Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ.

[karipis]

Η Βυζαντινή επιστηµονική παράδοση δεν ήταν βασικά πρωτότυπη και βασιζόταν στα αρχαία ελληνικά, στα ελληνιστικά και στα ρωµαϊκά επιτεύγµατα. Παρ όλη την τεράστια αυτή κληρονοµία στις φυσικές επιστήµες, οι Βυζαντινοί, όπως και οι αρχαίοι Έλληνες πρόγονοί τους, δεν κατόρθωσαν ν’ αναπτύξουν τεχνικό εξοπλισµό, τεχνολογία µ’ άλλα λόγια, κι έτσι δεν ήταν συνηθισµένα σε θέση να θέσουν σε πρακτική εφαρµογή τις καµιά φορά όχι ασήµαντες θεωρητικές τους γνώσεις. Πέρα απ’ αυτά όµως µπορούµε να σηµειώσουµε µερικά παραδείγµατα, από όπου φαίνεται πως οι Βυζαντινοί είχαν προβλέψει µερικά σύγχρονα τεχνολογικά επιτεύγµατα. Η εφεύρεση του Καλλίνικου, το περίφηµο υγρό πυρ, και η βυζαντινή τεχνική για να εκτοξευθεί αυτό το πυρ από χάλκινους σωλήνες, αποτελούσε, όπως λένε αρκετοί σύγχρονοι ειδικοί, «το πρωτότυπο της σύγχρονης πυρίτιδας... βάζοντας τους στρατιωτικούς τεχνικούς όχι µόνον του Βυζαντίου αλλά και του Ισλάµ, της Κίνας και της Δύσης στα ίχνη ακόµα πιο σύνθετων καυσίµων». Παρ όλο που ο υδρόµυλος που παρείχε ενέργεια χρονολογείται από την εποχή του αρχαίου κόσµου, είναι πολύ πιθανόν η ρόδα τον νερού (όπου το νερό τρέχει πάνω από την κορυφή και όχι κάτω από την ρόδα) να ήταν µια βελτίωση της πρώιµης βυζαντινής περιόδου. Τον ΣΤ’ αιώνα, ο Ανθέµιος της Τράλλης ή των Τράλλεων (αρχιτέκτων της Αγίας Σοφίας) δεν έγραψε µόνον για τα παραβολικά κάτοπτρα, αλλά, διασκεδάζοντας, υπέταξε την πίεση του ατµού για να δηµιουργήσει µικρό σεισµό. Τον ίδιο αιώνα ο Ιωάννης Φιλόπονος αρνήθηκε την αριστοτελική θεωρία της αδυναµίας να δηµιουργηθεί κενό και ακόµα πρόβλεψε το πείραµα του Γαλιλαίου, πως δύο βάρη που ρίχνονται από το ίδιο ύψος φτάνονν στη γη σχεδόν την ίδια στιγµή. Τέλος, τα περίφηµα µηχανικά «αυτόµατα» της βυζαντινής αυλής (ανύψωση του θρόνου, τα λιοντάρια που βρυχιόντουσαν και τα πουλιά που τραγουδούσαν) εντυπωσίαζαν τους ξένους επισκέπτες, όπως τον επίσκοπο Λουϊτπράνδο τον Ι’ αιώνα, και µπορεί έµµεσα να επηρέασαν την εξέλιξη των δυτικών µηχανικών ρολογιών τον ΙΔ’ αιώνα(36).

Πηγή: Ελάχιστο απόσπασμα από το Ε Ξ Ε Ρ Α Ι Τ Ι Κ Ο έργο του Κωνσταντίνου Ι. Γιαννακόπουλου " Οι επιρροές της Βυζαντινής παιδείας στον μεσαιωνικό Δυτικό κόσμο".

[Dhmellhn]

Το όργανο που παίζουν οι ρωμαιοκαθολικοί στις λειτουργίες τους το πήραν από το Βυζάντιο.

[karipis]

Το όργανο που παίζουν οι ρωμαιοκαθολικοί στις λειτουργίες τους το πήραν από το Βυζάντιο.

Έχει ολόκληρο κεφάλαιο ο Γιαννακόπουλος Δημήτρη αλλά δεν ήθελα να το μεταφέρω για άλλους λόγους.
Και που να δεις τα υπόλοιπα θέματα (παιδεία, ιατρική, τέχνες, διοίκηση, πολιτική θεωρία, δίκαιο, διπλωματία, εξευγενισμένη ζωή -το γέλιο κ.λπ.)....

[Dhmellhn]

Κακώς, να τα γράψεις. Πρέπει ο κόσμος να αρχίσει να μαθαίνει και να μην αφήνεται στην προπαγάνδα για το δήθεν σκοταδιστικό Βυζάντιο. Θα είμαι αρωγός σε αυτό.

[karipis]

Δημήτρη μου η αλήθεια είναι πως με τρώει άσχημα το χέρι αλλά υπάρχει και ο νόμος περι πνευματικής ιδιοκτησίας...
Ήδη έχω σηκώσει μια σελίδα και περιμένω τους πρώτους δικηγόρους να μου πουν τα καθέκαστα (σε κάποιες περιπτώσεις βιβλίων μου ήταν αδύνατο να παραμείνω στο 10% ...ακόμη και στο 20% ...και βάλε μη σου πω ).

Εν καιρώ όμως, και ανάλογα με τα παραληρήματα που θα έχει ο κάθε κακοπροαίρετος

[ICAROS]

Yπήρξε και μία αποστολή των Βυζαντινών στο Θιβέτ απο την οποία οι Θιβετιανοί ισχυριζόνται οτι παρέλαβαν γνώσεις Αρχαίας Ελληνικής και Βυζαντινής ιατρικής, τις προσέθεσαν στις δικές τους και τις Κινεζικές και άλλων, και έτσι εκ της συνθέσεως αυτής προέκυψε ένα ολοκληρωμένο σύστημα παραδοσιακής ιατρικής γνωστό σήμερα ως "Τibetan Medicine", οι γνώστες αγγλικής μπορούν να βρουν πολλά στο internet περί αυτού του ζητήματος.

[karipis]

Δώσε (αν γνωρίζεις) κανένα ΛΙΝΚ Λευτέρη. Αν γίνεται κάτι που να περιέχει το ιστορικό της υπόθεσης που περιγράφεις, τα υπόλοιπα είναι εύκολα.

Ευχαριστώ φίλε.

_______________________________________


ΕΞΕΥΓΕΝΙΣΜΕΝΗ ΖΩΗ

ΕΝΑ ΑΠΟ τα αποτελέσµατα επαφής Ανατολής-Δύσης που µπορεί να µη γίνει αµέσως αντιληπτό είναι η επίδραση του πιο εξευγενισµένου τρόπου ζωής των βυζαντινών πάνω στον κατώτερο δυτικό µέσο όρο διαβιώσεως. Τα βυζαντινά υφάσµατα, ιδιαίτερα τα µεταξωτά και τα σχεδιασµένα µεταξωτά, όπως τα βυζαντινά σκεύη και άλλα είδη, ήταν πολυζητηµένα στη Δύση και η υιοθέτησή τους βοήθησε στο να οδηγηθεί η Δύση σε εκείνο που µπορούµε να ονοµάσουµε πιο εξευγενισµένο τρόπο ζωής. Τα πιο απλά ξύλινα ή πέτρινα κάστρα και οι κατοικίες των δυτικών ευγενών, που σιγά-σιγά αντικαταστάθηκαν κατά την περίοδο των σταυροφοριών µε ένα τύπο κάστρου µε στρογγυλούς πύργους που η κατασκευή του επέτρεπε καλύτερη άµυνα και ανάπτυξη δυνάµεων, µπορεί να εµπνεύστηκαν από τις βυζαντινές συνήθειες. Οι Νορµανδοί της Σικελίας στα σίγουρα µάθανε κάτι από κείνα που ήξεραν πάνω στο κτίσιµο από τους Βυζαντινούς(57). Η Ελεονώρα της Ακουϊτανίας, η βασίλισσα της Γαλλίας του ΙΒ’ αιώνα, που πολλές φορές πιστώνεται µε την εισαγωγή µιας εκζητήσεως στη ζωή της δυτικής τάξης των ευγενών, ιδιαίτερα στις γυναίκες, απέκτησε µερικά απ’αυτά τα γούστα από την Αραβία και την βυζαντινή Ανατολή την εποχή που συνόδευε τις γαλλικές στρατιές στη δεύτερη σταυροφορία(58). Πριν απ’αυτό, τον Ι’ αιώνα, όταν όπως σηµειώσαµε η βυζαντινή πριγκίπισα Θεοφανώ παντρεύτηκε τον Γερµανό αυτοκράτορα Όθωνα τον Β΄ και έφερε σ’εκείνο που ονόµαζε «βάρβαρη Γερµανία» µεγάλο ελληνικό κύκλο, σκανδάλισε τους Γερµανούς επειδή πλενόταν σε λουτρό (που τότε το θεωρούσαν ανθυγιεινό οι δυτικοί) και επειδή φορούσε πλούσια µεταξωτά φορέµατα. Μία γερµανίδα µοναχή, που δεν έκρυβε τα λόγια της, είπε πως είδε στον ύπνο της την Θεοφανώ στην κόλαση, επειδή έκανε όλες αυτές τις παραβάσεις. Και µόνο µερικά χρόνια αργότερα η ξαδέλφη της Θεοφανώς, η Μαρία Αργυρή, τάραξε τον καλό Πέτρο Νταµιάνι, τον ασκητικό ιταλό µοναχό, εισάγοντας την χρήση των πηρουνιών στην πόλη της Βενετίας(59).
Τα πολλά έργα της τέχνης, προϊόντα της θαυµάσιας βυζαντινής τεχνικής που ήρθαν στη Δύση µέσα στους αιώνες -εικόνες, γλυπτά σ’ελεφαντόδοντο και πετράδια σκαλισµένα, ζωγραφισµένα χειρόγραφα, χρυσά κι ασηµένια κύπελλα, ορειχάλκινες θύρες, περίτεχνα γυαλικά κι άλλα είδη πολυτελείας- φαίνεται πως σηµειώνουν σηµαντική βυζαντινή επιρροή. Όµως δεν είναι πάντα εύκολο να καθορίσουµε πόσο επηρεάστηκε ακριβώς η Δύση και σε ποιο βαθµό. Ένας άλλος τρόπος για να δείξουµε την επίδραση αυτού του είδους σε µια πιο σταθερή µάλλον βάση θα ήταν ν’αναφέρουµε παραδείγµατα δυτικών λέξεων -η γλώσσα είναι στο κάτω της γραφής το πιο σηµαντικό µέσο µεταφοράς ιδεών- που η καταγωγή τους, όπως αποδείχτηκε από τους φιλόλογους, είναι βυζαντινή. Μεγάλη σειρά από ονόµατα που παραθέτουµε πιο κάτω θα βοηθήσουν στο να φανούν µερικά από τα διάφορα πεδία που µπορεί να επηρεάστηκε η Δύση από την Ανατολή.
Π.χ. έχουµε από την Βενετία την ονοµαστή «γόνδολα» που έρχεται από τη βυζαντινή λέξη «κοντούρα», µικρό σκάφος, και που προήλθε από την ελληνική λέξη «κόντουρος», που σηµαίνει µε µικρή ουρά. Από την περιοχή της Ραβέννας έρχεται η ιταλική «αγκούρια» (αγκούρι), που προήλθε από τη βυζαντινή «αγκούριον». Στο πεδίο της διοικήσεως, η άγγλική λέξη «κάνταστερ» (κτηµατολόγιο) έρχεται από το βυζαντινό «κατάστιχον». Στη µουσική στα γαλλικά και αγγλικά το timbre είναι από το βυζαντινο «τύµπανον» (µικρό ταµπούρλο), που έρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «τύµπανον», ταµπούρλο. Η ισπανική botica (φαρµακείο) έρχεται από τη βυζαντινή «αποθήκη». Και σχετικά µε υφάσµατα, η παλιά γαλλική λέξη samit (αγγλικά samite), που σηµαίνει βαρύ µεταξωτο ύφασµα, άρχισε από τη βυζαντινή «εξάµιτος»: έξη φορές πλεγµένη. Σχετικά µε την επίπλωση, η γαλλική και αγγλική λέξη tapis (χαλί), στα Καταλανικά tapit, έρχεται από τη βυζαντινή «ταπέτα». Στην ιατρική, η ισπανική quemar, που σηµαίνει καίω, έρχεται από τη βυζαντινή ή την ύστερη ελληνική «καύµα», που σηµαίνει καυτηρίαση (παράγωγο του αρχαίου ελληνικού καίω)(60). Θα µπορούσαµε να συνεχίσουµε µε πολλά ακόµα παραδείγµατα αυτού του είδους. Όµως µπορούµε να παρατηρήσουµε εδώ ότι στο αιώνιο και πολυσύνθετο µεσογειακό παιγνίδι του πολιτιστικού πάρε δώσε, το βυζαντινό υλικό δεν λαµβανόταν πάντα άµεσα από τον δέκτη της δυτικής παιδείας, αλλά καµιά φορά µεταφερόταν µ’έναν τρίτο, π.χ. τους Άραβες, όπως ακριβώς το Βυζάντιο σε µερικές περιπτώσεις έπαιξε το ρόλο του µεσολαβητή ανάµεσα σε άλλους πολιτισµούς.

Πηγή: Απόσπασμα από το έργο του Κωνσταντίνου Ι. Γιαννακόπουλου " Οι επιρροές της Βυζαντινής παιδείας στον μεσαιωνικό Δυτικό κόσμο".

[ICAROS]

Δώσε (αν γνωρίζεις) κανένα ΛΙΝΚ Λευτέρη. Αν γίνεται κάτι που να περιέχει το ιστορικό της υπόθεσης που περιγράφεις

Είναι τεκμηριωμένο το ιστορικό απο επίσημες ιστορικές πηγές των ''κίτρινων'' και ''λευκο-κίτρινων''. Στα ελληνικά αναφέρεται και στο 9ο τεύχος του περιοδικού "ΠΑΙΩΝΙΑ", που πας ενδιαφερόμενος δύναται να κατεβάσει πατώντας εδώ.

[PELTASTIS VARNAVAS]

πολλά ενδιαφέρον τωοντι!!!

[PELTASTIS VARNAVAS]