ΠΕΡΙ ΑΝΔΡΕΙΑΣ (αρχαίο κείμενο)

Το παρακάτω κείμενο είναι δικό μου και αναφέρεται στην ανδρεία. Της ανδρείας δεν μετέχει μόνον ο άνδρας, αλλά και η γυναίκα που μπορεί εξίσου να επιδείξει τόλμη και θάρρος.

Πάντες άν ομολογήσαιμεν την ανδρείαν είναι αρίστην αρετήν, ήν έστιν ιδειν εν τωι μάχεσθαι. Τούνομα δε τόδε παρεκκλίναν εκ του ανήρ δηλοί το ίδιον της του ανδρός φύσεως. Αύτη τοίνυν η αρετή ου μόνον τοις ανδράσιν έστιν, αλλά και ταις γυναιξί. Υπομνηστέον γάρ τας Αμαζόνας οικούσας παρά τον Θερμόδωντα ποταμόν παρασχείν εαυτάς ρωμαλέας μαχουμένας κατά βαρβάρων και νίκας καταγαγούσας λαμπράς, και δή κατ' ανδρών, ούς λάβοιεν μετα σφών. Πρός δε τούτοις ρητέον και την Αργείαν Τελέσιλλαν εκποδών ποιήσασθαι τους Λακεδαιμονίους, ότε προσβαλόντων Άργει έφη αισχύνην ου φέρειν ηττηθέντων υπό ανδρών, αλλά κρατησάντων μεγίστην δόξαν φέρει. Ακούσαντες δέ τούτο οι Λακεδαιμόνιοι απήλθον οίκαδε.

Όλοι θα ομολογούσαν ότι η ανδρεία είναι η καλλίτερη αρετή, που μπορεί κανείς να δει την ώρα της μάχης. Το όνομα αυτό που προέρχεται από το άνδρας δηλώνει το χαρακτηριστίκό της φύσης του άνδρα. Αυτή όμως η αρετή δεν υπάρχει μόνον στους άνδρες, αλλά και στις γυναίκες. Γιατί πρέπει να θυμηθούμε τις Αμαζόνες που κατοικούν στον Θερμόδωντα ποταμό και επιδίδονται στη μαχη με ρώμη εναντίον των βαρβάρων και καταγάγουν λαμπρές νίκες, και ειδικά εναντίον ανδρών, που κάθε φορά τους παίρνουν μαζί τους. Επιπλεόν πρέπει να ειπωθεί ότι η Αργεία Τελέσιλλα απέκρουσε τους Λακεδαιμονίους, όταν επιτιθεμενοι κατα του Άργους είπε πως δεν επιφέρει ντροπή η ήττα από άνδρες, αλλά αν νικήσουν θα είναι η πιο μεγάλη δόξα. Αφού άκουσαν αυτά οι Λακεδαιμόνιοι έφυγαν πίσω στην πατρίδα τους.