Ιδεογραφήματα

Υ.γ Ο τίτλος θέλει διόρθωση

Πρεπει να σημειωσουμε οτι αυτο δεν ηταν αντιληψη των Ελληνων σαν πολιτισμος και συνολο
αλλα αναφερεται απλα στο κειμενο το οποιο αποδιδεται στον Ερμη

καθως η συνολικη εικονα ηταν καπως διαφορετικη

και πανω απο ολα εκτος απο το τι πιστευαν για τους Δαιμονες

τι εννοια ειχε η λεξη Ειμαρμένη ? και πως την αντιλαμβανονταν? ισως κανω ενα νεο θεμα η αν θελεις να το δουμε εδω

δεν θελω να επεκταθω εδω καθως ο τιτλος ειναι για τον Ακληπιο κατα βαση
εκτος και αν δεν το εβαλες για αυτον αλλα για το οτι απο οτι λεει στο βιντεο μιλαει λεει για αγιους

τελικα?

Τάλως έγραψε:Πρεπει να σημειωσουμε οτι αυτο δεν ηταν αντιληψη των Ελληνων σαν πολιτιμος και συνολο
αλλα αναφερεται απλα στο κειμενο το οποιο αποδιδεται στον Ερμη

καθως η συνολικη εικονα ηταν καπως διαφορετικη

και πανω απο ολα εκτος απο το τι πιστευαν για τους Δαιμονες

τι εννοια ειχε η λεξη Ειμαρμένη ? και πως την αντιλαμβανονταν? ισως κανω ενα νεο θεμα η αν θελεις να το δουμε εδω

δεν θελω να επεκταθω εδω καθως ο τιτλος ειναι για τον Ακληπιο κατα βαση
εκτος και αν δεν το εβαλες για αυτον αλλα για το οτι απο οτι λεει στο βιντεο μιλαει λεει για αγιους

τελικα?

Να επεκταθείς...


Το νόημα της συζήτησης αλλάζει από άνθρωπο σε άνθρωπο και από εποχή σε εποχή.Πρέπει να πάμε πίσω από τις λέξεις ,στην ουσία.Σήμερα δεν γίνεται αυτό,και οι λόγοι είναι πολλοί.Μας είναι χρήσιμες επίσης και οι λέξεις - κλειδιά.Η ειμαρμένη και η έννοια Δαίμων,όπως σωστά ανέφερες.Υπάρχουν και άλλες λέξεις -κλειδιά βέβαια όπως το Φωςτου Ήλιου

Το ειχα γραψει απο χθες αλλα ειπα να μην το ανεβασω αν δεν μου το ελεγες πρωτα εσυ

Δεν ειχα κρατησει πηγες και τα εχω ολα μαζι σε αρχεια . να με συγχωρειτε για την ελειψη τους .
αλλα στην αναγκη θα τα ψαξουμε ενα ενα να τα βρουμε .



οποτε εχουμε και λεμε
τους αγιους λεει ε? δεν το νομιζω .
οσο για τους Δαιμονες
ας δουμε μερικες αναφορες που μας τους δειχνουν με αλλη μορφη οχι κακη
μαλιστα εχουμε συγκεκριμενη αναφορα για το τι ηταν αλλα ξεχναμε να την διαβασουμε και ερχεται απο τον Σωκρατη


ἦθος ἀνθρώπῳ δαίμων
Ηράκλειτος

====
ΣΩΚΡΑΤΗΣ:Δεν γνωρίζεις ούτε για το χρυσό γένος των ανθρώπων,πού λέει ότι υπήρξε πρώτο;

ΕΡΜΟΓΕΝΗΣ: Αυτό το ξέρω.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Λέει λοιπόν γι' αυτό: Μόλις το γένος τούτο χωρίστηκε σε μέρη,οι δαίμονες αγνοί καΐ γήινοι ονομάζονται,λαμπροί,προστάτες από το κακό,φύλακες των ανθρώπων!
=====
ΧΡΥΣΑ ΕΠΗ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΩΝ (1-3)
""Ειναι σωστό να τιμούμε τους αθάνατους Θεούς,τους αγαυείς (επιφανείς) ήρωες και τους καταχθόνιους δαίμονες. "

σημειωση:
Στη κατηγορία αυτή (καταχθονιοι (δεν ειχε αρνητικη εννοια απλα συμβολιζε οσους ζουσαν κατω απο τη γη)) περιλαμβάνονταν ο Άδης με κυρίαρχη θέση, ο Πλούτων, η Δήμητρα, η Περσεφόνη η Εκάτη, ο Χθόνιος Ερμής, ο Χάρων, ο Θάνατος κ.λπ.
=====
ΠΛΑΤΩΝΟΣ ''ΠΟΛΙΤΕΙΑ''

(Τί ακούνε οι ψυχές μετά τον θάνατο του υλικού σώματος)

Αυτά εδώ τα λέγει η Λάχεση η παρθένος,της Ανάγκης η θυγατέρα.Ψυχές εφήμερες,τώρα αρχίζει άλλη περίοδος ζωής για το θνητό γένος με απόληξη πάλι τον θάνατο.Δέν θα σας διαλέξη ο δαίμονας,αλλα εσείς θα διαλέξετε τον δαίμονά σας.Ο πρώτος που θα τον υποδείξη ο κλήρος,θα εκλέξη πρώτος τον βίο του που θα τον ζήση κατ'ανάγκη.
======
ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΟΣ

Τον Δαίμονα επικαλούμαι τον μέγαν,
τον καλόν οδηγόν,τον φρικτόν,
τον μαλακόν Δία,τον γεννήτορα των πάντων,
αυτον που δίδει την ζωήν εις τους θνητούς,
τον Δία τον μεγάλον,τον πολυπλάνητον,
τον τιμωρόν,τον βασιλέα των πάντων,
τον δίδοντα τον πλούτον,όταν εισέλθη εις τον
οίκον φουσκωμένος απο δώρα,
και αντιθέτως αφανίζεις τον βίον των
ανθρώπων,που μοχθούν πολύ,
διότι απο εσένα μεταφέρονται τα
κλειδιά της λύπης και της χαράς.
Δια τούτο,ώ μακάριε,αγνέ,αφου
απομακρύνεις τας λυπηράς ανησυχίας,
όσαι στέλλουν την καταστροφήν της ζωής
εις όλην την γήν,είθε να μας δώσης ένδοξον,
γλυκύ καλό τέλος του βίου.

=======================
H Ειμαρμενη δεν εχει με το ζορι αρνητικη εννοια

Η Ειμαρμένη είναι η τύχη, η αναπότρεπτη μοίρα, το πεπρωμένο των Θεών, που περιλαμβάνει και προδιαγράφει ολόκληρη τη ζωή τους και φυσικά επηρεάζει τις ζωές όλων των θνητών ανθρώπων.

Το όνομα "Ειμαρμένη" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "μοίρα". Η λέξη προκύπτει από το αρχαίο ρήμα μείρομαι, που σημαίνει λαμβάνω σε διαμοιρασμό το μερίδιό μου. Ο τύπος του ρήματος αυτού στον παρακείμενο χρόνο της παθητικής φωνής είναι «είμαρμαι».

Ως κύριο όνομα, είναι η προσωποποίηση της μεγαλύτερης δύναμης, που κυριαρχεί στη Φύση και κανονίζει τις ενέργειες των Θεών. Θεωρείται η κυρίαρχος των Μοιρών καθώς καθορίζει το θέλημα τους .


Η Ειμαρμένη είναι το πεπρωμένο, το αναπόφευκτο, που πολύ συχνά ταυτίζεται με την Ανάγκη σε έναν Κόσμο συνύπαρξης Θεών και ανθρώπων, ο οποίος διέπεται από αυστηρή νομοτέλεια. Η Ειμαρμένη αποτελεί το καθορισθέν υπό της Μοίρας, τον «Λόγο του Κόσμου».

Θεωρείται ως μία αδιάσπαστη αλυσίδα αιτιοτήτων, την οποία οι Στωικοί αντιλαμβάνονται ως φυσική και ηθική δύναμη, σχεδόν ταυτιζόμενη με τον Θεό, αλλά και με την Δικαιοσύνη και την Πρόνοια, σύμφωνα και με τις απόψεις του Παρμενίδου και του Δημοκρίτου. Είναι η αμείλικτη εξέλιξη των φυσικών τάσεων του Παντός.

Την επικράτηση της αναγκαιότητος και της Ειμαρμένης σε όλον τον Κόσμο, δέχονται και οι Ατομικοί Λεύκιππος και Δημόκριτος (Διογένης Λαέρτιος, 9, 33 και 45) ενώ κατά τον Ξενοκρά­τη, οι Μοίρες παραστέκουν στην ανθρώπινη Γνώση, ορίζοντας η κάθε μία από ένα εκ των τριών τμημάτων της τελευταίας (Επιστήμη - Αίσθηση - Δόξα).

Κατά τον Στωικό Χρύσιππο, η Ειμαρμένη είναι «μια ορισμένη φυσική και συγκροτημένη διάταξη των πάντων μέσα στην αιωνιότητα, όπου μια ομάδα πραγμάτων αενάως απορ­ρέει από άλλη και εμπλέκεται με άλλη, σε μία απαραβίαστη αλληλουχία» (Γέλλιος, «Αττικές Νύκτες» η.ι.3).


Η Ειμαρμένη δημιουργεί γεγονότα όχι όμως ανθρώπινες ποιότητες, οι οποίες είναι αποτέλεσμα αποκλειστικώς της ανθρώπινης ελεύθερης βούλησης.

Οι Πυθαγόρειοι τοποθετούν τον ανθρώπινο βίο ανάμεσα σε δύο πόλους,
την εξαναγκαστική Ανάγκη και
την ελευθεροβουλητική Δύναμη (Ιεροκλής, «Χρυσά Έπη», 8), ενώ η Ειμαρμένη, απαντάται και στον Ηράκλειτο, κατά τον οποίο τα πάντα γίνονται «καθ' ειμαρμένην», υπό την έννοια όμως του «κατ' αναλογίαν».

Οι Στωικοί ορίζουν από την πλευρά τους την Ειμαρμένη, ως μία ταυτοχρόνως φυσική και θεϊκή οργανωτική δύναμη του Κόσμου, που αποτελεί τον Λόγο και την νομοτέλεια του Παντός, δύναμη, που διατηρεί και διατηρείται κυβερνώντας και περιλαμβάνοντας τα ενάντια, ταυτόσημη με την Μοίρα, την Πρόνοια, την Φύση, το Σύμπαν, και εν τέλει με τον ίδιο τον Θεό Δία.



Κατά τον Χρύσιππο,
όλα τα παρελθόντα συνέβησαν,
τα παρόντα συμβαίνουν και
τα μέλλοντα θα συμβούν

Η Ειμαρμένη ή η Πρόνοια είναι αυτό που δεν εξαρτάται από τον άνθρωπο και η Ελευθερία ή το Αυτεξούσιο είναι το δεδομένο και το ζητούμενο του βίου των θνητών στη μακρά οδό προς την τελείωσή τους, που είναι η γνωριμία τους με τους Θεούς ως Θεοσοφιστές.


Φιλολογική Εξέλιξη

Η ειμαρμένη ως όρος δεν υπάρχει στους τραγικούς, είναι όμως συχνός στον Πλάτωνα, στους Αττικούς ρήτορες και προπάντων στη Στωική Φιλοσοφία, της οποίας αποτελεί ως έννοια το σημαντικότερο θέμα και πρόβλημα.

Πρώτος ο ιδρυτής της Στοάς Ζήνων (335-262 π.Χ.) έγραψε βιβλίο "Περί Ειμαρμένης".

Η αναλυτική φιλοσοφία της έννοιας της Ειμαρμένης συνεχίσθηκε χωρίς διακοπή και από διάφορους διανοουμένους.

Ο Επίκουρος, απαντώντας στον Ζήνωνα, έγραψε και αυτός "Περί Ειμαρμένης", επίσης ο Χρύσιππος, ο μεγαλύτερος θεωρητικός της Στοάς (3ος αιώνας π.Χ.), ο Ποσειδώνιος, ο Πλούταρχος, ο Αφροδισιεύς Αλέξανδρος, ο Ιεροκλής, ο Γρηγόριος Νύσσης, ο Ιωάννης Χρυσόστομος.

Το περιεχόμενο της έννοιας παρουσιάζεται ποικίλο, με κεντρική ιδέα όμως την αναγκαιότητα της μοίρας. Οι Ίωνες φιλόσοφοι και ο Πυθαγόρας την αντιλαμβάνονται ως παγκόσμιο νόμο, που επηρεάζει και τον άνθρωπo από τη γέννηση ως τον θάνατό του.


Ο Πλάτων αρχικά δεν δέχεται την απόλυτη αναγκαιότητα της Ειμαρμένης στον Γοργία και στον Φαίδρο, αργότερα όμως στην Πολιτεία και στους Νόμους, παραδέχεται την απεριόριστα καθοριστική δύναμη της και στον άνθρωπο και στον Κόσμο, αλλά δεν τη θεωρεί ως αυθύπαρκτη ουσία πιστεύει μόνο ότι πρόκειται για νόμο κατά τον οποίο τελείται το γίγνεσθαι, δηλαδή το θέλημα των Θεών.

Η Ειμαρμένη θεοποιήθηκε από τους Στωικούς και ανυψώθηκε σε μέγιστη θεότητα που καθορίζει τα πάντα. Οι ιδέες αυτές των Στωικών είναι παράλληλες και σαφώς επηρεασμένες από την θεολογία των Βαβυλωνίων, των οποίων οι αντιλήψεις έγιναν γνωστότερες στον Ελληνικό Κόσμο από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Από τότε διαδόθηκε ευρύτατα και στον λαό η αστρολογική αντίληψη της Ειμαρμένης —ότι δηλαδή η θέση των άστρων καθορίζει και τη μοίρα του ανθρώπου από τη γέννησή του. Η άποψη αυτή διατηρήθηκε και κατά τον Μεσαίωνα, με τεράστιες συνέπειες για την πορεία της ανθρωπότητας, ώσπου έγινε κανόνας σήμερα για την πρόσληψη εργαζομένων σε συγκριμένες θέσεις με συγκεκριμένα αστρολογικά κριτήρια.

Γι΄αυτό είπα να επεκταθείς Ήταν αναγκαία η επέκταση ,την οποία θεωρώ και ως εισαγωγή- διευκρίνιση των εννοιών Ειμαρμένη και Δαίμων,για να προσπαθήσουμε να ερμηνεύσουμε και αποκωδικοποιήσουμε τη συζήτηση του Ασκληπιού με τον Ερμή.


Βρήκα και μια άλλη ερμηνεία της Ειμαρμένης που ίσως να βοηθήσει..Από τη Μυθωδία και από το Movement 9.O Pelasgos ανέφερε πως οι στίχοι αλλάχτηκαν,εδώ η ενημέρωση http://www.ideografhmata.gr/forum/viewt ... 07#p208707


Από εδώ το πήρα http://nespa.pblogs.gr/2011/03/mythwdia-kai-stihoi.html


Κάθε αποστολή της ΝΑΣΑ λίγο πριν την εκτόξευση ενός πυραύλου ακούγεται το γνωστό THREE TWO ONE. Ο Βαγγέλης ξεκινά την Μυθωδία ανάστροφα: ONE TWO THREE (βλέπε τρία, ο αριθμός των Μοιρών) ...
Η ερμηνεία μου (δεν σκοπεύω να αποδείξω ότι είναι σωστή· αυτό μονάχα ο Βαγγέλης μπορεί να το κάνει άλλωστε) -απλά προσθέτω μία ακόμη ερμηνεία):

MOVEMENT9

Τι θνητοί ...
Τι θνητοί ...
Τι θνητοί ...
Τι θνητοί ... ως ζητεί η Μητέρα(=Τηθύς, Σύζυγος του Ωκεανού και κόρη του Ουρανού και της Γης, η θηλυκή θεά των υδάτων χάριν της οποίας υπάρχει η κυκλική ροή) Ααα ... τι θνητή ... μουσική ... ω Άρη η ήμαρ(=ημέρα -βλέπε τον συμβολισμό που είχε για τους θνητούς ο Μέροψ(Ήλιος): νυμφεύτηκε την Κλυμένη(=όνομα της Περσεφόνης, θεάς των νεκρών)) μένει (εξ ου και ειμαρμένη = Μοίρα) ...
Μαρτυρά ... ήσυχα ... μεθυσμένα ... μη συμβεί ... η Μήνη (Η θεά Σελήνη ονομαζόταν και Μήνη που υποδήλωνε το σέλας, δηλαδή φως -αδερφή του Ήλιου) ... ότιιι ... Ζήτω, μένει (εξ ου και ζητούμενη -αναφέρεται στον πολιτισμό της ανθρωπότητας επομένως και στην ανθρωπότητα καθαυτή), ζει ...
Ωωωω!
Μακρινά ... ήσυχα ... πέμπειιι ζει ... Ωω!
Ακοίμητη ... ως ζητεί ... Ω η ήμαρ ... μένει(=Μοίρα) ... ΖΕΙ!
(Ανδρικός χορός) Ένα έχει όνειρο και ΟΔΕΥΕΤΑΙ (κορύφωση) (ανδρικός και γυναικείος χορός) στη Γαία.
(Ανδρικός και γυναικείος χορός) Ήλθε εδώ μεν ...
(Ανδρικός και γυναικείος χορός) Έρχεται και με ζητάει να ΠΩ (κορύφωση) ότι ήλθε (ο σκηνοθέτης δείχνει την Ακρόπολη φωτισμένη) ...
Μαρτυρά ... μας μιλά ... μεθυσμένα ... Μήτις(=Εξυπνάδα, ανθρώπινη πονηριά -βλέπε Οδυσσέας) μη ... μη τη δει ... ότιιι ... ζει ... η ήμαρ μένει (=Μοίρα) ...
Τι θνητοί ... ως ζητεί ... Μη ΘυϊάαΑ! (=Θυϊάς,Θυώνη η μανιακή ονειροπόλος, ιέρεια του Διονύσου στον Παρνασσό, με την οποία ο Διόνυσος ανέβηκε στον ουρανό)
Μας μιλεί ... Θέληση (με βάρος στο ση: θέλεις+συ) ... ΩωωΑαα ... Προσμένει (με βάρος στο μένει: προ+ως+μένει) ... ΩωωΑαα ... Προσπαθεί(με βάρος στο παθεί: Προ+ως+παθεί) ... ωαΑ! (κορύφωση)
Μη ... θνητοί ... ωφελεί ... την ΜνείααΑ(Μνεία,Μνημοσύνη -Μούσα με την οποία παντρεύτηκε ο Ζευς: έφεραν στους ανθρώπους τη λησμοσύνη. Ο κάτω κόσμος συχνά λέγεται Λειμών ή «λήθης δόμοι» και είναι μια από τις πηγές της Μνημοσύνης και της Λήθης) ... ΩωωΩΑ ... ισχυρή ... Ου ληφθεί ... Ωωω ...
(Ανδρικός χορός) Ήλθατε ένθεν ... κι εσύ ημετέρα ...
(Ανδρικός χορός) Ήλθατε ένθεν ... κι εσύ ημετέρα ...
Εεε ...

Υ.Γ. Σύμφωνα με τον Όμηρο η πιο δυνατή Μοίρα εκ των τριών θα σταθεί μονάχα. Οι Μοίρες κλώθουν της ζωής μας τις ημέρες. Μια θα σταθεί, η αναπότρεπτη ημέρα του θανάτου. Για αυτό όλοι οι μεγάλοι στοχαστές και φιλόσοφοι κραυγάζουν ότι η αρχαία ελληνική θρησκεία δεν ήταν θρησκεία με την έννοια που αποδίδουμε στην θρησκεία εμείς σήμερα. Για αυτό κραυγάζουν ότι οι ολύμπιοι θεοί ήταν εντός κόσμου, ανθρώπινοι (οι ιδιότητες του ανθρώπου, του κόσμου, της φύσης)! Εμείς αντί να καταλάβουμε αυτό το τόσο πασιφανές νόημα της Μυθολογίας, κοπτόμαστε ότι είμαστε οι απόγονοί τους, αλλά όταν ψάχνουμε ερμηνείες στρεφόμαστε στους ξένους. Σα τα πρόβατα ή θεωρούμε τους προγόνους μας ειδωλολάτρες και τους θεούς μοιχούς ή παπαγαλίζουμε ύμνους στα ιερά ερείπια των προγόνων μας δίχως να πιάνουμε λέξη από το νόημα αυτών. Τραγικό; Carpe Diem. Φιλάκια.

Συμπέρασμα: Το άκουσα ξανά και ξανά και ξανά τόσες πολλές φορές που αν η γάτα μου είχε στόμα και μπορούσε να μιλήσει θα με έκραζε! Αντιθέτως, το ζωντανό κοιμήθηκε με την επανάληψη της μελωδίας (πάνω στον υπολογιστή δίπλα στο μεγάφωνο). Μόλις έβαλα το movement 10 πετάχτηκε και όρμησε στην αγκαλιά μου (πολεμικός χορός εισαγωγής και κλεισίματος -βλέπε Άρης, θεός του πολέμου: Κόκκινο = Αίμα: Άρης κόκκινος πλανήτης: Κόκκινος φωτισμός του σκηνοθέτη). Μετά από αυτό, δεν σας κρύβω, θα πάω σε μια εκκλησία μια Κυριακή πρωί με το μπλοκάκι μου. (σ.σ. ο σκηνοθέτης της Μυθωδίας πιθανόν ξέχασε να κάψει λιβάνια LOL (Μυθωδία=Ωδή στον Άνθρωπο: δείτε και το movement 7 (περιέχει επίσης πολεμικό χορό): ΗΛΘΕ Ω ΔΙΑ: ΗΛΘΕ ΩΔΗ Αααα: Ο Σκηνοθέτης δείχνει την Γη -Αυτό το Ω ΔΙΑ άσε που το είδα τόσες φορές που βγήκαν τα μάτια μου))

Βιβλιογραφία όπου βασίστηκα:
Ετυμολογικόν Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής -J.B.Hofmann
Η μυθολογία των Ελλήνων -Karl Kerenyi
Μύθος και Σκέψη στην Αρχαία Ελλάδα -Jean Pierre Vernant (τόμοι Α και Β)
Ο κόσμος του Ομήρου -Pierre Vidal Naquet
Η Ελληνική Ιδιαιτερότητα -από τον Όμηρο στον Ηράκλειτο -Κορνήλιος Καστοριάδης

http://nespa.pblogs.gr/2011/03/mythwdia-kai-stihoi.html


Υ.γ Αν έχεις κάτι να συμπληρώσεις Τάλε ,ευχαρίστως

Εχω αλλα θελω να ανατρεξω σε 1-2 βιβλια να αντιγραψω κατι γιατι καποια απο αυτα που ειπες εσυ τωρα
και αλλοι επισης κατα καιρους
εχουν ξανα ακουστει... 2,300 χρονια πριν . και πρεπει να τα φερω στα ιδεο
αλλα τωρα δεν ειναι η ωρα γιατι κουτουλαω!
αυριο παλι!

Υ.Γ ομορφο θεμα θα γινει αυτο που φαινεται

Υ.Γ. Σύμφωνα με τον Όμηρο η πιο δυνατή Μοίρα εκ των τριών θα σταθεί μονάχα. Οι Μοίρες κλώθουν της ζωής μας τις ημέρες. Μια θα σταθεί, η αναπότρεπτη ημέρα του θανάτου. Για αυτό όλοι οι μεγάλοι στοχαστές και φιλόσοφοι κραυγάζουν ότι η αρχαία ελληνική θρησκεία δεν ήταν θρησκεία με την έννοια που αποδίδουμε στην θρησκεία εμείς σήμερα. Για αυτό κραυγάζουν ότι οι ολύμπιοι θεοί ήταν εντός κόσμου, ανθρώπινοι (οι ιδιότητες του ανθρώπου, του κόσμου, της φύσης)!

Απολυτα σωστο .

αλλα το βασικο που ηθελα ειναι το παρακατω

Εμείς αντί να καταλάβουμε αυτό το τόσο πασιφανές νόημα της Μυθολογίας, κοπτόμαστε ότι είμαστε οι απόγονοί τους, αλλά όταν ψάχνουμε ερμηνείες στρεφόμαστε στους ξένους. Σα τα πρόβατα ή θεωρούμε τους προγόνους μας ειδωλολάτρες και τους θεούς μοιχούς ή παπαγαλίζουμε ύμνους στα ιερά ερείπια των προγόνων μας δίχως να πιάνουμε λέξη από το νόημα αυτών. Τραγικό; Carpe Diem. Φιλάκια.

Πριν απο 2000 χρονια που λες ηρθε ενας τετοιος ειδωλολατρης και ειπε κατι που μοιαζει
και περιγραφει ΑΠΟΛΥΤΑ τον νεοελληνα! οντως καποιοι τοτε ηταν προφητες
αλλα δυστιχως η μοιρα μας επαιξε παραξενο παιχνιδι
αντι να κανουμε εμεις απολογισμο του τι ειμαστε και τι καναμε
το εκαναν ΠΡΙΝ απο εμας ΓΙΑ εμας οι προγονοι μας...

Του Επικτητου

Ειναι χαριτωμενοι ειπε ολοι οσοι υπαρηφανευονται
για αυτα που δεν εξαρτωνται απο εμας . "Εγω σου λεει
ο αλλος ειμαι καλλιτερος σου γιατι εχω πολλα χωραφια
και εσυ σκυλοπεινας". Αλλος σου λεει "εγω ειμαι υπατος"
αλλος "εγω επιτροπος" αλλος "εγω εχω κατσαρο μαλι".
Το αλογο ομως δεν λεει στο αλλο αλογο οτι "εγω ειμαι
καλλιτερο σου γιατι εχω πολυ χυλο και μπολικο κριθαρι
και τα χαλιναρια μου ειναι χρυσα και οι σελες μου στολισμενες"
αλλα λεει "ειμαι ποιο γοργοποδαρο απο σενα" . Και καθε ζωο
κρινεται οτι ειναι καλλιτερο η χειροτερο απο την αρετη του
η την κακια του .
Λοιπον μονο για τον ανθρωπο χαθηκε η αρετη
και πρεπει να ανατρεχουμε στις τριχες , στα ρουχα μας και στους
παππουδες μας για να τη βρουμε ?


Υ.Γ
για την μυθωδια θελω λιγο χρονο καθως δεν εχω ασχοληθει εντατικα ποτε μεχρι σημερα
οπως επισης για το εδαφιο του ασκληπιου στον Ερμη και πρεπει να παω στα απαντα να το δω λιγο καθως το ειχα αναγνωσει απλα
οταν διαβαζα τα κειμενα και πανε μερικα χρονια απο τοτε.

ΜΕΡΟΣ Α'

Ιερός Λόγος Ις' Ασκληπιός προς Άμμωνα Βασιλιά

Σπουδαίο λόγο σου απέστειλα Βασιλιά.Ο δάσκαλος μου ο Ερμής ο Τρισμέγιστος συζητούσε μαζί μου και κάποιες φορές από αυτές ήταν παρών και ο Τατ. Έλεγε ότι απλούστατος θα φανεί αυτός ο λόγος και σαφής,αλλά είναι ασαφής και με νόημα κρυμμένο στον λόγο.

Επικαλούμε τον Θεό,τον Κύριο,τον Ένα,τον Δημιουργό,που είναι τα Πάντα και μέσα σε όλα βρίσκεται.Οι αγαθές ενέργειες του οποίου δεν περιορίζονται μόνο στον ουρανό και στον αέρα,αλλά υπάρχουν και μέσα στα βάθη των θαλασσών και στην άβυσσο.Απονέμει στους Αθάνατους την αιώνια διατήρηση και τρέφει τα αθάνατα μέρη του κόσμου με την ανύψωση του δικού Του Φωτός.

Ο νοητός ήλιος ,που φωτίζει τον κόσμο,ανακινεί τις γεννήσεις και είναι υπεύθυνος για τις μεταβολές των ζωντανών οργανισμών.Μεταβάλλει το ένα γένος,διότι η διατήρηση κάθε σώματος είναι η μεταβολή.

Του αθάνατου η διατήρηση είναι η χωρίς διάλυση και μεταβολή και του θνητού η διάλυση.Και όπως ακριβώς το φως του ήλιου είναι συνεχές,έτσι και η γέννηση της ζωής εκ μέρους του νοητού ήλιου είναι συνεχής ως προς τον τόπο και τη χορηγεία.

Αυτοί λοιπόν αφού διεισδύουν στα δυο μέρη της ψυχής - θυμικό και επιθυμικό - την περιστρέφουν ανάλογα με την δική τους ενέργεια.Το λογικό μέρος όμως της ψυχής -Λογικό - δεν μετέχει σε αυτήν την διαδικασία ,αλλά απέχει.Έτσι ώστε να είναι κατάλληλο να υποδεχθεί τον Θεό.

Η ουσία του Θεού είναι ο Νους όπως λέει ο Ερμής σε άλλο κεφάλαιο.Ο Νους ,το μοναδικό και πανίσχυρο όπλου του ανθρώπου κατά της διαφθοράς του κακού.

Σε όποιον όμως ,λάμπει η Θεϊκή ακτίνα,μέσω του νοητού ήλιου,στο λογικό μέρος της ψυχής του αυτομάτως καταργούνται οι δαίμονες του.Αυτοί οι άνθρωποι είναι πάρα πολύ λίγοι.

Διότι δεν έχει τη δύναμη ούτε Θεός,ούτε δαίμονας να αντισταθεί απέναντι σε μια ακτίνα Θεού.

Τώρα ,όλοι οι υπόλοιποι άγονται και φέρονται και στην ψυχή και στο σώμα τους από τους δαίμονες.Αγαπούν και υιοθετούν τις ενέργειες των δαιμόνων και έτσι ο λόγος είναι εκείνος που παραπλανά και όχι ο έρως .

Αυτή τη διοίκηση ασκούν οι δαίμονες μέσω των δικό μας σωμάτων.Αυτήν τη διοίκηση ,δηλαδή τη συνεργασία των κακών ανθρώπων με τους δαίμονες,ο διδάσκαλος μου ο Ερμής ο Τρισμέγιστος την ονομάζει ειμαρμένη.


Υ.γ Τάλε,δεν θα ασχοληθούμε με αγίους,όχι εδώ.Το θέμα είναι η συζήτηση και από δική μας πλευρά να προσπαθήσουμε να την ερμηνεύσουμε και να την αποκωδικοποιήσουμε.Να πάμε πίσω από τον κρυμμένο λόγο

ΜΕΡΟΣ Β'

Ιερός Λόγος Ις' & κεφάλαιον Ασκληπιός

Σε όποιον λάμπει η νοητή ακτίνα του Θεού,στο λογικό μέρος της ψυχής του,αυτομάτως καταργούνται οι δαίμονες του.Διότι δεν μπορεί να αντισταθεί ,ούτε Θεός ,ούτε και δαίμονας απέναντι σε μια ακτίνα του Θεού.

Ο νοητός κόσμος είναι εξαρτημένος από τον Θεό.Ο αισθητός είναι εξαρτημένος από τον νοητό.Και ο ήλιος μέσω του αισθητού και του νοητού,δέχεται τη χορηγεία του αγαθού από τον Θεό.Δηλαδή την χορηγεία της δημιουργίας (επί των αισθητών).

Γι΄αυτό πατέρας όλων είναι ο Θεός.Τον ουρανό τον διοικεί η νοητή ουσία και ο ουρανός,διοικεί τους Θεούς.Και οι δαίμονες διοικούν τους ανθρώπους.Αυτή είναι η στρατιά των θεών και δαιμόνων.

Όλα ο Θεός τα δημιουργεί από μόνος Του.Και όλα είναι μέρη του Θεού και έτσι συνεχώς δημιουργεί τον Εαυτό Του και ποτέ δεν σταματά ,διότι και ο ίδιος δεν έχει τέλος.

ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ :
Δεν είναι Τρισμέγιστε ,ομοιόμορφος ο νους όλων των ανθρώπων;

ΕΡΜΗΣ:
Δεν πέτυχαν όλοι Ασκληπιέ ,την αληθινή γνώση.Και μέσα στην παράφορη ορμή τους,χωρίς να τους έχει γίνει αντιληπτός κανένας αληθινός λόγος ,ακολουθούν τα είδωλα των πραγμάτων και έτσι εξαπατώνται.Τα είδωλα γεννούν την κακία και μετατρέπουν το τέλειο πλάσμα στην φύση του θηρίου.Μόνον ο άνθρωπος Ασκληπιέ,είναι διπλής φύσεως ον.Και το ένα μέρος του είναι απλό,το αποκαλούμε ουσιώδες και είναι η εικόνα του Θεού.Το άλλο μέρος του όμως ,είναι τετραπλό και το ονομάζουν οι Έλληνες σώμα ή υλικό.Και αυτό καλύπτει ολόγυρα όλο το Θεϊκό μέρος ( το ουσιώδες).

ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ :
Σωστά και αληθινά μιλάς Τρισμέγιστε.

ΕΡΜΗΣ:
Αυτή είναι λοιπόν η αμοιβή γι΄αυτούς που ζουν με ασέβεια ως προς τον Θεό.Τους επιφυλλάσσεται μια επαναφορά μέσα σε άλλα σώματα.

ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ :
Δηλαδή έτσι όπως τα λες Τρισμέγιστε φαίνεται ολοφάνερα ότι οι ψυχές από την κοσμική τους ζωή ,κινδυνεύουν σοβαρά για την μελλοντική τους αιωνιότητα.

ΕΡΜΗΣ :
Ναι,και αυτό σε άλλους φαίνεται απίστευτο ,σε άλλους γελοίο και σε άλλους μυθικό,γιατί είναι πολύ γλυκιά η σωματική ζωή.Και ο καρπός της οποίας δράπτεται από τα πάθη.Αυτή η σωματική πραγματικότητα καθηλώνει την ψυχή στο δικό της μερίδιο,δηλαδή στο θνητό.Και το θνητό μέρος του ανθρώπου μισεί απόλυτα την αθανασία.

Γιατι κατηγορούν την λέξη Δαίμων; Επειδή έχει ανάγνωση και |Δαήμων|. Δηλ. γνώστης, ειδήμων. Και επαΐων και εν δυνάμει παντογνώστης.

Τους ενοχλούν όσοι γνωρίζουν. Θα ήθελαν να είναι οι ίδιοι οι μόνοι Δαήμονες.
Τους ενοχλεί επίσης, το οτι ξέρουν και άλλοι αυτά που κάνουν.

Κακοδαίμονες, είναι οι ίδιοι, που έχουν διαστρεβλώσει και καταστρέψει τα πάντα. Δεν είναι οι Δαίμονες.

ICAROS έγραψε:Γιατι κατηγορούν την λέξη Δαίμων; Επειδή έχει ανάγνωση και |Δαήμων|. Δηλ. γνώστης, ειδήμων. Και επαΐων και εν δυνάμει παντογνώστης.

Τους ενοχλούν όσοι γνωρίζουν. Θα ήθελαν να είναι οι ίδιοι οι μόνοι Δαήμονες.
Τους ενοχλεί επίσης, το οτι ξέρουν και άλλοι αυτά που κάνουν.

Κακοδαίμονες, είναι οι ίδιοι οι που έχουν διαστρεβλώσει και καταστρέψει τα πάντα. Δεν είναι οι Δαίμονες.

Ίκαρε, το θέμα της λέξης "δαίμων" έχει αναφερθεί - αναλυθεί σε πολλά τόπικ.

Καθώς το τελευταίο είναι αυτό : ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ - ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ - ΜΕΡΟΣ Α', το ποστ σου (και συνάμα και το τοπικ που άνοιξες)), θα συγχωνευτούν με αυτό.