συνειδητοποιῶ πώς ἐπιθυμεῖς νά ἔχεις τή τελευταία λέξη καί νά βγαίνεις καί ἀπό πάνω.1/δεν άνοιξα το νήμα ισχυριζόμενη πως μόνο εγώ έχω καλή σχέση με τα ζώα.
Αυτό μόνο εσύ θα μπορούσες να το δεις έτσι...
2/Αν είχα το δικό σου τρόπο προσέγγισης θα αμφισβητούσα οριζοντίως διαγωνίως και καθέτως
την σχέση σου με τα ζώα ως "καλή" όπως υποστηρίζεις, και μόνο από τη φράση σου "ήρθε και ΨΟΦΗΣΕ". Η απαξία προς το ζώο είναι τέτοια, που δεν είναι ούτε άξια σχολιασμού.
Αὐτό δέν μπορῶ νά τό δεχθῶ.
Ἀπαντῶ λοιπόν: Ναί ἡ γενική αἴσθηση πού ἔχω ἀποκομίσει καί ἀπό τήν συζήτηση περί ζώων καί ἀπό τήν συζήτηση περί συναισθημάτων, εἶναι ἡ ἰδέα πώς ἐσύ ὡς Βίκυ ὑποστηρίζεις ὅτι ἔχεις πλούσιο (ἤ μᾶλλον πλουσιώτερο) συναισθηματικό κόσμο καί διότι ἀγαπᾶς τά ζῶα καί διότι μπορεῖς νά φορτίζεσαι συναισθηματικά μέ μία κατάσταση (ὅπως π.χ. τούτην ἐδῶ), ἐνῶ οἱ ἄλλοι πού δέν ἀνεβάζουν φωτογραφίες τῶν ζώων τους ἤ ἀναφέρονται σ' αὐτά μέ τήν λέξη "ψόφησε", ἤ προσπαθοῦν (ἔστω κι ἄν δέν τό κατορθώνουν) νά παραμένουν νηφάλιοι, δέν ἀγαποῦν τά ζῶα καί δέν ἔχουν συναίσθημα.
Μονοπώλιο στήν εὐαισθησία δέν ἐκχωρῶ σέ κανέναν.
Αὐτή τήν ἐντύπωση ἔχω σχηματίσει καί τήν ἐκφράζω ἄνευ φόβου ἤ πάθους.