ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΩΝ

[Dhmellhn]

Αγαπητή Εύα σου παραθέτω ενδεικτικά ορισμένα βιβλία:

ΙΣΤΟΡΙΚΑ – ΒΙΟΣ – ΠΟΛΙΤΙΚΗ – ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ – ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
1. Χέρμαν Μπένκστον Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδος Μέλισσα.
2. Ulrich Wilcken Αρχαία Ελληνική Ιστορία Παπαζήση
3. Claud Mosse Annie Schnapp – Gourbeillon Επίτομη Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας Παπαδήμα
4. Μ. Β Σακελλαρίου Η Αθηναϊκή Δημοκρατία Π.Ε.Κ
5. Jacqueline De Romilly Προβλήματα της Αρχαίας Ελληνικής Δημοκρατίας ΚΑΡΔΑΜΙΤΣΑ
6. S.C. Todd Αθήνα και Σπάρτη ΚΑΡΔΑΜΙΤΣΑ
7. Claude Mosse Πολιτική και κοινωνία στην Αρχαία Ελλάδα Σαββάλας
8. Claude Mosse Ο Πολίτης στην Αρχαία Ελλάδα Σαββάλας
9. Claude Mosse Ιστορία μιας Δημοκρατίας Μ.Ι.Ε.Τ
10. Κωνσταντίνος Κόλιόπουλος Η υψηλή στρατηγική της αρχαίας Σπάρτης ΠΟΙΟΤΗΤΑ
11. Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής Τα κυριότερα πολιτεύματα της Αρχαίας Ελλάδος 2τομο Ελεύθερη Σκέψις
12. Leopold Schmidt Η Ηθική των Αρχαίων Ελλήνων 2τομο ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΜΑΡΑΣΛΗ (Σπάνιο)
13. Th. Zielinski Ημείς και οι Αρχαίοι Εύτυπον
14. N.G.L Hammond Ιστορία της Μακεδονίας 14τομο ΜΑΛΛΙΑΡΗΣ παιδεία
15. Johann Gustav Droysen Ιστορία του μεγάλου Αλεξάνδρου 2τομο ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
16. Johann Gustav Droysen Ιστορία των Διαδόχων του μεγάλου Αλεξάνδρου 2τομο ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
17. Theodor Birt Αλέξανδρος ο Μέγας ΔΑΡΕΜΑ
18. Theodor Momsen Ρωμαϊκή Ιστορία 4τομο ΝΤΟΥΝΤΟΥΜΗ
19. M. Rostovtzeff Ρωμαϊκή Ιστορία Παπαζήση
20. Pierre Grimal Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία 27π.Χ – 476π.Χ ΘΥΡΑΘΕΝ
21. Georg Ostrogorsky Ιστορία του Βυζαντινού κράτους 3τομο ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ
22. A.A Vasiliev Ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας 2τομο ΜΠΕΡΓΑΔΗ
23. Norwitch Ιστορία του Βυζαντίου ΓΚΟΒΟΣΤΗ
24. Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Ιστορία του Βυζαντίου Επιμέλεια: Cyril Mango ΝΕΦΕΛΗ
25. Hans-Georg Beck Η Βυζαντινή Χιλιετία Μ.Ι.Ε.Τ
26. Steven Ranciman Βυζαντινός Πολιτισμός ΓΑΛΑΞΙΑΣ-ΕΡΜΕΙΑΣ
27. Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ Η Πολιτική Ιδεολογία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας
28. E.M. Burns Ευρωπαϊκή ιστορία, ο Δυτικός Πλιτισμός, Νεότεροι χρόνοι Επίκεντρο
29. Michael Howard ο Πρώτος Παγκόσμιος πόλεμος από την Οξφόρδη ΘΥΡΑΘΕΝ
30. Liddell Hart Ιστορία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου 2τομο ΚΑΡΑΒΙΑ
31. Κωνσταντίνος Βακαλόπουλος Ιστορία της Ελλάδος Επίτομη – Συνθετική (1204-2000) ΣΤΑΜΟΥΛΗ
32. Γ.Β.ΔΕΡΤΙΛΗΣ Ιστορία του Ελληνικού Κράτους 1830-1920 2τομο ΕΣΤΙΑ
33. Νίκος Σβορώνος Επισκόπηση της Νεοελληνικής Ιστορίας ΘΕΜΕΛΙΟ
34. Νίκος Σβορώνος Το Ελληνικό Έθνος Γένεση και Διαμόρφωση του Νέου Ελληνισμού ΠΟΛΙΣ
35. Κ.Θ Δημαράς Νεοελληνικός Διαφωτισμός ΕΡΜΗΣ
36. Έλλη Σκοπετέα Το Πρότυπο Βασίλειο και η Μεγάλη Ιδέα Πολύτυπο
37. Κ.ΜΑΡΞ – ΦΡ.ΕΝΓΚΕΛΣ Η Ελλάδα, η Τουρκία και το Ανατολικό Ζήτημα ΓΝΩΣΗ
38. Edouard Driault Ιστορία του ανατολικού Ζητήματος Ελεύθερη Σκέψις
39. Edouard Driault Η Ελλάδα και Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος Πελασγός
40. George Horton Η Μάστιγα της Ασίας ΕΣΤΙΑ
41. G.H Sabine Ιστορία τωνΠολιτικών Θεωριών ΑΤΛΑΝΤΙΣ
42. Andrew Heywood Πολιτικές Ιδεολογίες Επίκεντρο
43. Stanley Payne Η Ιστορία του Φασισμού Φιλίστωρ
44. Παναγιώτης Κονδύλης Θεωρία Πολέμου ΘΕΜΕΛΙΟ
45. Δημήτριος Βεζανής Θεωρία του Κράτους Ελεύθερη Σκέψις
46. Κωνσταντίνος Πλεύρης Η Πολιτική Προπαγάνδα ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ
47. Carl von Clausewitz Περί Πολέμου ΔΑΦΝΗ
48. Geoffrey Parker Γεωπολιτική Παρελθόν Παρόν Μέλλον ΡΟΕΣ
49. Zbigniew Brzezinski Η Μεγάλη Σκακιέρα ΛΙΒΑΝΗ
50. Robert Jackson – Georg Sorensen Θεωρία και Μεθοδολογία των Διεθνών Σχέσεων GUTENBERG
51. Παναγιώτης Ήφαιστος Ιστορία, θεωρία & πολιτική Φιλοσοφία των Διεθνών Σχέσεων ΠΟΙΟΤΗΤΑ


Αύριο θα ακολουθήσουν οι προτάσεις σε Φιλοσοφία και Αρχαία Ελληνική Γραμματεία

[TEUTAMOS]

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Bengston H., Ιστορία της αρχαίας Ελλάδος (μτφ. Α. Γαβρίλη), εκδ. Μέλισσα, Αθηναι 1991.
Πολύ καλό για έναν που θέλει να ξεκινήσει την μελέτη του πάνω στην ιστορία της αρχαίας Ελλάδας. Με ένθετους χάρτες και τεράστια βιβλιογραφία στο τέλος κάθε κεφαλαίου δίνει μια σφαιρική και γενική εικόνα της ελληνικής αρχαιότητος..
Botsford and Robinson, Αρχαία Ελληνική Ιστορία (μτφ. Σ. Τσιτσώνης – Μύστακα), εκδ. Νεφέλη, Αθηναι 1996.
Ένα κλασικό έργο που συνιστάται ανεπιφύλακτα σε όποιον αγαπάει την αρχαία Ελλάδα. Δεν συνιστάται, ωστόσο, για εναρκτήριο λάκτισμα μελέτης της αρχαίας ελληνικής ιστορίας.
Bury J. – Meiggs R., Ιστορία της αρχαίας Ελλάδας, (μτφ. Ι. Τατάκη, Κ. Πετρόπουλος, Α. Παπαδημητρίου, Κ. Μπουραζέλης, Α. Ματθαίου). Εκδ. Καρδαμίτσα, Αθηναι 1992.
Κολοσσιαίο το έργο αυτό για την αρχαία ελληνική ιστορία, γραμμένο με τρόπο παραστατικό και σφαιρικό. Καλό είναι να διαβαστεί αφού γίνει πρώτα μια γενική εισαγωγή στην ιστορία της αρχαίας Ελλάδας.
Wilcken U., Αρχαία Ελληνική Ιστορία (μτφ. Τουλουμάκος), εκδ. Παπαζήσης, Αθηναι 1976.
Λίγο παλιότερο, αλλά ποτέ ξεπερασμένο. Περισσότερο συνιστάται για την οπτική γωνία που έβλεπε ο συγγραφεύς στην εποχή του τα θέματα της αρχαίας ελληνικής ιστορίας.


ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ

Romilly J., Αρχαία Ελληνική Γραμματολογία (μτφ. Χριστοπούλου Θεώνη – Μικρογιαννάκη) , εκδ. Καρδαμίτσα, Αθηναι 1988.
Θα το πρότεινα για αρχική εντρύφηση στην Αρχαία Ελληνική Γραμματεία. Είναι συνοπτικό, περιεκτικό και πολύ καλά δομημένο ως προς την αλληλουχία των κεφαλαίων. Δεν παρέχει λεπτομέρειες για πρόσωπα και έργα, αλλά αποκομίζει κανείς την περιρρέουσα ατμόσφαιρα κάτω από την οποία έγραψαν τα έργα τους συγγραφείς και ποιητές.
Lesky, A., Ιστορία της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας, εκδ. Κυριακίδη Αφοί, Αθηναι 1998.
Βιβλίο αναφοράς που περιλαμβάνει όλους τους εκπροσώπους και τα έργα τους σε έναν μόνο τεράστιο τόμο. Είναι βασικό εργαλείο για τους φιλολόγους, τους μελετητές της ελληνικής γραμματείας και τους λάτρεις της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας.
Easterling Patricia E., Knox B. M. W., Ιστορία της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας,εκδ. Παπαδήμας, Αθηναι 2005
Βιβλίο που θα πρέπει οπωσδήποτε να διαβαστεί παράλληλα με την γραμματολογία του Λέσκυ. Το ένα έργο συμπληρώνει το άλλο με τρόπο μοναδικό.


ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΟΛΟΓΙΑ (εξειδικευμένο πεδίο)

Austin, J.L., How to Do Things with Words. Oxford: Clarendon Press, 1962.
Αποτελεί το θεμελιώδες έργο της θεωρίας των Γλωσσικών Πράξεων.
Ayer, A. J., Language, Truth and Logic. Νέα έκδοσις, Λονδίνο 1990: Penguin.
Μανιφέστο του Λογικού θετικισμού.
Umberto, E., A Thory of Semiotics, Bloomington: Indiana University Press 1979
Έργο αναφοράς στην Σημειωτική. Όσοι αγαπούν να εντρυφήσουν στην Σημειωτική.
Umberto, E., Semiotics and the Philosophy of Language. Bloomington: Indiana University Press 1984.
Είναι συνέχεια του προηγούμενου.
Shoshana, F., The Literary Speech Act. Ithaca: Cornell University Press, 1983
Μοναδικό έργο. Συνάντηση της θεωρίας των Γλωσσικών Πράξεων με την αποδόμηση και την ψυχανάλυση.
Frege, G., On Sens and Reference, Martinich (ed.) 1985 [1892]
Για όσους θέλουν να διαβάσουν ένα προσιτό κείμενο για την φιλοσοφία της γλώσσας.
Grice, H.P., Logic and Conversation. Martinich (ed.) 1985 [1975]
Σπουδαίο έργο για την ενασχόληση με την Πραγματολογία. Όταν ο διάλογος αποκωδικοποιείται με στρατηγικές που στοχεύουν στην σωστή επικοινωνία.
Habermas, J., Το πραγματικό και το ισχύον (μτφ Λουπασάκης Θ.), εκδ. Νέα Σύνορα, Αθήναι 1996.
Jackendoff, R., Semantics and Cognition, Cambridge, Mass: MIT.1988
Βιβλίο αναφοράς στον χώρο της Εννοιακής Σημασιολογίας.
Lakoff, G., Cogntive Semantics, 1988
Όσοι μελετούν την Γνωστική Σημασιολογία. Με έντονα φιλοσοφικές προεκτάσεις.
Mukarovski, J., On poetic language, Ghent: Peter de Ridder.1976
Σχετικά με την ποιητική γλώσσα.
Quine, W.V.O., Word & Object. Cambridge, Mass: ΜΙΤ. 1992
Schanck, Roger & Alex Kass, Knowledge Representation in People and Machines, 1988
Αναφορικά με την τεχνητή νοημοσύνη.
Sweetser, Eve, From Etymology to Pragmatics. Cambridge University Press.
Βασικό για τις μελέτες της γραμματικοποίησης.
Pinker St., The Language Instict. New York: HarperPerennial.
Γραμμένο πολύ εύκολα για την γλωσσική κατάκτηση στα πλαίσια της γενετικής – μετασχηματιστικής γραμματικής.
Wittgenstein, L., Tractatus Logicophilosophicus, Αγγλική έκδοσις: Λονδίνο 1961: Routledge & Kegan Paul.
Είναι φιλοσοφικό έργο με ενδιαφέρον θεωρητικό για την γλωσσολογία και την φιλοσοφία της γλώσσας.

και μετά απο αυτά ποιος δεν πήγε στο τρελάδικο.

[KaNt]

Ευχαριστούμε πολυ παιδιά

[ArELa]

Εδώ http://ideografhmata.gr/forum/viewforum.php?f=30 υπάρχει ένα στίκι για προτεινόμενα βιβλία.
Το παρόν δε θα το μεταφέρω εκεί αν δε θέλετε, αλλά αν είναι να μείνει εδώ, πρέπει να γίνει κι ένα κόπι ποστ εκεί.

[TEUTAMOS]

Μετά την ανακάλυψη του ενεπίγραφου Δίσκου της Φαιστού έχει αναπτυχθεί μια έντονη συζήτηση για το περιεχόμενό του και την πιθανή ερμηνεία του. Tο βιβλίο του υπογράφοντα "Δίσκος της Φαιστού: οδηγός στην αποκρυπτογράφησή του" που μόλις κυκλοφόρησε, πάνω στο οποίο στηρίχθηκε η παρούσα εισαγωγή, στηρίζεται στα εξής δεδομένα:
- Η γραφή του Δίσκου και η προέλευση του.
- Η γραφή είναι αμιγώς συλλαβική και υπάρχουν λίγα σημεία τα οποία πιθανόν εκφράζουν κάποια λέξη.
- Η φορά ανάγνωσης του Δίσκου σχετίζεται με τον τρόπο αποτύπωσης των σημείων του Δίσκου ή μπορεί να διαβαστεί με δύο πιθανούς τρόπους (δηλαδή εσωτερικά ή εξωτερικά);
- Υπάρχουν στατιστικά στοιχεία που πιθανόν συσχετίζουν κάποια σύμβολα με φωνητικές αξίες της Γραμμικής Α ή Β γραφής.
- Μπορούν κάποιες συλλαβικές αξίες να αποδοθούν σε καταληκτικά σύμβολα, τα οποία διαφοροποιούνται σε λέξεις που έχουν ίδιο τύπο γραφής.


Το γράψιμο μας, λέει στην εισαγωγή του, είναι μια από τις μεγαλύτερες εφευρέσεις της Iστορίας· ίσως η μεγαλύτερη.
Μάθαμε να γράφουμε στο σχολείο με βάση το αλφάβητο (ή, αν ζούσαμε στην Κίνα ή την Ιαπωνία τους κινέζικους χαρακτήρες). Πολύ λίγοι θυμόμαστε πώς μάθαμε να γράφουμε.
Με ποια μέσα πρωτοπόροι γραφείς πριν 4.000 – 5.000 χρόνια έμαθαν να γράφουν; Πώς κωδικοποίησαν με σύμβολα την ομιλία και τη σκέψη; Πώς αποκωδικοποιούμε τα σύμβολα (ή το προσπαθούμε) ύστερα από εκατονταετίες σιωπής; Σε τέτοια ερωτήματα προσπαθεί ν’ απαντήσει το βιβλίο αυτό... Μεταφέρει ιδέες και πληροφορίες επιστημών, όπως η ανθρωπολογία, η αρχαιολογία, η ιστορία της τέχνης, η οικονομία, η γλωσσολογία, τα μαθηματικά, η πολιτική και κοινωνική ιστορία, η ψυχολογία, η θεολογία· ακουμπά ακόμη τη λογοτεχνία, τα χειρόγραφα του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης την καλλιγραφία, την τυπογραφία, την εκδοτική. Αν και πρόκειται για έναν ευρύ καμβά –τόσο πλατιά επέδρασε η γραφή- δεν είναι ιστορική μελέτη...
(...) Για τις αρχαίες γραφές προκύπτει ότι δεν είναι νεκρά γράμματα, ούτε απόκρυφα παράδοξα. Ο τρόπος που γράφουμε σήμερα δεν είναι κατουσίαν διαφορετικός από ‘κεινον των αρχαίων Αιγυπτίων. Αυτή είναι η απλή –όσο κι απροσδόκητη- ιδέα πίσω από το ανά χείρας έργο.


Από την 3η π.Χ. χιλιετία ως τα μέσα της 2ης περίπου με κέντρο την Κρήτη άνθισε ένας Αιγαίος πολιτισμός αυτόφωτος και πρωτότυπος, που όμοιό του σε παγκόσμιο επίπεδο δεν είχε γνωρίσει η ανθρωπότητα. Ποια ήταν η φυλετική ταυτότητα και η καταγωγή των Μινωιτών, ποια γλώσσα εν τέλει κρύβεται πίσω απο τα μυστηριώδη Κρητικά ιερογλυφικά, την άγνωστη Γραμμική Α και την κυπρομινωική;


Προέλευση, ιστορία: Αμφισβήτηση της φοινικικής άποψης από τον
συγγραφέα, Λαγό Χρήστο
εκ των Εκδόσεων: Δίον


Βιβλίο γραμμένο από άνθρωπο με τεχνολογικές γνώσεις μελετάει στο βιβλίο αυτό τις διάφορες γραφές, και βεβαίως τις Ελλαδικές γραφές. Η γραφή κατ' αυτόν είναι ένα δημιούργημα όχι τυχαίο, αλλά αποκύημα μιας κωδικοποιημένης μορφής επικοινωνίας. Όσοι θέλετε να διαβάσετε κάτι παραπάνω για τις γραφές που να μην έχει ενδεχομένως τα όποια στεγανά της συμβατικής επιστημονικής μονιστικής αντίληψης το βιβλίο είναι πιστεύω μια καλή αρχή.

[TEUTAMOS]

Το Η αρχαία ελληνική κοινωνία: Το προϊστορικό Αιγαίο (1949), όπου ο George Thomson ερμηνεύει την αιγαιακή κοινωνία, τη μητριαρχία, την καταγωγή της ποίησης, τη γένεση και εξέλιξη των ομηρικών επών.
Εκδοτικός οίκος: Κέδρος
Ετος Εκδοσης: 2006




Τίτλος: Η ανάδυση του πολιτισμού. Οι Κυκλάδες και το Αιγαίο στην 3η χιλιετία π.Χ.
Λοιπά στοιχεία: Μετάφραση Δημήτρη Κοκκώνη / Επιμέλεια Ράνια ΟικονόμουΑθήνα, 2006, σσ. 967 με 151 α/μ εικόνες και 32 πίνακες

Η μελέτη αυτή συντάχθηκε πριν από τριάντα και πλέον χρόνια, με σκοπό να προσφέρει μια συγκροτημένη εναλλακτική πρόταση στην τότε κυρίαρχη άποψη για την ευρωπαϊκή και την αιγαιακή προϊστορία, ότι δηλαδή ήταν η ιστορία του «καταυγασμού της ευρωπαϊκής βαρβαρότητας από τον πολιτισμό της Ανατολής» (Γκόρντον Τσάιλντ). Ο Κόλιν Ρένφριου αμφισβητεί το δόγμα ex oriente lux, που προτάθηκε από τον Όσκαρ Μοντέλιους και αναπτύχθηκε από τον Γκόρντον Τσάιλντ (ενώ αργότερα αναδιατυπώθηκε από τον Μάρτιν Μπέρναλ), σύμφωνα με το οποίο καθετί σημαντικό στην ευρωπαϊκή προϊστορία έλκει την καταγωγή του από αλλού, από την αρχαία Αίγυπτο ή από την πρώιμη Εγγύς Ανατολή και ειδικότερα από την Σουμερία. Ο Ρένφριου καταδεικνύει ότι οι επαφές ανάμεσα στο Αιγαίο και στον κόσμο της Ανατολικής Μεσογείου, οι οποίες ήταν δυνατόν να τεκμηριωθούν για την 3η χιλιετία π.Χ., στην πραγματικότητα δεν ήταν ούτε τόσο πολλές ούτε τόσο καταλυτικές ώστε να εξηγούν τις εντυπωσιακές αλλαγές που παρατηρούνται και οι οποίες οδηγούν, στο τέλος της χιλιετίας, στην ανάπτυξη των ανακτορικών κοινωνιών της Κρήτης. Αντικρούοντας τη θεωρία της διάδοσης, προτείνει ταυτόχρονα στη θέση της μια εξήγηση της ευρωπαϊκής προϊστορίας που δίνει έμφαση στις οικονομικές και κοινωνικές διεργασίες. Αναλύοντας τα συστήματα πληθυσμού, επιβίωσης, μεταλλουργίας, τεχνολογίας, κοινωνικής οργάνωσης και εμπορίου, αλλά και τα γνωστικά συστήματα της περιόδου, ερμηνεύει την εμφάνιση της πολυπλοκότητας μέσω του φαινομένου της πολλαπλασιαζόμενης επίδρασης (multiplier effect) και συμπεραίνει ότι τα αναδυόμενα γνωρίσματα του πρώτου αιγαιακού πολιτισμού μπορούν να θεωρηθούν σε μεγάλο βαθμό ως ενδογενή μάλλον – δηλαδή ως προϊόντα διεργασιών που συνέβαιναν εντός της περιοχής του Αιγαίου – παρά ως εξωγενή. Η Ανάδυση του Πολιτισμού υπήρξε η πρώτη σοβαρή απόπειρα σε επίπεδο μονογραφίας να εφαρμοστούν οι αρχές της «Νέας Αρχαιολογίας» (ή διαδικαστικής αρχαιολογίας, όπως επικράτησε να λέγεται) στη γένεση ενός από τους πρωιμότερους πολιτισμούς στον κόσμο, του κρητομυκηναϊκού, που άνθησε κατά τη 2η χιλιετία π.Χ., ύστερα από μια περίοδο σημαντικών μεταβολών. Η ελληνική μετάφραση αυτής της κλασικής πλέον μελέτης συνοδεύεται από νέο σχολιασμό, στον οποίο συνοψίζονται οι εξελίξεις της έρευνας ως το τέλος του 20ού αιώνα. Το βιβλίο παραμένει βασικό εργαλείο για όσους προσπαθούν να κατανοήσουν σήμερα την αιγαιακή προϊστορία, ενώ πολλά από τα ερωτήματα που εγείρει δεν έχουν ακόμη απαντηθεί πειστικά.


------------------------------

Ο ΚΟΛΙΝ ΡΕΝΦΡΙΟΥ γεννήθηκε το 1937 και έλαβε τον τίτλο του διδάκτορα από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ το 1965. Ολοκλήρωσε τη συγγραφή της Ανάδυσης του πολιτισμού όταν δίδασκε ως λέκτορας Προϊστορίας και Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σέφηλντ. Το 1972 εκλέχθηκε καθηγητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον. Από το 1981 ως το 2004 διετέλεσε καθηγητής Αρχαιολογίας (Έδρα Disney) και από το 1990 ως το 2004 διευθυντής του McDonald Institute for Archaeological Research στο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ. Στην Ελλάδα διεξήγαγε ανασκαφές στον Σάλιαγκο κοντά στην Αντίπαρο (με τον J.D. Evans), στους Σιταγρούς της Μακεδονίας (με τη Marija Gimbutas), στη Φυλακωπή της Μήλου και τη Μαρκιανή της Αμοργού (με τη Λίλα Μαραγκού και τον Χρίστο Ντούμα) και σήμερα πραγματοποιεί ανασκαφές στη θέση Κάβος Δασκαλιό της Κέρου. Το βιβλίο του Archaeology and Language: the Puzzle of Indo-European Origins κυκλοφόρησε το 1987. Το 1991 έγινε μέλος της Βουλής των Λόρδων ως Lord Renfrew of Kaimsthorn.