Οι Κέλτες ηταν και ειναι Έλληνες!
Δημοσιεύτηκε: Παρ 16 Νοέμ 2018, 22:06
Ένας Ευρωπαικός αρχαίος λαός ηταν και οι Κέλτες!Με πολιτισμό και ιστορία βέβαια οχι οπως των Ελλήνων αλλα στην καταγωγή κάποιοι αρχαίοι ιστορικοί έλεγαν οτι οι Κέλτες ηταν και ειναι Έλληνες.Ο Στράβωνας λέει οτι ακομα και οι Γερμανοί ηταν Κέλτες δηλαδη και οι βίκινγκς που ειχαν γερμανική καταγωγή ηταν και αυτοι Κέλτες.Μιλαμε για μια φυλή που έπιανε ολόκληρη την Ευρώπη!Πολλοί επίσης μιλάνε για τους Υπερβόρειους και μάλλον ονόμαζαν ετσι κάποιον λαό της βόρειας Ευρώπης οπως η Αγγλία ή η Σκανδιναβία.Πάμε να δούμε τί έλεγαν οι αρχαίοι ιστορικοί για τους Κέλτες.
Ο Ηρακλής στην εκστρατεία του εναντίον του Γηρυόνη βρέθηκε στη Βρετανία,γεγονός το οποίο πολλοί μελετητές συνδέουν με
τον Δέκατο άθλο του.Εκεί γνώρισε την κόρη του βασιλιά Βρεταννού,Κελτίνη,με την οποία απέκτησαν τον Κέλτο,που σημαίνει αυτόν
που ιππεύει τον κέλητα ίππο (κέλης, κέλητος, κέλλω: άλογο ιππασίας). Από αυτό το παιδί πήραν το όνομά τους οι Κέλτες.
Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης έλεγε ακριβως την ίδια ιστορία αλλλα λίγο διαφορετική.Έλεγε οτι ο Ηρακλής βρήκε την Γαλατια και με αυτην έκανα εναν γιό τον Γαλάτη και απο αυτον πήραν το όνομα οι Γαλάτες.
Διόδωρος Σικελιώτης (Ιστορική Βιβλιοθήκη,Ε. 24.)
1.Η Κελτική λένε,τα παλιά χρόνια βασιλεύονταν απο εναν ονομαστό άντρα,
που είχε μια κόρη με ασυνήθιστο ανάστημα,που ξεχώριζε για την ομορφιά
της απ'όλες τις άλλες.Αυτη λοιπόν,υπερήφανη για τη σωματική της ρώμη
και τη θαυμαστή ομορφιά της απέκρουε κάθε εναν που ζητούσε να την
παντρευτεί,γιατι πίστευε οτι κανείς απ'τους μνηστήρες δεν ηταν
αντάξιός της.
2.Κατα την εκστρατεία του εναντίον του Γηρυόνη,ο Ηρακλής επισκέφτηκε
την Κελτική και έκτισε εκεί την πόλη Αλησία.Η κοπέλα οταν είδε τον
Ηρακλή,θαύμασε την παλλικαριά του και την υπεροχή του σώματός του και
δέχτηκε πρόθυμα την αγκαλιά του και με τη συγκατάθεση των γονέων της.
3.Ενώθηκε λοιπόν με τον Ηρακλή και γέννησε γιό που ονομάστηκε Γαλάτης
και ξεπερνούσε όλους τους νέους της φυλής του στην ποιότητα του
πνεύματος και την σωματική ρώμη.Όταν αντρώθηκε και διαδέχθηκε στον
θρόνο τον πατέρα του,κατέκτησε ενα μεγάλο μέρος απ'τη γειτονική χώρα
και επετέλεσε λαμπρά πολεμικά κατορθώματα.Και αφού έγινε ονομαστός
για την παλληκαριά του ονόμασε τους υπηκόους του Γαλάτες απ'το όνομά
του.Και αυτοί με την σειρά τους έδωσαν τ'όνομά τους σε όλη την χώρα
που ονομάστηκε Γαλατία.
ΣΤΡΑΒΩΝΑΣ ''ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ'' (Δ.4.4)
Γενικώς υπάρχουν τρείς ομάδες ανθρώπων στους Κέλτες που τιμώνται εξαιρετικά απο όλους.Οι Βάρδοι,οι Ουάτεις και οι Δρυίδαι.
Οι Βάρδοι ειναι υμνηταί και ποιηταί,οι Ουάτεις ιερείς και φυσικά φιλόσοφοι και οι Δρυίδαι εκτός απο την φυσική ασκούν και
την ηθική φιλοσοφία.Θεωρούντε δικαιότατοι και γι' αυτο τους εμπιστεύονται για την διεθέτηση και των ιδιωτικών και των
δημοσίων αντιδικιών,ωστε σε παλιότερες εποχές και κρίσιμες αποφάσεις για τους πολέμους έπαιρναν και τους σταματούσαν,
ενω πρόκειται να αρχίσουν.Μάλιστα η διεκδίκαση υποθέσεων φόνου ήταν αποκλειστικά δική τους αρμοδιότητα.Πιστεύουν πως όταν
υπάρχουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις,υπάρχει και αντίστοιχη προαγωγή της χώρας.Και αυτοί και άλλοι θεωρούν άφθαρτες τις
ψυχές και άφθαρτο το σύμπαν και πιστεύουν οτι κάποτε θα επικρατήσουν η φωτιά και το νερό.
ΔΙΟΔΩΡΟΣ ΣΙΚΕΛΙΩΤΗΣ ''ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ'' (E,24)
Ανάμεσά τους βρίσκεις και λυρικούς ποιητές που τους ονομάζουν Βάρδους.Αυτοί ψάλλουν τα τραγούδια τους με τη συνοδεία
οργάνων που μοιάζουν με λύρες και άλλους εξυμνούν,ενω άλλους τουςονειδίζουν.Μερικοί ειναι φιλόσοφοι και θεολόγοι που
απολαμβάνουν μεγάλες τιμές.Πρόκειται για τους λεγόμενους Δρουίδας.Έχουν και μάντεις που τους θεωρούν άξιους μεγάλης τιμής.
Αυτοί προλέγουν τα μέλλοντα και την οιωνοσκοπία και την μελέτη των σπλάχνων των σφαγίων κατα τις θυσίες και όλος ο
πλυθησμός τους υπακούει.Και έχουν ενα έθιμο να μή μπορεί κανείς να προσφέρει θυσία χωρίς ενα φιλόσοφο.Γιατι τα ευχαριστήρια
μπορεί να αποδοθούν στους Θεούς,λενε,απο τα χέρια ανθρώπων που γνωρίζουν τα σχετικά με τη θεία φύση και μιλούν τρόπον τινά
τη γλώσσα των Θεών και μέσο αυτών νομίζουν,οτι πρέπει να ζητούν τα αγαθά.Και όχι μόνο στις ανάγκες της ειρήνης,αλλα και
κατα τους πολέμους υπακούουν περισσότερο απο όλους αυτους τους ανθρώπους και τους ποιητές που τραγουδούν και όχι μόνο οι
φίλοι αλλα και οι εχθροί.Πολλές φορές,επι παραδείγματι,στις μάχες εκ παρατάξεως,όταν οι δύο στρατοί πλησίαζαν ο ένας τον
άλλον με υψωμένα τα σπαθιά και προτεταμένες τις λόγχες,οι άνθρωποι αυτοί (οι Δρυίδες) βγαίνουν στη μέση και σταματούν την
μάχη,σαν να μαγέψανε τίποτα άγρια θηρία.Έτσι και στους αγριότατους βάρβαρους το πάθος υποχωρεί μπροστά στη σοφία και ο Άρης
στέκεται με σεβασμό μπροστά στις Μούσες.
ΔΙΟΔΩΕΟΣ ΣΙΚΕΛΙΩΤΗΣ ''ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ'' (Β.47)
Μιας λοιπόν και θεωρήσαμε άξια να μνημονευθούν τα μέρη της Ασίας που κείνται προς βορρά, δεν βρίσκουμε ξένο προς το θέμα να περιγράψουμε και τους μύθους που λέγονται για τους Υπερβορείους. Από τους συγγραφείς που έχουν καταγράψει αρχαίες μυθολογίες, ο Εκαταίος και μερικοί άλλοι λένε πως στα μέρη αντίπερα της Κελτικής υπάρχει στον ωκεανό νησί όχι μικρότερο από τη Σικελία. Τούτο το νησί βρίσκεται προς την αρκτική και κατοικείται από τους Υπερβορείους, που ονομάζονται έτσι επειδή ο τόπος τους κείται πέρα από το σημείο που φυσάει ο βοριάς, κι επειδή η γη του είναι γόνιμη και παράγει τα πάντα αλλά κι επειδή το κλίμα του είναι ιδιαίτερα εύκρατο, δίνει καρπούς δυο φορές τον χρόνο.Σύμφωνα μ’ έναν μύθο λοιπόν, σ’ εκείνο το νησί γεννήθηκε η Λητώ, γι’ αυτό κι εκεί τιμούν τον Απόλλωνα περισσότερο απ’ όλους τους θεούς. Οι κάτοικοι μοιάζουν με ιερείς του Απόλλωνα, επειδή καθημερινά υμνούν συνέχεια τούτο τον θεό με ψαλμωδίες και του απονέμουν εξαιρετικές τιμές.
Σύμφωνα μ’ έναν μύθο λοιπόν, σ’ εκείνο το νησί γεννήθηκε η Λητώ, γι’ αυτό κι εκεί τιμούν τον Απόλλωνα περισσότερο απ’ όλους τους θεούς. Οι κάτοικοι μοιάζουν με ιερείς του Απόλλωνα, επειδή καθημερινά υμνούν συνέχεια τούτο τον θεό με ψαλμωδίες και του απονέμουν εξαιρετικές τιμές.
Στο νησί υπάρχει επίσης και μεγαλοπρεπές τέμενος του Απόλλωνα και ναός αξιόλογος,σφαιροειδής στο σχήμα (εδώ εννοεί το Στόουνχετζ),διακοσμημένος με αναθήματα πολλά.Αλλά υπάρχει και πόλη ιερή αφιερωμένη σ’ αυτό τον θεό.
Οι περισσότεροι που την κατοικούν είναι κιθαριστές και συνέχεια ψέλνουν στον ναό ύμνους, με τη συνοδεία της κιθάρας, δοξάζοντας τα έργα του. Οι Υπερβόρειοι έχουν και δική τους ιδιαίτερη γλώσσα και τρέφουν πολύ φιλικά αισθήματα για τους Έλληνες, και κυρίως για .τους Αθηναίους και τους κατοίκους της Δήλου, φιλία που κληρονόμησαν από τα παμπάλαια χρόνια.
Ο μύθος μιλάει και για κάποιους Έλληνες που επισκέφτηκαν τους Υπερβορείους και άφησαν πίσω τους ακριβά αφιερώματα με ελληνικές επιγραφές. Κατά τον ίδιο τρόπο, επίσης, ήρθε από τους Υπερβορείους ο Άβαρις στην Ελλάδα, την αρχαία εποχή, και ανανέωσε τη φιλία και τη συγγένεια με τους κατοίκους της Δήλου.
Λένε επίσης πως απ’ αυτό το νησί η σελήνη φαίνεται να απέχει πολύ λίγο από τη γη και πως πάνω της είναι φανερές κάποιες εδαφικές εξάρσεις. Λέγεται δε πως και ο θεός επισκέπτεται κάθε δεκαεννέα χρόνια το νησί, περίοδος μέσα στην οποία συντελείται η επιστροφή των άστρων στο ίδιο σημείο του ουρανού· γι’ αυτό και ο χρόνος των δεκαεννέα ετών ονομάζεται από τους Έλληνες «έτος του Μέτωνος».
Κατά την εμφάνιση του αυτή, ο θεός παίζει τη λύρα του και χορεύει όλες τις νύχτες από την εαρινή ισημερία μέχρι την ανατολή των πλειάδων, εκφράζοντας έτσι τη χαρά του για τις επιτυχίες του. Βασιλιάδες και επόπτες του τεμένους τούτης της πόλης είναι οι ονομαζόμενοι, ως απόγονοι του Βορέα, Βορεάδες, που διαδέχονται τους προκατόχους τους στα αξιώματα κληρονομικά.
Οι Υπερβόρειοι ειχαν Ελληνικά ονόματα οπως Άργη και η Ώπη και Υπερόχη και τη Λαοδίκη.
οι θεοί τους είχαν ίδιες ή παραφθαρμένες ονομασίες ελληνικές, όπως Diis Pater – Δευς (Ζευς) Πατέρας
οι θρησκευτικές τελετές των Κελτών και των Γαλατών ήσαν ίδιες με τις Ελληνικές,ενώ στην γλώσσα όπου έψελναν οι Δρυΐδες ήτο
επίσης η Ελληνική. (Ιούλιος Καίσαρας «Περί του Γαλατικού Πολέμου»)
Ο Ηρακλής στην εκστρατεία του εναντίον του Γηρυόνη βρέθηκε στη Βρετανία,γεγονός το οποίο πολλοί μελετητές συνδέουν με
τον Δέκατο άθλο του.Εκεί γνώρισε την κόρη του βασιλιά Βρεταννού,Κελτίνη,με την οποία απέκτησαν τον Κέλτο,που σημαίνει αυτόν
που ιππεύει τον κέλητα ίππο (κέλης, κέλητος, κέλλω: άλογο ιππασίας). Από αυτό το παιδί πήραν το όνομά τους οι Κέλτες.
Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης έλεγε ακριβως την ίδια ιστορία αλλλα λίγο διαφορετική.Έλεγε οτι ο Ηρακλής βρήκε την Γαλατια και με αυτην έκανα εναν γιό τον Γαλάτη και απο αυτον πήραν το όνομα οι Γαλάτες.
Διόδωρος Σικελιώτης (Ιστορική Βιβλιοθήκη,Ε. 24.)
1.Η Κελτική λένε,τα παλιά χρόνια βασιλεύονταν απο εναν ονομαστό άντρα,
που είχε μια κόρη με ασυνήθιστο ανάστημα,που ξεχώριζε για την ομορφιά
της απ'όλες τις άλλες.Αυτη λοιπόν,υπερήφανη για τη σωματική της ρώμη
και τη θαυμαστή ομορφιά της απέκρουε κάθε εναν που ζητούσε να την
παντρευτεί,γιατι πίστευε οτι κανείς απ'τους μνηστήρες δεν ηταν
αντάξιός της.
2.Κατα την εκστρατεία του εναντίον του Γηρυόνη,ο Ηρακλής επισκέφτηκε
την Κελτική και έκτισε εκεί την πόλη Αλησία.Η κοπέλα οταν είδε τον
Ηρακλή,θαύμασε την παλλικαριά του και την υπεροχή του σώματός του και
δέχτηκε πρόθυμα την αγκαλιά του και με τη συγκατάθεση των γονέων της.
3.Ενώθηκε λοιπόν με τον Ηρακλή και γέννησε γιό που ονομάστηκε Γαλάτης
και ξεπερνούσε όλους τους νέους της φυλής του στην ποιότητα του
πνεύματος και την σωματική ρώμη.Όταν αντρώθηκε και διαδέχθηκε στον
θρόνο τον πατέρα του,κατέκτησε ενα μεγάλο μέρος απ'τη γειτονική χώρα
και επετέλεσε λαμπρά πολεμικά κατορθώματα.Και αφού έγινε ονομαστός
για την παλληκαριά του ονόμασε τους υπηκόους του Γαλάτες απ'το όνομά
του.Και αυτοί με την σειρά τους έδωσαν τ'όνομά τους σε όλη την χώρα
που ονομάστηκε Γαλατία.
ΣΤΡΑΒΩΝΑΣ ''ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ'' (Δ.4.4)
Γενικώς υπάρχουν τρείς ομάδες ανθρώπων στους Κέλτες που τιμώνται εξαιρετικά απο όλους.Οι Βάρδοι,οι Ουάτεις και οι Δρυίδαι.
Οι Βάρδοι ειναι υμνηταί και ποιηταί,οι Ουάτεις ιερείς και φυσικά φιλόσοφοι και οι Δρυίδαι εκτός απο την φυσική ασκούν και
την ηθική φιλοσοφία.Θεωρούντε δικαιότατοι και γι' αυτο τους εμπιστεύονται για την διεθέτηση και των ιδιωτικών και των
δημοσίων αντιδικιών,ωστε σε παλιότερες εποχές και κρίσιμες αποφάσεις για τους πολέμους έπαιρναν και τους σταματούσαν,
ενω πρόκειται να αρχίσουν.Μάλιστα η διεκδίκαση υποθέσεων φόνου ήταν αποκλειστικά δική τους αρμοδιότητα.Πιστεύουν πως όταν
υπάρχουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις,υπάρχει και αντίστοιχη προαγωγή της χώρας.Και αυτοί και άλλοι θεωρούν άφθαρτες τις
ψυχές και άφθαρτο το σύμπαν και πιστεύουν οτι κάποτε θα επικρατήσουν η φωτιά και το νερό.
ΔΙΟΔΩΡΟΣ ΣΙΚΕΛΙΩΤΗΣ ''ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ'' (E,24)
Ανάμεσά τους βρίσκεις και λυρικούς ποιητές που τους ονομάζουν Βάρδους.Αυτοί ψάλλουν τα τραγούδια τους με τη συνοδεία
οργάνων που μοιάζουν με λύρες και άλλους εξυμνούν,ενω άλλους τουςονειδίζουν.Μερικοί ειναι φιλόσοφοι και θεολόγοι που
απολαμβάνουν μεγάλες τιμές.Πρόκειται για τους λεγόμενους Δρουίδας.Έχουν και μάντεις που τους θεωρούν άξιους μεγάλης τιμής.
Αυτοί προλέγουν τα μέλλοντα και την οιωνοσκοπία και την μελέτη των σπλάχνων των σφαγίων κατα τις θυσίες και όλος ο
πλυθησμός τους υπακούει.Και έχουν ενα έθιμο να μή μπορεί κανείς να προσφέρει θυσία χωρίς ενα φιλόσοφο.Γιατι τα ευχαριστήρια
μπορεί να αποδοθούν στους Θεούς,λενε,απο τα χέρια ανθρώπων που γνωρίζουν τα σχετικά με τη θεία φύση και μιλούν τρόπον τινά
τη γλώσσα των Θεών και μέσο αυτών νομίζουν,οτι πρέπει να ζητούν τα αγαθά.Και όχι μόνο στις ανάγκες της ειρήνης,αλλα και
κατα τους πολέμους υπακούουν περισσότερο απο όλους αυτους τους ανθρώπους και τους ποιητές που τραγουδούν και όχι μόνο οι
φίλοι αλλα και οι εχθροί.Πολλές φορές,επι παραδείγματι,στις μάχες εκ παρατάξεως,όταν οι δύο στρατοί πλησίαζαν ο ένας τον
άλλον με υψωμένα τα σπαθιά και προτεταμένες τις λόγχες,οι άνθρωποι αυτοί (οι Δρυίδες) βγαίνουν στη μέση και σταματούν την
μάχη,σαν να μαγέψανε τίποτα άγρια θηρία.Έτσι και στους αγριότατους βάρβαρους το πάθος υποχωρεί μπροστά στη σοφία και ο Άρης
στέκεται με σεβασμό μπροστά στις Μούσες.
ΔΙΟΔΩΕΟΣ ΣΙΚΕΛΙΩΤΗΣ ''ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ'' (Β.47)
Μιας λοιπόν και θεωρήσαμε άξια να μνημονευθούν τα μέρη της Ασίας που κείνται προς βορρά, δεν βρίσκουμε ξένο προς το θέμα να περιγράψουμε και τους μύθους που λέγονται για τους Υπερβορείους. Από τους συγγραφείς που έχουν καταγράψει αρχαίες μυθολογίες, ο Εκαταίος και μερικοί άλλοι λένε πως στα μέρη αντίπερα της Κελτικής υπάρχει στον ωκεανό νησί όχι μικρότερο από τη Σικελία. Τούτο το νησί βρίσκεται προς την αρκτική και κατοικείται από τους Υπερβορείους, που ονομάζονται έτσι επειδή ο τόπος τους κείται πέρα από το σημείο που φυσάει ο βοριάς, κι επειδή η γη του είναι γόνιμη και παράγει τα πάντα αλλά κι επειδή το κλίμα του είναι ιδιαίτερα εύκρατο, δίνει καρπούς δυο φορές τον χρόνο.Σύμφωνα μ’ έναν μύθο λοιπόν, σ’ εκείνο το νησί γεννήθηκε η Λητώ, γι’ αυτό κι εκεί τιμούν τον Απόλλωνα περισσότερο απ’ όλους τους θεούς. Οι κάτοικοι μοιάζουν με ιερείς του Απόλλωνα, επειδή καθημερινά υμνούν συνέχεια τούτο τον θεό με ψαλμωδίες και του απονέμουν εξαιρετικές τιμές.
Σύμφωνα μ’ έναν μύθο λοιπόν, σ’ εκείνο το νησί γεννήθηκε η Λητώ, γι’ αυτό κι εκεί τιμούν τον Απόλλωνα περισσότερο απ’ όλους τους θεούς. Οι κάτοικοι μοιάζουν με ιερείς του Απόλλωνα, επειδή καθημερινά υμνούν συνέχεια τούτο τον θεό με ψαλμωδίες και του απονέμουν εξαιρετικές τιμές.
Στο νησί υπάρχει επίσης και μεγαλοπρεπές τέμενος του Απόλλωνα και ναός αξιόλογος,σφαιροειδής στο σχήμα (εδώ εννοεί το Στόουνχετζ),διακοσμημένος με αναθήματα πολλά.Αλλά υπάρχει και πόλη ιερή αφιερωμένη σ’ αυτό τον θεό.
Οι περισσότεροι που την κατοικούν είναι κιθαριστές και συνέχεια ψέλνουν στον ναό ύμνους, με τη συνοδεία της κιθάρας, δοξάζοντας τα έργα του. Οι Υπερβόρειοι έχουν και δική τους ιδιαίτερη γλώσσα και τρέφουν πολύ φιλικά αισθήματα για τους Έλληνες, και κυρίως για .τους Αθηναίους και τους κατοίκους της Δήλου, φιλία που κληρονόμησαν από τα παμπάλαια χρόνια.
Ο μύθος μιλάει και για κάποιους Έλληνες που επισκέφτηκαν τους Υπερβορείους και άφησαν πίσω τους ακριβά αφιερώματα με ελληνικές επιγραφές. Κατά τον ίδιο τρόπο, επίσης, ήρθε από τους Υπερβορείους ο Άβαρις στην Ελλάδα, την αρχαία εποχή, και ανανέωσε τη φιλία και τη συγγένεια με τους κατοίκους της Δήλου.
Λένε επίσης πως απ’ αυτό το νησί η σελήνη φαίνεται να απέχει πολύ λίγο από τη γη και πως πάνω της είναι φανερές κάποιες εδαφικές εξάρσεις. Λέγεται δε πως και ο θεός επισκέπτεται κάθε δεκαεννέα χρόνια το νησί, περίοδος μέσα στην οποία συντελείται η επιστροφή των άστρων στο ίδιο σημείο του ουρανού· γι’ αυτό και ο χρόνος των δεκαεννέα ετών ονομάζεται από τους Έλληνες «έτος του Μέτωνος».
Κατά την εμφάνιση του αυτή, ο θεός παίζει τη λύρα του και χορεύει όλες τις νύχτες από την εαρινή ισημερία μέχρι την ανατολή των πλειάδων, εκφράζοντας έτσι τη χαρά του για τις επιτυχίες του. Βασιλιάδες και επόπτες του τεμένους τούτης της πόλης είναι οι ονομαζόμενοι, ως απόγονοι του Βορέα, Βορεάδες, που διαδέχονται τους προκατόχους τους στα αξιώματα κληρονομικά.
Οι Υπερβόρειοι ειχαν Ελληνικά ονόματα οπως Άργη και η Ώπη και Υπερόχη και τη Λαοδίκη.
οι θεοί τους είχαν ίδιες ή παραφθαρμένες ονομασίες ελληνικές, όπως Diis Pater – Δευς (Ζευς) Πατέρας
οι θρησκευτικές τελετές των Κελτών και των Γαλατών ήσαν ίδιες με τις Ελληνικές,ενώ στην γλώσσα όπου έψελναν οι Δρυΐδες ήτο
επίσης η Ελληνική. (Ιούλιος Καίσαρας «Περί του Γαλατικού Πολέμου»)