SystemFreaks™
A lion headed figure, first called the Lion man (German: Löwenmensch), then the Lion Lady (German: Löwenfrau), is an ivory sculpture that is the oldest known zoomorphic (animal-shaped) sculpture in the world and one of the oldest known sculptures in general. The sculpture has also been interpreted as anthropomorphic, giving human characteristics to an animal, although it may have represented a deity. The figurine was determined to be about 32,000 years old by using the C14 method on carbon bearing material from the same layer in which the sculpture was found. It is associated with the archaeological Aurignacian culture.
Its pieces were found in 1939 in a cave named Stadel-Höhle im Hohlenstein (Stadel cave in Hohlenstein Mountain) in the Lonetal (Lone valley) Swabian Alb, Germany. Due to the beginning of the Second World War, it was forgotten and only rediscovered thirty years later. The first reconstruction revealed a humanoid figurine without head. During 1997 through 1998 additional pieces of the Sculpture were discovered and the head was reassembled and restored.
The sculpture is 29.6 cm (11.7 inches) in height, 5.6 cm wide. and 5,9 cm thick. It was carved out of mammoth ivory using a flint stone knife. There are seven parallel, horizontal, carved gouges on the left arm.
SEKHMET
In Egyptian mythology, Sekhmet (also spelled Sachmet, Sakhet, Sekmet, Sakhmet and Sekhet; and given the Greek name, Sacmis), was originally the warrior goddess of Upper Egypt. She is depicted as a lioness, the fiercest hunter known to the Egyptians. It was said that her breath created the desert. She was seen as the protector of the pharaohs and led them in warfare.
O άνθρωπος - λέων, εδώ και 34.000 χρόνια γνωστός, ενσάρκωνε στους παλαιολιθικούς κατοίκους της Ευρώπης ένα τοτέμ της ανδρείας που διέθετε ίσως ο άνθρωπος στο κυνήγι. Το θήραμά του μπορεί να απετέλεσε και το λιοντάρι, αλλά οπωσδήποτε η δύναμις του λιονταριού συνιστούσε για τον πρωτόγονο άνθρωπο - κυνηγό μια πηγή δύναμης και ρώμης. Ο βρηχυθμός του λιονταριού θα μπορούσε να παραλληλιστεί και με τις άναρθρες κραυγές που ξεφώνιζε ο άνθρωπος όχι κατ' ανάγκην απεικονίζοντας την γλωσσική επικοινωνία της εποχής εκείνης, αλλά ένα είδος πηγής ενέργειας και απόκτησης δύναμης.
http://img374.imageshack.us/img374/2936/lionman.jpg
πιθανή απεικόνισις ενσάρκωσης του τοτεμ του ανθρωπολέοντος ως αρχετύπου.
Είναι, κοντολογίς, μια αρχετυπική μορφή δύναμης, ρώμης και εξουσίας. Συνδέθηκε από πολύ νωρίς και με τον Ήλιο, του οποιου ενσαρκώνει τις ζωοδότες δυνάμεις. Στον Σεχμέτ της Αιγύπτου απεικονιζόταν με τον ηλιακό δίσκο.
Στην ελληνική μυθολογία ο άνθρωπος - λέων αντιπροσωπεύεται από τον Ηρακλέα, που έφερε λεοντή. Η λεοντή αυτή ήταν μια πηγή ενεργείας, από την οποία αντλούσε την δύναμή του.
Στην Ινδική μυθολογία ο Ραμα από την χώρα Αγιοντί, είναι ο Ηρακλής από την χώρα του Αιγαίου (βλ. εκστρατεία Ηρακλέους στις Ινδίες). Η ινδική λέξις Ραμα ίσως είναι η αντίστοιχη ελληνική λέξις ρώμη. Το όνομα Ραμα σχετίζεται και με το αιγυπτιακό όνομα του θεού Ρα, που σημάινει ήλιος ή καλλίτερα ηλιακός δίσκος.
Στον ινδο-ιρανικό πολιτισμικό χώρο συνδεόταν με τη λατρεία του Μίθρα, ενός θεού με ηλιακή φυσιογνωμία που είχε για
αποστολή να ελευθερώσει την ανθρωπότητα από τον ταύρο, σύμβολο της ευτέλειας. Αυτή η πάλη συνέδεσε από
νωρίς τον θεό με τον λέοντα, που είναι και ο ίδιος ένα φωτεινό και ηλιακό σύμβολο, ενσάρκωση του θάρρους, της
δύναμης, της σοφίας και της δικαιοσύνης.
Οι αρχαιολογικές ανασκαφές στο Ιράν έφεραν στο φως πολλές τοιχογραφίες που απεικονίζουν αυτή τη μυθική μάχη.
Λέοντας να παλεύει με ταύρο (μεγάλη σκάλα) ή ήλιος καβάλα σε λέοντα βρέθηκαν λαξευμένοι σε ορισμένα ευρήματα
στην Περσέπολη, την πρωτεύουσα της δυναστείας των Αχεμενιδών (6ος-4ος αιώνας π.Χ.).
Ο λέων επίσης να καταπίνει
τον ταύρο εξέφραζε στην πραγματικότητα τη θεμελιώδη δυϊκότητα της μέρας και της νύχτας, του καλοκαιριού και του
χειμώνα. Το ζώο αυτό δεν συμβόλιζε μόνον την επιστροφή του ήλιου, αλλά και κάθε αναβίωση. Ο λέοντας μόνος του
θεωρείτο σύμβολο της ανάστασης.
