Με εξέφρασες απολύτως για ακόμα μια φορά!Mantam Froufrou έγραψε:Γιατί μπήκα στο τόπικ; Γιατί; Γιατί; Γιατί!!!
Αφου ΕΒΛΕΠΑ απ'τον τίτλο η μαλάκω ότι θα'ναι κάποιο φρίκουλο, εκεί εγώ, είχα όρεξη πρωινιάτικα!
Τέλος πάντων, μια κι αρχίσατε τις χαριτωμενιές, να σας πω ότι ξεχάσατε κι άλλη μια "μαγκιά" των Κινέζων (τουλάχιστον μιας περιοχής στην Κίνα που δε θυμάμαι ποια). Να κόβουν την ουρά ζωντανού φιδιού και να του πίνουν το αίμα, και ΜΕΤΑ να το βάζουν στα κάρβουνα για παϊδάκια.
Έχω φάει κι εγώ φίδι, αλλά εν αγνοία μου. Το'χω πει στους παλιότερους κάπου, αλλά ας τ'ακούσουν κι οι νεότεροι, μπας και γελάσει το χειλάκι τους σ'αυτό το φρικουλο-τοπίκιο. Συνάδελφός μου Ινδός, παντρεύεται. Λέει "Βίκυ, μη φας τίποτα σήμερα, το βράδυ μετά τη δουλειά κάνω bachelor party, ξεκινώντας από ρεστοράν, και φυσικά δεν μπορείς εσύ να λείπεις απ'αυτό" (από τότε είχαν σακουλευτεί τη μούρλια μου και με ήθελαν στα πανηγύρια). Μένω κι εγώ νηστικά η ταλαίπωρη, στα 48 κιλάκια που κουβαλούσα τότε ήταν σκληρή δοκιμασία, την άντεξα όμως για να φάω τον περίδρομο το βραδάκι. Σχολάμε, τους ακολούθησα, μου κάνουν νόημα κάποια στιγμή να παρκάρω, δείχνοντας το εστιατόριο που θα πηγαίναμε... Κοιτάω δεξιά, αμάν! Ινδιάνικο! (Ινδικό ελληνιστί) Γιατί να μην το σκεφτώ γαμώτη μου αφού ο γαμπρός ήταν Ινδός! Μου ήταν αδύνατον να φάω ο,τιδήποτε σε Ινδικό εστιατόριο, γιατί όλα τα φαγητά που σερβίριζαν περιέχουν κάρι, το οποίο με αναγουλιάζει με το που θα το μυρίσω! Πόσο μάλλον να το γευτώ κι όλας... Αυτό τους είπα, συμπληρώνοντας, καθήστε εσείς, πάω απέναντι να τσακώσω κανά χάμπουργκερ, (μην λιποθυμήσω κι όλας απ'την πείνα) κι έφτασα! Πετάγεται ο Ινδός και μου λέει "Κι αν εγώ σου φέρω πιάτο που δεν θα'χει κάρι, θα το φας;" "Θέλει και ρώτημα;" του απαντάω. " Consider it done" μου λέει, "κάτσε κάτω, θα κάνω την ειδική παραγγελιά για σένα κι έρχομαι" και πάει πιο πέρα στον σερβιτόρο κι άρχισε ένα πίτσι πίτσι στο αυτί του. Ναι, καλά το καταλάβατε, δεν ψιλιάστηκα τίποτα, καθ'ότι εκ κατασκευής μαλάκω η κυρία. Και δεν ψιλιάστηκα ούτε όταν μου'ρθε ένα μακρόστενο λευκού κρέατος πράμα στο πιάτο μου, κι έχαψα κανονικότατα το "Μουγκρί ξεπετσιασμένο" που μου πέταξε ο Ινδός όταν ρώτησα τι είναι. Το'φαγα το "μουγκρί", το βρήκα νοστιμότατο, με ρωτάει αν γουστάρω κι άλλο ένα (καθ'ότι "ελαφρύ" πιάτο και δε θα χόρτασα), είπα πως έχω χώρο στο στομάχι για λίγο ακόμα, κάνει νόημα στον συνωμότη σερβιτόρο για "άλλη μία", κι όταν μου'ρθε η "άλλη μία", είχε κι ένα πιατάκι δίπλα με ένα περίεργο οστέινο πράγμα...όταν το περιεργάστηκα καλύτερα, διαπίστωσα ότι ήταν...κρόταλα. Πριν γυρίσω να ρωτήσω τι ακριβώς είναι αυτό, γιατί μου'φεραν κρόταλα, ακούω την φωνή του σερβιτόρου από πάνω μου, να διαπερνάει το αυτί μου ανατριχιαστικο-αναγουλιαστικά: "Συγχαρητήρια, συμπληρώσατε έναν ολόκληρο κροταλία μ'αυτό το πιάτο". Τέζα η κυρία
Δεν είμαι εύκολη στο να ξερνάω. Καθόλου εύκολη. Πρέπει να βάλω δάχτυλο στο καταπιονάρι και ΑΝ. Στην προκειμένη όμως, το ταμπού έκανε το θαύμα του καλύτερα απ'το δάχτυλο, κι από 'κει που είχα χώρο στο στομάχι για λίγο ακόμα απ'το...νοστιμότατο... "μουγκρί", ξάφνου το στομάχι μου δεν σήκωνε ούτε λεπτό παραπάνω τον κροταλία, κι ανέβαινε επικίνδυνα προς τον οισοφάγο. Σηκώθηκα λες και χεζόμουνα να τρέξω στην τουαλέτα. Το ίδιο επείγον ήταν. Έτρεξα, πρόλαβα να ξεράσω σε μια λεκάνη, και ησύχασα. Έκτοτε περιττό να σας πω ότι δεν ξαναπήγα σε bachelor party Ινδου.