ΟΙ ΛΑΟΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ
Δημοσιεύτηκε: Κυρ 19 Δεκ 2010, 14:19
Οι λεγόμενοι «λαοί της θαλάσσης» ήσαν ένας συνασπισμός από λαούς που κατά καιρούς διενεργούσαν επιθέσεις σε διάφορα μέρη της Ανατολικής Μεσογείου, κυρίως δε στην Αίγυπτο. Η φεουδαρχικού τύπου κοινωνική και πολιτική οργάνωση γύρω από την Ανατολική Μεσόγειο, τουτέστι Εγγύς Ανατολή, Μ. Ασία και Αιγαίον, οι οικονομικές εξελίξεις και οι συσχετισμοί δυνάμεων δημιούργησαν φυγόκεντρες τάσεις στους κόλπους των περιοχών αυτών, που είχαν την μορφήν της αυτονόμησης ομάδων εμπόρων και πολεμιστών, οι οποίοι είχαν μείνει μακριά από την νομήν της εξουσίας. Οι αυτονομημένοι αυτοί έμποροι και πολεμιστές επεδόθησαν εις την πειρατείαν και εις την δήωσιν παραλιακών περιοχών της Ανατολικής Μεσογείου. Η συγκυρία αυτή έχει το ιστορικόν της παράλληλον αργότερα με τους Βίκιγκς, που επέδραμον εις όλην σχεδόν την Β. Ευρώπην. Και εις την περίπτωσιν ταύτην υπήρξαν ομάδες ανθρώπων, γαιοκτημόνων κυρίως, που απεκλείσθησαν από την νομήν της εξουσίας. Η πειρατεία ήτο γνωστόν ότι επιφέρει πλούτον και με τρόπον εύκολον. Πολλοί δε εκ των πολεμιστών του Βορρά έγιναν μισθοφόροι εις ξένους στρατούς και διέπρεψαν. Γύρω στον 16ο αι. π.Χ. φαίνεται ότι υπήρξε συγκέντρωσις πλούτου σε μια ομάδα ανθρώπων τόσο στην ηπειρωτικήν Ελλάδα όσο και αλλαχού της Ανατολικής Μεσογείου. Η περίοδος αυτή είναι ευρέως γνωστή ως Υστέρα Εποχή του Χαλκού (16ος – 12ος αι. π.Χ.). Οι εμπορικοί, χερσαίοι και θαλάσσιοι, δρόμοι γίνονται ολοένα και συχνότεροι. Οι Μυκηναίοι ημπορεύοντο τον κασσίτερον από την Δυτικήν Ευρώπην και τον ήλεκτρον από την Βαλτικήν δίδοντας την ευκαιρίαν εις μίαν αριστοκρατίαν να ανέλθηι εις την κοινωνικήν και πολιτικήν ιεραρχίαν. Ποιοι ήσαν αυτοί οι λαοί που διενεργούσαν επιθέσεις σε παράλιες περιοχές; Γενικώς εις τα αιγυπτιακά αρχεία αναφέρονται διάφοροι λαοί που κατά καιρούς επετίθεντο εις την Αίγυπτον και σε άλλα σημεία. Τέτοιοι λαοί ήσαν oi Shardana που τοποθετούνται είτε εις την νήσον Σαρδηνίαν είτε εις τάς Σάρδεις της Λυδίας. Αυτοί μαζί με τους Danuna (Δαναοί;) και τους Lukka (Λύκιοι;) έκαναν την πρώτην επίθεσιν εναντίον της χώρας του Νείλου. Ακολουθεί μία περίοδος κατά την οποίαν (1386-1321 π Χ) οι Χετταίοι συγκρούονται με τους Αιγυπτίους υπό τον Ραμσή τον Γ΄ εις το Καντές (1265 π.Χ.), όπου με το μέρος των Χετταίων ετάχθησαν Χαναανίτες και κάποιοι άλλοι συμμάχοί των όπως οι Lukka και οι Karkisa (Κάρες;). Πιθανόν να ήσαν οι λαοί αυτοί εις την σφαίραν επιρροής ή και τμήματα της αυτοκρατορίας των Χετταίων. Κατά τον 1207 π.Χ. ξανακτύπησαν οι λαοί της θαλάσσης με προεξάρχοντες τους Labu (Λίβυοι;). Το 1184 π.Χ. γίνεται λόγος για μία ακόμη επίθεσις συνασπισμένων λαών, Peleset (Φιλισταίων;), Tjekker (Τεύκρων; βλ. φυγή Τεύκρου εις την Κύπρον και ίδρυσιν της εκεί Σαλαμίνος), Shekelesh (Σικελών;), Denyen (Δαναών;) και Weshesh (Ισσός;). Μέσα στους λαούς αυτούς να αναφέρωμεν και τους Akwasha (Aχαιούς;), που μάλλον είναι οι Αχαιοί της Μ. Ασίας ή της νήσου Ρόδου και όχι της ηπειρωτικής Ελλάδος. Αναφορικά με τους Peleset πρέπει να πούμε ότι συνδέονται με Κρήτες που από πολύ ενωρίς κατοικούν περιοχές της Συροπαλαιστίνης μεταφέροντας εκεί την γραφήν τους και τον πολιτισμόν τους που είναι αιγαιακός. Οι Φιλισταίοι παρουσιάζονται ως φέροντες κράνος με πτερά. Εις τον δίσκον της Φαιστού (17ος αι. π.Χ.) υπάρχει το πικτόγραμμα της κεφαλής με κόμμωσιν που παρομοιάζεται με «πανκ».
http://img827.imageshack.us/i/peleset.png/
http://img155.imageshack.us/i/phaistosdisc.png/
Οι λαοί αυτοί αν και ικανοί ναυτικοί, έμποροι και πολεμισταί δεν κατώρθωσαν να διατηρηθούν εις τον χρόνον, ακριβώς λόγωι της ανομοιογένειας και της φύσης των επιχειρήσεών τους που ήτο η πειρατεία. Δεν αποκλείεται όλοι οι λαοί αυτοί να χρησιμοποιούσαν μιαν lingua franca, κοινήν δηλαδή γλώσσαν, για να συνεννοώνται. Οι Φοίνικες κατώρθωσαν να επιβληθούν εις την ναυσιπλοΐαν και το εμπόριον, δημιουργώντας ισχυρόν στόλον από πλοία που ταξείδευαν εις όλην την Μεσόγειον.
http://img827.imageshack.us/i/peleset.png/
http://img155.imageshack.us/i/phaistosdisc.png/
Οι λαοί αυτοί αν και ικανοί ναυτικοί, έμποροι και πολεμισταί δεν κατώρθωσαν να διατηρηθούν εις τον χρόνον, ακριβώς λόγωι της ανομοιογένειας και της φύσης των επιχειρήσεών τους που ήτο η πειρατεία. Δεν αποκλείεται όλοι οι λαοί αυτοί να χρησιμοποιούσαν μιαν lingua franca, κοινήν δηλαδή γλώσσαν, για να συνεννοώνται. Οι Φοίνικες κατώρθωσαν να επιβληθούν εις την ναυσιπλοΐαν και το εμπόριον, δημιουργώντας ισχυρόν στόλον από πλοία που ταξείδευαν εις όλην την Μεσόγειον.