ΠΕΡΙ ΣΟΦΙΑΣ (αρχαίον κείμενον)
Δημοσιεύτηκε: Τρί 01 Ιούλ 2008, 18:15
Το παρακάτω κείμενο είναι δικό μου και έχει ως θέμα την σοφία. Η σοφία δεν είναι κάτι που "γερνάει". Οι κάθε είδους εμπειρίες βοηθούν στην απόκτηση σοφίας.
Εχόντων μέν πολλων εξ υμων πολιάν την κεφαλήν τοις πάσι δηλον ότι γηρας ενέστη τοις βροτοις. Γέροντος δέ τινος όντος ποσώς ου κακόν, αλλά τοι καιρός ανασκοπεισθαι τα παλαιά διανοούμενον συνετώς τα μέν ότι αγαθά, τα δέ ότι κακά. Χρή μέν γάρ ταις πάσαις εμπειρίαις ταις εκ του βίου χρήσασθαι ως επί το πολύ αυτωι οικείαις, ώστε τάς μέν συμφοράς οπόσας έχει ευ αμύνασθαι, τά δέ συμφέροντα αυτωι εις βεβαίαν μεταβαλειν επιστήμην. Ταύτην εγώγε λέγω ότι εστι σοφία. Αρχή δέ δή σοφίας το καθιζάνον εκ παντοίων και πολλων του βίου μεταβολων. Ούκουν σοφόν τοι το σαφές, ως ειρημένον, επειδάν άνθρωπός τις λογισάμενος ταυτα κρίνηι τα βέλτιστα και τα ωφελιμώτατα; Τέλος δ' ένεστιν ειπειν τον άνθρωπον κατά μέν τήν σοφίαν αγήρατον, τωι δέ σώματι κάματον ειναι, έχοντα σοφήν την κεφαλήν, ου δια την των τριχων μεταβολην αλλά επεί ό τε βίος ώσπερ ναυς πολλάς περιέρχεται περιπετείας.
Έχοντας πολλοί από σας την κεφαλή γκριζωπή γίνεται φανερό τοις πάσι ότι τα γερατειά "χτυπούν" την πόρτα στους θνητούς. Και όντας κανείς γέρος καθόλου κακό δεν είναι, αλλά ίσα ίσα είναι η κατάλληλη στιγμή αφού κάνεις μες στο μυαλό σου σκέψεις με σύνεση, ότι κάποια είναι καλά και κάποια κακά. Πρέπει δηλαδή να χρησιμοποιεί κανείς όλες τις εμπειρίες της ζωης όσο γίνεται πιο οικεία, ώστε αφ΄ενός τις συμφορές όσες αποκτήσει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά, αφ' ετερου όσα τον συμφέρουν να τα μετατρέψει σε σταθερή γνώση. Αυτή εγώ τουλάχιστον λέγω ότι ειναι σοφία. Αρχή λοιπόν της σοφίας είναι το καταστάλλαγμα που προέρχεται από πολλές και κάθε είδους μεταβολές στη ζωή. Δεν είναι λοιπόν η σοφία κάτι το σαφές, όπως έχει ειπωθεί, όταν ο άνθρωπος αφού σκεφτεί αυτά κρίνει με τον καλλίτερο και τον ωφελιμώτερο τρόπο; Και τέλος πρέπει να πω ότι ο άνθρωπος αγέραστος ως προς την σοφία, όμως η υπάρχει σ΄αυτόν σωματική κούραση, επειδή έχει σοφό κεφάλι, όχι εξαιτίας της αλλαγής των τριχών, αλλά επειδή η ζωή όπως και το πλοίο περιέρχεται σε πολλές περιπέτειες.
Εχόντων μέν πολλων εξ υμων πολιάν την κεφαλήν τοις πάσι δηλον ότι γηρας ενέστη τοις βροτοις. Γέροντος δέ τινος όντος ποσώς ου κακόν, αλλά τοι καιρός ανασκοπεισθαι τα παλαιά διανοούμενον συνετώς τα μέν ότι αγαθά, τα δέ ότι κακά. Χρή μέν γάρ ταις πάσαις εμπειρίαις ταις εκ του βίου χρήσασθαι ως επί το πολύ αυτωι οικείαις, ώστε τάς μέν συμφοράς οπόσας έχει ευ αμύνασθαι, τά δέ συμφέροντα αυτωι εις βεβαίαν μεταβαλειν επιστήμην. Ταύτην εγώγε λέγω ότι εστι σοφία. Αρχή δέ δή σοφίας το καθιζάνον εκ παντοίων και πολλων του βίου μεταβολων. Ούκουν σοφόν τοι το σαφές, ως ειρημένον, επειδάν άνθρωπός τις λογισάμενος ταυτα κρίνηι τα βέλτιστα και τα ωφελιμώτατα; Τέλος δ' ένεστιν ειπειν τον άνθρωπον κατά μέν τήν σοφίαν αγήρατον, τωι δέ σώματι κάματον ειναι, έχοντα σοφήν την κεφαλήν, ου δια την των τριχων μεταβολην αλλά επεί ό τε βίος ώσπερ ναυς πολλάς περιέρχεται περιπετείας.
Έχοντας πολλοί από σας την κεφαλή γκριζωπή γίνεται φανερό τοις πάσι ότι τα γερατειά "χτυπούν" την πόρτα στους θνητούς. Και όντας κανείς γέρος καθόλου κακό δεν είναι, αλλά ίσα ίσα είναι η κατάλληλη στιγμή αφού κάνεις μες στο μυαλό σου σκέψεις με σύνεση, ότι κάποια είναι καλά και κάποια κακά. Πρέπει δηλαδή να χρησιμοποιεί κανείς όλες τις εμπειρίες της ζωης όσο γίνεται πιο οικεία, ώστε αφ΄ενός τις συμφορές όσες αποκτήσει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά, αφ' ετερου όσα τον συμφέρουν να τα μετατρέψει σε σταθερή γνώση. Αυτή εγώ τουλάχιστον λέγω ότι ειναι σοφία. Αρχή λοιπόν της σοφίας είναι το καταστάλλαγμα που προέρχεται από πολλές και κάθε είδους μεταβολές στη ζωή. Δεν είναι λοιπόν η σοφία κάτι το σαφές, όπως έχει ειπωθεί, όταν ο άνθρωπος αφού σκεφτεί αυτά κρίνει με τον καλλίτερο και τον ωφελιμώτερο τρόπο; Και τέλος πρέπει να πω ότι ο άνθρωπος αγέραστος ως προς την σοφία, όμως η υπάρχει σ΄αυτόν σωματική κούραση, επειδή έχει σοφό κεφάλι, όχι εξαιτίας της αλλαγής των τριχών, αλλά επειδή η ζωή όπως και το πλοίο περιέρχεται σε πολλές περιπέτειες.