Φιλοσοφικοί μύθοι

Άβαταρ μέλους
Apomakros
"Δεν παίζεται" Ιδεογραφίτης
"Δεν παίζεται" Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 3164
Εγγραφή: Τετ 29 Αύγ 2007, 19:26
Φύλο: Άνδρας

Re: Φιλοσοφικοί μύθοι

Δημοσίευση από Apomakros » Δευ 20 Ιούλ 2009, 10:14

Στο Συμπόσιο των Επτά Σοφών (153 d) ερωτώμενος ο Θαλής τι είναι το ωραιότατο, απαντά ο Κόσμος.

"Τί κάλλιστον; κόσμος· πᾶν γὰρ τὸ κατὰ
τάξιν τούτου μέρος ἐστί."


(Τί είναι το ωραιότατο; Ο κόσμος. Διότι κάθε πράγμα με τάξη είναι μέρος αυτού).

Στον Θαλή επίσης αποδίδεται και το απόφθεγμα:

"Κάλλιστον κόσμος. Ποίημα γαρ θεού"

(Το ωραιότερο δημιούργημα είναι ο κόσμος, διότι είναι έργο Θεού)


Ως γνωστόν δεν σώζεται κανένα κείμενο του ίδιου του Θαλή, κάτι που ισχύει άλλωστε για τους περισσότερους αντιπροσώπους της Προσωκρατικής Φιλοσοφίας. Η επιστήμη έχει αποφανθεί ότι η πλέον αξιόπιστη πηγή είναι ο Αριστοτέλης και οι μαθητές-σχολιαστές του.

Η ηθική φιλοσοφία του Θαλή φαίνεται να έχει ως πυρήνα της την πίστη στον θεό (Διογένης Λαέρτιος απόσπασμα 1,2).

Δεν μπορούμε επομένως να τον περιγράψουμε ως οπαδό και θιασώτη θεωριών που θέλουν την φύση χωρίς αρχή, και την δημιουργία της μια τυφλή υλιστική διαδικασία.
Άβαταρ μέλους
kouklos
Ιδεογραφίτης με τα όλα του
Ιδεογραφίτης με τα όλα του
Δημοσιεύσεις: 78
Εγγραφή: Σάβ 13 Ιουν 2009, 22:56
Φύλο: Άνδρας

Re: Φιλοσοφικοί μύθοι

Δημοσίευση από kouklos » Πέμ 23 Ιούλ 2009, 14:48

Χρόνος, ο πατέρας θεών και ανθρώπων.
Ένας μονόδρομος που τον διαβαίνουμε όλοι, ένα μέγεθος που μέσα στο σύμπαν εκτείνεται στο άπειρο προς κάθε κατεύθυνση, αφού είναι συνυφασμένο με τον χώρο και οτιδήποτε, αυτός, περιέχει.
Σαν βασικό μέγεθος νομίζω πως είναι απόλυτο παρ' όλες τις προσπάθειες του ανθρώπου να τον φέρει στα μέτρα του, θέλοντας να τον καμπυλώσει, να τον επιβραδύνει ή και να τον γυρίσει πίσω.
Κάθε σκέψη για ταξίδι στο χρόνο, πέραν του φυσιολογικού, δημιουργεί ένα παράδοξο στο χωροχρονικό συνεχές και μια αντίφαση στη λογική μας.

Είναι δε ο σοφότερος όλων γιατί κανείς δεν δύναται να τον ξεγελάσει και να τον ξεπεράσει σε γνώση.
Do it your way...
...it's always better

[img]http://s.bebo.com/app-image/7632514082/ ... corn12.gif[/img]
Άβαταρ μέλους
Divine Sinner

Re: Φιλοσοφικοί μύθοι

Δημοσίευση από Divine Sinner » Πέμ 23 Ιούλ 2009, 15:52

Βαρυτητα=καμπυλωση του χωροχρονου.
Άβαταρ μέλους
Apomakros
"Δεν παίζεται" Ιδεογραφίτης
"Δεν παίζεται" Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 3164
Εγγραφή: Τετ 29 Αύγ 2007, 19:26
Φύλο: Άνδρας

Re: Φιλοσοφικοί μύθοι

Δημοσίευση από Apomakros » Πέμ 23 Ιούλ 2009, 19:58

Στον κόσμο της αιωνιότητας, στον κόσμο του ά-χρονου υπάρχει μόνο το παρόν. Δεν υπάρχει ούτε παρελθόν ούτε μέλλον.

Ο χρόνος είναι σαν τον θάνατο. Όταν ζούμε μέσα στο χρόνο τότε συμβαίνει ο θάνατος. Η πηγή του χρόνου και του θανάτου είναι ο νους. Ο νους είναι χρόνος, ο νους είναι θάνατος.


(Και είναι ο σοφότερος όλων ο χρόνος διότι τα κρυπτά πάντα προς το φως άγει)
Άβαταρ μέλους
Lykaina
Κολλημένος Ιδεογραφίτης
Κολλημένος Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 205
Εγγραφή: Παρ 10 Απρ 2009, 17:18
Irc ψευδώνυμο: Lykaina
Φύλο: Γυναίκα

Re: Φιλοσοφικοί μύθοι

Δημοσίευση από Lykaina » Πέμ 23 Ιούλ 2009, 20:21

Apomakros έγραψε:Στον κόσμο της αιωνιότητας, στον κόσμο του ά-χρονου υπάρχει μόνο το παρόν. Δεν υπάρχει ούτε παρελθόν ούτε μέλλον.
Το παρόν δεν είναι χρόνος;
Κι αν είναι, τι σχέση έχει με τον κόσμο του ά-χρονου; Και τι είναι ο κόσμος του ά-χρονου;
Apomakros έγραψε: Ο χρόνος είναι σαν τον θάνατο. Όταν ζούμε μέσα στο χρόνο τότε συμβαίνει ο θάνατος. Η πηγή του χρόνου και του θανάτου είναι ο νους. Ο νους είναι χρόνος, ο νους είναι θάνατος.
Γιατί παρομοιάζεις τον χρόνο με τον θάνατο;
Υπό ποίαν έννοιαν η πηγή του χρόνου και του θανάτου είναι ο νους;

Όπως βλέπεις Αντωνάκη μου, έχω πολλές απορίες ...
Δεν κατάλαβα την θεωρία σου...μου την εξηγείς; :)
Άβαταρ μέλους
Apomakros
"Δεν παίζεται" Ιδεογραφίτης
"Δεν παίζεται" Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 3164
Εγγραφή: Τετ 29 Αύγ 2007, 19:26
Φύλο: Άνδρας

Re: Φιλοσοφικοί μύθοι

Δημοσίευση από Apomakros » Πέμ 23 Ιούλ 2009, 21:05

Απόμακρος έγραψε:Στον κόσμο της αιωνιότητας, στον κόσμο του ά-χρονου υπάρχει μόνο το παρόν. Δεν υπάρχει ούτε παρελθόν ούτε μέλλον.
Λύκαινα έγραψε:Το παρόν δεν είναι χρόνος;
Κι αν είναι, τι σχέση έχει με τον κόσμο του ά-χρονου; Και τι είναι ο κόσμος του ά-χρονου;
Το παρόν δεν είναι χρόνος. Το παρόν ανήκει στην αιωνιότητα. Το παρελθόν και το μέλλον είναι χρόνος και ανήκουν σ' αυτό τον κόσμο της σχετικότητας. Ανάμεσα σ' αυτά τα δυο διεισδύει το πέρα, το υπερβατικό -και αυτό είναι το παρόν. Το τώρα είναι μέρος της αιωνιότητας.

Αν υπάρχει Βασιλεία του Θεού, αυτή θα μπορούσε να εννοηθεί μόνο ως χώρος χωρίς χρόνο (δηλαδη αιωνιότητα, ά-χρονο)


Λύκαινα έγραψε:Γιατί παρομοιάζεις τον χρόνο με τον θάνατο;
Στα σανσκριτικά εἰναι ίδια η λέξη για το χρόνο και για το θάνατο: Καλ.

Το να δίνει κανείς το ίδιο όνομα στο χρόνο και το θάνατο είναι σπουδαία ενόραση. Δεν είναι ζήτημα γραμματολογικής ερμηνείας αλλά είναι βιωματικό ζήτημα με τρομερή αξία.

Αν ζεις μέσα στο χρόνο, είναι αναπόφευκτο να συμβεί ο θάνατος, δηλαδή είναι κάτι που συμβαίνει ήδη. Από τη στιγμή που γεννιέται ένα παιδί, αρχίζει να πεθαίνει. Μπορεί αυτό να πάρει εδομήντα, ογδόντα χρόνια, όσο κι αν πάρει όμως, το παιδί πεθαίνει, αργά-αργά, σταγόνα-σταγόνα, από λίγο κάθε μέρα, μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία. Όταν σου λένε ότι σήμερα πέθανε κάποιος, στην πραγματικότητα ο άνθρωπος πέθαινε επί εβδομήντα, ογδόντα χρόνια και σήμερα ολοκληρώθηκε η διαδικασία.


Λύκαινα έγραψε:Υπό ποίαν έννοιαν η πηγή του χρόνου και του θανάτου είναι ο νους;
Μια όψη του νου είναι ο χρόνος, μια άλλη όψη του είναι ο θάνατος. Μέσα όμως από την παρατήρηση του νου (και τον διαλογισμό) μπορείς να αφήσεις τον θάνατο πίσω και να κερδίσεις την αθανασία.

"Εγώ δεν είμαι αυτό -αυτό το σώμα, αυτός ο νους. Τότε ποιος είμαι;"

Για να το βρεις, εξαλείφεις το μη ουσιώδες, το βάζεις στην άκρη και συνεχίζεις να εξαλείφεις τα μη ουσιώδη, μέχρι να μείνει μόνο το ουσιώδες. Στις ανατολικές φιλοσοφίες η διαδικασία αυτή της εξάλειψης ονομάζεται νέτι-νετι.

Όταν δεν υπάρχει πια τίποτε άλλο για να εξαλειφθεί, μένει το ουσιώδες και τότε αποκαλύπτεται ο θεός μέσα σου. Το υπέρτατο εμφανίζεται μέσα σου σε όλη του την ομορφιά και το μεγαλείο, σε όλη του την έκταση.
Άβαταρ μέλους
Lykaina
Κολλημένος Ιδεογραφίτης
Κολλημένος Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 205
Εγγραφή: Παρ 10 Απρ 2009, 17:18
Irc ψευδώνυμο: Lykaina
Φύλο: Γυναίκα

Re: Φιλοσοφικοί μύθοι

Δημοσίευση από Lykaina » Πέμ 23 Ιούλ 2009, 22:58

Apomakros έγραψε: Το παρόν δεν είναι χρόνος. Το παρόν ανήκει στην αιωνιότητα. Το παρελθόν και το μέλλον είναι χρόνος και ανήκουν σ' αυτό τον κόσμο της σχετικότητας. Ανάμεσα σ' αυτά τα δυο διεισδύει το πέρα, το υπερβατικό -και αυτό είναι το παρόν. Το τώρα είναι μέρος της αιωνιότητας.
Ανάποδα τα λες μου φαίνεται.
Το παρόν είναι "σχετικό" στο χωροχρονικό συνεχές. Έχει σχέση με την παρούσα αντίληψη του καθενός.
Αντίθετα, το παρελθόν και το μέλλον, εκτείνονται στο άπειρο, άρα είναι αιώνια.
Apomakros έγραψε: Στα σανσκριτικά εἰναι ίδια η λέξη για το χρόνο και για το θάνατο: Καλ.

Το να δίνει κανείς το ίδιο όνομα στο χρόνο και το θάνατο είναι σπουδαία ενόραση. Δεν είναι ζήτημα γραμματολογικής ερμηνείας αλλά είναι βιωματικό ζήτημα με τρομερή αξία.

Αν ζεις μέσα στο χρόνο, είναι αναπόφευκτο να συμβεί ο θάνατος, δηλαδή είναι κάτι που συμβαίνει ήδη. Από τη στιγμή που γεννιέται ένα παιδί, αρχίζει να πεθαίνει. Μπορεί αυτό να πάρει εδομήντα, ογδόντα χρόνια, όσο κι αν πάρει όμως, το παιδί πεθαίνει, αργά-αργά, σταγόνα-σταγόνα, από λίγο κάθε μέρα, μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία. Όταν σου λένε ότι σήμερα πέθανε κάποιος, στην πραγματικότητα ο άνθρωπος πέθαινε επί εβδομήντα, ογδόντα χρόνια και σήμερα ολοκληρώθηκε η διαδικασία.
Οι βιολόγοι θα διαφωνήσουν μαζί σου. Από την στιγμή της σύλληψης, μέχρι τα 20-22 του χρόνια ο άνθρωπος αναπτύσσεται, δεν πεθαίνει. Η διαδικασία της γήρανσης αρχίζει από τα 35 και μετά, όταν πλέον ο άνθρωπος δεν μπορεί να αντικαταστήσει τα κύτταρα που πεθαίνουν με ικανοποιητικούς ρυθμούς.
Αλλά και αν το δεις από φιλοσοφική άποψη, δεν πεθαίνει ποτέ κανείς, απλά μεταλλάσσεται, μιας και η ύλη είναι άφθαρτη όπως ξέρεις.
Apomakros έγραψε:

Μια όψη του νου είναι ο χρόνος, μια άλλη όψη του είναι ο θάνατος. Μέσα όμως από την παρατήρηση του νου (και τον διαλογισμό) μπορείς να αφήσεις τον θάνατο πίσω και να κερδίσεις την αθανασία.

"Εγώ δεν είμαι αυτό -αυτό το σώμα, αυτός ο νους. Τότε ποιος είμαι;"

Για να το βρεις, εξαλείφεις το μη ουσιώδες, το βάζεις στην άκρη και συνεχίζεις να εξαλείφεις τα μη ουσιώδη, μέχρι να μείνει μόνο το ουσιώδες. Στις ανατολικές φιλοσοφίες η διαδικασία αυτή της εξάλειψης ονομάζεται νέτι-νετι.

Όταν δεν υπάρχει πια τίποτε άλλο για να εξαλειφθεί, μένει το ουσιώδες και τότε αποκαλύπτεται ο θεός μέσα σου. Το υπέρτατο εμφανίζεται μέσα σου σε όλη του την ομορφιά και το μεγαλείο, σε όλη του την έκταση.
Το τι θεωρεί ο καθένας ουσιώδες είναι καθαρά υποκειμενικό.
Αν αρχίσεις λοιπόν να εξαλείφεις τα μη ουσιώδη, δεν ξέρεις με τι θα μείνεις στο τέλος.
Ο διαλογισμός έχει να κάνει με την σύνθεση και την ανάλυση, όχι με την πρόσθεση και την αφαίρεση.
Άβαταρ μέλους
Apomakros
"Δεν παίζεται" Ιδεογραφίτης
"Δεν παίζεται" Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 3164
Εγγραφή: Τετ 29 Αύγ 2007, 19:26
Φύλο: Άνδρας

Re: Φιλοσοφικοί μύθοι

Δημοσίευση από Apomakros » Παρ 24 Ιούλ 2009, 00:07

Λύκαινα έγραψε:Ανάποδα τα λες μου φαίνεται.
Δεν αποκλείεται :)

Το μόνο που προσπάθησα να κάνω Φωτεινή, είναι να επεξηγήσω κατά το μέτρο των δυνατοτήτων μου αυτά που με ρώτησες. Αν όσα παρέθεσα είναι σωστά ή λάθος ή ανάποδα, δεν το γνωρίζω. Δεν αποτελούν διδασκαλία, αλλά ούτε και πίστη μου. Πρόκειται απλώς για πεποιθήσεις ή απόψεις που έχω σχηματίσει από όσα ψάχνω και διαβάζω συλλέγοντας από παντού.

Σαφώς και τα ουσιώδη είναι καθαρά υποκειμενικά.


(Η διαλογιστική κατάσταση και ο διαλογισμός είναι καθαρά βιωματική εμπειρία για τον καθένα)
Άβαταρ μέλους
kouklos
Ιδεογραφίτης με τα όλα του
Ιδεογραφίτης με τα όλα του
Δημοσιεύσεις: 78
Εγγραφή: Σάβ 13 Ιουν 2009, 22:56
Φύλο: Άνδρας

Re: Φιλοσοφικοί μύθοι

Δημοσίευση από kouklos » Παρ 24 Ιούλ 2009, 01:00

Divine Sinner έγραψε:Βαρυτητα=καμπυλωση του χωροχρονου.
Υπάρχει μια θεωρία που αναφέρεται σ αυτό που λες. Η τεράστια συγκέντρωση βαρύτητας που χαρακτηρίζει μια μαύρη τρύπα, μπορεί να καμπυλώσει τον χωροχρόνο ότι και αν σημαίνει αυτό.
Θα πρέπει όμως να δεχθούμε την σχετικότητα του χρόνου αλλά και το πώς μπορεί η βαρύτητα να επιδράσει πάνω σε κάτι μη υλικό και ειδικά πάνω σε μια έννοια μεγέθους, όπως είναι ο χρόνος.
Εγω προσωπικά πιστεύω οτι ο χρόνος είναι το μόνο απόλυτο μέγεθος στο υλικό σύμπαν, γιατί είναι μονοδιάστατος.
Do it your way...
...it's always better

[img]http://s.bebo.com/app-image/7632514082/ ... corn12.gif[/img]
Άβαταρ μέλους
Lykaina
Κολλημένος Ιδεογραφίτης
Κολλημένος Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 205
Εγγραφή: Παρ 10 Απρ 2009, 17:18
Irc ψευδώνυμο: Lykaina
Φύλο: Γυναίκα

Re: Φιλοσοφικοί μύθοι

Δημοσίευση από Lykaina » Παρ 24 Ιούλ 2009, 15:29

Καθολικώτατον η ελπίδα, γιατί ακόμα και σ΄αυτούς που τίποτα δεν έχει απομείνει, αυτή υπάρχει.

Μπορεί να υπάρξει τελικά άνθρωπος χωρίς ελπίδα;
Ο απ-ελπισμένος άνθρωπος είναι αυτός που έχει χάσει το κουράγιο του, που τα βλέπει όλα μάταια. Βαθιά μέσα του όμως ελπίζει...ακόμα και σε ένα θαύμα. Αλλά και αυτοί οι αυτόχειρες, που θεωρούν μάταιη και άχρηστη την ζωή τους και την τερματίζουν, πιθανόν να ελπίζουν,πάνω στον παραλογισμό τους, ότι στην άλλη πλευρά θα είναι ίσως καλύτερα.
Όταν σταματάς να ελπίζεις σε κάτι, αυτό πεθαίνει. Όταν σταματάς να ελπίζεις γενικά, πεθαίνεις ο ίδιος.

"Άελπτον ουδέν, πάντα δ' ελπίζειν χρεών" λέει ο Ευριπίδης.
(Τίποτα δεν είναι ανέλπιδο, και πάντα οφείλουμε να ελπίζουμε)
Κι αφού τίποτα δεν είναι ανέλπιδο, τίποτα δεν είναι και ακατόρθωτο.

Δεν είναι χρέος η ελπίδα, ανάγκη είναι. Γιατί πολύ απλά, χωρίς αυτήν δεν ζούμε. Είναι η κινητήρια δύναμη της ύπαρξής μας.
Dum spiro spero...όσο ζω ελπίζω. Αλλά και όσο ελπίζω ζω, θα πρόσθετα εγώ.

Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε, ότι στο κουτί της Πανδώρας, η μόνη που έμεινε τελικά, είναι η Ελπίδα.
Άβαταρ μέλους
Apomakros
"Δεν παίζεται" Ιδεογραφίτης
"Δεν παίζεται" Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 3164
Εγγραφή: Τετ 29 Αύγ 2007, 19:26
Φύλο: Άνδρας

Re: Φιλοσοφικοί μύθοι

Δημοσίευση από Apomakros » Παρ 24 Ιούλ 2009, 19:50

Λύκαινα έγραψε:Μπορεί να υπάρξει τελικά άνθρωπος χωρίς ελπίδα;
Ο απ-ελπισμένος άνθρωπος είναι αυτός που έχει χάσει το κουράγιο του, που τα βλέπει όλα μάταια. Βαθιά μέσα του όμως ελπίζει...ακόμα και σε ένα θαύμα. Αλλά και αυτοί οι αυτόχειρες, που θεωρούν μάταιη και άχρηστη την ζωή τους και την τερματίζουν, πιθανόν να ελπίζουν,πάνω στον παραλογισμό τους, ότι στην άλλη πλευρά θα είναι ίσως καλύτερα.
Όταν σταματάς να ελπίζεις σε κάτι, αυτό πεθαίνει. Όταν σταματάς να ελπίζεις γενικά, πεθαίνεις ο ίδιος.
Η ελπίδα είναι το ίδιο επικίνδυνη όσο και η απελπισία.

Για να αντέξει ο άνθρωπος τη δυστυχία του, δημιουργεί μια αισιόδοξη κατάσταση, ώστε να μπορεί να ελπίζει σε ένα όμορφο αύριο, παρά το γεγονός ότι αυτό δεν έρχεται ποτέ. Η ελπίδα είναι η μητέρα της απελπισίας αφού οι μεγαλύτερες απογοητεύσεις έρχονται όταν ελπίζει κανείς πολλά.

Ελπίζοντας μπορείς ν' αντέξεις. Τουλάχιστο μπορείς να απαλύνεις κάπως τη δυστυχία σου, ώστε να μη σε ταράζει τόσο πολύ. Μπορείς έτσι να μένεις απασχολημένος, δηλαδή να κλείνεις τα μάτια σου στην οδύνη. Οι απελπισμένοι άνθρωποι ελπίζουν…



Το ζήτημα όμως είναι ούτε να ελπίζεις ούτε να απελπίζεσαι. Το ζήτημα είναι να δέχεσαι τη ζωή όπως έρχεται, να κυλάς με τη ζωή…

(…με μια στωική-ζεν α λα Καζαντζάκη τεχνική)

:)
Άβαταρ μέλους
Lykaina
Κολλημένος Ιδεογραφίτης
Κολλημένος Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 205
Εγγραφή: Παρ 10 Απρ 2009, 17:18
Irc ψευδώνυμο: Lykaina
Φύλο: Γυναίκα

Re: Φιλοσοφικοί μύθοι

Δημοσίευση από Lykaina » Παρ 24 Ιούλ 2009, 20:24

Ακόμα και οι "απελπισμένοι" έχουν ελπίδα.
Γι αυτό άλλωστε είναι και το καθολικότατον.

Έχεις δίκιο λοιπόν Απόμακρε....όντως οι απελπισμένοι ελπίζουν :)
Γιατί στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν απελπισμένοι...μιας και ελπίζουν μέχρι την τελευταία στιγμή ότι "κάτι" μπορεί να συμβεί.

Η ελπίδα είναι κόρη της ζωής και δεν έχει παιδιά.
Άβαταρ μέλους
kouklos
Ιδεογραφίτης με τα όλα του
Ιδεογραφίτης με τα όλα του
Δημοσιεύσεις: 78
Εγγραφή: Σάβ 13 Ιουν 2009, 22:56
Φύλο: Άνδρας

Re: Φιλοσοφικοί μύθοι

Δημοσίευση από kouklos » Κυρ 26 Ιούλ 2009, 01:34

"Μάθε από το χθες, ζήσε για το σήμερα, έλπιζε για το αύριο. Το σημαντικό πράγμα είναι να μην σταματήσεις να ρωτάς." ~ Άλμπερτ Αινστάιν
Και τι είναι η ελπίδα;
Είναι η προσδοκία ότι κάτι καλύτερο θα συμβεί.
Είναι ότι το φώς μέσα στο σκοτάδι.
Είναι ότι η μόρφωση μέσα στον πνευματικο μεσαίωνα που ζούμε.
Είναι μια ελεύθερη φωνή μέσα στην συντηρητική τρομοκρατία.
Είναι η ανάγκη μας να πολεμήσουμε τις φοβίες μας και να ζήσουμε ειρηνικά, σε αρμονία με το περιβάλλον, με αυτογνωσία και πνευματική ισοροπία.
Θα έρθουν καλύτερες μέρες, να το ξέρετε. Μη φοβάστε. Ζήστε . :)
Do it your way...
...it's always better

[img]http://s.bebo.com/app-image/7632514082/ ... corn12.gif[/img]
Άβαταρ μέλους
Lykaina
Κολλημένος Ιδεογραφίτης
Κολλημένος Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 205
Εγγραφή: Παρ 10 Απρ 2009, 17:18
Irc ψευδώνυμο: Lykaina
Φύλο: Γυναίκα

Re: Φιλοσοφικοί μύθοι

Δημοσίευση από Lykaina » Κυρ 26 Ιούλ 2009, 15:24

Ωφελιμώτατον η αρετή, βλαβερώτατον η κακία.

Πολύς λόγος έχει γίνει γι αυτά τα δύο.
Μυθολογίες, παραμύθια, παροιμίες, φιλοσοφίες, θρησκείες ανά τον κόσμο μιλούν για την πάλη του καλού ενάντια στο κακό.
Στην ουσία πρόκειται για τις δύο όψεις του ίδου νομίσματος.
Μηδέν κακόν αμιγές καλού, και το αντίστροφο.
Τίποτα από μόνο του δεν είναι μόνο καλό ή μόνο κακό. Η δική μας οπτική και συμπεριφορά μπορεί να βλάψει ή να ωφελήσει.
Ο τρόπος που προσεγγίζουμε τα πράγματα είναι αυτός που έχει σημασία. Γιατί αυτός " και τα άλλα καθιστά ωφέλιμα με την καλήν χρήσιν" ή "βλάπτει και τα χρηστά".

Εύκολο να κάνεις το κακό. Εύκολο να κάνεις και το καλό.
Το δύσκολο είναι να ισορροπείς ανάμεσα στα δύο.
Άβαταρ μέλους
Apomakros
"Δεν παίζεται" Ιδεογραφίτης
"Δεν παίζεται" Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 3164
Εγγραφή: Τετ 29 Αύγ 2007, 19:26
Φύλο: Άνδρας

Re: Φιλοσοφικοί μύθοι

Δημοσίευση από Apomakros » Κυρ 26 Ιούλ 2009, 23:13

Είναι επιτυχής ο παραλληλισμός που κάνει ο Πλούταρχος μεταξύ των διαφόρων μορφών κακίας που υπάρχουν στον κόσμο και ορισμένων αστείων στίχων που απαντώνται σε μια κωμωδία:

«Όπως οι κωμωδίες περιλαμβάνουν αστείους στίχους που, αν τους εξετάσει κανείς μεμονωμένους, είναι πρόστυχοι, αλλά, αν τους δει στο σύνολο του ποιήματος, προσθέτουν σ’ αυτό κάποιαν χάρη, έτσι ψέγει και την κακία, αν την αντιμετωπίσει μεμονωμένα. Όμως δεν είναι άχρηστη στο πλαίσιο ενός συνόλου».

Ο Χρύσιππος, που απετέλεσε τον κορυφαίο εκφραστή της στωικής φιλοσοφίας κατά την πρώτη φάση της, υποστήριξε ότι οι κακίες είναι απαραίτητο να υπάρχουν, γιατί χωρίς αυτές δεν θα μπορούσαν οι άνθρωποι να καταλάβουν την σημασία και την σπουδαιότητα της αρετής. Πολλές φορές εκτιμάμε ένα πράγμα, εφόσον το δούμε δίπλα στο αντίθετο του. Η λαμπρότητα και η τελειότητα της αρετής αναδεικνύονται με μεγαλύτερη σαφήνεια και με πιο εντυπωσιακό τρόπο, αν αντιπαραβληθούν προς την ατέλεια και τις αρνητικές όψεις της αντίστοιχης κακίας.

Για τους στωικούς, ο δρόμος που πρέπει ν' ακολουθήσει κανείς για να εξασφαλίσει στην ψυχή του την ηρεμία, την γαλήνη, την αταραξία και να γίνει έτσι ευτυχισμένος, είναι η αρετή. Και τον δρόμο αυτόν προς την αρετή μπορεί να του τον υποδείξει η φιλοσοφία, διότι η φιλοσοφία είναι, πρώτα από όλα, «άσκηση της αρετής».

Αν και αποδίδουν στην αρετή απόλυτη αξία οι στωικοί, εν τούτοις δεν φτάνουν σε κάποιο είδος ηθικού φανατισμού, στο πλαίσιο του οποίου κάθε μορφή κακίας είναι ανεπίτρεπτη. Απεναντίας, θεωρούν ότι η ύπαρξη του κακού μπορεί ν' αποβεί ωφέλιμη στον άνθρωπο οδηγώντας τον στην αρετή.


(Αρκεί να έχει κανείς την υπομονή να δει τα πράγματα συνολικά, και όχι αποσπασματικά και μεμονωμένα)
Άβαταρ μέλους
kouklos
Ιδεογραφίτης με τα όλα του
Ιδεογραφίτης με τα όλα του
Δημοσιεύσεις: 78
Εγγραφή: Σάβ 13 Ιουν 2009, 22:56
Φύλο: Άνδρας

Re: Φιλοσοφικοί μύθοι

Δημοσίευση από kouklos » Τρί 28 Ιούλ 2009, 17:04

Με τι είχες σκοπό να συνεχίσουμε Φωτεινούλα εδώ;
Με την δημοκρατία;
Δεν θα ήταν προσβολή λες στην μνήμη των επτά σοφών;
Ας το αφήσουμε καλύτερα.

Ας πούμε μια ατάκα, από αυτές που τόσο αγαπά ο φωτογράφος μας.
Το καλύτερο αντίδοτο στον φασισμό και στον σκοταδισμό είναι η μόρφωση.

Πρέπει όμως να είναι και καλός ο δάσκαλος. Ένας καλός δάσκαλος, θα πάρει ένα κούτσουρο και θα το δουλέψει με τέτοιο τρόπο ώστε το αποτέλεσμα να είναι ένα έργο υψηλής αισθητικής. Δύσκολο όμως να βρεις έναν καλό δάσκαλο, γιατί κι αυτοί έχουν τεμπελιάσει κι έχουν χαθεί ανάμεσα σε ιδεολογίες που δεν βοηθούν ούτε τον εαυτό τους. Έτσι, το μόνο που καταφέρνουν με την δουλειά τους πάνω στα κούτσουρα, είναι, το αποτέλεσμα του έργου τους, να έχει το σχήμα συγκεκριμένου ξύλινου υποδήματος.
Και κατά την προσφιλή σου έκφραση, ο νοών νοείτω, κι αρχίζει την αυτοκριτική..... οι δε α-νόητοι συνεχίζουν να κάνουν τον γνωστό θόρυβο όταν χτυπάνε στο πλακόστρωτο.
Do it your way...
...it's always better

[img]http://s.bebo.com/app-image/7632514082/ ... corn12.gif[/img]
Άβαταρ μέλους
Lykaina
Κολλημένος Ιδεογραφίτης
Κολλημένος Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 205
Εγγραφή: Παρ 10 Απρ 2009, 17:18
Irc ψευδώνυμο: Lykaina
Φύλο: Γυναίκα

Re: Φιλοσοφικοί μύθοι

Δημοσίευση από Lykaina » Τρί 28 Ιούλ 2009, 22:26

Καλά τα είπες Χρήστο..
Να συμπληρώσω ότι ο καλός δάσκαλος, μαθαίνει πρώτα στον μαθητή του να είναι Άνθρωπος, και μετά πώς να σκέφτεται. Όλα τα υπόλοιπα μαθήματα έπονται.
Δεν έχει νόημα να συνεχίσω μόνη μου εδώ. Στην ουσία εσύ κι εγώ μιλούσαμε.
Οι υπόλοιποι απλά δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν...

Ααα...συγνώμη ...ήταν κι ο Αντωνάκης μου...
Αλλά οι χειροπρακτικές του μέθοδοι, συνήθως κατέληγαν σε ....ας μην πω...
Άβαταρ μέλους
Divine Sinner

Re: Φιλοσοφικοί μύθοι

Δημοσίευση από Divine Sinner » Τρί 28 Ιούλ 2009, 23:03

Οι υπόλοιποι απλά δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν...
H δεν θελαν.
και τωρα σαλτα και γαμησου. με το συμπαθειο μανταμ
Άβαταρ μέλους
ArELa
Founder-Administrator
Founder-Administrator
Δημοσιεύσεις: 66942
Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 01:29
Irc ψευδώνυμο: ArELa
Φύλο: Γυναίκα
Έδωσε Likes: 1879 φορές
Έλαβε Likes: 2770 φορές

Re: Φιλοσοφικοί μύθοι

Δημοσίευση από ArELa » Τετ 29 Ιούλ 2009, 09:54

Divine Sinner έγραψε:
Οι υπόλοιποι απλά δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν...
H δεν θελαν.
και τωρα σαλτα και πλύσου. με το συμπαθειο μανταμ

:urock: :urock: :urock: :urock: :worship:
.







Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...


τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
Άβαταρ μέλους
Apomakros
"Δεν παίζεται" Ιδεογραφίτης
"Δεν παίζεται" Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 3164
Εγγραφή: Τετ 29 Αύγ 2007, 19:26
Φύλο: Άνδρας

Re: Φιλοσοφικοί μύθοι

Δημοσίευση από Apomakros » Δευ 03 Αύγ 2009, 13:59

Οι υπόλοιποι απλά δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν...
«Η έπαρση της γνώσης είναι χειρότερη από την άγνοια»


Αυτό για τα καλά μας τα κουκλάκια, που μάλλον μας την έκαναν... :D






Ας συνεχίσουμε λοιπόν με άλλους φιλοσοφικούς μύθους.


Στη Μαχαμπαράτα, στο μεγαλύτερο έπος του κόσμου, υπάρχει μια πολύ όμορφη ιστορία.

Οι πέντε Παντάβας, τα πέντε αδέλφια, γύρω από τα οποία κινείται ολόκληρο το έπος, έχουν εκδιωχθεί από το βασίλειο και ζουν σαν φυγάδες μέσα στο δάσος. Μια μέρα, διψούσαν πολύ και ο νεότερος αδελφός πηγαίνει να βρει νερό. Φτάνει σε μια όμορφη λίμνη, τη στιγμή όμως που πάει να γεμίσει το δοχείο του με νερό, ακούει μια φωνή, μια αόρατη φωνή, να λέει: "Περίμενε! Αν δεν απαντήσεις στις ερωτήσεις μου, δεν μπορείς να πάρεις νερό απ' αυτή τη λίμνη. Πρέπει να απαντήσεις σε τρεις ερωτήσεις μου. Αν μπορέσεις να απαντήσεις, θα πάρεις νερό. Αν όχι, θα πέσεις νεκρός αυτή τη στιγμή. Η πρώτη ερώτηση είναι: Ποιο είναι το σημαντικότερο πράγμα σχετικά με τον άνθρωπο; Ποιο είναι το πιο σημαντικό;" Ο νεαρός Παντάβα δεν μπόρεσε να απαντήσει και έπεσε νεκρός.

Ύστερα ακολούθησαν τα άλλα τρια αδέλφια και συνέβη το ίδιο. Έπειτα πήγε στη λίμνη ο μεγάλος αδελφός, για να δει τι συνέβη στ' αδέλφια του και να βρει νερό.

Τα τέσσερα αδέλφια του κείτονταν στην άκρη της λίμνης και τη στιγμή που έφτασε στο νερό, άκουσε την ίδια φωνή: "Απάντησε σ' αυτές τις ερωτήσεις, αλλιώς θα πεθάνεις κι εσύ. Κι αν μπορέσεις να απαντήσεις, όχι απλώς θα ζήσεις, αλλά θα μπορέσεις να πιεις νερό από τη λίμνη και το ίδιο νερό θα ζωντανέψει τ' αδέλφια σου. Πρώτο όμως απάντησε στις ερωτήσεις μου. Και η πρώτη ερώτηση είναι: Ποιο είναι το σημαντικότερο πράγμα σχετικά με τον άνθρωπο;"

Και ο μεγαλύτερος Παντάβα είπε: "Το σημαντικότερο θέμα σχετικά με τον άνθρωπο είναι ότι ο άνθρωπος δεν μαθαίνει ποτέ".

Του επέτρεψε να πιει νερό και του επέτρεψε να ξαναζωντανέψει τα αδέλφια του.


-------------------------------------------

Πράγματι, αυτό είναι ένα από τα σημαντικότερα πράγματα σχετικά με τον άνθρωπο: ότι δεν μαθαίνει ποτέ. Μπορεί να γίνει μεγάλος γνώστης αλλά δεν μαθαίνει.


(γνώσεις και μάθηση είναι πράγματα διαφορετικά)
Απάντηση

Επιστροφή στο “Λαογραφία”