Από την μυθική ακόμη εποχή, η ιστορία των Μακεδώνων δεν ήτο τίποτε άλλο παρά ένας αδιάκοπος αμυντικός αγώνας κατά των βαρβάρων γειτόνων τους και ιδίως εναντίον της ληστρικής φυλής των Ιλλυριών.
Διεξήγαγαν δκληρούς αγώνες ανασχέσεως της καθόδου γειτονικών φυλών προς τα νότια, παίζοντας έτσι τον ίδιο ακριτικό ρόλο που θα παίζει έκτοτε η Μακεδονία, ως πρόμαχος της ακεραιότητος του Ελληνικού Έθνους.
ΑΡΓΕΑΔΑΙ
Bασιλείς Μακεδονίας
(Άλλοι υποστηρίζουν ότι η δυναστεία άρχεται από Καράνου και άλλοι από Περδίκκα)
Κάρανος 813 – 786
↓
Κοίνος 785 -753
↓
Τυρίμμας 753 – 724
↓
Περδίκκας Α’ 723- 678
↓
Αργαίος ο Περδίκκα Α’ 678 -640
↓
Φίλιππος Α’ Αργαίου 640- 603
↓
Αέροπος Α ο Φιλίππου Α’ 603- 576
↓
Αλκέτας Α’ ο Αερόπου Α’ 576 -540
↓
Αμύντας Α’ ο Αλκτέτα Α’ 540 – 498
↓
Αλέξανδρος Α’ ο Αμύντα Α’, ο «Φιλέλλην» 498- 454
Όταν ήτο νεαρός ακόμη ο Αλέξανδρος ο Α', γράφει ο Ηρόδοτος, στα 496 π.Χ. επεσκέφθη τη Νότιο Ελλάδα -για πρώτη φορά εγίνετο αυτό από Μακεδόνα βασιλέα ή πρίγκιπα- και οι Έλληνες έμειναν κατάπληκτοι όταν είδαν έναν άνθρωπο του Βορρά, από τους πιο πολιτισμένους, να ομιλεί μια εξαιρετική ελληνική γλώσσα και να είναι ενθουσιασμένος από τον ελληνικό αθλητισμό, και δεν ήξεραν πως να τον μεταχειρισθούν.
Όταν όμως εδήλωσε ότι θέλει να λάβει μέρος στους αγώνες στην Ολύμπια, του απήντησαν ότι αυτό ήτο αδύνατον, γιατί μόνον στους Έλληνες επετρέπετο να αγωνισθούν. Τότε ο Αλέξανδρος με αγανάκτηση απέδειξε ότι οι πρόγονοί του ήσαν γνήσιοι Έλληνες και μάλιστα απόγονοι του Ηρακλέους, που είχει θεσπίσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η νίκη του μάλιστα σ' αυτούς του αγώνες έκαμε μεγάλη αίσθηση σε όλους τους Έλληνες και ο Πίνδαρος, ο πιο μεγάλος λυρικός ποιητής, τον εξύμνησε με ένα θαυμάσιο διθύραμβο.
Αλλά το όνομα του Αλεξάνδρου Α' είχε διαδοθεί στο Πανελλήνιο και από ένα άλλο κατόρθωμά του. Όταν ζούσε ακόμη ο πατέρας του Αμύντας, μία πρεσβεία από επτά επιφανείς Πέρσες ήλθε στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας, για να απαιτήσει "γην και ύδωρ", που ήσαν τα συνηθισμένα σύμβολα της υποτέλειας. Στο δείπνο που έγινε προς τιμήν των, οι πρέσβεις αυτοί εμέθυσαν και εφέρθηκαν προσβλητικώς προς τις γυναίκες της Αυλής. Τότε ο Αλέξανδρος, αφού συγκέντρωσε τους νεαρούς φίλους του, εσκότωσε και τους επτά πρέσβεις. Αυτό το επεισόδιο, που μπορούσε να έχει και δυσάρεστες συνέπειες για τον Αμύντα και τη Μακεδονία, απεσιωπήθη από τη διπλωματία.
Η μακρόχρονη βασιλεία του Αλεξάνδρου του Α' υπήρξε πολύ ευεργετική για τη Μακεδονία. Από τότε αρχίζει η χώρα του να διαδραματίζει πρωταρχικό ρόλο στη ζωή του Ελληνικού Έθνους. Οι Μηδικοί Πόλεμοι θα παράσχουν στον Αλέξανδρο την ευκαιρία να βοηθήσει τους άλλους Έλληνες στα Τέμπη και στις Πλαταιές. Ως αντάλλαγμα, εκείνοι, θα του απονείμουν τον τίτλο του "Φιλέλληνος", οι δε Αθηναίοι θα τον ανακηρύξουν Πρόξενο και Ευεργέτη της πόλεως.
Με εύστοχες ενέργειες, σχεδόν χωρίς πόλεμο, θα κατορθώσει να ενώσει οριστικώς υπό την εξουσία του όλες τις ημιανεξάρτητες επαρχίες της Άνω Μακεδονίας -πράγμα που αρχικώς το είχε αποπειραθεί ο Αέροπος- και να επεκτείνει το κράτος του στην Αλμωπία και σ' όλες τις περιοχές του Στρυμόνα.
Ο Αλέξανδερος ο Α' θα είναι ο πρώτος από τους Μακεδόνες βασιλείς που θα κόψει δικό του νόμισμα και θα εισαγάγει την υποχρεωτική παιδεία στη χώρα του.
