Έτσι, φιλοσοφικοί μύθοι, είναι οι διηγήσεις αυτές που έχουν κάτι σοφό να μας πουν, να μας διδάξουν.
Ξεκινώ λοιπόν αυτό το νήμα, με σκοπό να μοιραστούμε όλοι μας αυτήν τους την σοφία.
Καλοδεχούμενη κάθε βοήθεια
Κάνω την αρχή με τον αγαπημένο μου μύθο.
Πρόκειται για μια αραβική ή εβραϊκή ιστορία (υπάρχει και στις δύο παραδόσεις) και παρουσιάζει με διαφορετικό τρόπο
την αποκάλυψη της αλήθειας σ' έναν κόσμο που έχει παραδοθεί στα τεχνάσματα.
Το πραγματικό λουλούδι
Ο Σολομώντας επισκέφθηκε κάποτε την βασίλισσα του Σαβά, η οποία τον ανταγωνίζονταν σε σοφία.
Εκείνη του πρότεινε κάτι σαν αίνιγμα. Τον οδήγησε σ' ένα δωμάτιο του παλατιού της, όπου επιδέξιοι τεχνίτες είχαν
τοποθετήσει τεχνητά λουλούδια. Θα έλεγε κανείς ότι πρόκειται για κάποιο θαυμαστό λιβάδι όπου πολλά μυρωδάτα λουλούδια
κινούνταν απαλά κάτω από μια άγνωστη αύρα.
"Ορίστε το αίνιγμά μου" είπε η βασίλισσα. "Ενα από αυτά τα λουλούδια, ένα μόνο, είναι αληθινό. Μπορείς να μου το δείξεις;"
Ο Σολομώντας κοίταξε γύρω του προσεκτικά. Έκανε έκκληση στο θησαυρό της ευαισθησίας του, σε όλες τις δυνάμεις
αυτοσυγκέντρωσης. Δεν μπορούσε να διακρίνει το αληθινό λουλούδι. Τότε, καθώς ήταν κάθιδρος, είπε στην βασίλισσα του Σαβά:
"Εδώ μέσα βασιλεύει μια ασυνήθιστη ζέστη. Μπορείς να ζητήσεις από έναν υπηρέτη να ανοίξει ένα παράθυρο;"
Η βασίλισσα διέταξε να ανοίξουν ένα παράθυρο.
"Να το αληθινό λουλούδι", είπε ο βασιλιάς μια στιγμή αργότερα.
Δεν γινόταν να κάνει λάθος. Μια μέλισσα που είχε μπει από το παράθυρο πήγε και κάθισε στο αληθινό λουλούδι.
Είναι δύσκολο να είσαι ο Σολομώντας, λένε οι σχολιαστές αυτής της ιστορίας.
Είναι ακόμα πιο δύσκολο να είσαι η μέλισσα.
Όμως το πιο δύσκολο πάντα είναι να είσαι το λουλούδι.
