο «Χελμός» όπου εκεί ήταν συγκεντρωμένοι οι περισσότεροι Τούρκοι.Ένας, μάλιστα, Τούρκος με το καριοφίλι του σημάδεψε στο λόφο το λάβαρο και το κτύπησε και σήμερα φαίνεται η τρύπα από το Τούρκικο βόλι. Μετά από πενθήμερη αντίσταση (21-25 Μαρτίου) ο Αρναούτογλου παραδόθηκε και οδηγήθηκε στο Λεχούρι όπου φυλακίσθηκε στον πύργο του Λεχουρίτη. Μετά την απελευθέρωση στην πόλη και στην Ιστορική Μονή της Αγίας Λαύρας τελέστηκε επίσημη δοξολογία.

Σχεδόν ταυτόχρονα απελευθερώνεται η Καλαμάτα από Έλληνες αγωνιστές με επικεφαλής τους Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και Παπαφλέσσα, ενώ ο Ανδρέας Λόντος κηρύσσει την επανάσταση στη Βοστίτσα, την οποία εγκατέλειψαν οι Τούρκοι κάτοικοι της. Στις 25 Μαρτίου 400 Αγωνιστές από τη Βοστίτσα, υπό τον Λόντο, θα συμμετάσχουν στην πολιορκία του φρουρίου της Πάτρας, στην οποία είχαν εισέλθει οι επαναστάτες από τις 22 Μαρτίου.

Ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης στα απομνημονεύματά του αναφερόμενος στην σπίθα της επανάστασης επιβεβαιώνει "πρώτα στα Καλάβρυτα". Η επαναστατική φλόγα μεταλαμπαδεύτηκε ραγδαία από ψυχή σε ψυχή και διέλυσε κάθε προηγούμενο δισταγμό. Όλοι γνώριζαν ότι ο αγώνας για την ανεξαρτησία θα ήταν σκληρός και μακρύς, αδυσώπητος. Το τίμημα βαρύ, αλλά υπέρτερο το όραμα και ο πόθος για Ελευθερία, που όπως πρόβλεψε ο Σολωμός, υποχρεωτικά θα συναντιόταν με την κόψη του σπαθιού την τρομερή και θα έβγαινε από τα κόκκαλα τα ιερά των ηρώων. Συσχετίζοντας τα γεγονότα των Καλαβρύτων και γενικότερα στην Πελοπόννησο με την γενικότερη κατάσταση και τα ευρύτερα δεδομένα, εύκολα οι μελετητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τα προαναφερθέντα γεγονότα ήταν απότοκα ενός σοφού σχεδιασμού. Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης ξεκίνησε την επαναστατική δράση στις 22 Φεβρουαρίου του 1821 την Μολδοβλαχία που αν και δεν κατόρθωσε να τελεσφορήσει επιτόπια δημιούργησε τις προϋποθέσεις ο σπόρος της επανάστασης να φυτρώσει και να θεριέψει στην Πελοπόννησο και στη Στερεά Ελλάδα.

Ό,τι λοιπόν η Επανάστασις του 1821 άρχισε στην ιστορική Μονή της Αγίας Λαύρας το αποδεικνύει περίτρανα η "Διακήρυξη του Παλαιών Πατρών Γερμανού", που έλαβε χώρα στην Αγία Λαύρα στις 20 Μαρτίου 1821 και δημοσιεύθηκε στην Γαλλική Εφημερίδα "Le Constitutionel" λίγο αργότερα, δηλ. στίς 6 Ιουνίου 1821.

"Εξωτερικόν-Πελοπόννησος "

Διακήρυξις του Γερμανού Εξάρχου της πρώτης κατά την τάξιν Αχαΐας, Αρχιεπισκόπου Πατρών, πρός τον Κλήρον και τους πιστούς της Πελοποννήσου, η οποία εξεφωνήθη εντός της Μονής των Αδελφών της Λαύρας του όρους Βελιά την 8ην (20ήν) Μαρτίου 1821.


Εικόνα

Uploaded with ImageShack.us

Στις 24 Μαρτίου στην πλατεία Αγίου Γεωργίου στην Πάτρα, την ίδια ημερομηνία στα Σάλωνα στη Στερεά, ενώ οι Μανιάτες, ως Σπαρτιατικά στρατεύματα, κυριεύουν στις 23 Μαρτίου την Καλαμάτα. Όχι, καμμία αναφορά από αυτούς τους απίθανους τύπους οι οποίοι εμμένουν στο φαντασιακό της πράξεως, ενώ την ίδια στιγμή αγνοούν ή παρασιωπούν όλες τις παραπάνω επαναστατικές ενέργειες. Λοιπόν, κύριοι του σκάϊ η 25η Μαρτίου ορίστηκε το 1838 από τον Όθωνα για να δείξει συμβολικά την ταύτιση της Ελληνικής Εθνεγερσίας με την χαρμόσυνη θρησκευτική αναγγελία. Όσο για τον Παλαιών Πατρών Γερμανό ήταν στις επιτροπές των προκρίτων και πρωτοστατούσε στον αγώνα. Στα απομνημονεύματά του πράγματι δεν αναφέρει το γεγονός. Αλλά όπως προείπα, τα επαναστατικά λάβαρα σηκώθηκαν σε όλη τη Ελλάδα.

Βεβαίως, να μην παραλείψω το γεγονός της "αρμονικής" και "αγαθής" συμβιώσεως μετά των κατακτητών, το οποίο παρουσιάζεται παραστατικά με ορισμένα ξεκομμένα παραδείγματα, όπως του χωριού Παναγιά στη Βοιωτία. Πρόκειται, φυσικά, για νησίδες ευημερίας, σε περιοδικές εποχές ηρεμίας. Επιπλέον, δεν γίνεται ουδεμία αναφορά στους συστηματικούς εξισλαμισμούς, ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Όπως επίσης δεν αναφέρεται το παιδομάζωμα, λες και αποτελεί λέξη ταμπού για τους κυρίους "ιστορικούς αναθεωρητές". Υπ' όψιν, ότι όλα αυτά αποδεικνύονται τόσο με τα διάφορα φιρμάνια, όσο και μέσα από το λαϊκό δημοτικό τραγούδι που αποτελεί αδιάψευστο μάρτυρα της κακοποιήσεως ενός λαού. Δέον να σημειωθή ότι και οι υπόλοιποι βαλκανικοί λαοί υπέφεραν από το παιδομάζωμα.

Μετά τα παραπάνω, αναμένουμε τα επόμενα επεισόδια. Ομολογώ δε ότι είμαι περίεργος να δω πως θα παρουσιάσει ο κύριος Βερέμης το ζήτημα της απελευθερώσεως της Τριπόλεως. Θα μιλήσει, άραγε, πάλι για τις σφαγές των Τούρκων από τους "αιμοδιψείς" και "κακούς" επαναστάτες; Για την Ιστορία, πάντως, αναφέρουμε τα εξής:

Ο Γέρος του Μωριά προσπάθησε επανειλημμένως να έρθει σε συμφωνία με τους Τούρκους. Τους ζητούσε να εγκαταλείψουν την πόλη και 5.000.000 γρόσια ως αποζημίωση για τα δεινά που επέφεραν στην πολύπαθη Πελοπόννησο όλα τα χρόνια της σκλαβιάς. Εκείνοι το αρνήθηκαν. Απόδειξη του ότι οι Έλληνες δεν επιθυμούσαν σφαγές ήταν η συμφωνία της 23ης Σεπτεμβρίου του 1821 με τους 1.500 Αλβανούς να φύγουν ανενόχλητοι, όπως και το έπραξαν. Ο Σπυρίδων Τρικούπης γράφει χαρακτηριστικά ότι η συσσωρευμένη οργή τόσων αιώνων στο πλήθος για τους σκληρούς κατακτητές ξέσπασε στη Τριπολιτσά. Ήταν ανέφικτο να συγκρατηθούν. Πάρα ταύτα μετά το τριήμερο της καταστροφής αποφάσισαν να συνδράμουν οικονομικά τα ορφανά κάνοντας έρανο. Για πείτε μου γνωρίζετε να έκαναν κάτι αντίστοιχο οι άξεστοι Ασιάτες μετά τις σφαγές της Χίου, των Ψαρρών, της Κάσου, της Κρήτης και άλλων περιοχών?
Δεν έχουμε αιώνιους συμμάχους ούτε διηνεκείς εχθρούς. Τα συμφέροντά μας είναι αιώνια και διηνεκή. Αυτά έχουμε καθήκον να τα προασπίσουμε. (ΛΟΡΔΟΣ ΠΑΛΜΕΡΣΤΟΝ)
Άβαταρ μέλους
OTTO
Επόπτης Δημοθοινίας
Επόπτης Δημοθοινίας
Δημοσιεύσεις: 12016
Εγγραφή: Σάβ 30 Οκτ 2010, 21:58
Φύλο: Άνδρας
Έδωσε Likes: 409 φορές
Έλαβε Likes: 312 φορές

Re: Το πραγματικό 1821 και το Βερεμικό του Σκάϊ

Δημοσίευση από OTTO » Δευ 28 Φεβ 2011, 15:39

Εύγε!
~ Ο ΑΓΑΜΗΤΟΣ ~
~ το υπεραναλυτικό κάθαρμα ~
Όσο πιο πολύ άδικο ξύλο έχει φάει κάποιος από ανθρώπους και από τη ζωή, τόσο περισσότερο να τον φοβάσαι και να μη τα βάζεις μαζί του, γιατί πλέον το "ξύλο" που έφαγε αντανακλάται προς τα εσένα, καθιστώντας τον μακράν ικανότερο από σένα σε όλα. Το μόνο που σου μένει είναι να τον σεβαστείς και να υποκλιθείς.
------------------------------------
Born to keep growing younger and smarter. Till the end.
Άβαταρ μέλους
Divine Sinner

Re: Το πραγματικό 1821 και το Βερεμικό του Σκάϊ

Δημοσίευση από Divine Sinner » Δευ 28 Φεβ 2011, 22:25

Επειδη εχω πεταξει την τηλεόραση.
Αυτο ειναι καλο. Αλλα καποιες φορές δεν ξερω για τι συζητουν οσοι μιλανε για εκπομπες.
απο οσο καταλαβα παρουσιαστικε στο ΣΚΑΪ καποια εκπομπη που παραποιει την ιστορία;
Ο ΣΚΑΪ δεν ειναι που είχε αγοραστεί απο γερμανούς;
Άβαταρ μέλους
PELTASTIS VARNAVAS
Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
Δημοσιεύσεις: 2280
Εγγραφή: Παρ 21 Αύγ 2009, 13:23
Irc ψευδώνυμο: καστροπολεμίτης
Φύλο: Άνδρας
Τοποθεσία: Famagusta - ποιητάρης

Re: Το πραγματικό 1821 και το Βερεμικό του Σκάϊ

Δημοσίευση από PELTASTIS VARNAVAS » Δευ 28 Φεβ 2011, 22:38

Ο συμπατριωτης Ιων Ρωμανος κοσμει το δικτυακο χωρο μας καθως
και τα επιστημονικα φορα της ελληνικης ιστοριας :thumb:

ξαναεκδηλωνω τη χαρα μου για την επιστροφη του τες δυσκολες τουτες ωρες :respect:

φιλε Φωτη, για στοχευμενα ιστορικα - τεχνικα επιχειρηματα υπαρχει ο Δημητρης και το λαλει καιρια μεταξυ των αξιοπιστων πηγων μας

υπαρχει και το αντιβαρο antivaro.gr οπου υπαρχουν διαφωτιστικα βιτεακια για τους μαγκες που εχουν στειλει την τιβι για ρησαηκλ και επιθυμουν εικονα και ηχο για την ιδεολογικη-πολιτισμικη υπεργολαβια του "ουράνιου" 1821....
λιγες βδομαδες πριν την 25η του μαρτιού γραμμενη στα ουράνια
γιαυτο κι εγω στολιστηκα με τοση περηφανεια... :rose:
και φορεσα της λεβεντιας τα ρουχα τα γραμμενα
σημαδια της ελευθεριας καθάρια τιμημενα...
"Βόηθα, Παναγιά, τη σκέψη
να μην αγριέψει...
"


"Παντιγέρα μαύρη ρούσσα προδομένη μου γενιά
σαν θα σμίξουν οι ανάσες θα φουσκώσουν τα πανιά"

"Θε μου πόσο παράξενοι
είν' οι δικοί μας τόποι
θλιμμένα τα τραγούδια μας
μα γελαστοί οι αθρώποι"




ΧΑΪΝΗΔΕΣ
Άβαταρ μέλους
Divine Sinner

Re: Το πραγματικό 1821 και το Βερεμικό του Σκάϊ

Δημοσίευση από Divine Sinner » Δευ 28 Φεβ 2011, 22:40

Ναι οντως το Λαλει καιρια ειναι αξιοπιστο μπλογκ με μεγαλη αξία (πράγμα σπάνιο ποια για την μπλογκόσφαιρα).
Άβαταρ μέλους
KAL EL
Σούπερ Ιδεογραφίτης
Σούπερ Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 1368
Εγγραφή: Πέμ 02 Σεπ 2010, 21:43
Irc ψευδώνυμο: KAL EL
Φύλο: Γυναίκα

Re: Το πραγματικό 1821 και το Βερεμικό του Σκάϊ

Δημοσίευση από KAL EL » Πέμ 03 Μαρ 2011, 23:45

Γιά άλλη μία φορά θα πώ πόσο με χαροποιεί η επιστροφή του Ίωνος Ρωμανού :D
Τηλεόραση δεν βλέπω και εγώ. Έχω ακούσει μόνο μέσω ραδιοφώνου τις πρώτες 4 εκπομπές, στις οποίες όντως διαπίστωσα αυτό που τονίζει ο Ίων.
Την μεθοδευμένη παροδήγηση. Ότι την περίοδο της Τουρκοκρατίας όλα ήταν ωραία και ανθηρά και δεν υπήρχε καμμία καταπίεση, ούτε παιδομάζωμα, κάθε παιδί είχε δικαίωμα στην μάθηση όλα βρε παιδάκι μου ήταν ελεύθερα....για πιό λόγο ξεσηκωθήκαμε αναρωτιέμαι......
Γιά την δε σφαγή στην Τρίπολη...ΒΕΒΑΙΩΣ και έγινε αναφορά, και σχολιάσθηκε το πόσο απογοητεύθηκε ο λόρδος Βύρων και ένας άλλος φιλέλλην που άλλα περίμενε ( χλαμύδες και χιτώνες ) και άλλα συνάντησε ( φουστανελοφόρους και αγροίκους ) ..
όλα όμως ειπωμένα με το γάντι και πολύ ύπουλα...
<<Αναιρώ, όπως δεν αναίρεσε ποτέ κανείς, και είμαι εν τούτοις το αντίθετο ενός αρνητικού πνεύματος>>
FR.NIETZSCHE - ΙΔΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ (Πώς κανείς γίνεται, εκείνο που είναι)
Άβαταρ μέλους
Dhmellhn
Επίτιμος
Επίτιμος
Δημοσιεύσεις: 4046
Εγγραφή: Τετ 18 Απρ 2007, 15:16
Φύλο: Άνδρας
Τοποθεσία: ΕΛ-ΛΑΣ
Έδωσε Likes: 27 φορές
Έλαβε Likes: 71 φορές

Re: Το πραγματικό 1821 και το Βερεμικό του Σκάϊ

Δημοσίευση από Dhmellhn » Παρ 04 Μαρ 2011, 20:58

Παιδιά σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Προσπαθώ όπως μπορώ να χτυπήσω το ανιστόρητο ρεύμα των νεοταξιτών και των εθνομηδενιστών διεθνιστών της κακιάς ώρας. Αρκεί ν' αναφέρω ότι ο "πολύς" Βερέμης έχει πέσει σε ορισμένες χοντρές πατάτες σε αυτή τη σειρά. Για παράδειγμα υποστήριξε ότι ο Κοραής καθιέρωσε το όνομα Έλλην για τους επαναστατημένους. Στην πραγματικότητα ο Κοραής πρότεινε το όνομα Γραικορωμιός ή Γραικός (το δεύτερο, μάλιστα είναι αρχαιότερο του Έλληνος). Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Δυτικοί από τον Μεσαίωνα αποκαλούσαν το Ανατολικό Ρωμαϊκό κράτος ως βασίλειο των Γραικών. Έτσι, έμεινε ως τις ημέρες μας το διεθνές Greece, αντί του ορθού Hellas.

Στο μέλλον θα ακολουθήσουν και άλλα δημοσιεύματα.

Καλλιόπη, σύντομα θα γράψω για την περίοδο της εικονομαχίας στο Βυζάντιο. Εκεί θα σου λυθούν αρκετές απορίες.
Δεν έχουμε αιώνιους συμμάχους ούτε διηνεκείς εχθρούς. Τα συμφέροντά μας είναι αιώνια και διηνεκή. Αυτά έχουμε καθήκον να τα προασπίσουμε. (ΛΟΡΔΟΣ ΠΑΛΜΕΡΣΤΟΝ)
Άβαταρ μέλους
ArELa
Founder-Administrator
Founder-Administrator
Δημοσιεύσεις: 66942
Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 01:29
Irc ψευδώνυμο: ArELa
Φύλο: Γυναίκα
Έδωσε Likes: 1879 φορές
Έλαβε Likes: 2770 φορές

Re: Το πραγματικό 1821 και το Βερεμικό του Σκάϊ

Δημοσίευση από ArELa » Σάβ 05 Μαρ 2011, 10:07

Ιων, να'σαι καλά! :clap:
Αυτό ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι προτάθηκε

http://ideografhmata.gr/forum/viewtopic ... 05#p131905



(ρίχνετε κι άλλοι προτάσεις παρακαλώ)


Σε ευχαριστώ και πάλι. :rose:
.







Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...


τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
Άβαταρ μέλους
totispap
Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
Δημοσιεύσεις: 2381
Εγγραφή: Τετ 06 Ιαν 2010, 20:39
Irc ψευδώνυμο: totispap
Φύλο: Άνδρας

Re: Το πραγματικό 1821 και το Βερεμικό του Σκάϊ

Δημοσίευση από totispap » Σάβ 05 Μαρ 2011, 23:06

Είναι 1 ώρα βίντεο,θα ήθελα να είναι 2..3..4.Αξίζει μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο




Δάσκαλος.. :rose: :worship: :worship:
Μοναχή το δρόμο επήρες,
εξανάλθες μοναχή.
Δεν είν’ εύκολες οι θύρες,
εάν η χρεία τες κουρταλεί.
Άβαταρ μέλους
ArELa
Founder-Administrator
Founder-Administrator
Δημοσιεύσεις: 66942
Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 01:29
Irc ψευδώνυμο: ArELa
Φύλο: Γυναίκα
Έδωσε Likes: 1879 φορές
Έλαβε Likes: 2770 φορές

Re: Το πραγματικό 1821 και το Βερεμικό του Σκάϊ

Δημοσίευση από ArELa » Σάβ 05 Μαρ 2011, 23:19

Θα το δω. Συμφωνώ μαζί σου, ο απόλυτος δάσκαλος...
Μοναδικός ίσως στην εποχή μας... :rose:

(σ'ευχαριστώ που το βρήκες και το ανέβασες)
.







Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...


τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
Άβαταρ μέλους
Dhmellhn
Επίτιμος
Επίτιμος
Δημοσιεύσεις: 4046
Εγγραφή: Τετ 18 Απρ 2007, 15:16
Φύλο: Άνδρας
Τοποθεσία: ΕΛ-ΛΑΣ
Έδωσε Likes: 27 φορές
Έλαβε Likes: 71 φορές

Re: Το πραγματικό 1821 και το Βερεμικό του Σκάϊ

Δημοσίευση από Dhmellhn » Σάβ 05 Μαρ 2011, 23:59

Για τον Σαράντο Καργάκο τα σχόλια περιττεύουν. Δεν τον φθάνουν 1.000.000 βερέμηδες.
Δεν έχουμε αιώνιους συμμάχους ούτε διηνεκείς εχθρούς. Τα συμφέροντά μας είναι αιώνια και διηνεκή. Αυτά έχουμε καθήκον να τα προασπίσουμε. (ΛΟΡΔΟΣ ΠΑΛΜΕΡΣΤΟΝ)
Άβαταρ μέλους
ION 4ever
"Δεν παίζεται" Ιδεογραφίτης
"Δεν παίζεται" Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 7582
Εγγραφή: Παρ 03 Δεκ 2010, 11:00
Φύλο: Γυναίκα
Έλαβε Likes: 1 φορά

Re: Το πραγματικό 1821 και το Βερεμικό του Σκάϊ

Δημοσίευση από ION 4ever » Κυρ 06 Μαρ 2011, 01:06

Μπράβο και από μένα Totis.
Χείμαρος είναι...
There is a crack, a crack in everything
That's how the light gets in.
Άβαταρ μέλους
KAL EL
Σούπερ Ιδεογραφίτης
Σούπερ Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 1368
Εγγραφή: Πέμ 02 Σεπ 2010, 21:43
Irc ψευδώνυμο: KAL EL
Φύλο: Γυναίκα

Re: Το πραγματικό 1821 και το Βερεμικό του Σκάϊ

Δημοσίευση από KAL EL » Δευ 07 Μαρ 2011, 14:24

Καταπληκτικό βίντεο totis..θα προωθηθεί άμεσα :D

Ίων σε ευχαριστώ που θυμάσαι :D
<<Αναιρώ, όπως δεν αναίρεσε ποτέ κανείς, και είμαι εν τούτοις το αντίθετο ενός αρνητικού πνεύματος>>
FR.NIETZSCHE - ΙΔΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ (Πώς κανείς γίνεται, εκείνο που είναι)
Άβαταρ μέλους
Dhmellhn
Επίτιμος
Επίτιμος
Δημοσιεύσεις: 4046
Εγγραφή: Τετ 18 Απρ 2007, 15:16
Φύλο: Άνδρας
Τοποθεσία: ΕΛ-ΛΑΣ
Έδωσε Likes: 27 φορές
Έλαβε Likes: 71 φορές

Re: Το πραγματικό 1821 και το Βερεμικό του Σκάϊ

Δημοσίευση από Dhmellhn » Παρ 25 Μαρ 2011, 14:05

Εικόνα

Uploaded with ImageShack.us

Το Ιστορικό υπόβαθρο της 25ης Μαρτίου

Αποτελεί πικρή διαπίστωση το γεγονός ότι στη χώρα μας σπανίζει η άρτια κι απροκατάληπτη επιστημονική έρευνα βασικών πτυχών της Επανάστασης του 1821.Ιστοριογράφοι, πανεπιστημιακοί κι εκλεκτοί των μ. μ. ε. που εκπροσωπούν συγκεκριμένες τάσεις στην ιστοριογραφία, έχουν στο θέμα αυτό υιοθετήσει ως πάγια τακτική να υποβάλλουν τις πρωτογενείς πληροφορίες στο διωγμό της ηθελημένης αγνόησης, της επιλεκτικής μεταχείρισης και της στρέβλωσης.

Την κατάσταση αυτή, φαίνεται, είχε υπ’ όψιν του ο ιστορικός Σπύρος Ασδραχάς, όταν προσφάτως μιλούσε για «παράδοξη απουσία του 1821» στις ημέρες μας. Επεξηγούσε ότι με τον όρο αυτό δεν εννοεί την ανυπαρξία σύγχρονης συγγραφικής παραγωγής γύρω απ’ το 21, αλλά αναφέρεται στην παραγόμενη ιστοριογραφία, που είναι κατώτερη των περιστάσεων και «δεν αντιστοιχεί και στις τεκμηριωτικές απαιτήσεις».[1]


Η παρατήρηση αυτή, βεβαίως, δεν αφορά τα κορυφαία σύγχρονα ιστοριογραφικά έργα υψηλής επιστημονικής στάθμης, που επιφυλάσσουν στο ’21 μια καθ’ όλα επάξια διαπραγμάτευση.[2]

Η ιδεολογικά κατευθυνόμενη, όμως, ιστοριογραφία εμποτίζει εδώ και δεκαετίες την ελληνική κοινωνία με στρεβλές απεικονίσεις της βιωμένης ιστορίας, προσδίδοντάς τους, μάλιστα, το επίπλαστο πρόσημο της προοδευτικότητας.


«Εφαρμόζοντας τέτοιες μονόπλευρες θεωρήσεις –έγραφε προ ετών ο Κωνσταντίνος Τσάτσος- και δένοντας έτσι σε κλίνη του Προκρούστη την ιστορία του 21, μερικοί ισχυρίζονται ότι την ’’απομυθοποιούν’’, ότι την απαλλάσσουν από την ωραιοποίηση και αποκαλύπτουν την πικρή της αλήθεια (…) Υποτιμώντας ή σπιλώνοντας μεγάλα ονόματα ή εξαιρετικά γεγονότα δεν απομυθοποιούμε το 21. το σπιλώνουμε (…) Γι’ αυτό, θολώνουν την αλήθεια και βλάπτουν την Πατρίδα εκείνοι που, αποσιωπώντας είτε ανομήματα είτε κατορθώματα και συνθλίβοντας πρόσωπα και πράξεις κάτω από την καλύπτρα μιας μονόπλευρης έρευνας, επιχειρούν να δώσουν στα γεγονότα του παρελθόντος ερμηνείες, που προσαρμόζονται σε αμφισβητήσιμες πολιτικές επιδιώξεις του παρόντος».[3]

25η Μαρτίου: Η ορισθείσα από τη Φιλική Εταιρία ημέρα έναρξης της Επανάστασης

Παρ’ όσα λέγουν ή σκεπάζουν με τη σιωπή τους οι ποικιλώνυμοι ‘’απομυθοποιητές’’, η ιστορικότητα της 25ης Μαρτίου είναι αναμφισβήτητη κι ιδιαιτέρως βαρύνουσα: Εδράζεται πρωτίστως στο γεγονός ότι η ανώτατη Αρχή της Φιλικής Εταιρίας υπό τον Αλέξανδρο Υψηλάντη καθόρισε την ημέρα αυτή της εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου ως ημέρα έναρξης της Επανάστασης.

Πανθομολογείται αυτό από τους αγωνιστές της Επανάστασης και τους ιστορικούς της τότε εποχής.

Παραθέτουμε ακολούθως αναφορές ιστορικών που μετείχαν της Επανάστασης, όπως ο Αμβρόσιος Φραντζής, ο Τζόρτζ Φίνλεϋ κ.α. καθώς και τις προσωπικές μαρτυρίες του Κολοκοτρώνη και του Φωτάκου.

Αμβρόσιος Φραντζής: «Ο Γρηγόριος Δικαίος κατετάραττε συνεχώς τον εγκέφαλον των πάντων, παρουσιαζόμενος ως αντιπρόσωπος προσωρινός του Α. Υψηλάντου, και παριστάνων θετικώς ότι η ημέρα της ενάρξεως είναι διωρισμένη πανταχού η 25 Μαρτίου, ότι την αυτήν ημέραν πυρπολείται ο Σουλτανικός στόλος, ότι δίδεται πυρ εις όλην την Κωνσταντινούπολιν, ότι φονεύεται ο Σουλτάνος (…) Αυτά ταύτα διεφημίζοντο και από μέρους του Θ. Κολοκοτρώνη, του Νικηταρά, και Αναγνωσταρά».[4]

Τζορτζ Φίνλεϋ: «Οι πράκτορες της υπάτης διευθύνσεως (σ.σ. της Φιλικής Εταιρίας) είχον ορίσει ήδη την 25 Μαρτίου, ως ημέραν καθ’ ήν η Επανάστασις έμελλε να εκραγή ταυτοχρόνως εις πάσαν επαρχίαν και πόλιν της Οθωμανικής αυτοκρατορίας πλήθουσαν Ελλήνων».[5]

Φωτάκος: «Εξέλεξαν τον Φωτάκον, όστις απεστάλη δαπάνη του Ι. Αμβροσίου μεγαλεμπόρου εν Οδησσώ, έχων και ούτος την εντολήν να είπη προς τον Κανέλον Δεληγιάννην, ότι η ορισθείσα ημέρα της επαναστάσεως ήτο η 25 Μαρτίου του επιόντος έτους 1821, όπως ετοιμάζεται και αυτός και οι άλλοι». [6]

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης: «Εις τα ’20 με ήλθον γράμματα από τον Υψηλάντη δια να είμαι έτοιμος, καθώς και όλοι οι εδικοί μας. 25 Μαρτίου ήτον η ημέρα της γενικής επαναστάσεως (…) Έστειλα και εις τας επαρχίας της Μεσσηνίας, Μιστρός, Καρύταινας, Φαναριού, Λεονταριού, Αρκαδίας, της Τριπολιτσάς, και ήλθον εκεί οπού ευρισκόμουν, και τους έλεγα, ότι την ημέρα του Ευαγγελισμού να είναι έτοιμοι, και κάθε επαρχία να κινηθή εναντίον των Τούρκων των τοπικών».[7]

Οι μαρτυρίες αυτές τεκμηριώνουν αδιάσειστα την κεφαλαιώδη για το νέο ελληνισμό σημασία της 25ης Μαρτίου.

Η εσκεμμένη αποσιώπηση

Στην αντίπερα όχθη ορισμένοι σύγχρονοι ή λιγότερο σύγχρονοι ιστοριογράφοι έχουν επιδοθεί σε αγώνα αθέμιτο για απόκρυψη της αλήθειας, καλύπτοντας τούτο το σημαντικό ορόσημο της νεοελληνικής ιστορίας κάτω από πλήθος σελίδων σιωπής και παραπλανητικών αναφορών.

Το δρόμο άνοιξε πριν μισό και πλέον αιώνα ο Γ. Κορδάτος, για ν’ ακολουθήσουν ο Δ. Φωτιάδης, ο Τ. Σταματόπουλος, ο Τ. Βουρνάς, ο Κρεμμυδάς κ.α.. Πρόκειται για ιστοριογράφους που τα βιβλία τους είχαν κι έχουν μεγάλη διάδοση κι εξέθρεψαν την ιστορική συνείδηση γενεών νεοελλήνων.

Ας δούμε εν συντομία με πιο τρόπο αντιμετώπισαν την 25η Μαρτίου οι εν λόγω ιστοριογράφοι:

α) Ο Γ. Κορδάτος στο βιβλίο του Η Κοινωνική Σημασία της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821 γράφει: «Η επανάστασις θα ήρχιζε κατά τας αρχάς του 1821 και θα ήτο γενική».[8]

Περιοριζόμενος σε αυτή τη αόριστη χρονική προσέγγιση προσπερνά κάθε συγκεκριμένη αναφορά στην ημερομηνία έναρξης του Αγώνα.

Το ίδιο κάνει και όταν αναφέρεται στην αποστολή του Παπαφλέσσα στην Πελοπόννησο, ο οποίος, καθώς λέει, «ενεργούσε σύμφωνα με τας εντολάς που του έδωσεν η Φιλική Εταιρία και ήτο αποφασισμένος να τα παίξει όλα για όλα δια να μείνει πιστός και να εκτελέσει τας εντολάς που έλαβε».[9]

Δεν αναφέρει, όμως, ότι στον κεντρικό πυρήνα αυτών των εντολών βρίσκονταν το επαναστατικό σάλπισμα της 25ης Μαρτίου.

Την ίδια τακτική της εσκεμμένης αποσιώπησης ακολουθεί και στη Μεγάλη Ιστορία της Ελλάδας, όπου γράφει: «Η Αρχή (σ.σ. της Φιλικής Εταιρίας) έγραψε και στον Κανέλλο Ντεληγιάννη, που ήταν από τους πρώτους του Μοριά και τον καλούσε μαζί με τ’ αδέρφια του να συντρέξουν και πρωτοστατήσουν στον Ιερό Αγώνα».[10]

Αποκρύπτει όμως αυτό που καταμαρτυρά ο Φωτάκος, ο άνθρωπος που κόμισε στον Δεληγιάννη το εν λόγω μήνυμα: Ότι, δηλαδή, η Φιλική Εταιρία διασάλπιζε πως «η ορισθείσα ημέρα της επαναστάσεως ήτο η 25 Μαρτίου του επιόντος έτους 1821».[11]

Αναφορικά με τα διατρέξαντα στη σύσκεψη της Βοστίτσας ο Κορδάτος γράφει ότι στους εκεί συνελθόντες ο Παπαφλέσσας «εκθέτει την εντολή που έχει (από την Αρχή της Φ. Ε.) και πώς διαγράφεται η κατάσταση. Τους βρίσκει σύμφωνους στο ζήτημα ότι αναβολή θα φέρει μεγάλο κακό».[12] Περισσότερες πληροφορίες δεν δίνει επ’ αυτού, μα παραπέμπει τον αναγνώστη στα έργα του Φωτάκου, στα Απομνημονεύματα του Σπηλιάδη και στη βιογραφία του Παπαφλέσσα, που έγραψε ο Αργυρόπουλος.

Παραθέσαμε ήδη τη μαρτυρία του Φωτάκου. Ας δούμε τι λένε οι λοιποί δύο:

Ο Σπηλιάδης στον Α΄ τόμο των Απομνημονεύματων του καταγράφει ρητά «την 25η Μαρτίου, ως ημέραν προσδιωρισμένην να λάβωσι τα όπλα πανταχού οι Έλληνες».[13]

Ο Αργυρόπουλος αναφερόμενος στον Παπαφλέσσα γράφει: «Ούτος, όθεν διήρχετο διέσπειρε τας επαναστατικάς του ιδέας προσθέτων συνάμα ότι η 25 Μαρτίου ήτο υπό της Εταιρείας προσδιωρισμένη ημέρα προς έναρξιν τη Επαναστάσεως».

Είναι εμφανές ότι η παραπομπή του Κορδάτου στα έργα τούτα έγινε για να αποφύγει να καταγράψει ο ίδιος την ανεπιθύμητη, γι’ αυτόν, αλήθεια!

Σε άλλο σημείο ο Κορδάτος αναφερόμενος στον Ηλία Φωτεινό λέει πως «είναι η πιο σπουδαία πηγή για την εισβολή του Υψηλάντη στη Μολδοβλαχία».[14] Παραθέτει δε και εκτενές απόσπασμα από το βιβλίο του Φωτεινού. Προσπερνά, όμως, ακροποδητί την ακόλουθη πολύ σημαντική πληροφορία που εκείνος μας δίνει:

«Η ημέρα της ενάρξεως, είναι πασίγνωστον, ότι ήτο εκείνη των 25 Μαρτίου, αποφασισμένην δι’ όλα τα μέρη της Επαναστάσεως, επί ταύτης έπετο και ο Υψηλαντης να πράξη εν τη Μολδοβλαχία την έφοδόν του, άλλ’ ο προκαταλαβών θάνατος τον της Βλαχίας Ηγεμόνα, ως ειρέθη, συνήργησεν, ως εις καλήν επιτυχίαν, την άμεσον κίνησιν του Θεοδώρου (σ.σ. Βλαδιμηρέσκου), και επομένως επετάχυνε την ως επί τω μικρώ εν αυταίς ταις επαρχίαις άωρον έξοδον του Υψηλάντου».[15]

Η πληροφορία του Φωτεινού είναι πολύ σημαντική, διότι μάς εξηγεί και τους λόγους, για τους οποίους το κίνημα του Υψηλάντη άρχισε ένα μήνα περίπου νωρίτερα από την ταχθείσα ημερομηνία της 25ης Μαρτίου. Πρόκειται για ζήτημα που χρήζει ειδικής διερεύνησης, μα οι εν λόγω ιστοριογράφοι αποφεύγουν ακόμη και να το θίξουν.[16]

Αυτό που προκύπτει εν προκειμένω είναι ότι ο Γιάννης Κορδάτος κάνει ό,τι μπορεί, όχι για να φέρει στο φως την ιστορική αλήθεια, μα για να ρίξει στο σκοτάδι την 25η Μαρτίου.

β) Ο Δ. Φωτιάδης στα οικεία κεφάλαια της Ιστορίας του ουδεμία αναφορά κάνει στον καθορισμό της 25ης Μαρτίου από τη Φιλική Εταιρία ως ημέρας έναρξης του Αγώνα. Κι ας γνωρίζει άριστα πως αυτό ήταν το βασικό μήνυμα που κόμιζε ο Παπαφλέσσας, όταν έφτασε στην Πελοπόννησο, κι ότι υπέρ αυτού του επαναστατικού ορόσημου αγωνίστηκε στη σύσκεψη της Βοστίτσας.

Αναφερόμενος στη σύσκεψη αυτή ο Φωτιάδης γράφει κάτι που ελέγχεται ως ανακριβές: Ότι δηλαδή εκεί αποφασίστηκε η αναβολή της επανάστασης.[17] Αναβολή, όμως, σε σχέση με ποια ημερομηνία; Αυτό δεν το λέει.

Όμως, όσα αποσιωπά ο Φωτιάδης, τα φέρνει στο φως ο Φωτάκος, που γράφει:

«Κατά πρότασιν του Φλέσα απεφάσισαν να κοινοποιήσουν τον σκοπόν της συνελεύσεως εις όλους τους αδελφούς της εταιρίας και εις τους αρχιερείς, και να παίξουν τα πράγματα όπως δυνηθούν με την εξουσίαν, ώστε να μακρύνουν τον καιρόν, αλλ’ η ετοιμασία να εξακολουθή δραστηρίως δια την επανάστασιν, επειδή είχον έλθει πολλοί απ’ έξω Πελοποννήσιοι προς τον σκοπόν τούτον, και η επανάστασις ήτον αδύνατον να βραδύνη περισσότερον της ορισθείσης ημέρας, ήτοι της 25 Μαρτίου».[18]

Ένας απ’ ατούς που είχαν έρθει απ’ έξω, για να μετάσχουν της Επανάστασης, ήταν κι ο Κολοκοτρώνης. Ο Φωτιάδης μιλώντας γι’ αυτόν αναφέρεται στο «γράμμα που πήρε από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη να ετοιμαστεί για το σηκωμό».[19] Δε βρίσκει, όμως, να πει μια λέξη για την 25η Μαρτίου!

Τα βροντόφωνα λόγια του Γέρου του Μοριά αντηχούν, όμως, μεσ’ απ’ το χρόνο κι αποκαλύπτουν αυτό που κρύβει ο Φωτιάδης:

«Εις τα ’20 με ήλθον γράμματα από τον Υψηλάντη δια να είμαι έτοιμος, καθώς και όλοι οι εδικοί μας. 25 Μαρτίου ήτον η ημέρα της γενικής επαναστάσεως».

γ) Ο Τάκης Σταματόπουλος στο τετράτομο έργο του ‘’Ο Εσωτερικός Αγώνας’’ αναφέρεται στη σύσκεψη της Βοστίτσας. Παραθέτει τα ονόματα των συμμετασχόντων και γράφει ότι ο Παπαφλέσσας μίλησε εκεί πρώτος, και «για να γίνει πιο πιστευτός, τους έδειξε στο τέλος τις οδηγίες του Α. Υψηλάντη για την Επανάσταση στο Μοριά».[20] Ούτε λόγος, όμως, για το ποιες ήταν αυτές οι οδηγίες και τι πρόβλεπαν για την 25ης Μαρτίου.

Ο Σταματόπουλος, που συχνά παραπέμπει στο Φωτάκο, καμώνεται ότι δεν είδε αυτό που ο υπασπιστής του Κολοκοτρώνη γράφει ξανά και ξανά χωρίς περιστροφές: «Εις αυτούς εφανέρωσε τον ερχομόν του, τον τίτλον του ως απεσταλμένου παρά της Γενικής αρχής (σ.σ. της Φ. Ε.), και ότι η 25 Μαρτίου είναι η πρώτη ημέρα της επαναστάσεως».[21]

Ο Σταματόπουλος αντλεί πληροφορίες και παραπέμπει συχνά και στον Μέντελσον Βαρθόλδη.

Ωστόσο, όλως τυχαίως, δεν είδε την πληροφορία που εκείνος μας δίνει: Ότι, δηλαδή, ο Παπαφλέσσας «διεκήρυξεν εξ ονόματος των ριζοσπαστών, ότι 6 Απριλίου (δηλ. 25 Μαρτίου) ήτο η εσχάτη προς κήρυξιν προθεσμία, και ότι πάσα βραδύτης ήθελεν είσθαι ολεθρία».[22]

δ) Ο Τάσος Βουρνάς ακολουθεί κι αυτός με συνέπεια την ίδια γραμμή αποσιώπησης. Και δε διστάζει να το κάνει ακόμη και στο σημείο εκείνο που μας πληροφορεί ότι ο Κολοκοτρώνης στις αρχές Ιανουαρίου πέρασε από τη Ζάκυνθο στο Μοριά «ειδοποιημένος από τον παράνομο μηχανισμό των Φιλικών (…) Ο Κολοκοτρώνης πραγματώνει συγκεντρώσεις καπεταναίων από τη Μεσσηνία, το Μιστρά, το Λιοντάρι, την Καρύταινα, την Τριπολιτζά και τους ενημερώνει για τον επικείμενο αγώνα, ζητώντας τους να ’ναι έτοιμοι ‘‘στο φτερό’’ και να πάρουν τα όπλα μόλις τους δοθεί το σύνθημα».[23]

Ο Βουρνάς απηχεί εδώ τα λόγια του Κολοκοτρώνη, που παραθέσαμε ανωτέρω. Μα ενώ ο Γέρος του Μοριά στην παράγραφο εκείνη αναφέρεται δυο φορές στο ορόσημο της 25ης Μαρτίου, ο Βουρνάς με πάσα επιμέλεια το αποκρύπτει ‘‘στο φτερό’’!

ε) Η Ιστορία του Νέου Ελληνισμού των εκδόσεων Ελληνικά Γράμματα μετέχει κατά τον ίδιο ανάξιο τρόπο στη συμπαιγνία της σιωπής. Αναμενόμενο, ίσως, αν λάβουμε υπ’ όψιν ότι ο διευθυντής έκδοσης ιστορικός Βασίλης Παναγιωτόπουλος και ο συντάκτης του αρμόδιου κεφαλαίου Στέφανος Παπαγεωργίου πρόσφεραν δημόσια στήριξη στο ανεκδιήγητο βιβλίο ιστορίας της κ. Ρεπούση.[24]

Ο κ. Παπαγεωργίου στο σχετικό κεφάλαιο του 3ου τόμου γράφει ότι «η Επανάσταση, εκδηλώθηκε το Μάρτιο του 1821, στην Πελοπόννησο (…) Η σωστή οργάνωση και η προσεκτική προετοιμασία της Φιλικής Εταιρίας βοήθησε στην περίπου ταυτόχρονη εκδήλωση της Επανάστασης σε πολλές περιοχές. Οι μικρές χρονικές αποκλίσεις οφείλονταν είτε σε αντικειμενικές αδυναμίες συνεννόησης είτε σε τοπικές ιδιαιτερότητες και συγκυρίες».[25]

Κι ενώ καθείς περιμένει ότι ο συγγραφέας θα εξηγούσε ποια συγκεκριμένη μέριμνα επέδειξε η Φιλική Εταιρία για την ταυτόχρονη εκδήλωση της Επανάστασης, αυτός καλύπτει με άκρα σιωπή το επαναστατικό ορόσημο της 25ης Μαρτίου.

στ) Ο Βασίλης Κρεμμυδάς στον εισαγωγικό του τόμο στην Ιστορία του Σ. Τρικούπη, που εξέδωσε το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων, αποφεύγει επιμελώς οιαδήποτε αναφορά στην ιστορική αυτή ημέρα, παρ’ όλο που η ανάπτυξη του θέματός του επέβαλλε, για λόγους στοιχειώδους πληρότητας, να αναφερθεί στην 25η Μαρτίου, για να εξηγήσει αυτό που γράφει: Πώς, δηλαδή, συνέβη και «η Επανάσταση στη νότια Ελλάδα άρχισε σχεδόν ταυτόχρονα και από πολλά σημεία (πράγμα που) αποδεικνύει την άρτια προετοιμασία και οργάνωση που είχε κάνει η Φιλική Εταιρία».

Το πώς συνέβη αυτό, το προσπερνά χωρίς εξήγηση.

«Είδαμε –γράφει ο Κρεμμυδάς- ότι η Φιλική Εταιρία είχε σχεδιάσει την έναρξη της Επανάστασης από την Πελοπόννησο (…) Είναι εντυπωσιακός ο συντονισμός των επαναστατικών ενεργειών με τις οποίες κατέληξε να ξεσηκωθούν μέσα στην πρώτη μόνο εβδομάδα η Πελοπόννησος και η Στερεά και να ετοιμάζονται και άλλες περιοχές».[26]

Πώς, αλήθεια, έγινε αυτό; Ήταν τυχαίο; Ως επτασφράγιστο μυστικό κρατά ο Κρεμμυδάς ότι αυτά συνέβησαν, επειδή η Φιλική Εταιρία είχε ορίσει την 25η Μαρτίου ως ημέρα του γενικού ξεσηκωμού!

Η απόκρυψη της αλήθειας αυτής καθίσταται πιο καταδικαστέα επειδή το βιβλίο του Κρεμμυδά[27] αφ’ ενός μεν είναι έκδοση της Βουλής των Ελλήνων, και αφ’ ετέρου επειδή ο Τρικούπης – στο έργο του οποίου μάς εισάγει το σύγγραμμα του Κρεμμυδά - αναφέρεται ξεκάθαρα στην ιστορική σημασία της 25ης Μαρτίου.[28]

Συγκεκριμένα, αναφερόμενος στον Κολοκοτρώνη ο Τρικούπης γράφει:

"Δεν έπαυε ανταποκρινόμενος μετά των εν Πελοποννήσω οικείων του, και προδιαθέτων αυτούς εις το να δράξωσι τα όπλα την 25ην Μαρτίου, ως προεσχεδιάσθη". [29]

Περιττό να πούμε ότι την ίδια τακτική αποσιώπησης είχε ακολουθήσει ο Κρεμμυδάς και στο βιβλίο του Νεότερη Ιστορία Ελληνική και Ευρωπαϊκή.[30]

ζ) Μάταια αναζητήσαμε κάποια αναφορά στην ιστορική υπόσταση της 25ης Μαρτίου ξεφυλλίζοντας τις 406 σελίδες του πρόσφατα εκδοθέντος συλλογικού τόμου που επιμελήθηκε ο Πέτρος Πιζάνιας «Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 Ένα Ευρωπαϊκό Γεγονός».[31]

Η γραμμή της αποσιώπησης τηρείται κι εδώ πιστά.

Συνέπειες της απόκρυψης της αλήθειας

Στο Ριζοσπάστη το Μάρτιο του 2009 κάποια επίτιμη σχολική σύμβουλος που υπογράφει με τα αρχικά Λ. Χ., δημοσίευσε σε τρεις συνέχειες κείμενό της με τίτλο «Ο θρύλος της Αγίας Λαύρας και η ιστορική αλήθεια».

Η κ. Λ. Χ. εκεί δε δίστασε να ρίξει το σύνθημα:

«Καταργείται η 25η Μάρτη, ως εθνική γιορτή, που αυθαίρετα ορίστηκε»!

Βασικός λόγος αυτής της εξωφρενικής απαίτησης είναι, μεταξύ άλλων, ότι «δεν υπάρχει ιστορική πηγή στην οποία να έχει καταγραφεί επαναστατική πράξη του ελληνικού λαού στις 25 Μάρτη».[32]

Δε θα σταθούμε στη σωρεία λαθών, των ανακολουθιών, την απουσία ιστορικής αίσθησης και στο έλλειμμα γνώσης που παρατηρούνται στο εκτενές κείμενό της. Θα σημειώσουμε μόνο ότι ο τελευταίος ισχυρισμός της καταρρίπτεται από τον Β. Κρεμμυδά, που στο εισαγωγικό του βιβλίο στην ιστορία του Τρικούπη γράφει: «Στις 25 Μαρτίου καταλήφθηκαν η Πάτρα, όπου μικροσυμπλοκές είχαν αρχίσει από τις προηγούμενες μέρες, η Μεθώνη και το Νεόκαστρο».[33]

Τη διαψεύδει, επίσης, ο Φωτιάδης, που αναφέρει ότι στις «25 Μαρτίου 1821 το ‘Επαναστατικό Διευθυντήριο των Πατρών, συγκροτημένο από τους Παλαιών Πατρών Γερμανό, Κερνίκης Προκόπιο, Ανδρέα Ζαΐμη, Ανδρέα Λόντο, Μπενιζέλο Ρούφο, Σωτήρη Θεοχαρόπουλο και Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλο, εκδίδει διακήρυξη προς τις ευρωπαϊκές Δυνάμεις, που την επόμενη, 26 Μαρτίου, τη δίνει στους πρόξενους της Πάτρας».[34]

Άξιο ιδιαίτερης μνείας είναι ότι η κ. Λ. Χ. εμφανίζεται να αγνοεί παντελώς ότι η 25η Μαρτίου ήταν η ημέρα που όρισε η Φιλική Εταιρία ως ημέρα έναρξης της Επανάστασης! Και το αγνοεί, προφανώς, διότι οι μόνοι ιστορικοί στους οποίους βασίζεται και παραπέμπει, είναι ο Κορδάτος και ο Δ. Φωτιάδης.

Θύμα των έντεχνων αποσιωπήσεων των δύο αυτών ιστορικών η κ. Λ. Χ. αποτελεί τρανή απόδειξη σε ποιο βαθμό αυτές οδηγούν στη διαμόρφωση στρεβλών ιστορικών συνειδήσεων μα και σε άγονες κι επικίνδυνες στάσεις, όπως αυτή της κ. Λ. Χ., η οποία ούτε λίγο ούτε πολύ καλεί σε ανένδοτο αγώνα για την κατάργηση της 25ης Μαρτίου!

Παρεπόμενο της τακτικής παραγνώρισης κι απαξίωσης τούτου του σημαντικού για τη νεοελληνική ιστορία ορόσημου, θα πρέπει να θεωρήσουμε πως είναι και το γεγονός ότι η εξέχουσα τούτη ημέρα δεν αναφέρεται στο βιβλίο ιστορίας της Γ΄ Λυκείου Γενικής Παιδείας, παρά μόνο στα ψιλά γράμματα ενός δισέλιδου πίνακα, ως η ημέρα που ο Π. Π. Γερμανός όρκισε τους αγωνιστές στην Πάτρα.[35]

Όσον αφορά το βιβλίο της Γ΄ Γυμνασίου, οι συγγραφείς του μνημονεύουν την 25η Μαρτίου, μόνο και μόνο για να δηλώσουν, εμμέσως πλην σαφώς, ότι αυτή στερείται πραγματικής ιστορικής βάσης και ότι επίπλαστα ορίσθηκε ως ημέρα εθνικής εορτής![36]

"25η Μαρτίου εξαπλώνεται η Επανάσταση σ’ όλη την Πελοπόννησο και διακηρύσσεται επίσημα."

Το γεγονός ότι όλες οι επαναστατικές διεργασίες είχαν ως φωτεινό ορόσημο την 25η Μαρτίου μάς βοηθά να κατανοήσουμε για ποιο λόγο τη ημέρα αυτή γενικεύτηκε ο ξεσηκωμός κι εξαπλώθηκε σ’ ολόκληρη την Πελοπόννησο.

Οι κατά τόπους εξεγέρσεις και οι ένοπλες συγκρούσεις, που είτε προηγήθηκαν[37] της 25ης Μαρτίου είτε βρίσκονταν σε πλήρη εξέλιξη, έκαναν το Μοριά να μοιάζει την ημέρα εκείνη με επαναστατικό ηφαίστειο. Η διαπίστωση προέρχεται από τους σημαντικότερους ιστοριογράφους του Αγώνα, οι οποίοι είχαν προσωπική συμμετοχή στα επαναστατικά δρώμενα.

Ας δούμε τι καταμαρτυρούν:

Μ. Οικονόμου: «Την ημέραν ταύτην της 25 Μαρτίου 1821 ακριβώς ευρέθησαν άπαντες εις τας επαρχίας, εις τας οποίας έκαστος ανήκεν, η σημαία του σταυρού υψώθη συγχρόνως πανταχού, και η επανάστασις αρχήσασα, ελάμβανε διαστάσεις εν Πελοποννήσω κατά ταύτην την κλητήν και ευλογημένην ημέραν».[38]

Ν. Σπηλιάδης: «Και τοιουτοτρόπως την 25 μαρτίου του 1821 επανέστη η Πελοπόννησος μετά την 24 φεβρουαρίου, καθ’ ην ο Υψηλάντης διεκήρυξεν εις την Μολδαυίαν την επανάστασιν».[39]

Αμβρόσιος Φραντζής: «Οι Πελοποννήσιοι καθ’ όλας τας επαρχίας της Πελοποννήσου άδραξαν τα όπλα κατά των Οθωμανών (τω 1821 μαρτίου 25), υψώσαντες τας της ελευθερίας σημαίας…».[40]

Ι Φιλήμων: «Αληθινόν είναι, ότι η Επανάστασις έλαβε χαρακτήρα γενικώτερον από της 25».[41]

Κανέλλος Δεληγιάννης: «Εγενικεύθη ο αγών εις όλας τας τάξεις των Πελοποννησίων μέχρι 25 των Μαρτίου, ώστε καθιερώθη αυτή η εθνοσωτήριος ημέρα του Ευαγγελισμού, ως ημέρα της παλιγγενεσίας».[42]

Ιδιαιτέρως σημαίνοντα είναι και τα ακόλουθα γεγονότα, που συγκροτούν το ιστορικό οικοδόμημα της 25ης Μαρτίου:

α) Την ημέρα αυτή του Ευαγγελισμού εξεδόθη η πρώτη προκήρυξη προς τας ευρωπαϊκάς αυλάς, εκ μέρους του Αρχιστρατήγου των Σπαρτιατικών στρατευμάτων Πέτρου Μαυρομιχάλη και της Μεσσηνιακής Γερουσίας της εν Καλαμάτα, στο όνομα του ελληνικού γένους.[43]

β) Στις 25 Μαρτίου ο Π. Π. Γερμανός, ο Α. Ζαΐμης και τα λοιπά μέλη του Αχαϊκού Διευθυντηρίου συνέταξαν στην Πάτρα Επαναστατική Διακήρυξη, την οποία επέδωσαν την επόμενη ημέρα στους προξένους των ευρωπαϊκών κρατών.[44]

Από την 25η Μαρτίου και μετά, λοιπόν, δεν μιλάμε για εξέγερση της μιας ή της άλλης επαρχίας, αλλά για επανάσταση ολόκληρης της Πελοποννήσου, επισήμως διακηρυχθείσα προς τα ευρωπαϊκά κράτη.

Στο εξής καθίστατο ξεκάθαρο προς όλους – καθώς βρίσκονταν σε πλήρη εξέλιξη και το κίνημα του Αλέξανδρου Υψηλάντη στη Μολδοβλαχία- πως επρόκειτο για γενική Επανάσταση ενός υπόδουλου λαού εναντίον των δυναστών του. Επρόκειτο για Επανάσταση ενός έθνους, που επιζητούσε την ελεύθερη και ανεξάρτητη πολιτική του υπόσταση.

Γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους και υπ’ αυτή τη συγκεκριμένη έννοια το Βασιλικό Διάταγμα του 1838 -που καθιέρωσε την 25η Μαρτίου ως ημέρα εθνικής επετείου- αναφέρει ότι την ημέρα αυτή το Ελληνικό Έθνος προέβη στην «έναρξιν του περί Ανεξαρτησίας Αγώνος».[45]

Έναρξη υπό την έννοια βεβαίως ότι το επαναστατικό κίνημα του Υψηλάντη στη Μολδοβλαχία[46] εκλαμβάνεται, ως πρόλογος, κατά κάποιο τρόπον, στην Επανάσταση που ξέσπασε στην κυρίως Ελλάδα, και ότι τα τοπικά κινήματα του Μοριά αξιολογούνται ως εισαγωγή στην Επανάσταση, η οποία απέκτησε αντιπροσωπευτική ευρύτητα κι επίσημη έκφραση την 25η Μαρτίου.

Δύο επιπλέον σημαίνοντες λόγοι επέδρασαν, ώστε η ημέρα αυτή του Ευαγγελισμού να οριστεί ως ημέρα εθνικής εορτής:

α) Η ξεχωριστή για τη χριστιανοσύνη ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου συμβολίζει άριστα και διασαλπίζει το γεγονός ότι ο Αγώνας έγινε ομού υπέρ πίστεως και υπέρ πατρίδος. Έγινε «για του Χριστού την Πίστη την Αγία και για την Ελευθερία»! Όπως είπε χαρακτηριστικά ο Κολοκοτρώνης «Όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως και έπειτα υπέρ Πατρίδος».[47]

β) Η 25η Μαρτίου παραπέμπει άμεσα και απονέμει συμβολικά τιμή στη Φιλική Εταιρία και τον αρχηγό της Αλέξανδρο Υψηλάντη, που προετοίμασαν μεθοδικά την Επανάσταση και αποφάσισαν την ξέχωρη τούτη ημέρα να τελεστεί ο γενικός ξεσηκωμός.

Τον ορισμό της 25ης Μαρτίου ως ημέρας εορτασμού της εθνικής μας παλιγγενεσίας υποδέχτηκαν θερμά, πλην των άλλων και οι εκ των σημαντικότερων σύγχρονοι της Επανάστασης ιστοριογράφοι.

Ας δούμε τι γράφουν:

Α. Φραντζής: «Δικαίως η 25 Μαρτίου εκανονίσθη εορτή προς εθνικήν δοξολογίαν»[48].

Ο Ι. Φιλήμων, παρ’ ότι αμφισβητούσε ότι ο Υψηλάντης καθόρισε την 25η Μαρτίου ως ημέρα της Επανάστασης, γράφει:

«Θεωρούμεν την 25 μαρτίου, αν ουχί γεγονός, ιδέαν όμως λαμπράν και ελληνικωτάτην, ως στηριζομένην επί των αναλοιώτων αρχών της αγίας υμών εκκλησίας, φέρουσα δ’ ύψος μέγα και βεβαιούσαν την πάντοτε σωτήριον ενότητα και συγχώνευσιν του θρησκευτικού και εθνικού πνεύματος».[49]

Κανέλλος Δεληγιάννης: «Εγενικεύθη ο αγών εις όλας τας τάξεις των Πελοποννησίων μέχρι 25 των Μαρτίου, ώστε καθιερώθη αυτή η εθνοσωτήριος ημέρα του Ευαγγελισμού, ως ημέρα της παλιγγενεσίας».[50]

Βάσει αυτών και ο ιστορικός Επαμεινώνδας Κυριακίδης το 1892 υποστήριζε στο βιβλίο του Ιστορία του Σύγχρονου Ελληνισμού ότι:

«Μεγάλα γεγονότα ως τα της Επαναστάσεως αναμφιβόλως δεν έχουσι μίαν και μόνην αρχήν, αποτελούνται δε εκ πληθύος συμβεβηκότων κατά το μάλλον ή ήττον ταυτοχρόνων. και αν λοιπόν προηγήθησαν τοιαύτα τινα συμβεβηκότα, μονομερή όμως, η 25 Μαρτίου ένεκα των κατ’ αυτήν συντελεσθέντων αποτελεί την επίσημον διακήρυξιν της επαναστάσεως».[51]

Συνεκτιμώντας όλα τούτα ο ιστορικός Απόστολος Δασκαλάκης έγραφε το 1957:

«Η ημέρα του Ευαγγελισμού, συμπέσασα εντός των γεγονότων των πρώτων ημερών και επιβληθείσα εις την κοινήν συνείδησν ως συμβολίζουσα εν συσχετισμώ προς την θρησκευτικήν σημασίαν της τον όλον αγώνα της ελληνικής ελευθερίας, δικαίως ωρίσθη ως εθνική εορτή από του 1838».[52]

Εύστοχη είναι και η παρατήρηση του μαρξιστή ιστορικού Τάσου Βουρνά, που γράφει: «Την 25η Μαρτίου τη δεχόμαστε οι Έλληνες σαν ένα σύμβολο σήμερα, που συμπυκνώνει τα επαναστατικά γεγονότα των ημερών εκείνων του Μάρτη 1821».[53]

Πράγματι, η εθνική επέτειος της 25ης Μαρτίου παραπέμπει στα ιστορικά γεγονότα με τρόπο περιεκτικό, με τρόπο που περιλαμβάνει σε ευρύ κύκλο τα πρώτα καθοριστικά συμβάντα και τους βασικούς συντελεστές της Επανάστασης. Και με τον καθορισμό και τον ισχυρό συμβολισμό της αγκαλιάζει και αποδίδει τιμή σ’ όλους εκείνους που τη δικαιούνται, δηλαδή «Σ’ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ» -όπως γράφει με κεφαλαία γράμματα ο Φωτιάδης[54] - οι οποίοι συνέβαλαν στην έναρξη του αγώνα της Εθνεγερσίας. Γι’ αυτό και έχει καταστεί κορυφαίο ακλόνητο ορόσημο του νεοελληνικού κράτους.

Επίλογος

Ο εθνικοαπελευθερωτικός Αγώνας του 1821 στις ποικίλες του εκφάνσεις, λόγω της ιδιοτυπίας του προξενεί σοβαρές δυσκολίες και ενοχλεί τους ιδεολογικά καθηλωμένους ιστοριογράφους, διότι δε χωράει στα προκατασκευασμένα θεωρητικά τους καλούπια.

Η απροκατάληπτη και τεκμηριωμένη μελέτη της Επανάστασης, επί τη βάσει των πρωτογενών ιστορικών πηγών, παραμένει αναγκαία και πολλαπλά ωφέλιμη, διότι το "αθάνατο κρασί του 21" μάς προσφέρει αστείρευτους τους χυμούς του για τη διαμόρφωση ανόθευτης ιστορικής συνείδησης και καλλιέργεια πνευματική, απαλλαγμένη από δογματικές αγκυλώσεις.

Κερατσίνι 23 Μαρτίου 2010
Χρήστος Κορκόβελος
--------------------------------------------------------------------------------

[1] Σπύρου Ασδραχά Όχι στις αντιεθνικιστικές ή εθνικιστικές διαχειρίσεις της ιστορίας του 1821, Αυγή 09/04/2006.

[2] Τέτοια τιμητικά θετικά παραδείγματα αποτελούν η μνημειώδης Ιστορία του Ελληνικού Έθνους της Εκδοτικής Αθηνών, το πλούσιο ιστοριογραφικό έργο του Απόστολου Βακαλόπουλου, του οποίου η Ιστορία του Νέου Ελληνισμού αποτελεί κόσμημα της σύγχρονης ιστοριογραφίας, το έργο του Αλέξανδρου Δεσποτόπουλου κ.α.

[3] Κωνσταντίνος Τσάτσος 25η Μαρτίου. Περιλαμβάνεται στον τόμο: Το Εικοσιένα, Η κιβωτός του Νέου Ελληνισμού, σελ. 191-194, εκδ. Ευθύνη, 2η έκδοση

[4] Αμβροσίου Φραντζή Επιτομή ης Ιστορίας της Αναγεννηθείσης Ελλάδος, τ. Α΄, 1839, σελ. λ΄ και σελ. 324.

[5] Γεωργίου Φίνλεϋ: Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τόμος πρώτος, σελ. 191, Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων.

[6] Φωττάκου: Απομνημονεύματα, τ. Α΄, σελ. 13, εκδόσεις Βεργίνα. Βλ. επίσης σελ. 68.

[7] Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Απομνημονεύματα, σελ. 55, 57, έκδοση της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Ελλάδος.

[8] Γιάννη Κορδάτου Η Κοινωνική Σημασία της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821, εκδ. Επικαιρότητα, Δ΄ έκδοση, σελ. 145.

[9] Στο ίδιο, σελ. 158, 159.

[10] Γ. Κορδάτου Μεγάλη Ιστορία της Ελλάδας, Νεώτερη Β΄, τόμος 10, σελ. 112, εκδόσεις 20ός Αιώνας 1957.

[11] Βλ. τη σημ. 6.

[12] Όπ. παρ. σελ. 178.

[13] Ν. Σπηλιάδου Απομνημονεύματα, τόμος Α΄, σελ. 31.

[14] Όπ. παρ. σελ. 122, σημ. 1.

[15] Ηλία Φωτεινού Οι Άθλοι της εν Βλαχία Ελληνικής Επαναστάσεως το 1821 Έτος, σελ. 29, σημ. α, Εν Λειψία 1846.

[16] Διαφορετική εξήγηση για την της επίσπευση του κινήματος του Υψηλάντη δίνει ο Ε. Ξάνθος στα Απομνημονεύματά του, (βλ σελ. 30, εκδ. Βεργίνα) και ο Κ. Ράδος στο βιβλίο του Εισβολή του Υψηλάντου εις Μολδοβλαχίαν και έναρξις του Ιερού Αγώνος, 1921, σελ. 13.

[17] Δημήτρη Φωτιάδη Η Επανάσταση του Εικοσιένα, τ. 2ος, σελ. 17, 2η έκδοση, εκδ. οίκος Ν. Βότση. Είδαμε πιο πάνω (σελ. 4) τον Κορδάτο να υποστηρίζει κάτι εντελώς διαφορετικό: Ότι οι συνελθόντες στη σύσκεψη της Βοστίτσας συμφώνησαν ότι κάθε αναβολή της Επανάστασης θα ήταν επιζήμια.

[18] Φωτάκου: Βίος του Παπαφλέσα, σελ. 22, εκδ. Βεργίνα.

[19] Δημήτρη Φωτιάδη Η Επανάσταση του Εικοσιένα, τ. 2ος, σελ. 22, 2η έκδοση, εκδ. οίκος Ν. Βότση.

[20] Τάκη Α. Σταματόπουλου Ο Εσωτερικός Αγώνας, τόμος 1ος, σε. 174, εκδ. Κάλβος 1979.
[21] Φωτάκου Απομνημονεύματα, τ. Α΄, σελ. 68, εκδ. Βεργίνα.

[22] Μενδέλσωνος Βαρθόλδη Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, σελ. 291, 1894. Ο συγγραφέας χρονολογεί με βάση το νέο ημερολόγιο, που ίσχυε τότε στη Δύση. Η 6η Απριλίου αντιστοιχεί στην 25η Μαρτίου του παλιού ημερολογίου, που ακολουθούσαν τότε οι Έλληνες. Μεταξύ των δύο ημερολογίων υπήρχε διαφορά 12 ημερών.

[23] Τάσος Βουρνάς Σύντομη Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, σελ. 85, 86, Γ΄ έκδοση, εκδ. Πατάκη 2003. (Πρώτη έκδοση εκδ. Ωκεανίδα, 1982).

[24] Βλέπε κείμενο και κατάλογο ονομάτων στον ιστότοπο: http://indy.gr/analysis/ypografes-kata- ... entContent

[25] Ιστορία του Νέου Ελληνισμού 1700 – 2000, τ. 3ος: Ο αγώνας της Ανεξαρτησίας και η ίδρυση του ελληνικού κράτους, σελ. 58, 59, εκδ. Ελληνικά Γράμματα 2003.

[26] Βασίλης Κρεμμυδάς Από το Σπυρίδωνα Τρικούπη στο σήμερα, σελ. 60, 61, Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων, 2007. Περιλαμβάνεται κι ο Κρεμμυδάς μεταξύ αυτών που υποστήριξαν δημόσια το βιβλίο ιστορίας της Ρεπούση.

[27] Μια ευρύτερη κριτική αξιολόγηση του βιβλίου του Κρεμμυδά κάνει ο Γιώργος Καραμπελιάς στο άρθρο Η κατασυκοφάντηση της Επανάστασης του 21. Βλέπε http://www.antibaro.gr/node/905.
[28] Βλέπε σχετικά το ενδιαφέρον άρθρο του Γιώργου Κεκαυμένου 25η Μαρτίου και Ελληνική Επανάσταση: Οι Μυθοπλόκοι μένουν πάντα Αδιόρθωτοι, http://www.antibaro.gr/node/295

[29]: Βλ. Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. 1, Βιβλίο 1, Α΄ μέρος, σελ. 65, 66, εκδ. Δ.Ο.Λ.

[30] Βασίλης Κρεμμυδάς Νεότερη Ιστορία Ελληνική και Ευρωπαϊκή, εκδ. Γνώση, 1981/1987 (Βλ. σελ. 176-178).

[31] Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 Ένα Ευρωπαϊκό Γεγονός, επιμέλεια Πέτρος Πιζάνιας, εκδόσεις Κέδρος, 2009.

[32] Βλ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 25 , 27 και 28 Μάρτη 2009.

[33] Όπ. παρ. σελ. 60.

[34] Δημήτρη Φωτιάδη Η Επανάσταση του Εικοσιένα, τ. 2ος, σελ. 36, 2η έκδοση, εκδ. οίκος Ν. Βότση. Όσον αφορά την κοινωνική σύνθεση του Επαναστατικού Διευθυντηρίου των Πατρών, ο αναγνώστης μπορεί να διαπιστώσει πως αποτελούνταν από δύο αρχιερείς και πέντε προεστούς της Αχαΐας.

[35] Βλέπε Ιστορία του Νεότερου και του Σύγχρονου Κόσμου (από το 1815 έως σήμερα) Γ΄ Τάξη Γενικού Λυκείου και Δ΄ Τάξη Εσπερινού Λυκείου Γενικής Παιδείας, σελ. 18, ΟΕΔΒ.

[36] Συγκεκριμένα, κάτω από τον πίνακα του Βρυζάκη, που απεικονίζει τον Π. Π. Γερμανό να ευλογεί τη σημαία της επανάστασης, γράφουν ότι πρόκειται για ‘’φανταστική σύνθεση’’ και συμπληρώνουν: «Αν και ο Αγώνας είχε ξεκινήσει λίγες μέρες νωρίτερα, η 25η Μαρτίου ορίσθηκε το 1838 ως εθνική επέτειος για να συνδεθεί η κήρυξη της Επανάστασης με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου». Βλ. Νεότερη και Σύγχρονη Ιστορία, Γ΄ Γυμνασίου, σελ. 30, ΟΕΔΒ.

[37] Λίγες μέρες προ της 25ης Μαρτίου σημειώθηκαν εξεγέρσεις ή ένοπλες συγκρούσεις στα Καλάβρυτα, την Καρύταινα, τη Μάνη, την Πάτρα, την Καλαμάτα. Βλέπε ενδεικτικά στο: Ιωάννης Φιλήμων: Ιστορικόν Δοκίμιον περί Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. Γ΄, σελ. 8 κ.ε. εκδ. Ελεύθερη Σκέψις.

[38] Μ. Οικονόμου, Ιστορικά της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, σελ. 88. Ο Μ. Οικονόμου υπήρξε γραμματέας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
[39] Ν. Σπηλιάδης, Απομνημονεύματα τ. Α΄, σελ. 64
[40] Αμβρόσιος Φραντζής, Επιτομή της Ιστορίας της Αναγεννηθείσης Ελλάδος, τ. 2ος, σελ. 241.

[41] Ι Φιλήμων: Προλεγόμενα στα Υπομνήματα του Π. Π. Γερμανού, σελ. κα΄.

[42] Κανέλλος Δεληγιάννης, Απομνημονεύματα, σελ. 205.

[43] Το πλήρες κείμενο της προκήρυξης με ημερομηνία 25 Μαρτίου 1821 παρατίθεται στην Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως του Σ. Τρικούπη, τ. Α΄, σελ. 252, έκδοσις 3η 1888. Το κείμενο που επίσης φέρει ημερομηνία 25 Μαρτίου παραθέτει κι ο Ι. Φιλήμων στο Ιστορικόν Δοκίμιον περί Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. Γ΄. Βλ. σελ. 28, 29.

[44] Βλέπε Ν. Σπηλιάδου Απομνημονεύματα, τ. Α΄, σελ. 60, 1851.

[45] Ο ιστορικός Σπυρίδων Λάμπρου το 1889 με άρθρο του στο περιοδικό Εστία, (τ. ΚΖ’, σελ. 1-4) επικροτούσε ως ιστορικά έγκυρη και ευοίωνη την καθολική αποδοχή της 25ης Μαρτίου ως ημέρας έναρξης του Αγώνα, γράφοντας: «Εις την 25 Μαρτίου, ημέραν του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, ευοιώνως ο ελληνισμός απεδέχθη ως την αρχήν του αγώνος». Βλέπε: «Η Α΄ Ιανουαρίου και η ελληνική ελευθερία» στο βιβλίο του: Λόγοι και Άρθρα 1878 – 1902, εν Αθήναις 1902, σελ. 551.

[46] Πιθανώς λόγοι διπλωματικής σύνεσης, μεταξύ άλλων, υπαγόρευσαν στην κυβέρνηση του νεοσύστατου ελληνικού κράτους να αποφύγει να καθορίσει ως εθνική επέτειο της Επανάστασης ημερομηνία που θα παρέπεμπε στο επαναστατικό κίνημα του Υψηλάντη στη Μολδοβλαχία, ως διαδραματισθέν σε ξένη επικράτεια.


[47] Θεόδωρου Κολοκοτρώνη Ο Λόγος στην Πνύκα. Περιλαμβάνεται στο βιβλίο Θ. Κολοκοτρώνη Απομνημονεύματα των εκδόσεων Ωρόρα, 1992. Βλ. σελ. 27.

[48] Αμβροσίου Φραντζή, Επιτομή της Ιστορίας της Αναγεννηθείσας Ελλάδος, τ. 2ος, σελ. 30. Εν Αθήναις 1839.

[49] Βλ. Ιστορικόν Δοκίμιον, τ. Γ΄, σελ. κδ΄, κε΄.

[50] Κανέλλος Δεληγιάννης, Απομνημονεύματα, σελ. 205.

[51] Επαμεινώνδας Κ. Κυριακίδης: Ιστορία του Σύγχρονου Ελληνισμού από της ιδρύσεως του βασιλείου της Ελλάδος μέχρι των ημερών μας 1832 – 1892, εν Αθήναις 1892, σελ. 336, 339.

[52] Απ. Δασκαλάκης: Η έναρξις του …… σελ. 28.

[53] Τάσος Βουρνάς Σύντομη Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης, σελ. 90, εκδ. Πατάκη 2003.

[54] Οπ. παρ. σελ. 36.

http://www.antibaro.gr

http://lalei-kairia.blogspot.com
Δεν έχουμε αιώνιους συμμάχους ούτε διηνεκείς εχθρούς. Τα συμφέροντά μας είναι αιώνια και διηνεκή. Αυτά έχουμε καθήκον να τα προασπίσουμε. (ΛΟΡΔΟΣ ΠΑΛΜΕΡΣΤΟΝ)
Άβαταρ μέλους
KAL EL
Σούπερ Ιδεογραφίτης
Σούπερ Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 1368
Εγγραφή: Πέμ 02 Σεπ 2010, 21:43
Irc ψευδώνυμο: KAL EL
Φύλο: Γυναίκα

Re: Το πραγματικό 1821 και το Βερεμικό του Σκάϊ

Δημοσίευση από KAL EL » Παρ 25 Μαρ 2011, 20:09

:clap: :clap: :worship: :worship:
Να το στείλω στην ηλεκτρονική διεύθυνση του πορτο σάλτε ;; :D
<<Αναιρώ, όπως δεν αναίρεσε ποτέ κανείς, και είμαι εν τούτοις το αντίθετο ενός αρνητικού πνεύματος>>
FR.NIETZSCHE - ΙΔΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ (Πώς κανείς γίνεται, εκείνο που είναι)
Άβαταρ μέλους
Dhmellhn
Επίτιμος
Επίτιμος
Δημοσιεύσεις: 4046
Εγγραφή: Τετ 18 Απρ 2007, 15:16
Φύλο: Άνδρας
Τοποθεσία: ΕΛ-ΛΑΣ
Έδωσε Likes: 27 φορές
Έλαβε Likes: 71 φορές

Re: Το πραγματικό 1821 και το Βερεμικό του Σκάϊ

Δημοσίευση από Dhmellhn » Παρ 25 Μαρ 2011, 23:15

Εάν θέλεις να πορτοσαλτάρει, τότε στείλε το. :)
Δεν έχουμε αιώνιους συμμάχους ούτε διηνεκείς εχθρούς. Τα συμφέροντά μας είναι αιώνια και διηνεκή. Αυτά έχουμε καθήκον να τα προασπίσουμε. (ΛΟΡΔΟΣ ΠΑΛΜΕΡΣΤΟΝ)
Άβαταρ μέλους
ILLUVATAR85
Σούπερ Ιδεογραφίτης
Σούπερ Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 1139
Εγγραφή: Παρ 13 Ιουν 2008, 23:33
Irc ψευδώνυμο: ILLUVATAR85
Φύλο: Άνδρας
Τοποθεσία: Αθήνα, Ελλάδα
Έλαβε Likes: 1 φορά

Re: Το πραγματικό 1821 και το Βερεμικό του Σκάϊ

Δημοσίευση από ILLUVATAR85 » Κυρ 27 Μαρ 2011, 14:17

ΕΥΓΕ! :urock: :urock: :urock:
Η δημοκρατία δεν συνίσταται σε ισότητα,συνίσταται σε ανισότητα που οφείλει να είναι δίκαιη-Σόλων

Όλοι φοβούνται ένα βρώμικο όνομα μα όχι μία βρώμικη συνείδηση-Πλίνιος

Μην σε ανησυχεί αυτό που βλέπεις, τίποτα δεν συμβαίνει μόνο του-Ρόαν

O σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα, ο σκοπός είναι τα μέσα-Δραγώνας
Απάντηση

Επιστροφή στο “Νεότερη Ελληνική Ιστορία”