--Λαογραφία Δεκεμβρίου--

Απάντηση
vaskos
Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
Δημοσιεύσεις: 2933
Εγγραφή: Πέμ 10 Οκτ 2019, 23:11
Φύλο: Άνδρας
Έδωσε Likes: 130 φορές
Έλαβε Likes: 273 φορές

Re: --Λαογραφία Δεκεμβρίου--

Δημοσίευση από vaskos » Σάβ 28 Δεκ 2019, 10:54

VINTAGE NEW YEAR CARDS

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα
vaskos
Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
Δημοσιεύσεις: 2933
Εγγραφή: Πέμ 10 Οκτ 2019, 23:11
Φύλο: Άνδρας
Έδωσε Likes: 130 φορές
Έλαβε Likes: 273 φορές

Re: --Λαογραφία Δεκεμβρίου--

Δημοσίευση από vaskos » Σάβ 28 Δεκ 2019, 11:40

ο καθ΄ημάς
Βασίλειος ο Μέγας


Γράφει η Αγγελική Δαμίγου

Η φυσιογνωμία του γερούλη με τα άσπρα μαλλιά και τα ροδοκόκκινα μάγουλα δεν
ανταποκρίνεται σ' αυτήν του Μεγάλου Βασιλείου, του Επισκόπου της Καισαρείας,
ο οποίος ήταν ένας λεπτός, μελαψός άνδρας και η ζωή του τέλειωσε, στον πρόσκαιρο
κόσμο, γύρω στα 50 του χρόνια.
Γεννήθηκε στην Καισαρεία της Καππαδοκίας μεταξύ του 329 και του 330 μ.Χ. Άλλοι
συναξαριστές υποστηρίζουν ότι γεννήθηκε στη Νεοκαισάρεια του Πόντου.
Ο πατέρας του ήταν δικηγόρος και δάσκαλος των χριστιανών. Ονομαζόταν κι αυτός
Βασίλειος και καταγόταν από ευγενή οικογένεια. Η μητέρα του, η Εμμέλια, ήταν πιστή
χριστιανή. Ο πατέρας της είχε βρει τραγικό θάνατο, γιατί πίστευε στο Χριστιανισμό.
Ο Μέγας Βασίλειος είχε οχτώ αδέλφια. Τρία αγόρια και πέντε κορίτσια. Η μεγαλύτερη
αδελφή του, η Μακρίνα, έγινε Οσία και γιορτάζεται στις 19 Ιουλίου.
Μαζί με την αδελφή του έμαθαν τα πρώτα γράμματα στο σπίτι τους.
Μικρότερος κατά πέντε χρόνια ήταν ο αδελφός του Γρηγόριος που έγινε Επίσκοπος Νύσσης
και γιόρταζει στις 10 Ιανουαρίου. Σε ηλικία 16 χρόνων άρχισε σπουδές στην Καισάρεια που
ήταν κέντρο ελληνικών γραμμάτων και ανωτέρων ελληνικών σχολών.
Εκεί γνωρίστηκε με τον Γρηγόριο τον Θεολόγο και έγιναν φίλοι. Οι δρόμοι τους, όμως,
χώρισαν όταν ο καθένας τους πήρε διαφορετική πορεία αναζητώντας ανώτερες σπουδές.

Ο Βασίλειος σπούδασε δύο χρόνια στην Κωνσταντινούπολη και μετά στην Αθήνα. Σπούδασε
Φιλοσοφία, Φιλολογία, Ρητορική, Ιστορία, Ιατρική, Αστρονομία, Γεωμετρία, Γραμματική
και Φυσικές Επιστήμες.
Επέστρεψε στην Καισαρεία σε ηλικία 25 χρόνων και δίδαξε Φιλοσοφία και Ρητορική.
Για λίγο χρόνο άσκησε το δικηγορικό επάγγελμα και έγινε αξιοθαύμαστος για τη δικανική
και ρητορική του δεινότητα, την πειθώ του και την πλατιά μόρφωση του.

Ωστόσο, στενοχωριόταν από τις ψευτιές των κοσμικών. Με την παρέμβαση της αδελφής του
Μακρίνας -που μαζί με τη μητέρα τους είχε οργανώσει μοναχική γυναικεία αδελφότητα στο
κτήμα τους κοντά στον ποταμό Ιρι - ο Βασίλειος αποφάσισε να εγκαταλείψει τα εγκόσμια.
Βαφτίστηκε χριστιανός και χειροτονήθηκε Αναγνώστης.
Διέθεσε, μάλιστα, όση περιουσία έπεφτε στο μερίδιο του από την πατρική κληρονομιά
στην κοινωνική πρόνοια της Εκκλησίας.
Μελέτησε το θεολογικό δόγμα και τις Γραφές. Γυμνάστηκε στην απολογητική και την ερμηνευτική.
Ταξίδεψε στην Αλεξάνδρεια, στην Άπω Ανατολή, στην Αντιόχεια και γνώρισε τους περίφημους
ερημίτες των περιοχών αυτών, όπως τον Αντώνιο, τον Παύλο και τον Μεγάλο Αθανάσιο.
Ο τελευταίος, τον μύησε στους μεγάλους αγώνες της Ορθοδοξίας και στον ενθουσιασμό υπέρ
του Συμβόλου της Αγίας μας Πίστεως.
Επιστρέφοντας στην Καισαρεία εγκαταστάθηκε στο πατρικό του κτήμα απέναντι από το γυναικείο
μοναστήρι της μητέρας του και της αδελφής του και μόναζε. Το 360 πήγε κοντά του και ο Γρηγόριος
ο Ναζιανζηνός. Οι δυο τους συγκέντρωσαν τη γνωστή συλλογή με το όνομα «Φιλοκαλία» από τα
γραπτά κείμενα του Ωριγένη.
Εικόνα

Στην Κωνσταντινούπολη τότε έγινε αυτοκράτορας ο Ιουλιανός ο Παραβάτης ·ο συμμαθητής του Μεγάλου
Βασιλείου όταν σπούδαζε στην Αθήνα - ο οποίος προστάτευε τα είδωλα και είχε κηρύξει πόλεμο κατά
των Χριστιανών. Τότε, ο Μέγας Βασίλειος δέχτηκε να στρατευτεί για χάρη του Χριστού και
χειροτονήθηκε το 302 ιερέας.
Η ποιμαντορική δράση του υπήρξε απαράμιλλη, έστω κι αν τον κατέθλιψαν πολλές φορές οι ραδιουργίες
των κληρικών και τον ανάγκαζαν να αποσύρεται για μεγάλα διαστήματα στο ερημητήριό του για να
προσεύχεται στον Ύψιστο να του χαρίζει δύναμη να συνεχίσει τον αγώνα του. Ο φίλος του, ο Γρηγόριος,
του συμπαραστάθηκε στο ψυχικό του μαρτύριο και δεν τον άφησε να αποσυρθεί. Στο διάστημα της
ιερατείας του και συγκεκριμένα το 368 έπεσε λιμός στην επαρχία της Καισαρείας. Με τη βοήθεια του
σώθηκαν όλοι από βέβαιο θάνατο από πείνα. Συγκέντρωσε, απ' όπου μπορούσε, χρυσαφικά, τρόφιμα,
φάρμακα και βοήθησε τους πάντες.
Όταν ξεπεράστηκε ο λιμός - χάρις και στις προσευχές του - περίσσεψαν κάποια χρυσαφικά. Τότε διέταξε
να ζυμώσουν μικρούς άρτους και να βάλουν από ένα χρυσαφικό στον καθένα. Τους άρτους αυτούς του
μοίρασε στο λαό. Ο καθένας πήρε κι από ένα μικρό περιουσιακό στοιχείο. Αυτό γίνεται συμβολικά κάθε
Πρωτοχρονιά με το κόψιμο της βασιλόπιτας που περιέχει ένα νόμισμα.
Το φιλανθρωπικό του έργο ήταν τεράστιο. Ίδρυσε γηροκομεία. Δημιούργησε το περίφημο πτωχοκομείο
με συσσίτια. Περισυνέλεξε όλους τους φτωχούς - ηλικιωμένους και παιδιά -και έσωσε χιλιάδες ανθρώπους
από την πείνα.

Το 370 εκφώνησε τις 9 ομιλίες του τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Συχνά, μιλούσε στο ποίμνιο του δύο φορές
την ημέρα και το κατηχούσε. Υπήρξε ποταμός της σοφίας. Με νάματα θεογνωσίας κοινωνούσε τους πιστούς.
Κι όταν ο Επίσκοπος Ευσέβιος μετέστη στον Κύριο όλοι εξέλεξαν τον Βασίλειο Επίσκοπο της Καισαρείας.
Ποιμενάρχη και προστάτη τους.
Πολέμησε σκληρά τους ειδωλολάτρες με τα δογματικά υπέρ της Ορθοδοξίας συγγράμματα του,
τα περίφημα «Ασκητικά».
Με τις ομιλίες του. Με τις επιστολές και τις πραγματείες του. Με τις ποιμαντορικές επιστολές του προς τον
Νεκτάριο, τον Γρηγόριο Νύσσης, τον Αθανάσιο Αλεξανδρείας, κατέρριπτε τις αιρέσεις. Έγραψε ακόμα και
για την ένοχη των Εκκλησιών, με απαραίτητη προϋπόθεση τη σύμφωνη αποδοχή του Συμβόλου της Πίστεως
της Νικαίας. Έγραψε ακόμα για κάθε πρόβλημα προσωπικό, κοινωνικό, θρησκευτικό. Και σήμερα τα Ιερά
Ευχολόγια είναι γεμάτα από τις περίφημες προσευχές του για τους αρρώστους, για κάθε ταλαιπωρημένη ψυχή.
Οι προσευχές αυτές δίνουν παρηγοριά και γαλήνη. Δίνουν ελπίδα και θάρρος. Μακάρι, ο κάθε χριστιανός να
μπορούσε να διάβαζε καθημερινά μια από τις προσευχές του Μεγάλου Βασιλείου, θα γέμιζε βάλσαμο την
ταλαιπωρημένη ψυχή του, θα τον ένιωθε να συμπροσεύχεται κοντά του.

Το περίφημο έργο του είναι η σύνταξη της «Ευχής διατάξεως». Το 692, η Πανθέκτη Σύνοδος στην Κωνσταντινούπολη
δέχτηκε τη «Μυστική Λειτουργία» του που επειδή είναι μεγάλη τελείται μόνο 10 φορές το χρόνο. Συγκεκριμένα,
την 1η Ιανουαρίου, τις πέντε Κυριακές της Μ. Τεσσαρακοστής, την παραμονή των Χριστουγέννων και των
Θεοφανείων, τη Μεγάλη Πέμπτη και το Μεγάλο Σάββατο... Τις υπόλοιπες μέρες τελείται η λειτουργία του Ιωάννου
του Χρυσοστόμου που είναι μικρότερη.

Αρρώστησε από το συκώτι του, τις πολλές νηστείες και ταλαιπωρίες και πέθανε. Η είδηση της αρρώστιας και του
θανάτου του ξεσήκωσε όλο το χριστιανικό κόσμο, ακόμα όμως και τους εθνικούς, τους Ιουδαίους, τους
ειδωλολάτρες που είχαν ευεργετηθεί από το Μεγάλο Διδάσκαλο της Οικουμένης. Στη κηδεία του δημιουργήθηκε
τόσος συνωστισμός που, όπως διηγείται ο Γρηγόριος ο θεολόγος, πολλοί πέθαναν από το συνωστισμό και τη συγκίνηση.
Οι σύγχρονοι του τον ονόμαζαν «Μέγα» για όλο το έργο του. Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας τον προσαγορεύει
«Μέγα Οικουμενικό Διδάσκαλο» και μαζί με τον Γρηγόριο τον θεολόγο και τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο τους
εγκωμιάζει σαν τους «τρεις μέγιστους Φωστήρες της Τρισηλίου θεότητος».
Και οι τρεις Μεγάλοι Διδάσκαλοι της Οικουμένης αποτελούν τους προστάτες της Παιδείας και η μνήμη τους
γιορτάζεται στις 30 Ιανουαρίου.
Η μνήμη του Αγίου Βασιλείου γιορτάζεται την 1η Ιανουαρίου. Την ημέρα της Πρωτοχρονιάς.

Αγγελική Δαμίγου


Εικόνα
vaskos
Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
Δημοσιεύσεις: 2933
Εγγραφή: Πέμ 10 Οκτ 2019, 23:11
Φύλο: Άνδρας
Έδωσε Likes: 130 φορές
Έλαβε Likes: 273 φορές

Re: --Λαογραφία Δεκεμβρίου--

Δημοσίευση από vaskos » Κυρ 29 Δεκ 2019, 12:18

Λίγα λόγια για τα
Πρωτοχρονιάτικα έθιμα
(Γ)

" Η σπιτική βασιλόπιτα (αγιοβασιλόπιτα) ετοιμάζεται είτε ως
ψωμί (μαγαλάρτος στην αγροτική παράδοση) είτε ως ζυμωτό
γλύκισμα (αστική παράδοση). Και στις δύο περιπτώσεις έχει τη
σημασία του θρεπτικού και στερεωτικού άρτου, με κάποια σκέψη
προσφοράς και στους νεκρούς.
Το τελετουργικό κόψιμό της το βράδυ της παραμονής αποτελεί
συμβολική πράξη μετάβασης από τον παλιό χρόνο στον νέο.
Ο νοικοκύρης ή ο σεβαστότερος του τραπεζιού, όρθιος,
πρωτοσταυρώνει με το μαχαίρι την πίτα και ύστερα, προχωρώντας
κυκλικά προς τα δεξιά, κόβει τα κομμάτια: του Αγίου Βασιλείου (ή του
Χριστού, της Παναγίας), του σπιτιού (δηλ, απρόσωπα των νεκρών
προγόνων), του φτωχού (συμβολική φιλανθρωπική σκέψη από τις
παλιές κοινωνίες), του νοικοκύρη, της νοικοκυράς, των παιδιών της
οικογένειας, και ύστερα των ξένων με τιμητική σειρά. (Ωραία αφορμή
για την ιεράρχηση οικογενειακών και κοινωνικών αξιών)
Εικόνα

Στις επαγγελματικές κοινωνίες, ξεχώριζαν παλιότερα κομμάτι και για
το μαγαζί, τον μύλο, τον φούρνο, την άμαξα ή και για το καράβι του
νοικοκύρη. Σήμερα, κόβουν μέσα στα ίδια τα καταστήματα ή στα
γραφεία των επαγγελματικών σωματίων και συλλόγων τη βασιλόπιτα,
αλλά επειδή δεν προφταίνουν την παραμονή, εκτείνονται συμβατικά
σε όλο το διάστημα του Ιανουαρίου.
Υπήρχε επίσης στην αρχαιότητα, η συνήθεια των "μειλιχείων προσφορών"
στους δαίμονες και στους θεούς του Άδη, από μέλι κυρίως και αγροτικά
ηδύσματα. Η συνήθεια συνεχίζεται στον ελληνικό λαό, όταν θέλει να
εξευμενίσει τις Μοίρες και τις Νεράιδες ή τις Αρρώστιες, συνεχίζεται στα
μνημόσυνα των αγίων και των νεκρών με τα μελωμένα ή ζαχαρόμεικτα
κόλλυβα.... Η βασιλόπιτα λοιπόν, είναι συνδυασμός του "εορταστικού
άρτου" και του "μελιπήκτου" των αρχαίων προσφορών, τόσο προς τους
θεούς όσο και προς τους νεκρούς ή τους κακούς δαίμονες για την
εξασφάλιση της ευετηρίας, της υγείας, της μαντικής και της καλής τύχης.

Δημήτριος Λουκάτος
Έθιμα των Χριστουγέννων


Εικόνα
vaskos
Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
Δημοσιεύσεις: 2933
Εγγραφή: Πέμ 10 Οκτ 2019, 23:11
Φύλο: Άνδρας
Έδωσε Likes: 130 φορές
Έλαβε Likes: 273 φορές

Re: --Λαογραφία Δεκεμβρίου--

Δημοσίευση από vaskos » Κυρ 29 Δεκ 2019, 13:44

Winter Night Jazz Music
Cafe Jazz Music

6 Relaxing Hours

vaskos
Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
Δημοσιεύσεις: 2933
Εγγραφή: Πέμ 10 Οκτ 2019, 23:11
Φύλο: Άνδρας
Έδωσε Likes: 130 φορές
Έλαβε Likes: 273 φορές

Re: --Λαογραφία Δεκεμβρίου--

Δημοσίευση από vaskos » Κυρ 29 Δεκ 2019, 14:07

Τα παγανά (1945)

Το βιβλίο "Τα παγανά" του Στρατή Μυριβήλη εκδόθηκε για πρώτη φορά τον Ιούνιο 1945
από τις εκδόσεις "Οι Φίλοι του Βιβλίου", σε 3500 αντίτυπα, με ξυλογραφίες του Ι. Μόραλη.
Η δεύτερη έκδοση, με τις ίδιες ακριβώς ξυλογραφίες της πρώτης, αλλά με διαφορετική
γραμματοσειρά και σελιδοποίηση, έγινε από το "Βιβλιοπωλείον της Εστίας", σε 4100 αντίτυπα,
το 1962. Η ανά χείρας τρίτη έκδοση του βιβλίου, σε 1500 αντίτυπα, αποτελεί φωτομηχανική
ανατύπωση της πρώτης έκδοσης.

Εικόνα

Αποσπάσμα:

"Καλλικάντζαροι

..."Από τα Γέννα ως τα Φώτα αυτή 'ταν η μυστική λαχτάρα ανάμεσα σε μικρούς και μεγάλους.
Θα τα δούνε φέτος τα Παγανά; Κάθε βράδι γι' αυτά μιλούσαν. Για τα συνήθια και για τα καμώματά τους.

Η μάνα, σαν έγερναν να κοιμηθούν, έριχνε μια φούχτα αλάτι στη σκεπασμένη χόβολη. Τσατ, πατ, έσκαγε
κάθε λίγο και λιγάκι τ'αλάτι, να τρομάζουν οι καλλικαντζάροι, να μη σβήνουν τη φωτιά με τον τρόπο πούξεραν.
Τρόμαζαν τα Παγανά, τρόμαζαν και τα παιδιά πάνω στον ύπνο τους και ξεπετιόνταν. Πριν πέσει να κοιμηθεί
στρίμωχνε και μια ρίζα αφάνες μπροστά στη σταχτοθυρίδα, μην κατεβούν και κατουρήσουν τη στάχτη κ' ύστερα
λιώνουν και τρυπάνε τα ρούχα στη μπουγάδα.
Κρέμαζαν οι γυναίκες μάτσα τρικοκκιές και γύρω στο ψωμοσάνιδο, να μη μπορούν να μαγαρίσουν τη ζυμωσιά.
Όμως κάποιο βράδυ έρχονται πλια οι Καλλικαντζάροι, και μάλιστα με τον πιο πίσημον τρόπο.

Κει που καθόντανε κουλουριασμένα τα παιδιά μέσα στο παραγώνι κι άκουγαν νυσταγμένα τα παραμύθια της
γριάς, πατημασιές έτριζαν πάνω στο χιονισμένο δώμα, γέλια πνιγμένα και μικρά ουρλιαχτά.
Κόβονταν τότε στη μέση οι κουβέντες, οι καρδιές χτυπούσαν με λαχτάρα, τα μάτια καρφώνονταν στο ταβάνι.
-Αυτοί είναι, μάνα!
Τα παιδιά πετάγονταν έξω από το παραγώνο, χλωμά-θειαφοκέρι.
-Εμ, Αυτοί θάναι, έλεγαν οι μεγάλοι, και κοιτάζονταν με νόημα. Ποιός άλλος, μέρες πούναι!
Είτανε αλήθεια οι Καλλικαντζάροι.

Σε λίγο γινόταν μια μικρή φασαρία από σιδερικά εκεί ψηλά, μέσα στα μαύρα βάθια της καμινάδας.
Τσάγκα, τσούγκα! Οι καπνιές πλια μαδούσαν και πέφτανε πάνω στα κούτσουρα, και σε λίγο να και
κατέβαινε σιγά-σιγά ένα λανάρι κρεμασμένο από ψιλό σκοινί. Το λανάρι κουνιότανε πέρα-δώθε πάνω
από τη φωτιά, και μεσ' από την καμινάδα ακούγονταν οι Καλλικαντζάροι που τραγουδούσαν το τραγούδι τους:

Λαγκούρ, λουγκούρ τα λανάρια
του παπά τα καλεντάρια!
Για μια πίτα με τυρί
για σαράντα σαραϊλί!

Είτανε κάτι που δε λέγεται το τί νιώθαν οι μικροί. Μια γλυκιά φρίκη έτρεχε μέσα στα φυλλοκάρδια,
στύλωναν τα μάτια, κ' η καρδιά χτυπούσε να σπάσει.
Η μάνα πήγαινε έφερνε τυρόπιτα και την κάρφωνε στα καρφιά του λαναριού. Που να βρεθούν
"σαράντα σαραϊλί" στο φτωχικό τους.
Οι Καλλικάντζαροι ανασέρνανε πάλι το λανάρι, και πριν να φύγουν κατέβαινε ακόμη μια φορά η
φωνή τους μέσ' από τον μπουχαρή.

-Και του χρόνου Χριστιανοί!
-Αμήν! έλεγαν σοβαρά, σιγανά όλοι οι μεγάλοι. Και του χρόνου νάμαστε γεροί."....


https://stratis-myrivilis.weebly.com/ta ... -1945.html

Στρατής Μυριβήλης
Εικόνα
vaskos
Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
Δημοσιεύσεις: 2933
Εγγραφή: Πέμ 10 Οκτ 2019, 23:11
Φύλο: Άνδρας
Έδωσε Likes: 130 φορές
Έλαβε Likes: 273 φορές

Re: --Λαογραφία Δεκεμβρίου--

Δημοσίευση από vaskos » Κυρ 29 Δεκ 2019, 18:18

Εικόνα
vaskos
Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
Δημοσιεύσεις: 2933
Εγγραφή: Πέμ 10 Οκτ 2019, 23:11
Φύλο: Άνδρας
Έδωσε Likes: 130 φορές
Έλαβε Likes: 273 φορές

Re: --Λαογραφία Δεκεμβρίου--

Δημοσίευση από vaskos » Κυρ 29 Δεκ 2019, 21:57

Θρύλοι και παραδόσεις του Δωδεκαήμερου
(τελευταίο)

" Οι Άλλοι
H δεύτερη ερώτηση είναι: Από που έρχονται;... Εδώ είμαστε. Πίσω από
αυτήν την ερώτηση, κρύβεται μια ολόκληρη μυστική γεωγραφία που
καταδεικνύεται από την ίδια την ερώτηση, μια άλλη εκδοχή της
πραγματικότητας ή μια άλλη πραγματικότητα.
Να ένα σημαντικό κομμάτι από το μεγαλύτερο μυστήριο του κόσμου:
οι τόποι από τους οποίου προέρχονται οι Άλλοι. Η ουτοπία, (ου-τοπία,
ο ου-τόπος, ο μη-τόπος, ο όχι τόπος, ο τόπος που δεν υπάρχει στην
τοπικότητά μας ).
Αν ερευνήσουμε και μελετήσουμε τα πάντα για τους Άλλους σε όλον
τον κόσμο και όλες τις εποχές, τους λαούς και τους πολιτισμούς, θα
ανακαλύψουμε πολλά κοινά στοιχεία για τους τόπους από τους οποίους
έρχονται αυτοί οι Άλλοι, αυτούς τους αλλόκοσμους ή αλλότοπους.
Οι περισσότεροι Άλλοι έρχονται από τον Κάτω Κόσμο.
Όπου και αν βρεις στοιχεία γι΄αυτούς, θα βρείς και στοιχεία που
υποδεικνύουν τον Κάτω Κόσμο, την εσωτερική γη, τον υπόγειο
αλλόκοσμο, την Κούφια Γη.
Λοιπόν, όταν δεν έρχονται ή δεν προέρχονται από την Κούφια Γη,
έρχονται από έναν παράλληλο κόσμο με τον δικό μας, από έναν
μυστικό παράλληλο κόσμο που οι πύλες τους υπάρχουν σε
συγκεκριμένους τόπους στον δικό μας κόσμο, όπως ακριβώς οι
πύλες για τον υπόγειο κόσμο υπάρχουν σε συγκεκριμένους τόπους
του κόσμου της επιφανείας.
Παραδόξως, αντίθετα από αυτό που πιστεύουν πολλοί άνθρωποι,
οι Άλλοι σχεδόν ποτέ δεν έρχονται από τον ουρανό ή από το διάστημα.
Έρχονται από κάτω ή από "ανάμεσα", ή από τόπους που είναι μεν γνωστοί
και ορατοί αλλά αποτελούν πύλες για τους αλλότοπους. Και, τις
περισσότερες φορές, οι πύλες για την Κούφια Γη και οι πύλες για τους
αλλόκοσμους είναι κοινές...
... Οι Άλλοι έρχονται από κάτω, από μέσα, από ανάμεσα, από δίπλα.
Είναι εδώ. "

Π.Γιαννουλάκης, Είσοδος στην Κούφια Γη, εκδ. Αγνωστο, Θεσ/νίκη 2004, σελ. 51

Εικόνα
vaskos
Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
Δημοσιεύσεις: 2933
Εγγραφή: Πέμ 10 Οκτ 2019, 23:11
Φύλο: Άνδρας
Έδωσε Likes: 130 φορές
Έλαβε Likes: 273 φορές

Re: --Λαογραφία Δεκεμβρίου--

Δημοσίευση από vaskos » Δευ 30 Δεκ 2019, 11:00

Λίγα λόγια για τα
Πρωτοχρονιάτικα έθιμα
(Δ)

" Ανήμερα τ' Αϊ-Βασιλειού, από το χάραμα, ο λαϊκός άνθρωπος, ή
κάθε άνθρωπος, βρίσκεται στη δεισιδαιμονική αναμονή να
πρωτακούσει ή να πρωταντικρίσει κάτι καλό και ευοίωνο.
"Πρωταντικρίσματα" και "πρωτακούσματα" είναι τα βασικά στοιχεία
της αγωνιώδους μαντικής του πρωινού της Πρωτοχρονιάς.
Το καλό ποδαρικό στο σπίτι και το καλό πρώτο συναπάντεμα στο
δρόμο είναι έγνοια των ανθρώπων αμέσως με το ξύπνημά τους.
Κάποτε το σκηνοθετούν επίτηδες, προσκαλώντας στο σπίτι
ευτυχισμένα παιδιά της γειτονιάς ή βγαίνοντας στο δρόμο όταν
περνά κάτι ευχάριστο. Μπορούν να εξουδετερώσουν τα κακά
αντικρίσματα κοιτάζοντας και χαιρετώντας την φύση!
Καλημέρα σας, βουνά
καλημέρα θάλασσα
και καλή Πρωτοχρονιά..
(Στους συγχρονους καιρούς, θέση πρωτακούσματος και ποδαρικού
έχει πάρει και το τηλέφωνο)

Εικόνα

Μαγική εναρκτήρια έννοια για τον καλό χρόνο έχει το έθιμο της
ημέρας αυτής να κάνουμε κάτι που επιθυμούμε να γίνεται όλο
τον χρόνο (λίγη επαγγελματική δουλειά, λίγο διάβασμα και
γράψιμο, λίγο συγύρισμα , κάποια φιλανθρωπία) και ν'
αποφύγουμε ότι θα είναι δυσάρεστο ( κόψιμο, ζημιά, πληγή),
προπάντων να κερδίσουμε λίγο χρήμα, πράγμα που οδηγεί
ύστερα και στην χαρτοπαιξία της ημέρας.
Οι μαγικές συμβολικές επιδιώξεις της Πρωτοχρονιάς είναι
επίσης πολλές. Κυριότερος συμβολισμός ο φυτικός και
αναβλαστικός. Στολίζουμε με κλαδιά και πρασινάδες το σπίτι,
μπάζουμε την αγριοκρεμμύδα ή σκινοκάρα και την αφήνουμε
σε κάποια γωνία, ν΄αναβλαστήσει μέσα στον χρόνο.
Ανανεώνουμε το νερό του σπιτιού , επισκεπτόμαστε (στα χωριά)
τις βρύσες και τις πηγές, με δώρα εξευμενιστικά, αφήνουμε λίγο
νερό να τρέξει στο σπίτι, σπάμε το ρόδι και το σκορπίζουμε στις
κάμαρες, για να πληθύνουν έτσι τα αγαθά, φροντίζουμε την ημέρα
αυτή να μπαίνουν πολλά φρούτα (πορτοκάλια, μήλα, ξηροί καρποί)
στο σπίτι, σύμβολα μιας επιθυμητής "παγκαρπίας".
Έντονη είναι σήμερα και η μαντική για την πορεία του χρόνου.
Η βασιλόπιτα και το χαρτοπαίγνιο προσφέρουν ήδη τα στοιχεία τους.
Παράλληλα οι ανύπαντρες κοπέλες ρωτάνε για την τύχη τους με
διάφορους τρόπους και αφορμές (όνειρο, πρωτάκουσμα ονόματος,
συναπάντημα, οιωνισμός φωτιάς, νερού κ.ά.) και οι βοσκοί επίσης
"εξετάζουν" τον καιρό της χρονιάς, από τα σημάδια της ημέρας. "

Δημήτριος Λουκάτος
Έθιμα των Χριστουγέννων


Εικόνα
vaskos
Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
Δημοσιεύσεις: 2933
Εγγραφή: Πέμ 10 Οκτ 2019, 23:11
Φύλο: Άνδρας
Έδωσε Likes: 130 φορές
Έλαβε Likes: 273 φορές

Re: --Λαογραφία Δεκεμβρίου--

Δημοσίευση από vaskos » Δευ 30 Δεκ 2019, 11:46

1η Ιανουαρίου

Στον Ιανουάριο ο λαός μας έχει δώσει διάφορες ονομασίες, όπως «Γενάρης» επειδή
τότε γεννούν τα γιδοπρόβατα, και «Μεσοχείμωνας» επειδή είναι ο μεσαίος από τους
μήνες του χειμώνα, όπως δηλώνει και η παροιμία «ως τ’ Αϊ-Γιαννιού, τρυγόνα, είναι
η φούρια του χειμώνα».
Είναι επίσης και ο μήνας με το λαμπρότερο φεγγάρι: «Του
Γενάρη το φεγγάρι παρά ώρα μέρα μοιάζει».
Ονομάζεται και «Γατόμηνας» επειδή
στη διάρκειά του ζευγαρώνουν οι γάτες, και «Μεγαλομηνάς» γιατί είναι ο πρώτος
μήνας του έτους και σε αντιπαράθεση με τον Φεβρουάριο, που είναι «κουτσός»
(Κουτσοφλέβαρος). Οι αλκυονίδες ημέρες του έχουν δώσει και την ονομασία «Γελαστός»,
αλλά είναι επίσης γνωστός και ως «Κλαδευτής»: «Γενάρη μήνα κλάδευε, φεγγάρι μη
γυρεύεις».
Τέλος, άλλη ονομασία του είναι «Καλαντάρης» ή Καλεντέρης (Πόντος-Καππαδοκία)
από τα Κάλαντα (Καλένδες) της αρχιχρονιάς και τα δώρα των Καλενδών του Ιανουαρίου.
Ακόμα Κρυαρίτης (στη Μάνη) για το τσουχτερό του κρύο.

Εικόνα

Με την αρχή του νέου έτους ο αστερισμός του Ωρίωνα είναι ο απόλυτος κυρίαρχος του νυχτερινού
ουρανού καθ’ όλο το χειμώνα, ιδιαίτερα στη διάρκεια των πρώτων μηνών του έτους αφού η
Πρωτοχρονιά μας σήμερα γιορτάζεται την 1η Ιανουαρίου. Δεν συμβαίνει, όμως, το ίδιο σε όλες τις
χώρες του κόσμου. Για τους Δυτικούς λαούς πάντως το ημερολογιακό έτος αρχίζει με τον Ιανουάριο
από την εποχή των Ρωμαίων ακόμη, αφού η ονομασία που είχε δοθεί στο μήνα αυτό ήταν προς τιμήν
του θεού Ιανού, του θεού κάθε αρχής. Όπως αναφέρει σχετικά και ο Ηλίας Αναγνωστάκης:
«… ο Ιανός ήταν θεός δίμορφος, που παριστάνεται πότε με κλειδιά ή με τριακόσιες ψήφους στο δεξί
του χέρι και εξήντα πέντε στο αριστερό, όσες οι μέρες του ενιαυτού. Εκκαλείτο δε και “Αιωνάριος”
αντί Ιανουάριος, επειδή τον θεωρούσαν του αιώνος πατέρα. Είχαν μάλιστα οριστεί δώδεκα πρυτάνεις
να τον υμνούν και υπήρχε δωδεκάβωμον στο ναό του, όσοι και οι μήνες του έτους».


Εικόνα

Η ιστορία του Ιανουαρίου, που είναι σήμερα ο πρώτος μήνας του έτους και έχει διάρκεια 31 ημέρες,
αρχίζει γύρω στο 700 π.Χ., όταν ο δεύτερος -μετά τον Ρωμύλο- βασιλιάς της Ρώμης, ο
Νουμάς Πομπίλιος (715-672 π.Χ.), τον πρόσθεσε ως ενδέκατο μήνα στο ως τότε δεκάμηνο έτος των
Ρωμαίων. Τότε πρώτος μήνας του έτους ήταν ο Μάρτιος, ο μήνας της εαρινής ισημερίας.

Ο Ιανουάριος (Januarius) οφείλει την ονομασία του στον διπρόσωπο θεό των Ρωμαίων Ιανό (Janus),
επώνυμο θεό της θύρας (janua), «πρώτο» βασιλιά του Λατίου και, «θεό των θεών». Ο Ιανός, που τη
λατρεία του καθιέρωσε ο Νουμάς, ήταν ο θεός της κάθε αρχής, της έναρξης των πολεμικών επιχειρήσεων
και των μεγάλων έργων.
Ο λαός στην αρχαία Ρώμη ονόμαζε τον Ιανουάριο και Quirinalis, από το Quirinus (= Ενυάλιος)
-ιδιαίτερη προσωνυμία του Ιανού (αλλά και του Άρη) ως θεού του πολέμου ή από την ίδια τιμητική
προσηγορία του μετά θάνατον θεοποιηθέντος Ρωμύλου.

Μολονότι ως αρχή του έτους είχε οριστεί, ήδη από το 153 π.Χ., η 1η Ιανουαρίου, πολλοί αρχαίοι
λαοί τοποθετούσαν την έναρξη του έτους είτε στην εαρινή ισημερία (στις 21 Μαρτίου) είτε στο θερινό
ηλιοστάσιο (στις 21 Ιουνίου). Πολύ αργότερα, τουλάχιστον από τον 10ο μ.Χ. αιώνα και μετέπειτα,
καθιερώθηκε βαθμιαία στην Ευρώπη ως αρχή του πολιτικού έτους η 1η Ιανουαρίου.

Στη Ρώμη, τη δεύτερη μέρα του Ιανουαρίου πανηγυρίζονταν στις τριόδους της πόλης τα
Compitalia -Τριόδια- προς τιμήν των Λαρήτων (Lares), των θεοτήτων που προστάτευαν
τις οδούς, τους αγρούς και τις οικίες, ενώ στις 9 του ίδιου μήνα εορτάζονταν προς τιμήν
του Ιανού τα Αγωνάλια ή Αγκονάλια (Agonalia), τα οποία πανηγυρίζονταν άλλες τρεις
φορές κατά τη διάρκεια του έτους.

Επτά ημέρες της Καθημερινής, άρθρο των Στράτου Θεοδοσίου - Μάνου Δανέζη, Januarius-Ιανουάριος-Γενάρης
Διονύση Π. Σιμόπουλου, Ο Μήνας Ιανουάριος


Εικόνα
vaskos
Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
Δημοσιεύσεις: 2933
Εγγραφή: Πέμ 10 Οκτ 2019, 23:11
Φύλο: Άνδρας
Έδωσε Likes: 130 φορές
Έλαβε Likes: 273 φορές

Re: --Λαογραφία Δεκεμβρίου--

Δημοσίευση από vaskos » Δευ 30 Δεκ 2019, 12:03

Φτάσαμε πλέον στο τέλος του Δεκεμβρίου
και στο τέλος αυτών των αναρτήσεων.
Καλό σας μήνα και..


Εικόνα
Απάντηση

Επιστροφή στο “Λαογραφία”