Η γενιά του Millenium

[Jackal]

Επίσης μία γενιά έχει ίδιες απόψεις όλη την διάρκεια της ζωής της;Δηλαδή η γενιά Ζ (17,16,15 χρονών κτλ) θα έχει τις ίδιες απόψεις σε 10 χρόνια.
Αντίστοιχα και οι άλλες γενιές...δεν αλλάζει αυτό σε κάποιον βαθμό με την πάροδο της ζωής των ανθρώπων.
Δηλαδή κάθε γενιά έχει τις ίδιες απόψεις στα 20 τα 30 τα 40 και τα 70 ?
Αυτή η έρευνα είναι για τις απόψεις τον γενεών αυτήν την στιγμή.
Σε δέκα χρόνια οι αντίστοιχες γενιές θα έχουν μεταβάλει την άποψη τους σε πολλά θέματα.

Οι απόψεις αλλάζουν και μάλιστα πολύ εύκολα.
Όσον αφορά πολιτικά, κοινωνικά, πολιτιστικά.
Μπορεί να αλλάξουν 180 μοίρες.

Επίσης δεν υπάρχουν γενιές με στεγανά.

Μπορεί κάποιος του 74 να ανήκει στους μιλενιαλς και κάποιος του 86 να ανήκει στους Χ
ως προς τα χαρακτηριστικά.

Οι εποχές έχουν τα χαρακτηριστικά τους και όχι οι γενιές.
Παίζει ρόλο και ο τρόπος που αντιλαμβάνεται ή ερμηνεύει ο καθένας την πραγματικότητα γύρω του.

Επειδή είσαι κοντά στην ηλικία του γιού μου να σου πω το χθεσινό περιστατικό. Ίσως σχολιάσεις και πρόκειται για καλό σημάδι.

To τραγούδι "despacito" μαζί με τα άλλα προγενέστερα λατιν Nossa και Tranquila δημοφιλή που τα χορεύουν οι μεγαλύτεροι συμπεριλαμβανομένων και των Χ εμάς δηλαδή.
Ο Αντώνης μιλούσε με ειρωνία για όσους ενθουσιάζονται ή χορεύουν στους ρυθμούς ενός τραγουδιού του οποίου το στίχο δεν καταλαβαίνουν.
Σε λίγο θα βγει ένα τραγούδι που θα λέει σε κάποια γλώσσα γαμώ τη μάννα σας και θα χορεύετε με ενθουσιασμό στους ρυθμούς του και θα χειροκροτάτε.

Καλό σημάδι.
Απ ότι αντιλαμβάνομαι δίνουν μεγαλύτερη σημασία στο στίχο από το να χορεύουν σε ρυθμούς ενός τραγουδιου που δεν καταλαβαίνουν.
Στο πλαίσιο και στο public εκνευρίζεται όταν οι πωλητές πιέζουν να αγοράσει το ένα ή το άλλο επιπλέον.
Εκνευρίζονται και στις συμβουλές τρίτων "κλισέ" όπως του τύπου "να στρώσεις κώλο" ή "ξύνεσαι" και άλλα παρόμοια.

Γονείς αλλά και διευθυντές marketing έχουν πονοκεφάλους.

Μία φίλη και συνάδελφος μαμά ενός νεαρού σήμερα στα 21 (σπουδάζει στα ΤΕΙ κάπου στην Κρήτη) μου έλεγε ότι οι πόρτες του σπιτιού ήταν όλες σπασμένες όπως και τα έπιπλα.
Γυαλιά καρφιά όλα.
Προσπάθησαν ως γονείς να επιβάλλουν την πειθαρχία παλαιού τύπου και το αποτέλεσμα ήταν να βρεθεί με νεύρα σπασμένα αλλά και έπιπλα αντικείμενα γυαλιά καρφιά.
Απαγόρευαν να έχει πρόσβαση στον υπολογιστή.
Αν δεν τελείωνε τα μαθήματα.
Ή στα πλαίσια διαβάσματος στο δημοτικό.
Ή όταν έπαιρνε μη επιθημητούς βαθμούς και επέβαλαν τιμωρία.

Μια γενιά που δεν ανέχεται καρπαζιές και τιμωρίες δεν μπορεί να χαρακτηριστεί....συντηρητική.

Όλα αυτά τα τραγούδια είναι του μήνα που ακούγονται τρελά και μετά εκνευρίζεσαι και να τα ακούς.Έχουν ωραία μουσική λατιν ρυθμό είναι ζωντανά γι αυτό έχουν τόση επιτυχία.Και εμένα με τσαντίζει κάποιες φορές αυτό που δεν ξέρουμε τον στοίχο μουρλενόμαστε,αν και το έχω και εγώ κάποιες φορές αλλά τραγούδια που έχω ξεχωρίσει και ξένα είναι και για τον στοίχο και για την μουσική.Δεν μπορεί να μιλάει για μπούρδες και να σου μείνει σαν τραγούδι ως κάτι αξιοπρόσεκτο.Αυτό με τους πωλητές σε οποιοδήποτε μαγαζί ειτε public είτε ρούχων μου την ΣΠΑΕΙ. Θέλω μόνος μου να επιλέγω τι θα πάρω και μόνο αν ρωτήσω να με βοηθήσουν και να μου που την γνώμη τους.Οι συμβουλές αυτές επίσης μου την σπάνε επίσης.Εκτός αν τα κάνανε όλα τέλεια οι προηγούμενες γενιές για να λένε τέτοιες σπαστικές-προσβλητικές φράσεις. Αν τις λένε με πιο ωραίο τρόπο δεκτές φυσικά.

[doctormarkon]

Για το λόγο αυτό δεν μιλάμε για γενιές αλλά για την εποχή στη οποία μεγαλώνουν τα παιδιά και πως επηρεάζονται τα ίδια αλλά και οι γονείς.
Οι τρεις προηγούμενες "γενιές" μεγαλώσανε με τη επίδραση της τηλεόρασης.
Και η τηλεόραση είχε καταλυτικό ρόλο σε ένα συγκεκριμένο τρόπο σκέψης αν και δεν ήταν ο μοναδικός τρόπος και μέθοδος χειραγώγησης.
Τα παιδιά του 99 και του 2000 ακόμα και του 2004 μπορεί να μεγάλωσαν και αυτά με τηλεόραση και την επίδραση του marketing και της διαφήμησης + υποσυνείδητα μηνύματα.
Υπάρχουν όμως και εκείνα που από μια ηλικία και μετά δεν είδαν τηλεόραση.΄Εκτός από το 0-6 σε προσχολική ηλικία.

Και πάλι δεν μιλάμε για το τι βλέπουν, αν βλέπουν ποιοτικά ή σαβούρες.
Αλλά για το ρόλο της τηλεόρασης ως λόγος χωρίς απόκριση και εγκλωβισμός - εθισμός σε ρόλο θεατή

Οι αφορισμοί με εκνεύριζαν κι εμένα προπαντός αν εκτοξεύονται από δασκάλους και καθηγητές.
Μία καθηγήτρια είπε κάτι σωστό.
Τα παιδιά που μεγάλωσαν με υπολογιστή και εφαρμογές μπορούν να μαθουν πολύ καλά με πλατφόρμα με ηλεκτρονικά μέσα, με εναλλαγή εικόνας ή σαν παιχνίδι ή αν υπάρχει ενδιαφέρον για κάτι, αλλά δεν ευνοούνται από το εκπαιδευτικό σύστημα και πο παντός από τη φωτοτυπία.
Βαριούνται θανάσιμα και δεν συγκεντρώνονται ακόμα και αν προσπαθήσουν ή πιεστούν να το κάνουν.
Δεν είναι θεατές και αυτό είναι επίσης ένα καλό σημάδι αφού δεν είσαστε παθητικοί δέκτες.

Υπάρχουν όμως παιδιά που είχαν πρόσβαση σε υπολογιστή μόνο τα σαββατοκύριακα.
Πήραν αργά υπολογιστή σπίτι τους.
Η η τεχνολογία ήταν απαγορευμένος καρπός και δαιμονοποιημένος.
Και αυτοί είναι η πλειοψηφία.

Ο ρόλος των γονέων είναι σημαντικός.

Πρέπει να εγκλωβίζουν τους νέους στη δική τους εποχή ή να τους αφήσουν να βρουν νέες λύσεις, νέους δρόμους, νέες γνώσεις.

Παρατηρώ ότι η γενιά αυτή δεν είναι κοπάδι. Ίσως να χωρίζονται σε ομάδες με κάποια χαρακτηριστικά.
Σε κάθε περίπτωση δεν είναι μάζα.