ΣΙΔΗΡΟΣ Fe

[Dhmellhn]

Μεταφέρω επίσης άλλο ένα άρθρο του σχετικά με τη λειτουργία του Σιδήρου στον οργανισμό.

Ο σίδηρος, ένα από τα αφθονότερα μέταλλα στη γη, είναι απαραίτητος στις περισσότερες μορφές ζωής και στην κανονική ανθρώπινη φυσιολογία. Ο σίδηρος είναι ένα αναπόσπαστο τμήμα των πρωτεϊνών και των ενζύμων που διατηρούν την καλή υγεία. Στους ανθρώπους, ο σίδηρος είναι ένα απαραίτητο συστατικό των πρωτεϊνών που λαμβάνουν μέρος στην μεταφορά οξυγόνου. Είναι επίσης απαραίτητο για την διαδικασία της ανάπτυξης των κυττάρων και τη διαφοροποίηση. Η ανεπάρκεια του σιδήρου περιορίζει την παράδοση οξυγόνου στα κύτταρα, με συνέπεια την κούραση, την κακή απόδοση στην εργασία και τη μειωμένη ανοσία. Αφ' ετέρου, τα υπερβολικά ποσά σιδήρου μπορούν να οδηγήσουν στην τοξικότητα και ακόμη και το θάνατο.

Σχεδόν τα δύο τρίτα του σιδήρου στο σώμα βρίσκονται στην αιμογλοβίνη, την πρωτεΐνη στα κόκκινα κύτταρα του αίματος που μεταφέρει το οξυγόνο στους ιστούς. Μικρότερα ποσά σιδήρου βρίσκονται στη μυογλοβίνη, μια πρωτεΐνη που βοηθά στο να παραχθεί το οξυγόνο στους μύες και στα ένζυμα που βοηθούν τις βιοχημικές αντιδράσεις. Ο σίδηρος βρίσκεται επίσης στις πρωτεΐνες που αποθηκεύουν σίδηρο για τις μελλοντικές ανάγκες και που μεταφέρουν σίδηρο στο αίμα.

Ο σίδηρος έχει την πιο μακροχρόνια και καλύτερα περιγραμμένη ιστορία μεταξύ όλων των μικροδιατροφικών στοιχείων. Είναι ένα βασικό στοιχείο στο μεταβολισμό σχεδόν όλων των ζωντανών πλασμάτων.

Πηγές τροφίμων
Το ποσό σιδήρου στα τρόφιμα (ή τα συμπληρώματα) που απορροφάται και χρησιμοποιείται από το σώμα επηρεάζεται από τη θρεπτική κατάσταση σε σίδηρο του ατόμου και εάν ο σίδηρος είναι ή όχι υπό μορφή αιμοσιδήρου. Επειδή απορροφάται από έναν διαφορετικό μηχανισμό από τον μη-αιμοσίδηρο, ο αιμοσίδηρος απορροφάται ευκολότερα και η απορρόφησή του επηρεάζεται λιγότερο από άλλους διατροφικούς παράγοντες. Τα άτομα που είναι αναιμικά ή έχουν ανεπαρκή σίδηρος απορροφούν ένα μεγαλύτερο ποσοστό του σιδήρου που καταναλώνουν (ειδικά του μη-αιμοσιδήρου) από τα άτομα που δεν είναι αναιμικά και έχουν ικανοποιητικά αποθέματα σιδήρου.

Ο αιμοσίδηρος απορροφάται καλύτερα από τον μη αιμοσίδηρο, αλλά ο περισσότερος διατροφικός σίδηρος είναι μη αιμοσίδηρος.

Αιμοσίδηρος - ο αιμοσίδηρος προέρχεται κυρίως από την αιμογλοβίνη και τη μυογλοβίνη στο κρέας, τα πουλερικά και τα ψάρια. Αν και ο αιμοσίδηρος αποτελεί μόνο το 10-15% του σιδήρου που βρίσκεται στη διατροφή, μπορεί να παρέχει μέχρι το ένα τρίτο του συνολικού απορροφούμενου διαιτητικού σιδήρου. Η απορρόφηση του αιμοσιδήρου επηρεάζεται λιγότερο από άλλους διατροφικούς παράγοντες από αυτήν του μη-αιμοσιδήρου.

Μη αιμοσίδηρος - ο σίδηρος στα φυτικά τρόφιμα όπως οι φακές και τα φασόλια βρίσκεται σε μια χημική δομή αποκαλούμενη μη αιμοσίδηρος. Τα μεταλλικά στοιχεία από φυτικές πηγές, εντούτοις, μπορούν να ποικίλουν από μέρος σε μέρος επειδή περιεκτικότητα του εδάφους σε ορυκτά ποικίλλει γεωγραφικά.

Αυτό είναι η μορφή σιδήρου που προστίθεται στα εμπλουτισμένα με σίδηρο και ενισχυμένα σε σίδηρο τρόφιμα.

Μερικές σημαντικές πηγές τροφίμων για σίδηρο (επάνω σειρά αιμοσιδήρου, κάτω σειρά μη αιμοσιδήρου):

Συκώτι Κοτόπουλο Κρέας Όστρακα Λουκάνικα

Φακές Σπόροι σουσαμιού Σόγια Βρώμη/Σταρένιο πίτουρο Ξερά βερίκοκα

Προτεινόμενη ημερήσια πρόσληψη (RDA)
Το RDA της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον γενικό πληθυσμό έχει τεθεί σε 15 ΅ g / ημέρα.

Ωστόσο κάποιοι άνθρωποι χρειάζονται περισσότερο σίδηρο από άλλους :

Τα νήπια και τα παιδιά μεταξύ ηλικιών 6 μηνών και 4 ετών

Τα πλήρη αποθέματα σιδήρου ενός νηπίου είναι συνήθως επαρκή για να διαρκέσουν 6 μήνες. Οι υψηλές απαιτήσεις σιδήρου οφείλονται στο γρήγορο ρυθμό ανάπτυξης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Έφηβοι

Η πρόωρη εφηβεία είναι μια άλλη περίοδος ταχείας ανάπτυξης. Στα κορίτσια, η απώλεια αίματος που εμφανίζεται με την εμμηνόρροια ενισχύει την αυξανόμενη απαίτηση σιδήρου της εφηβείας.

Έγκυες γυναίκες

Η αυξημένη χρήση σιδήρου από το αναπτυσσόμενο έμβρυο και τον πλακούντα, καθώς επίσης και η σημαντική αύξηση του όγκου του αίματος, αυξάνει την απαίτηση σιδήρου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

'Aτομα με χρόνια αιμορραγία

Η χρόνια αιμορραγία ή η έντονη απώλεια αίματος μπορούν να οδηγήσουν σε ανεπάρκεια σιδήρου. Ένα χιλιόλιτρο (ml) αίματος με μια συγκέντρωση αιμογλοβίνης 150 γραμμαρίων/λίτρο περιέχει 0,5 mg του σιδήρου. Κατά συνέπεια, η χρόνια απώλεια πολύ μικρών ποσών αίματος μπορεί να οδηγήσει στην ανεπάρκεια σιδήρου. Μια κοινή αιτία της χρόνιας απώλειας αίματος και της ανεπάρκειας σιδήρου στις αναπτυσσόμενες χώρες είναι εντερική παρασιτική μόλυνση. Τα άτομα που δίνουν αίμα συχνά, ειδικά γυναίκες με εμμηνόρροια, μπορεί να πρέπει να αυξήσουν την πρόσληψή τους σε σίδηρο για να αποτρέψουν την ανεπάρκεια επειδή κάθε 500 ml του αίματος που δίνεται περιέχουν μεταξύ 200 και 250 mg του σιδήρου.

'Aτομα με μόλυνση από Ελικοβακτήριο του πυλωρού (Helicobacter pylori )

Η ανωτέρω μόλυνση συνδέονται με την αναιμία ανεπάρκειας σιδήρου, ειδικά στα παιδιά, ακόμη και ελλείψει γαστροεντερικής αιμορραγίας.

Χορτοφάγοι

Ο σίδηρος από φυτικές πηγές απορροφάται λιγότερο αποτελεσματικά από αυτόν από ζωικές πηγές. Έχει υπολογιστεί ότι η βιολογική διαθεσιμότητα του σιδήρου από μια χορτοφαγική διατροφή είναι μόνο 10%, ενώ είναι 18% από μια μικτή διατροφή.

ʼτομα που συμμετέχουν συχνά σε έντονη άσκηση

ΟΙ καθημερινές απώλειες σιδήρου έχει βρεθεί πως είναι μεγαλύτερες στους αθλητές που συμμετέχουν σε έντονη άσκηση αντοχής. Αυτό μπορεί να οφείλεται στην αυξανόμενη μικροσκοπική αιμορραγία από το γαστροεντερικό τμήμα ή στην αυξανόμενη ευθραυστότητα και την αιμόλυση των κόκκινων κυττάρων του αίματος. Έχει υπολογιστεί ότι η μέση απαίτηση σε σίδηρο μπορεί να είναι 30% υψηλότερη για εκείνους που συμμετέχουν σε συχνή έντονη άσκηση.

Ανασταλτικές/ Υποκινητικές ουσίες:
Τα ακόλουθα συστατικά τροφίμων έχουν βρεθεί να υποκινούν την απορρόφηση του σιδήρου:

Βιταμίνη Α - Η ανεπάρκεια βιταμίνης Α μπορεί να αυξήσει την αναιμία από ανεπάρκεια σιδήρου. Ο συνδυασμός βιταμίνης Α και σιδήρου φαίνεται να βελτιώνει την αναιμία αποτελεσματικότερα από είτε μόνο το σίδηρο είτε τη βιταμίνη Α.

Χαλκός - Η επαρκής ποσότητα χαλκού στη διατροφή φαίνεται να είναι απαραίτητη για τον κανονικό μεταβολισμό του σιδήρου και τον σχηματισμό ερυθρών κυττάρων του αίματος. Η αναιμία είναι ένα κλινικό σημάδι της ανεπάρκειας χαλκού.

Πρωτεΐνες κρέατος - Οι πρωτεΐνες κρέατος βελτιώνουν την απορρόφηση του μη αιματικού σιδήρου.

Βιταμίνη C - η βιταμίνη C βελτιώνει την απορρόφηση του μη αιματικού σιδήρου.

Τα ακόλουθα συστατικά τροφίμων έχουν βρεθεί να εμποδίζουν την απορρόφηση του σιδήρου:

Ασβέστιο - Όταν καταναλώνεται μαζί σε ένα ενιαίο γεύμα, το ασβέστιο έχει βρεθεί ότι μειώνει την απορρόφηση του σιδήρου. Εντούτοις, λίγη επίδραση έχει παρατηρηθεί στα επίπεδα της φερριτίνης (αποθήκες σιδήρου).

Οι τανίνες (που βρίσκονται στο τσάι), οι πολυφαινόλες και τα φυτικά οξέα (που βρίσκονται στα όσπρια και σε ολόκληρους σπόρους) μπορούν να μειώσουν την απορρόφηση του μη αιματικού σιδήρου . Μερικές πρωτεΐνες που βρίσκονται στη σόγια εμποδίζουν επίσης την απορρόφηση του μη αιματικού σιδήρου .



Λειτουργίες στο σώμα
Μεταφορά και αποθήκευση οξυγόνου

Η αίμη είναι μια ένωση που περιέχει σίδηρο και βρίσκεται σε διάφορα σημαντικά βιολογικά μόρια. Η αιμογλοβίνη και η μυογλοβίνη είναι πρωτεΐνες που περιέχουν αίμη και συμμετέχουν στην μεταφορά και την αποθήκευση του οξυγόνου. Η αιμογλοβίνη είναι η κύρια πρωτεΐνη που βρίσκεται στα ερυθρά κύτταρα του αίματος και αντιπροσωπεύει τα δύο τρίτα του σιδήρου του σώματος.

Ο ζωτικής σημασίας ρόλος της αιμογλοβίνης στην μεταφορά του οξυγόνου από τους πνεύμονες στο υπόλοιπο σώμα, προέρχεται από τη μοναδική δυνατότητά της να πάρει οξυγόνο γρήγορα κατά τη διάρκεια του σύντομου χρόνου που έρχεται σε επαφή με τους πνεύμονες και να απελευθερώσει οξυγόνο όπως απαιτείται κατά τη διάρκεια της κυκλοφορίας της μέσα στους ιστών. Η μυογλοβίνη έχει λειτουργία στη μεταφορά και τη βραχυπρόθεσμη αποθήκευση του οξυγόνου στα κύτταρα των μυών, βοηθώντας να ισοσκελιστεί ο ανεφοδιασμός με οξυγόνο με την απαίτηση των ασκούμενων μυών.

Μεταφορά ηλεκτρονίων και ενεργειακός μεταβολισμός

Τα κυτοχρώματα είναι συστατικά που περιέχουν αίμη και είναι απαραίτητα για την παραγωγή κυτταρικής ενέργειας και επομένως για τη ζωή, μέσω του ρόλου τους στις μιτοχονδριακές μεταφορές ηλεκτρονίων. Χρησιμεύουν ως μεταφορείς ηλεκτρονίων κατά τη διάρκεια της σύνθεσης του ATP, την κυρίαρχη αποθηκευτική ένωση ενέργειας στα κύτταρα. Το κυτόχρωμα P450 είναι μια οικογένεια ενζύμων που λειτουργεί στο μεταβολισμό διάφορων σημαντικών βιολογικών μορίων, καθώς επίσης και στην αποτοξίνωση και το μεταβολισμό των φαρμάκων και των μολυντών. Τα ένζυμα που περιέχουν σίδηρο χωρίς αίμη, όπως η NADH η διυδρογενάση και η ηλεκτρική διυδρογενάση, είναι επίσης κρίσιμα για τον ενεργειακό μεταβολισμό.

Τα αντιοξειδωτικά και οι ευεργετικές προ-οξειδωτικές λειτουργίες

Η καταλάση και η υπεροξειδάση είναι ένζυμα περιέχουν αίμη και προστατεύουν τα κύτταρα από τη συσσώρευση του υπεροξειδίου υδρογόνου, ένα είδος αντιδραστικού οξυγόνου ενδεχομένως καταστροφικού (ROS), με την κατάλυση μιας αντίδρασης που μετατρέπει το υπεροξείδιο υδρογόνου σε νερό και οξυγόνο. Ως τμήμα της αντίδρασης του ανοσοποιητικού, μερικά λευκά αιμοκύτταρα εγκολπίζουν τα βακτηρίδια και τα εκθέτουν στο ROS για να σκοτωθούν. Η σύνθεση ενός τέτοιου ROS, υποχλωρικού οξέος, από τα νετροφίλια καταλύεται από το ένζυμο μυελοπεροξιδάση που περιέχει αίμη.

Σύνθεση DNA

Το αναγωγικό ριβονουκλεοτίδιο είναι ένα ένζυμο που εξαρτάται από το σίδηρο και που απαιτείται για τη σύνθεση DNA. Κατά συνέπεια, ο σίδηρος απαιτείται για διάφορες ζωτικής σημασίας λειτουργίες συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης, της αναπαραγωγής, της θεραπείας και της ανοσοποιητικής λειτουργίας.

Έλλειψη
Η ανεπάρκεια σιδήρου είναι η πιο κοινή θρεπτική ανεπάρκεια στον κόσμο. Υπάρχουν τρία γενικά επίπεδα ανεπάρκειας σιδήρου: μείωση αποθήκευσης σιδήρου, πρόωρη λειτουργική ανεπάρκεια σιδήρου και αναιμία ανεπάρκειας σιδήρου.

Μείωση αποθήκευσης σιδήρου

Οι αποθήκες σιδήρου μειώνονται, αλλά ο λειτουργικός ανεφοδιασμός σιδήρου δεν είναι περιορισμένος.

Πρόωρη λειτουργική ανεπάρκεια σιδήρου

Ο ανεφοδιασμός του λειτουργικού σιδήρου είναι αρκετά μικρός ώστε να εμποδίσει το σχηματισμό ερυθρών αιμοσφαιρίων, αλλά όχι αρκετά μικρός ώστε να προκαλέσει τη μετρήσιμη αναιμία.

Αναιμία ανεπάρκειας σιδήρου

Υπάρχει ανεπαρκής σίδηρος για να υποστηρίξει τον κανονικό σχηματισμό ερυθρών αιμοσφαιρίων, με συνέπεια την αναιμία. Η αναιμία της ανεπάρκειας σιδήρου χαρακτηρίζεται ως μικροκυτική και υποχρωμική, που σημαίνει πως τα ερυθρά αιμοσφαίρια μετρούνται λιγότερα από το κανονικό και η περιεκτικότητά τους σε αιμογλοβίνη μειώνεται. Σε αυτό το στάδιο της ανεπάρκειας σιδήρου, τα συμπτώματα μπορούν να είναι αποτέλεσμα της ανεπαρκούς παράδοσης οξυγόνου λόγω της αναιμίας ή/και της λιγότερο ιδανικής λειτουργίας των ενζύμων που εξαρτώνται από το σίδηρο.

Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι η ανεπάρκεια σιδήρου δεν είναι η μόνη αιτία της αναιμίας, και ότι η διάγνωση ή η θεραπεία της ανεπάρκειας σιδήρου απλώς βάσει της αναιμίας μπορεί να οδηγήσει σε εσφαλμένη διάγνωση ή την ακατάλληλη θεραπεία της αναιμίας.

Τοξικότητα
Η τυχαία υπερβολική δόση προϊόντων που περιέχουν σίδηρο είναι η μεγαλύτερη αιτία των μοιραίων περιστατικών δηλητηρίασης στα παιδιά κάτω από 6 ετών. Αν και η στοματική θανατηφόρα δόση του στοιχείου του σιδήρου είναι περίπου 200-250 mg / kg σωματικού βάρους, αρκετά λιγότερος είναι μοιραίος. Τα συμπτώματα της οξείας τοξικότητας μπορούν να εμφανιστούν με δόσεις σιδήρου 20-60 mg / kg σωματικού βάρους. Η υπερβολική δόση σιδήρου είναι μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης επειδή η δριμύτητα της τοξικότητας του σιδήρου συσχετίζεται με το ποσό του στοιχείου του σιδήρου που απορροφάται.

Η οξεία δηλητηρίαση σιδήρου έχει συμπτώματα σε τέσσερα στάδια:

1) Μέσα σε 1-6 ώρες από την κατάποση, τα συμπτώματα μπορούν να περιλάβουν τη ναυτία, τον εμετό, τον κοιλιακό πόνο, την δυσκοιλιότητα, το λήθαργο, αδύνατο και γρήγορο σφυγμό, τη χαμηλή πίεση αίματος, τον πυρετό, τη δυσκολία στην αναπνοή, και το κόμμα.

2) Εάν όχι αμέσως μοιραία, τα συμπτώματα μπορούν να υποχωρήσουν για περίπου 24 ώρες.

3) Τα συμπτώματα μπορούν να επιστρέψουν 12 έως 48 ώρες μετά από την κατάποση σιδήρου και μπορεί να συμπεριλαμβάνουν σοβαρά σημάδια αποτυχίας στα ακόλουθα συστήματα οργάνων: καρδιαγγειακό, νεφρό, συκώτι, αιματολογικό (αίμα) και κεντρικά νευρικά συστήματα.

4) Η μακροπρόθεσμη ζημιά στο κεντρικό νευρικό σύστημα, το συκώτι (κίρρωση) και το στομάχι μπορεί να αναπτυχθεί 2 έως 6 εβδομάδες μετά από την κατάποση.

Ρύθμιση
Τα στοιχεία όπου βρίσκεται ο σίδηρος είναι σύντομες ακολουθίες νουκλεοτιδών που βρίσκονται στο αγγελιοφόρο RNA (mRNA) που κωδικοποιεί για τις βασικές πρωτεΐνες, τη λειτουργία της αποθήκευσης και του μεταβολισμού του σιδήρου. Οι ρυθμιστικές πρωτεΐνες του σιδήρου (IRP) μπορούν να δεσμεύσουν τα στοιχεία όπου βρίσκεται και να έχουν επιπτώσεις στη μετάφραση του mRNA και με αυτόν τον τρόπο ρυθμίζουν τη σύνθεση συγκεκριμένων πρωτεϊνών. Έχει προταθεί ότι όταν ανεφοδιασμός σε σίδηρο είναι υψηλός, περισσότερος σίδηρος δεσμεύεται στις ρυθμιστικές πρωτεΐνες (IRP) και τις αποτρέπει από το να δεσμεύσουν τα στοιχεία που βρίσκεται ο σίδηρος στο mRNA .

Όταν ο ανεφοδιασμός του σιδήρου είναι χαμηλός, λιγότερος σίδηρος δεσμεύεται στις IRPs, επιτρέποντας την αυξανόμενη σύνδεση των στοιχείων που βρίσκεται ο σίδηρος. Κατά συνέπεια, όταν λιγότερος σίδηρος είναι διαθέσιμος, η μετάφραση του mRNA που κωδικοποιεί για την πρωτεΐνη αποθήκευσης σιδήρου, τη φερριτίνη, μειώνεται επειδή ο σίδηρος δεν είναι διαθέσιμος για αποθήκευση. Η μετάφραση του mRNA που κωδικοποιεί για το βασικό ρυθμιστικό ένζυμο της σύνθεσης αίμης στα ανώριμα ερυθρά αιμοσφαίρια, μειώνεται επίσης για να συντηρηθεί ο σίδηρος.

Αντίθετα, οι IRP που δεσμεύονται στα στοιχεία που βρίσκεται ο σίδηρος σε mRNA που κωδικοποιεί την υποβάθμιση των δεκτών που εμποδίζουν την τρανσφερίνη, έχουν ως αποτέλεσμα την αυξανόμενη σύνθεση των δεκτών τρανσφερίνης και την αυξανόμενη μεταφορά σιδήρου στα κύτταρα.

Απορρόφηση σιδήρου

Η απορρόφηση σιδήρου αναφέρεται στο ποσό του διατροφικού σιδήρου που το σώμα λαμβάνει και χρησιμοποιεί από τα τρόφιμα. Οι υγιείς ενήλικοι απορροφούν περίπου 10% με 15% του διατροφικού σιδήρου, αλλά η μεμονωμένη απορρόφηση επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες.

Τα επίπεδα αποθήκευσης σιδήρου έχουν τη μέγιστη επιρροή στην απορρόφηση σιδήρου. Η απορρόφηση σιδήρου αυξάνεται όταν τα σωματικά αποθέματα είναι μικρά. Όταν τα αποθέματα σιδήρου είναι υψηλά, η απορρόφηση μειώνεται για να βοηθήσει στην προστασία από τα τοξικά αποτελέσματα του πλεονάσματος σιδήρου. Ο τύπος του διατροφικού σιδήρου που καταναλώθηκε, επηρεάζει επίσης την απορρόφηση σιδήρου. Η απορρόφηση του σιδήρου με αίμη από τις πρωτεΐνες κρέατος είναι αποδοτική. Η απορρόφηση του σιδήρου με αίμη κυμαίνεται από 15% ως 35% και δεν επηρεάζεται σημαντικά από τη διατροφή. Αντίθετα, απορροφάται το 2% με 20% του σιδήρου χωρίς αίμη στα φυτικά τρόφιμα όπως το ρύζι, ο αραβόσιτος, τα μαύρα φασόλια, η σόγια και ο σίτος. Η απορρόφηση σιδήρου χωρίς αίμη επηρεάζεται σημαντικά από τα διάφορα συστατικά των τροφίμων.

Οι πρωτεΐνες και η βιταμίνη C του κρέατος θα βελτιώσουν την απορρόφηση του σιδήρου χωρίς αίμη. Είναι το σημαντικότερο να περιληφθούν τρόφιμα που ενισχύουν την απορρόφηση του σιδήρου χωρίς αίμη όταν είναι η καθημερινή πρόσληψη σιδήρου είναι λιγότερη από τη συστημένη, όταν οι απώλειες σιδήρου είναι υψηλές (που μπορεί να εμφανιστεί με τις σοβαρές εμμηνορροϊκές απώλειες), όταν απαιτήσεις σιδήρου είναι υψηλές (όπως στην εγκυμοσύνη) και όταν καταναλώνονται μόνο οι χορτοφαγικές χωρίς αίμη πηγές σιδήρου.

Πηγές :
1. The role of the Nramp2 transporter in the iron absorption by a model of the human small intestine (Caco 2 TC7 CELLS). JOINT MEETING OF THE IFR-UEA & THE ROYAL PHYSIOLOGICAL SOCIETY , NORWICH 15TH OF MAY 1999
2. European Intestinal Transport Group (EITG) meeting
(Poster & Abstract 067) NORWAY SUNDVOLLEN 17/5-21/5 1998
3. The Royal Physiological Society Joint Meeting with the Czech Physiological Society (22nd to 24th June 1998 Article C25 & POSTER)
4. Nramp2 (DCT-1) Expression is associated with pH-dependent Iron Uptake across the Apical Membrane of Human Intestinal Caco-2 Cells (The Journal of Biological Chemistry vol.275,no2 January 14. USA) Organized by National Medical Library & State Department of Trade (New York 2000)
5. ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ : NON - HAEM IRON ABSORPTION IN A MODEL FOR HUMAN INTESTINAL EPITHELIAL CELLS- Caco2 TC7 covering the human diseases of Iron Deficiency Anaemia (IDA) and Haemochromatosis (HFE).

Ο σίδηρος είναι ένα στοιχείο που βρίσκεται σε πολλά φαγητά. Το χρειάζεστε σε μικρές ποσότητες προκειμένου να αποφευχθεί η ανεπάρκεια σιδήρου ή η αναιμία, η οποία προκαλλεί κόπωση και αδυναμία. Ο σίδηρος βοηθάει, επίσης, στην προστασία σας από λοιμώξεις.

Οι απαιτήσεις σε σίδηρο είναι αυξημένες σε περιόδους ταχείας ανάπτυξης, όπως η παιδική ηλικία και η εφηβεία. Ομοίως, για τις γυναίκες που βρίσκονται στην γόνιμη περίοδο και τις εγκυμονούσες.

[Dhmellhn]

Βίκη να σε ενημερώσω ότι το παραπάνω άρθρο αποτελεί μέρος διατριβής και αν θέλει κάποιος να το δημοσιεύσει αλλού θα πρέπει να με ενημερώσει για να απευθυνθώ σε αυτόν που την έγραψε και έχει τα Πνευματικά δικαιώματα.

Επαναλαμβάνω είναι κατοχυρωμένο με Πνευματικά δικαιώματα.

[Dhmellhn]

Λόγω βιασύνης ξέχασα να πω ότι μόνο εάν συμφωνεί ο έχων τα πνευματικά δικαιώματα θα τη δημοσιεύσει οποιοσδήποτε άλλος αλλού.

Ήταν μία διευκρίνιση απαραίτητη.

[atimi_ksenitia]

Καλά ρε συ...αυτές οι πληροφορίες δεν αποτελούν προσωπικό έργο του φίλου σου, αλλά γενικές πληροφορίες που υπάρχουν άφθονες στις βιβλιοθήκες. Το πειραματικό μέρος της διατριβής το οποίο φαντάζομαι θα ακολουθεί (αλλιώς τι στην ευχή διατριβή σε θετική επιστήμη έκανε ο τύπος?) θα είναι πνευματικό του προϊόν.



Μετετράπη σε ελληνική γραφή απο ΑρΕλα

[ArELa]

Βίκη να σε ενημερώσω ότι το παραπάνω άρθρο αποτελεί μέρος διατριβής και αν θέλει κάποιος να το δημοσιεύσει αλλού θα πρέπει να με ενημερώσει για να απευθυνθώ σε αυτόν που την έγραψε και έχει τα Πνευματικά δικαιώματα.

Επαναλαμβάνω είναι κατοχυρωμένο με Πνευματικά δικαιώματα.

Από μένα σεβαστό Δημήτριε και αν θελήσω να την αναδημοσιεύσω αλλού, σαφέστατα θα ζητήσω έγκριση του γράφοντα πρώτα.
Για τα υπόλοιπα μέλη...τι να πω. Δεν είμαι σε θέση να ελέγξω τις κινήσεις τους. Μπορώ μόνο να τους παροτρύνω να μην το κάνουν άνευ αδείας, γιατί ο διάβολος έχει πολλά ποδάρια, κι αν μαθευτεί ότι το έκαναν ΧΩΡΙΣ την άδεια του γράφοντα, θα διαγραφούν πάραυτα κι απ'αυτή τη δημοσθονία.


Άτιμη Ξενητιά, από τη στιγμή που ο Δημήτριος το θέτει υπερτονίζοντας την επιθυμία/θέση του γράφοντα, οφείλουμε να το λάβουμε υπ'όψιν και να σεβαστούμε αυτήν την θέση, είτε υπάρχουν παρόμοιες πληροφορίες και σε άλλες πηγές είτε όχι. Είναι θέμα αρχής εδώ και εστιάζουμε σ'αυτό, όχι στις συγκεκριμένες πληροφρίες.

[Dhmellhn]

Αγαπητή Βίκη,

Θέλησα να προσφέρω στα υπόλοιπα μέλη μία κατά τη γνώμη μου σημαντική έρευνα που αφορά την υγεία. Για τον λόγο αυτό ζήτησα την άδεια από τον γνωστό μου για τη δημοσίευση. Η μελέτη του περιλαμβάνει ασφαλώς και το πειραματικό μέρος, το οποίο όμως είναι αρκετά πολύπλοκο για τους μη έχοντες (συμπεριλαμβανομένου και εμού) παρεμφερή ειδίκευση.

Επειδή τα θέματα υγείας θεωρούνται σοβαρά, θα προσπαθήσω να εμπλουτίσω όσο γίνεται με πληροφορίες τη δημοθοινία των ΙΔΕΟ.

ΕΡΡΩΣΘΕ

[ArELa]

Πάντα εμπλουτίζεις όποια γωνιά μας "αγγίζεις" Δημήτριε.

Δεν αμφιβάλλω πως θα το κάνεις και εδώ.

Να'σαι καλά φίλε μου

[Spirit oF Fire]

Γιατί ο φυτικός σίδηρος είναι καλύτερος

της Lee Jerome
MSc Nutrition(Μάστερ Διατροφής)

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣhttp://www.vegetarian.org.uk/factsheets/iron.html

ΑΠΟ ΤΟ ΒΡΕΤΑΝΙΚΟ SITE:
Vegetarian and Vegan Foundation (VVF)

Ένας από τους παλαιότερους διατροφικούς μύθους είναι ότι οι άνθρωποι που ακολουθούν μια χορτοφάγο ή vegan διατροφή ( απόλυτη χορτοφαγία χωρίς αυγά και γάλα) διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο αναιμίας λόγω ανεπάρκειας σιδήρου! Ο λόγος; Επειδή δεν τρώνε το κόκκινο κρέας, που θεωρείται από πολλούς ότι είναι η καλύτερη και η μόνη πηγή αυτού του ζωτικής σημασίας μετάλλου. Αυτό απλά δεν ισχύει και όλες οι σημαντικότερες οργανώσεις υγείας συμφωνούν - η Βρετανική Ιατρική Ένωση, η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας και η Αμερικανική Διαιτητική Ένωση.

Παρά το γεγονός αυτό, μερικοί δευτερεύοντες οργανισμοί υγείας, γιατροί και συγγραφείς υγείας εμμένουν στη σύσταση του κόκκινου κρέατος ως της καλύτερης πηγής σιδήρου. Συστηματικά παραλείπουν να αναφέρουν τους πιθανούς κινδύνους υγείας που συνδέονται με το σίδηρο από το κρέας και δεν αναφέρουν ποτέ τα οφέλη του σιδήρου από τα φυτά.Ο παλιός μύθος έχει αναπτύξει βαθιές ρίζες - αλλά δεν είναι παρά ένας μύθος. Αυτό το ενημερωτικό δελτίο τα εξηγεί όλα.

Τι είναι ο σίδηρος και γιατί τον χρειαζόμαστε;

Ο σίδηρος είναι ένα μέταλλο και είναι ένα ουσιαστικό συστατικό της αιμογλοβίνης, που βρίσκεται σε όλα τα ερυθρά αιμοσφαίρια(κόκκινα κύτταρα) του αίματος. Είναι ζωτικής σημασίας για την υγεία των κυττάρων και για τη μεταφορά του οξυγόνου σε όλα τα μέρη του σώματος.

Πηγές και τύποι σιδήρου

Υπάρχουν δύο τύποι σιδήρου – haem (αίμης), πρώτιστα από πηγές κρέατος, και non-haem (μη αίμης) από φυτικές πηγές. Το μεγαλύτερο μέρος του σιδήρου σε όλη τη διατροφή μας, συμπεριλαμβανομένων αυτών που τρώνε κρέας, προέρχεται όχι από το κρέας αλλά από τις φυτικές πηγές (1, 2). Όσπρια, όπως τα φασόλια kidney, οι φακές και τα ρεβύθια, στάρπη φασολιών σόγιας (tofu), καρύδια, σπόροι, τα πλήρη σιτηρά και οι ξηροί καρποί, όπως σταφίδες, δαμάσκηνα, βερίκοκα και σύκα, είναι όλες οι άριστες πηγές σιδήρου. Παραδείγματος χάριν, οι φακές περιέχουν 3.5mg σίδηρο ανά 100g, τα αμύγδαλα 3mg, οι σπόροι σουσαμιού 10.4mg και τα σύκα 4.2mg.

Πολλά δημητριακά για το πρωϊνό ενισχύονται με σίδηρο, που παρέχει μια άλλη κανονική πηγή που δεν είναι από κρέας(3). Η κυβερνητική Υπηρεσία Προτύπων στα Τροφίμα (FSA) εξέτασε τις πηγές σιδήρου στην πιό πρόσφατη έρευνα της βρετανικής εθνικής διατροφής και θρέψης και διαπίστωσε ότι μόνο το 17 τοις εκατό προέρχεται από κρέας, 3 τοις εκατό από ψάρια και ένα τρομερό 80 τοις εκατό από vegan τρόφιμα. Τα δημητριακά έχουν την ενιαία μεγαλύτερη συμβολή με 44 τοις εκατό (1).

Στην Βρετανία η συστηνόμενη θρεπτική εισαγωγή (RNI) για το σίδηρο στους ενήλικους άντρες είναι 8,7 mg/ημέρα και για τις γυναίκες μέχρι την ηλικία 50 είναι 14,8 mg σίδηρου/ημέρα (4). Ο σίδηρος απορρίπτεται από το σώμα με τα αποβαλλόμενα κύτταρα του δέρματος, από τις εσωτερικές επιφάνειες του σώματος όπως ο αγωγός αέρα, η ουρική οδός και το έντερο. Στις γυναίκες, ο σίδηρος χάνεται κατά τη διάρκεια της εμμηνόρροιας και κατά συνέπεια έχουν ελαφρώς υψηλότερες απαιτήσεις. Παρά τις απώλειες αυτές, το σώμα είναι ένας πολύ αποδοτικός ανακυκλωτής και κατορθώνει να περιορίσει τις απώλειες στο ελάχιστο σε ακριβώς 1 - 1.5mg ημερησίως (2 ,5, 6).

Χρησιμοποίηση και απορρόφηση του σιδήρου από το σώμα
Και οι δύο τύποι σιδήρου είναι διαφορετικοί και το σώμα χειρίζεται κάθε ένα ελαφρώς διαφορετικά. Ο σίδηρος από το κρέας απορροφάται γρήγορα και συνεχίζει να απορροφάται και να αποθηκεύεται είτε το σώμα τον χρειάζεται είτε όχι. Ο σίδηρος από τα φυτά τείνει να είναι "δεσμευμένος" σε άλλες θρεπτικές ουσίες στα τρόφιμα και πρέπει να χωριστεί στο σώμα προτού μπορέσει να απορροφηθεί. Αυτό όχι μόνο επιβραδύνει τη διαδικασία της απορρόφησης αλλά επιτρέπει στο σώμα να περιορίσει τη γενική εισαγωγή του. Κατά συνέπεια, τα αποθέματα του non-haem σιδήρου είναι χαμηλά σε σύγκριση με τον haem σίδηρο καθώς το σώμα παίρνει μόνο ότι χρειάζεται, και η απορρόφηση μειώνεται καθώς τα αποθέματα σιδήρου αυξάνονται (2, 5).

Τα χαμηλότερα ποσοστά απορρόφησης του non-haem σιδήρου και των υψηλότερων αποθεμάτων του haem σιδήρου στο σώμα παρουσιάζονται συχνά από τη βιομηχανία κρέατος και μερικούς γιατρούς ως μειονέκτημα. Αυτό δεν είναι σε καμμιά περίπτωση έτσι δεδομένου ότι ο σίδηρος από τα φυτά έχει μερικά ευδιάκριτα πλεονεκτήματα από το σίδηρο του κρέατος. Τα υψηλά αποθέματα του haem σιδήρου είναι ένας γνωστός παράγοντας κινδύνου για τις καρδιακές παθήσεις και τον διαβήτη (13).

Η απορρόφηση του σιδήρου από φυτά μπορεί να βελτιωθεί πολύ απλά με τη συμπερίληψη της βιταμίνης C με το ίδιο γεύμα, όπως ο φρέσκος χυμός από πορτοκάλι (2 ,7, . Η απορρόφηση του non-haem σιδήρου μπορεί να τετραπλασιαστεί εάν 75mg βιταμίνης C, περίπου 200ml φρέσκου χυμού από πορτοκάλι, καταναλώνονται μαζί του (9). Εντούτοις, η απορρόφηση μπορεί επίσης να επιβραδυνθεί από τις τανίνες στο τσάι και τον καφέ, τα phytates(ένα φυσικά παρόν συστατικό της ίνας των φυτών) στο πίτουρο και άλλα πλήρη σιτηρά, το οξαλικό οξύ στο σπανάκι, τα τεύτλα, τα μούρα, τη σοκολάτα και το τσάι και έτσι αυτά είναι καλύτερα να αποφεύγονται κατά το κατανάλωση των τροφίμων που είναι πλούσιες σε σίδηρο(2, 10).Τα γαλακτοκομικά και το ασβέστιο μπορούν να έχουν μια παρόμοια αρνητική επίπτωση (4, 11).

[Spirit oF Fire]

Μέτρηση του σιδήρου και της κατάστασης του σιδήρου
Η αιμογλοβίνη που βρίσκεται στα κόκκινα κύτταρα αίματος κρατά το μεγαλύτερο μέρος του σιδήρου του σώματος. Ο haem σίδηρος από το κρέας (και σε ένα μικρότερο βαθμό ο non-haem σίδηρος) είναι συνδεδεμένος στην αιμογλοβίνη και αποθηκεύεται σε πρωτεϊ'νες γνωστές ως φερριτίνες (4, 12). Δεδομένου ότι οι χορτοφάγοι καταναλώνουν μόνο τον non-haem σίδηρο, τα αποθέματα σιδήρου τους τείνουν φυσικά να είναι χαμηλότερα από των κρεατοφάγων αλλά αυτό δεν είναι απαραιτήτα ένδειξη αναιμίας. Υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι να μετρήσουμε το σίδηρο του σώματος και να διαπιστώσουμε εάν ένα άτομο έχει τις διαταραχές ανεπάρκειας σιδήρου όπως η αναιμία και τις πιό βαριάς μορφής παθήσεις όπως η χρόνια φλεγμονή, η μόλυνση ή οι κακοήθεις ασθένειες (14). Οι πιό συνηθισμένοι μετρούν και την αιμογλοβίνη και την φερριτίνη ορού (14).

Τα επίπεδα φερριτίνης καθορίζουν εάν ένα άτομο παίρνει πάρα πολύ, πάρα πολύ λίγο ή ακριβώς το σωστό ποσό σιδήρου. Τα επίπεδα αιμογλοβίνης μπορούν να δείξουν εάν η αναιμία ανεπάρκειας σιδήρου είναι παρούσα ως μια χαμηλή αρίθμηση φερριτίνης είναι ένα κύριο χαρακτηριστικό αυτής (14).


Ανεπάρκειες σιδήρου
Όταν τα επίπεδα σιδήρου είναι πάρα πολύ χαμηλά, διάφορα συμπτώματα μπορούν να εμφανιστούν, συμπεριλαμβανομένης της κούρασης, χλωμό δέρμα, ένα αποδυναμωμένο ανοσοποιητικό σύστημα και μια μειωμένη δυνατότητα συγκέντρωσης. Αυτό είναι αναιμία ανεπάρκειας -σιδήρου και για τα παιδιά μπορεί να οδηγήσει στην κακή απόδοση στο σχολείο (2, 15).

Η ανεπάρκεια σιδήρου είναι μια από τις μεγαλύτερες θρεπτικές ανεπάρκειες στον κόσμο, αν και μόνο ελαφρώς λιγότερο κοινή στις βιομηχανικές χώρες απ'ό,τι στον τρίτο κόσμο. Έχει επιπτώσεις εξ ίσου στους κρεατοφάγους και τους χορτοφάγους σε παρόμοιες αναλογίες. Αν και οι χορτοφάγοι τείνουν να έχουν χαμηλότερα αποθέματα σιδήρου (φερριτίνης ορού) από τους κρεατοφάγους δεν υπάρχει καμία διαφορά στα ποσοστά αναιμίας τους λόγω ανεπάρκειας σιδήρου (16).

Δύο από τις πιο έγκυρες οργανώσεις υγείας παγκοσμίως - η Αμερικανική Διαιτητική Ένωση και η Βρετανική Ιατρική Ένωση - υποστηρίζουν αυτήν την άποψη. Η Αμερικανική Διαιτητική Ένωση δηλώνει: " Η εμφάνιση της αναιμίας ανεπάρκειας σιδήρου μεταξύ των χορτοφάγων και των vegans είναι παρόμοια με τους μη-χορτοφάγους επομένως οι vegans και οι χορτοφάγοι δεν διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από αυτήν την κατάσταση. Οι χορτοφάγοι και οι vegans έχουν χαμηλότερα αποθέματα σιδήρου έναντι των μη-χορτοφάγων εντούτοις η φερριτίνη ορού τους είναι συνήθως μέσα στα κανονικά υγιή επίπεδα "(16).


Θάνατος από το σίδηρο - haem και καρδιακές παθήσεις
Οι άνθρωποι με υψηλό επίπεδο σιδήρου - που προκαλείται συνήθως από την κρεατοφαγία αν και μπορεί επίσης να υπάρξει μια γενετική σύνδεση - είναι πιθανότερο να πεθάνουν από καρδιακές παθήσεις (17 ,18 ,19 ,20 ,21, 22). Μια άλλη αρνητική επίπτωση είναι η τάση του να βλάπτει (να οξειδώνει) τη κακή "μορφή" της χοληστερόλης που φράζει τις αρτηρίες (λιποπρωτεϊ'νες χαμηλής πυκνότητας, ή LDL). Όταν η χοληστερόλη LDL καταστρέφεται γίνεται ακόμα πιό επικίνδυνη από την κανονική καθώς η χημική αντίδραση που ενέχεται θεωρείται ότι βλάπτει άμεσα τα κύτταρα της καρδιάς, κάνοντας το έτσι αυτό μια διπλή επίθεση (20).

Τα στοιχεία ενάντια στον haem σίδηρο αυξάνονται και έχει αποδειχθεί ότι τα υψηλά αποθέματα σιδήρου από το κόκκινο κρέας αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, ιδιαίτερα στους ηληκιωμένους και τις γυναίκες (21). Μια άλλη μελέτη έχει παρουσιάσει ένα αυξημένο κίνδυνο καρδιακών προσβολών μεταξύ των ανδρών που είναι σαρκοφάγοι γενικά και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπήρχε μια άμεση σχέση μεταξύ της κατανάλωσης κρέατος, των υψηλών αποθεμάτων haem σιδήρου και των καρδιακών παθήσεων (22). Ακόμα περισσότερη έρευνα έχει δείξει ότι τα υψηλά αποθέματα σιδήρου και μια υψηλή διαιτητική εισαγωγή σιδήρου συνδέονται έντονα με τις καρδιακές παθήσεις (20).


Haem σίδηρος και διαβήτης
Τα υπερβολικά αποθέματα σιδήρου μπορεί επίσης να έχουν επιπτώσεις στη δυνατότητα του σώματος να ρυθμίσει την παραγωγή ινσουλίνης, η οποία είναι το πρώτο σημάδι προειδοποίησης του διαβήτη. Αυτή η "αντίσταση ινσουλίνης" μπορεί να συνεχίσει για να προκαλέσει τον πραγματικό ενήλικο αρχικό διαβήτη mellitus (τύπος 2 - διαβήτης μη εξαρτώμενος από ινσουλίνη). Υπάρχει τώρα ένα μεγάλο σώμα έρευνας που έχει δείξει ότι η αντίσταση ινσουλίνης συσχετίζεται άμεσα με τα αποθέματα σιδήρου - όσο χαμηλότερα τα αποθέματα, τόσο λιγότερος ο κίνδυνος αντίστασης ινσουλίνης και τόσο λιγότερη η πιθανότητα ανάπτυξης διαβήτη.

Είναι επίσης σαφές ότι οι χορτοφάγοι και οι vegans έχουν χαμηλότερη αντίσταση ινσουλίνης από τους κρεατοφάγους και χαμηλότερο κίνδυνο διαβήτη. Ο υψηλότερος κίνδυνος διαβήτη για τους κρεατοφάγους οφείλεται πρώτιστα στη διατροφή τους. Όπως ήταν αναμενόμενο, το συμπέρασμα αυτών των μελετών είναι ότι θα υπήρχαν λιγότερες περιπτώσεις του αρχικού ενήλικου διαβήτη στους κρεατοφάγους εάν χαμήλωναν τα αποθέματα σιδήρου τους. Είναι ένας επιστημονικός τρόπος να πεις " σταματά το κρέας "(23 ,24 ,25, 26).


Τα μπλουζ των μωρών
Η αναιμία στα νήπια είναι εκπληκτικά κοινή και δημιουργεί ένα σημαντικό πρόβλημα στη Βρετανία. Στην ηλικία των έξι μηνών, οι απαιτήσεις ενός νηπίου για ορισμένες θρεπτικές ουσίες αυξάνονται, επομένως οι συμβουλές από τους επαγγελματικούς οργανισμούς όπως η Βρετανική Διαιτητική Ένωση και το Υπουργείο Υγείας είναι ότι πρέπει να έχουν αρχίσει την απογαλάκτιση από αυτήν την ηλικία. Ένας λόγος είναι ότι ο όγκος του γάλακτος που απαιτείται για να καλύψει την ενέργεια ενός μωρού και των θρεπτικών αναγκών του, όπως ο σίδηρος, είναι πάρα πολύ μεγάλος για να τον παρέχει μόνο του το μητρικό γάλα. Από έξι μηνών, οι απαιτήσεις σιδήρου ενός νηπίου αυξάνονται από 4.3mg (4-6 μήνες) σε 7.8mg (6 μήνες). Τα αποθέματα σιδήρου του σώματος σε ένα μωρό μειώνονται από αυτήν την ηλικία και απαιτείται πρόσθετος σίδηρος. Η έρευνα και η πραγματική πρακτική δείχνουν ότι αυτό ισχύει για τα νήπια που έχουν ταϊστεί μητρικό γάλα ή τύπους γάλακτος αγελάδας. Η αρχική αιτία της αναιμίας στα νήπια είναι επομένως ακατάλληλη απογαλάκτιση - πάρα πολύ νωρίς, πάρα πολύ αργά ή μια μη ισορροπημένη διατροφή.

Δίνοντας στα μωρά το πλήρες γάλα αγελάδας είναι μέρος του προβλήματος λόγω της χαμηλής περιεκτικότητας του σε σίδηρο και του γεγονότος ότι οποιοσδήποτε σίδηρος υπάρχει, απορροφάται ελάχιστα. Το γάλα εμποδίζει επίσης την απορρόφηση του σιδήρου από άλλα τρόφιμα. Ακόμα χειρότερα, η αλλεργία στο γάλα της αγελάδας είναι ευρέως διαδεδομένη και οδηγεί συχνά σε απαρατήρητη εντερική αιμορραγία, με σημαντικές ποσότητες σιδήρου να χάνονται στο αίμα (2 ,27 ,28, 29). Είναι ένα σημαντικό πρόβλημα και στις ΗΠΑ, παραδείγματος χάριν, το 15 έως 20 τοις εκατό των νηπίων έχουν αναιμία, και περίπου το ένα δεύτερο της οποίας προκαλείται από το γάλα της αγελάδας.


Περίληψη

1. Ο σίδηρος είναι ένα μέταλλο που βρίσκεται στα μόρια αιμογλοβίνης όλων των κόκκινων κυττάρων του αίματος και είναι ουσιαστικός για υγιή κύτταρα και τη μεταφορά οξυγόνου σε όλο το σώμα.

2. Δεν υπάρχει καμία διαφορά στην εμφάνιση της αναιμίας ανεπάρκειας σιδήρου μεταξύ των χορτοφάγων/vegans και των κρεατοφάγων.

3. Οι πλούσιες πηγές φυτικού σιδήρου περιλαμβάνουν τα όσπρια (μπιζέλια, φασόλια και φακές), τη στάρπη φασολιών σόγιας (tofu), τα καρύδια, τους σπόρους, τα πλήρη σιτηρά και τους ξηρούς καρπούς. Πολλά δημητριακά πρωϊνού ενισχύονται με σίδηρο.

4. Η καθημερινή συνιστώμενη εισαγωγή για σίδηρο στη Βρετανία είναι 8.7mg/ημέρα για τους άνδρες και 14.8mg/ημέρα για τις γυναίκες μέχρι την ηλικία των 50.

5. Υπάρχουν δύο τύποι σιδήρου - haem από πηγές κρέατος και non-haem από τα φυτά.

6. Ο haem σίδηρος απορροφάται γρήγορα και συνεχίζει να απορροφάται και να αποθηκεύεται είτε το σώμα τον χρειάζεται είτε όχι. Ο σίδηρος από τα φυτά απορροφάται πιό αργά.

7. Το σώμα ρυθμίζει το ποσό του non-haem σιδήρου που απορροφά, παίρνοντας μόνο όσο χρειάζεται για να διατηρούνται τα υγιή επίπεδα.

8. Η απορρόφηση του φυτικού σιδήρου βελτιώνεται με τη συμπερίληψη της βιταμίνης C με το ίδιο γεύμα.

9. Τα υψηλά αποθέματα σιδήρου ως αποτέλεσμα της κατανάλωσης κρέατος είναι ένας γνωστός παράγοντας κινδύνου για τις καρδιακές παθήσεις και τον διαβήτη.

10. Η αναιμία στα νήπια είναι ένα σημαντικό πρόβλημα στη Βρετανία και ένα μεγάλο μέρος της συνδέεται με το γάλα αγελάδας και τους τύπους γάλακτος αγελάδας καθώς τα γαλακτοκομικά είναι χαμηλά σε σίδηρο και εμποδίζουν την απορρόφηση σιδήρου από άλλα τρόφιμα. Οι αλλεργίες στο γάλα της αγελάδας είναι κοινές παγκοσμίως και μπορούν να προκαλέσουν εντερική αιμορραγία στα νήπια - μια άλλη αιτία της αναιμίας στα μικρά παιδιά.

Δεν είναι απαραίτητο να τρώμε κρέας προκειμένου να προσλάβουμε σίδηρο - στην πραγματικότητα, ο σίδηρος από το κρέας μπορεί να είναι κακός για μας. Η φυτικά-βασισμένη διατροφή που περιλαμβάνει τα τρόφιμα που είναι πλούσια σε σίδηρο, και που υποστηρίζεται με φρούτα και λαχανικά πλούσια σε βιταμίνη C, θα εξασφαλίσουν τον αρκετό- αλλά όχι τον πάρα πολύ - σίδηρο και είναι ένας από τους λόγους που οι χορτοφάγοι έχουν ένα σαφές πλεονέκτημα υγείας από τους κρεατοφάγους.


Πηγές - References
1. National Diet and Nutrition Survey- Adults Aged 19-64 yrs, Food Standard Agency, 2003, Volume 3: Vitamin and Mineral Intakes, p 69-71
2. J L Groff, S S Gropper, and S M Hunt, 1995, Advanced Nutrition and Human Metabolism, Second Edition, Ch 12, p 353-366
3. McCance and Widdowson’s, 1998, The Composition of Foods, Fifth Edition, Royal Society of Chemistry and Ministry of Agriculture, Fisheries and Food
4. Department of Health, 41: Dietary Reference Values for Food Energy and Nutrients for the UK, Department of Health, First Edition, Ch 28, p 161-167
5. B Thomas (in conjunction with the British Dietetic Association), 2001, Manual of Dietetic Practice, 3rd Edition, Blackwell Science, Ch 3.3, p 231-46
6. S Walsh, 2003, Plant based nutrition and health, First Edition, The Vegan Society, Ch 11, p 122-125
7. D C Sharma et al, 1995, Correlation of anaemia and iron deficiency in vegetarians by administration of ascorbic acid, Indian J Physiol Pharmacol, 39, 4, p 403-406
8. J R Hunt et al, 1990, Ascorbic acid; effect on ongoing iron absorption and status in iron-depleted young women, American Journal of Clinical Nutrition, 51, p 649-655
9. W J Craig, 1994, Iron Status of Vegetarians, Am J Clin Nutr, 59, Suppl, p 1233S-7S
10. R F Hurrell et al, 1992, Soy protein, phytate and iron absorption in humans, Am J Clin Nutr, 56, p 573-578
11. L Hallberg et al, 1991, Calcium: effect of different amounts on non-heme and heme iron absorption in humans, Am J Clin Nutr, 53, p 112-119
12. J S Garrow, WPT James, 1996, Human Nutrition and Dietetics, Edition 9, Ch 12, p 174-208
13. Research Bulletin 7, Fe – Iron and Vegetarians: A Cause for Concern? The Vegetarian Society.
14. R S Gibson, 1990, Principles of nutritional assessment, First Edition, Oxford University Press, Ch 17, p 349-372
15. L Hambraeus, 1999, Animal- and plant-food-based diets and iron status: benefits and costs, Proc. Nutr. Soc, 58, p 235-242
16. ADA Report, 2003, Position of the American Dietetic Association and Dietitians of Canada: Vegetarian diets, 103, 6, p 748-765
17. Ma and Stampfer, 2002, Body Iron Stores and Coronary Heart Disease, Clinical Chemistry, 48, No 4, p 601-603
18. C T Sempas, 2002, Do body iron stores increase the risk of developing coronary heart disease? Am J Clin Nutr, 76, p 501-503
19. A L Heath et al, 2003, Health implications of iron overload: the role of diet and genotypes, Nutr Rev, 61, No 2, p 45-62
20. J T Salonen et al, 1992, High stored iron levels are associated with excess risk of myocardial infarction in Eastern Finnish men, Circulation, 86, No 3, p 803-811

http://xortofagia.blogspot.com/

[Divine Sinner]

Καλά ρε συ...αυτές οι πληροφορίες δεν αποτελούν προσωπικό έργο του φίλου σου, αλλά γενικές πληροφορίες που υπάρχουν άφθονες στις βιβλιοθήκες. Το πειραματικό μέρος της διατριβής το οποίο φαντάζομαι θα ακολουθεί (αλλιώς τι στην ευχή διατριβή σε θετική επιστήμη έκανε ο τύπος?) θα είναι πνευματικό του προϊόν.

Ειπε οτι ειναι μερος διατριβης οχι η διατριβη η καθαυτη.

Παντως και η διατριβη της λιζαας καλη ηταν.