Τα των Ταύρων θα ταίριαζαν περισσότερο στα θέματα θρησκειολογίας, αλλά επειδή είμαι της άποψης ότι οι ταυροκεφαλές δεν θα έπρεπε να προκαλούν εντύπωση, καθώς η μυθολογία αποτελεί την ιστορία της προϊστορίας, προτιμώ να ανοίξω το νήμα ετούτο στην παρούσα ενότητα.Σχετικά με το Catal Huyuk o TEUTAMOS έγραψε: Εντύπωσιν προκαλούν οι ταυροκεφαλαί.
Σύμφωνα με την παράδοση τα κέρατα του ταύρου-θεού και το ηβικό τρίγωνο της Μητέρας συμβολίζουν το ζεύγος των γεννητόρων της ανθρωπότητας. Προφανώς αυτό το ζεύγος λατρευόταν στο Catal Huyuk.
Στο κεραμικό γλυπτό το ένα κέρατο είναι σπασμένο και στο οστέινο διακρίνεται χαραγμένο το ηβικό τρίγωνο.
Από τις εικόνες που ακολουθούν γίνεται φανερό ότι η φιγούρα με τους ομόκεντρους κύκλους στην κοιλιά, η οποία βρίσκεται στο ιερό του Catal Huyuk, αποτελεί αναπαράσταση της Μητέρας.
Για την Μητέρα και τον συμβολισμό της δεν υπάρχουν απορίες (αν και λανθασμένα της αποδίδεται εκτός της γυναικείας γονιμότητας και εκείνη που αφορά στη φύση), αλλά γεννώνται απορίες σχετικά με την απεικόνιση των θεών ως ταύρων.
O Ταύρος και η Μητέρα αποτελούν ερωτικό ζεύγος. Από τα κείμενα της Εγγύς Ανατολής είναι γνωστοί ως Άγριος Ταύρος και Άγρια Αγελάδα.
Ταύρος όμως δεν σημαίνει απλά «θεός»:
Είμαι ο θεός που είναι ο Ταύρος. ο Κύριος των θεών. (Βίβλος των νεκρών, Κεφ. 110)
I am the god who is the Bull, the lord of the gods (Wallis Budge)
I am a bull, Lord of the Gods (Raymond Faulkner)
Κύριος των θεών είναι ο ανώτερος θεός και «ανώτερος» σημαίνει αγνότερος. Μόνο ο αγνότερος των θεών έχει το δικαίωμα να λειτουργεί ως Ταύρος.
Η αγνότητα των θεών κρινόταν κατά τον ίδιο τρόπο που κρινόταν η αγνότητα των ανθρώπων: με την Κρίση (η Κρίση θεών δεν αναφέρεται πολύ συχνά στα κείμενα, αλλά αναφέρεται).
Ο Θεός έχει διατηρήσει μέχρι σήμερα την ιδιότητα του Ποιμένα αλλά έχει απολέσει αυτή του Ταύρου. Ωστόσο, οι Ποιμένες λειτουργούσαν και ως Ταύροι, όπως μας διδάσκει το έπος του Γκίλγκαμες (Ο Γκίλγκαμες αποκαλείται «Άγριος Ταύρος» στον στίχο 20 της δεύτερης στήλης της πρώτης πινακίδας):
14. [Κι’ όμως, ο Γκίλγκα]μες [είναι ο Ποιμένας] της Ουρούκ, της περίφ[ραξης].
15. Είναι ο Ποιμένας [μας], [δυνατός, όμορφος και σοφός].
16. [Ο Γκίλγκαμες] δεν αφήνει [την κόρη στη μάνα ],
17. Την θυγατέρα του πολεμιστή, [του ευγενούς την γυναίκα]! (Ι,ii)
O Ποιμένας Γκίλγκαμες γονιμοποιούσε τις γυναίκες του ποιμνίου του. Έργο που του είχε ανατεθεί από τους θεούς:
Ότι με νόμιμες συζύγους μπορεί να ζευγαρώσει
Αυτός είναι ο πρώτος,
Ο σύζυγος έρχεται μετά.
Από το συμβούλιο των θεών έτσι έχει αποφασισθεί.
Με το κόψιμο του ομφάλιου λώρου του,
Έτσι θεσπίστηκε γι αυτόν! (πιν.II,iv,33-38)
Η μητέρα του Γκίλγκαμες ήταν κι αυτή μια Άγρια Αγελάδα:
Μονάκριβο η μάνα σου,
Η Άγρια Αγελάδα από τις περιφράξεις,
Η Νινσούνα. σε γέννησε. (II, vi,)
Ο Γκίλγκαμες ήταν θεός κατά τα 2/3 και άνθρωπος κατά το 1/3, ενώ αντίθετα ο Αιγύπτιος, ο οποίος θεωρεί ότι η προσευχή του πραγματοποιήθηκε και πως ο ίδιος έγινε θεός και Ταύρος και διαλαλεί: Είμαι ο θεός που είναι ο Ταύρος. ο Κύριος των θεών είναι ένας απλός άνθρωπος.
Ας επιστρέψουμε όμως στους Ταύρους.
Ο Άμμων-Ρα, σαν υπέρτατος θεός είναι “αυτοπάτωρ, απάτωρ,” γέννησε δηλαδή τον εαυτό του, γέννησε αλλά δεν γεννήθηκε και τα σχετικά τα γνωστά. Ο Ύμνος στον Άμμωνα-Ρα, από τον πάπυρο Boulaq, που βρίσκεται στο μουσείο του Καΐρου και χρονολογείται στον 16ο – 14ο αι. π.Χ. τον υμνεί, ως εξής:
Χαίρε, Άμμων-Ρα, Κύριε των θρόνων των δυο χωρών, ιθύνοντα επί
Του Καρνάκ,
Ο Ταύρος Της Μητέρας Του, Κυβερνάει στα Λιβάδια Του.
. . .
Ο υπέροχος ταύρος της εννεάδας, ο αρχηγός των θεών. (i)
. . .
Εξ’ αυτού το όνομά σου είναι Άμμων. Ο Ταύρος της Μάνας Του,
Δημιουργός όλης της ανθρωπότητας.(x)
Ακολουθούν μερικά αποσπάσματα από τα κείμενα των σαρκοφάγων:
Ω εσύ, του οποίου γεννήτορας είναι ο ταύρος. (Επωδός 15 §46)
Με την παραπάνω επίκληση καλείται ο Ώρος να σώσει τον γεννήτορά του, Όσιρη.
Στην επωδό 420 ο κρινόμενος φέρεται να λέει ότι έχει εισέλθει στο διάδρομο με τους κίονες προκειμένου να δει τον θεό, τον Κύριο των θεών, τον οποίο αφού προσφωνεί με δυο ακόμη τιμητικά επίθετα, τον αποκαλεί:
Ο Ταύρος ο οποίος συνουσιάζεται με ωραίες κυρίες.
Στην επωδό 199 διαβάζουμε: « ..είμαι ο ταύρος στον οποίον βρίσκονται οι όρχεις.» και στην 1003: «Προετοιμάστε ένα μονοπάτι για μένα διότι είμαι ο ταύρος ο οποίος έχει όρχεις»
Ταύρος = Θεός
Ο Άμμων, ο ταύρος ο όμορφος στην όψη. (A Hymn to Amon-Ra,viii)
Ο Frazer γράφει ότι:
Ένα γνώρισμα του μυθικού χαρακτήρα του Διονύσου, το οποίο εκ πρώτης όψεως φαίνεται ανακόλουθο με τη φύση του σαν θεότητα της βλάστησης, είναι ότι αυτός συχνά θεωρούνταν και παρουσιαζόταν με μορφή ζώου, κυρίως με την μορφή ή τουλάχιστον με τα κέρατα ταύρου. Έτσι αυτός προσαγορευόταν «γέννημα αγελάδας», «ταύρος», «με μορφή ταύρου», «με πρόσωπο ταύρου», «με μέτωπο ταύρου», «με κέρατα ταύρου», «αυτός που έχει κέρατα», «με τα δυο κέρατα», «κερασφόρος». Συχνά το είδωλό του, όπως στην Κοζάκο, κατασκευαζόταν με τη μορφή ταύρου.
Γράφει ο Αισχύλος εννοώντας τον Διόνυσο:
Ο Ταύρος, καθώς φαίνεται, θα ορμήσει•
Σε ποιο γιαλό να τρέξω, σε ποιο δάσος;
Ποιο δρόμο να ’βρω να ξεφύγω;
(Αισχύλος, Αποσπάσματα, 124-25)
Καμία επιστήμη δεν διδάσκει ότι Ταύρος = επιβήτορας/γεννήτορας = θεός διότι ταυτόχρονα θα έπρεπε να διδάξει και την ιστορία του Ταύρου θεού.
Δεν μπορεί όμως να διδαχτεί η ιστορία οποιουδήποτε χωρίς να είναι γνωστή η ταυτότητά του.
Να γιατί αγνοούμε την προϊστορία μας και μας εντυπωσιάζει η λατρεία των ταυροκεφαλών.