Παραχάραξη της Ιστορίας?

Posted: Thu Mar 08, 2007 12:04 pm

Από veni_vidi_vici

ριξτε και μια ματια εδω...

Posted: Thu Mar 08, 2007 12:04 pm

Από Pagona

Μάρκο το βιβλίο της ΣΤ Δημοτικού γράφει για τη Μικρασιατική καταστροφή ότι ο "απελευθερωτικός στρατός" των Τούρκων εισήλθε στην Σμύρνη και οι Έλληνες επιβιβάστηκαν σε βάρκες. Εσένα σου φαίνεται αυτό για ιστορική αλήθεια; Μια είναι η ιστορική αλήθεια και στην περίπτωση αυτή είναι ότι τα μπουλούκια των τσετών εισέβαλαν στη Σμύρνη και αφού λήστεψαν, βίασαν, δολοφόνησαν, την έκαψαν. Και οι Έλληνες έτρεχαν πανικόβλητοι στη μοναδική οδό διαφυγής τη θάλασσα, περιμένοντας βοήθεια από τους ξένους, αλλά μάταια...

Βασικά, η αλήθεια στην συγκεκριμένη περίπτωση βρίσκεται κάπου στην μέση, αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι! Κι αυτό το συμπέρασμα εξάγεται πολύ εύκολα αν ΚΡΙΝΕΙ ό,τι διαβάζει ως γεγονότα. Πχ... δεν μου φαίνεται οτι ήταν και πολύ φιλικός ο ελληνικός στρατός όταν μπήκε Τουρκία! Δεν νομίζω να πήγαν για να πιούν καφέ...υπήρχε μία Μεγάλη Ελλάδα μέσα τους που τους οδηγούσε! Κάνω λάθος? Ναι μεν, αλλά...λοιπόν!
Κατά τ'άλλα, για το κρυφό σχολειό δεν ξέρω, αλλά και να μην υπήρχε μου φαίνεται κι εμένα πολύ ύποπτο που ξαφνικά θέλουν να ανακαλύψουν όλες τις αλήθειες που δεν αρέσουν στους Τούρκους!
Ψήφισα το 3 πάντως...περισσότερο γιατί δεν μπορώ να κρίνω αν έχει γίνει στο σύνολο των βιβλίων αυτή η επέμβαση και αν υπάρχει αυτή η διάθεση παραπληροφόρησης ή απόκρυψης στοιχείων...μιλάω μόνο γι'αυτά που έχω ακούσει, και για τα σημεία που θεωρώ οτι έχει γίνει αυτό ναι, θεωρώ οτι γίνεται σκόπιμα!

Posted: Thu Mar 08, 2007 12:05 pm

Από veni_vidi_vici

Tο κρυφό σχολειό
και η κρυφή του αλήθεια

του Γιάννη Χάρη

Για τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, που τον γιορτάζουμε στη Λαύρα τη μέρα που εκείνος ήταν στην Πάτρα, και για το κρυφό σχολειό, που ήταν όμως φανερό, λέγαμε στην προηγούμενη επιφυλλίδα. Kαι τ' αφήσαμε στη μέση. Πέρασε στο μεταξύ η 25η Mαρτίου, κατά τα γνωστά, με παρελάσεις και κάθε λογής θεατρικά: Όπου το «Φεγγαράκι μου λαμπρό, φέγγε μου να περπατώ» το απάγγειλε ολόκληρο, μέσα στην εκκλησία, ο ξέρετε ποιος

Ο γνωστός πίνακας του N. Γύζη, όπου «μορφοποιείται» ο μύθος του κρυφού σχολειού
Έγραφα ότι η νεότερη ιστοριογραφία αποδεικνύει πως το περίφημο κρυφό σχολειό δεν υπήρξε, και ούτε είχε λόγο να υπάρξει, καθώς η εκπαίδευση τα χρόνια της τουρκοκρατίας λειτουργούσε απρόσκοπτα. Αυτά μας έλεγαν άλλωστε και παλαιότεροι, όπως είδαμε με σχετικά παραθέματα, ο Γιάννης Βλαχογιάννης, αλλά και ο Μανουήλ Γεδεών, μέγας χαρτοφύλακας και χρονογράφος του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Συνεχίζω με άλλο ένα παράθεμα του Γεδεών, αντλημένο και αυτό από την ειδική μελέτη του Aλκη Αγγέλου, Το Κρυφό Σχολειό: χρονικό ενός μύθου (Εστία, 1997): «η τουρκική κυβέρνησις, ανεχομένη την χριστιανικήν θρησκείαν, εγίνωσκεν ότι εις τους ναούς αναγινώσκουσι και ψάλλουσιν οι παπάδες και οι ψάλται, και ότι τα αναγινωσκόμενα και ψαλλόμενα έπρεπε να διδαχθώσιν εγκαίρως και συνεπώς ουδέποτε εν ομαλή καταστάσει πραγμάτων εμπόδισε την εν νάρθηξι και κελλίοις διδασκαλίαν». Αυτά γράφει το 1939 ο «του ανατολικού κλίματος» λόγιος.
Αλλά ήδη το 1820, μέσα δηλαδή στην Ιστορία της εποχής, ο επιφανής κληρικός και δάσκαλος του Γένους Νεόφυτος Βάμβας, που μεγαλουργεί στο περιλάλητο -και ελεύθερο, φυσικά- Γυμνάσιο της Χίου, λέει: «Είτε από αδιαφορία είτε ως αρχή η Υψηλή Πύλη δεν αντιτάχθηκε καθόλου στην πνευματική αναγέννηση της Ελλάδας».
Και το 1873, στα Ιστορικά περί της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, ο Δημητσανίτης Μιχαήλ Οικονόμου, γραμματικός του Κολοκοτρώνη και έτσι βασικός ιστορικός του Αγώνα, γράφει ότι κατά την τουρκοκρατία «η λατρεία των χριστιανών εξησκείτο ελευθέρως και δημοσία και επροστατεύετο μάλιστα και από τους Τούρκους [...] επροστατεύετο δε και ελευθέρως ενηργείτο και η εκπαίδευσις». Το ειδικό βάρος αυτής της μαρτυρίας είναι ότι ο Οικονόμου σπούδασε αρχικά στη σχολή της πατρίδας του. Και η σχολή της πατρίδας του ήταν η Μονή Φιλοσόφου. Και στη Μονή Φιλοσόφου λειτουργούσε, κατά τον θρύλο, ένα από τα περιφημότερα -και βασικά για τη δημιουργία και την καλλιέργεια του μύθου- κρυφά σχολειά. Πώς δεν μνημονεύει λοιπόν ο Δημητσανίτης τη μετέπειτα «τουριστική ατραξιόν» της ιδιαίτερης πατρίδας του;
Έτσι κι αλλιώς, ούτε η ιστορία αλλά ούτε και η κοινή λογική μπορεί να συνδέσει την απαγόρευση αυτών που θα λέγαμε σήμερα «δημοτικά σχολεία» -που ήταν περίπου αυτοσχέδια και υποτυπώδη, όπως σ' ολόκληρη την Ευρώπη την εποχή εκείνη- με την απρόσκοπτη λειτουργία ανώτερων εκπαιδευτηρίων και πατριαρχικών ακαδημιών, από το Γυμνάσιο της Χίου που αναφέραμε πιο πάνω ώς τη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Και πώς να απαγορευόταν η κατώτερη εκπαίδευση, λόγου χάρη στα ορεινά χωριά, όπου στα περισσότερα σπάνια είδαν Τούρκο πάνω από μία φορά το χρόνο, όταν περνούσε να εισπράξει το φόρο (αν δεν ήταν και πάλι ο κοτζαμπάσης); Ή και σε νησιά ολόκληρα, στις Κυκλάδες, όπου στα περισσότερα δεν έχουμε μόνιμη εγκατάσταση Τούρκων; Και πιο χαρακτηριστικά στην Τήνο, που μόλις τον 18ο αιώνα πέφτει στα χέρια των Τούρκων, χωρίς και πάλι ν' αλλάξει τίποτα στη ζωή των κατοίκων της, «με την καθολική απουσία Τούρκων από το νησί» (Αγγέλου, σ. 60); Κι όμως, στην Τήνο θρυλείται λειτουργία κρυφού σχολειού, και από εκεί μας έρχεται, έμμεσα εννοείται, ο γνωστός πίνακας του -Τηνιακού- Νικολάου Γύζη, ζωγραφισμένος το 1886 στη Γερμανία.
Μύθος λοιπόν το κρυφό σχολειό, και μάλιστα όψιμος, που γεννιέται στα μέσα πια του 19ου αιώνα, αφού από ολόκληρη την περίοδο της τουρκοκρατίας δεν υπάρχει καμία απολύτως μαρτυρία. Τη συναρπαστική, από μια άποψη, σύστασή του την ανιχνεύει βήμα προς βήμα ο Aλκης Αγγέλου. Στη μελέτη που ανέφερα πιο πάνω παρακολουθούμε μια διαδρομή η οποία ξεκινά, στα χρόνια του Αγώνα, από τη συνάντηση της εθνικής σκοπιμότητας -όταν προσπαθούμε να τραβήξουμε το σπλαχνικό βλέμμα των ξένων δυνάμεων- με τη λαογραφία, όπου το ευρύτατα διαδομένο παιδικό τραγουδάκι-νανούρισμα «Φεγγαράκι μου λαμπρό...» θεωρήθηκε ότι περιγράφει τα παιδιά που έτρεχαν νύχτα στα όρη και στα βουνά, μες στους λύκους, να πάνε κρυφά απ' τους Τούρκους στο γειτονικό μοναστήρι, να μάθουν γράμματα.
Κι όμως, στους βασικούς συλλογείς του τραγουδιού (Φωριέλ 1824, Σάντερς 1844, Πάσσοβ 1860 κ.ά.) δεν γίνεται ο παραμικρός συσχετισμός με κρυφό σχολειό. Ειδικότερα για την πορεία του παιδικού τραγουδιού και τη σύνδεσή του με το μύθο μάς κατατοπίζει η μελέτη του Αλέξη Πολίτη «Φεγγαράκι μου λαμπρό...», που δημοσιεύτηκε στην Αυγή το 1994 και έπειτα το 2000 στο βιβλίο του με τον χαρακτηριστικό τίτλο Το μυθολογικό κενό (εκδ. Πόλις), ένα βιβλίο γενικότερα ενδιαφέρον, καθώς προσεγγίζει βασικούς μύθους της νεότερης ιστορίας.
Κορύφωση της διαδρομής του μύθου και αποκρυστάλλωσή του αποτελεί ο σχετικός πίνακας του Νικολάου Γύζη το 1886, και το ποίημα που εμπνέεται από αυτόν το 1899 ο Ιωάννης Πολέμης («Απ' έξω μαυροφόρα απελπισιά...»). H οπτικοποίηση πια του «κρυφού σχολειού» μαζί με τη συστηματική διδασκαλία του ποιήματος από τα σχολικά βιβλία εγκαθιστούν οριστικά στη νεοελληνική ιστορική συνείδηση έναν μύθο οπωσδήποτε γοητευτικό, τέκνο της μεγαλύτερης έξαρσης του ρομαντικού φιλελληνισμού και γενικότερα του ρομαντισμού του 19ου αιώνα. Που τον συντηρεί και τον υπερασπίζεται, με νύχια και με δόντια και με λογοκριτικές παρεμβάσεις, προπάντων η Εκκλησία, αφού σ' αυτόν ειδικά το μύθο επιχειρείται να εμφανιστεί σαν αυτονόητος ο εθνοσωτήριος ρόλος της κατά την τουρκοκρατία και τον Αγώνα.
Ώστε τουριστική ατραξιόν, είπα παραπάνω, το κρυφό σχολειό; Ο Παναγιώτης Στάθης, σε υπό έκδοση μελέτη του, όπου εξετάζει την πολυπλοκότητα του μύθου και τη σύνθετη διαδρομή του («Το κρυφό σχολειό: διαδρομές του μύθου, διαδρομές της ιστορίας»), παρακολουθεί συστηματικά την εξάπλωση των κρυφών σχολειών -όχι βεβαίως στην εποχή τους αλλά στην εποχή μας: «Μέχρι και τη δεκαετία του 1960 τα κρυφά σχολειά ανά την Ελλάδα που έχω συναντήσει δεν ξεπερνούν τα 10. Πρόκειται για τα κρυφά σχολειά στις μονές Φιλοσόφου Δημητσάνας [...], Ντίλιου Ιωαννίνων, Αγίας Τριάδας Τήνου, Αγίου Γεωργίου Φενεού Κορινθίας, και ίσως ακόμα στις μονές Φανερωμένης Ιεράπετρας, Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων Λακωνίας, Άνω Δίβρης Ηλείας, καθώς και ένα τοπωνύμιο στην Ίο. Από αυτά δε μόνο τα τρία πρώτα εμφανίζονται προπολεμικά. Από τη δεκαετία του 1970 όμως τα "ανακαλυπτόμενα" κρυφά σχολειά αυξάνονται κατακόρυφα...» Και φτάνουν αισίως τα 102!
Από αυτά, τα περισσότερα «αναφέρονται σε ιστοσελίδες που έχουν στόχο, άμεσα ή έμμεσα, την τουριστική αγορά: σελίδες προβολής νομών, δήμων ή παλαιών κοινοτήτων, σελίδες τουριστικών επιχειρήσεων, σελίδες προβολής μοναστηριών». Όπου κελί, ανήλιαγο δωμάτιο ή κρύπτη, εκεί κι ένα κρυφό σχολειό. Ακόμα κι αν σε ορισμένα μετά βίας χωράει ένας άνθρωπος μόνος του. Ακόμα κι αν βρίσκονται μακριά από οικισμούς, όπου χρειαζόταν ταξίδι ολόκληρο για να φτάσει, και μάλιστα κρυφά, μικρό παιδί. Ακόμα κι αν πολλά εντοπίζονται σε μέρη όπου λειτουργούσε φανερά κοτζάμ ιερατική ή ανώτερη σχολή. Ακόμα κι αν ορισμένα από αυτά τοποθετούνται τώρα μέσα σε οθωμανικά κάστρα, όπως στα κάστρα της Κορώνης και του Άργους!
«O μύθος ριζώνει γερά μέσα μας» γράφει ο Αλέξης Πολίτης (σ. 70), «καθώς εδράζεται σε μια συμβολική ανάγνωση της ζωής, σε μια ποιητική, αναλογική πρόσληψη της πραγματικότητας».
Αλλά, σκέφτομαι εγώ καμιά φορά, η ποίηση μας μάρανε! Ιστορική αλήθεια και ιστορία του έθνους; Μπα, μπίζνες!

ΤΑ ΝΕΑ , 03/04/2004

Posted: Thu Mar 08, 2007 12:13 pm

Από Fabius Maximus

Ποια είναι η άλλη πλευρά ρε Αρέλα; Ο Παπαρρηγόπουλος που δεν έχει γράψει ούτε λέξη στην ιστορία του ελληνικού έθνους; Καλά τον Κορδάτο τον αφήνω αυτός ήταν κομμουνιστής, συνεπώς ότι λέει είναι ψέματα. Ασχετα, βέβαια, αν πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους Ελληνες ιστορικούς. Τουρκολάγνος ήταν και ο Βλαχογιάννης που έγραψε από το 1935 στην «τουρκολάγνα» εφημερίδα «Νέα Εστία» πως δεν υπήρχε κρυφό σχολείο. Τουρκολάγνος, βέβαια, και ο Αλέξανδρος Ελλάδιος που «αναφέρει πώς τό 1714 λειτουργούσαν σχολεία σέ όλον τόν Ελλαδικό χώρο καί εκδηλώνει τήν υπερηφάνεια γιά τούς συμπατριώτες του στόν τομέα τής παιδείας». Τουρκολάγνοι και ο Νεόφυτος Βαμβάς, όπως και ο Μιχαήλ Οικονόμου που πολέμησαν για την ελευθερία της Ελλάδας.

Ασε μας ρε Βίκη. Σου έμαθαν επί χούντας να λες το ποιηματάκι «φεγγαράκι μου λαμπρό» και το πίστεψες. Και όχι μόνο το πίστεψες, αλλά κρίνεις και τους πάντες με βάση αυτό.

Οχι τον Στόχο έπρεπε να βάλει ή, τον Σωτήρ

Posted: Thu Mar 08, 2007 12:17 pm

Από veni_vidi_vici

Βρέθηκε κάτι που να θεμελιώνει ότι ΔΕΝ υπήρχε, Σάκη?

βρεθηκε κατι που να θεμελειωνει οτι υπηρχε?

ναι οι δοξασιες των παπαδων για να ευλογουν τα γενια τους.....

Fabius Maximus έγραψε: Οχι τον Στόχο έπρεπε να βάλει ή, τον Σωτήρ

:upsz:

Posted: Thu Mar 08, 2007 12:48 pm

Από ΚΑΣΣΑΝΔΡΟΣ

Το καινούριο βιβλίο της "Ιστορίας" της ΣΤ' δημοτικού κατά κανόνα προσπαθεί να εξωραϊσει την περίοδο της Τουρκοκρατίας, υποβαθμίζει την Μικρασιατική Καταστροφή (αυτό το "οι Έλληνες συνωστίζονταν στο λιμάνι της Σμύρνης για να φύγουν", είναι πραγματικά αμίμητο...), εξυμνεί τον Κεμάλ, και άλλα πολλά.

Με λίγα λόγια, είναι ηλίου φαεινότερο ότι η γενικότερη γραμμή του βιβλίου εντάσσεται στην προσπάθεια προώθησης της ελληνοτουρκικής "φιλίας" και του "ευρωπαϊκού προσανατολισμού" της Τουρκίας.
Αυτή είναι η ουσία, και δεν νομίζω να διαφωνεί κανείς.
Τώρα, αν κάποιοι θέλουν να αγνοούν την ουσία και πανηγυρίζουν επειδή αφαιρέθηκε το... κρυφό σχολειό, ε τότε... δεν μπορώ να τους βοηθήσω.

Το θέμα είναι να μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε την πολιτική σκοπιμότητα πίσω από τέτοιες κινήσεις, και όχι απλά να ψάχνουμε τρόπους για να εκφράζουμε την εμπάθεια και τα συμπλέγματά μας.

Posted: Thu Mar 08, 2007 1:13 pm

Από Fabius Maximus

Για το συγκεκριμένο βιβλίο συνολικά Κάσσανδρε έχω πάρει παλαιότερα θέση ότι όντως παραχαράζει την ιστορία εξυπηρετώντας πολιτικές σκοπιμότητες. Που είδες λοιπόν, να πανηγυρίζω επειδή δεν έχει το παραμύθι του κρυφού σχολείου; Που είδες να είπα καλά λόγια για το βιβλίο; Διαφορετική ήταν η συζήτηση που είχαμε με την Αρελα. Το ότι δεν δέχομαι το «κρυφό σχολείο» δεν σημαίνει πως και εγκρίνω το συγκεκριμένο βιβλίο.

Posted: Thu Mar 08, 2007 1:23 pm

Από ΑρΕλα

Εγώ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι συνυπογράφω μέχρι σημείων στίξεως το κατατεθέν του Κασσανδρου. Περαν αυτών, εμμένω: Δε θα εμπλακώ σε ιστορικής φύσεως παραφιλολογίες. Ο καθένας επιλέγει ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΑ όχι χειροπιαστά (αφού δεν ήμασταν εκεί) να πιστεύει ό,τι νιώθει/νομίζει επ'αυτού. Εγώ νιώθω/νομίζω ότι το κρυφό σχολειό έχει έρεισμα. Σαν α/ Ελληνίδα β/ και επειδή απεχθάνομαι τις όψιμες παραφιλολογίες του συρμού που θέλουν να μας βγάλουν την τουρκιά αγγελάκια, σ'αυτό θα μείνω. 'Οσοι γουστάρουν να ξεχνούν ή να δίνουν συγχωροχάρτια, ας δεχτούν ότι περνούσε ο Ελληνισμός και ζάχαρη στην τελική, επί Τουρκοκρατίας! (Γιατί στο τέλος ΑΥΤΟ θα καταντήσουμε να λέμε!)

Posted: Thu Mar 08, 2007 3:33 pm

Από ρωμηός

Δεν ξέρω αν είναι πολύ βαρύ και μακροσκελές για ένα φόρουμ διαλόγου, θεώρησα όμως σκόπιμο να κοινοποιήσω το κείμενο - θέση του Κώστα Ζουράρι, που το βρίσκω άκρως "δεικτικόν αληθείας και δηκτικόν βλακείας".

Καλή όρεξη....

Η νεοεποχήτικη παιδαγωγική τεμπελοβλακεία

«Οι Έλληνες, το 1940-41, απομακρύνουν τα ιταλικά στρατεύματα
από τα ελληνοαλβανικά σύνορα»
(Ιστορία Στ΄ Δημοτικού, σελ. 109)

«Παρακάτου είναι ένας χορός όπου γένεται.
Ένας με σκουτιά φράγκικα χορεύει μ' έναν Έλληνα (…)
Ο φραγκοφορεμένος θέλει τον δικό του χορό,
ο Έλληνας τον δικό του και θα μαλώσουνε ογλήγορα,
ότι δεν μπορεί να μάθη ένας του άλλου το χορό».
(Μακρυγιάννη απομνημονεύματα)

Οι Έλληνες λοιπόν, το 1940-41 «απομακρύνουν» τα ιταλικά στρατεύματα. Πως; Με τηλεβόα η με τηλεβόλα; Με εντομοαπωθητικό, ίσως; Με του βιβλίου της έκτης του δημοτικού την αερομυθία η με «αέρα», «αέρα»; Ανάμεσα στα ρήματα, τα χιλιάδες, τα «απομακρύνσεως σημαντικά» και τα πολέμου ενδεικτικά, ναι, αυτό το «απομακρύνουν» διάλεξαν τέσσερις ερίγδουποι εμπειρογνώμονες του Παιδαγωγικού (;) Ινστιτούτου (;) του Υπουργείου Παιδείας (;) και το ενέκριναν τρεις «κριτές-αξιολογητές»-φωστήρες του καθ' ημάς γνόφου της εισαγομένης αγνωσίας.

«Στις 27 Αυγούστου του 1922 ο τουρκικός στρατός μπαίνει στη Σμύρνη. Χιλιάδες Έλληνες συνωστίζονται στο λιμάνι, προσπαθώντας να μπουν στα πλοία…» (Ιστορία Στ Δημοτικο?, σελ. 100). Τι έγινε ρε παιδιά; Τελικώς μπήκαν; Μη σπρώχνεστε… Όλοι θα μπείτε! Ανάγωγοι! Καλέ, η μαμά σας δεν σας έμαθε τρόπους; Γιατί σπρώχνεστε;

«…να μπουν στα πλοία και να φύγουν για την Ελλάδα…».

Η συναρπαστική περιγραφή τελειώνει εδώ, με αποτέλεσμα, οι εν βουλιμία πληροφορίας αναγνώστες, να έχουν μείνει, sur leur faim....

Τελικώς, φύγανε για την Ελλάδα, αυτοί οι Έλληνες που συνωστίζονται στο λιμάνι της Σμύρνης; Πως έφυγαν; Bussiness class, charter; Ως υποβρύχιοι αλιείς η ως υποβρύχια πτώματα;

Άϊ σιχτίρ… όπως θα έλεγε και ο Κεμάλ, ο οποίος, ουδαμού του ρυπαρογραφήματος αυτού αναφέρεται, όπως η έρευνα και η επιστήμη έχει αποφανθεί οριστικώς περί αυτού, δηλαδή, ως ο γενοκτόνος του Μικρασιατικού Ελληνισμού. Ώστε έτσι, για τους φωστήρες και για την αρχιφωστήρα του κοπροδόχου αυτού αγλαΐσματος, οι Έλληνες, στις 27 Αυγούστου του 1922, εκεί στην τριών χιλιάδων ετών αποβάθρα της ελληνικής Σμύρνης, «συνωστίζονται», για να πάνε Αργοσαρωνικό-μπλουμ και τούμπαλιν. Μ' αυτό το «συνωστίζονται» το Υπουργείο Παιδείας βρίζει τον παππού μου, την γιαγιά μου, την μητέρα μου, πρόσφυγες της Μικρασιατικής καταστροφής. Μ' αυτό το εμετικό «συνωστίζονται» πέντε εκατομμύρια Ελλήνων, που είμαστε απόγονοι των σφαγιασθέντων από τους Τούρκους, νοιώθουμε στα σπλάχνα μας μέσα, ότι το Υπουργείο Παιδείας καθυβρίζει την ιερή μνήμη των αδικοχαμένων.

Αιδώς, γυρολόγοι της αμερικανικής νέας τάξης πραγμάτων, εξυπνάκηδες, δηθενάδες, που βουλιάξατε στο τίποτε του δήθεν σας και στο δήθεν του τίποτε… Σας λείψανε τα ρήματα ρε; Λείψανα οδωδότα και πεφυσιωμένα των εισαγωμένων εντολών!

Ώστε έτσι! Απευθύνεστε σε παιδιά έντεκα-δώδεκα χρόνων και αυτή την εικόνα τους δίδετε: οι Έλληνες, πάντοτε ανυπόμονοι, «συνωστίζονται» στην αποβάθρα της Σμύρνης! Και ο στρατευμένος λαός των Ελλήνων το 1940, «απομακρύνει» τους Ιταλούς από την Πίνδο, σε άλλα χειμέρια, για να ξεχειμάσουν. Προφανώς στο Chamonix… Η μήπως στο Cran; Και δεν μπορώ να καταλάβω: δεν μπορούσαν οι Αρχές στη Σμύρνη, να μοιράσουν δελτία προτεραιότητος για την επιβίβαση των συνωστιζομένων; Αυτό, γιατί δεν το επισημαίνουν με τη δέουσα επιστημονική εγκυρότητά τους, οι ως άνω προμνησθέντες «κριτές-αξιολογητές», καθηγητές και λοιποί εκφωνητές της αμερικανικής νέας τάξης; Δελτία προτεραιότητος, ρε παιδιά! Θα είχε λυθεί το πρόβλημα της επιβιβάσεως των επί τρεις χιλιάδες έτη Ελλήνων τουριστών, επί της Μικρασιατικής ακτής!!! Δομο-λειτουργική απροσωπία, παιδαγωγική αφασία και ανεπιστήμων ασυναρτησία.

Ο μαύρος ο Γκούρας αναστέναξε και μου λέγει: «Αδελφέ Μακρυγιάννη, σε καλό να το κάμη ο Θεός, άλλη φορά δεν τραγούδησες τόσο παραπονεμένα…

-Είχα κέφι του είπα, οπού δεν τραγουδήσαμεν τόσον καιρόν».
(Μακρυγιάννη απομνημονεύματα).

Είναι κατάφωρη, ακόμη και δια τυφλού οφθαλμού υπονομευτική κρυψιβουλία, η οποία συνέταξε το παιδαγωγικό αυτό έκτρωμα, εις βάρος όλων των παιδιών μας, όσων θα περάσουν από αυτήν την προκρούστειον κλίνην του βιβλίου της έκτης δημοτικού: με αυτήν την μπαγιάτικη, θύραθεν πλύση εγκεφάλου, της δήθεν «αντικειμενικότητας», θα πουλήσουν στα ανύποπτα παιδιά μας, μέσα σ' έναν ωκεανό χασμουρητών, όλη τη σαβούρα που οργανώνεται από τα think tank της νέας τάξης πραγμάτων. (όπου το tank περισσεύει και είναι βεβαίως ανύπαρκτο το think).

Ηλίου φαεινότερον: τα παιδιά, δεν πρέπει να αποκτούν αυτοσυνειδησία! Τα παιδιά, θα κινηθούν μέσα σε ένα πολτώδες μάγμα αδιαφοροποιήτων γεγονότων, όπου όλα, φύρδην-μίγδην, μέσα σε ένα τίποτα ασημαντότητας, θα έχουν σημασία ασήμαντη. Δεν είμασταν ποτέ στη Μικρά Ασία. Δεν την χτίσαμε εμείς. Κι αν την χτίσαμε δεν έχει σημασία. Μας σφάξανε. Και αυτό δεν έχει σημασία. Δεν το λέμε στα παιδιά. Οι Τούρκοι δεν είναι Τούρκοι. Υπήρξαν Οθωμανοί, δηλαδή, τώρα υπάρχουν μόνο ως Τούρκοι, απόντες δηλαδή, από τα «γεγονότα» που διέπραξαν η δεν διέπραξαν οι Οθωμανοί.

Κι όμως, ο δυτικός ανθρωπισμός για τον οποίο κόπτονται οι συνοικιακοί αυτοί στοχαστές του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου των Αθηνών, επιμένει, δια μέσου π.χ. του Tollin, ηρωϊκού κομμουνάρου της Κομμούνας των Παρισίων, ότι οι άνθρωποι αποκτούν νόημα και αξιοπρέπεια και ελευθερία, μόνον μέσα στις «φυσικές κοινότητές» τους. Αυτήν την «φυσική κοινότητα» του Ελληνικού πολιτισμού, με αντιπαιδαγωγική όσον και βλακώδη λύσσα, προσπαθεί να ξερριζώσει από τα τρυφερά παιδιά μας, η άμουσος συμπαιγνία, που κακοτέχνησε το βιβλίο της έκτης δημοτικού.

Κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν αυτές οι κυρίες και οι κύριοι, ότι παιδάκια έντεκα-δώδεκα χρόνων, δεν μπορούν να συνεπαρθούν, να κατανοήσουν και να ταξινομήσουν τον κόσμο γύρω τους, αν ο κόσμος αυτός, δεν προσωποποιείται με πρόσωπα ένσαρκα. Με πρόσωπα ζωντανά, τυρρανισμένα εκθαμβωτικής ομορφιάς και λάμπουσας ασχήμιας, με πρόσωπα που θα μιλούνε πρόσωπο με πρόσωπο με τα παιδιά μας: ο Καραϊσκάκης, ο Μακρυγιάννης, ο Άρης Βελουχιώτης, ο προδότης γελοίος Μαυροκορδάτος, τον οποίον εμφανίζουν, οι αρειμάνιοι, ως ισόκυρον του Κολοκοτρώνη (ίσου μεγέθους φωτογραφίες αμφοτέρωθεν)! Το κατάπτυστο αυτό κουρελούργημα, σκοπό έχει μία νέα πνευματική γενοκτονία εις βάρος του Ελληνισμού! Που είναι όλοι αυτοί οι ένσαρκοι ήρωες των γεγονότων; Π.χ. στη σελίδα 44 του επονειδίστου αυτού ονείδους, με τίτλο «Πολεμικές επιχειρήσεις: 1821-1824», οι μηδενογνώμονες αυτοί συγγραφείς, κατορθώνουν να μην αναφέρουν ούτε ένα όνομα! Και πιστεύουν, ότι παιδιά της ηλικίας αυτής, θα ενδιαφερθούν για τις αφηρημένες λέξεις με τις οποίες οι επαΐοντες αυτοί βομβαρδίζουν τα τρυφερά τους μυαλουδάκια! Το μόνο όνομα βέβαια, εκεί, είναι ο φιλέλλην Δράμαλης! «Μετά οίας ανεπιστημοσύνης και μαλακίας, πέπρακται»… Μια που έκανε τόσα έξοδα το σεβαστόν υπουργείον Παιδείας μ' αυτό το βιβλίο, δεν το στέλνει να μπαζώσει την υποθαλασσία; Εκεί άλλωστε, το βιβλίο έχει μια ελπίδα να συναντήσει τους Έλληνες που «συνωστίζονται»… στην αποβάθρα της Σμύρνης το 1922 και έκτοτε αγνοείται, από το βιβλίο, ο προορισμός τους…

Αργολόγοι, υπομείοντες του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Πυξ-λαξ έξω!

Πηγή: "Αντίβαρο"

Posted: Thu Mar 08, 2007 3:57 pm

Από ΑρΕλα

ρωμηός έγραψε: Δεν ξέρω αν είναι πολύ βαρύ και μακροσκελές για ένα φόρουμ διαλόγου, θεώρησα όμως σκόπιμο να κοινοποιήσω το κείμενο - θέση του Κώστα Ζουράρι, που το βρίσκω άκρως "δεικτικόν αληθείας και δηκτικόν βλακείας".

Καλή όρεξη....

Η νεοεποχήτικη παιδαγωγική τεμπελοβλακεία

«Οι Έλληνες, το 1940-41, απομακρύνουν τα ιταλικά στρατεύματα
από τα ελληνοαλβανικά σύνορα»
(Ιστορία Στ΄ Δημοτικού, σελ. 109)

«Παρακάτου είναι ένας χορός όπου γένεται.
Ένας με σκουτιά φράγκικα χορεύει μ' έναν Έλληνα (…)
Ο φραγκοφορεμένος θέλει τον δικό του χορό,
ο Έλληνας τον δικό του και θα μαλώσουνε ογλήγορα,
ότι δεν μπορεί να μάθη ένας του άλλου το χορό».
(Μακρυγιάννη απομνημονεύματα)

Οι Έλληνες λοιπόν, το 1940-41 «απομακρύνουν» τα ιταλικά στρατεύματα. Πως; Με τηλεβόα η με τηλεβόλα; Με εντομοαπωθητικό, ίσως; Με του βιβλίου της έκτης του δημοτικού την αερομυθία η με «αέρα», «αέρα»; Ανάμεσα στα ρήματα, τα χιλιάδες, τα «απομακρύνσεως σημαντικά» και τα πολέμου ενδεικτικά, ναι, αυτό το «απομακρύνουν» διάλεξαν τέσσερις ερίγδουποι εμπειρογνώμονες του Παιδαγωγικού (;) Ινστιτούτου (;) του Υπουργείου Παιδείας (;) και το ενέκριναν τρεις «κριτές-αξιολογητές»-φωστήρες του καθ' ημάς γνόφου της εισαγομένης αγνωσίας.

«Στις 27 Αυγούστου του 1922 ο τουρκικός στρατός μπαίνει στη Σμύρνη. Χιλιάδες Έλληνες συνωστίζονται στο λιμάνι, προσπαθώντας να μπουν στα πλοία…» (Ιστορία Στ Δημοτικο?, σελ. 100). Τι έγινε ρε παιδιά; Τελικώς μπήκαν; Μη σπρώχνεστε… Όλοι θα μπείτε! Ανάγωγοι! Καλέ, η μαμά σας δεν σας έμαθε τρόπους; Γιατί σπρώχνεστε;

«…να μπουν στα πλοία και να φύγουν για την Ελλάδα…».

Η συναρπαστική περιγραφή τελειώνει εδώ, με αποτέλεσμα, οι εν βουλιμία πληροφορίας αναγνώστες, να έχουν μείνει, sur leur faim....

Τελικώς, φύγανε για την Ελλάδα, αυτοί οι Έλληνες που συνωστίζονται στο λιμάνι της Σμύρνης; Πως έφυγαν; Bussiness class, charter; Ως υποβρύχιοι αλιείς η ως υποβρύχια πτώματα;

Άϊ σιχτίρ… όπως θα έλεγε και ο Κεμάλ, ο οποίος, ουδαμού του ρυπαρογραφήματος αυτού αναφέρεται, όπως η έρευνα και η επιστήμη έχει αποφανθεί οριστικώς περί αυτού, δηλαδή, ως ο γενοκτόνος του Μικρασιατικού Ελληνισμού. Ώστε έτσι, για τους φωστήρες και για την αρχιφωστήρα του κοπροδόχου αυτού αγλαΐσματος, οι Έλληνες, στις 27 Αυγούστου του 1922, εκεί στην τριών χιλιάδων ετών αποβάθρα της ελληνικής Σμύρνης, «συνωστίζονται», για να πάνε Αργοσαρωνικό-μπλουμ και τούμπαλιν. Μ' αυτό το «συνωστίζονται» το Υπουργείο Παιδείας βρίζει τον παππού μου, την γιαγιά μου, την μητέρα μου, πρόσφυγες της Μικρασιατικής καταστροφής. Μ' αυτό το εμετικό «συνωστίζονται» πέντε εκατομμύρια Ελλήνων, που είμαστε απόγονοι των σφαγιασθέντων από τους Τούρκους, νοιώθουμε στα σπλάχνα μας μέσα, ότι το Υπουργείο Παιδείας καθυβρίζει την ιερή μνήμη των αδικοχαμένων.

Αιδώς, γυρολόγοι της αμερικανικής νέας τάξης πραγμάτων, εξυπνάκηδες, δηθενάδες, που βουλιάξατε στο τίποτε του δήθεν σας και στο δήθεν του τίποτε… Σας λείψανε τα ρήματα ρε; Λείψανα οδωδότα και πεφυσιωμένα των εισαγωμένων εντολών!

Ώστε έτσι! Απευθύνεστε σε παιδιά έντεκα-δώδεκα χρόνων και αυτή την εικόνα τους δίδετε: οι Έλληνες, πάντοτε ανυπόμονοι, «συνωστίζονται» στην αποβάθρα της Σμύρνης! Και ο στρατευμένος λαός των Ελλήνων το 1940, «απομακρύνει» τους Ιταλούς από την Πίνδο, σε άλλα χειμέρια, για να ξεχειμάσουν. Προφανώς στο Chamonix… Η μήπως στο Cran; Και δεν μπορώ να καταλάβω: δεν μπορούσαν οι Αρχές στη Σμύρνη, να μοιράσουν δελτία προτεραιότητος για την επιβίβαση των συνωστιζομένων; Αυτό, γιατί δεν το επισημαίνουν με τη δέουσα επιστημονική εγκυρότητά τους, οι ως άνω προμνησθέντες «κριτές-αξιολογητές», καθηγητές και λοιποί εκφωνητές της αμερικανικής νέας τάξης; Δελτία προτεραιότητος, ρε παιδιά! Θα είχε λυθεί το πρόβλημα της επιβιβάσεως των επί τρεις χιλιάδες έτη Ελλήνων τουριστών, επί της Μικρασιατικής ακτής!!! Δομο-λειτουργική απροσωπία, παιδαγωγική αφασία και ανεπιστήμων ασυναρτησία.

Ο μαύρος ο Γκούρας αναστέναξε και μου λέγει: «Αδελφέ Μακρυγιάννη, σε καλό να το κάμη ο Θεός, άλλη φορά δεν τραγούδησες τόσο παραπονεμένα…

-Είχα κέφι του είπα, οπού δεν τραγουδήσαμεν τόσον καιρόν».
(Μακρυγιάννη απομνημονεύματα).

Είναι κατάφωρη, ακόμη και δια τυφλού οφθαλμού υπονομευτική κρυψιβουλία, η οποία συνέταξε το παιδαγωγικό αυτό έκτρωμα, εις βάρος όλων των παιδιών μας, όσων θα περάσουν από αυτήν την προκρούστειον κλίνην του βιβλίου της έκτης δημοτικού: με αυτήν την μπαγιάτικη, θύραθεν πλύση εγκεφάλου, της δήθεν «αντικειμενικότητας», θα πουλήσουν στα ανύποπτα παιδιά μας, μέσα σ' έναν ωκεανό χασμουρητών, όλη τη σαβούρα που οργανώνεται από τα think tank της νέας τάξης πραγμάτων. (όπου το tank περισσεύει και είναι βεβαίως ανύπαρκτο το think).

Ηλίου φαεινότερον: τα παιδιά, δεν πρέπει να αποκτούν αυτοσυνειδησία! Τα παιδιά, θα κινηθούν μέσα σε ένα πολτώδες μάγμα αδιαφοροποιήτων γεγονότων, όπου όλα, φύρδην-μίγδην, μέσα σε ένα τίποτα ασημαντότητας, θα έχουν σημασία ασήμαντη. Δεν είμασταν ποτέ στη Μικρά Ασία. Δεν την χτίσαμε εμείς. Κι αν την χτίσαμε δεν έχει σημασία. Μας σφάξανε. Και αυτό δεν έχει σημασία. Δεν το λέμε στα παιδιά. Οι Τούρκοι δεν είναι Τούρκοι. Υπήρξαν Οθωμανοί, δηλαδή, τώρα υπάρχουν μόνο ως Τούρκοι, απόντες δηλαδή, από τα «γεγονότα» που διέπραξαν η δεν διέπραξαν οι Οθωμανοί.

Κι όμως, ο δυτικός ανθρωπισμός για τον οποίο κόπτονται οι συνοικιακοί αυτοί στοχαστές του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου των Αθηνών, επιμένει, δια μέσου π.χ. του Tollin, ηρωϊκού κομμουνάρου της Κομμούνας των Παρισίων, ότι οι άνθρωποι αποκτούν νόημα και αξιοπρέπεια και ελευθερία, μόνον μέσα στις «φυσικές κοινότητές» τους. Αυτήν την «φυσική κοινότητα» του Ελληνικού πολιτισμού, με αντιπαιδαγωγική όσον και βλακώδη λύσσα, προσπαθεί να ξερριζώσει από τα τρυφερά παιδιά μας, η άμουσος συμπαιγνία, που κακοτέχνησε το βιβλίο της έκτης δημοτικού.

Κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν αυτές οι κυρίες και οι κύριοι, ότι παιδάκια έντεκα-δώδεκα χρόνων, δεν μπορούν να συνεπαρθούν, να κατανοήσουν και να ταξινομήσουν τον κόσμο γύρω τους, αν ο κόσμος αυτός, δεν προσωποποιείται με πρόσωπα ένσαρκα. Με πρόσωπα ζωντανά, τυρρανισμένα εκθαμβωτικής ομορφιάς και λάμπουσας ασχήμιας, με πρόσωπα που θα μιλούνε πρόσωπο με πρόσωπο με τα παιδιά μας: ο Καραϊσκάκης, ο Μακρυγιάννης, ο Άρης Βελουχιώτης, ο προδότης γελοίος Μαυροκορδάτος, τον οποίον εμφανίζουν, οι αρειμάνιοι, ως ισόκυρον του Κολοκοτρώνη (ίσου μεγέθους φωτογραφίες αμφοτέρωθεν)! Το κατάπτυστο αυτό κουρελούργημα, σκοπό έχει μία νέα πνευματική γενοκτονία εις βάρος του Ελληνισμού! Που είναι όλοι αυτοί οι ένσαρκοι ήρωες των γεγονότων; Π.χ. στη σελίδα 44 του επονειδίστου αυτού ονείδους, με τίτλο «Πολεμικές επιχειρήσεις: 1821-1824», οι μηδενογνώμονες αυτοί συγγραφείς, κατορθώνουν να μην αναφέρουν ούτε ένα όνομα! Και πιστεύουν, ότι παιδιά της ηλικίας αυτής, θα ενδιαφερθούν για τις αφηρημένες λέξεις με τις οποίες οι επαΐοντες αυτοί βομβαρδίζουν τα τρυφερά τους μυαλουδάκια! Το μόνο όνομα βέβαια, εκεί, είναι ο φιλέλλην Δράμαλης! «Μετά οίας ανεπιστημοσύνης και μαλακίας, πέπρακται»… Μια που έκανε τόσα έξοδα το σεβαστόν υπουργείον Παιδείας μ' αυτό το βιβλίο, δεν το στέλνει να μπαζώσει την υποθαλασσία; Εκεί άλλωστε, το βιβλίο έχει μια ελπίδα να συναντήσει τους Έλληνες που «συνωστίζονται»… στην αποβάθρα της Σμύρνης το 1922 και έκτοτε αγνοείται, από το βιβλίο, ο προορισμός τους…

Αργολόγοι, υπομείοντες του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Πυξ-λαξ έξω!
Πηγή: "Αντίβαρο"

και καλή χώνεψη.

Στην Αντικυρα, στην παραλία Διστόμου, έχει ένα νησάκι ονόματι Δασκαλειό. Ονομάστηκε έτσι γιατί εκεί οδηγούσαν οι καλόγεροι παιδιά για κρυφό σχολειό τα χρόνια εκείνα τα ζοφερά. Μάλλον το ονομάσανε για να εξυπηρετήσουνε τον "μύθο" κατά τους νεοεποχίτες, νεοταξίτες...

Εγώ απορώ ρε παιδιά, αφού δεν υπήρχε κρυφό σχολειο, γιατί εξακολουθούμε να μιλαμε και να γράφουμε ελληνικά σήμερα. Ποια εθνότητα, ποιο γένος θα'ταν 400 χρόνια, κάτω από κατακτητές, ΔΕ ΘΑ ΕΚΑΝΑΝ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΟΥΝ, ΓΛΩΣΣΑ, ΠΙΣΤΗ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ και θα έβγαινε απ'αυτό το ζυγό έχοντας διασώσει όλα αυτά? ΠΩΣ τα διέσωσε αλήθεια όλα αυτά αυτό το γένος? ΜΕ ΤΗΛΕΠΑΘΕΙΑ?

Μα είμαστε σοβαροί τελοσπάντων?

Posted: Thu Mar 08, 2007 4:59 pm

Από sottis

επειδη τυγχανω μικρασιατης κατα τα 3/4 στην καταγωγη,λεω πως αυτος που εγραψε το βιβλιο λεει ΜΠΟΥΡΔΕΣ(για να μην πω καμια κουβεντα πιο βαρια).οι 2 γιαγιαδες μου και ο ενας μου παππους ηρθανε απο εκει.η γιαγια μου που εζησε τελευταια πεθανε σε ηλικια 100 ετων το 2000.μεχρι την τελευταια στιγμη ειχε σωας τας φρενας και μου εχει διηγηθει παμπολλες φορες το πως ζουσανε εκει,αλλα και με ποιο τροπο τους εδιωξαν οι τουρκοι κ ποσο αιμα χυθηκε.δεν χρειαζεται να διαβασω κανενα βιβλιο λοιπον για να εχω αποψη,διοτι τα ξερω απο πρωτο χερι.εννοειται πως ψηφιζω την πρωτη επιλογη.

οσο για το πως ζουσανε εκει,η αληθεια ειναι πως ζουσανε ειρηνικα και δεν υπηρχε ελληνας φτωχος.και ητανε φιλοι με τον απλο τουρκικο λαο.το προβλημα το ειχανε με το τουρκικο κρατος,που τους εβαζε φοβερα ψηλες φορολογιες στις δουλειες τους.και που αργοτερα φανατισε(το τουρκικο κρατος)εντεχνα την ολη κατασταση και τον απλο τουρκικο λαο και εφτασαν τα πραγματα εκει που φτασανε κ εγινε αυτο που εγινε.οι απλοι τουρκοι δουλευανε ολοι σε δουλειες δικες μας.ειμασταν τα αφεντικα εκει.τους ειχαμε υπο καθεστως σκλαβιας, με την εννοια πως ειχαμε ολο το εμποριο δικο μας και ολο το χρημα περνουσε απο τα χερια μας.κανενας τουρκος δεν ειχε παραπονο γιατι αμοιβοτανε σωστα και τιμια για την δουλεια που προσφερε,δεν κλεβαμε κανενα.γι αυτο ολοι ψαχνοτανε να ερθουνε στην δουλεψη μας.μετανιες μας κανανε κ αφεντες μας λεγανε.τα υπολοιπα τα εγραψε η ιστορια...
εγω τουλαχιστον απο ανθρωπους που ζησανε εκει ετσι τα ξερω και ετσι μου τα εχουνε πει.

Posted: Thu Mar 08, 2007 5:31 pm

Από ΑρΕλα

εγω τουλαχιστον απο ανθρωπους που ζησανε εκει ετσι τα ξερω και ετσι μου τα εχουνε πει.

Ε τώρα έχουμε τους ειδήμονες, πανεπιστήμονες, παραφιλολογούντες που τα ξέρουν καλύτερα απ'αυτούς που τα έζησαν...κατάλαβες?

Τα πάντα προκειμένου να ρίξουμε άλλη μια μπαταριά στην πατρίδα. 'Οχι κύριοι, δεν τρώει η Ελλάδα τα παιδιά της...

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ επανειλημμένα προσπαθούν να την κατασπαράξουν!

Posted: Thu Mar 08, 2007 5:31 pm

Από ΔΗΜΕΛΛΗΝ

Φαίνεται ότι βλέπουμε το δέντρο αλλά χάνουμε το δάσος. Υπάρχουν πολιτικές σκοπιμότητες πίσω από τη συγγραφή αυτού του κατάπτυστου εγχειριδίου.

1. Αναφέρεται πολύ σωστά στην άλωση του 1204 από τους Φράγκους. Αλλά συνεχίζει λάθος γράφοντας κατάληψη και όχι άλωση αυτή των Τούρκων του 1453. Προϊδεάζει έτσι για τον φιλοτουρκισμό του εν λόγω «βιβλίου». Επιπλέον χρωματίζει με ηπιότερα χρώματα την τουρκική κατάκτηση από αυτή των Βενετών και των Γενουατών. Παίζει ψυχολογικά.

2. Έπειτα εμφανίζει την καθημερινή ζωή στην Κωνσταντινούπολη ως ειδυλλιακή. Παραβλέπονται η σκληρότητα και η ιταμότητα του κατακτητή.

3. Αναφέρει λανθασμένα την ιστορική ανακρίβεια ότι η συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή υπεγράφει το 1784, ενώ το σωστό είναι ότι υπεγράφει το 1774. Συνέπεια αυτής της ταπεινωτικής συνθήκης για τους Τούρκους από τους Ρώσους ήταν και το γεγονός της ελεύθερης ναυσιπλοΐας των ελληνικών πλοίων στο Αιγαίο και τα στενά, γεγονός που ΔΕΝ τονίζεται.

4. Στο θέμα της εκπαίδευσης παρουσιάζει τις συνθήκες ιδεατές. Έχουμε και λέμε: Το 1454 ιδρύθηκε η Μεγάλη του Γένους Σχολή, αργότερα ιδρύθηκε η Αθωνιάς και άλλες. Σε αυτές δεν είχαν πρόσβαση όλοι οι Έλληνες, αλλά οι επιφανείς και οι μεγαλοκληρικοί. Πολλοί προύχοντες επίσης χρηματοδοτούσαν την ίδρυση σχολείων. Και πάλι δεν ήταν αρκετά για να καλύψουν τον πληθυσμό. Σε πολλές δύσβατες ορεινές και ημιορεινές περιοχές όμως κάποιοι κληρικοί του κατωτέρου κλήρου πρόσφεραν πράγματι τη δυνατότητα στα Ελληνόπουλα να μάθουν τα πρώτα τους γράμματα (κολλυβογράμματα) τα έλεγαν. Έτσι διεσώθη σε μεγάλο ποσοστό η γλώσσα, γιατί η προφορικότητα δεν ήταν αρκετή. Υπάρχει το παραδείγματα της μονής Φιλανθρωπινών στα Ιωάννινα, αλλά και του πίνακος του Ιωάννου Γύζη. Οι Τούρκοι αρχικά δεν εμπόδισαν την ίδρυση σχολείων. Ούτε όμως τα χρηματοδοτούσαν. Θα λέγαμε τηρούσαν μία ουδέτερη στάση. Από ένα σημείο και μετά όμως και ιδιαίτερα τον 18ο αιώνα, στις αρχές του οποίου σταμάτησε το παιδομάζωμα άρχισαν να βλέπουν εχθρικά την παιδεία. Ήταν μία δύσκολη εποχή, κατά την οποία παρουσιάστηκε ο Εθναπόστολος Πατροκοσμάς ο Αιτωλός, όπου γκρέμιζε εκκλησίες και έκτιζε σχολεία προκαλώντας την έντονη δυσφορία των τοπικών οθωμανικών αρχών. Ήταν εκείνος που μαζί με τον Ρήγα και τον Κοραή κράτησαν ακοίμητη την Εθνική συνείδηση σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς. Η παρουσία του και το έργο του υποβαθμίζεται και αναφέρεται απαξιωτικά σκέτος Κοσμάς ο Αιτωλός.

5. Ακόμη αναφέρει ότι η ελληνική παροικία της Βενετίας ιδρύθηκε τον 18ο αιώνα. Νέα ιστορική ανακρίβεια. Σχετικά πρόσφατα εορτάστηκαν τα 500 χρόνια της ελληνικής παρουσίας. Όποιος γνωρίζει Μαθηματικά ας κάνει την αφαίρεση. Ο στόχος προφανής. Να μειωθεί ή και να εκμηδενιστεί η προσφορά των Ελλήνων στην συνολική δυτικοευρωπαϊκή πνευματική ανάπτυξη.

6. Όλα τα πολεμικά γεγονότα της επαναστάσεως εμφανίζονται συνοπτικά με σκοπό να προσπεράσει όσο το δυνατόν συντομότερα αυτό το «δύσκολο» σημείο για να αναφερθεί εκτενώς στα ελληνικά καφενεία. (Βιβλίο επιπέδου καφενείου δηλαδή). Λες και μας ενδιαφέρουν περισσότερο οι καφενέδες.

7. Λάβαρα σηκώθηκαν σε διάφορες περιοχές της σκλάβας πατρίδος. Στις 24 Μαρτίου στην πλατεία Αγίου Γεωργίου στην Πάτρα, την ίδια ημερομηνία στα Σάλωνα στη Στερεά. Οι Μανιάτες ως Σπαρτιατικά στρατεύματα κυριεύουν στις 23 Μαρτίου την Καλαμάτα. Αλλά αυτοί οι απίθανοι τύποι επιζητούν την ακρίβεια του λεπτού και του δευτερολέπτου. Δεν κυττάζουν τις κραυγαλέες ιστορικές ανακρίβειες που εμφανίζονται στο κατάπτυστο σχολικό εγχειρίδιο. Λοιπόν η 25η Μαρτίου ορίστηκε το 1838 από τον Όθωνα για να δείξει συμβολικά την ταύτιση της Ελληνικής Εθνεγερσίας με την χαρμόσυνη θρησκευτική αναγγελία. Όσο για τον Παλαιών Πατρών Γερμανό ήταν στις επιτροπές των προκρίτων και πρωτοστατούσε στον αγώνα. Στα απομνημονεύματά του πράγματι δεν αναφέρει το γεγονός. Αλλά όπως προείπα, τα λάβαρα σηκώθηκαν σε όλη τη Ελλάδα.

8. Ασφαλώς και το γνωρίζουμε ότι το πρώτο επαναστατικό κίνημα ήταν αυτό του Αλεξάνδρου Υψηλάντους. Δεν μας το έκρυψε κανένας. Έκανε όμως το λάθος να ξεκινήσει την επανάστασή του δίχως να σιγουρέψει τη ρωσική υποστήριξη. Επιπλέον η Μολδοβλαχία γειτνιάζει με την Κωνσταντινούπολη όπου μπορούν να μεταφερθούν πολυάριθμα τουρκικά στρατεύματα σε λίγο χρόνο. Όπως και συνέβη με τη συγκατάθεση της Ρωσίας. Η Ρωσία τότε ήταν δεσμευμένη να τηρήσει όσα προέβλεπε η διακήρυξη της Ιεράς συμμαχίας της οποίας ήταν μέλος. Έτσι ο Υψηλάντης απέμεινε απελπιστικά μόνος. Άθελά του όμως λειτούργησε ως ο τέλειος αντιπερισπασμός για να ανάψει το φυτίλι του αγώνος στην κυρίως Ελλάδα και ειδικότερα στην Πελοπόννησο και τη Στερεά. Εκεί είχαν δημιουργηθεί οι συνθήκες για την πραγματική επανάσταση. Οι θυσίες λοιπόν , τόσο του Υψηλάντους (φυλακίστηκε στις φυλακές Μούγκατς στην Αυστρία όπου αποφυλακίστηκε σωστό ράκος το 1827), όσο και των Φαρμάκη και Γεωργάκη Ολύμπιου (στο μοναστήρι του Σέκου) δεν πήγαν χαμένες. Πότισαν εκ θεμελίων το δέντρο της ελευθερίας.

9. Όσο για τα γεγονότα της απελευθερώσεως της Τριπολιτσάς πάλι μας τα μασάει και αφήνει να υπονοούμενα για τους κακούς Έλληνες που έσφαξαν τους καϋμένους Τούρκους. Λοιπόν, ο Γέρος του Μωριά προσπάθησε επανειλημμένως να έρθει σε συμφωνία με τους Τούρκους. Τους ζητούσε να εγκαταλείψουν την πόλη και 5.000.000 γρόσια ως αποζημίωση για τα δεινά που επέφεραν στην πολύπαθη Πελοπόννησο όλα τα χρόνια της σκλαβιάς. Εκείνοι το αρνήθηκαν. Απόδειξη του ότι οι Έλληνες δεν επιθυμούσαν σφαγές ήταν η συμφωνία της 23ης Σεπτεμβρίου του 1821 με τους 1.500 Αλβανούς να φύγουν ανενόχλητοι, όπως και το έπραξαν. Ο Σπυρίδων Τρικούπης γράφει χαρακτηριστικά ότι η συσσωρευμένη οργή τόσων αιώνων στο πλήθος για τους σκληρούς κατακτητές ξέσπασε στη Τριπολιτσά. Ήταν ανέφικτο να συγκρατηθούν. Πάρα ταύτα μετά το τριήμερο της καταστροφής αποφάσισαν να συνδράμουν οικονομικά τα ορφανά κάνοντας έρανο. Για πείτε μου γνωρίζετε να έκαναν κάτι αντίστοιχο οι άξεστοι Ασιάτες μετά τις σφαγές της Χίου, των Ψαρρών, της Κάσου, της Κρήτης και άλλων περιοχών?

10. Αποκρύπτεται το δολοφονικό σχέδιο των Νεοτούρκων (οι περισσότεροι ντονμέδες) το 1911 για τη γενοκτονία όλων των λαών της Μικρασίας (Αρμένιοι, Κούρδοι, Έλληνες, Λαζοί Ασσυροχαλδαίοι) με σκοπό την «καθαρή» Τουρκία Όπερ και εγένετο: γενοκτονία των Αρμενίων το 1915, των Ποντίων το 1919, των Ελλήνων Μικρασιατών το 1922. Για να μην αναφέρω την ανεπανάληπτη λεκτική ατάκα της ρεπούση «συνωστίζονταν» σαν να επρόκειτο για τα πλοία της γραμμής με προορισμό τα νησιά για τις καλοκαιρινές διακοπές. Μιλάμε για ένα βιβλίο γραμμένο κυριολεκτικά στο ποδάρι. «Δουλειές του ποδαριού» όπως λέει και ένα τραγούδι.

11. Επίσης, για να μην το ξεχάσω οι Κλέφτες γράφονται κλέφτες με μικρό κ, έχοντας προφανή σκοπό την εξομοίωσή τους με αυτούς του κοινού ποινικού δικαίου, όπως καταγγέλλει και ο Ζουράρις.

12. Τέλος, βιώνουμε άλλη μία ιστορική παραχάραξη με την αναφορά της ιδρύσεως του τουρκοκυπριακού μορφώματος το 1974, ενώ όπως είναι γνωστό αυτοανακηρύχθηκε «κράτος» το 1983.

Μήπως τελικά εμείς οι Έλληνες είμαστε αχάριστοι και διακόψαμε την 400ετή αρμονική συμβίωσή μας με τους «καλοκάγαθους» Τούρκους, σύμφωνα με τα λεχθέντα του Βαρθολομαίου?

Και να μην ξεχάσουμε τη ρήση ενός Άγγλου Ιστορικού: Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΕΧΕΙ ΠΟΙΝΙΚΟ ΜΗΤΡΩΟ.

Αφιερωμένο εξαιρετικά σε κάθε ΝΕΟΓΡΑΙΚΥΛΟ

Posted: Thu Mar 08, 2007 5:37 pm

Από xifomaxos

ρωμηέ

Posted: Thu Mar 08, 2007 5:40 pm

Από ΑρΕλα

Ολο το κατατεθέν σου ΔΗΜΗΤΡΙΕ έχει την βαρύτητα και την αξία του, αλλά επίτρεψέ μου να σταθώ σε κάποια σημεία ειδικά, για ευνόητους λόγους.

Πολλοί προύχοντες επίσης χρηματοδοτούσαν την ίδρυση σχολείων. Και πάλι δεν ήταν αρκετά για να καλύψουν τον πληθυσμό. Σε πολλές δύσβατες ορεινές και ημιορεινές περιοχές όμως κάποιοι κληρικοί του κατωτέρου κλήρου πρόσφεραν πράγματι τη δυνατότητα στα Ελληνόπουλα να μάθουν τα πρώτα τους γράμματα (κολλυβογράμματα) τα έλεγαν. Έτσι διεσώθη σε μεγάλο ποσοστό η γλώσσα, γιατί η προφορικότητα δεν ήταν αρκετή.

Και να μην ξεχάσουμε τη ρήση ενός Άγγλου Ιστορικού: Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΕΧΕΙ ΠΟΙΝΙΚΟ ΜΗΤΡΩΟ.

Posted: Thu Mar 08, 2007 7:40 pm

Από rempeskes

Όντως έχει πολλά τρωτά σημεία, αλλά τουλάχιστον είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση - την παρότρυνση προς άλλα βιβλία.

Ας μην ξεχνάμε επίσης πως πρόκειται για 11χρονα παιδιά. Kαι όλο το Αντίβαρο να τους έδιναν για βιβλίο ιστορίας, πάλι δεν θα το άνοιγαν.

Posted: Thu Mar 08, 2007 9:12 pm

Από ΔΗΜΕΛΛΗΝ

Πάλι μεταξεταστέος έμεινες Ρεμπεσκέ. Έχεις γκοτζιλαβώσει τελείως. Δεν θα πάθεις τίποτα αν ανοίξεις λίγο τα ματάκια σου.

Posted: Thu Mar 08, 2007 9:41 pm

Από The_Saboteur

Αμφοτεροι εστιασατε στο κρυφο σχολειο.
το ιερατειο αντεδρασε κυριως γι αυτο(θεμα συμφερωντος δηλαδη).
ομως το αν εγινε κρυφο σχολειο ειναι κατι δευτερευων.
το τι ρολο επαιξε η εκκλησια (οχι απαραιτητα αρνητικο) ειναι παλι δευτερευων μπροστα στην γενικη εικονα.
εδω πανε να βγαλουν τους τουρκους λαδι
ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ Η ΤΑΜΠΑΚΙΕΡΑ.

Posted: Thu Mar 08, 2007 10:56 pm

Από ΔΗΜΕΛΛΗΝ

Πολύ σωστός Saboteur.

Posted: Thu Mar 08, 2007 11:50 pm

Από Fabius Maximus

Εγώ απορώ ρε παιδιά, αφού δεν υπήρχε κρυφό σχολειο, γιατί εξακολουθούμε να μιλαμε και να γράφουμε ελληνικά σήμερα. Ποια εθνότητα, ποιο γένος θα'ταν 400 χρόνια, κάτω από κατακτητές, ΔΕ ΘΑ ΕΚΑΝΑΝ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΟΥΝ, ΓΛΩΣΣΑ, ΠΙΣΤΗ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ και θα έβγαινε απ'αυτό το ζυγό έχοντας διασώσει όλα αυτά? ΠΩΣ τα διέσωσε αλήθεια όλα αυτά αυτό το γένος? ΜΕ ΤΗΛΕΠΑΘΕΙΑ?

Μα είμαστε σοβαροί τελοσπάντων?

Οπως τα διατήρησαν και οι υπόλοιποι βαλκανικοί λαοί που ήταν 400 χρόνια υπό τους Τούρκους, που δεν έχουν το μύθο του κρύφου σχολείου. Αν τώρα σε κάποιο ορεινό χωρίο υπήρχε κάποιος παπάς που μάθαινε γράμματα, αυτό δεν σημαίνει την ύπαρξη κρυφών σχολείων. Ο Μεθόδιος Ανθρακίτης , ο Δρούγκας και τόσοι άλλοι δεν δίδαξαν σε κρυφά σχολεία, σε φανερώτατα ήτανε μέχρι που τους έβαλε χέρι η παπαδοκρατία.

Επίσης δεν το ήξερα πως οι ιστορικοί του 19ου αιώνα, ο Παπαρηγόπουλος, ο Σαθάς ή, και οι αγωνιστές του 21 Νεόφυτος Βάμβας και Μιχάλης Οικονόμου είναι νεοταξίτες. Τουρκολάγνος και νεοταξίτης και ο ανώνυμος συντάκτης της Ελληνικής Νομαρχίας.

Posted: Thu Mar 08, 2007 11:54 pm

Από _XRHSTOS_

Το βιβλίο αυτό,κατά δημόσια δήλωση της συγγραφέως του και με την υποστήριξη Υπουργείου Παιδείας,γράφτηκε με σκοπό την εξάλλειψη της εθνικής συνειδήσεως.

Προκύπτει ως συμπέρασμα δηλαδή ότι γράφτηκε για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων πολιτικών σκοπών και στην προκειμένη περίπτωση αντεθνικών.

Αυτό αρκεί για να αποσυρθεί αυτό το βιβλίο!

Posted: Fri Mar 09, 2007 2:00 am

Από veni_vidi_vici

_XRHSTOS_ έγραψε: Το βιβλίο αυτό,κατά δημόσια δήλωση της συγγραφέως του και με την υποστήριξη Υπουργείου Παιδείας,γράφτηκε με σκοπό την εξάλλειψη της εθνικής συνειδήσεως.

Προκύπτει ως συμπέρασμα δηλαδή ότι γράφτηκε για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων πολιτικών σκοπών και στην προκειμένη περίπτωση αντεθνικών.

Αυτό αρκεί για να αποσυρθεί αυτό το βιβλίο!

συνφωνω απολυτα προς αυτο....η μονη μου διαφωνια ειχε να κανει με το κρυφο σχολειο και τον ενγενη ρολο της εκκλησιας στην τουρκοκρατια...

Posted: Fri Mar 09, 2007 1:16 pm

Από The_Saboteur

Κατω τα χερια απο τα παιδιά μας!

Βλέπουμε εδω και μέρες στα ΜΜΕ να γινεται ενας ντόρος για το βιβλίο ιστορίας της
ΣΤ δημοτικού.
Αρκετοί βέβαια ασχοληθήκαμε με το θέμα πολύ πριν αποφασίσουν τα ΜΜΕ οτι μπορεί αυτο το θέμα να καλύψει κανα κενό στον τηλεοπτικό χρόνο.
"Αν κάποιος πολιτικός χορέψει σε ενα νυχτερινό κέντρο θα το ξερουμε την επόμενη μερα.
Αν είπε κατι ο Κωστέτσος ή ο Έλεγκανς ή κάποιος αλλος,τοτε θα το ξερουμε την ίδια μέρα.
Όμως για το βιβλίο που αντέδρασε τοσος κόσμος το μάθε το πανελλήνιο χθες.
τωρα ας μπούμε στο θέμα του επίμαχου βιβλίου.
Προσώπικα ως πολίτης με κριτική σκέψη έχω κάποιες απορείες σχετικά με την Υλη και τη διατύπωση αυτού του βιβλιου.
παραδειγμα στη σελιδα 109 γραφει:
«Οι Έλληνες, το 1940-41, απομακρύνουν τα ιταλικά στρατεύματα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα» (Ιστορία Στ΄ Δημοτικού, σελ. 109).

Η λέξη απομακρύναν είναι η σωστή διατύπωση? το οτι πολεμισαν Ηρωίκα, το οτι δώσαν το αίμα τους, το οτι πολλοι αφήσαν εκεί τα κοκκαλά τους, δεν μετραεί.
το "οι Ήρωες πολεμούν ως Ελληνες" που είπε ο ουίνστον τσώρτσιλ αναφορικά με τον ένδοξο Ελληνικό στρατό, δεν ειναι ιστορική αληθεία?

«Στις 27 Αυγούστου του 1922 ο τουρκικός στρατός μπαίνει στη Σμύρνη. Χιλιάδες Έλληνες συνωστίζονται στο λιμάνι, προσπαθώντας να μπουν στα πλοία…» .

Ακριβώς έτσι έγινε? Οι Έλληνες περιμέναν με το εισητήριο στο χέρι το πλοίο της γραμμής?
το οτι προσπαθουσαν να μπούν κολυμπώντας στα πλοία και τις βαρκες και οτι απο τα ευρωπαίκα πλοία οι πολιτισμένοι ευρωπαίοι τους σκοτώναν για να μην τους πάρουν μαζί τους είναι ψέμματα? δεν βολευεί αυτη η ιστορική αληθειά? θα χαλάσει το ευρωπέϊκο μας προφίλ?
επίσης ειναι εμφανές οτι στο "βιβλιο" αυτο επιχειρήτε να δωθεί μια συνοπτική εικόνα της επανάστασης του 1821 χωρίς αναφορά σε πρόσωπα και καταστάσεις με αποτελεσμα (να πω σκοπό?) να απαλειφθεί η ιστορική μνήμη.
αλλα δεν θα σας περάσει.

απο
http://thessalonikios.dom.gr

Posted: Fri Mar 09, 2007 2:48 pm

Από ρωμηός

veni_vidi_vici έγραψε: συνφωνω απολυτα προς αυτο....η μονη μου διαφωνια ειχε να κανει με το κρυφο σχολειο και τον ενγενη ρολο της εκκλησιας στην τουρκοκρατια...

Νομίζω ότι το θέμα των κρυφών σχολείων είναι πολύ δευτερεύον. Εδώ προσβάλλονται οι μνήμες και τα μαρτύρια των προγόνων μας στο βωμό ενός δήθεν ειρηνιστικού πνεύματος καταλλαγής και συμφιλίωσης. Αυτά τα παραμυθάκια να πάνε τα διδάξουν στη Ντίσνεϋλαντ της ευρωλιγουριάς τους...αντε μη σηκωθεί κανάς Κολοκοτρώνης (διότι πως να το κάνουμε, άλλο fusai κι άλλο foustanelle).

Αλλά και η Εκκλησία ή μάλλον καλύτερα οι πρωτοκαθεζόμενοι, καθέζονται ως επι αφοδευτηρίω και παραμιλούν για "κρυφά σχολιά"! Αν είχαν ολίγη επίγνωση του τι εκπροσωπούν και τι επαγγέλονται, δεν θα καθόντουσαν να ασχολούνται με το αν και πόσο συνέβαλαν στην Ελληνική Επανάσταση, ως Εκκλησία, ως Θείον Καθίδρυμα. Διότι άλλο Εκκλησία ως σύναξη, ως Βασιλεία, ως Σώμα Χριστού, κι άλλο ο καθείς, κληρικός ή λαϊκός. Σαφώς πολλοί κληρικοί αλλά και πολλοί πιστοί, μέλη της Εκκλησίας (σχεδόν όλοι τους δηλαδή) συμμετείχαν και συμμετέχουν στους Εθνικούς Αγώνες. Ο Χρυσόστομος Σμύρνης δεν επέλεξε το μαρτυρικό θάνατο μαζί με τους πιστούς του ενώ ο έτερος Καθολικός προτίμησε την... "πτήση 747 για Παρίσι"? Ή ο πατροΚοσμάς που όργωσε τα ελληνικά εδάφη δεν προέτρεπε προ παντός άλλου να ανοίγουν οι Έλληνες Ελληνικά Σχολεία? Ή πιο πρόσφατα ο ηρωϊκός Μητροπολίτης Κονίτσης κυρός Σεβαστιανός δέν ανάλωσε τη ζωή του για τη Βόρειο Ήπειρο?

Posted: Fri Mar 09, 2007 4:28 pm

Από xifomaxos

Ρωμηέ με κάλυψες απόλυτα :urock: