Ορφικοί Ύμνοι

[Aiolos]

Aίολος
Καμμένος Ιδεογραφίτης


PostPosted: Sun Jan 07, 2007 1:07 am Post subject: Ορφικοί Ύμνοι



Οι Ορφικοί Ύμνοι ήταν οι ύμνοι που τραγουδούνταν ή απαγγέλονταν κατά την διάρκεια των Ορφικών Μυστηρίων των αρχαίων Ελλήνων. Η λατρεία τους ήταν γνωστή μόνο στους μυημένους σ' αυτά και πολύ λίγα σώζονται μέχρι τι μέρες για να ξέρουμε τι ακριβώς τελετές γινόνταν στα μυστήρια. Αποσπασματικά μόνο σώζονται μερικοί ύμνοι, εικονικές παραστάσεις από τα μυστήρια ή μερικές σποραδικές αναφορές και σχόλια. Χαρακτηριστικό τους είναι η μυστικιστική λατρεία και ο αποκρυφισμός από τα μάτια των αμύητων σ' αυτά.



ΔΙΟΣ

Ζεύ πολυτίμητε, Ζεύ άφθαρτε, τούτη εδώ σε σένα εμείς τη μαρτυρία τη λυτρωτική και προσευχή απευθύνουμε, ω βασιλέα, μέσα απ' την κεφαλή σου όλα τα θεία φάνηκαν, ή θεά μητέρα γη και των βουνών οι υψίβουες ράχες κι ή θάλασσα και όλα, όσα ο ουρανός εντός του περιέκλεισε· ω Κρόνιε Ζεύ, σκηπτούχε, καταιβάτη, γενναιόψυχε, παντογόνε, αρχή των πάντων και των πάντων τέλος, γαιοσείστη, αυξητή, καθαρτήριε, παντοσείστη, άστραπαίε, βρονταίε, κεραύνιε, γόνιμε Ζεύ' εισάκουσε με, ποικιλόμορφε, και δίνε υγεία ακρατή και τη θεά ειρήνη κι άμεμπτη φήμη πλούτου.

-------------------

ΤΟΥ ΑΣΤΡΑΠΙΑΙΟΥ ΔΙΟΣ

Επικαλούμαι τον μεγάλο, ιερόν, περιφανή, βροντώδη, νεφελώδη, φλόγινο, πυρόδρομο, αερόφεγγο, αυτόν πού αστράφτει των νεφών το φως με γοργοβρόντητη φωνή, τρομαχτικό, οξύθυμο, ανίκητο αγνό θεό, αστραπαίο Δία, παγγενήτορα, μέγιστο βασιλέα, να φέρνει ευμενής γλυκύ τέλος του βίου

-------------------

ΤΗΣ ΠΡΟΘΥΡΑΙΑΣ (Αρτέμιδος)

Εισάκουσε με, ώ πολύσεμνη θεά, πολυώνυμη θεότητα, αρωγέ των ωδίνων, γλυκύ πρόσωπο στίς λεχώνες, συ μόνη σωτηρία των θηλέων, φιλόπαιδη, πραύθυμη, εύτοκία, πού άπ' τους θνητούς στίς νέες παραστέκεσαι, ώ Προθυραία, κλειδούχε, ευπρόσιτη, θρέπτειρα, σε όλους προσηνής,συ πού εξουσιάζεις όλων τίς κατοικίες καί χαίρεσαι στα συμπόσια, λυσίζωνη, αφανέρωτη, φανερώνεσαι σ' όλα τα έργα, συμπάσχεις στίς ωδίνες καί χαίρεσαι στίς ευτοκίες, ώ Ειλείθυια, πού λύνεις τους πόνους σε φοβερές ταλαιπωρίες· γιατί μονάχα εσένα ονομάζουν οί λεχώνες ανάπαυση ψυχής διότι σε σένα βρίσκονται οί ξεχασμένες θλίψεις των τοκετών, ώ "Αρτεμις Είλείθυια, καί σεμνή Προθυραία. Ακουσε, μακαρία, καί δίνε ως αρωγός πού είσαι απογόνους καί σώζε, καθώς γεννήθηκες πάντοτε σωτήρας όλων.

-------------------

ΑΘΗΝΑΣ

Παλλάς μονογενής μεγάλου Διός έκγονε σεμνή
δία μάκαιρα θεά πολεμόκλονε ομβριμόθυμε
άρρητε ρητή μεγαλώνυμε αντροδίαιτε
ή διέπεις όχθους υψαύχενας ακρωρείους
ηδ' όρεα σκιόεντα νάπαισί τε σην φρένα τέρπεις
οπλοχαρής οιστρούσα βροτών ψυχάς μανίαισι
γυμνάζουσα κόρη φρικώδη θυμόν έχουσα
Γοργοφόνη φυγόλεκτρε τεχνών μήτερ πολύολβε
ορμάστειρα φίλοιστρε κακοίς αγαθοίς δε φρόνησις
άρσην μεν και θήλυς έφυς πολεματόκε μήτι
αιολόμορφε δράκαινα φιλένθεε αγλαότιμε
Φλεγραίων ολέτειρα γιγάντων ιππελάτειρα
Τριτογένεια λύτειρα κακών νικηφόρε δαίμον
ήματα και νύκτας αιεί νεάταισιν εν ώραις
κλυθί μου ευχομένου δος δ' ειρήνην πολύολβον
και κόρον ηδ' υγίειαν επ' ευόλβοισιν εν ώραις
γλαυκώφ' ευρεσίτεχνε πολυλλίστη βασίλεια

--------------------

ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ
(θυμίαμα μάνναν)

Ελθέ μάκαρ Παιάν Τιτυοκτόνε Φοίβε Λυκορεύ
Μεμφίτ' αγλαότιμε ιήιε ολβιοδώτα
χρυσολύρη σπερμείε αρότριε Πύθιε Τιτάν
Γρύνειε Σμινθεύ Πυθοκτόνε Δελφικέ μάντι
άγριε φωσφόρε δαίμον εράσμιε κύδιμε κούρε
μουσαγέτα χοροποιέ εκηβόλε τοξοβέλεμνε
Βάκχιε και Διδυμεύ εκάεργε Λοξία αγνέ
Δήλιε άναξ πανδερκές έχων φαεσίμβροτον όμμα
χρυσοκόμα καθαράς φήμας χρησμούς τ' αναφαίνων
κλυθί μου ευχομένου λαών ύπερ εύφρονι θυμώι
τόνδε συ γαρ λεύσσεις τον απείριτον αιθέρα πάντα
γαίαν τ' ολβιόμοιρον ύπερθέ τε και δι' αμολγού
νυκτός εν ησυχίαισιν υπ' αστεροόμματον όρφνην
ρίζας νέρθε δέδορκας έχεις δε τε πείρατα κόσμου
παντός σοι δ' αρχή τε τελευτή τ' εστί μέλουσα
παντοθαλής συ δε πάντα πόλον κιθάρηι πολυκρέκτωι
αρμόζεις οτέ μεν νεάτης επί τέρματα βαίνων
άλλοτε δ' αυθ' υπάτην ποτέ Δώριον εις διάκοσμον
πάντα πόλον κιρνάς κρίνεις βιοθρέμμονα φύλα
αρμονίηι κεράσας παγκόσμιον ανδράσι μοίραν
μίξας χειμώνος θέρεος τ' ίσον αμφοτέροισιν
εις υπάτας χειμώνα θέρος νεάταις διακρίνας
Δώριον εις έαρος πολυηράτου ώριον άνθος
ένθεν επωνυμίην σε βροτοί κλήιζουσιν άνακτα
Πάνα θεόν δικέρωτ' ανέμων συρίγμαθ' ιέντα
ούνεκα παντός έχεις κόσμου σφραγίδα τυπώσιν
κλύθι μάκαρ σώζων μύστας ικετηρίδι φωνήι

-------------------

ΑΡΕΟΣ
(θυμίαμα λίβανον)

Αρρηκτ' ομβριμόθυμε μεγασθενές άλκιμε δαίμον
οπλοχαρής αδάμαστε βροτοκτόνε τειχεσιπλήτα
Αρες άναξ οπλόδουπε φόνοις πεπαλαγμένος αιεί
αίματι ανδροφόνωι χαίρων πολεμόκλονε φρικτέ
ος ποθέεις ξίφεσιν τε και έγχεσι δήριν άμουσον
στήσον έριν λυσσώσαν άνες πόνον αλγεσίθυμον
εις δε πόθον νεύσον Κύπριδος κώμους τε Λυαίου
αλλάξας αλκήν όπλων εις έργα τα Δηούς
ειρήνην ποθέων κουροτρόφων ολβιοδώτιν

-------------------

ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ
(θυμίαμα μάνναν)

Ιητήρ πάντων Ασκληπιέ δέσποτα Παιάν
θέλγων ανθρώπων πολυαλγέα πήματα νούσων
ηπιόδωρε κραταιέ μόλοις κατάγων υγίειαν
και παύων νούσους χαλεπάς κήρας θανάτοιο
αυξιθαλής επίκουρ' απαλεξίκακε ολβιόμοιρε
Φοίβου Απόλλωνος κρατερόν θάλος αγλαότιμον
εχθρέ νόσων Υγίειαν έχων σύλλεκτρον αμεμφή
ελθέ μάκαρ σωτήρ βιοτής τέλος εσθλόν οπάζων.

------------------

ΑΦΡΟΔΙΤΗΝ

Ουρανία πολύυμνε φιλομμειδής Αφροδίτη
ποντογενής γενέτειρα θεά φιλοπάννυχε σεμνή
νυκτερία ζεύκτειρα δολοπλόκε μήτερ Ανάγκης
πάντα γαρ εκ σέθεν εστίν υπεζεύξω δε κόσμον
και κρατέεις τρισσών μοιρών γεννάις δε τα πάντα
όσσα τ' εν ουρανώι εστι και εν γαίηι πολυκάρπωι
εν πόντου τε βυθώι σεμνή Βάκχοιο πάρεδρε
τερπομένη θαλίαισι γαμοστόλε μήτερ Ερώτων
Πειθοί λεκτροχαρής κρυφία χαριδώτι
φαινομένη αφανής ερατοπλόκαμε ευπατέρεια
νυμφιδία σύνδαιτι θεών σκηπτούχε λύκαινα
γεννοδότειρα φίλανδρε ποθεινοτάτη βιοδώτι
η ζεύξασα βροτούς αχαλινώτοισιν ανάγκαις
και θηρών πολύ φύλον ερωτομανών υπό φίλτρων
έρχεο Κυπρογενές θείον γένος είτε εν Ολύμπωι
εσσί θεά βασίλεια καλώι γήθουσα προσώπωι
είτε και ευλιβάνου Συρίης έδος αμφιπολεύεις
είτε συ γε εν πεδίουσι συν άρμασι χρυσεοτεύκτοις
Αιγύπτου κατέχεις ιερής γονιμώδεα λουτρά
ή και κυκνείουσιν όχοις επί πόντιον οίδμα
ερχομένη χαίρεις κητών κυκλίαισι χορείαις
ή νύμφαις τέρπηι κυανώπισιν εν χθονί δίηι
θίνας επ' αιγιαλοίς ψαμμώδεσιν άλματι κούφωι
είτε εν Κύπρωι άνασσα τροφώι σέο ένθα καλαί σε
παρθένοι άδμηται νύμφαι τ' ανά πάντ' ενιαυτόν
υμνούσιν σε μάκαιρα και άμβροτον αγνόν Αδωνιν
ελθέ μάκαιρα θεά μαλ' επήρατον είδος έχουσα
ψυχήι γαρ σε καλώ σεμνήι αγίοισι λόγοισιν

------------------

ΓΑΙΑΣ
(θυμίαμα παν σπέρμα πλην κυάμων και αρωμάτων)

Γαία θεά μήτερ μακάρων θνητών τ' ανθρώπων
παντρόφε πανδώτειρα τελεσφόρε παντολέτειρα
αυξιθαλής φερέκαρπε καλαίς ώραισι βρύουσα
έδρανον αθανάτου κόσμου πολυποίκιλε κούρη
ή λοχίαις ωδίσι κύεις καρπόν πολυειδή
αιδία πολύσεπτε βαθύστερν' ολβιόμοιρε
ηδυπνόοις χαίρουσα χλόαις πολυανθέσι δαίμον
ομβροχαρής περί ή κόσμος πολυδαίδαλος άστρων
ειλείται φύσει αενάωι και ρεύμασι δεινοίς
αλλά μάκαιρα θεά καρπούς αύξοις πολυγηθείς
ευμενές ήτορ έχουσα συν ολβίοισιν εν ώραις

-----------------

ΔΗΜΗΤΡΟΣ ΕΛΕΥΣΙΝΙΑΣ
(θυμίαμα στύρακα)

Δηώ παμμήτειρα θεά πολυώνυμε δαίμον
σεμνή Δήμητερ κουροτρόφε ολβιοδώτι
πλουτοδότειρα θεά σταχυοτρόφε παντοδότειρα
ειρήνηι χαίρουσα και εργασίαις πολυμόχθοις
σπερμεία σωρίτι αλωαία χλοόκαρπε
ή ναίεις αγνοίσιν Ελευσίνος γυάλοισιν
ιμερόεσσα ερατή θνητών θρέπτειρα προπάντων
η πρώτη ζεύξασα βοών αροτήρα τένοντα
και βίον ιμερόεντα βροτοίς πολύολβον ανείσα
αυξιθαλής Βρομίοιο συνέστιος αγλαότιμος
λαμπαδόεσσα αγνή δρεπάνοις χαίρουσα θερείοις
συ χθόνια συ δε φαινομένη συ δε πάσι προσηνής
εύτεκνε παιδοφίλη σεμνή κουροτρόφε κούρα
άρμα δρακοντείοισιν υποζεύξασα χαλινοίς
εγκυκλίοις δίναις περί σον θρόνον ευάζουσα
μουνογενής πολύτεκνε θεά πολυπότνια θνητοίς
ής πολλαί μορφαί πολυάνθεμοι ιεροθαλείς
ελθέ μάκαιρ' αγνή καρποίς βρίθουσα θερείοις
ειρήνην κατάγουσα και ευνομίην ερατεινήν
και πλούτον πολύολβον ομού δ' υγίειαν άνασσαν

-------------------

ΔΙΟΝΥΣΟΥ
(θυμίαμα στύρακα)

Κικλήσκω Διόνυσον ερίβρομον ευαστήρα
πρωτόγονον διφυή τρίγονον Βακχείον άνακτα
άγριον άρρητον κρύφιον δικέρωτα δίμορφον
κισσόβρυον ταυρωπόν Αρήιον εύιον αγνόν
ωμάδιον τριετή βοτρυηφόρον ερνεσίπεπλον
Ευβοθλεύ πολύβουλε Διός και Περσεφονείης
αρρήτοις λέκτροισι τεκνωθείς άμβροτε δαίμον
κλύθι μάκαρ φωνής ηδύς δ' επίπνευσον αμεμφής
ευμενές ήτορ έχων συν ευζώνοισι τιθήναις

------------------

ΕΡΜΟΥ
(θυμίαμα λίβανον)

Κλύθι μου Ερμεία Διός άγγελε Μαιάδος υιέ
παγκρατές ήτορ έχων εναγώνιε κοίρανε θνητών
εύφρων ποικιλόβουλε διάκτορε αργειφόντα
πτηνοπέδιλε φίλανδρε λόγου θνητοίσι προφήτα
γυμνάσιν ός χαίρεις δολίαις τ' απάταις τροφιούχε
ερμηνεύ πάντων κερδέμπορε λυσιμέριμνε
ός χείρεσσιν έχεις ειρήνης όπλον αμεμφές
Κωρυκιώτα μάκαρ εριούνιε ποικιλόμυθε
εργασίαις επαρωγέ φίλε θνητοίς εν ανάγκαις
γλώσσης δεινόν όπλον το σεβάσμιον ανθρώποισι
κλύθι μμου ευχομένου βιότου τέλος εσθλόν οπάζων
εργασίαισι λόγου χάρισιν και μνημοσύνηισιν

------------------

ΕΡΩΤΟΣ

Κικλήσκω μέγαν αγνόν εράσμιον ηδύν Ερωτα
τοξαλκή πτερόεντα πυρίδρομον εύδρομον ορμήι
συμπαίζοντα θεοίς ηδέ θνητοίς ανθρώποις
ευπάλαμον διφυή πάντων κληίδας έχοντα
αιθέρος ουρανίου πόντου χθονός ηδ' όσα θνητοίς
πνεύματα παντογένεθλα θεά βόσκει χλοόκαρπος
ηδ' όσα Τάρταρος ευρύς έχει πόντος θ' αλίδουπος
μούνος γαρ τούτων πάντων οίηκα κρατύνεις
αλλά μάκαρ καθαραίς γνώμαις μύσταισι συνέρχου
φαύλους δ' εκτοπίους θ' ορμάς από τώνδ' απόπεμπε

------------------

ΕΚΑΤΗΣ

Εινοδίαν Εκάτην κλήιζω τριοδίτιν εραννήν
ουρανίαν χθονίαν τε και ειναλίαν κροκόπεπλον
τυμβιδίαν ψυχαίς νεκύων μέτα βακχεύουσαν
Περσείαν φιλέρημον αγαλλομένην ελάφοισι
νυκτερίαν σκυλακίτιν αμαιμάκετον βασίλειαν
θηρόβρομον άζωστον απρόσμαχον είδος έχουσαν
ταυροπόλον παντός κόσμου κληιδούχον άνασσαν
ηγεμόνην νύμφην κουροτρόφον ουρεσιφοίτιν
λισσόμενος κούρην τελεταίς οσίαισι παρείναι
βουκόλωι ευμενέουσαν αεί κεχαρηότι θυμώι

------------------

ΕΣΤΙΑΣ

Εστία ευδυνάτοιο Κρόνου θύγατερ βασίλεια
ή μέσον οίκον έχεις πυρός αενάοιο μεγίστου
τούσδε συ εν τελεταίς οσίους μύστας αναδείξαις
θεισ' αιειθαλέας πολυόλβους εύφρονας αγνούς
οίκε θεών μακάρων θνητών στήριγμα κραταιόν
αιδίη πολύμορφε ποθεινοτάτη χλοόμορφε
μειδιόωσα μάκαιρα ταδ' ιερά δέξο προθύμως
όλβον επιπνείουσα και ηπιόχειρον υγείαν

-------------------

ΗΛΙΟΝ
(θυμίαμα λιβανομάνναν)

Κλύθι μάκαρ πανδερκές έχων αιώνιον όμμα
Τιτάν χρυσαυγής Υπερίων ουράνιον φως
αυτοφυής ακάμα ζώιων ηδεία πρόσοψι
δεξιέ μεν γενέτωρ ηούς ευώνυμε νυκτός
κράσιν έχων ωρών τετραβάμοσι ποσσί χορεύων
εύδρομε ριζωτήρ πυρόεις φαιδρωπέ διφρευτά
ρόμβου απειρεσίου δινεύμασιν οίμον ελαύνων
ευσεβέσιν καθοδηγέ καλών ζαμενής ασεβούσι
χρυσολύρη κόσμου τον εναρμόνιον δρόμον έλκων
έργων σημάντωρ αγαθών ωροτρόφε κούρε
κοσμοκράτωρ συρικτά πυρίδρομε κυκλοέλικτε
φωσφόρε αιολόδικτε φερέσβιε κάρπιμε Παιάν
αιθαλής αμίαντε χρόνου το περίδρομον όμμα
σβεννύμενε λάμπων τε καλαίς ακτίσι φαειναίς
δείκτα δικαιοσύνης φιλονάματε δέσποτα κόσμου
πιστοφύλαξ αιεί πανυπέρατε πάσιν αρωγέ
όμμα δικαιοσύνης ζωής φως ώ ελάσιππε
μάστιγι λιγυρήι τετράορον άρμα διώκων
κλύθι λόγων ηδύν δε βίον μύστηισι πρόφαινε

-------------------

ΗΡΗΣ

Κυανέοις κόλποισιν ενημένη αερόμορφε
Ηρα παμβασίλεια Διός σύλλεκτρε μάκαιρα
ψυχοτρόφους αύρας θνητοίς παρέχουσα προσηνείς
όμβρων μεν μήτηρ ανέμων τροφέ παντογένεθλε
χωρίς γαρ σέθεν ουδέν όλως ζωής φύσιν έγνω
κοινωνείς γαρ άπασι κεκραμένη ηέρι σεμνώι
πάντων γαρ κρατέεις μούνη πάντεσσι τ' ανάσσεις
ηερίοις ροίζοισι τινασσομένη κατά χεύμα
αλλά μάκαιρα θεά πολυώνυμε παμβασίλεια
έλθοις ευμενέουσα καλώι γήθουσα προσώπωι

-------------------

ΗΦΑΙΣΤΟΥ
(θυμίαμα λιβανομάνναν)

Ηφαιστε ομβριμόθυμε μεγασθενές ακάματον πυρ
λαμπόμενε φλογέαις αυγαίς φαεσίμβροτε δαίμον
φωσφόρε καρτερόχειρ αιώνιε τεχνοδίαιτε
εργαστήρ κόσμοιο μέρος στοιχείον αμεμφές
παμφάγε πανδαμάτωρ πανυπέρτατε παντοδίαιτε
αιθήρ ήλιος άστρα σελήνη φως αμίαντον
ταύτα γαρ Ηφαίστοιο μέλη θνητοίσι προφαίνει
πάντα δε οίκον έχεις πάσαν πόλιν έθνεα πάντα
σώματα τε θνητών οικείς πολύολβε κραταιέ
κλύθι μάκαρ κλήιζω προς ευιέρους επιλοιβάς
αιεί όπως χαίρουσιν επ' έργοις ήμερος έλθοις
παύσον λυσσώσαν μανίαν πυρός ακαμάτοιο
καύσιν έχων φύσεως εν σώμασιν ημετέροισιν

-------------------

ΘΑΝΑΤΟΥ
(θυμίαμα μάνναν)

Κλύθι μευ ός πάντων θνητών οίηκα κρατύνεις
πάσι διδούς χρόνον αγνόν όσων πόρρωθεν υπάρχεις
σος γαρ ύπνος ψυχήν θραύει και σώματος ολκόν
ηνίκ' αν εκλύηις φύσεως κεκρατημένα δεσμά
τον μακρόν ζώιοισι φέρων αιώνιον ύπνον
κοινός μεν πάντων άδικος δ' ενίοισιν υπάρχων
εν ταχυτήτι βίου παύων νεοήλικας ακμάς
εν σοι γαρ μούνωι πάντων το κριθέν τελεούται
ούτε γαρ ευχαίσιν πείθηι μόνος ούτε λιταίσιν
αλλά μάκαρ μακροίσι χρόνοις ζωής σε πελάζειν
αιτούμαι θυσίαισι και ευχωλαίς λιτανεύων
ως αν έοι γέρας εσθλόν εν ανθρώποισι το γήρας

--------------------

ΚΡΟΝΟΥ
(θυμίαμα στύρακα)

Αιθαλής μακάρων τε θεών πάτερ ηδέ και ανδρών
ποικιλόβουλε αμίαντε μεγασθενές άλκιμε Τιτάν
ος δαπαναίς μεν άπαντα και αύξεις έμπαλιν αυτός
δεσμούς αρρήκτους ος έχεις κατ' απείρονα κόσμον
αιώνος Κρόνε παγγενέτωρ Κρόνε ποικιλόμυθε
Γαίης τε βλάστημα και Ουρανού ατερόεντος
γέννα φυή μείωσι Ρέας πόσι σεμνέ Προμηθεύ
ος ναίεις κατά πάντα μέρη κόσμοιο γενάρχα
αγκυλομήτα φέριστε κλυών ικετηρίδα φωνήν
πέμποις εύολβον βιότου τέλος αιέν άμεμπτον

--------------------

ΝΥΚΤΟΣ
(θυμίαμα δαλούς)

Νύκτα θεών γενέτειραν αείσομαι ηδέ και ανδρών
κλύθι μάκαιρα θεά κυαναυγής αστεροφεγγής
ησυχίηι χαίρουσα και ηρεμίηι πολυύπνωι
ευφροσύνη τερπνή φιλοπάννυχε μήτερ ονείρων
ληθομέριμν' αγανή τε πόνων ανάπαυσιν έχουσα
υπνοδότειρα φίλη πάντων ελάσιππε νυχαυγής
ημιτελής χθονία ηδ' ουρανία πάλιν αυτή
εγκυκλία παίκτειρα διώγμασιν ηεροφοίτοις
η φάος εκπέμπεις υπό νέρτερα και πάλι φεύγεις
εις Αίδην δεινή γαρ ανάγκη πάντα κρατύνει
νυν σε μάκαιρα καλώ πολυόλβιε πάσι ποθεινή
ευάντητε κλύουσα ικετηρίδα φωνήν
έλθοις ευμενέουσα φόβους δ' απόπεμπε νυχαυγείς

--------------------

ΠΑΝΟΣ
(θυμίαμα ποικίλα)

Πάνα καλώ κρατερόν νόμιον κόσμοιο το σύμπαν
ουρανόν ηδέ θάλασσαν ιδέ χθόνα παμβασίλειαν
και πυρ αθάνατον τάδε γαρ μέλη εστί τα Πανός
ελθέ μάκαρ σκιρτητά περίδρομε σύνθρονε Ωραις
αιγομελές βακχευτά φιλένθεε αστροδίαιτε
αρμονίαν κόσμοιο κρέκων φιλοπαίγμονι μολπήι
φαντασιών επαρωγέ φόβων έκπαγλε βροτείων
αιγονόμοις χαίρων ανά πίδακας ηδέ τε βούταις
εύσκοπε θηρητήρ Ηχούς φίλε σύγχορε νυμφών
παντοφυής γενέτωρ πάντων πολυώνυμε δαίμον
κοσμοκράτωρ αυξητά φαεσφόρε κάρπιμε Παιάν
αντροχαρές βαρύμηνις αληθής Ζεύς ο κεράστης
σοι γαρ απειρέσιον γαίης πέδον εστήρικται
είκει δ' ακαμάτου πόντου το βαθύρροον ύδωρ
Ωκεανός τε πέριξ εν ύδασι γαίαν ελίσσων
αέριον τε μέρισμα τροφής ζωοίσιν έναυσμα
και κορυφής εφύπερθεν ελαφροτάτου πυρός όμμα
βαίνει γαρ τάδε θεία πολύκριτα σαίσιν εφετμαίς
αλλάσσεις δε φύσεις πάντων ταις σαίσι προνοίαις
βόσκων ανθρώπων γενεήν κατ' απείρονα κόσμον
αλλά μάκαρ βακχευτά φιλένθεε βαιν επί λοιβαίς
ευιέροις αγαθήν δ' όπασον βιότοιο τελευτήν
Πανικόν εκπέμπων οίστρον επί τέρματα γαίης

--------------------

ΠΟΣΕΙΔΩΝΟΣ
(θυμίαμα σμύρναν)

Κλύθι Ποσείδαον γαιήοχε κυανοχαίτα
ίππιε χαλκοτόρευτον έχων χείρεσσι τρίαιναν
ος ναίεις πόντοιο βαθυστέρνοιο θέμεθλα
ποντομέδων αλίδουπε βαρύκτυπε εννοσίγαιε
κυμοθαλής χαριδώτα τετράορον άρμα διώκων
ειναλίοις ροίζοισι τινάσσων αλμυρόν ύδωρ
ος τριτάτης έλαχες μοίρης βαθύ χεύμα θαλάσσης
κύμασι τερπόμενος θηρσίν θ' άμα πόντιε δαίμον
έδρανα γης σώζεις και νηών εύδρομον ορμήν
ειρήνην υγίειαν άγων ηδ' όλβον αμεμφή

--------------------

ΠΡΩΤΟΓΟΝΟΥ
(θυμίαμα σμύρναν)

Πρωτόγονον καλέω διφυή μέγαν αιθερόπλαγκτον
ωιογενή χρυσέαισιν αγαλλόμενον πτερύγεσσι
ταυροβόαν γένεσιν μακάρων θνητών τ' ανθρώπων
σπέρμα πολύμνηστον πολυόργιον Ηρικεπαίον
άρρητον κρύφιον ροιζήτορα παμφαές έρνος
όσσων ος σκοτόεσσαν απημαύρωσας ομίχλην
πάντη δινηθείς πτερύγων ριπαίς κατά κόσμον
λαμπρόν άγων φάος αγνόν αφ' ού σε Φάνητα κικλήσκω
ηδέ Πρίηπον άνακτα και Ανταύγην ελίκωπον
αλλά μάκαρ πολύμητι πολύσπορε βαίνε γεγηθώς
ες τελετήν αγίαν πολυποίκιλον οργιοφάνταις

---------------------

ΡΕΑΣ

Πότνα Ρέα θύγατερ πολυμόρφου Πρωτογόνοιο
ητ' επί ταυροφόνων ιερότροχον άρμα τιταίνεις
τυμπανόδουπε φιλοιστρομανές χαλκόκροτε κούρη
μήτερ Ζηνός άνακτος Ολυμπίου αιγιόχοιο
πάντιμ' αγλαόμορφε Κρόνου σύλλεκτρε μάκαιρα
ούρεσιν ή χαίρεις θνητών τ' ολολύγμασι φρικτοίς
παμβασιλεία Ρέα πολεμοκλόνε ομβριμόθυμε
ψευδομένη σώτειρα λυτηριάς αρχιγένεθλε
μήτηρ μεν τε θεών ηδέ θνητών ανθρώπων
εκ σου γαρ και γαία και ουρανός ευρύς ύπερθεν
και πόντος πνοιαί τε φιλόδρομε αερόμορφε
ελθέ μάκαιρα θεά σωτήριος εύφρονι βουλήι
ειρήνην κατάγουσα συν ευόλβοις κτεάτεσσι
λύματα και κήρας πέμπουσι επί τέρματα γαίης

----------------------

ΣΕΛΗΝΗΝ

Κλύθι θεά βασίλεια φαεσφόρε δία Σελήνη
ταυροκέρως Μήνη νυκτιδρόμε ηεροφοίτι
εννυχία δαιδούχε κόρη ευάστερε Μήνη
αυξομένη και λειπομένη θήλυς τε και άρσην
αυγάστειρα φίλιππε χρόνου μήτερ φερέκαρπε
ηλεκτρίς βαρύθυμε καταυγάστειρα νυχία
πανδερκής φιλάγρυπνε καλοίς άστροισι βρύουσα
ησυχίηι χαίρουσα και ευφρόνηι ολβιομοίρωι
λαμπετίη χαριδώτι τελεσφόρε νυκτός άγαλμα
αστράρχη τανύπεπλη ελικοδρόμε πάνσοφε κούρη
ελθέ μάκαιρα εύφρων ευάστερε φέγγεϊ τρισσώι
λαμπομένη σώζουσα νέους ικέτας σέο κούρη

---------------------

ΤΙΤΑΝΩΝ
(θυμίαμα λίβανον)

Τιτήνες Γαίης τε και Ουρανού αγλαά τέκνα
ημετέρων πρόγονοι πατέρων γαίης υπένερθεν
οίκοις Ταρταρίοισι μυχώι χθονός ενναίοντες
αρχαί και πηγαί πάντων θνητών πολυμόχθων
ειναλίων πτηνών τε και οί χθόνα ναιετάουσιν
εξ υμέων γαρ πάσα πέλει γενεά κατά κόσμον
υμάς κικλήσκω μήνιν χαλεπήν αποπέμπειν
είς τις από χθονίων προγόνων οίκοις επελάσθη

---------------------

ΥΓΕΙΑΣ
(θυμίαμα μάνναν)

Ιμερόεσσα ερατή πολυθάλμιε παμβασίλεια
κλύθι μάκαιρα Υγίεια φερόλβιε μήτερ απάντων
εκ σέο γαρ νούσοι μεν αποφθινύθουσι βροτοίσι
πας δε δόμος θάλλει πολυγηθής είνεκα σείο
και τέχναι βρίθουσι ποθεί δε σε κόσμος άνασσα
μούνος δε στυγέει σ' Αίδης ψυχοφθόρος αιεί
αιθαλής ευκταιοτάτη θνητών ανάπαυμα
σου γαρ άτερ πάντα εστίν ανωφελή ανθρώποισιν
ούτε γαρ ολβοδότης πλούτος γλυκερός θαλίηισιν
ούτε γέρων πολύμοχθος άτερ σέο γίγνεσθαι ανήρ
πάντων γαρ κρατέεις μούνη και πάσιν ανάσσεις
αλλά θεά μόλε μυστιπόλοις επιτάρροθος αιεί
ρυομένη νούσων χαλεπών κακόποτμον ανίην

[LoLitA]

ΑρΕλα
Διαχειριστής (Administrator)

PostPosted: Sun Jan 07, 2007 3:18 am Post subject:



Να θυμίσω ότι υπάρχει και άλλο τόπικ που μετέφερα απ'το παλιό μας κλαμπ και βρίσκεται εδώ.. Αν θέλεις να μεταφέρεις και το παρόν κατατεθέν σου εκεί, έχει καλώς, κλειδώνεται αυτό το νήμα. Αν θέλεις να το αφήσεις εδώ και ξέχωρο, πάλι καλώς. Η επιλογή δική σου.

Ευχαριστούμε, Πολύφημε.

[LoLitA]

mytF
Ιδεογραφίτης με τα όλα του


PostPosted: Mon Jan 08, 2007 10:19 am


Εγώ θα έλεγα να μην κλειδωθεί το παρόν θέμα αλλά να χρησιμοποιηθεί ως χώρος για την δημοσίευση όλων των διασωθέντων ορφικών ύμνων με τις μεταφράσεις τους και έτσι για αρχή λάβετε το ακόλουθο.

ΟΡΦΕΥΣ ΠΡΟΣ ΜΟΥΣΑΙΟΝ

Μάνθανε δη, Μουσαίε, θυηπολίην περισέμνην,
ευχήν, ή δη τοι προφερεστέρη εστίν απασέων.
Ζεύ βασιλεύ και Γαία και ουράνιαι φλόγες αγναί
Ηελίου, Μήνης θ’ ιερόν σέλας Άστρα τε πάντα.
και συ, Ποσείδαον γαιήοχε, κυανοχαίτα,
Φερσεφόνη θ’ αγνή Δημήτηρ τ’ αγλαόκαρπε
Άρτεμί τ’ ιοχέαιρα, κόρη, και ήιε Φοίβε,
ός Δελφών ναίεις ιερόν πέδον. Ός τε μεγίστας
τιμάς εν μακάρεσσιν έχεις, Διόνυσε χορευτά.
Αρές τ’ ομβριμόθυμε και Ηφαίστου μένος αγνόν
αφρογενής τε θεά, μεγαλώνυμα δώρα λαχούσα.
Και συ, καταχθονίων βασιλεύ, μέγ’ υπείροχε δαίμον,
Ήβη τ’ Ειλείθυια και Ηρακλέος μένος ηύ.
Και το Δικαιοσύνης τε και Ευσεβίης μέγ’ όνειαρ
κικλήσκω Νύμφας τε κλυτάς και Πάνα μέγιστον
Ήρην τ’, αιγιόχοιο Διός θαλερήν παράκοιτιν.
Μνημοσύνην τ’ ερατήν Μούσας τ’ επικέκλομαι αγνάς
εννέα και Χάριτάς τε και Ώρας ηδ’ Ενιαυτόν
Λητώ τ’ ευπλόκαμον, Θείην σεμνήν τε Διώνην
Κουρήτάς τ’ ενόπλους Κορύβαντάς τ’ ηδέ Καβείρους
και μεγάλους Σωτήρας ομού, Διός άφθιτα τέκνα,
Ιδαίους τε θεούς ηδ’άγγελον Ουρανιώνων,
Ερμείαν κήρυκα, Θέμιν θ’, ιεροσκόπον ανδρών,
Νύκτα τε πρεσβίστην καλέω και φωσφόρον Ήμαρ,
Πίστιν τ’ ηδέ Δίκην και αμύμονα Θεσμοδότειραν,
Ρείαν τ’ ηδέ Κρόνον και Τηθύν κυανόπεπλον
Ωκεανόν τε μέγαν, συν τ’ Ωκεανοίο θύγατρας
Άτλαντός τε και Αιώνος μέγ’ υπείροχον ισχύν
και Χρόνον αέναον και το Στυγός αγλαόν ύδωρ
μειλιχίους τε θεούς, αγαθήν τ’επί τοίσι Πρόνοιαν
Δαίμονά τ’ ηγάθεον και Δαίμονα πήμονα θνητών,
Δαίμονας ουρανίους και ηερίους και ενύδρους
και χθονίους και υπιχθονίους ηδ’ εμπυριφοίτους,
και Σεμέλην Βάκχου τε συνευαστήρας άπαντας,
Ινώ Λευκοθέην τε Παλαίμονά τ’ ολβιοδώτην
Νίκην θ’ ηδυέπειαν ιδ’ Αδρήστειαν άνασσαν
και βασιλήα μέγαν Ασκληπιόν ηπιοδώτην
Παλλάδα τ’ εγρεμάχην κούρην, Ανέμους τε πρόπαντας
και Βροντάς Κόσμου τε μέρη τετρακίονας αυδώ.
Μητέρα τ’ αθανάτων, Άττιν και Μήνα κικλήσκω
Ουρανίαν τε θεάν, συν τ άμβροτον αγνόν Άδωνιν
Αρχήν τ’ ηδέ Πέρας – το γαρ έπλετο πάσι μέγιστον –
ευμενέας ελθείν κεχαρημένον ήτορ έχοντας
τήνδε θυηπολίην ιερήν σπονδήν τ’ επι σεμνήν.

Ο ΟΡΦΕΥΣ ΣΤΟΝ ΜΟΥΣΑΙΟ

Μάθε λοιπόν, Μουσαίε, την ιερουργία την πολυσέβαστη,
την προσευχή, που είναι πραγματικά η υπέρτατη όλων
ω βασιλέα Ζεύ και ω Γαία κι ουράνιες άγιες φλόγες
του Ηλίου, και λάμψη της Σελήνης ιερή κι όλα εσείς τ’ άστρα.
Και συ, γαιοκράτη Ποσειδώνα, μαυρομάλλη,
και Περσεφόνη αγνή και Δήμητρα ωραιόκαρπη
και Άρτεμη τοξεύτρια κόρη, κι ω εύστοχε Φοίβε,
που κατοικείς την ιερή πεδιάδα των Δελφών. Και που τις μέγιστες
τιμές ανάμεσα στους μακαρίους έχεις, ω χορευτή Διόνυσε.
Και γενναιόψυχε Άρη και Ήφαιστε αγνέ
και αφρογέννητη θεά, που ονομαστά σου έλαχαν δώρα.
Και συ, των υποχθόνιων βασιλέα, μεγάλη υπέροχη θεότητα,
κι ω Ήβη και Ειλείθυια και γενναίε Ηρακλή.
Και της Δικαιοσύνης κι Ευσεβείας μέγα ευεργέτημα
επικαλούμαι και τις Νύμφες τις περίφημες και τον μέγιστο Πάνα
και του ασπιδοφόρου Διός τη θαλερή ομόκλινη Ήρα.
Και την εράσμια Μνημοσύνη επικαλούμαι και τις αγνές εννέα
Μούσες και Χάριτες και Ώρες και τον Ενιαυτόν
και τη Λητώ την ωραιοπλόκαμη, τη σεμνή Θεία και τη Διώνη
και τους Κουρήτες τους ενόπλους και τους Κορύβαντες και τους Καβείρους
και μαζί τους μεγάλους Σωτήρες, τ’ αθάνατα τέκνα του Διός,
και τους μεγάλους Ιδαίους θεούς και των Επουρανίων τον άγγελο,
τον κήρυκα Ερμή, και των ανθρώπων την ιερομάντισσα Θέμιδα,
και προσκαλω τη Νύκτα την πανσέβαστη και τη φωσφόρο Ημέρα,
και την Πίστη και Δίκη και την αμώμητη Θεσμοδότρια,
τη Ρέα και τον Κρόνο και την Τηθύν την μελανόπεπλο
και τον μεγάλο Ωκεανό και του Ωκεανού μαζί τις θυγατέρες
και του Άτλαντος και του Αιώνος την πιο υπέροχη ισχύ
και τον αέναο Χρόνο και το ύδωρ της Στυγός το διαυγές,
και τους μειλίχιους θεούς, και πλάι σ’ αυτούς την αγαθή την Πρόνοια
και το πανάγιο Πνεύμα και το κακό το Πνεύμα των θνητών,
και τις ουράνιες θεότητες, εναέριες και υδρόβιες
και γήινες και υποχθόνιες και πυροβάτισσες
και τη Σεμέλη κι όλους του Βάκχου τους συμβακχιστές,
τη Λευκοθέα Ινώ και τον Παλαίμονα τον ολβοδότη
και τη γλυκόφωνη τη Νίκη και την Αδράστεια την άνασσα
και τον μεγάλο βασιλέα τον πραϋντικό Ασκληπιό
και την Παλλάδα τη φιλόμαχη κόρη, κι όλους τους Άνεμους
και τις Βροντές και του τετράστυλου του Κόσμου προσφωνώ τα μέρη
και τη μητέρα των αθανάτων, τον Άττι και τον Μήνα επικαλούμαι
και τη θεά Ουρανία, μαζί με τον αθάνατο αγνό Άδωνη
την Αρχή και το Πέρας – γιατί αυτό είναι το πιο σπουδαίο σε όλα –
ευμενείς να προσέλθουν χαρούμενη έχοντας καρδιά
σ’ αυτή την ιερή τελετουργία και στη σεβάσμια σπονδή.

[ArELa]

ΑρΕλα
Διαχειριστής (Administrator)

PostPosted: Mon Jan 08, 2007 10:34 am Post subject:


Καλημέρα Δημήτρη.

Κατ'αρχάς σ'ευχαριστώ για τις πολύτιμες παραθέσεις σου.

Κατά δεύτερον, ίσως να μη με κατανόησες. Ποτέ δεν κλειδώνω θέματα, πόσο μάλλον νήματα σαν αυτά. Απλά είπα ότι υπάρχει ήδη ανοιγμένο νήμα σ'αυτό το σημείο εδώ..

'Οπως έχει το πράγμα τώρα και με την προσθήκη του δικού σου ποστ, έχουμε δύο διαφορετικές εστίες για το ίδιο θέμα. Πρακτικά κακό για ένα φόρουμ, αλλά δυστυχώς διαιωνίζεται. Απλά πρότεινα να μεταφερθούν τα παρόντα εκεί, για να'ναι όλα συγκεντρωμένα σε ένα νήμα.

'Ετσι όπως προχώρησε τώρα, ασφαλώς και δεν μπορώ να κλειδώσω το παρόν, παρά μόνο αν μεταφέρετε τα κατατεθέντα σας στο άλλο.

[ArELa]

ΑρΕλα
Διαχειριστής (Administrator)


PostPosted: Mon Jan 08, 2007 3:31 pm

Ευχαριστώ Δημήτρη που έκανες τη μεταφορά εκεί.

Αναμένω και τον Πολύφημο να πράξει το αυτό, για να κλειδώσω αυτό το νήμα.
_________________
.

[Aiolos]

Εκ μεταφοράς

PostPosted: Tue Jul 11, 2006 6:52 pm

Από Ellhnofwnos στις 29/3/2006 16:48


Η προσωπικότητα του Ορφέως: Ήταν μεγάλος δάσκαλος και διέδωσε τη μουσική και τον Ελληνικό Λόγο και πολιτισμό σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο.
Έγραψε πολλούς ύμνους, δίδαξε αστρονομία, φιλοσοφία, μουσική και θεμελίωσε τον αρχαίο ελληνικό μονοθεϊσμό. Απόκτησε πολλούς μαθητές-μύστες, που συνέχισαν το έργο του επί χιλιάδες χρόνια ύστερα από το θάνατό του.
Τα έργα του Ορφέως και των Ορφικών είναι τα Ορφικά και οι Ύμνοι που περιέχονται σε αυτά α) Τα Αργοναυτικά, β) Οι Ύμνοι της Ορφικής λατρείας, γ)Τα Λιθικά, που διδάσκουν τη χρησιμότητα και τη μυητική αξία, δ) Τα αποσπάσματα και τα ανέκδοτα.
Η φιλοσοφία των Ορφικών κειμένων: Ο Ορφισμός είναι μια μεγαλοπρεπή ΄"θρησκεία". Πίστευαν στον έναν και μοναδικό Θεό, τον όποιο ούτε τον προσωποποιούσαν ούτε τον θεωρούσαν δημιουργό και εξουσιαστή του Σύμπαντος.
Η Δωδεδαθεϊκή (λεγόμενη) θρησκεία γεννήθηκε αργότερα, στην προσπάθεια των διανοούμενων να δημιουργήσουν μια θρησκεία για τους απλούς ανθρώπους, που τους ήταν αδύνατη - για διάφορους λόγους - στα μυστήρια.

Η Κοσμογονία και Αστρονομία των Ορφικών είναι μια πλήρης επιστήμη, που είναι δύσκολο να την αμφισβητήσουν οι σύγχρονοι επιστήμονες.

[LoLitA]

ΑρΕλα
Διαχειριστής (Administrator)

PostPosted: Tue Jul 11, 2006 6:58 pm Post subject:



Από rebeskes στις 3/4/2006 03:18


"Η Κοσμογονία και Αστρονομία των Ορφικών είναι μια πλήρης επιστήμη, που είναι δύσκολο να την αμφισβητήσουν οι σύγχρονοι επιστήμονες."

Oρίστε;;

Δηλαδή τι δε μπορούν να αμφισβητήσουν;

Εδώ αμφισβητείται αν υπήρξε Ορφέας (που σίγουρα όχι, όλες αυτές οι αμπελουργίες έχουν ιρανοϊνδική προέλευση).

Όχι και να σβήνουμε τα σύγχρονα επιτεύγματα επειδή αγαπάμε τον λιακό...


==========


Από Totenkopfe στις 3/4/2006 12:23


Εδώ υπήρξε μια παραγωγή ταινίας των αργοναυτών που ο μέγιστος βάρδος,ο θεϊκός μουσουργός και φιλόσοφος Ορφέας ήταν μαύρος,κατράμι.Δεν είμαι ρατσιστής,αλλά όχι και μαύρος ο Ορφέας.Αν είναι έτσι τότε να ξεχάσω την θρακική μου καταγωγή.


===========


Από Ellhnofwnos στις 3/4/2006 18:21


Τι λέει βρε παίδες αυτός ο Ρεμπεσκές; χααχαχ... Τα ορφικά κείμενα που βρέθηκαν τι είναι; Του Λιάκο επιτεύγματα; Ο Πυθαγόρας ο ίδιος επαινεί τον Ορφέα και εσύ μας λες για λιάκο; Ούτε ένα βιβλίο δεν έχω από δαύτους.
Πάνε διάβασε τα Ορφικά βρε Ρεμπεσκέ, γενικά διάβασε κανένα βιβλίο της προκοπής.
Κανένας σύγχρονος εξιδικευμένος επιστήμων και αρχαιολόγος δεν αμφισβητεί την ύπαρξη του Ορφέα, ο Ορφέας και οι διδασκαλίες του ήταν διαδεδομένες σε όλη την αρχαία Ελλάδα.

Αχ ρε totenkopfe, για άλλη μια φορά δίκιο είχες: "Μπροστά στην ηλιθιότητα, ακόμη και οι Θεοί μάταια πολεμούν".


=======

[LoLitA]

ΑρΕλα
Διαχειριστής (Administrator)


PostPosted: Tue Jul 11, 2006 6:59 pm


Από Ellhnofwnos στις 3/4/2006 19:01


Οι σημερινοί επιστήμονες Ρεμπεσκέ, λένε επίσης, πως, το αλφάβητό μας είναι φοινικικό, λένε πως καταγόμαστε από τους Ινδοευρωπαίους, λένε πως η μυθολογία των Ελλήνων είναι αντιγραφή των Ανατολικών λαών, πως οι Μίνωες κατάγονταν από τους Αφρικανούς κ.α. Συνέχισε να υποστηρίζεις του σύγχρονους "επιστήμονες". Εγώ θα πιστεύω και θα ακολουθώ τους αρχαίους επιστήμονες που είναι και οι θεμελιωτές της έννοιας ΕΠΙΣΤΗΜΗ. Τα λέμε


=======

Από APOLLONN στις 4/4/2006 00:53


Ειρηνη υμιν και ημιν.



====

[ArELa]

Εκ μεταφοράς

PostPosted: Tue Jul 11, 2006 7:47 pm Post subject:

Από Arela στις 2/5/2006 10:47


Εγώ σ'αυτό το σημείο αισθάνομαι την ανάγκη να επικαλεστώ τα ΟΡΦΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ, τα οποία δείχνουμε να ξεχνάμε ή να μην συνυπολογίζουμε σ'αυτό το ταξίδι μας πίσω στον χρόνο και την αναθεώρηση ιστορικών δεδομένων.

Αν και χρειάζονται χρόνια μελέτης των Ορφικών κειμένων (κατά τη γνώμη μου) και ανάγνωση ΒΙΒΛΙΩΝ γι'αυτή τη δουλειά, αλλά για να έχετε άμεση πρόσβαση σ'αυτό που θέλω να υποστηρίξω εδώ, θα σας παραπέμψω σε μια σελίδα που αναφέρεται στα ΟΡΦΙΚΑ, αφού πρώτα μεταφέρω εδώ ένα απόσπασμα άξιο προσοχής:

=====================

ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΟΡΦΙΚΩΝ ΥΜΝΩΝ

Ο αστρονόμος Κ. Χασάπης με βάση τον στίχο : "ΜΙΞΑΣ ΧΕΙΜΩΝΟΣ ΘΕΡΕΟΣ Τ' ΙΣΟΝ ΑΜΦΟΤΕΡΟΙΣΙΝ" (ύμνος Απόλλωνος 14.21) που γίνεται λόγος περί ισότητος των εποχών , υπολόγισε (με βάση την μετάπτωση των εποχών) τις δύο ημερομηνίες που συνέβη αυτό το φαινόμενο :
α) 1.366 π.Χ. (1.361 π.Χ. - διόρθωση ημερομηνίας με την χρήση ηλ. υπολογιστού)
β) 11.835 π.Χ. (11.809 π.Χ. - διόρθωση ημερομηνίας με την χρήση ηλ. υπολογιστού)
Ο Ι. Πασσάς αναφέρει ως την ημερομηνία που αναφέρεται το απόσπασμα την 11.835 π.Χ. και το δικαιολογεί γιατί ο Ορφέας ( που συμετείχε στην Αργοναυτική εκστρατεία ) έζησε πολλές γενιές πριν τον τρωϊκό πόλεμο ο οποίος με τις νεότερες χρονολογήσεις τοποθετείται το 1450 π.Χ. Οπότε είναι αδύνατον στα κείμενα που συνέλεξε ( όπως ο Ησίοδος για την "ΘΕΟΓΟΝΙΑ" του συνέλεξε παλαιότερους μύθους ) ή και συνέθεσε ο Ορφέας να περιγράφεται γεγονός του 1366 π.Χ. ( ο οποίος όπως προαναφέραμε έζησε πολύ πρίν το 1450 π.Χ..).

Ένας ακόμα λόγος για τον οποίον ενισχύεται η άποψη του Ι. Πασσά για την απόρριψη της ημερομηνίας 1361 π.Χ. είναι ότι για να θεωρήσουν οι παρατηρήσαντες την ισότητα των εποχών ως κάτι αξιοσημείωτο (και θα έπρεπε να είναι σίγουροι ότι πρόκειται για κάτι αξιοσημείωτο για να το καταχωρήσουν και σε θρησκευτικό ύμνο) θα πρέπει :

α) ή αυτή η ισότητα να έχει ξαναπαρατηρηθεί στο παρελθόν
β) ή οι παρατηρητές να γνώριζαν ότι το θέρος δεν ισούται με τον χειμώνα. Όμως για να έχουμε διαφορά μίας μόνο ημέρας (ακρίβεια περίπου 3% - που είναι μικρή διαφορά για παρατήρηση) πρέπει να οπισθοχωρήσουμε κατά 1000 χρόνια, ενώ η επόμενη ισότητα εποχών (Θέρος-Φθινόπορο) είναι το 3973 π.Χ.
Στο σχεδιάγραμμα δίπλα εμφανίζεται η κίνηση του εαρινού σημείου γ επί της Εκλειπτικής σε χρονολογίες που είχαμε ισότητα εποχών.

2.612 πρίν το 1361 π.Χ. δηλαδή το 3.973 π.Χ. έχουμε ισότητα Θέρους - Φθινοπόρου με ταυτόχρονη ισότητα Χειμώνος και Ανοίξεως.

Οπισθοχωρούντες άλλα 2.162 έτη, φθάνουμε στο 6.585 π.Χ. όπου έχουμε ισότητα 'Ανοιξης και Φθινοπόρου.

Ακόμα 2.162 έτη προς τα πίσω (9.197 π.Χ.) έχουμε ισότητα Θέρους και Ανοίξεως με ταυτόχρονη ισότητα Χειμώνος και Φθινοπόρου.

Και ακόμα 2.162 έτη πρός τα πίσω φτάνουμε στο 11.809 π.Χ. που έχουμε επανάληψη του Φαινομένου.


======================


Για να δείτε και το σχεδιάγραμμα και εκτενέστερη ανάλυση, μπορείτε να επισκεφθείτε τη συγκεκριμένη σελίδα εδώ : http://www.ancientgr.com/Unknown_Hellen ... IMENA.html

Και σας ρωτώ εγώ τώρα: Αν τα κείμενα αυτά χρονολογούνται από το 11.809 π.Χ. (κατ'άλλους και από το 20.000 π.Χ. απ'ό,τι έχω δει σε άλλο βιβλίο που τώρα δεν θυμάμαι), για ποια Μεσοποταμία μιλάμε, και άλλους "προγενέστερους" της Ελλάδος πολιτισμούς?

Είπα, δεν είμαι σωβινίστρια, αλλά καθ'όλα πραγματίστρια. Αν η Ελλάδα κομίζει γλαύκας και της αποδίδονται κάποια εύσημα που της αναλογούν ιστορικά, καλό είναι εμείς ως 'Ελληνες να μην τα παραβλέπουμε και αν μη τι άλλο να τα συνυπολογίζουμε όταν μιλάμε για τον πολιτισμό της.

'Εχω ζήσει πάνω απ'το μισό της ζωής μου εκτός Ελλάδος και δεν είναι δυνατόν να βλέπω αυτό που γίνεται εδώ (στη σκέψη των Ελλήνων εννοώ) ... Να βλέπω δηλαδή οι ξένοι να μας αναγνωρίζουν και να υποκλίνονται χωρίς αμφισβητήσεις μπροστά σ'αυτό το "κάτι" που εξέπεμψε η Ελλάδα και πριν ακόμα από ισχύουσες χρονικές καταγραφές, κι εμείς οι ίδιοι οι 'Ελληνες να μην έχουμε την καν την επίγνωση της ΑΞΙΑΣ της κληρονομιάς μας ή να την κάνουμε γαργάρα προς χάριν της παρούσας παγκοσμιοποιητικής κουλτούρας που θέλει την Ελλάδα εθνικό ζήτουλα του κλώτσου και του μπάτσου στο διεθνές πολιτικό θέατρο και ψωροκώσταινα στις συνειδήσεις των νεοελλήνων που άγονται και φέρονται με την εθνική κόμπλα μπροστά στους ξένους ή τους... "Ευρωπαίους". Ξεχνάμε μωρέ ότι ακόμα και η λέξη ΕΥΡΩΠΗ είναι Ελληνική? Ξεχνάμε πως όταν οι βάρβαροι έτρωγαν βατόμουρα κι αφόδευαν στον ίδιο χώρο, εμείς είχαμε και χοληστερίνη και λουτρά με υδραυλικό σύστημα αποχέτευσης που αυτοί δεν είχαν δει ούτε στον ύπνο τους? Μετά συγχωρήσεως δηλαδή, αλλά ξεχνάμε...

Καλημερούδια.

Βίκυ

[LoLitA]

ΑρΕλα
Διαχειριστής (Administrator)


PostPosted: Tue Jul 11, 2006 7:52 pm Post subject:

Από Kronios_1_ στις 3/5/2006 02:18


Αρέλα έκανες καλή επιλογή αναφοράς δηλαδη απο τα Ορφικά κείμενα γιατι ειναι η αλήθεια οτι αυτα τα κείμενα χρονολογούνται σαν τα αρχαιότερα Ελληνικά πολύ πιό πριν απο τον Τρωικό πόλεμο.Όταν θέλουμε να μιλάμε για το μακρινό παρελθόν τα Ορφικά ειναι η πιό αξειόπιστη πηγή.Εγω γενικα ειμαι της άποψης οτι όποιος λαός ειναι λευκός ειναι μία και μοναδική φυλή μεταΑτλαντική.Για αυτο δεν συνηθίζω να συγκρίνω πολιτισμούς λευκών και να τους διαφοροποιώ ψάχνοντας ποιός ειναι ανώτερος κλπ.Θέλω να δώσω μεγαλύτερη σημασία στο θέμα του ρατσισμού που υπάρχει ενάντια σε Έλληνες που έτυχε να ζήσουν σε άλλη γεωγραφική περιοχή εκτός της Ελλάδας.Πιό συγκεκριμένα οι Σκύθες και οι Υπερβόρειοι θεωρούντε ξένοι σήμερα απο τους νεοέλληνες σε αντίθεση με την άποψη των αρχαίων Ελλήνων.Θα σημειώσω τώρα που ειπαμε για Ορφικά κείμενα οτι στα Αργοναυτικά υπάρχουν αναφορές για τους Σκύθες και τους Υπερβόρειους.Άρα όσο και να χρονολογούνται τα Ορφικά κείμενα τόσο αρχαίοι ειναι και αυτοί οι λαοί και όχι μονο οι Έλληνες που ζούσαν στην Ελλάδα.Το ποιός ειναι Έλληνας και ποιός ξένος πιστεύω άλλη άποψη επικρατούσε στην αρχαία Ελλάδα και άλλη σήμερα στους νεοέλληνες θύματα αμερικανικών επιστημονικών και εθνικιστικών θεωριών.Εγώ προσωπικά βάζω τους αρχαίους Έλληνες σαν πιό αλάνθαστους ιστορικούς και θα ακούσω τί έλεγαν αυτοί για το φυλετικό θέμα και όχι εναν σημερινό ο οποίος ειναι κολημένος σε μία μοντέρνα θεωρία.Ο λόγος ειναι επειδη σημερα οι θεωρίες που υπάρχουν γεννήθηκαν και ζούνε ακόμα για συμφεροντολογικούς πολιτικούς λόγους.Στην αρχαιότητα η αναζήτηση της αλήθειας ηταν πάνω απο όλα και δεν υπήρχε κάποιο πολιτικό συμφέρον για να κρατήσει όποια θεωρία γουστάρει.

Φιλικά Μάκης ο Υπερβόρειος


=======

Από Arela στις 3/5/2006 10:45


Ευχαριστώ, Μάκη. 'Ηξερα πως εσύ θα σταθείς στα ΟΡΦΙΚΑ. Κι οι δυο πιστεύουμε πως εμπεριέχουν μεγάλη σοφία και αναλογικά με το μέγεθός τους, μικρή η μνεία, οι αναφορές και η ενασχόλησή μας μ'αυτά στην εποχή μας...

Με βρίσκει φυσικά απολύτως σύμφωνη η σκέψη σου σ'αυτό το θέμα.

[LoLitA]

Yperboreios
#Ideografhmata Operator


PostPosted: Wed Jul 12, 2006 10:45 pm


Μία ερώτηση προς το παρών.Ακούω απο διάφορους σημερα να λένε οτι ο Ορφέας και τα Ορφικά κείμενα μιλάνε για μονοθεισμό.Τί αποδείξεις υπάρχουν?

[LoLitA]

ΑρΕλα
Διαχειριστής (Administrator)

PostPosted: Wed Jul 12, 2006 11:25 pm

Προσωπικά δεν είδα τέτοια ΄"απόδειξη", αλλά ακόμα δεν έχω εντριφήσει αρκετά ώστε να πω με βεβαιότητα. Εξ άλλου, δεν εστίασα τόσο σ'αυτό, γιατί δε με αφορά η αριθμητική και το ποσοτικό όταν μιλάμε για το "θείον".. 'Εχει τόση σημασία άλλωστε?

Θεωρώ πως το θείον- είναι υπέρτατη δύναμη, πάνω από αριθμούς- μπορεί να'ναι πολλά που να γίνονται ένα ή ένα που να γίνονται πολλά... Εξ όσων έχω διαβάσει εκ των Ορφικών, αυτό εισπράττω εγώ τουλάχιστον. 8)

[LoLitA]

rempeskes
Καμμένος Ιδεογραφίτης

PostPosted: Thu Jul 13, 2006 2:12 am Post subject:

Από Ellhnofwnos στις 3/4/2006 18:21

Τι λέει βρε παίδες αυτός ο Ρεμπεσκές; χααχαχ... Τα ορφικά κείμενα που βρέθηκαν τι είναι; Του Λιάκο επιτεύγματα; Ο Πυθαγόρας ο ίδιος επαινεί τον Ορφέα και εσύ μας λες για λιάκο; Ούτε ένα βιβλίο δεν έχω από δαύτους. Πάνε διάβασε τα Ορφικά βρε Ρεμπεσκέ, γενικά διάβασε κανένα βιβλίο της προκοπής. Κανένας σύγχρονος εξιδικευμένος επιστήμων και αρχαιολόγος δεν αμφισβητεί την ύπαρξη του Ορφέα, ο Ορφέας και οι διδασκαλίες του ήταν διαδεδομένες σε όλη την αρχαία Ελλάδα.
Αχ ρε totenkopfe, για άλλη μια φορά δίκιο είχες: "Μπροστά στην ηλιθιότητα, ακόμη και οι Θεοί μάταια πολεμούν".

Να συμφωνήσω απόλυτα στα περί ηλιθιότητας


Yγ. Μείνε με τις απόψεις σου σε παρακαλώ...

[LoLitA]

rempeskes
Καμμένος Ιδεογραφίτης

PostPosted: Thu Jul 13, 2006 2:23 am


Quote:

Ακούω απο διάφορους σημερα να λένε οτι ο Ορφέας και τα Ορφικά κείμενα μιλάνε για μονοθεισμό.Τί αποδείξεις υπάρχουν?


Χμ... Συνήθως όσοι τα λένε, δεν ξέρουν τον ορφισμό, είτε είναι τρομοκρατημένοι με την ιδέα ότι κάποτε ο κόσμος δεν ήταν χριστιανικός.

[LoLitA]

Yperboreios
#Ideografhmata Operator

PostPosted: Fri Jul 14, 2006 2:50 pm


Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο δεν ειναι ακριβώς ο μονοθεισμός βασικά που θέλουν να κολήσουν στα Ορφικά γιατι πιστεύω οτι ο κάθε ένας μπορεί να πιστεύει σε όσους Θεούς θέλει.Αλλα το θέμα ειναι οτι αυτοί θέλουν να περάσουν το μήνυμα οτι ο Ορφισμός έχει σχέση με τον χριστιανισμό συγκεκριμένα.Συμφωνώ με αυτο που λέει ο ρεμπεσκές.Ή δεν ξέρουν τον Ορφισμό,ή είναι τρομοκρατημένοι με την ιδέα ότι κάποτε ο κόσμος δεν ήταν χριστιανικός.Θα τους άρεσε άν για παράδειγμα εμείς οι πολυθειστές βγάζαμε κανένα τέτοιο σχετικό παραμύθι και λέγαμε οτι ο Χριστός μίλησε για πολλούς Θεούς και όχι για έναν?Δεν το νομίζω...
Παρ' όλα αυτα εγώ ειμαι ανοιχτός σε κάθε άποψη εάν υπάρχουν αποδείξεις και τότε μπορούμε να το συζητήσουμε.Και πραγματικά ειμαι πολύ περίεργος να δώ πώς έβγαλαν αυτο το συμπέρασμα αλλα δυστηχώς ποτέ δεν μου το έχει εξηγήσει κάποιος.
Κάτι άλλο που έχω ακούσει ειναι οτι ο Ορφισμός ήταν διαφορετική θρησκεία απο αυτή του Πλάτωνα για παράδειγμα.Πιστεύω οτι και αυτό ειναι λάθος.Ο Ορφισμός θεωρούσε ώς Θεούς τους ουράνιους αστέρες όπως τον Ήλιο και την Σελήνη.(π.χ Ύμνος του Ήλιου,Ύμνος της Σελήνης,Ύμνος των Άστρων κλπ.)Αυτό ακριβώς βλέπουμε και στο έργο του Πλάτωνα ''Τίμαιος'' όπως και σε άλλους συγγραφείς.Ο Ορφισμός δεν ηταν κάτι το διαφορετικό εκτός του οτι ήταν πιό αρχαίος χρονολογικά και εννοείται οτι επηρέασε τους μεταγενέστερους.

[LoLitA]

Apollo
Κολλημένος Ιδεογραφίτης

PostPosted: Mon Jul 31, 2006 7:42 pm

Η μονη σχεση που εχει το 99.999999....... % των Χριστιανων με τον Χριστο ειναι τα 5 πρωτα γραμματα της ονομασιας τους (Χ,Ρ,Ι,Σ,Τ).

Εντυ

[LoLitA]

rempeskes
Καμμένος Ιδεογραφίτης


PostPosted: Wed Aug 02, 2006 10:23 pm


Bασικά, αυτή είναι και η μόνη σχέση που έχει ο Χριστός με το Χριστιανισμό.

[LoLitA]

mytF
Ιδεογραφίτης με τα όλα του

PostPosted: Mon Jan 08, 2007 12:15 pm

Διαφωνώ και εγώ κάθετα με την άποψη που λέγετε ότι ο Ορφέας θεμελίωσε τον αρχαίο ελληνικό μονοθεϊσμό ! (Γκνουπ ! εις την Τρίτη). Αυτό το «Συνήθως όσοι τα λένε, δεν ξέρουν τον ορφισμό, είτε είναι τρομοκρατημένοι με την ιδέα ότι κάποτε ο κόσμος δεν ήταν χριστιανικός» πολύ μου άρεσε. Καλά βρε παιδιά πως είναι Δυνατόν ο Ορφέας να είναι Μονοθεϊστής και να γράφει ύμνους για μια «ντουζίνα» θεότητες ; Και για του λόγου το αληθές και επειδή η Βίκυ με παρέπεμψε εδώ θα καταχωρίσω και εδώ έναν από τους ορφικούς ύμνους και προτίθεμαι και για την συνέχεια αυτών. Η Βίκυ ας πράξει τα δέοντα και τι θα μεταφέρει από πού και που.

ΟΡΦΕΥΣ ΠΡΟΣ ΜΟΥΣΑΙΟΝ

Μάνθανε δη, Μουσαίε, θυηπολίην περισέμνην,
ευχήν, ή δη τοι προφερεστέρη εστίν απασέων.
Ζεύ βασιλεύ και Γαία και ουράνιαι φλόγες αγναί
Ηελίου, Μήνης θ’ ιερόν σέλας Άστρα τε πάντα.
και συ, Ποσείδαον γαιήοχε, κυανοχαίτα,
Φερσεφόνη θ’ αγνή Δημήτηρ τ’ αγλαόκαρπε
Άρτεμί τ’ ιοχέαιρα, κόρη, και ήιε Φοίβε,
ός Δελφών ναίεις ιερόν πέδον. Ός τε μεγίστας
τιμάς εν μακάρεσσιν έχεις, Διόνυσε χορευτά.
Αρές τ’ ομβριμόθυμε και Ηφαίστου μένος αγνόν
αφρογενής τε θεά, μεγαλώνυμα δώρα λαχούσα.
Και συ, καταχθονίων βασιλεύ, μέγ’ υπείροχε δαίμον,
Ήβη τ’ Ειλείθυια και Ηρακλέος μένος ηύ.
Και το Δικαιοσύνης τε και Ευσεβίης μέγ’ όνειαρ
κικλήσκω Νύμφας τε κλυτάς και Πάνα μέγιστον
Ήρην τ’, αιγιόχοιο Διός θαλερήν παράκοιτιν.
Μνημοσύνην τ’ ερατήν Μούσας τ’ επικέκλομαι αγνάς
εννέα και Χάριτάς τε και Ώρας ηδ’ Ενιαυτόν
Λητώ τ’ ευπλόκαμον, Θείην σεμνήν τε Διώνην
Κουρήτάς τ’ ενόπλους Κορύβαντάς τ’ ηδέ Καβείρους
και μεγάλους Σωτήρας ομού, Διός άφθιτα τέκνα,
Ιδαίους τε θεούς ηδ’άγγελον Ουρανιώνων,
Ερμείαν κήρυκα, Θέμιν θ’, ιεροσκόπον ανδρών,
Νύκτα τε πρεσβίστην καλέω και φωσφόρον Ήμαρ,
Πίστιν τ’ ηδέ Δίκην και αμύμονα Θεσμοδότειραν,
Ρείαν τ’ ηδέ Κρόνον και Τηθύν κυανόπεπλον
Ωκεανόν τε μέγαν, συν τ’ Ωκεανοίο θύγατρας
Άτλαντός τε και Αιώνος μέγ’ υπείροχον ισχύν
και Χρόνον αέναον και το Στυγός αγλαόν ύδωρ
μειλιχίους τε θεούς, αγαθήν τ’επί τοίσι Πρόνοιαν
Δαίμονά τ’ ηγάθεον και Δαίμονα πήμονα θνητών,
Δαίμονας ουρανίους και ηερίους και ενύδρους
και χθονίους και υπιχθονίους ηδ’ εμπυριφοίτους,
και Σεμέλην Βάκχου τε συνευαστήρας άπαντας,
Ινώ Λευκοθέην τε Παλαίμονά τ’ ολβιοδώτην
Νίκην θ’ ηδυέπειαν ιδ’ Αδρήστειαν άνασσαν
και βασιλήα μέγαν Ασκληπιόν ηπιοδώτην
Παλλάδα τ’ εγρεμάχην κούρην, Ανέμους τε πρόπαντας
και Βροντάς Κόσμου τε μέρη τετρακίονας αυδώ.
Μητέρα τ’ αθανάτων, Άττιν και Μήνα κικλήσκω
Ουρανίαν τε θεάν, συν τ άμβροτον αγνόν Άδωνιν
Αρχήν τ’ ηδέ Πέρας – το γαρ έπλετο πάσι μέγιστον –
ευμενέας ελθείν κεχαρημένον ήτορ έχοντας
τήνδε θυηπολίην ιερήν σπονδήν τ’ επι σεμνήν.

Ο ΟΡΦΕΥΣ ΣΤΟΝ ΜΟΥΣΑΙΟ

Μάθε λοιπόν, Μουσαίε, την ιερουργία την πολυσέβαστη,
την προσευχή, που είναι πραγματικά η υπέρτατη όλων
ω βασιλέα Ζεύ και ω Γαία κι ουράνιες άγιες φλόγες
του Ηλίου, και λάμψη της Σελήνης ιερή κι όλα εσείς τ’ άστρα.
Και συ, γαιοκράτη Ποσειδώνα, μαυρομάλλη,
και Περσεφόνη αγνή και Δήμητρα ωραιόκαρπη
και Άρτεμη τοξεύτρια κόρη, κι ω εύστοχε Φοίβε,
που κατοικείς την ιερή πεδιάδα των Δελφών. Και που τις μέγιστες
τιμές ανάμεσα στους μακαρίους έχεις, ω χορευτή Διόνυσε.
Και γενναιόψυχε Άρη και Ήφαιστε αγνέ
και αφρογέννητη θεά, που ονομαστά σου έλαχαν δώρα.
Και συ, των υποχθόνιων βασιλέα, μεγάλη υπέροχη θεότητα,
κι ω Ήβη και Ειλείθυια και γενναίε Ηρακλή.
Και της Δικαιοσύνης κι Ευσεβείας μέγα ευεργέτημα
επικαλούμαι και τις Νύμφες τις περίφημες και τον μέγιστο Πάνα
και του ασπιδοφόρου Διός τη θαλερή ομόκλινη Ήρα.
Και την εράσμια Μνημοσύνη επικαλούμαι και τις αγνές εννέα
Μούσες και Χάριτες και Ώρες και τον Ενιαυτόν
και τη Λητώ την ωραιοπλόκαμη, τη σεμνή Θεία και τη Διώνη
και τους Κουρήτες τους ενόπλους και τους Κορύβαντες και τους Καβείρους
και μαζί τους μεγάλους Σωτήρες, τ’ αθάνατα τέκνα του Διός,
και τους μεγάλους Ιδαίους θεούς και των Επουρανίων τον άγγελο,
τον κήρυκα Ερμή, και των ανθρώπων την ιερομάντισσα Θέμιδα,
και προσκαλω τη Νύκτα την πανσέβαστη και τη φωσφόρο Ημέρα,
και την Πίστη και Δίκη και την αμώμητη Θεσμοδότρια,
τη Ρέα και τον Κρόνο και την Τηθύν την μελανόπεπλο
και τον μεγάλο Ωκεανό και του Ωκεανού μαζί τις θυγατέρες
και του Άτλαντος και του Αιώνος την πιο υπέροχη ισχύ
και τον αέναο Χρόνο και το ύδωρ της Στυγός το διαυγές,
και τους μειλίχιους θεούς, και πλάι σ’ αυτούς την αγαθή την Πρόνοια
και το πανάγιο Πνεύμα και το κακό το Πνεύμα των θνητών,
και τις ουράνιες θεότητες, εναέριες και υδρόβιες
και γήινες και υποχθόνιες και πυροβάτισσες
και τη Σεμέλη κι όλους του Βάκχου τους συμβακχιστές,
τη Λευκοθέα Ινώ και τον Παλαίμονα τον ολβοδότη
και τη γλυκόφωνη τη Νίκη και την Αδράστεια την άνασσα
και τον μεγάλο βασιλέα τον πραϋντικό Ασκληπιό
και την Παλλάδα τη φιλόμαχη κόρη, κι όλους τους Άνεμους
και τις Βροντές και του τετράστυλου του Κόσμου προσφωνώ τα μέρη
και τη μητέρα των αθανάτων, τον Άττι και τον Μήνα επικαλούμαι
και τη θεά Ουρανία, μαζί με τον αθάνατο αγνό Άδωνη
την Αρχή και το Πέρας – γιατί αυτό είναι το πιο σπουδαίο σε όλα –
ευμενείς να προσέλθουν χαρούμενη έχοντας καρδιά
σ’ αυτή την ιερή τελετουργία και στη σεβάσμια σπονδή.

Συνεχίζεται…
_________________

[LoLitA]

Pagona
Επόπτης Δημοσθονίας

PostPosted: Mon Jan 08, 2007 1:06 pm

Η αλήθεια είναι οτι και το δικό μου αντίγραφο των Ορφικών ύμνων εμπεριέχει ύμνους προς όλες τις γνωστές ελληνικές θεότητες, με λεπτομέρειες για το τί πρέπει να καίμε για τον καθένα (λιβάνι πχ) και πότε πρέπει να προσευχόμαστε στον καθένα...

[LoLitA]

Αίολος
Πορωμένος Ιδεογραφίτης


PostPosted: Mon Jan 08, 2007 9:17 pm


Οι Ορφικοί Ύμνοι ήταν οι ύμνοι που τραγουδούνταν ή απαγγέλονταν κατά την διάρκεια των Ορφικών Μυστηρίων των αρχαίων Ελλήνων. Η λατρεία τους ήταν γνωστή μόνο στους μυημένους σ' αυτά και πολύ λίγα σώζονται μέχρι τι μέρες για να ξέρουμε τι ακριβώς τελετές γινόνταν στα μυστήρια. Αποσπασματικά μόνο σώζονται μερικοί ύμνοι, εικονικές παραστάσεις από τα μυστήρια ή μερικές σποραδικές αναφορές και σχόλια. Χαρακτηριστικό τους είναι η μυστικιστική λατρεία και ο αποκρυφισμός από τα μάτια των αμύητων σ' αυτά.



ΔΙΟΣ

Ζεύ πολυτίμητε, Ζεύ άφθαρτε, τούτη εδώ σε σένα εμείς τη μαρτυρία τη λυτρωτική και προσευχή απευθύνουμε, ω βασιλέα, μέσα απ' την κεφαλή σου όλα τα θεία φάνηκαν, ή θεά μητέρα γη και των βουνών οι υψίβουες ράχες κι ή θάλασσα και όλα, όσα ο ουρανός εντός του περιέκλεισε· ω Κρόνιε Ζεύ, σκηπτούχε, καταιβάτη, γενναιόψυχε, παντογόνε, αρχή των πάντων και των πάντων τέλος, γαιοσείστη, αυξητή, καθαρτήριε, παντοσείστη, άστραπαίε, βρονταίε, κεραύνιε, γόνιμε Ζεύ' εισάκουσε με, ποικιλόμορφε, και δίνε υγεία ακρατή και τη θεά ειρήνη κι άμεμπτη φήμη πλούτου.

-------------------

ΤΟΥ ΑΣΤΡΑΠΙΑΙΟΥ ΔΙΟΣ

Επικαλούμαι τον μεγάλο, ιερόν, περιφανή, βροντώδη, νεφελώδη, φλόγινο, πυρόδρομο, αερόφεγγο, αυτόν πού αστράφτει των νεφών το φως με γοργοβρόντητη φωνή, τρομαχτικό, οξύθυμο, ανίκητο αγνό θεό, αστραπαίο Δία, παγγενήτορα, μέγιστο βασιλέα, να φέρνει ευμενής γλυκύ τέλος του βίου

-------------------

ΤΗΣ ΠΡΟΘΥΡΑΙΑΣ (Αρτέμιδος)

Εισάκουσε με, ώ πολύσεμνη θεά, πολυώνυμη θεότητα, αρωγέ των ωδίνων, γλυκύ πρόσωπο στίς λεχώνες, συ μόνη σωτηρία των θηλέων, φιλόπαιδη, πραύθυμη, εύτοκία, πού άπ' τους θνητούς στίς νέες παραστέκεσαι, ώ Προθυραία, κλειδούχε, ευπρόσιτη, θρέπτειρα, σε όλους προσηνής,συ πού εξουσιάζεις όλων τίς κατοικίες καί χαίρεσαι στα συμπόσια, λυσίζωνη, αφανέρωτη, φανερώνεσαι σ' όλα τα έργα, συμπάσχεις στίς ωδίνες καί χαίρεσαι στίς ευτοκίες, ώ Ειλείθυια, πού λύνεις τους πόνους σε φοβερές ταλαιπωρίες· γιατί μονάχα εσένα ονομάζουν οί λεχώνες ανάπαυση ψυχής διότι σε σένα βρίσκονται οί ξεχασμένες θλίψεις των τοκετών, ώ "Αρτεμις Είλείθυια, καί σεμνή Προθυραία. Ακουσε, μακαρία, καί δίνε ως αρωγός πού είσαι απογόνους καί σώζε, καθώς γεννήθηκες πάντοτε σωτήρας όλων.

-------------------

ΑΘΗΝΑΣ

Παλλάς μονογενής μεγάλου Διός έκγονε σεμνή
δία μάκαιρα θεά πολεμόκλονε ομβριμόθυμε
άρρητε ρητή μεγαλώνυμε αντροδίαιτε
ή διέπεις όχθους υψαύχενας ακρωρείους
ηδ' όρεα σκιόεντα νάπαισί τε σην φρένα τέρπεις
οπλοχαρής οιστρούσα βροτών ψυχάς μανίαισι
γυμνάζουσα κόρη φρικώδη θυμόν έχουσα
Γοργοφόνη φυγόλεκτρε τεχνών μήτερ πολύολβε
ορμάστειρα φίλοιστρε κακοίς αγαθοίς δε φρόνησις
άρσην μεν και θήλυς έφυς πολεματόκε μήτι
αιολόμορφε δράκαινα φιλένθεε αγλαότιμε
Φλεγραίων ολέτειρα γιγάντων ιππελάτειρα
Τριτογένεια λύτειρα κακών νικηφόρε δαίμον
ήματα και νύκτας αιεί νεάταισιν εν ώραις
κλυθί μου ευχομένου δος δ' ειρήνην πολύολβον
και κόρον ηδ' υγίειαν επ' ευόλβοισιν εν ώραις
γλαυκώφ' ευρεσίτεχνε πολυλλίστη βασίλεια

--------------------

ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ
(θυμίαμα μάνναν)

Ελθέ μάκαρ Παιάν Τιτυοκτόνε Φοίβε Λυκορεύ
Μεμφίτ' αγλαότιμε ιήιε ολβιοδώτα
χρυσολύρη σπερμείε αρότριε Πύθιε Τιτάν
Γρύνειε Σμινθεύ Πυθοκτόνε Δελφικέ μάντι
άγριε φωσφόρε δαίμον εράσμιε κύδιμε κούρε
μουσαγέτα χοροποιέ εκηβόλε τοξοβέλεμνε
Βάκχιε και Διδυμεύ εκάεργε Λοξία αγνέ
Δήλιε άναξ πανδερκές έχων φαεσίμβροτον όμμα
χρυσοκόμα καθαράς φήμας χρησμούς τ' αναφαίνων
κλυθί μου ευχομένου λαών ύπερ εύφρονι θυμώι
τόνδε συ γαρ λεύσσεις τον απείριτον αιθέρα πάντα
γαίαν τ' ολβιόμοιρον ύπερθέ τε και δι' αμολγού
νυκτός εν ησυχίαισιν υπ' αστεροόμματον όρφνην
ρίζας νέρθε δέδορκας έχεις δε τε πείρατα κόσμου
παντός σοι δ' αρχή τε τελευτή τ' εστί μέλουσα
παντοθαλής συ δε πάντα πόλον κιθάρηι πολυκρέκτωι
αρμόζεις οτέ μεν νεάτης επί τέρματα βαίνων
άλλοτε δ' αυθ' υπάτην ποτέ Δώριον εις διάκοσμον
πάντα πόλον κιρνάς κρίνεις βιοθρέμμονα φύλα
αρμονίηι κεράσας παγκόσμιον ανδράσι μοίραν
μίξας χειμώνος θέρεος τ' ίσον αμφοτέροισιν
εις υπάτας χειμώνα θέρος νεάταις διακρίνας
Δώριον εις έαρος πολυηράτου ώριον άνθος
ένθεν επωνυμίην σε βροτοί κλήιζουσιν άνακτα
Πάνα θεόν δικέρωτ' ανέμων συρίγμαθ' ιέντα
ούνεκα παντός έχεις κόσμου σφραγίδα τυπώσιν
κλύθι μάκαρ σώζων μύστας ικετηρίδι φωνήι

-------------------

ΑΡΕΟΣ
(θυμίαμα λίβανον)

Αρρηκτ' ομβριμόθυμε μεγασθενές άλκιμε δαίμον
οπλοχαρής αδάμαστε βροτοκτόνε τειχεσιπλήτα
Αρες άναξ οπλόδουπε φόνοις πεπαλαγμένος αιεί
αίματι ανδροφόνωι χαίρων πολεμόκλονε φρικτέ
ος ποθέεις ξίφεσιν τε και έγχεσι δήριν άμουσον
στήσον έριν λυσσώσαν άνες πόνον αλγεσίθυμον
εις δε πόθον νεύσον Κύπριδος κώμους τε Λυαίου
αλλάξας αλκήν όπλων εις έργα τα Δηούς
ειρήνην ποθέων κουροτρόφων ολβιοδώτιν

-------------------

ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ
(θυμίαμα μάνναν)

Ιητήρ πάντων Ασκληπιέ δέσποτα Παιάν
θέλγων ανθρώπων πολυαλγέα πήματα νούσων
ηπιόδωρε κραταιέ μόλοις κατάγων υγίειαν
και παύων νούσους χαλεπάς κήρας θανάτοιο
αυξιθαλής επίκουρ' απαλεξίκακε ολβιόμοιρε
Φοίβου Απόλλωνος κρατερόν θάλος αγλαότιμον
εχθρέ νόσων Υγίειαν έχων σύλλεκτρον αμεμφή
ελθέ μάκαρ σωτήρ βιοτής τέλος εσθλόν οπάζων.

------------------

ΑΦΡΟΔΙΤΗΝ

Ουρανία πολύυμνε φιλομμειδής Αφροδίτη
ποντογενής γενέτειρα θεά φιλοπάννυχε σεμνή
νυκτερία ζεύκτειρα δολοπλόκε μήτερ Ανάγκης
πάντα γαρ εκ σέθεν εστίν υπεζεύξω δε κόσμον
και κρατέεις τρισσών μοιρών γεννάις δε τα πάντα
όσσα τ' εν ουρανώι εστι και εν γαίηι πολυκάρπωι
εν πόντου τε βυθώι σεμνή Βάκχοιο πάρεδρε
τερπομένη θαλίαισι γαμοστόλε μήτερ Ερώτων
Πειθοί λεκτροχαρής κρυφία χαριδώτι
φαινομένη αφανής ερατοπλόκαμε ευπατέρεια
νυμφιδία σύνδαιτι θεών σκηπτούχε λύκαινα
γεννοδότειρα φίλανδρε ποθεινοτάτη βιοδώτι
η ζεύξασα βροτούς αχαλινώτοισιν ανάγκαις
και θηρών πολύ φύλον ερωτομανών υπό φίλτρων
έρχεο Κυπρογενές θείον γένος είτε εν Ολύμπωι
εσσί θεά βασίλεια καλώι γήθουσα προσώπωι
είτε και ευλιβάνου Συρίης έδος αμφιπολεύεις
είτε συ γε εν πεδίουσι συν άρμασι χρυσεοτεύκτοις
Αιγύπτου κατέχεις ιερής γονιμώδεα λουτρά
ή και κυκνείουσιν όχοις επί πόντιον οίδμα
ερχομένη χαίρεις κητών κυκλίαισι χορείαις
ή νύμφαις τέρπηι κυανώπισιν εν χθονί δίηι
θίνας επ' αιγιαλοίς ψαμμώδεσιν άλματι κούφωι
είτε εν Κύπρωι άνασσα τροφώι σέο ένθα καλαί σε
παρθένοι άδμηται νύμφαι τ' ανά πάντ' ενιαυτόν
υμνούσιν σε μάκαιρα και άμβροτον αγνόν Αδωνιν
ελθέ μάκαιρα θεά μαλ' επήρατον είδος έχουσα
ψυχήι γαρ σε καλώ σεμνήι αγίοισι λόγοισιν

------------------

ΓΑΙΑΣ
(θυμίαμα παν σπέρμα πλην κυάμων και αρωμάτων)

Γαία θεά μήτερ μακάρων θνητών τ' ανθρώπων
παντρόφε πανδώτειρα τελεσφόρε παντολέτειρα
αυξιθαλής φερέκαρπε καλαίς ώραισι βρύουσα
έδρανον αθανάτου κόσμου πολυποίκιλε κούρη
ή λοχίαις ωδίσι κύεις καρπόν πολυειδή
αιδία πολύσεπτε βαθύστερν' ολβιόμοιρε
ηδυπνόοις χαίρουσα χλόαις πολυανθέσι δαίμον
ομβροχαρής περί ή κόσμος πολυδαίδαλος άστρων
ειλείται φύσει αενάωι και ρεύμασι δεινοίς
αλλά μάκαιρα θεά καρπούς αύξοις πολυγηθείς
ευμενές ήτορ έχουσα συν ολβίοισιν εν ώραις

-----------------

ΔΗΜΗΤΡΟΣ ΕΛΕΥΣΙΝΙΑΣ
(θυμίαμα στύρακα)

Δηώ παμμήτειρα θεά πολυώνυμε δαίμον
σεμνή Δήμητερ κουροτρόφε ολβιοδώτι
πλουτοδότειρα θεά σταχυοτρόφε παντοδότειρα
ειρήνηι χαίρουσα και εργασίαις πολυμόχθοις
σπερμεία σωρίτι αλωαία χλοόκαρπε
ή ναίεις αγνοίσιν Ελευσίνος γυάλοισιν
ιμερόεσσα ερατή θνητών θρέπτειρα προπάντων
η πρώτη ζεύξασα βοών αροτήρα τένοντα
και βίον ιμερόεντα βροτοίς πολύολβον ανείσα
αυξιθαλής Βρομίοιο συνέστιος αγλαότιμος
λαμπαδόεσσα αγνή δρεπάνοις χαίρουσα θερείοις
συ χθόνια συ δε φαινομένη συ δε πάσι προσηνής
εύτεκνε παιδοφίλη σεμνή κουροτρόφε κούρα
άρμα δρακοντείοισιν υποζεύξασα χαλινοίς
εγκυκλίοις δίναις περί σον θρόνον ευάζουσα
μουνογενής πολύτεκνε θεά πολυπότνια θνητοίς
ής πολλαί μορφαί πολυάνθεμοι ιεροθαλείς
ελθέ μάκαιρ' αγνή καρποίς βρίθουσα θερείοις
ειρήνην κατάγουσα και ευνομίην ερατεινήν
και πλούτον πολύολβον ομού δ' υγίειαν άνασσαν

-------------------

ΔΙΟΝΥΣΟΥ
(θυμίαμα στύρακα)

Κικλήσκω Διόνυσον ερίβρομον ευαστήρα
πρωτόγονον διφυή τρίγονον Βακχείον άνακτα
άγριον άρρητον κρύφιον δικέρωτα δίμορφον
κισσόβρυον ταυρωπόν Αρήιον εύιον αγνόν
ωμάδιον τριετή βοτρυηφόρον ερνεσίπεπλον
Ευβοθλεύ πολύβουλε Διός και Περσεφονείης
αρρήτοις λέκτροισι τεκνωθείς άμβροτε δαίμον
κλύθι μάκαρ φωνής ηδύς δ' επίπνευσον αμεμφής
ευμενές ήτορ έχων συν ευζώνοισι τιθήναις

------------------

ΕΡΜΟΥ
(θυμίαμα λίβανον)

Κλύθι μου Ερμεία Διός άγγελε Μαιάδος υιέ
παγκρατές ήτορ έχων εναγώνιε κοίρανε θνητών
εύφρων ποικιλόβουλε διάκτορε αργειφόντα
πτηνοπέδιλε φίλανδρε λόγου θνητοίσι προφήτα
γυμνάσιν ός χαίρεις δολίαις τ' απάταις τροφιούχε
ερμηνεύ πάντων κερδέμπορε λυσιμέριμνε
ός χείρεσσιν έχεις ειρήνης όπλον αμεμφές
Κωρυκιώτα μάκαρ εριούνιε ποικιλόμυθε
εργασίαις επαρωγέ φίλε θνητοίς εν ανάγκαις
γλώσσης δεινόν όπλον το σεβάσμιον ανθρώποισι
κλύθι μμου ευχομένου βιότου τέλος εσθλόν οπάζων
εργασίαισι λόγου χάρισιν και μνημοσύνηισιν

------------------

ΕΡΩΤΟΣ

Κικλήσκω μέγαν αγνόν εράσμιον ηδύν Ερωτα
τοξαλκή πτερόεντα πυρίδρομον εύδρομον ορμήι
συμπαίζοντα θεοίς ηδέ θνητοίς ανθρώποις
ευπάλαμον διφυή πάντων κληίδας έχοντα
αιθέρος ουρανίου πόντου χθονός ηδ' όσα θνητοίς
πνεύματα παντογένεθλα θεά βόσκει χλοόκαρπος
ηδ' όσα Τάρταρος ευρύς έχει πόντος θ' αλίδουπος
μούνος γαρ τούτων πάντων οίηκα κρατύνεις
αλλά μάκαρ καθαραίς γνώμαις μύσταισι συνέρχου
φαύλους δ' εκτοπίους θ' ορμάς από τώνδ' απόπεμπε

------------------

ΕΚΑΤΗΣ

Εινοδίαν Εκάτην κλήιζω τριοδίτιν εραννήν
ουρανίαν χθονίαν τε και ειναλίαν κροκόπεπλον
τυμβιδίαν ψυχαίς νεκύων μέτα βακχεύουσαν
Περσείαν φιλέρημον αγαλλομένην ελάφοισι
νυκτερίαν σκυλακίτιν αμαιμάκετον βασίλειαν
θηρόβρομον άζωστον απρόσμαχον είδος έχουσαν
ταυροπόλον παντός κόσμου κληιδούχον άνασσαν
ηγεμόνην νύμφην κουροτρόφον ουρεσιφοίτιν
λισσόμενος κούρην τελεταίς οσίαισι παρείναι
βουκόλωι ευμενέουσαν αεί κεχαρηότι θυμώι

------------------

ΕΣΤΙΑΣ

Εστία ευδυνάτοιο Κρόνου θύγατερ βασίλεια
ή μέσον οίκον έχεις πυρός αενάοιο μεγίστου
τούσδε συ εν τελεταίς οσίους μύστας αναδείξαις
θεισ' αιειθαλέας πολυόλβους εύφρονας αγνούς
οίκε θεών μακάρων θνητών στήριγμα κραταιόν
αιδίη πολύμορφε ποθεινοτάτη χλοόμορφε
μειδιόωσα μάκαιρα ταδ' ιερά δέξο προθύμως
όλβον επιπνείουσα και ηπιόχειρον υγείαν

-------------------

ΗΛΙΟΝ
(θυμίαμα λιβανομάνναν)

Κλύθι μάκαρ πανδερκές έχων αιώνιον όμμα
Τιτάν χρυσαυγής Υπερίων ουράνιον φως
αυτοφυής ακάμα ζώιων ηδεία πρόσοψι
δεξιέ μεν γενέτωρ ηούς ευώνυμε νυκτός
κράσιν έχων ωρών τετραβάμοσι ποσσί χορεύων
εύδρομε ριζωτήρ πυρόεις φαιδρωπέ διφρευτά
ρόμβου απειρεσίου δινεύμασιν οίμον ελαύνων
ευσεβέσιν καθοδηγέ καλών ζαμενής ασεβούσι
χρυσολύρη κόσμου τον εναρμόνιον δρόμον έλκων
έργων σημάντωρ αγαθών ωροτρόφε κούρε
κοσμοκράτωρ συρικτά πυρίδρομε κυκλοέλικτε
φωσφόρε αιολόδικτε φερέσβιε κάρπιμε Παιάν
αιθαλής αμίαντε χρόνου το περίδρομον όμμα
σβεννύμενε λάμπων τε καλαίς ακτίσι φαειναίς
δείκτα δικαιοσύνης φιλονάματε δέσποτα κόσμου
πιστοφύλαξ αιεί πανυπέρατε πάσιν αρωγέ
όμμα δικαιοσύνης ζωής φως ώ ελάσιππε
μάστιγι λιγυρήι τετράορον άρμα διώκων
κλύθι λόγων ηδύν δε βίον μύστηισι πρόφαινε

-------------------

ΗΡΗΣ

Κυανέοις κόλποισιν ενημένη αερόμορφε
Ηρα παμβασίλεια Διός σύλλεκτρε μάκαιρα
ψυχοτρόφους αύρας θνητοίς παρέχουσα προσηνείς
όμβρων μεν μήτηρ ανέμων τροφέ παντογένεθλε
χωρίς γαρ σέθεν ουδέν όλως ζωής φύσιν έγνω
κοινωνείς γαρ άπασι κεκραμένη ηέρι σεμνώι
πάντων γαρ κρατέεις μούνη πάντεσσι τ' ανάσσεις
ηερίοις ροίζοισι τινασσομένη κατά χεύμα
αλλά μάκαιρα θεά πολυώνυμε παμβασίλεια
έλθοις ευμενέουσα καλώι γήθουσα προσώπωι

-------------------

ΗΦΑΙΣΤΟΥ
(θυμίαμα λιβανομάνναν)

Ηφαιστε ομβριμόθυμε μεγασθενές ακάματον πυρ
λαμπόμενε φλογέαις αυγαίς φαεσίμβροτε δαίμον
φωσφόρε καρτερόχειρ αιώνιε τεχνοδίαιτε
εργαστήρ κόσμοιο μέρος στοιχείον αμεμφές
παμφάγε πανδαμάτωρ πανυπέρτατε παντοδίαιτε
αιθήρ ήλιος άστρα σελήνη φως αμίαντον
ταύτα γαρ Ηφαίστοιο μέλη θνητοίσι προφαίνει
πάντα δε οίκον έχεις πάσαν πόλιν έθνεα πάντα
σώματα τε θνητών οικείς πολύολβε κραταιέ
κλύθι μάκαρ κλήιζω προς ευιέρους επιλοιβάς
αιεί όπως χαίρουσιν επ' έργοις ήμερος έλθοις
παύσον λυσσώσαν μανίαν πυρός ακαμάτοιο
καύσιν έχων φύσεως εν σώμασιν ημετέροισιν

-------------------

ΘΑΝΑΤΟΥ
(θυμίαμα μάνναν)

Κλύθι μευ ός πάντων θνητών οίηκα κρατύνεις
πάσι διδούς χρόνον αγνόν όσων πόρρωθεν υπάρχεις
σος γαρ ύπνος ψυχήν θραύει και σώματος ολκόν
ηνίκ' αν εκλύηις φύσεως κεκρατημένα δεσμά
τον μακρόν ζώιοισι φέρων αιώνιον ύπνον
κοινός μεν πάντων άδικος δ' ενίοισιν υπάρχων
εν ταχυτήτι βίου παύων νεοήλικας ακμάς
εν σοι γαρ μούνωι πάντων το κριθέν τελεούται
ούτε γαρ ευχαίσιν πείθηι μόνος ούτε λιταίσιν
αλλά μάκαρ μακροίσι χρόνοις ζωής σε πελάζειν
αιτούμαι θυσίαισι και ευχωλαίς λιτανεύων
ως αν έοι γέρας εσθλόν εν ανθρώποισι το γήρας

--------------------

ΚΡΟΝΟΥ
(θυμίαμα στύρακα)

Αιθαλής μακάρων τε θεών πάτερ ηδέ και ανδρών
ποικιλόβουλε αμίαντε μεγασθενές άλκιμε Τιτάν
ος δαπαναίς μεν άπαντα και αύξεις έμπαλιν αυτός
δεσμούς αρρήκτους ος έχεις κατ' απείρονα κόσμον
αιώνος Κρόνε παγγενέτωρ Κρόνε ποικιλόμυθε
Γαίης τε βλάστημα και Ουρανού ατερόεντος
γέννα φυή μείωσι Ρέας πόσι σεμνέ Προμηθεύ
ος ναίεις κατά πάντα μέρη κόσμοιο γενάρχα
αγκυλομήτα φέριστε κλυών ικετηρίδα φωνήν
πέμποις εύολβον βιότου τέλος αιέν άμεμπτον

--------------------

ΝΥΚΤΟΣ
(θυμίαμα δαλούς)

Νύκτα θεών γενέτειραν αείσομαι ηδέ και ανδρών
κλύθι μάκαιρα θεά κυαναυγής αστεροφεγγής
ησυχίηι χαίρουσα και ηρεμίηι πολυύπνωι
ευφροσύνη τερπνή φιλοπάννυχε μήτερ ονείρων
ληθομέριμν' αγανή τε πόνων ανάπαυσιν έχουσα
υπνοδότειρα φίλη πάντων ελάσιππε νυχαυγής
ημιτελής χθονία ηδ' ουρανία πάλιν αυτή
εγκυκλία παίκτειρα διώγμασιν ηεροφοίτοις
η φάος εκπέμπεις υπό νέρτερα και πάλι φεύγεις
εις Αίδην δεινή γαρ ανάγκη πάντα κρατύνει
νυν σε μάκαιρα καλώ πολυόλβιε πάσι ποθεινή
ευάντητε κλύουσα ικετηρίδα φωνήν
έλθοις ευμενέουσα φόβους δ' απόπεμπε νυχαυγείς

--------------------

ΠΑΝΟΣ
(θυμίαμα ποικίλα)

Πάνα καλώ κρατερόν νόμιον κόσμοιο το σύμπαν
ουρανόν ηδέ θάλασσαν ιδέ χθόνα παμβασίλειαν
και πυρ αθάνατον τάδε γαρ μέλη εστί τα Πανός
ελθέ μάκαρ σκιρτητά περίδρομε σύνθρονε Ωραις
αιγομελές βακχευτά φιλένθεε αστροδίαιτε
αρμονίαν κόσμοιο κρέκων φιλοπαίγμονι μολπήι
φαντασιών επαρωγέ φόβων έκπαγλε βροτείων
αιγονόμοις χαίρων ανά πίδακας ηδέ τε βούταις
εύσκοπε θηρητήρ Ηχούς φίλε σύγχορε νυμφών
παντοφυής γενέτωρ πάντων πολυώνυμε δαίμον
κοσμοκράτωρ αυξητά φαεσφόρε κάρπιμε Παιάν
αντροχαρές βαρύμηνις αληθής Ζεύς ο κεράστης
σοι γαρ απειρέσιον γαίης πέδον εστήρικται
είκει δ' ακαμάτου πόντου το βαθύρροον ύδωρ
Ωκεανός τε πέριξ εν ύδασι γαίαν ελίσσων
αέριον τε μέρισμα τροφής ζωοίσιν έναυσμα
και κορυφής εφύπερθεν ελαφροτάτου πυρός όμμα
βαίνει γαρ τάδε θεία πολύκριτα σαίσιν εφετμαίς
αλλάσσεις δε φύσεις πάντων ταις σαίσι προνοίαις
βόσκων ανθρώπων γενεήν κατ' απείρονα κόσμον
αλλά μάκαρ βακχευτά φιλένθεε βαιν επί λοιβαίς
ευιέροις αγαθήν δ' όπασον βιότοιο τελευτήν
Πανικόν εκπέμπων οίστρον επί τέρματα γαίης

--------------------

ΠΟΣΕΙΔΩΝΟΣ
(θυμίαμα σμύρναν)

Κλύθι Ποσείδαον γαιήοχε κυανοχαίτα
ίππιε χαλκοτόρευτον έχων χείρεσσι τρίαιναν
ος ναίεις πόντοιο βαθυστέρνοιο θέμεθλα
ποντομέδων αλίδουπε βαρύκτυπε εννοσίγαιε
κυμοθαλής χαριδώτα τετράορον άρμα διώκων
ειναλίοις ροίζοισι τινάσσων αλμυρόν ύδωρ
ος τριτάτης έλαχες μοίρης βαθύ χεύμα θαλάσσης
κύμασι τερπόμενος θηρσίν θ' άμα πόντιε δαίμον
έδρανα γης σώζεις και νηών εύδρομον ορμήν
ειρήνην υγίειαν άγων ηδ' όλβον αμεμφή

--------------------

ΠΡΩΤΟΓΟΝΟΥ
(θυμίαμα σμύρναν)

Πρωτόγονον καλέω διφυή μέγαν αιθερόπλαγκτον
ωιογενή χρυσέαισιν αγαλλόμενον πτερύγεσσι
ταυροβόαν γένεσιν μακάρων θνητών τ' ανθρώπων
σπέρμα πολύμνηστον πολυόργιον Ηρικεπαίον
άρρητον κρύφιον ροιζήτορα παμφαές έρνος
όσσων ος σκοτόεσσαν απημαύρωσας ομίχλην
πάντη δινηθείς πτερύγων ριπαίς κατά κόσμον
λαμπρόν άγων φάος αγνόν αφ' ού σε Φάνητα κικλήσκω
ηδέ Πρίηπον άνακτα και Ανταύγην ελίκωπον
αλλά μάκαρ πολύμητι πολύσπορε βαίνε γεγηθώς
ες τελετήν αγίαν πολυποίκιλον οργιοφάνταις

---------------------

ΡΕΑΣ

Πότνα Ρέα θύγατερ πολυμόρφου Πρωτογόνοιο
ητ' επί ταυροφόνων ιερότροχον άρμα τιταίνεις
τυμπανόδουπε φιλοιστρομανές χαλκόκροτε κούρη
μήτερ Ζηνός άνακτος Ολυμπίου αιγιόχοιο
πάντιμ' αγλαόμορφε Κρόνου σύλλεκτρε μάκαιρα
ούρεσιν ή χαίρεις θνητών τ' ολολύγμασι φρικτοίς
παμβασιλεία Ρέα πολεμοκλόνε ομβριμόθυμε
ψευδομένη σώτειρα λυτηριάς αρχιγένεθλε
μήτηρ μεν τε θεών ηδέ θνητών ανθρώπων
εκ σου γαρ και γαία και ουρανός ευρύς ύπερθεν
και πόντος πνοιαί τε φιλόδρομε αερόμορφε
ελθέ μάκαιρα θεά σωτήριος εύφρονι βουλήι
ειρήνην κατάγουσα συν ευόλβοις κτεάτεσσι
λύματα και κήρας πέμπουσι επί τέρματα γαίης

----------------------

ΣΕΛΗΝΗΝ

Κλύθι θεά βασίλεια φαεσφόρε δία Σελήνη
ταυροκέρως Μήνη νυκτιδρόμε ηεροφοίτι
εννυχία δαιδούχε κόρη ευάστερε Μήνη
αυξομένη και λειπομένη θήλυς τε και άρσην
αυγάστειρα φίλιππε χρόνου μήτερ φερέκαρπε
ηλεκτρίς βαρύθυμε καταυγάστειρα νυχία
πανδερκής φιλάγρυπνε καλοίς άστροισι βρύουσα
ησυχίηι χαίρουσα και ευφρόνηι ολβιομοίρωι
λαμπετίη χαριδώτι τελεσφόρε νυκτός άγαλμα
αστράρχη τανύπεπλη ελικοδρόμε πάνσοφε κούρη
ελθέ μάκαιρα εύφρων ευάστερε φέγγεϊ τρισσώι
λαμπομένη σώζουσα νέους ικέτας σέο κούρη

---------------------

ΤΙΤΑΝΩΝ
(θυμίαμα λίβανον)

Τιτήνες Γαίης τε και Ουρανού αγλαά τέκνα
ημετέρων πρόγονοι πατέρων γαίης υπένερθεν
οίκοις Ταρταρίοισι μυχώι χθονός ενναίοντες
αρχαί και πηγαί πάντων θνητών πολυμόχθων
ειναλίων πτηνών τε και οί χθόνα ναιετάουσιν
εξ υμέων γαρ πάσα πέλει γενεά κατά κόσμον
υμάς κικλήσκω μήνιν χαλεπήν αποπέμπειν
είς τις από χθονίων προγόνων οίκοις επελάσθη

---------------------

ΥΓΕΙΑΣ
(θυμίαμα μάνναν)

Ιμερόεσσα ερατή πολυθάλμιε παμβασίλεια
κλύθι μάκαιρα Υγίεια φερόλβιε μήτερ απάντων
εκ σέο γαρ νούσοι μεν αποφθινύθουσι βροτοίσι
πας δε δόμος θάλλει πολυγηθής είνεκα σείο
και τέχναι βρίθουσι ποθεί δε σε κόσμος άνασσα
μούνος δε στυγέει σ' Αίδης ψυχοφθόρος αιεί
αιθαλής ευκταιοτάτη θνητών ανάπαυμα
σου γαρ άτερ πάντα εστίν ανωφελή ανθρώποισιν
ούτε γαρ ολβοδότης πλούτος γλυκερός θαλίηισιν
ούτε γέρων πολύμοχθος άτερ σέο γίγνεσθαι ανήρ
πάντων γαρ κρατέεις μούνη και πάσιν ανάσσεις
αλλά θεά μόλε μυστιπόλοις επιτάρροθος αιεί
ρυομένη νούσων χαλεπών κακόποτμον ανίην

[LoLitA]

mytF
Ιδεογραφίτης με τα όλα του


PostPosted: Tue Jan 09, 2007 9:04 am

ΜΗΤΡΟΣ ΘΕΩΝ

Αθανάτων εότιμε θεών μήτερ, τροφέ πάντων,
τήιδε μόλοις, κράντειρα θεά, σέο, πότνι’ επ’ ευχαίς,
ταυροφόνων ζεύξασα ταχυδρόμον άρμα λεόντων,
σκηπτούχε κλεινοίο πόλου, πολυώνυμε, σεμνή,
ή κατέχεις κόσμοιο μέσον θρόνον, ούνεκεν αυτή
γαίαν έχεις θνητοίσι τροφάς παρέχουσα προσηνείς.
Εκ σέο δ’ αθανάτων τε γένος θνητών τ’ ελοχεύθη,
σοι ποταμοί κρατέοναι αεί και πάσα θάλασσα,
Εστία αυδαχθείσα. Σε δ’ ολβοδότιν καλέουσι,
παντοίων αγαθών θνητοίς ότι δώρα χαρίζηι,
έρχεο προς τελευτήν, ω πότνια, τυμπανοτερπή,
πανδαμάτωρ, Φρυγίης, σώτειρα, Κρόνου συνόμευνε,
Ουρανόπαι, πρέσβειρα, βιοθρέπτειρα, φίλοιστρε,
έρχεο γηθόσυνος, κεχαρισμένη ευσεβίηισιν.

ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ

Των αθανάτων θεών θεοτίμητη μητέρα, τροφέ πάντων,
πρόσελθε εδώ, θεά κρατερή, για σένα, ω σεβαστή, οι ευχές,
εσύ που έζευξες το ταχυκίνητο άρμα των ταυροφόνων λεόντων,
σκηπτούχε του περίφημου άξονα, πολυώνυμη, σεμνή,
τον κεντρικό θρόνο του κόσμου που κατέχεις, γιατί εσύ
τη γη εξουσιάζεις που παρέχει στους θνητούς τις πρέπουσες τροφές,
από σένα το γένος των θνητών και των αθανάτων γεννήθηκε,
από σένα κυβερνιούνται πάντοτε οι ποταμοί κι ολόκληρη η θάλασσα,
που προσφωνήθηκες Εστία. Εσένα και ολβοδότρια σε ονομάζουν,
γιατί χαρίζεις στους ανθρώπους δώρα παντοειδών αγαθών,
έλα στην τελετή, ω Δέσποινα, τυμπανοχαρής,
πανδαμάστρια, Φρυγία, σωτήρια, ομόκλινη του Κρόνου,
Ουρανοθυραγέρα, σεβάσμια, βιοθρέπτρια, παράφορη.
Έλα χαρμόσυνη, ευάρεστη στους ευσεβείς.

[LoLitA]

mytF
Ιδεογραφίτης με τα όλα του


PostPosted: Wed Jan 10, 2007 9:03 am

ΕΣΤΙΑΣ

Εστία ευδυνάτοιο Κρόνου θύγατερ βασίλισσα,
ή μέσον οίκον έχεις πυρός αενάοιο, μεγίστου,
τούσδε συ εν τελεταίς οσίους μύστας αναδεείξαις,
θείσ’ αιειθαλέας, πολυόλβους, εύφρονας, αγνούς.
Οίκε θεών μακάρων, θνητών στήριγμα κραταιόν,
αιδίη, πολύμορφε, ποθεινοτάτη, χλοόμορφε.
Μειδιόωσα, μάκαιρα, τάδ’ ιερά δέξο προθύμως,
όλβον επιπνείουσα και ηπιόχειρον υγείαν.

ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ

Εστία του παντοδύναμου Κρόνου θυγατέρα βασίλισσα,
συ που κατέχεις τον μέσον οίκον του αέναου πυρός, του μεγίστου,
είθε αυτούς τους όσιους μύστες ν’ αναδείξεις στις τελετές,
κάμνοντάς τους αειθαλείς, πανευτυχείς, ευφρόσυνους, αγνούς.
Ω οίκε μακαρίων θεών, κρατερό στήριγμα θνητών,
αιωνία, πολύμορφη, ποθεινοτάτη, χλοόμορφη.
Χαμογελαστή, μακάρια, δέξου προθύμως τούτες τις θυσίες,
εμπνέοντας ευτυχία κι απλόχερη υγεία.</center>

[LoLitA]

ΑρΕλα
Διαχειριστής (Administrator)

PostPosted: Wed Jan 10, 2007 1:12 pm

Πολύ ωραίες οι παραθέσεις εδώ. Συνεχίστε.

Τα είχα βρει κι εγώ, αλλά δεν έκανα τον κόπο η τεμπέλα (μάλλον υπερ-κουρασμένη τεμπέλα) να τα μεταφέρω εδώ ΚΑΙ να τα μεταφράσω φυσικά, γιατί τα βρήκα αμετάφραστα...

[LoLitA]

mytF
Ιδεογραφίτης με τα όλα του

PostPosted: Thu Jan 11, 2007 9:48 am

ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ

Ιητήρ πάντων, Ασκληπιέ, δέσποτα Παιάν,
θέλγων ανθρώπων πολυαλγέα πήματα νούσων,
ηπιόδωρε, κραταιέ, μόλοις κατάγων υγίειαν
και παύων νούσους, χαλεπάς κήρας θανάτοιο,
αυξιθαλής, επίκουρ’, απαλεξίκακ’, ολβιόμοιρε,
Φοίβου Απόλλωνος κρατερόν θάλος αγλαότιμον,
εχθρέ νόσων, Υγίειαν έχων σύλλεκτρον αμεμφή,
ελθέ, μάκαρ, σωτήρ, βιοτής τέλος εσθλόν οπάζων.

ΤΟΥ ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ

Ιατρέ πάντων, Ασκληπιέ, δέσποτα Παιάν,
συ που πραϋνεις των ανθρώπων τα οδυνηρά κακά των νόσων,
πραϋντικέ, κρατερέ, έλα επιφέροντας υγεία
κι αναχαιτίζοντας τις νόσους, τις φοβερές συμφορές του θανάτου,
εσύ ο βλαστικός, ω αρωγέ, αλεξίκακε, καλόμοιρε,
του Φοίβου Απόλλωνος γερό βλαστάρι ένδοξο,
εχθρέ των νόσων, συ που έχεις ομοκρέβατη την άμεμπτη Υγεία,
έλα, μακάριε, σωτήρα, παρέχοντας αίσιον τέλος του βίου.

[LoLitA]

mytF
Ιδεογραφίτης με τα όλα του

PostPosted: Mon Jan 15, 2007 9:17 am


Ζεύ πολυτίμητε, Ζεύ άφθιτε, τήνδε τοι ημείς
μαρτυρίαν τιθέμεσθα λυτήριον ηδέ πρόσευξιν.
Ω βασιλεύ, διά σην κεφαλήν εφάνη τάδε θεία,
γαία θεά μήτηρ ορέων θ’ υψηχέες όχθοι
και πόντος και πανθ’, οπόσ’ ουρανός εντός έταξε.
Ζεύ Κρόνιε, σκηπτούχε, καταιβάτα, ομβριμόθυμε,
παντογένεθλ’, αρχή πάντων πάντων τε τελευτή,
σεισίχθων, αυξητά, καθάρσιε, παντοτινάκτα,
αστραπαίε, βρονταίε, κεραύνιε, φυτάλιε Ζεύ.
Κλύθί μου, αιολόμορφε, δίδου δ’ υγίειαν αμεμφή
ειρήνην τε θεάν και πλουτου δόξαν άμεμπτον.

ΤΟΥ ΔΙΟΣ

Ζεύ πολυτίμητε, Ζεύ άφθαρτε, τούτην εδώ σε σένα εμείς
τη μαρτυρία τη λυτρωτική και προσευχή απευθύνουμε.
Ω βασιλέα, μέσα απ’ την κεφαλή σου όλα τα θεία φάνηκαν,
η θεά μητέρα γη και των βουνών οι υψίβουες ράχες
και η θάλασσα και όλα, όσα ο ουρανός εντός του περιέκλεισε.
Ω Κρόνιε Ζεύ, σκηπτούχε, καταιβάτη, γενναιόψυχε,
παντογόνε, αρχή των πάντων και των πάντων τέλος,
γαιοσείστη, αυξητή, καθαρτήριε, παντοσείστη,
αστραπαίε, βρονταίε, κεραύνιε, γόνιμε Ζεύ.
Εισάκουσέ με, ποικιλόμορφε, και δίνε υγείαν άκρατη
και τη θεά ειρήνη κι άμεμπτη φήμη πλούτου.